장음표시 사용
241쪽
te lite approlienditur, quia dies non abc Daturam, E- qtie siti stantiam. Nomen habet, naturam ver non habet. Sicut hora nomen habet, substantiam autem Dia
habet, sic et dies nomen habet, sed substantiam vel naturam non habet. Quid ergo est dies Lucis tempus,
lucis transitus et solis ortus, ab Oriente usque ad Ocea'suria decursus Solis ergo Iux, dies appellatur solis rarasitus, dies aestimatur. Nam et vere ita est. Solis nina
decursus diei tenapus dimetitur, diei terminum ponit, sive ad breviandum diem, sive ad prolongandum. Quod
autem ita est, etiam Scriptura deamonstrat, dicetis: Omnis lux diei ex sole. si diceret omne tempus a sole. Nam sicut quilibet alicubi in tenebris cum lucem transierit, usque quo lucerna adest, illo Sque et lux est, DC-que substantiam habens, neque naturam, sed splendorem tantum. Si ergo quis maledixerit splendorem lucernae, nihil maledicit, nisi transitum inanem, atque decursum non manentem. Ita et Job, cum luminis atque splendoris transitum malediceret, hoc quod non erat maledixit. Nam dies cum solis decursu transiens transivit Τ), et ultra idem ipse non revertetur. Cum identidem ortus fuerit sol alius Orietur dies, eiusdem Ontinis ut ille, sed non
ipse qui ille. Ille ergo dies transiens transivit, et ampliuS
non veniet, quia ultra non est. Nam sicut homo, qui mortuus fuerit, transivit, et ultra non veniet, neque amplius revertitur, alius nascitur, et eodem Domine appellatur, et cognominalis illi vocitatur, sed non idem ipse est, sed alius ita et dies ejusdem Dorminis veniet, idem
ipse vero non Veniet. Nam sicut spiritus exiens denuo non revertitur, Et non revocatur anima sublata, sinii liter dies transiens denuo non revertitur, neque hiltra in Prae senti hoc saecillo revocatur. alii sicli Omni homini Ordinatum est tempus, atque dimensum vitae PatiuIu uiu5
242쪽
cujiisque similiter singulis diebus tempus Ordinatum est, atque dimensus solis transitus, quo transeunte non est dies ille ultra qui transactus est. Et adhuc sicut omnibus hominibus a saeculo et usque in saeculuru numerus Supputatus est coram Deo ita et omnium dierum a saeculo et usque in saeculum numerus et computus in conspectu Praescientiae Dei est supputatus, et omnes animae horiainum per singulas gentes et linguas, per generationes a Per Omnes tribus terrae, unaquaeque anima de totius vitae
SVae aetate redditura est in iudicio rationem. Sed et quid per unam quamque diem, vel gesserit, vel locuta fuerit, vel cogitaverit, omnia proponentur in iudicio, omnia deducentur in inquisitionem, non resurgentibus diebus, qui neque naturam, neque substantiam habent, sed factis omnium hominum demonstratis in natura animarum, et corporum in incorruptionem resurgentium. Exigetur ergo in die resurrectionis et judicii ab onini aDiuia Christiana omnium dierum vitae eius Omnis Servitus, quam Deo erat exhibitura, et omne opus sanctitatis, quod per singulos dies erat persecti ira, sive in gratiarura iactionibus et confessionibus, sive in orationibus ac deprecationibus matutinis et vespertinis, sive in omnibus bonis peribus, quae in noni in Doni in nostri Jesu Christi Persiciuntur. Hoc scilicet ignorant plerique insipientium atque irreligiosorum, qui admonentur festinare ad templum Dei, qui vocantur ad ecclesiam Dei accelerare, et terribilem Dei gloriam adorare, et aut pro neglectu habent, aut in vacuitatem ducunt, aut alias excusatioue inveniunt, dicentes hesteria manducavi, crastina ara ducem sed quotidie et Omni tempore indisserenter student reperire, et exhibere corpori cuncta quae consuetudinis sunt Deo autem, vel animae suae tempora statuunt a Dietiuntur, et dic supputant, ignorantes quia irrident se Inet ipsos et animas suas. Nam sicut stiperius dixi .uus, omnium dierum vitae sua rationem 1aeddituri sunt pro
