장음표시 사용
141쪽
dum diabolum, atque omnes, qui perantur voluntatem illius, et ad testandum sanctis atque inceIitatibus eorurii,
quas habent circa Deum Ad magnificandum Deum itimisericordiis ejus et bonitatibus ejus, atque longanimitati bus et investigabilibus ejus miraculis, quae indesinenter
Ostendit circa genus humanuui ' Sic ergo venerunt, et veniunt angeli ante Deirin. Prima Vice veneruiat, ut iustificationibus Job attestarentur et fidei ac pietati eius, sed tunc sane solis justificationibus Job attestati sunt. Nunc vero secunda Vice venientes ante Deum, non solis iustificationibus ejus sunt attestati, sed et tolerantiae et iustificationibus, Patientiae quoque, ac constantiae, atque dilectionis, quam erga Deum habuit, lenitudini. Istis namque omnibus attestantes gloriosi angeli, nec non et diaboli nequitiam accusantes, atque mendacem illum comprobantes, venerunt ante Deum, cum quibus et diabolus venit. Venit nihilominus non acie ad faciem, sed consiliis et cogi tationibus, sensibus atque tractationibus, desideriis ac deliberationibus, sicut superius per Plurima demonstratum est. Quas cogitationes cum Videret Deus, respondit illi, dicens: unde venis tuῖ Respondit nihilominus non labiis loquens, nec verba depromens, neque colloquio suo injustum illum dignum faciens, sed nec Ornnino in praesentia eum suscipiens. Nam ille quia a sanctis exsecratur, et odio habetur atque conculcatur, in conspectum Dei nunquam veniet. Si enim impii δ), ut superius dictum
est, - non TeSurgent, neque peccatores in concilio justo-xum: multo magis orianium impietatum provisor, atque
totius peccati auctor diabolus in consilium divitium Donveniet, neque deifico colioquio dignus habebitur, iuxta omnia quae in anterioribus memoravimus. Venit ergo consiliis et cogitationibus atque desideriis, et audivit non collo-Τ, Job. II, Ed. R. conSPectu.
142쪽
quium, sed Increpationem atque obiurgationem nequissi-niarum cogitationum suarum, atque infestorum desideriorum ac deliberationum suarum, quae demonstrans dicit: et ' respondens Dominus ait ad diabolum unde venis tuῖ Interrogat praescius, atque providus, qui omnem scientiam cunctis Praestat hominibus, interrogat refugam, apostatam, adversarium, nequissimuna, iniustutia. Interrogat, ut ex ore illius, atque ex responso illius eum arguat et condemnet, atque conVincat, utpote mendacem, et malignitatis elo ac livore repletum. Unde venis tu deiecte, confuse, humiliates Unde tu venis victus, superatus, conculcatus Unde tu venis, qui de excelsis es expulsus, et SuΡer terram es condemnatus, qui de coelis es proiectus, inter homines abdicatus p Unde tu venis, qui post iniquitatem festinas, qui post injustitiam uiris I ii, qui homicidia appetis, tu, qui adulteri es cupidus, tu, qui sanguine Potaris, qui
omnium impietatu In super terram es provisor, omnium natorum inter homines inventor Unde tu venis Tu, qui tempus non liabes, tu, qui quietem non exspectas, tu, qui resumtionis eruo non es, neque requiem speras unde tu venis pCOnsitere, et noli lcgare, Ostende, et noli celare. Sed non accipiens liae nequissinius, ne omnino alidisse se
Simulans, 1 aliis alia respondit, dicens: circuivi γOmnem terraria, et peragravi universum orbem, qui sub coelo est. Subtiliter singis, O infelicissime diabole, tumiliationem tuam tegis, de xntitaten tuam reticescis, confusionen tuani in initiae depromis, quod δὶ a luto conculcatus fueris, quod a teria devictus, quod a pulvere sueris superatus Lutum nun et terra et ulvis est ob propter terrenum corpus, sed interim terrenus ac luteus suderavit,
inquit, te, O diabole, qui cum sis incorruptibilis spiritus,
' Desunt verba: quod a luto conculcatus sueris, quod a terra devictus, iii ed. II.
