장음표시 사용
291쪽
vortim super montes Bettiel Est Dion ecclesiasticus, in Ons domus Dei, et veniet ad te sponsus similis capreae, vel hinnulo cervorun stiper montos Bethel. Ce it sponsum appropinquasse vicinius, qui ante Super molites Versabatur et colles, assimulat eum transilientem atque salientem. Et ostes,nec ac se, et ad alias adolescentulas advenisse OgDoscens, dicit: ecce hic retro post parie tem Ostrum. aedificaveris parietem, et feceris aedificationem Dei, veniet post parietem tuum. Prospiciens )per senestras. Una senestra tinus est Sensus, e hunc prospicit sponsus, alia senestra alius est sensus, et per hunc sponsus sollicite contuetur. Per quos sensus enim inon prospicit sermo Dei Quid sit autem rospicere per senestras, et quomodo Per eas sponsus adspiciat, sequens docebit exemplum. Ubi non rospicit sponsus, ibi torsinvenitur adscendens, ut legimus in Hieremia se ecce mors adscendit per senestras nostras. Quando videris mulierem ad concupiscendum eam, iam mors adscendit per fenestras tuas. Eminens ' per retia. Intelligo, quia in medio laqueorum ambulas, et subtus machinas transeas imminentes. Omnia retibus plena sunt, diabolus laque cuncta cortiplevit. Si autem venerit tibi sermo Dei, et coeperit eminere de retibus, dices: amnia' nostra erepta est de aqueo venantium. Laqtieus contritus est, et nos liberati sumus. Benedicti vos a Domino, qui fecit coelum et terram. Eminet igitur sponsus er etialibi vitam 4 faciens. Jesus descendit ad terras, subjecit
se retibus mundi Videns maginam hominum gregem reti-
D Jerem. IX, 21. 6 Cantic II, 9. 7 Cse. Psalm CXXIV, 7. . ' Edd. Merlini viam. 18 a
292쪽
276 OstiGENis N CANTIC CANTICORUM bos impeditum, nec ca' ab alio iis a se posse conscidi,
venit ad retia, assumetis Coi Pus liti Ioanum, quod a mica-inio, sortitudinum laqueis teuebatur, ea tibi dirupit, et loquelis ,, ecce lii retio Post Arietem Osimini, rosΡiciens per fenestras, Calla EDS per retia. Cum iii inuerit, dicit tibi: 1espondit' si ali uelis meus, et dicit surge, vetii proxima naea iam tibi seci, conscidi retia, sic veni ad me proxima mea. , Surge in veni roxima mea, PeCiosa mea, columbn aea. Cur ait: surgeῖ cur propera' ' Ego pro te sustinui rabieri tempestatuni,
ego fluctus, qui tibi debebantur, excepi. Tristi est
sacta anima mea POΡic te usque ad mollem. Surrexi
mortuis fractis Oi tis ianuis, et inferni vinculis dissolatis. deo dico ibi risui ge q), veni roxima mea, Peciosa mea, Columba an ea quia hiems transivit, pluvia cibili, ores visi sunt in terra. Ego a mortuis surgenS, tempestate compressa, tranquillitatem reddidi. Et quia
secunduin dispensationem carnis ex Virgine, et voluntate patris crevi, et sapientio, et aetate profeci, flores visi sunt in terra, tempus sectionis adest. Sectio extiissio peccatorum est. Omnem enirn ainum, ait ), in me manentem, et asserentena fructum Pater meus mundat, ut fructus majores asserat. Habet fructus, et priora, quae in te infructuosa Sunt, auferuntur. Tempus ' quippe sectionis adest, vox tui turis audita est in terra nostra. Non sine causa in sacrificio assumitur par ' turturum, aut duo pulli columbarum. Nam idem valent, et unquam dictum est separatim a tantummodo columbarum,
293쪽
sed par turturum, et duos ullos columbarum. Columba Spiritus sanctus est. Spiritus auten sanctus, quando de magnis et Occultioribus sacramentis, et quae multi a per DOD Ossunt, loquitur, in turturis appellatione signatatur, id est, eius in avis, quae semper in montium iugis et arborum verticibus commoratur. In vallibus autem et his, quae ad homines usque erveniunt, columba assumi tur. Denique salvator, quia hominem est dignatus assumere, et venit ad terras, nulliqii tunc circa Iordanem peccatores erant, idcirco Spiritus sanctus On in turturem vertitur, sed columba sit, inter nos propter hominum Dial titudinem avis mansuetior conversatur Turtur autem Videtur, verbi gratia, Osi et ni cuilibet prophetariam recedentium in montes et deserta, et ibi accipientium sermones Dei. , VO ergo turturis audita est in terra nostra. Ficus produxit grossos suos. Α' sici dignoscite arabolam: cum ramus eius tener factus fuerit, et folia miserit, scitote, quia iuxta est aestas. Vult nobis Dei eloquium nuntiare, Ost hiemem, post Pro Cellas animarum appropinquasse messem, et ait o sicus 3 produxit grOSsos uos, vites florescunt, dederi in odorem si hiam rumpuntur in sorem tempus adveniet, et eo Di IVae. 13. Surge ), veni proxima mea, specioS men, CD- lumba mea Haec , quae superius exposuimus, SPONSUS non audientibus adolescentulis, sed sola sponsa audiente loquitur. Volumus autem et ipsius iam audire sermonem, loquentis ad sponsam is surge ), veni proxima mea, spe -
