장음표시 사용
231쪽
gena gente uxorem se acciPere Passus suisset. Nunc sane periit Idumaeortim et nomen, et lingua, et omnes rabinominantur, atque omnes Syriace loquuntur. Quod autem ob ex genere suerit Esau, et ex Esau filiis, similiter et amici eius, qui venerunt ad eum, religiosi Dei ulto-xes fuerunt, verum tamen Omnes fuerunt ex genere Esau,
ejusdem generis atque linguae, ut ob idcirco illi unanimes fuerunt ac concordes. Similiter etiam illae provinciae, ac regiones, quibus ipsi regnabant, atque imperabant, etiam hae omnes ex ' genere fuerunt Esau, et contribulibus suis regnabant, atque imperabant. Sive enim Themanitae, quibus Heliphaz regnabat, sive uitae, qui bus Baldath principatum gerebat, sive Nomadae, quibus Sophar imperabat, omnes genus sau atque tribus fuerunt. Hoc nimirum ostenditur ex libro Paralipomenon, ubi dicit: venerunt autem cum illis et Nomadae genus Esau. Cum ita ergo gloriosi essent viri illi reges, ae Principes, atque provinciarum duces, assederunt , illi septem diebus et septem noctibus. Sed assederunt tanquam religiosi Dei cultores, non quaerentes neque maleficia, neque auguria, neque divinationes, neque Phylacte, Ha, neque lamellas δ), neque incantationes damnabiles. Selio namque debent religiosi viri, quia haec Omnia diaboli sunt seductiones, daemonum sunt irrisiones, idolo- Iatriae sunt faex, animarum infatuatio, atque cordium scandalum quae non intelligentes plerique hoc nunc tempore, mox ut quidpiam aliquid molestaverit, continuo incantationes atque incantatores requirunt, statim phylacteria alligant, illico malefficiis intendunt, aut in charta sci ibunt,
aut in stanno, aut in plumbo et alligant ei, qui aliquem qh dolorem sustinuerit. Alii autem serpentium in δ Deest ex cin ed. Iob. ΙΙ, 13. δ Edd. M. lamelas. Deest in in ed. B. LDeest aliqueni in ed. R.
232쪽
cantationes, daemolaum Persuasiones, atque Dei blasphemias incantant. Item vero alii fascinare dicuntur, sivo quod fascinent hin, sive quod fascinentur, et hae ' daemonis adinventiones sunt. Cum enim infrunite manducaverint, vel biberint, cum ipsa viscera non sufferentia perturbata fuerint, et in dolorem atque in infirmitatem fuerint conversa, juxta hoc, quod dictum est: ,in in escis plurimis sit infirmitas: itunc nimirum dicunt insipienter, quod ascinatus sit quilibet. Quando ieiunamus, o viri,
abstinemus nos ut non gustemus carnes, neque Vinum, neque supersuas escas, tunc quai non fascinamur Mox autem ut rursus manducare atque bibere coeperimus, continuo et ventris commotio atque Viscerum perturbatio fit,
nisi is solus effugerit, qui valde sibimet ipsi intenderit,
ne gustet quicquam superfluum. Sic itaque non fascinationes praevalent quicquam, sed hominum incontinentia. Et videlicet hoc verum, quia ' cum manducamus vel bibimus, si dei' memores fuerimus, si terribile nomen eius invocaverimus, si nosmet ipsos, Vel cibum et potum nostrum signo venerabilis crucis Christ signaverimus Τ), si ad coelum oculos nostros levantes dicamus, qui 'ydat 3 escam omni carni: dat δ' etiam nobis cum benedictione hunc cibum sumere, si dixerimus cum sinceritate ad Dominum nostrum tu dixisti, Domine, quia si aliquid mor- 1ferum biberimus tuum invocantes nomen, non erit nobis molestum tu itaque, Domine virtutis et gloriae, averte veneficam et iniquam petationem a nobis, et ab omni-
233쪽
