장음표시 사용
51쪽
Paticiatur omnibus anmiabus infertur, in quo ira in amnia ignis omnibus impiis irrogatur. Verbis ergo doctrinae, disciplinae, atque admonitionis, mundabat illos, sive per eos, quos mittebat ad illos, sive per semet ipsum ad se convocans illos. Sed mittebat, inquit, et mundabat eos. Quid imittebat, vel quomodo mittebat Ad Domininumittebat, et ad creatorem dirigebat. Quid mittebat Orationes, ac reces suas pro iis, consessionem quoque atque gratiarum actionem pro illis. Haec scilicet universa mittebat, et mundabat eos Mundabat eos orationibus suis, mundabat eos precibus ac postulationibus, mundabat eos
sicut Moses filios Israel pro illis in deseit orando, mundabat eos sicut Samuel universos silios Israel adversus Allophylos pugnantes, orationibus suis Deum illis pla- Cando, atque ex Orando. Sic ergo et hic iustus Job olim
filios suos mundabat. Quod autem rationibus, atque satisfactionibus eos mundaverit, Per ea, quae Sequunt IV, ostendit dicens: surgens in mane. Mox ad Deum currebat, mox ad Deum procedebat, pro se et filiis suis Deum exorans atque deprecans, Orans quoque atque Postulansierribilem Dei faciem et sibi et illis repropitiare sestinans:
De non et docens, et admonens atque formam Ostendens, et tunc filiis suis, et nunc omnibus nobis in perpetuum, ut confestim diluculo ex noctis requie exsurgentes, ante omne pus vel Verbum, ante omne colloquium vel Onventionem, primitias resurrectionis nostrae Deo exhibea mus in sinceris orationibus atque precibus, in matutinis deprecationibus, atque gratiarum actionibus. Hanc itaque pietatis ac religiositatis formam obis Onanibus demoII- strans. Job: surgebat' niane, et mundabat eos, os ferens pro iis Ostiam secundum numerum illorum. Primo mundabat, purificabat, sanctificabat, et ita demum pro iis hostiani offerebat, ut cunctis interpetuum ostenderet, quia
52쪽
mundos et astos, atque sanctos condecent i sacrificia, ut sancte atque digne immolata, sancte atque digiae a sanctis accipiantur. Sic namque et Apostolus post liae cdicit: probet' se ipsum homo hoc est, mitti det semetipsum, et ita de sanctissimis Domini sacrificiis fruatit r. Sic et Job pridem aciens primum mundabat eos, Et ita demum pro iis hostiana Osserebat secundum numerum
eorum, secundum Persona eorum. Quare secundum nu
merum eorum Propter nimiam sinceritatem, quam habebat circa illos, atque devotam castis 1Cationem, qua Hahabebat circa illos. Singuli itidemque i a Deo creati
sunt, sigillatim ex utero matris exierunt, sigillatim totidem iidemque Φ iii resurrectione, atque in inquisitione iudieii exsurgent Ob hoc, inquit, ergo Pro singulis eorum secundum umerum illoruin hostiani offero, ut et ipsi haec videntes, eadem pro semet ipsis perficere Properent, hoc Scientes, quia unusquisque omnium hominum pro semetipso solus in iudicio resurget, et solus ad inquisitionem veniet, et solus pro se sol responsum in visitatione animarum dabit. Non enim liberabit frater fratrem, neque defendet ullus alium in iudicio. Merito ergo secundunt numerum eorum Offerebat pro iis hostias, item vitulum unum Pro eccatis animarum illorum. Quis autem offerebat easdem hostias Certum est, quod ipse ob Si enim post hoc pro amicis suis ipse iussus est Osferre, atque hostias immolare, Dalillo magis pro siliis ni is ipse offerebat sinceras, atque de acceptabiles hostias. Erant nihilominus etiam ea tempestate sacerdotes necdum adhuCa lege ordinati, sed naturali sapientia hoc re lilirente, ac persiciente. Ita sacerdotio functus est Oe. Ita sacerdOtio functus est Abrahatti lix sacerdoti uni gessit Melchi-Τ Deest et Gii 'd. II. Edd. OndCICnt.
