장음표시 사용
121쪽
silium perdidisso, a ceteris omnibris consolari non Poluit, sed dixit: ibo post illurn meum lugens in inserniani. Magnanimiis litem ob post peculii Perditionem, et post Omnium bonorum direptionem, omnitam silio I misera-hilom interituiti pariter inuit uni audisset, non Suspiravit, non ingemuit, non reprehendit, non maledixit, non blaspliemavit, non culpavit, non dixit ea, quae dicenda ratio exposcebat, quae illinc illicite dicunt plurimi. Cur dedisti primo aut cur abstulisti Diodo Cur Oblectasii primo, sive peculio, sive siliis vel cur privasti nunc his omnibus pariter 'Ιelius erat, ut Omnino non dedisses.
quam ut dans rursum auferre S. Utilitis erat, iit omnino non Ostenderes, quam ut ostensis denuo mulctaves. Sed nillil horum dixit, Deque omnino cogitavit sanctissimus at in constantissimus ille ob non tantum ut mentem rcfligeraret, nisi tantuni ut, ilia ingens dolor in hoc quod actum est, quae pertulit ostenderet Vestes conscidit, coniam' totondit, terrani capiti suo adspersit. Per quae universa se ante euin iuria iliatis, nequissimum
diabolum usque ad insero dejecit. Quid dies natis, O viri pNumquid ex alio corpore creatus est ob Λbsii. otienim Cum erSonariam Cceptione creavit Deus alios a les, aliquos illitomimas tales, sed idem est Omnium plasina de limo terrae, sed aequalis est omnium animae Dei operatione. Sed quia non est Orontiam similis Oluntas, neque Pietas, neque religiositas, neque Isides, neque propositum circa Deiana, neqii spe Vitae aeternae, neque timor gehennae, Neque inferorum supplicium in tenebris exterioribus, idcirco non Omnes homities deni de ut Onatrant Propositia ira, neque eandem toler intiato, non quia non possunt, sed quia nolunt. Propterea digne ac iusto magnificatur beatus Job, quia volens sustinuit laqc Omnia cum gratiarum actionibus Nam post laec ini-
122쪽
VCPSa, qua Superius memorata sunt atque ostensa, dixit ): et prostravit se in terea, et oravit ad Dominum. ri nium surrexit, et ita demiam se prostravit. Surrexit ad proelium, rostraVit se ad recem. Surrexit ad virtutem, prostravit se ad orationem. Surrexit ad victoriae perfectionern prostra Vit se ad Oronae acceptionem. Nam et ante imperatores, qui victores exstiterunt, non tantes, sed deorsum adorantes Coronam accipiunt. Sic namque et beatius Job in prima tentatione, quarti per peculium atque silios sustinens victoriam de adversari acquisivit, ad orationem se rostravit, ut Persectas tolerantiae suae a Deo occiperet coronas. Ob hoc ergo i ostra it se et Oravit ad Dontinum. Quem cum prostratum videret diabolus, gavisus os valde infelix: quum autem adorantem atque orantem audisset, obstupuit atque expavit. Prostratus ),
inquit, oravit ad Dominiam. ob prostratus deiecit diabolum, aliuni humiliavit, exaltatum supplantavit, consu-dit sortem, des Ormavit elaturi, Super hae autem omnia, quod omnibus majus atque Sta Perius est, Cum Sua PO- stratione ob diabolon dejecit, et sua tolerantia nequis- sinium superat, formari Ostendit eius, qui de coeli vo-nit qui ut granum tritici in terram cadens diabolum deiecit, et sortem alligavit, et vasa eius diripuit, et spolia divisit, et captivam duxit captivitaterii, et passione at lite
resurrectione Sila mundum edernit, atque saeculum salvavit. Oriam Damqtie minitam forniam atqtie exemplum
ostendens, post horum omnium lamentabilium toleranti attiprostratus in terra oravit ad Dominiani, ut rostrati eius ruina ossiceretur diabolo atquc subversori ni aligno, cifiguram per haec in se gereret passionis ac resurrectioni Domini. ,si , stratus , inquit, oravit ad Dominiani sex
tota anima, it ex tota Dirtite, ex cordis i standitat C.