bus cibis nostris. Nisi enim tua misericordia conserva- Verit, quomodo possumus effugere tanta pericula ciborum sane ac potuum, quae frequenter plus repunt ac serpunt, quam maligno ac venenosae bestiae Quidam autem sternutamentis adhuc observiunt, et invocationibus atque revocationibus, et occursibus atque volucrum vocibus,
non intelligentes miseri et spe vacui, quia a Domino res sus horninis diriguntur, neque valentes dicere ad Deum eum sanctis: gressus δ meos dirige sect1ndum eloquium tuum, et ne dominetur mihi omnis iniquitas. Nam is,
qui cum fide ad Dominum haec dixerit implevit illud,
quod dicendum est Dominus erit in omnibus viis tuis, et egressus in tuos in pace deducet. Qui autem ad vana intenderint auguria ac veneficia, divinationes quoque ac Phylacteria, atque incantationes, horum gressus Contur habuntur, horum opera impediuntur, ab istis Dei visitatio recedit, istos sancti angeli derelinquunt, cum istis diabolus permara et infatuans mentes eorum, Obtundens Corda illorum, abstrahens a Deo sensus eorum. De hujusce modi digno dicetur: o infelicia hominum consilia, O Vanae atque supervacuae terrenorum cogitationes, qui a Deo abstracti atque praevaricati, de mortuis salutem Xspectant, ab inanimatis consilium quaerunt, et cum idololatriam declinare videantur, idolorum faeces atque reliquias adorare noscuntur, auguria et divinationes, incantationes quoque de maleficia atque liJlacteila et ab Onanipotentis ac VI- ventis Dei misericordia spem suam avertunt, et in ri or tuis atque inanimatis sperant, in phylacteriis atque ceteris superius recitatis. Mitte ea in ignem, si valeant semetipsa adiuvare, si valeant semet ipsa de igne eruere. Si autem se adjuvare non possunt, te qualiter adjuvabunt' Quod si se de igne non valent eruere, o homo, qualiter eruent ne in infirmitate Dic honao quod medica-
234쪽
naentum est ni estiis pane, qui laet sicat cor liominis Sed et panem si collo appen cietis, et non imo morde14s, Velimanducaveris, nihil tibi prodest, ilii te juvat. Si ergo Parais, qui est corporis ita, collo appensus nihil adjuvat, quomodo adiuvent liJlacteria, vel laminae inanimatae atque totius vitae exsortes Vel qualiter adiuvent incantationes et auguria, divitiationes quoque atque maleficia, occursus Dihilominus et Vocationes atque revocationes,tiuae sunt daemonum servitutes et daemonum illusiones, atque idololatriae communicati, Infelix namque est, qui in statua inanimata sperat, selicior vero, qui in Ph3lacteriis mortuis sperat. Nam sicut is, qui idolis ser- ierit, interfici praeceptus est in lege Dei, ita similiter
omnis incantator, et augurans, ac divinans, et ventrito-quus Τ), atque Voluerum Oees Observans, cum Omnibus ceteris maleficiis interire atque interfici praeceptus est. Post quae universa, inferorum ira, atque tormentum gehennae, supplicia quoque aetexui judicii, atque laminae ignis inexstinguibilis exspectant omnes hujusmodi ' in tempore
resurrectionis. Sed intelim bonum est interrogare istos, qui auguria obseIvant, atque Occursibus, aut Ocationibus, in revocationibus intendunt, quae augurii meta occurrit Pharaoni, cum filios Israel secutus, demersus est in rubruminare, ut nec nuncius innumeri exercitus Aegyptiorum superesset Quis vocabit Sennacherib regem Assyriorum, vel quae avis cecinit illi, cum ille' a Judaea prosectus
omnibus sub una nocte ad centum Octoginta quinque millia exercituunt suorum amissis, et confusus ad regiOnem suam eversus, gladi iii domo Dei sui ceciderit, et Doti potuerint eum adiuVare, neque idola eius, neque in- Cantationes, neque veneficia, neque auguri Similiter De Pharaonem Potuit defendere multitudo idolorum, at-
