Consolationis philosophiae libri V Anicius Manlius Severinus Boethius ejusdem Opuscula sacra cum integris notis Joh. Bernartii, Theod. Sitzmani et Renati Vallini acced. Petri Bertii praef

발행: 1671년

분량: 399페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

BogTII CONPEss I FIDEI. 29et rena componeret. De coelestibus autem naturis, quae universaliter vocantur angelicae, quamvis illic distinetis ordinibus pulchra sint omnia, pars tamen quaedam plus appetens, quam ei natura atque ipsius auctor naturae tribuerat, de coelesti sede projedia est. Et quoniam angelorum numerum, id est, supernae illius civitatis, cujus cives angeli sunt, imminutum noluit conditor permanere formavit e terra hominem atque Spiritu vitae animavit, ratione composuit, arbitrii libertate decoravit, eumque, praefixa lege paradisi de litiis constituit, ut, si sine peccato manere Vellet, tam

ipsum quam Jus progeniem angelicis coetibus sociaret ut quia superior natura per superbiae malum ima petierat , inferior substantia per humilitatis bonum

ad superna conscenderet. Sed ille auctor invidiae non ferens hominem illuc ascendere, ubi ipse non merula Permanere , tentatione adhibita fecit etiam ipsum ejusque comparem , quam de ejus latere formator generandi causa produXerat, inobedientiae suppliciis subjacere , ei quoque divinitatem promittens adfuturam , quam sibi dum arroganter usurpat, elisus est. Haec autem revelante Deo Moysi simulo suo comperta sunt , cui etiam humani generis conditionem atque originem voluit innotescere , sicut ab eo libri prolati testantur. Omnis divina auctoritas his modis Constare videtur , ut aut historialis modus sit , qui nihil aliud nisi res gestas enuntiet aut allegoricus , ut non illi possit historiae ordo consistere aut Certe e utrisque compositus, ut d secundum historiami secundum allegoriam manere Videatur. Haec autem pie intelligentibus de veraci corde tenentibus satis abundeque relucent. Sed ad

ordinem redeamus.

Primus itaque homo ante peccatum cum sua conjuge incola Paradisi fuit at ubi aurem praebuit suasori Tis con

352쪽

:92 BOETII CONFEssio FIDEI.& conditoris praeceptum negleXit attendere , exulcffectus, terram usius est excolere, atque a Paradisi sinu seclusus, in ignotis partibus sui generis posterit rem transposuit, atque poenam, quam ipse primus homo praevaricationis reus eXCeperat, generando transmisit in posteros. Hinc factum est, ut corporum atque animarum corruptioin mortis proveniret interitus primusque mortem in Abel filio suo meruit experiri, ut quanta e siet poena, quam ipse Xceperat,pro 'baret in sobole quod si ipse primus moreretur, nesciret quodammodo, ac, si dici fas est,nec sentiret poenam

suam .sed ideo expertus in altero est, ut, quid sibi jure

deberetur contemptor agnosceret, dum poenam mortis sustinet, ipsa exspectatione fortius torquer tur. Hoc autem praevaricationis malum, quod in posteros naturaliter primus homo trans suderat, quidam Pelagius non admittens proprii nominis licet resim dedicavit, quam Catholica fides a consortio suo mo re

pulisse probatur. Ab ipso itaque primo homine pro

cedens humanum genus, ac multiplici numerositate succi cscens, erupit in lites, Commovit bella, occupavit terrenam miseriam , qui felicitatem Paradisi in primo patre perdiderat. Nec tamen ex his defuerunt , quos sibi conditoris gratia sequestraret ejus que placitis inservirent quos licet meritum naturae damnaret, futuri lamen sacramentiti longe postmodum proserendi faciendo participes, perditam voluit reparare naturam. Impletus est ergo mundushumano genere, atque ingressus est homo vias suas, qui malitia propriae contumaciae despeXerat conditorem. Hinc volens Deus per justum potius hominem reparare genus humanum, quam manere protervum, pCC

nalem multitudinem, effusa diluvii inundatione; X-cepto Noe justo homine cum suis liberis , atque his quae secum in arcam introduxerat, interire permisit. Cur

353쪽

BOETI I Go,PEss I FIDEI. 293 Cur autem per arcae lignum voluerit justos eripere, notum est divinarum sci pturarum mentibus eruditis.

quasi prima qu:cdam mundi aetas diluvio ultore

transacta est.

