장음표시 사용
81쪽
v Qui ET N. . ' originem abbati, eos necesse est fatuere, quod solius placiti divini fuerit, si Deus Adam Sabbatum hebdomadale in statu innocentiae dedit, sed si maxime utile futuru nil fuerit homini in primo statu certis temporibus vacare colloquiis dedi Vinis donis, de sanctificatione Dei, non tamen sequitur, Deum ei praecepisse cessationem ab opere
XLVI. Atqui, inquies, Sabbatum hebdomadal refertur ad quietem ipsius Dei, operibus jam fundamento mundi jactosactis Hebr. s. q. Resp. Paulus loquitur de ipsa septima in ii qua Deus quievit. Et ideo removet hoc Sabbatum a promissione, quae innuitur Psalm. 93. quia hoc Sab-: batum fuit inmundi exordio Desti inter praeterita. Errat igitur, qui putat, Sabbatismum, qui est pr. eceptus Israclitis in Decalogo, non
82쪽
co D SABBATO comprehendi in requies, in quam Israelitas introduxit Joscias , sed ei contradistingui. Non enim contradi- singui Sabbati quietem quieti terrae Canaan, vel hinc clarum est , quod Moses in ipsius Decalogi repetitione Deut 3 Iis quietem Sabbati docet agendam ad memoriam libe-xationis ex servitute AEgyptiaca Si ea quies semper agi ab Israelitis debuit, quomodo comminatio Dei in Psalm 93 de excludendis inobe dientibus a requie Dei, probari potest esse alius generis quies , ea ratione, quia finira quies Dei non pertinet ad abbatum primum aut quietem terra Canaan Nam tum
Psahaa comminatio intelligi posset de exclusione ab octo hebdomadali
quiete terrae Canaan; neque necessario intelligeretur quies alnis
generi S. Sic enim argumentatur
Apostolus, A qua quiete excludentur introducti in terram a Josua, ea
st alius generis ab illa , quam
83쪽
IT 'II ET N. T. Iuce Josua obtinent. Ratio autem
ujus consequentia illa est sola, tui tempus futurum erat , quo lsrael, quietem erat acturus dclaec terram erat curaturus nec Sab-
ati celebraturus. Alioqui nim talis exclusio a quiete Israeli uetarum intelligi posset, qualis conti lii decem tribubus 4ribui Judaeibduinis extra terram. Sed hujus quietis participes sunt etiam, qui
extra terram sunt. Certe est quies, a qua X cluduntur etiam Iudaei αις-
ποιο νri in terra. Quia autem . talia est haec quies, inde sequitur, Josuam illos non omnino fecisse quiescere,in totum statum Israe-llitarum quietem revera non esse , sed tantii in umbram quietis. Vide Hebr. 4 8. Refertur sane cessatio: Israelitis mandata in Decalogo ad qMetem Dei, non tamen ut originem me initium , sed ut ad objectum commemoranduin cellatione ab operibus suis. o e-
84쪽
batismo Decalogi , quantumvis is lagaturusque ad finem seculi qui Sabbatismus Psalmi est Sabbatismus gloriar Imo vero, inquam, uti supra demonstravimus, est Sabbatismus gratiae Novi Testamenti qui est inquiete a siti servitute Hic per contumaciam perditur, per sdem statim accipitur Hebr. 4: s. ro
Argumentumsecundum, ab eo, quod Sabbatum se signum.
XLVIII. Secundo , etiam hinc patet, Iudaeos aut Pseudo-Apostolos Sabbatum Christianis imponere non posse invia Sabbata Domini data sim ipsis in gnum inter Dominum o ipsos, ad cognoscendum, quod is ipsos siniti caturus esset. Exod. I J -
85쪽
XLIX. Si quis putet, hoc argu-
nentum minus validum esse, quod, iwn in numero multuudinis Sabbata ap-llantur, collective intelligenda ni m- quibus illud nomen convenit; non au-
xceptio esset negatio minoris 4endebimus,Nos facile posse comedere,omnia Sabbata intelligendasse, quae hactenus nominaverat, uum id diceret Exod si 13. Veltiam imposterum erat nominatu- us ita tamen , ut praecipue dies abbati hebdomadalis intelligar quod patet ex v I . I 3 ubi id ocatur Pnae nae cessatio cessationis, d. e ἀκούεHτη saltem utilion excludatur Sabbatum hebdomadale deinde , ut nobis vicissimoncedatur, omnia illa Sabbata esse ejusdem naturae,
86쪽
L.Si porro quis dicat,Sam tria qMdem sim diei rationem talis typi habuis se non autem ipsum Sabbatum hebdomadarium per se respondebimus primo, . Si hoc eximente dicatur, quasi sig-lnum sanctificationis futurae sint sacrifici avi non Sabbatum esse eat
admodum violentam expositio- , nem, qua in praecepto ratione praecepti mutatur Sabbatum in Sacriscia Sabbati. Nam pro eo, quod dicitur, Sabbata mea obserratote , ma gnumsunt, fiet, acri ci. Sabbatorum meorism observatote, sta signum sunt. Et, quod de sacrificiis id intelligi non possit, patet, quia, de sacrificiis Sabbati nullum adhuc verbum di inum erat Mosi, quum Exod. I. Dcus uberet abbata sua observari Secundo, si hoc a mente dicatur, quasi propterea, quia sacrificia sunt l. typus, Sabbatum non possit esse tyruneam esse apertam contradictio l
87쪽
io observandi Sabbata est , quia sent signum sanctificationis Dei; illa sanctificatio per sacrificia Sab- bati significatur;& sacrificia Sabbati abrogata sunt; sic ratio obseri and Sabbati cessat consequenter braeceptum de Sabbato cessabit. 'riaque , si quis dicat, signumsancti - lationis esse in Eri ciis,&nihilominus Sabbati cessationem observari ve-it, sibi contrarius crit.
