장음표시 사용
251쪽
an 'tegmina cultus, 7yam 'υ debit intus arctas Dominos ferre cateiaas.
Purpura latos nitente. senec in Thyest. H in 6. Resepinini esse purpura atque auro in
Aurea rumpunt tecta quietem, Vigile ue trahit purpura no Ies. Min. Felii Faycibus jurpuris gloria Panus eo ιν hominis unanis cultu, dignita. is , fulgere purpura, mentit λύε FOe. SitZm. Septos tristibus armis. J Senec. in Herc. et .ps O . Tu quicunque es quisceptra tenes Ircet omne tua ustus in aula Centum papice limina p:t et, Cum tot populis sipatus eas , In tot populis ixin stiles. Min. Felix : Rex et ' tam times , quam timeri qua jlile s multo comitatu Iripa us , ad se Lutum tamen solus es. Idem. O e to et comminantes J Silius libro . N. rque derat toto ore ferens ira ueminarique Hannibal Idem.
Atque igne enarum jurit. Idem a
Detrahat si quissi perbis.J Senec in
Detrahere cultus uxor hostilesjubet. Tertullian. De Virginii, velandis crilega manus I quae Deo dicitium habitum detrahere potuerunt. Idem. Tegmina. Senec. in Troad ver su 27 C.
Ego esse quicquam sceptra, nisi et
idebit intus a civi J Senec in Herc. Oet. s. 648. Os pate. ni pectora ditum, antos intus sublimis agat
intus apolas. Totum car .men deductum ex insigni loco illo Platonis, de rep. quem sic cum laude designat Tacitus Annalium v I. Adeo fi cinora itque fagitia si ipse quoque in p-plicium Certerat. Neque a prae i.tast ysmus spiens a si more solitus recindantur, Mannorum mentes , posse a pici laniatus Hus quando ut corpora ver b bus libidi e , malis con- A tis a in us diliceretur quippe Tiberium non futuna, non fuitudines protegeiaant, quin tonimenta pectolis uasique se parn.M ttexetur. Sic enim legendum videtur, non ipsi Certerant , cum de sola Tiberio loquatur nequie apienti.efirmare. Val-
252쪽
At idis corda venenis, ' Hinc sese at ira mentem Fluos turbida olgens, Maeror aut captos fatigat, Aut
Per scorta tractum rublica Lut cloacis in inat, Dum spurca mendica Jrup, a. stigma Hinc si Peltar tame=rtem. Talem describit Silius Hasdrubalem, libro . Sciendum porro Boethium hic non dicet de omni ira, sed de immodica. Nam neque Deus os t. Max omnino irae vacuus , ut docet Lactant. De Ira Dei, capiti. Vide quoque Ageli lib. I. cap. ult. Ang. Politi an in Differtatione: An ira in pueris reprobanda 3 Item Libellum eruditissimum olfrangi Hei deri, De Ira cohibenda. .lem. Iluctus turbida st ii. Lucret. lib. 6.
scant oculi is tremat , lingua titubet , dentes concrepent , alte. nis et ut um maculet
mmc suffusus rubor, nunc pauor albescens. Cui plane gemina est, ista hominis irati hypotyposis apud Iohannem Chrysostomum orat. 6. contra Iudaeos homil. r. in Iohannem uir in diena est adscribi. Utramque indicio debeo atque amori fidissimi praeceptoris uia radi riters husii , cui maioribus sum beneficiis obstrictus. 9 οργῆ iras ' - παλιν.