Reparatur itaque humanum genus, atque propriae naturae vitium, quod praevaricationis primus auctor infuderat, amplucti non destitit crevitque contumacia quam dudum diluvii unda puniverat, quae per numerosam annorum seriem permissa fuerat vivere, in brevitate annorum humana aetas addicta est maluitque Deus non jam diluvio punire genus humanum,sed eodem permanente eligere Viros,per quorum seriem aliqua generatio commearet , Ex qua nobis filium proprium vestitum humano corpore, mundi in fine concederet inorum primus est Abraham, qui quum esset aetate confectus, ejusque uXor decrepita, in senectute sua repromissionis largitione habere filium meruerunt. Hic vocatus est Isaac, atque ipse genuit Jacob. Idem quoque duodecim Patriarchas,non reputante Deo in eorum numero quos more suo natura

produxerat. Hic ergo Jacob cum filiis ac domo sua transigendi causa AEgyptum voluit habitare atque illic per annorum seriem multitudo concrescens, coeperunt esse suspicioni AEgyptiacis imperiis, eosque Pharao magna ponderum mole premi decreverat et gravibus oneribus amigebat. Tandem Deus , AEgyptii regis dominationem despiciens , diviso mari rubro,

quod nunquam ante natura ulla cognoverat, suum transduxit exercitum ductore Moyse dc Aaron. Postea igitur, pro corum egressione altis AEgyptus plagis

vastata est, quum nollet dimittere populum. Transsmissi, itaque, ut dictum est, mari rubro, venit perdeserta eremi ad montem qui vocam Sinai ibique universorum conditor Deus volens fici amenti futuri gratia populos erudire, per Moysen data lege constituit, quemad

354쪽

19, BOTTI CONIEsSIO FIDEI. ouemadmodum dosacrificiorum ritus e populorum

mores instruerentur. quum multis annis multas quoque gentes per Viam debellassent, venerunt tandem ad fluvium qui vocatur Jordanis duce jam Jesu filio Nave, atque ad eorum transitum quemadmodum aquae maris rubri, ita quoque Jordanis fluenta siccata

sunt perventumque est per eam ciVitatem, quae nunc

Hierosolyma vocatur. Atque dum ibi Dei populus moraretur, post Iudices d Prophetas, Reges instituti leguntur quorum post Saulem primatum David de tribu Juda legitur adeptus fuisse. Descendit itaque ab co per singulas successiones regium lemma, perductumque est usque ad Herodis tempora, qui primusc gentibus , memoratis populis legitur imperasse. sub quo exstitit beata virgo Maria, quae de Davidica

stirpe provenerat, quae humani generis genuit conditorem hoc autem ideo, quia multis infeci us criminibus mundus jacebat in mortem, electa es in agens, in qua Dei mandata clarescerent ibique misit Prophetae dc alii Sancti viri, per quorum admonitionem ipse certe populus a tumore pervicaciae revocaretur illi vero, eosdem occidentes, in suae nρquitia perversitate

manere voluerunt.

Atque jam in ultimis temporibus non Prophetasncque alios sibi placitos, sed ipsum unigenitum suum

Deus per virginem nasci constituit, ut humana salus, quae per primi hominis inobedientiam deperierat, per hominem Deum rursus repararctur. & quia exstiterat mulier, quae causam mortis primo viro suaserat, eset haec siccunda mulier, quae vitae causam humanis visceribus adportaret. Nec vile videatur quod Dei filius ex virgine natus est, quoniam praeter naturae modum

conceptus doeditus cst Virgo itaque, de Spiritu Sancto, incarnatum Dei Filium concepit, virgo peperit,