123쪽
Oravit in cit Dominiam. Quid oravit Tolerantiani,
susserentiarn, corasummationem. Oravit ad Dominum, sonsus illibationem, mentis integritatem, animae sanitatem. Hoc ergo oravit ad Dominum, Ut sanam, inquit, animani meam at liue illibatum cor meum custodiat Di,minus et rex omniurn et nunquani Diti praevalebit malignus, et nunquam me superabit callidias inimicus. Quan illam atterat carnes, quanquam omnii UUδ OSSn, quanquo In Consumat Nervos , Si ara imae iii luit, meae sensus illibatus no custodiatiar, uti triam a te seducar, Domine Deus meus, ii unquam abstrahar a caritate tua re meus. Idcirco orationem eius exati die a Delis, atque deprecationen illius suscipiens justus iudex, post haec locuti is est ad diaboluna, dicens : ecce tradidi tibi illum, tantum animam eius
De tetigeris. Sic ita lite prostratus oravit ad Delim. Vere prostratus, hoc est, valde s liae ad terram humiliatus, morito vestem Conscidit, COItiam capitis totondit, terram capiti suo adspersit. Post haec universa prostratus Oravit ad oratinum. Sic, inquit, rex inive post hoc in cineroci cilicio sedens, et iani hiantilitate orans, post triduum imminentem calarilitaten effugit. Sic in i iit, et Iosias,
minationis Dei, famulos suos vestibus Conscissis, et terra atque cinere adspersis, misit ad deprecandam atque exorandam aciem Domini. Sic etiam primus his nanibus admirabilis ob conscidit vestimenta sua, et comam capitis
sui totondit, et terram capiti suo adspersit, et ita prostratus ad Dominium Oravit Prostratus est ad orationem, sed 11On cecidit tanquani adversarius in conti Inaciana. Prostratus est ad precem, sicii Abrahana, cuni pro Loth orasset sed non cecidit in contumelia tu, sicut diabolus, qui de coelo projectus est propter apostasiam. Sed forsitan dicit inliquis et cur omnino totondit Omaria capitis sui,
124쪽
vel ob quani rori consci lit vestimenta sua, vel Ob quatit caiisain adspersit capiti suo terrani Amille primo qui-dom pro iis omnibus, sitae demonstrata sunt. Item sano adhuc vestimenta sita conscidit ob hoc, quia ex his, quae diabolo data lint, pili se aihil residere voluit. Comam vero capitis sui totondit ob hoc, quia deposita divitiarunt abundantia, etiam corii ne nimietateri deponeret et ut Τ)adversari Ostenderet, quin Sicut Passus est, quia comanii tondit, ita tam aultitudinem 3onorurn deponeret atque amitteret, nihil se assum fuisse aestimasset aufer, inquiens, Onania superflua, nihil mihi supersit ex his, quae tibi data sunt. terram vero ob hoc adspersit capiti suo, ut ex parto ostenderet siliorum dolorent. Nisi enim hoc fecisset, alienum illum a Datura humana fuisse diceremus. Haec videlicet universa gessit propter naturalem dolorem Gratias vereo egit propter constantiam et animae CritateIIa, atque iliarii, quam circa Delim habuit, sinceritatent. Post quae universa dixit η ad os . Ad quos syAd advenientes aenioniani uncios Nain hi ' quatuor praestolabantur ei, et Mattior aliis marum laedicationes ei afferetiles, quatuor lamentabilibus sagittis eum sagittantes. Novissima lamentabilior fuit atque animae contigua filiorum perditio. Ad istos ergo quatuor, qui praestolabantur, ut videbantur lugentes atque moesti si inulatione,
dixit: Quid exspectatis, o viri ' Quid sustinetis, O hornines Voccine, ut lugearia vobiscum Voccine iit vobiscum laniciater Non lugeo, inquit, ei satililiaris direptionem ablatae namque sunt Dilii ii in eculio parit ei etiam molestiae atque Curae. Non artietitor siliorum decessurii, transivit enim ab Oculis meis tristitia o dolor. Si enim pariter mecurii advivereti super terraID, Curia Olore ei alti cogitatuitas quales fuisse lat, quotcs pro secissCnt, qualerii sineti exsΡectassent. De istis orgo securus essectias