λακάζοντεe , λικνον se Mω ς to ἐκ χημων. Nec dubitat idem sanctis irator alibi dicere, Si homo iratus ipse posset deformitatem suam, quam ira ei conciliat, intueri, nulla alia dehortatione ipsi opus fore , sed ultro eam detestaturum animum ab ipsa integrum atque tranquil
253쪽
Aut m lubrica torquet. Ergo caput tot unu=m Cernas ferre tyrannos,
Non cit, quod optat, ipse 'Dominis resu iniquis
P nos III. Videsne igitur quanto in coeno probra 'olvantur, qua probitas luce resplendeas in quo perspicuum est, numquam bonis praemia, numquam sua sceleribus de-esie supplicia. Rerum cienim quae geruntur, illud Propter quod unaquaeque res geritur, usdem rei pr
Vide etiam Iulianum Imperatorem in Caesaribus, ubi Silenus ait, Alexandrum Magnum saepe a dominis iniquis suppressum fuisse, ab ira nimirum , aut aegritudine, aut alia mentis perturba tione , quod tradit etiam Quintus Curtius passim, unde fortis appellari revera vix poterit. Nam ut ait Pub Syrus Fortior es qui cupiditate sua i , Vam
Idem. Rerum enim quae geruntur. Arnobius lib. . Adversus Gentes uicquid geritur, debet habere a sam fui,neque se ab omni ratione itas unctum,ut in permus feratur casiis. in vacuis ludat inanitatii erroribus. Saluberrime itaque praecipie
blichum in ejus vita, cap. 33. Et consimilia his habet Malchus in vita ejuidem Pythaeorata quae Manusc.extat apud Rit- tersitusium. Unde ipso non invito haec in antecessum editionis ipsius profero
254쪽
mium esse non injuria videri potest uti currenti in
stadio, propter quam curritur,jacet praemium corona. Sed beatitudinem esse idem ipsum bonum, propter quod omnia geruntur, ostendimus. Est igitur humanis actibus ipsum bonum, veluti praemium Commune propositum. Atqui hoc a bonis non potcst separari. Neque enim bonus ultra jure Vocabitur, qui careat bono quare probos mores sua praemia non relinquunt. Quantum libet igitur viant mali , sapienti tamen corona non decidet, non arescet. Neque enim probis animis proprium decus, aliena decerpit improbitas. Quod si extrinsecus accepto laetaretur,poterat hoc Vel alius quispiam, vel ipse etiam, qui contulisset, auferre. Sed quoniam id sua cuique probitas confert, tum suo pricinio carebit, cum probus esse desierit. Postremo cum omne praemium iccirco appetatur, quoniarn bonum esse creditur, quis boni compotem, praemii judicet expertem At cujus pran ii 'omnium pulcerrimi, maximique Memento etenim corollarii illius, quod paullo ante prcccipuum dedi , ac sic collige. Cum ipsum bonum beatitudo sit, bonos omnes co
ipso quod boni sint, fieri beatos liquet. Sed qui beati
sunt, deos esse convenit. Est igitur praemium bonorum, quod nullus deterat dies, nullius minuat potestas, nullius fuscet improbitas, deos fieri. Quae cum ita sint, de malorum quoq; inseparabili poena dubitare sapiens nequeat. Nam cum bonum malumque, item poenae atque praemium adversa fronte dissideant, quae in boni
bonad non beatin Idein i Sicut
255쪽
bis probitas ipsa sit praemium cita improbis nequitia supplicium est. Jam vero quisquis asscitur poena, malo se affectum esse non dubitat. Si igitur sese ipsi aestimare velint, positant ne sibi supplicii expertes videri, quos omnium malorum extrema nequitia non asscit modo, verumetiam vehementer inficit Z Vide autem ex adversa parte bonorum , quae improbosi 'na comitetur. Omne namque, quod sit, unum esse,
ipsumque unum bonum esse paullo ante didicisti cui consequens est, ut omne quod sit, id etiam bonum csie videatur. Hoc igitur modo quidquid a bono deficit, csie desistit quo fit,ut mali desinantis,quod fuerant. Sed suisse homines, adhuc ipsa humani corporis reli
qua species ostentat quareversi in malitiam, humanam quoque amisere naturam. Sed cum ultra homines
quemque provehere sola probitas possit, necesse est, ut quos ab humana conditione dejecit, ' infra hominis meritum detrudat improbitas. Evenit igitur, ut quem transformatum Vitiis videas,hominem aestimare non posis Avaritia servet alienarum opum violentus
creptor 8 lupi similem dixeris. sero X, atque inquies
Sicut probis probitas ipsa sit praemium, ita improbis nequitia ipsa supplicium. Gemina sententia apud Ambrosi im stac.
at tem ipse sibi ratia. Ut utrique aut bonorum , aut malorum operum merces ex se
ipse sol itur Bern. S. sui ἡ homines adhuc ipsi humani eorpori species sintat.quare, si in mal Plenius S. Erfurtensis Medit Norimberg. Sed Diss. homines adhuc si humani corporis eliqua pecies se niat. Mareeonoes iis at sitetna. Fui se homines adhuc ipse humani οσο ris p cies ostentat, uare ver i in malitiam. Bellius meus me chemianus optimus
codex : humani corporis reliqua deciei
ostentat. Quare conoersi. Beria. Intra hominis meritum detrudat im
me ito detr. impr. SilZm. Euenit igitur , ut quem transforma
tum. Homines pro qualitatibus morum ingeniorum d ad femium bestiis adaequantur vide Protegoria in Oppian. Conrad. Ritters h. MNotas Nicola Rigalli ad Procem Fab. Phaedri libro primo Idem. Similem tu i dixeris.' S. Rittersit. lupi similem dixeris. S. Eiseri l. p. similem di xeris. Idem. Ferox atque inquietus linguam litigiis exercρs e nico parabilis. Non improba haec, sed an sinceres negant Mansi.