355쪽

BOETII CONPEss Io i DEI. 9s post ejus editionem virgo permansit atque hominis factus est idemque Dei filius ita ut in eo: divinar

naturae radiaret splendor, lumanae fragilitatis appareret assumptio. Sed huic tam sanae atque veracissimae fidei exstiterant multi qui diversa garrirent ac, praeter alios , Nestorius: Eutyches repertore haereseos eXstiterunt quorum unus hominem solum, alicrDeum solum putavit asserere, nec humanum corpus,

quod Christus induerat de humanae substantiae participatione venisse. Sed haec hactenus. Crevit itaque secundum carnem Christus baptizatus est , ut qui baptizandi formam crat caeteris tributurus, ipse primus,mito docebat, Xciperet. Post baptismum vero elegit duodecim discipulos, quorum unus traditor Mus fuit. dc , quia sanani doctrinam Judaeorum populus non ferebat , eum, illata manu , crucis supplicio peremerunt. Occiditur ergo Christus , acet tribus diebus ac noctibus in sepulchro resurgit a mortuis, sicut , ante mundi constitutionem, ipse cum patre decreverat ascendit in coelos, ubi in eo quod filius Dei est, nunquam defuisse cognoscitur ut assumptum hominem, quem diabolus non permiserat ad superna conscendere, secum Dei Filius coelesti habitationi sustolleret. Dat ergo formam discipulis suis baptizandi, docendi salutaria , csscientiam quoque miraculorum, atque in universum mundum ad vitam p cipit intro 'ire, ut praedicatio salutaris non jam in una tantum gente, sed orbi terrarum praedicaretur. Et, quoniam humanum genus natura merito, quam e primo pra Varicatore ContraXerat, aeternae poenae aculis fuerat Vulneratum, nec saluti suae erat idoneum, quod eam

in parente perdiderat, medicinalia quaedam tribuit sacramenta : ut agnosceret aliud sibi deberi per naturium eritum, aliud per gratiae donum ut natura nihil aliud

356쪽

nisi poenae submitteret, gratia vero, quae nullis meritis attributa est, quia nec gratia diceretur si meritis tribueretur, totum quod est salutis suae afferret. Diffunditur ergo permundum coelestis illa doctrina, adunantur populi, instituuntur ecclesiae, fit unum corpus quod mundi latitudinem occuparet cujus caput Christus ascendit in coelos, ut necessario caput suum membra sequerentur. Haec itaque doctrina&praesentem vitam bonis insormat operibus d post

consummationem saeculi ,resurrecti ura corpora nostra, praeter corruptionem ad regna coelestia pollicetur, ita

ut qui hic bene ipso donante, vixerit, siet in illa resurrectione beatissimus; qui vero male, miser post munus resurrectionis adesset. Et hoc est principale

religionis nostrae, ut credamus,non solum animas non

perire, sed ipsa quoque corpora, quae mortis adventus resolverat, in statum pristinum futura beatitudine reparari. Haec ergo Ecclesia Catholica, per orbem diffusa, tribus modis probatur existere quicquid in ea

tenetur, aut auctoritas est scripturarum, aut traditio

universalis,aut certe propriari particularis instructio. sed aut oritate tota constringitur, universali traditione majorum nihilominus tota, privatis vero constitutionibus & propriis informationibus unaquaeque vel pro locorum arietate, vel prout cuique bene visum est, subsistitet regitur Sola ergo nunc est fidelium exspectatio, qua credimus adfuturum finem mundi, omnia comi ptibilia transitura, resurrecturos homines ad examen futuri judicii, recepturos pro meritis singulos, in perpetuum atque in aeternum debitis snibus permansuros solumque esie praemium beatitudinis, contemplationem conditoris; tantam duntaXa quanta a creatura ad creatorem fieri potest ut ex eis,

reparato angelico numero, superna illa civitas impleatur; ubi rex est virginis filius eritque gaudium sem

357쪽

29ppiternum , delectatio, cibus, opus, ' laus perpetua

Creatoris.

Iaus perpetua Creato A JBeatos audare in coelo Deum receptissima praesertim apud Christianos sententia est. ex admiratione nimirum divinitatis, bonitatis ejusci quae laus cum summa angelorum beatorumque Dei contemplatione conjuncta est. Illorum enim, ait Athanasus,opus unicum csta ν γαλο πεπεια Θεῶ , Ηγmnus, ve tuus ius magni rentiae Ῥε in Jossis. nec horum minus mam maxima. c. Hi s requies , in coelo lavdsm hummae Trinitatis , quae Deus es, indes savoce dicere , inquit Iunilius Africanus, si modo is est. Nec tantum in corio beatorum opus istud est , sed & mortalium in terris hominum esse debet quod non ex innumeris solum sacri codicis patrumque cstimoniis , verum . ex his ethnici, sed sapientissimi viri Epicteti, apud Arrianum verbis convincere est

nobis aliud agendum erat: publiceo pri-zatim, quam numen celebrandum iii/dandum grates persolaendae ζ ela, τί δ

enim possum aliud fine claudus , nisi cele- brare laudibus Deum quod si luscinia, sem, luscinis, sciofungere et si lor,oloris.