125쪽
hendo, quod vos quaeritis, non blasphemo, quod vos vultatis. Non ridebit, inquit, de me diabolus, non gaudebit, ut sperat, super me inimicus, non inveniet apud me id, quod exspectat nequissimus. Nudus exivi de utero matris naeae, nudus ibo sub terram. Nihil habui eum venissem, nihil requiro cum iero Nihil attuli natus, nillil hinc auferam sublatus. Nudus ' exivi de utero Imatris meae: non peculium, nec filios habens, Deque divitiis, vel possibilitatibus indutus. Nudus ' et ibo subterram. Quod enim pariter cum corpore positum fuerit in terra, cum eodem corpore terrae efficitur terra. Merito nudus ibo sub terram. Nudus ibo, nudus, inquit, peculio, sed et peccato nudus divitiis, sed et impietati bus nudus substantia, sed et injustitia. Sicut enim de carnalibus possibilitatibus universis nudus effectus sum, ita, inquit, et ab omnibus illicitis nudus ibo sub terram. Non
comitantur, inquit, mecum, Deque malignitas, neque iracundia, neque superbia, neque invidia, neque Zelus De que cupiditas, neque alienarum rerum appetentia, neque contumelia, neque calumnia, neque Violentia, neque
impudicitia, neque lascivia, neque ullum ex his, quae Deo contraria sunt. Istis namque Omnibus udus, ibo sub terram. Non enim sum talis, quales illi, de quibus dicitur: quia non habuerunt tegumentum, inferno vestiti sunt. Nudus, inquam, malis omnibus ibo sub terram, nudus malis, bonis vero omnibus indutus, iustitia vestitus, Sanctitate circumdatus, Caritate ornatus, misericordia ac bonis operibus Oronatus. Beati sunt, et beati erunt, O gloriose Job, Omnes qui te imitati fuerint, omnes qui post te potuerint cum fiducia dicere: Dudus 3 exivide uter matris meae, nudus et ibo in terram: qui etiam
126쪽
cum Apostolo dicere veraciter possunt: Dilii in intulimus
in hunc mundum, verumtamen nec auferre aliquid possumus. Vae autem illis, qui nudi u dem venerunt, innumeris autem iniustitiis atque impietatibus, crudelitate quoque atque infidelitate onerati, atque praegravati ibunt in
terram. hi jusmodi vestientur calamitate atque miseria,
in die iusti atque personam non accipientis iudicii Dei.
Nudus exivi de utero matris meae: sicut et omnes homines, sicut et Omnis caro, sicut et omnes corruptibiles. Aditidus' et ibo in terram. Hoc ipsum namque exspectant omnes, quia idem est introitus omnibus, et exi- ius similis, sive rex, sive famulus, sive dives, sive egenus, sive magnus, sive pusillus, sive liber, sive servus, nudus ibit in terram, nec quicquam valet auferre secum. Nani et hoc ipsum, quod cum corpore mittitur, non auferet in secum. On autem secum illud tollet, quia non seniit, quia non intelligit, quia terra efficitur, quia in resurrectione non corporis sepultura, sed animae fides et pietas, misericordia quoque et sinceritas requiritur. Nudus in exivide utero matris meae, nudus et ibo sub terram. Tanquam si diceret O viri prudentiae atque sapientiae, quod est mortale hoc indumentum, quae est haec supervacua
gloria, quae sunt terrenae hae atque insidae divitiae, quae sunt hodie et crastina non sunt, quae hodie irrident istum, crastina vero die eunt ad alium Funius est deficiens, flos est transiens herba est arescens et qui habent illas, tanquam On habeant, quia diutius non habent et qui noli habent illas, tanquam nihil amiserint, quia non permanenter relinqiiuntur. ΟΝ idus si exivi de uter matris meae: corpus habens tantum atque animam: nudus' et ibo sub terram. Sicut veni, cita et ibo. ita et exeo, aliena
127쪽
uncta relinquens, iam corpore solo ibo, atque anima