243쪽
operibus sanctitatis per singulos dies aetatis suae, vel hic super terraio vel in iudicio. agani Dina, atqueo itines infideles in iudicio non venient, sed iam ex hoc damnati sunt, et propter insidelitatem inexcusabiles in poenas inferorum expellentur ii vero, qui in id esse
videntur, et Pravo Omine censentur, isti, inquam, omnes
in terribili illa iudicii inquisitione omnium dierum Vitae
suae uniuscuiusque diei reddent rationem, quomodo ut pleverint Dei servitutem, atque opus sanctitet tis Per unum quemque diem. Haec videlicet uti versa foris nos devians ii sermo per occasionem memorati diei dicere admonuit bene ac necessarie, utpote pro bonorum Comme
moratione his, qui salvi fieri desiderant. Sed rursum ad propositum revertamur. ,,Maledi CC ha ty), inquit, ob diem suum. Non malediqebat Deum, non reprehendebat, non blasphemabat, non accusabat, 1 Ol murmurabat de Deo, non ingratus exsistebat Deo, sed diem maledicebat, qui non erat. Nam Deo gratias agebat, confitebatur, invocabat, benedicebat. Sit ), inquit, nomen Domini benedictum in saecula. Sic itaque e Dedicendo, ac gratias agendo De O, diem, qui nec visionem,
De naturam, ne Substantiam habet, maledicebat, vel potius eum, qui non erat, sicut superius. Ostensum est,
et hoc ut tantium loqueretur. Sed fortassis dicit aliquis citi orianino hoc dicit, vel cur hoc locutus est Audi, o homo. Ob hoc locutus haec dicit, quia validiores dolores eum apprehenderunt magis quam nunc tu arbitrari possis, quia lamentabiliores sustinebat miserias magis quam tu ogitare Valeas. Nam quae ille sustinebat si nunc vi deres, nec ad Videndum Omnino sufficeres. Et quomodo pati vel sustinere posses ad videndum hominen perso- ratis ossibus, et liquescentibus carnibus, ac nervis consumtis Haec universa sustinebat gratias agens Deo, uni-
244쪽
versa liae supportabat benedicens Deum. Loquebatur VOTO Ore ea, quae nec Deo, nec angelis ejus sanctis, nec coelo, Neque terrae hominibus, neque Pelago, neque acri, neque ullis, quae sunt in natura, ad aliquam contumeliani Profecerunt. Loquebatur Dii Dirum quasi miseriam ventilans, quasi aerem verberans, quasi dolorem deferens, quasi extaediatus, et molestiam passus, atque anxius Provehementioribus assionibus et sortioribus doloribus. Locutus est tanquam quilibet in dolore positus quaerens remedium Tanquam quis in dolore dentium, aut oculorum, aut auriurn requenter parietes unguibus exarat, si equenter etiam semet ipsum ungulis exulcerat prae nimietate doloris, quem sustinet, corrasis ossibus et Palpebris atque auribus sic et beatus Job, cum perforarentur Ossa ejus, et liquesserent carnes ejus, locutus est maledi-Cens diem, qui non erat. Sic Damque et Ieremias in sanctus , postquam Judaeorum injustitia atque ni pietate usque ad mortem suggillaretur, similiter maledixit, atque devotavit diem nativitatis suae. Et adhuc his majora dixit Jeremias. Dixit enim de nomine eius: non nomi- Dabo omen eius amplius, et non loquar ulli hominum in nomine eius. Ob quam rem, beate Jeremia Propter in Obedientiam eorum, atque contumaciam illorum: quia factus est illis sermo Domini in derisionem, Dolunt illum, et ego tota die peregi subsannatus ab illis. Idcirco enim animi dolore repletus, et diem Dativitatis maledixit, et cetera alia locutus est. Sic namque et ob prior illo praeventus nimietate dolorum maledixit diem nativitatis suae, et respondit, dicens: maledictus ' dies ille, in quo
natus sum. Super OmUia quae Superius memorata sunt,
cst etiam hoc praecipuum, quia maledixit Job diem nativitatis quia misi ita amares deflet et Iob poena. ipsas fr. Jeroni XX, 14. y Jereni XX, 9.