256쪽
linguam litigiis exercet 'cani comparabis. Insidiator occultis surripui si e fraudibus gaudet 'vulpeculis exsequetur. Irae intemperans fremit leoni animum gestare credatur Pavidus, ac fuga non metuen
da' formidat cervis similis habeatur. Segnis,ac stupidus torpet asinum vivit Levis atque inconstans studia permutat nihil ab avibus differt. Foedis immundiique libidinibus immergitur forcidae suis voluptate detinetur. Ita fit, ut qui probitate descrta. ho
mo est e desierit, cum in divinam conditionem transare non pollit, ' vertatur in belluam.
τί suggerunt: atque in qν es linguam liti
Ferox atque inqui ius. MSS edit. Norunt, cum Plorent. Ferox a que inquies. .iae lectio non repudianda Tacitus I. Annal. Iaud o. εν-mmus spe, cupidin diet cibo ducumseu tentiis agibat . Sit Zm. Linguam litigiis extro t. Rabulas
litigiosos denotat,qui nus ros reos Cinpta accusabant vel defendebant lingua, de quibus post Ammian Marcell. l. s. I. Cujacius o. Observat ult Andreas T quellus De oblitate, cap. 9. . Dusa Alius in suo ad Petron Spici leg. Tr. Iuretus ad Symmacli lib. R. H. Grotius m Notis ad Marti an Capeti J. Lipsius lib. a. Eieci. cap. 7. Huc refer verba Sen. CXHerc. Pur. v. I 2 d seqq. Item Acistophanis, ex Equit Aci . . Scen. 2. Et Columellae Praefat. lib. I. Idem. Cam comparabilis. MS Ritters h. Cani comparabis. I dem.
Disidiator occulti, in ripuis audibus. MSS. item Edit Norimi, bc Hor. insidiato occultus Idem. F mi . Apposite utitur hoc verbo in eam venatoriam vallis pennis Consertam, Venatores proprio vocabulo
Graece ' ονθον Latine si Midiim ab ipso eae tu appellabant , cujus crcbra
auctoribus cntio Venuste autem noster Pasidus cfugax non m tuenda sormidat lineas enim pinnasoue illas Te κενον φόδε quis ignorat 3 vide C. Rit-lers h. Commentat in Oppian libro quarto Cyneget. f. 87. re eruditisse. viri Isaac Casau boni in L. Apuleii polog Castigat quique ab his allata re petit r. Juret in Misceli. ad Symmach. lib. i. Eois Idem. cervis mili habeatur. J NotissimuIra, nihil cervis vivere timidius. Quod vero . Ritters h. in Comment ad Oppian. lib. 2. Cyneg. s. I 82 ex Aristor. Virgilioque monet hoc verum esse decervis extra quam si libidine stin lentur,tcstatur etiam Seneca in Hippolito, his versibus Si conjtigi timuere suo
Poscunt timida proelia cereti. . Idem.
Fadis immundis he libidini us m-
257쪽
'Vela Neriti ducis, Et vagas pelago rates Euru a pubi insula, Pulcra est ens ea Soli oesta semine,
demum vita hominis persecta est , naen ejus vii tutibus exculta ἐπι γεφ
tra vero miserrima, si si . . ita
ἀγνοια, semper in Dei ignoratione haereat. Priori enim vivendi ratione, ad Deiri posteriori, ad brutorum similitudinem accedit. Unde conveniens
inquit Maximus Tyrius scrin XXXI v. bELinae imperant animo libidines,formam quidem figuramque humanam integram relinquunt fui ver obsequio, eum ui uti tu hominem in bestuam convertunt. Et
τοθηριον tifer entris libidinim , et tuam ab homine fustuleris aulic fu cu ο-rum, amputavi risi tuam Vallin. Vbiis Neribit. Cum hoc Carm. confer vid. Metam. I . Sit m. Vela Neritii ducis. J Illystic a Nerito monte Ithacae. Consule Plinium l. rv.