transibo. Quae accepi, inquit, habeo quae attuli non amisi. Superflua omnia derelinquens nudus' ibo illuc. illite, inquit. Quo illuc Primum quidem illuc ibo, quo
omnes priores mei erunt, quo omnes ab initio, illuc in terram matrem omnium, in terram omnium domum. Terra namque est domus omnium mortalium. Illuc ), quo abiit illo, ad quem dictum est: terra δ es, et in terram ibis. illo, inquit, ibo nudus, sicut et Dudus veni. Aut adliue illo, inquit, ibo, ubi sunt tabernacula iustorum, ubi sunt sanctorum gloriae, Ubi est fidelium requies, ubi est priorum consolatio, ubi est misericordium haereditas, tibi est immaculatorum beatitudo, ubi est veracium laetitia ete, sultatio. Illuc ibo, ubi est lux et vita, ubi est gloria et jucunditas, ubi est laetitia et exsultatio, vel unde aufugit dolor, tristitia et gemitus, ubi obliviscentur priores tribulationes hae, quae sunt in corpore UPer terram. Illuc ibo, ubi est tribulationum depositio, ubi est remune- .ratio laboriarn, ubi Abrahae sinus, ubi Isaac proprietas, ubi Israel familiaritas ), ubi sanctorum animae, ubi ange lorum chori, ubi archangelorum seces, ubi Spiritus sancti illuminatio, ubi Christi regnum, ubi aeterni Dei patris insecta gloria atque beatus conspectus. Illuc, inquit, ibo, illuc perveniam, non reprehendens, O maledicens, non blasphemans, non criminans, sed gratias agens et constens, atque cum gratiarum actionibus dicens: Dominus β dedit, Dorminus abstulit: sicut Domino placuit, ita factum est. Non ero, inquit, ingratus, non ero infidigraphus, sicut tu, adVersarie non reddam malum pro Ono, sicut
tu, infelix diabole, sed confitear q), quia Dominus dedit, Τ Iob. I, 21. -x Edd. M. Illuc, quo abiit Adam: et omnes qui post eum fuerunt Illuc, quo abiit ille, etc.' Gen. III, 19. Ed. R. familiaris. Iob, I, 21. si Ed. . confiteor. fr. Job. I, 21. S
128쪽
Dominus abstulit: sicut Domino placuit, ita actum est: sit nomen Domini benedictum. Lamentabiles, inquit, ad me misisti nuncios, o diabole, et noxios atque immisericordes tuae nequitiae legatos, per quos me crudelibus tuae iniquitatis sagittasti sagittis, quas ego, inquit, Omnes identidem in te convertam, crudeliora efficiens tibi in spiritu vulnera. Dominus Τ), inquam, dedit, Dominus
abstulit: sicut Domino placuit, ita factum est. Hoc fuit diabolo vulnus, hoc fuit diabolo afflictio et dolor, tribulatio quoque atque angustia quia cum putat et vult blasphemiam audire a Job, et reprehensionem ac maledictum in Deo, confessionem atque gratiarum actionem audivit.
Hoc actuti est illi ignis devorans, hoc factum est illi incendium perurens, quia hoc audivit, quod On sperabat: ADominus' dedit, et Dominus abstulit: sicut Domino placoit, ita factum est: sit nonae Dornini benedictum in
saecula. Non enim tantum tetigerunt ob lamentabiles istae diaboli sagittae, quantum vulneraveriant eum sincerae eius gratiarum actiones. Dominus' dedit, et Dorminus abstulit. Quando voluit, inquit, dedit ut bonus, et quando uoluit identidem ut habens potestatem abstulit. Dominos in dedit, et Dominus abstulit. Dedit, inquit, ut innotescat quam si delis sim, quam pie dispensem, quam misericorditer distribuam. Abstulit autem, ut appareat quomodo gratias agam, quomodo confitear, quomodo adorem plus nunc rebus sublatis, quam pridem datis se Dominus in dedit, et Dominus abstulit. Dedit sua, et iterum abstulit sua ego, inquit, nihil amisi, nullum passus sum detrimentum Merito postquam usus sum reddidi, mutuanti mihi ea gratias agens. Dominus ' dedit, et Dominus abstulit: sicut Domino placuit, a factum est: sit
nomen Domini benedictum. Quid dicis. , beate ob p