143쪽
tanquam fulgur de coelo cecidisti proiectus Corpus ei
licet luteum superavit fulgorem incorruptum, spiritum immortalem atqtie incorporeum. Hanc scilicet confusionem tuam reticescens ac raetermittens, O callide diabolo, gloriaris ac plaudis, quod terram circuieris, et ea, quae sub coelo sunt, peragraveris. Sed hoc in maximam deformitatem tuam dicis: nam gloria tua atque latio reserta est omni deiectione. Si enim tantum potuisti, ut Omnem terram, post haec omnes terrenos, at e universos, 'iiii sub coelo sunt, circuires atque eragrares, O est, Ou-culcares atque sub te subjiceres, quomodo non potuisti
uni terreno atque corruptibili Job praevalere Sed omnis
Potentia tua, ac Virtus, atque praedones exercitus tui, et gladius eorum, et triplicia equitum tuomina Cornira, et
ignis, qui de coelo cecidit, ut tu dixisti, et venti, qui aberem Venerunt, quod erat tuae equitiae inspiratio universa, inquit, haec infirma ac supervacua exstiterunt per iusti ob tolerantiam, atque per gratiarum actione Cou- fusa atque eversa. Post quae universa non, inquit, te, o diabole interrogo quam terram circuieris, et ea, quae sub
coelo sunt, peragraveris de istis namque interrogare te opus non habeo. Scio enini, quod incessanti nequitia indesinenter cuncta, quae Sub coelo sunt, circuis, et pervOIas, utpote aureus spiritus fulguris velocitati consimilatus. Non, inquit, te de hoc interrogo, sed hoc, unde Veneris, vel a quibus veneris. Ab inconfiis confusus, ab exaltat Ohumiliatus, a glorios spe vacuus. De istis, inquit, interrogo atque de his te admoneo, cum stes velut igneis iaculis stimulatus. Quis enim est naajor ignis diabolo, quam hic, ut a carnali et terreno superetur atque OnCulcetur, cum sit spiritus incorporeus Unde tu venis seductor,
insidiator, humiliatus, dejecius, confusus Unde tu venis p Ibi est arrogantia tua Ubi est elatio Ubi magniloquium tuum Ubi sunt naendacia tua, quibus dixisti, quod me ob propter pecuniam coleret Tu facultates ei abstu-9
144쪽
listi, ego vero giatiatum actiones atque consessionem ab eo Uscepi. Nam cium tu, inquit, omnem substantiam ejus
abstuleris, ut non habeat, unde mihi hostias offerat, solita gratiarum actione Τ mihi sacrisicia immolat ex mundo Corde atque conscientia pura. Unde venis ita, o diabole pNOn a poenitentia, non a conversione, neque ab ho C,
uod deformitatem tuam videns confundaris. Sic itaque interi Og te, malignissime, unde venias. Non enim venis sicut pridem ob Adam cum victoria, sed sicut post a Job Cum confusione. Adaia enim olim seduxisti, sed Job post hoc non supplantasti. Adam de paradiso eradicasti, sed JOb a sanctitate aion avertisti. Unde tu venis de excelsis expulsus, et de coeli dejectus, de angelorum choris prO-jectus Unde venis tu, qui sit per terram injustitiam germinasti, qui sub sole impietates disseminasti, qui ea, quae SV coelo sunt, universa malis replesti Unde venis tu Tu, qui es in ortis auctor, malorumque inVentor, atque malorum ominum initium, iniquitatis operator, Pater mendacii unde, inquit, tu venis is Circuivi ), inquit, Omnem terraria, et eragravi universa, quae sub coelo Sunt, et ecce adsum Adsum, inquit, qui non succumbo, neque humilior, qui non convertor, neque satisfacio, qui Poenitentiam Oti ostendo, sed tanquam vitiis indomitus Praesto ). Mutaberis, inquit, o diabole in dilectissina Otuo, hoc est, in temet ipso. Nam cum non flecteris, neque subjiceris, neque Poenitentiam deni Onstras, in irremediabilem inserorum poenam denici geris, inexstinguibili igni gehennae traderis et tu, et omnes qui te ad insidelitatem sequuntur tu, inquatit, et Omnes, qui per te ad im- Pietatem persuadentur. Adsum , inquit, is qui non ita est in actura sua factus, sed in operibus ita demonstratus, qui non ita est factus natura sed exivit voluntate. bon