Ne illi Ducis. Illysiis. Vib. Seque ster de Montibus merithoi, Ithacaeci aqμρ portus. SitZm. 2 fulae, Pulcra qua is en Pea. Deos , eas , hominesque illi triores Pulcri epitheto insigniri, docet P. Meru la in Comment.ad lib. I. Annal. Emui, pag. I 8. pag. Gq. Id m. Sui edita semine. J Circe de se ipsis apud O d. Iq. Met. En ca cum ea im , nitidi cum filia
Solis Carmine cum tantum , tantum quos e
Carminibus Circescis mutaeti Massis. Et pene iisdem verbis Petron Arbiter in Sat. - Phoebeia Circo Carminibus magicis I cios muta:it
258쪽
i98 Corrso LAT. HI Loto P 'uos ut in varios modos VPrtit ' herbipotens manus:
Him apri facies tegit; AD ' Marmaricus leo Dente crescit, o unguibus;
Flere dum parat, ululate Age, tigris ut Indica, J Tecia mitis obambulat. Sed licet artis malis Numen Arcadis aditis
Reprimum ac numis quae inare solet: Hinc ment m xcantate sim l : Aindi inde carint sim luitii ut οδtim pascere mole um. uam prudensabacus , tum mentis ro- ιον plus Tum v citfatipa rati ne fui. Scilicet huic domita os pecta ratione libido Hoc est mol, una hae tutus ab it ope.
Uiere tentatis v r a diribus herba. Idem.
Hunc aprifacio. Apri descriptionem illustrem habes apud Apulejuna
259쪽
Pam tamen mala remiges Ore pocula traxerant
Glande pabula verterant. Et nihil manet integrum Voce corpore, peritis.
Sola mens sabilis, super Monstra, quae patitur, gemit.
O lese nimium maiatam, Nec potentia gramina, Membra quae valeant licet,
Intus est hominum ' vigor Arce conditus abditE. Haec venena potentiὰs Detrahunt hominem sibi Dira, quae penitu meant, Nec nocentia corpori Mentis ulcere viunt.
P IV. Tum ego, Fateor, inquam, nec injuria dici video vitiosos, tametsii humani corporis speciem servent, in belluas tamen animorum qualitate mutari. Sed quorum atro scelerataque mens bonorum pernicie saevit, id ipsum eis licere noluissem. Nec licet, inquit,uti con-Ve- V ο Arce conditus abdita. Stat a. sylvar. celsi mentis ab arce Dei icis errantes , humanaque gaudia rides. Manilius de hominis figura erecta: stetit unus tu arcem Erectus capitis. sic Serenus de medicina T incipi celsa de corporis arce loqua
Alcimus Avitus de Orig. Mundi: Sehinc a rem caput sublimi in verticosi prat.
260쪽
venienti monitrabitur loco sed tamen si idipsum quod
eis licere creditur, auferatur magna X parte scelerato rura hominum poena relevatur. Etenim quod in credibile cuiquam forte videatur, infeliciore esse, celle est malos, cum cupita perfeceruat, quam si ea,
qua cupiunt, implere non possint. Nam si miserum cst voluisse prava, potuiste miserius est, sine quo voluntatis miserae langueret effectus. Itaque cum sua singulis miseria sit, triplici in sortunio necesse est urgeantur, quos videas scelus velle, posse, perficere Accedo, inquam sed ut hoc infortunio cito careant, patrandi sceleri possibilitate deserti,vehemcnter exopto. Carebunt, inquit, Ocyus,quam vel tu forsitan velis, vel illi sese existiment esse carituros. Neque enim est aliquid ' in tam brevibus vitae metis ita serum, quod eX- spectare longum immortalis praesertim animus putet: quorum magna spes excelsa facinorum machina repentino atque insperato epe fine destruitur quod quidem illis miseriae modum statuit. ' Nam si nequitia miseros facit, miserior sit necesse est diuturnior ne quam riuos infelicissimos sejudicarem,si non corum
malitiam saltem mors X trema finiret. Etenim si depravitatis infortunio vera conclusimus, infinitam liquet esse miseriam, qua misi e constat aeternam. Tum
ego, ira quidem,inquam,dc concessu dis scilis illatio; sed
cI., et blandiuntur usi , diligenter acu tibis, tota ita hominis unus es dies. Idem. Namsi nequitia frOsfacit. Salv. l. I. De Gub Dei: uicunque maliueunt, succis ne exum derariores unicaadentes bi nequitiae sudium bene cedire Succe sim --, quem usitatius succesium. Ita Cassiodor. lib. I. Var. . apicem fiscium veniinis fuccc ionibus zolavit. ut quidem habetur in meis membranis,