L. Si rursus aliquis dicat, tanquant ad majorem; Argumentum nostrum quidem valere, si plus sit sed non,i ignum sit. Neqlle enim omnesignum pum oeconomicum Veteris . re- pondebimus, Sabbatum h. e. cessa- ltionem seu quietem esse Agnum pra- gurans jam supra . I 3. 4. detonstratum esse idque non posse ne pari ab iis, qui Sabbatum 1netapho-
Gc appellari tempus quietis Novi
88쪽
T. a servitute Veteris, concedunt. Nam res sive actio habens analo
giam futuri & melioris boni, a Deo instituta ad id ipsum significandum, est sine dubio typus Unde inpostolus Col. 1 16 17. Sabbata dicit fuisse umbrassuturorum aut, si dicat, Posse fieri, ut aliqua res maneat lnon maneat gnuni, quia etiam fuerit, antequam esset signum veluti iris Respondebimus, Rem naturalem, aut opus Dei, posse a Deo appellari signum rei futurae, eam celsare esse signum, luando id, quod Deus promiserat, factum est sed id, quod homini imperatur ex placito, si id vocetur signum, non posse ire manere praeceptum, uti non potest amplius esse signum nisi Deus distincte praeceperit, alio quidem tempore praeceptum esse servandum ut signum, alio vero tempore eranon ut signum, sed ex alia causa observandum esse. cujusmodi prscepti
tamen non occurrit nobis exem-
89쪽
E mi I ET N. T. 67 uinci nempe quo quid Deus prae- 2 perit faciendum ad tempus qui-m in signum Lusium cerimoniam ac politicum, Metiam impostem omni illo usu cessante.
LII. Rursus, si quis dicat, Israeas fideles in Subbato Deum sancti i
i se suo modos Deum ipsos vicis san- i casse quasi non signum futurae
cinctificationis esset Sabbatum, sed ,:raesentis respondebimus I. Sa atum esse signum oblatum ad fg-candum propositum Dei; nem-
:ec bd ipsos sanctificaret. Quod de
turo aeque intelligendum est, ut lud Ego Deus vester. Hoc enim si- Inificat, iam vobis in Deum. sic t XOd. O: 12 quain ego do tibi , h. e. aratus sum dare et Eam sanctifi-tationem non peragi in cessante, uatenus cessat uti nec in eo , qui jam leaem secundum literana Ob-
:rvaverit sed, pro modulo illius
90쪽
temporis, sanctificationem divinain operari in sperantibus, ex spei an tibus illud tempus, quo Deus erat suturius justitia Israelis quem ad lmodum iota Belgicae n. I. do cent. 3. Simpliciter loquendo non fuisse Israelitas sanctificatos, , ut Epistola ad Hebraeos loquitur, con ison atos aut justos declaratos ulla lre ante aspersionem Ordium a conscientia mala. Hebr. IO 22. Idque clarissimis verbis testari Erechielam c. 2O 23. 26. qui Israelitas ins puros declaratos dicit quemadmodam . Io declaratum est. Cujuslsane impuritatis anniversaria accusatio fiebat in jejunio Vide Levit. 16 16. Et expiabit sancctuarium ab . . immunditiis iliorum Israel. Ita sancti ificatio Israelis vera spiritualis sebat per fidem, quae operabatur confessionem impuritatis reatus adhuc incumbentis juritas autem
camis fiebat per elementa mundi ad hoc ordinata, ut peccatum necdum capta