235쪽
que nin uni in aleficia, et lurimorum incantationes, quae fuerunt in Aegypto prae ceteris Omnibus gentibus , sicut dicitur quodam in loco: fecerunt A autem incantatores Aegyptiorum similiter maleficiis suis. Sed non timuit rubriim mare incantationes atque maleficia eorum, atque accipiens Dei mandatum, cunctos subito demersit ita P fundum. Quid profuit Sauli, quod exiturus ad proelium, primum a Deo discedens ad divinos confugit, et mulierem' de eventu loquentem quaesivit, et cum ad-lluc spem suam converteret, et exspectaret, cum multis
protinus interiit Aliique ' innumeri similiter in incantationibus et auguriis atque maleficiis Ρe1 antes, super terram miseri, ac sine spe acti sunt, et apud inferos perpetuo puniti, miserabiliores in aeternum permanebunt. Haec itaque universa declinemus, o amici, haec fugianaus tanquam flammam ignis, hae relinquamus tanquam Oenam gehennae, hae eXsecremur itΡΟte Societate ii daemonuiti. Omnes autem causas nostras sive dolorum, sive languorum, sive Oenarum, Sive tribulationum, sive viarum, sive itinerum, siVe ingresSuum. Sive egressuum, cuncta Deo commendemus, cuncta Deo committamus, ut Dominus custodiat omnes ingressus atque exitus nostros,
ut Dominus stat nobis cooperator et comes, atque suffragator in omni tempore, et in omni loco, ut angelis suis mandet de nobis, ut custodiant nos in omnibus viis nostris, ut cum Sanctis Onnumerati Consequenter etiam cum ipsis dicamus: sive ε vivimus, sive mortimur, Domini sumus. Non sumus idolorum, neque incantationum, neque auguriorum, neque divinationum, neque maleficiorum, neque hylacteriorum, neque ullius horum, quae sunt servitus daemonunt et diaboli seductiones sed Domini sumus, qui dominatur vitae et morti, qui habet po-
' Ed. R. Atque numeri, etc. sis Rom. XIV, 8.
236쪽
testatem carnis et spiritus, in cuius manibus vivorum spiramentum est. Sic namque et beati illi viri, qui venerunt ad ob id est, amici eius, cum essent religiosi Dei cultores, omnes exsecrabiles daemonii in seductiones declinantes, assederunt Τ ei septem diebus et septem noctibus. Maleficia et divinationes non requisierunt, nisi ad solum Deum animas suas levaverunt, pro doloribus Iob gemuerunt atque suspiraverunt. Sederunt apud eum sacientes hoc, quod in Scriptura post hoc traditum est ante scripturam implentes serie denegaveris te sentibus in consolationem: et issete . cum sentibus: et: semelius εὶ est ire in domum luctus, quam in domum epulationis. Sederunt apud eum tacentes super immenSaejus patientia ac tolerantia, atque constantia. Nam cum a vermibus carnes sitas devorari videret, gaudens sustinuit haecq apud semet ipsum existimans, ac dicens: Si
Celerite omnes carnes meae consumtae fuerint, celeriter in incorruptionem suscipietur spiritus, properabit ad Deum anima mea quantocius terrani terrae relinquens, et corpus hoc ante sepulcrum in escam vermibus tradens. Sive ante mortem, sive post na Ortem ' corpus hoc vermibus in Omestionem relinquetur, sicut dicit post haec: cum mortuus fuerit homo, capiet haereditatem bestias et reptilia, et vermes. Cum hujusmodi plurima beatus ob apud se-inet ipsum loqueretiir, septem diebus iacens sustinuit. Eadem videlicet tractantes et inici eius, qui ad eum Venerunt, tacuerant etiam ipsi velut in stuporem deducti, os aperire non valentes nequc initiuin locution; inve-
D Job. II, 13. CD. Sap. Sirac VII, 11 coli. 34. Ecclesiastic. R C sis. Bona XII, 15. Ecclesiast. VII, 2.