245쪽
atque dolores, non utique aestimaret Onio, neque crederet, quod ita aspera et antara suissent ei ipsa supplicia atque tormenta. Nun Vero Volens omnibus ostendereboatus Job immanitatem amarissimarum OeDarum atque
dolorum quae ei diabolus ingessit, esset, Conqueritur, ita λ et amariter et miserabiliter atque lamentabiliter, ut nativitatis suae malediceret diem, dicens: maledictus t)dies, in quo natus sum. on maledicatur, inquit, dies mortis, neque dies smis, neque dies exitus de hoc saeculo.
Est namque consummatio et requies, et dolorum omnium transitiis ac depositio. Dies nativitatis omnium tribulationum et angiastiarum, dolorum quoqUe et miseriarum, orianium nihilominus peccatorum atque impietatum initium est atque introitus, per quem Pereunt impiae atque irre ligiosae Diniae ergo omnium horum, quae nemorata
sunt, initium atque introitus corruptibilis nativitatis dies est. Merito maledictus ' dies, in quo natus sum, muta melior est dies mortis, quam Dativitatis, sicut dicit Ecclesiastes q), et propterea maledictus dies, in quo natus sum. Quare Quia per hunc, inquit, ad omnes hos nefandos perveni dolores, quia per hunc β ad omnia haec amarissima perveni supplicia, quia per hunc ' ad terrenum hoc Veniens saeculum nequissimi adversarii sus tineo gelum, ac malignissimi diaboli supporto supplicium. Pro his ergo omnibus maledictus ' dies, in quo natus sum. Plerique, inquit. 1Ominum sub coelo carnalem
hanc solam delectantes vitam, ac sola terrena, quae Sunt in corruptione, respicientes, diem nativitatis suae delectabiliter celebrare student'), ioneste in die nativitatis suae jucundantes splendide Nam lanc aestimant tortionem Τ Edd. M. et ita amariter. Job. III. 3.
246쪽
suam, atque haereditatem, et per liae sperant se diutius vivere in corpore, atque augmentari sibi annos et diem nativitatis suae. Hoc videlicet faciunt non Ob hoc, hi odaeterna sperent, Vel eam, quae Ilo Videtui', incorrupti O-Dem exspectent: hi aeternam vitam apud Deum in coelis esse non credunt, merit terrenam hanc atque Carnalem vitam solam delectantes celebrant diem Dativitatis suae, diem ver mortis nec Dominari Patiuntur. Ego, in quit, o viri, tantum Odi habeo carnalem hanc vitain, iit
pro celebrare diem Dativitatis, maledicam atque abdicem illuni, dicens: maledictus dies, in quo natus sum. quam profundus est hic sermo valentibus inquirere Nani primam disputationem facientes etiam nunc huius sensus per pauca necessarie ientionem faciamus δ). Maledicius ' in, inquit, dies nativitatis: quia peccatorum ac delictorum est principium. Verumtamen beati ii, qui in die nativitatis, hoc est, in principio vitae suae benedicula tur, hoc est ea, quae digna sunt benedictione, Persiciunt. Beati quoque et ii, qui in tempore nativitatis suae, hoc est in principio aetatis atque ignorantia iuventutis suae, licet maledicantur pro peccatis atque ignorantia iuventu
iis, in diem mortis atque in finem aetatis suae rursus e ne dicentur, et benedictionem romerebuntur per sinceram poenitudinem, atque dignos poenitentiae fructus. Vae autem illis, et animabus eortam, qui et in principio suo, et iuventute sua maledicentur delinquentes, et in sine ita , aetatis non absolventur Poenitentes, neque benedicentui per dignos fructus Oenitentiae ad Deum confugientes: quoruit imaledic6 atque daninatio aeterna pili inferos
permanet, sic Orum, Ut Oenitudinem siliceriter ges-Serint, aeterna requie ita resurrectione erit. Alia quamplitriin, cum possinius dico res de 'i ac sermone. haec Hesilientes quae mequuntur Otiam Ili OICritus.