129쪽
Dorminus vere dedit, sed non Dominus vel abstulit, sed abstulit omnium inimicus et nequissiimus adversarius atque
invidus diabolus Dominus dedit, sed adversarius abstulit. Dominus dedit, et inimicus refuga abstulit. Porro si iabolus abstulit, quomodo dicit Iob, quod Dominus abstulerit Ignorans atque per suspicionem dicit. Putabat enim atque arbitrabatur, quod Dominus abstulerit, et nesciebat, quod diabolus abstulit concedente Domino, atque Permittente. Merito δὶ ergo dicit ob h: Dominus dedit Dominus abstulit sicut Domino placuit, ita factuna est. Haec namque fuit illa vere magna ob constantia, quod nesciens quia diabolus abstulit, putabat quod Orminus abstulerit, et hoc putans, Domino quasi auferenti gratias agit. ,Dominus ), inquit, dedit, et Dominus abstulit: sicut Domino lacuit, ita factum est: sit nomen Domini benedictum in saecula. Si enim scisset Job, quod adversum diabolum habebat, et quia diabolus curii illo hoc bellum faciebat, et quia malignus inimicus remfamiliarem et filios ei abstulerat, profecto Omiain ad nihilum ipsas tentationes deduceret, et in derisionem illum habens, evidenter adversus inimicum resisteret, et aperte adversus apertum hostem staret. Nunc vero inimicus quidem hoc celavi diabolus, cum istos ei inferret
labores clementissimus autem Dominus in suspicione erat,
et incusabatur his omnibus. Nam cum diceret diabolus: isignis φ cecidit de coelo et: subito spiritus venit ab eremo: Deum incusabat istis doloribus. Similiter cum audisset Job, quod ignis cecidit de coelo, et Ombussit oves, et quia spiritus venit ab eremo, et ruin OC-cidit eius filios, quid aliud suspicari poterat nisi quod Deus illi ipsos dolores coelitus immisisset hoc ergo δ Deest Merito A in ed. B. Deest Job in edd. M. - Job. I, 21.
130쪽
Praesertim magnificatur Job , quia, cum Deus suspicatur in istis plagis ac doloribus, suscepit cum constantia, atque gratiarum actionibus et non dixit quid peccavi circa te, ut talia patiar ex te Sed cum ab inimico percuteretur, atque doloribus assiceretur, Dominum in istis doloribus suspicabatur, et gratias agebat percutienti se atque doloribus assicienti, dicens: Dominus in dedit, et Dominus abstulit: sicut Domino placuit, ita factum est: sit nomen Domini benedictum in saecula. Haec itaque universa,
atque pluriora' ad praestolantes sibi nequissimi nuncios beatus ob locutus est, et per illos ad ipsum diabolum,
qui eos miserat, qui stabant ante eum tristes, ac sentes, sicut sinxerant, omnemque miseriam Ostendentes ac de-
Promentes, ut facile beatum ob ad blasphemiam provocarent. Ad quos plurima et alia locutus Job dixit Cur tristes estis, o homines Ob quam causam eiulatis, o viriqNe forte hoc vos contristat, quia ego Deo gratias ago pNe forte hoc vobis molestum est, quod ego danti ea confessionem do, et auferenti ea invocationem emitto Non me homo mulctavit, sed Deus de coelis, qui mihi dedit diversa, abstulit, sicut et vos dicitis quod ignis de coelo ceciderit. Si ergo non homo naihi damnum ingessit, sed Deus quando voluit dedit, et iteri quando voluit abstulit, gratias ei, qui dedit, et gratias identidem ei, qui abstulit Sua dedit, et item sua abstulit, et ego, ait, nihil
amisi. Nam ex utero a aterno nudus veniens, nihil habui.
Qui habuit dedit milii, uiuavit utenti mihi, abstulit quae
sua sunt, nihil perdidi, sed gratias ago mutuanti, usus his, quae data sunt ni illi, et consiteor largitori, dicens: DO-ntinus' dedit, et Dontinus abstulit: sicut Domino lacuit, ita factum est. Placuit antea, ut daret, placuit nunc, ut rursus auferret riSicut , Domino placuit . ita facturii