237쪽
Dicntes. Sed ultra non sustinuit constantissimus illo ob ipsam taciturnitatena, sed limus coepit loqui, utpote Primus in ipsa passione, utpote Olus sustinens ipsa vulnera, atque dolores. Dicit enim: Post Τ haec aperuit Job os suum. Post haec. Postquam praecipuam illam passionem transiit, postquam Vehementissimum dolorem sustulit, postquam in validis impetuos nequissimi inundationibus non est submersus, Postquam Pro omnibus, quae ei acciderant, gratias Domini egit, atque nomen Domini benedixit. Postquam igitur per cuncta
victoriam furtisit, post haec nihilominus aperuit os suum cum fiducia, cum patientia. Ostha aperuit Os suum, postquam adversUs tantos daemones Congressus est solus, quantos sustinebant qui edebant carnes ejus. Nam sicut superius in praedones aliquando, quandoque autem in igneui, ΟΠΠunquam in ventum vertebant se nequissimi spiritus sic et nunc istic in multitudinem vermium innumerabilium se vertentes, imparcenter devorabant carnes Job. Nam cum animam non valerent tangere, mNeminiquitatem et omnem iram suam in corpore iusti illius
exercebant, tantum eum affligentes, quantum iniquitatis habebant, atque exercere permissi fuerant. Adversus ergo tantos daemones certabat ob quantos vermes habebat in corpore suo. Nam daemones Per vermes comedebant atque perforabant carnes eius. De quibus omnibus victoriam per tolerantiam sumens, et de Omnibus per suam constantiam triumphator exsistens, post haec universa aperuit os suum. Quid dicens Certum est, quia hoc dixit, quod post hoc sancti in Scriptura posuerunt. Tempus in
ac tenapus omni rei sub sole, tenipus loquendi, et tempus tacendi. Tacuimus, inquit, o viri, usque ad tempus, loquamur nunc in leni pore. Haec itaque dicens aperuit Job os suum Persarii m. inquietis, ac Medorum, atque
238쪽
Chaldaeorum regna et gentes, omnes pariter pusilli et magni cum ianducaverint non loquuntur, cum biberint non sermocinantur, maximam notam irrationabilitatis lancesse existiniantes ), si manducans quis loqtiatur, vel bibens concionetur. Idcirco in escis ac potibus os non aph riunt ad loquendum, Deque qui ministrant, neque quibus ministratur, sed utibus Omnibus ministrantibus praecipiunt, hanc coDsuetudinem Pro mandato a prioribus accipientes, et velut legem hanc cum sollicitudine observantes, et qui hanc violaverit, tanquam maxima transgrediens jura torquetur. Si ersae, inquit, ac Medi, atque omnes Chaldaei supervacue istam observant taciturnitatem, nos Vero,
viri, ait, Otani hebdomadam in taciturnitate atque c- iunio peragentes, rationabiliter nunc loqui incipiamus. si Aperuit' Job os suum. Persae, inquit, atque aliae,
quae cum illis si in gentes, cum ianducaverint non loquuntur, et cum biberint non sermocinantur: ego vero a vermibus comestus atque Consumtus, et Saraguis meuS,
atque medulla, cum ab iisdem vermibus uerit bibitiis,
tacui et non solum locutus. Nunc autem saturalis vermibus, atque illis, qui me per vermes edunt, id est, daemonibus, nunc jam loquar, nunc iam sermociner. Ob quam rem loqueris, vel sermocinaris Ob hoc, inquit, quia impletum est tempus silentii ac taciti irnitatis. Et adhuc Ob quasi rem aggrederis loqui, o Job Ob hoc, inquit, ne cium iugiter taceo arbitrentur daemones, qui adversum me certant, quod in ipsis vulneribus defecerim, atque in doloribus succubuerim, De me superat una fuisse putent, aut defecisse aiat debilitaturn, sed Dorint, quia
viriliter sto adversus nequitiam eorum, et cum siducia loquens contemno Omnes β malitias atque versutias illorum.