145쪽
enim in actura naturae, sed in voluntatis operatione diabolus est factus. Adsum, inquit, is qui peccatis congaudeo, qui impietatibus laetor, qui iniquitatibus iucundor, qui omni injustitia et omnibus imp tidicitiis atque omnibus malis delector. Adsum, inquit, is qui spem non habeo, qui salutem non exspecto, qui iis ei icordiam non sustineo, qui refrigeri non stim ui emor. Circuivi δ), inquit, terram, et peragraVi eam, et ea, quae sit coelo sunt, et ecce adsum. Cui post haec Omnia respondens Deus dicit non te de hoc interrogo, qualiter terram ii cuieris, hoc est eos, qui terrena sapiunt, neque de hoc, quemadmodum eo, quae Sub coelo sunt, peragraveris, hoc est eos, qui coelestia non desiderant, sicut et tu ipse, qui coelo reverti ultra non potes, sed hoc te interrogavi et interrogo: animadverti stir ad puerum meum Jobῖ csi diceret intellexisti quid sit ob Belaxasti sensum
tuum ad eum Cognovistine illum, vel probasti indeclinabilem idem ejus, et immobilem firmitatem, et inviolabilem sortitudinem, et inviolabilem pietatem atque religiositatem illius is Animaducitisti ), vel intendisti ad puerum meum Obῖ Ac si diceret: Certus es, o ni
amice Omnium bonorunt, diabole uter Ostrum veritatem dixerit, ego an tu, iter absque mendacio locutus fuerit,
ego, qui ei testimonium perhibui, an tu, qui eum accusasti. Dicis, quod teriam circuieris, et ea, quae sub coelo sunt, peragraVeris, reperisti similem ob Vidistine aequalem illi ob hoc, inquit, te interrogo, unde Veneri, ,
et unde venias, ut ostendam ob sanctitatem ac meritum, patientiam quoque ac victoriam, gloriam nil illo minus atque coronam tuam ver dejectionem, et humiliationein, confusionem quoque atque perditionem. Quamquam enim tu neges, sed ego Ostendaria. Quamvis tu non confiteatis, sed ego non sileo. Terram enim te circuisse dicis, per-
146쪽
ditionem tuan vero non depromis. Cum abscondis tuam deiectioneni, coronas Ob furatis. Respexisti Τ ad puerum meum Job, qui caput tuum conculcavit, qui humiliavit altitudinem tuaria, qui deiecit elationem thiam Gloriaris, inquit, nequissime Satana, quod terram circuieris, et ea, quae sub coelo sunt, eragraveris sed mala est haec gloriatio tua, atque inutilis elatio. Ad malum enim circuisti terram, et ad iniustitiam peragras ea, qua sub coelo sunt. Pervolas enim Pelagus et aerem, et penetras omnes gentes, Provincias ac legiones, ut plurimos filios gehennae facias, ut plures , tuae poena efficias participes. Sicut enim canis rabidus vias ac transitus percurrit, ut omnes, quos ante se invenerit, alios quidem morsibus vulneret, alios nihilominus in stuporem deducat terroiis ita et tu, inquit, nequissime
Satana, terram circuis, et ea, quae sub coelo Sunt, universa perag 'aS, O Ut aliquem Componas, sed ut cunctos extermines, quorundam animam per peccata Vulnerans,
aliorum nihilominus mentes obtundens atque infatuans. Et cur superius sane illum diabolum appellat, nunc vero Satanam Diabolus enim accusator interpretatur, Satanas vero resistens vel rebellis, aut etiam contumax. Ergo quia superius Occulte quidem accusavit ob ad Deum, idcirco superius diabolum illum appellat, utpote accusatorem nunc vero rursus quia β ad videntem contumaciam circa Job pervenit, ni erit Satanam illum dicit, utpote rebellem. Respexisti' ad uerum meum Job, in selix diabole Cum dolore audisti, quod puerum suum nuncupavit Deus ob Dolor tibi sui liae vox amaritudinis, haec auditio gravis tibi suit, ii dictum Φ va tibi fuit pro Itoc testimonio, quod attestatus est Deus ob, in Job. II, 3. Edd. . plurioreS. J Ed. n. qui ad etc. Iob. II, 3. ' Edd. M. dictus.