294쪽
ciosa mea, Columba mea, Ct veni columba mea sub tegmine petrae. Et Moses sub tegimine e trae Onitur, ii videat
posteriora Dei ). In η tegri in antemuralis. ri inlini veni ad id, quod ante iurum est, et postea Poteris introir , ubi uirus est petrae. Ostende' ni illi aciem tuam. Usque ad praesentem diem similia dicitiatur ad Sponsam Decdum enim liabebat fiduciam, ut revelata sacie gloriam Domini contemplaretur. Quia vero iam ornata est atque composita, dicitur ei se ostende 3 mihi saetem tuam. Nondum erat enim vox eius ita suavis, ut mereretur ei dici se audire Φ me ac vocem tuam. Quata doergo didicit loqui Tace enim, ait, et audi Israel, et scito, quid loquar et suavis si facta est vox ejus sponso, secundum illud propheticum: suavis T stat ei postulatio
mea. Tunc ad eam sponsus es satur se et ' audire me fa Vocem tuam quia vox tua suavis est. Si aperueris os tuum verbo Dei, dicet tibi sponsius: vox ' tita suavis est, et adspectus tuus speciosus. QuaPropter Onsurgentes deprecemur Dominum, ut digni efficiamur sponsi sermone, sapientia Cliristo Iesu, cui est gloria et imperium in saecula saeculorum uieti l
295쪽
, anticum Canticorum tomis explanare bis aggressus est Origenes. Primum quidem, cum adhuc esset iuVenis, id est, non ante aetatis suae annum trigesimum Septimum, quippe qui hoc tantum tempore Scripturas explicare coeperit , parvum edidit tomum, cujus segmentum etiamnunc exstat hilocaliae capite septimo abhinc Vero, Athenis cum moraretur, imperante Gordiano, circa aetatis
suae annum 55. Christi 240. alium longe prolixiorem in eum Salomonis librum Orsus est commentarium, quem decem in tonios distribuit. Quinque priores Athenis, reliquos Caesareae elaboravit, teste Eusebio hist eccl. lib. 6. cap. 32. Hujus operis prologum, et tres priores tomos cum parte quarti nullus jam dubitandi lociis est, quin
repraesentet sequens commentarius. Quaecunque enim,
inquit Pears onus rim Vindiciis epistolarum S. Ignatii pag. in Monitum hocce, aptius licet Prologomenis fueritas figendum, non tamen absque justa causa, Buae ipso praeeunte, huic loco inserendum curavimus.
296쪽
2S MONITUM.110 et 111. de opero ali lii Origeni adscribendo diei
possunt, mi imprimis coria petunt. Neque atrum, Cum, ut oliri observavit Hieronynios Origenes is cum in ceteris thiis omnes vicerit, in Cantico Canticorum ipse se vicit. Nam primo character ii genianorum vetus est
pluribus manuscriptis in collegio S. Petri apud Calabrigienses raefixus se cognoscitur Origenis sermo per auctoritatuin abundantiam. llibi autem manifestior hie character, tiam in hoc opere in quo auctor Semper excurrit, et loca sanctae scripturae undecunque adducit, et ad suum propositum trahit. Secundo tropologica ubique sectatur Origenes, notantibus omnibus Christianis, ipso etiam Pol Ρllyrio Tres autem perpetuo sensus in totolio opere ei sequitur, historicum tropologicum, anagogicum, neque aliter exponit reliqua Scripturae loca, quae adducit obiter ut hic plane se superet Origenes. Tertionem unquam toties opera sua prius scripta laudavit,ae Origenes. Quoties enim Scripturae locum obiter citat, ad expositiones suas lectorem ablegare solet. Idem inlio opere frequenter praestitit citat enim tomilias suas in Exodum et Judices semel in umeros quater explicationes in Leviticum, et commentarios in Novum Testamentum. Quarto, Origeni moris est, propria nomina e braica interpretari, et ex eorum interpretationibus sensus
tropologicos expiscari. Nullibi frequentius, quam in liis tomis, hoc facit. In prologo inquit, Israel ob divinorum
contemplationem nominatus est Zareth, aliena descensio.