239쪽
Sed adhuc ob loe, inquit, ut advenientibus amicis meis os aperiam, atque loquendi illis tempus ostendam. Nisi enim ego coepero loqui, nunquam isti os auderent aperire vehementioribus doloribus perterriti Pro his ergo
omnibus, atque Pr horum Omnium consummatione, aperuit os suum, et maledicebat diem suum. Haec audientes
quidam ex vertibilibus, et insipientibus ac imperitis, accusare atque reprehendere iustum illum ob ausi sunt, quasi qui Deum blasphemaverit, et diem suum maledixerit. Quibus duriter restitit ipse Deus in nem huius Scripturae, cum veracem adstruens Job dicit ad Eliphas: peccast in tu, qui de peccato accusasti Job, ob vero Don Peccavit: peccasti tu, et duo arnici tui. Ob
quam rem p Ob hoc, inquit, quia ' senon locuti estis
quicquam veritatis in conspectu meo, sicut famulus meus Job. Quem ergo ipse Deus irreprehensibilem consessus est, famulum suum eum appellando, et hoc in sine totius tolerantiae, quis sanus criminari audeat Quis sapiens reprehendere aggrediatur ' Quis enim accusabit electos Dei Justum maxime, quem tantum elegit, et se dignum testificatus est, ita ut etiam sacerdotem illuni delinquentium amicorum constitueret, et per illum Peccata eorum illis promitteret remittere. Justum ergo, qui a Deo purgatus est, quis audeat reprehendere, Vel accusare quasi illicito diem suum maledicentem Super quae omnia, viri, si ob hoc reprehenditur Job, Vel accusatur, quod diei suum maledixerit, reprehendatur pariter cum illo, Vel accusetur, sanctissimus eremias propheta. Nam sicut Job maledixit diem nativitatis suae, ita et Ieremias id evolavit diem nativitatis suae, et omnia Consequenter
similiter ut ob locutus est de die nativitatis, atque de ceteris omnibus. Si ergo reprehendit quis, vel accusat,
240쪽
utrosque reprehendere, vel accusare debet, et Job et Jeremiam : o si do blasphemia accusat, utrosque debet accusare, et Job o Jeremiam. Uterque enim, et ob et Jeremias, similia dixerunt, similia locuti sunt, eundena diem nativitatis suae maledixerunt, atque devotaVerVI t. Sed et Job beatus est in conspectu Domini, et Ieremias gloriosus est cum sanctis. Vae autem his, qui sanctos blasphemaverint, qui amicos Dei accusaverint, maxime quos etiam Deus post mortem memoria honorificavit, sicut Job , de quo dicit: si Τ autem steterit Job, et Oe, et Daniel in conspectu me aut sicut Jeremiam, quem in vita lus Omnibus magnificans, dicit, antequam ' sor- marem te in utero, novi te, et antequam exire de vulva, sanctificavi te, et rophetam in gentibus posui te. Postquam autem irreprehensibiles fuisse sanctos Ostendimus, non nos, sed etiam ipse Deus, beati Job sermo Dum commemorenaus in qui bene a sancto illo sancti dicti sunt, male autem ab impiis ita blasphemiam versi sunt. Aperuit ), inquit, ob os suum, et maledicebat diem nativitatis suae. Primum hoc advertamus, o viri periti, quod dicitur Job suum maledicebat, non diem Dei, non conditionis, neque creatura Dei, sed diem uiarii. Quem diem suum Qui non suit, quem non habuit, quem non Ossedit. Quem ergo non habuit, neque Os- sedit, neque vidit, neque in ejus O testate fuit, tunc una malediceret, ilii maledixit Maledixit quod non fuit, quod non habuit, quod non vidit. Item adhuc maledicebat, inquit, situm diciti. Sive dieii suum inale dixerit, sive alienuna, ilii Diale dixit, hoc tuod non fuit maledixit. Dies enim non est in natura, Non si iii substantia, neque in prodria potestate. Lux videtur,