147쪽
dicens: respexisti ad puerum ni eum Obῖ Et anto, inquit, puer meus fuit, et nunc Puer meus Permanet, et tuae nequitiae accusatio nihil ei praevalebit. Respexist ad puerum meum Job ῖ Superius dixit: animadveriisti ad puerum me uni obῖ nunc ver respexisti ad puerum meum JOhJ Ac si diceret: vidisti, probasti,
certus es, quia et antea servus meus fuerit, et nunc servus meus Permanet, et a mea, inquit, servitute nunquam
fugit, nec fugiet. Et ipse, inquit, testis sum, et angeli
mei auditores, qui in conspectu meo venientes, et obto Ieiantiam mirantes dixerunt magnum miraculum vidimus inter homines, o terribilis creato omnium, nimio stupore dignum, O aeterne Detor in Versorum. Unus
terrenus homo de limo plasmatus, nostris immortalibus angeloruna choris multo inferior, illum, qui ex immortalibus Cherubim officiis cecidit atque proiectus' est, diabolum sola tolerantia ac devotis gratiarum actionibus superavit, atque in fugam vertit, et Onanes fraudes eius atque iniquitates supervacuas demonstravit. Respexisti ), inquit, ad iterum meum Obῖ illium Obtemperanteni Puerum atque Verum, qui ercussus non discessit, qui caesus est, et non deliquit, qui tibi est traditus, et non me denegavit, qui ' a te perctissus est, et mihi gratias agit Istum, inquit, iterum respexisti, qui adversum testetit, et milii non restitit, qui adversum te dimicavit, et
me adoravit, qui te conculcavit, et me non contemsit,
qui te odio habuit, et me dilexit Ad hunc, inquit,
Puerum meum respexisti Ad tinc, cui similis in tolerantia a temporibus bel non suit Ab c enim cum semel sustineret internecionem, transivit, is requievit. Iob
148쪽
vero cum pliarim tempore sustineret, diutius morte Lfectus est, et multipliciter doloribiis mulctatus atque D
sictus. In quo apparet, inquit, quod non est illi similis homo super terram Abraham non est, Melchisedec translatus est Noe requievit Enoch elevatus est, Abel assumius est. Ieritis non est illi similis alius homo super terram ). Ex his, qui modo vivunt, non est illi similis super terram. Intende, quia non dicit non est illi similis super terram ex iis ), qui fuerunt, vel erunt; nam post hoc fuit Joannes, quo maior inter natos mulierum
non fuit Merito de iis ), qui tunc suerunt, dicit: non , est similis illi alius ex his, qui sunt super terram. Ac si diceret. Ex his, qui sunt super terram in Φ temporibus ejus, in diebus ejus, in vita illius, non est alii is simi 1is illi, in iustitia, in fide, in pietate, in tolerantia, inconstantia, in gratiarum actionibus, in misericordia atque in omnibus virtutibus: non est alius homo similis illi interris. Quis allias ante eum, vel post una talia sustinuit, et sustinens gratiarum actiones recompensavit ' pro vehementioribus doloribus atque amarissimis poenis Quis exstitit tolerantiae ob forma Nullus Abraham enim silium immolare praeceptus est, sed protinus identidem
vivum illum suscepit, quem mactaturu atque immolaturus fuerat. Ob vero non ita, sed repente, subito, insperate septem silios, et tres silias Simili ariter moi tuos, et nunquam reviviscentes audivit et vidit sed si des ex eo mortua non est, neque attentia, neqtie gratiarum actio,
neque dilectio, quam erga Deum habuit. Sed quemad-3 nodum auoim per ignem transiens splendidius atque gloriosius es sicitur ita et Job tentationum ignem transiens, Τ Edd. M. terram. Ex his, qui nunc sunt: ex his, qui nodo ' etc.