Nunc rationis cum particeps sim , eus mihi celebpandus es hoc meum munus est, hoc exsequo nequesationem hanc deseram, quoad licuerit, ad eandem hanc cantilmam ex tor. Vallin.

358쪽

e ANICII MANLII SEVERI NI

V. C. ET IN L. EX CONS. ORD. PATRICII,

1NCIPIT LIBER,

DE PERSONA ET NATURA, CONTRA EUTYCHEN ET NESTORIUM,

AD IOANNEM DIACONUM ECCLESIAE ROMANAE.

Nxi te quidem diuque sustinui, ut de ea,

quae in Conventu mota est, quaestione loqueremur. Sed quoniam & tu, quominus Venires, occupatione distractus cs,in ego

in crastinum constitutis negotiis implicabor, mando literis quae Coram loquenda scrvaveram Meministi enim ' quum in concilio legeretur Epistola, recita-

suum inconcilio tereretur psola. JNae quod non est somniat Alartianus Rota, qui in vitam erit,asserit Leonem Pontificem Romanum interfuisse Concilio Chalcedonens cum tantum per Legatos ei praefuerit. Deinde ui hic agice emsidem Epistola Chalcedone Romamm:ssa existimat cum e contrario

RomaConstantinopolim ad Elavianumtumamissa , postea ab universo Concilio

Chalcedonensi approbataque lacidata sit. Postremo qui hoc loco de eo Concilio loqui Boetium credat quod in urbe tumultuantibus Acephalis convocatum est cui si quod fuit, nullum autemfiit Boetiinia non inici fuisse cxx constat, quod eum tunc vix natum puta. mus , cum ea haeres anno praecipia coci a G,

359쪽

DE Enso NA ET NATUR A. 99tum, Eutychianos, e duabus naturis Christum con sistere, confiteri; in duabus, negares Catholicos vero

utrique dicto iidem praeberi; nam doe duabus cum

natu

manae Ecclesiae tunc Diaconum , postea ejusdem Pontificem,contra Nestorium, qui duabus naturis personas totidem adjungebat Eutychetem, qui natu ram ac personam unicam tuebatur, per scripsit. Ejusmodi vero conventus seu

concilia in urbe fieri solita, ubi aderant Episcopi eminentesque e Clero , sed &senatores plerique ac alii viri graves, qui ob pietatem singularem cligisse diccbantur , quorum in conspectu si quid in Religione difficultatis se peristem pus offerret, aut si quod pium scriptum

ab eruditis edendum esset recitaretur Icum multa probare possunt , tum ea operum Aratoris subscriptio cujus partem D. Sirmondus jam olim ad Ennodium publicaverat, quam integram veteri nostro codice descripsimus etiaris

micerius Scholae notariorum, in Scriniis dedit Eccisa cossicandum. i. ius beatitudi-ncm liti rati omnes do Isimi continuo νο- gazerunt ut eum uberet publice recitari.

Duod cum fera praecepisset in riclisias ali

rum turba con venit atque eiacm Ariatore

recitante disjunctis di bus ambo Ebhi vir. res cibus sim aud lici cum unius mediεta libri tantesmmodo legeret; r, propter repeti tioncs asi duas , quo cum favore multiplici,

postulabant. Ea εm hac repetitiosam shi, di bus ima id. Aprilis. Secunda xvi Kal. I. i. Quarta ver III Kal. Iuniit tertio anno post Consulatum Basiise. v. c. In Lictione vi I seu potius Basilii hoc est nuturum anno DXLI v. Vadin, CCCCLxXXIa non in Occidentali, sed Orientali Ecclesia, recruduit. Cum igitur aliter se res habeat, Tractatum de

duabus Naturis in Persona Christi anno ejusdem laxis scripssse ejusque occasionem hinc fuisse, probabilis conjectura est Anastasius Imp. Arianus in Orientales Episcopos Catholicos depositione, carcere, exilio saevibat. Illi ubi se religionemque Catholicam perditerditumque iri vident , ab Symmacho