Deborati, apis, ut homil. . in Judices Barach coruscatio, ut eadem homilia Salomon, pacificus Libro primo Eden, deliciae. Secundo, Cedar, nigredo, vel obscuritas. Hierusalem, visi pacis, ut homil. 21. in Josuam: si de Jerusaler frequenter diximus, quod visio pacis interpretatur. Abimelech, servus regum Mambre, visio Cherubim, plenitudo scientiae Dei, ut in Ezechielem homilia 2.
297쪽
Engaddi, oculus tentationis meae, ut in homil. 2. in Cani. ab Hieronymo versa. Tertio Bethel, domus Dei. Quisquis autem mira illa ille Oremata, quae ex iis interpreta tionibus dedi icit auctor, perpenderit, nermini certe prae ter iliam Origeni laosce cor umentarios tribuet. Quinto, pectiliares quaedam opiniones Origeni attributae sunt, piaesertim de anima, et angelis amatibus piaecipue Latini abhorrebant. Hae autem ibique in hoc opusculo roΡΟ- Diintur. Denique Origenes in Tomis suis, ubi ad mysti cum sensum explicanduit se applicat, saepe recibus ad Deum se convertit, ut gratia Dei illustratus illa magna,
ut appellat, Isteria perspiciat. Quod hic saepius sit. Si igitur libri materiam, modumque tractandi Spectemus,
Omnia Origenem soliam sapiunt. Praeterea sunt et alia, quae hosce commentarios non alterius esse quam Orige
Dis omnino convincunt. Oimiliae duae Adamanti in Canticum Canticorum sunt ab HieronJm sideliter versae, et papae Darnaso dedicatae , atque a Busino agnitae.
Earum autem sententiae consimiles et germanae harum sunt, quae in hoc opere continentur ut in eadem incude formatum esse utrumque appareat uti observavit doctissimus Hiaetius, qui non pauca loca congessit, et multo Ρlura congerere potuisset. Sed omnem scrupulum tollit luculentum Origenis fragmentum, quod Graece etiamnunc
ad finem hilocaliae exstat, ἐκ et o δε DTqου τόμου Tων εἰς et δεσμα των ἶσμάτων decerptum. Huic enim graeco fragimento plane respondent latina, quae habemus in hujus operis libro secundo. Licet enim prior fragmenti pars liberius illic exponatur, posterior tamen ressius redditur: et in ipsa priori parte illa fragmenti verba: .. o ἴτω ἐκ Ῥηποτε σκληDύνει κύοιος την κα9διαν incisaci ab
illo vetere melius exponuntur, quam a Tarino nupero interprete Tarinus ita vertit: ita nunquam Dominus
298쪽
num est. Vetus ' interpres: secundum liae ergo sortasse et indurasse dicitur Deus cor Pharaonis. nocte μηποτε eniam, Ox Origeni saepe usurpat , non significato nunquam sed si fortasse. Sub ea enim loquendi formula expositiones suas dubitantor proponere tibique sere solet Adamantius. Docte omnino laec eat sonus, quibus
id unum addo, nempe in Procopi epitome in Canticum
Canticorun alia Dagno numero exstare ex Origenis in hunc Scripturae librum commentariis deproruta fragmenta graeca, quae item latinis opiis culi, de quo hinc gitur, verbis satis accurate respondent. Certissimum igitur est,
illud opus esse ipsius Origenis, Dori latini alia uius auctoris Graeci quidem non fuisse, vel hinc colligebat Erasmus, quod in rologo citet auctor Graecos velut alienos his verbis securia pDd Graecos, iii ei aditi et sapientes videntur: sed imperite prorsus et inepte hic se habet Erasmus, ut observavit ears onus in vindiciis epist. S. Ignatii ag 107. et seqq. Citat enim Origenes Grae- s velut alienos non a lingua, aut gente sua, sed religione neque hic Graecos opponit Latinis, sed Christianis.
Ita enim sequitur: non ergo mirum esset, si et apud nos, ubi, quanto lures simpliciores, tanto plures et imperitiores esse videntur. Quae ea ba certe non ad Latinos tantum, sed Christianorum omnium coetus pertinent;
et praeterea Origenem nobis referunt, qui de simplicitate et imperitia ubique sere loquitur, et Graecos frequentissime opponit Christianis. Melius aliquanto, pergit Pear- sonus, hanc objectionem urget Ra Daudus Jesulta. Latinum se auctor ipse bis profitetur agens de Logica in philosophiae divisione. Illic enim diserte Latini Graecis opponi intur. Generales disciplinae, quibus ad rerum scientiam pervenitur, Ires sunt quas Graeci, ethicam, Buaeus: Verus interpres CtC.