149쪽
clarior ille Deo preciosior atque acceptabilior comprobatus est. Merito ergo dicit: non est silmilis illi su per terram. Fulget, inquit, tanquam sol veritate ac patientia, relucet side et tolerantia velut coeli utilinaria. Ob hoe non est similis illi alius super terram, firmus ut lapis, ut fundamentum immobilis, tanquam adaruas incom
Non' est similis illi ex his, qui sunt in terris.
Sine querela: Utpote nec ab angelis, nec ab li ominibus in ullo est reprehensus. Iustus '): utpote justo dijudicio justus comprobatus. ,,Verus ): utpote nec in verbo, nec in facto, neque in magno, neque in minimo falsitati approximans, neque mendaei communicans. Dei in cultor: utpote non oberranti animi conscientia
imum colens Omnipotentem, Omnium Creatorem, Patrem
Jesu Christi. , Abstinens ' se ab Omnibus operibus malis, et antea, et nunc ab initio, et usque in sinem. Non enim, nec antea facultatum abundantia, neque nunc bo nomina perditio ad mala eum declinaverunt. Super haec omnia quidem summo singulari atque mirabili modo operseverans' in simplicitate. Cum tanta, inquit, a te susti nuerit, cum tanta a te assus fuerit, tanta ex tua malitia supportaverit: adhuc ' perseverat in simplicitate. MOmnes qui in doloribus, et in tormentis atque in passio nibus fuerint, ipsis doloribus examaricati atque exaggerati, amariores, et O i Ore atque peiores efficiuntur. Sed non ita est, inquit, constantissimus Oh, sed ita non est ad mirabilis ille vir, sed adhuc perseverat in simplicitate. Ac si diceret adhuc innocentior in ipsis doloribus perseverat, adhuc longanimior, adhuc modestior, adhuc henignior adhuc justior, adhuc sincerior circa Deum. Nuan
150쪽
tum enim, inquit, tu, o diabole, augmentasti ei naala, tantum Job adiecit ad innocentiam. Adhuc Τ perseverans in simplicitate. Adhuc, inquit, ac si diceret: Super omnia, quae ei fecisti, super omnia, quae ei ostendisti, super omnia, quibus eum afflixisti, super omnia haec videlicet adhuc perseverat in simplicitate. In Praecedentibus audatur Ob a Dco, iit pote iustus a verax Dei cultor: linc vero adiecit illis Deus super hanc laudem, dicens: perseverans' in simplicitate sua. Bene ac digne Figura enim fuit eorum, qui R in nova gratia omnia in simplicitate transierunt atque sustimierunt, nulli malum pro malo reddentes, sed praeceptum Domini adimplentes, dicentis: diligite ε inimicos vestros: et: bene dicit Φ iis, qui naaledixerint vobis: et ,,volenti' auferre pallium tuum, dimitte ei et tunicam. orum namque Ornnium typum gerens beatus Job, cum hoc, quod in simpllicitate perseveravit atque cuncta sustinuit, cum hoc ipso etiam auferenti allium suum, DC St, Omnem substantiam suam diabolo, et tunicam dimisit, conscindens
illam atque projiciens illi, ut dicens: quae postulasti a
Deo, accepisti: tolle et haec, quae non quaesisti, tunicam atque allium meum. Perseverans' adhuc in struplicitato. Nam quantum ad tuos sermones, O diabole, ad
versarii in eum insurrexerunt, inimici eum depraedati sunt: sed nec istis in ali iii replicavit, sed circa istos omnes simplicitatem ostendit Merito dicit: perseverans' in simplicitate: typum atque siguram gerens Domini dicentis per proplictam de semet ipso: ego ' autem tanquam agnus tmnia cillatus ductus sum ad sacris