Papa opem auxiliumque scrip: Epistola lota e doctissima,quae apud Baronium

est, petunt. Eam acceptam Symmachus habito Romae conventu seu concilio Episcoporum, qui tum in urbe erant, virorumque aliorum religionis amantium, inter quos Symmachus: Boetius fuere, lcgit. lim examinatur: ad ea verba ventum enim , sancti me beat sim Symmache,eumdem esse existimamus ex duab, naturis γ' in duabus nituris, non sicut isti dicunt ex duabus naturis unam naturam is adunatio

nem in realtas autem sub sentibus natiι-ris cum unitate non pati confiteri , ut se Arianorum doceant esse imitatores, licintium per Filium lori cari Patrem, cum alio autem non patis eum lor c.tiri sed . cui cs utra θυι duecuerunt at ei in Iano i imi

Tatres , Per quem tum quo aequaliter par dicere nos quia Per quem , humanitatem Cum cruo , divinitatem 'ni cantes magni Dii Samatoris no i I su Chrisi. Sic nunc illis Ex duabus quidem naturis dic ntibus , In duabus autem non cun tintibu , Nos Ex duabus. In dua us pa-νiter dicimus. Ex duabus enim dicentes,

εχ quibus sub pit unitas In duabus autem , in quibus ibus , vi as palpatus: assis plus polypasionem , resurrectio

n m confitemur in quibus eveniet judicaturus Hos er mortuos plurimi ex iis,

haud fatis in rebus Theologicis eruditi, de ea re cum disseruissent, neque eam vel leviter attigisient , quid de ea quaestione sentiret Boetius ad Ioannem RO-

360쪽

3oo BOETII LIBER naturis consistere in duabus apud verae fidei sectatores aequaliter credi. Cujus dicti novitate percusius, harum conjunctionum, quae e duabus naturis vel in duabus consisterent, differentias inquirebam, multum scilicet referre ratus, nec puto inerti negligentia printereundum , quod episcopus scriptor Epistolae, tanquam valde necessarium, praeterire nolui siet. Hic omnes, apertam esse disterentiam, nec quicquam in eo esse caliginis, inconditum confusumque strepere nec ullus in tanto tumultu, qui leviter attingeret quaestionem, nedum qui expediret, inventus est 'absederam ego ab eo, quem maΣime intueri cupiebam , longius, atque adeo, si situm sedentium recorderis,aversus pluribusque oppositis, ne si aegerrime quidem cuperem, vultum nutumque eius aspicere poteram, ecquo mihi

aliqua ejus darentur signa judicii Atque ego quidem

nihil caeteris amplius adferebam , imo vero aliquid etiam minus nam de re proposita, aeque nihil cum caeteris sentiebam minus vero quam caeteri adferebam , falsae scilicet scientiae praesumptionem. Tuli aegerrime, fateor, compress usque indoctorum grege

conticui metuens ne jure Viderer insanus, si sanus inter furiosos haberi contenderem Meditabar igitur dehinc omnes animo quaestiones , nec deglutiebam quod acceperam, sed frequentis consilii iteratione ru-

nimirum socero suo, quem utraque lingua eruditum , seculares sacrasque omnes disciplura scientia hue callentem, seriptorum suorum passim censorem constituit Boetius Gravitatis apten. tiaeque summae testatur Ennodius Pa

raenesi didascalica tibi elogium ejus hoc

piunt contentire Pis magis placere , quam plurimis sortiuntur de innocenti actione te-

sim nium. Uυν- quamois in Ommbus usa sequenda int, es tam n in iliis di magi ira taciturnitas , O erit Diirmasten iri Pietatem his, infensus ab eo contra Laurentium schismaticum Symmachus Papa sensit qua de re ad eum Avitus Viennensis scribit. Quare non mirum

sis uolus ab ipso ejus genero , vis etia in

totus ex ipientia liptutibusuefactus de-mique pre ἰο βιmum generis humani docinvocatur. Vad .

SEARCH

MENU NAVIGATION