299쪽
pitysicam et theoricen appellaverunt; nos has dicere pos-
Sumus moralem, Daturalem et inspectivam. Nonnulli
sane apud Graecos etiam logicen, quod nos rationalem
possumus dicere, quarto in numero Osuerunt. Nec tamen auctor lii se latinum prositetur. Nam illa, quae unculis inclusimus, interpretis sunt, non auctoris. Cumenina Graeca litteris quidem latinis, Verbis autem Graecis primo reddidisset, De ori a Latinis non intelligerentur, aut ne ipse non intellexisse videretur, eadem latine rursus interpretari voluit quod est veteribus interpretibus perquam familiare Locum autern ipsum ab Origene scriptum fuisse vel illud arguit, quod eum Hieron uraus ad
Ecclesiasten sequatur, ut tunc potissimum, Curi nondum
Otigenica adeo displicuerant, solebat. De tribus enim Salomonis libris agens, et eorum orditiem, et argumenta cum Origene observans, ait: haud procul ab hoc ordine doctrinarur et philosophi sectatores suos emadiunt, ut primum ethicam doceant, deinde hysicam interpretentur, et quem in his profecisse perspexerint, ad theologiam usque producant. Quem locum si in animo habuisset Henricus Valesius, nunquam illam observationem in annotationibus ad Eusebium protulisset se certe in libris Hieronymi nunquam Theologiam dici reperies, sed graece θεολογίαν. Neque si cogitasset HieronJmum in opistola 155. Origenis hunc locum exprimere voluisse, lectionem Codicis Memmiani Vulgatae statim praetulisset, aut hanc sine sensu theoricen exhibere dixisset. Verba Hieronymi sunt: philosophi solent disputationes suas in physicam ethicam logicamque partiri ita et eloquia divina aut de natura disputare, ut in Genesi et Ecclesiaste; aut de moribus, ut in Proverbiis, et in omnibus sparsim libris aut de logica, pro qua nostri theoricen sibi vindicant, ut in Cantico Canticorum, et in Evangeliis. Quaccum ex Origene petita quivis intelligat, theorico eo loci
300쪽
pati quis non potest, qui eum ita definiri ab Origenevit: inspectiva dicitur, qua supergressi visibilia de divinis
aliquid et coelestibus coii templaritur, eaque sola Dente intuemur' Iaec igitur inia in Origenis sunt, et ex eo hausit Hieron uS.
Sed auctorem esse latinum, inquit Erasmus, liquet ex interpretatione amoris, caritatis, dilectionis et cupidinis. J Iinime oro, inquit idem Anglias. Non enim hamam quatuor vociam interpretationem tradit auctor, sed
ea tantum adhibet interpres ad exprimenda duo vocat aula, quae auctor inter se confert, o G scilicet et ἀγάπην. Loωτα autem aut amorem aut cupidinem; ἀγύπην aut dilectionem aut caritatem transfert. Origenes qui dein Scripturae loca pro more sit congesserat, ut ἀγύπην idem ostenderet scriptoribus sacris significare, quod apud alios oως. Ad haec autem loca explicanda necesse habuit interpres caritati dilectionem addere, quia Saepe Verbum αγαπαν usurpavit auctor, quale in latinis caritati non respondet. Haec ex ipso loco satis luculenter apparent se videtur autem mihi, quod divina scriptura, volens
cavere, ne lapsus aliquis legentibus sub amoris nomine nasceretur, Pr infirmioribus quibusque eum, qui apud sapientes saeculi cupido seu amor dicitur, honestiori vocabulo caritatem vel dilectionem nominasse Verbi gratia, iit eum dixit de Isaac: se et accepit Rebeccam, et facta est ei uxor, et dilexit eam: ci; απαν diligere recte vertitur, et γάπη antiquitus non imus dilectio, quam caritas reddebatur Glossaria vetera, dilectio αγάπη.
γάπη dilectio. Tertullianus de agapis veterum Chri
sti an a Tn coena nostra de nomine rationem sui
ostendit id vocatur, quod dilectio apud Graecos. Ut autem caritati dilectionein, ita et amori cupidinem adluanxit Glossarium vetus, ἔρως, amor, cupido. Quod ante eum secerat Hieronymus homilia prima is, , spirituali