247쪽
Pereat Τ), inquit, dies, in qu natus UID. Haec iiiiiii-rum dicit beatus Job, ut Ostenderet omnibus, quales susti nebat dolores, vel qualia supportabat supplicia. Sic ea tu ac sanctissiinus Jeremias in staggillatione Diniae devolutus, similia ut ob locutus est juxta Omnia, qua su
perius veraciter memorata sunt. Super quae universa hoc etiam debemus advertere, quia non desuerunt sanctis dolores ac tribulationes, nolestiae quoque nique Passiones, non tantum pro se quantum Pro Nobis ut overimus nos, atque informemur, quia per tribulationes ac labores, per passiones et miserias, Per dolore quoque a gemitus omnes sancti Deo placuerunt, et omnes iusti introierunt in regnum Dei, atque haeredes effecti fiant apud Deuim aeterni refrigerii, no exsultantes in corruptione, O delectati in carne, non securi in terris, Sed omnem miseriani ropter pietatem Sustinentes, aeterna incorruptione digni es-
secti sunt in gloria. Sic etiam gloriatur aulus in in persecutionibus suis atque passionibus. Sic gloriatur et de remias gi, quod sederit solus, quia amaritudine fuerit repletus, et quia non abiit in concilio impiorum ludentiunt. Quid autem miramur, quod ob ita ingentes sustinens
dolores conquestus fuerit, vel alii sancti, cum terreni fuissent homines ex corpore et anilia vere laSmati, cuniet ipse, qui armiunt sanctorum rector, et conditor Oelia terrae, et mediator Dei et hominum Jesus Christus filius Dei vivi, cum humano se indueret corpore, cum coiruptibilem sibi circumdaret formam, cum iret ad passionem atque ad crucem, questus est, dicetis: , Pater ), si fieri potest, transeat a me calix iste: hoc est, haec OS sio, et coepit tepidare, et moestus esse Non quia tre-
248쪽
Ρidaverit Deitas , sed quia carnis infirmitatem flendit. Sicut ergo ille) Dominus ut ostendoret, quia non erat
Phantasma, sed corpus vere corruptibile habens se dolorem atque assionem crucis timere Ostendit: sic etiam Job, et Jeremias, atque alii sancti, ut ostenderent, quia cum essent carnales, cum dolore sustinuerunt ac UΡ- portaverunt supplicia atque poenas, quae eis accideriirat.
NIerito ergo dicit Iob: pereat' dies, in quo natus
sum: juxta Omnia quae superitas stensa atque HaemOrata sunt, se et nox illa, in qua dictum est: ecce masculus. Orr quando natus es, o beate Job Per diem, an per noctem Si in die natus es, nocti quid irasceris Sed si in nocte natus es, diem cur maledicis pSicut autem aestas et hiems idem sunt, sic et nox et dies. Quod enim per aestatem sit, hoc nihilominus per hientem
Consumitur et ilo hieme superfuerit, hoc procul dubi a state seminatur, aestate laboratur, sicut in dic: hieme requiescitur, sicut in nocte. Et adhuc sicut corpus et anima idem sunt indiscrete atque indivisive, et nunc in terris, et in resurrectione in coelis, quodcunque seminaverit corpus super terram, hoc metet anima in resurrectione, quodcunque Operatur corpus in corruptione hoc enim quod seminat, hoc et metet. Sicut ergo haec idem sunt, ita et dies et nox idem sunt. Quod in die sit, hoc nocti reputatur, et quod in octo sit, hoc dici designatur. Sic namque iunia quaecunque fecerit corpus, sive bonum, Sive malum, animae reputantur, et Ouini corpori in judicio atque inquisitione succensentur. Nam utriusque utrique imputatur, utriusque in utroque requiritur atque vindicatur. Utraque enim et corpus et anima cum simul sint, et siritu conversentur, Sittiui adjudicantur Ocnae,
aut simul suscipientur in equie Ergo quia hac ' inquit,3 Edd. M. illic. Deest cuni in Edd. M. J Job. IV, 3.
249쪽
ita sunt, merito et ego neque de nocte silui ncque dioni reliqui. Sed pereat Τ), dixit, dic ille, in quo natus Sum et nox, in qua dictum est: ecce masculus. quo diacium est Ab iis, inquit, qui unciaverunt patri meo Zareb. Plurimi namque illi praedicaverunt silium natum,
alter alterum anticipare properantes, ut per id, quod honeste celebraverunt per singulos annos ab eo accipientes, dicerent: Ecce, natus est tibi masculus. Sed et puto, quod ipsae obstetrices matri ob osor renunciaverunt,
sic namque Vocabant , quia masculum genuerit.
Haec namque demonstrat, dicens: et nox illa, in qua dictum est: ecce masculus. Ubi dies, illic et nox. Et quod diei hoc etiam nocti. Ob hoc ergo, quia unum sunt dies ac nox, cum diei malediceret, Octi non pepercit. Pereat'), inquit, dies, in qu natus sum, et OX illa, in qua dictum est: ecce masculus. Nox illa, quae Praeteriit, quae transiit, quae defecit, quae non est. Oxilla sicut et dies ille maneant' in tenebris, ille iii Donvidetur, qui non invenietur, qui non revocatur, qui non st. Sicut ergo nox illa, ita et dies ille ereant tanquam
quae non sunt, deficiant tanquam quae non Videntur, Deque demonstrantur q). Cum ista ergo quae non sunt maledixerit Job, et ea quae non sunt perire Voluerit, irreprehensibilis orti Dino in omnibus permanebat. Vehementem enim dolorem, quem sustinebat, deflebat absque illius ' molestia Puto, quod forsitan olim in initio juventutis celebraverit Job diem nativitatis suae, item nunc ipsum reprobans, quia non celebrandus, sed lamentandus atque plorandus est dies carnalis nativitatis, utpote tantarum tentationum atque dolorum introitus et non solum non celebravit ulterius, sed maledixit ac perire opta-
250쪽
23 ΛΝΟΝYΜ IN JOBvit, dicens: pereat dies, in quo natus sum. Qui dies ille, inquit, qui olim sitit honestus et hilaris, festivus et laetus, atque splendidus. Hic ergo pereat dies. Undo pereat Ex solemnitate, ex laetitia, ex splendore, ex istis pereat, et nunquam in his inveniatur. Cum hoc autem die, etiam nox ' illa pereat, in qua dictum est:
ecce Dans citius. Haec audientes nos, o viri, non gaudeamus terrenae nativitati, sed timeamus a plurimis hujus mundi tentationibus , sed paveamus a terribili introitu in illud incoroiptibile saeculum, ubi erit revelatio et inquisitio omnium operum atque Verborum DOStrorum. AnimadVertamus, o homines, quae immutati sacta est in hominibus. Nam priores leni nativitatis celebrabant unam vitam diligentes, et aliam post hanc non sperantes. Nunc vero nos non nativitatis diem celebramus, cur sit dolorum atque tentationum introitus, sed mortis di enicelebramus, utpote omnium dolorum depositionem, atque omnium tentationiam os sugationem. Diem mortis celebramus, quia non moriuntur hi, qui mori videntur propterea et memorias sanctorum facimus, et arentum D strorum, vel amicorum in si de morientium devote memoriam agimus, tam illorum refrigeri gaudentes, ii arra etiam nobis iam consUmmationem in si de postulantes. Sic itaque non diem nativitatis celebramus, quia in ei petuo vivent ii qui moriuntur. Celebramus nimirum religiosos cum sacerdotibus convocantes, fideles una cum clero, invitantes adhuc egenos et pauperos, pupillos et viduas saturantes, ii stat estivitas Dostra in Diena oriam requiei desunctis animabus, quarurn meritoriam celebramias, nobis autem es siciatur in odorem suavitatis in conspectu aeterni
Dei. Haec videlicet diximus, quia diem nativitatis Pro- Pter illos, qui sine spe sunt, maledixit Ob dicens: Per- Job. Il, Ed pereas dies, ita qua ' et C.