53쪽
sedech. Ita et ipse ob post illos sacerdotio tinctiis est. Sed ii terim, sicut dixitDus, erant etiam sacerdotes erloca, qui pro indigentibus hostias 'osserebati Domin per diversa tempora. Quod aut eiu fuerint pro certo illo ten 1- , Ore a Cerdotes, ostendit ipse ob dicens , , si ii mittit sacerdotes captivos. Sive ergo te moralicia ei dotes, sive ipse per semet ipsiim Job Osserebat hostias pro illis secundiam numerum illorunt. Si haereditate Di, inquit, illis
distribuerem, si dona illis ingestitia donarent, Nonne e Cun-diim nil meruia illorum dividerem Nonne Ci uri dum er-Sonas Ortim dareti. Nunc vero cum spiritualem, in-q iit, illis haereditatem dividani, atque divina illis dona largiar sacrificia pro illis offerendo atque hostias, nonne
multo magis secUndum numerum eorum, et CCUndum
personas hostias immolabo Cur autem unum vitulum pro omnibus illis λὶ sacrificas Cur unum vitulum Omni uniter pro omnibus animabus jugulas Ob hoc, inquit,
unum vitulum C Omniuniter pro omnium nimal, Is macto, ut Communionei atque concordiam, unaNimitatem atque Consensum cunctos illos doceam, tit cum unus vitulus roomnibus jugulatur, Dan inies esse invicem omnes iudicentur. Merit ergo pro nitituri animabus ni in vitulum communiter mactavi. Sed adhuc, quod est horum maxi-rnuru : Vitulum ), alqtiit, unum Pro e Ccatis ani inarum
illorum. Dic, o beate Job, quis te docuit vitulianimaCtare Pro animarum peccatis: Qui te docili ita de longe figuram adimplere illorum, quae perficienda sunt in novissimo tempore Spiritus, inquit, sanctus mihi revelavit, Spiritus sanctus me docuit, ut vitulum Pro animabus offeram in siguram illius vitilli, de quo dicturi est: cito adducite vitulunt saginatum et 'it vitulum Io
54쪽
42 ΛΝONYII IN OB peccatis iugulem in typo illius, de quo dictum cst: ecce in
agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi. Ipse, inquit, Spiritus sanctus me docuit vitulum pro peccatis animarum offerre, atque de longe sigurari adimplere in illius, qui tanquam vitulus saginatus pro natando mactandus est in Ovissimo tempore, qui tanquam aginis immaculatus pro niundis erit immolandus. Qui enim docuit Esaiani dicere: sicut ' ovis ad victimam ductus est, et sicut
agnus Oram tondente se sine Voce, et peccata nostra ipse
Portavit, et propter impietates nostras deductus est ad mortem: qui docuit Jeremiam dicere: ego 3 alitem tanquam agnus immaculatus ductus ad inmolandum aliaque innumera iis similia qui ergo onmes illos docuit dicere et rophetare de eo, qui erat venturus, idem ipse, inquit, etiam me illuminavit, ut vitulum pro peccatis offerrem, et typum futuri vituli, atque agni adimplerem Merito ergo vitulum unium pro peccatis animarum illorum obtulit, ut illa tuncq perficeret et sutura ostenderet. Sed et adlinc propterea vituliani illum coram siliis suis pro peccatis iugulavit, ut videntes ipsi filii, quod pro alienis eccatis ille vitulus jug ulatus moreretur, metuente acta Ventes ab omnibus peccatis, quae animas erimunt, declina Tent, et universas animas interficerentq), id est, juventutis ignorantias a se mortificarent. Ob hoc ergo vituliani unum in siguram unius Diem orati illius vituli ni actavit ropeccatis animarum eorum. Haec initrum universa fecit beatus ob sapienter consideratis sancteqtie cogitans. Dicebat enim in semet ipso Job: Dei forte silii mei mali aliquid in corde suo cogitaverint adversus Deiani. sinceritas atris, dilecti , arentis, O studium genitoris.' Ev. Joann. J, 29. Ed. n. 4, ilia Pici C. δ si . desai illi, T. seqq. dei eiti. l. 19. Ed. I . Dulic. ' Edd. interlui uiri.
55쪽
ΝOD iiiiii tantuni pro Corpore fossicitus erat, sed plus
de anima cogitabat. Ne forte, inquit, silii mei, iii indisciplina nutriti sitiat, qui in eruditione creverunt, qui in Dei timore exercitati sunt, De forte silii mei, quibiis vi vis ego gaudeo si ipsi vixerint Deo, quibus vivis ego gratulor si ipsi ad Deum intenderint, si ipsi De servierint,
si ipsi a creatore non recesserint, ne forte silii mei in corde suo, in mente, in animo, in sensu, in cogitatione aliquid cogitaverint contra Deum. Ac si diceret: Ne sorte aliqua naala cogitati in cor eorum adscenderit, quae a Deo longe facit, quae a sanctitate PerVertit, quae a castitate separat, quae a Pietate abstrahit. Dic, O beate Job, quomodo permitteres, ut aliquid mali siliis tuis in verbis atque operibus evidentioribus excideret in), qui pro occultis, et abditis, aut omnino forsitan non exsistentibus, ita nimium sollicitus fueris, atque curam gesseris: qui sollicitus, atque metuens dixisti: ne ' forte silii mei in corde suo mali aliquid cogitaverint adversus Deum: ne forte de impudicitia cogitaverint, ne sorte ad impietatem declinaverint, ne forte Ost peccata berraverint, ne forte illieita meditati fuerint, ne forte iniusta concupierint, ne sorte aliqua radix amaritudinis atque fellis exorta in animis eorun ipsis nocUerit Haec scilicet atque his imitalia plurima intra semet ipsum tractans beatus Job dixit: sine ' forte silii mei in corde suo mali aliqiii cogitaverint adversus Deum. Ne forte, inquit, confringantur rami mei, ne forte evellantur Propagines meae, ne sorte ex cidat fructus meus, quem ego in justitia genui, quem in fide produxi: ,ne in forte silii mei in corde suo Iali aliquid cogitaverint adversus Delim. Ne forte obliviscantur Deum, et recedentes a timore ejus, atque derelinquen-Τ Edd. . expediret. η Job. I, 5. Edd. m. male aliquid.
56쪽
ies eius beneficia, dicant in corde suo: non est eris, nota est iustitia, non est judicium, i an est res irre Clio, Deque inquisitio, Deque aetributio omnia namque haec mala sunt, et Deo contraria, et a Deo longinqua et Deo odibilia et omnis iom qui haec cogi laverit, vel disposuerit, vel secerit, vel tu PO Strivit, inliti cus est Dei, at que odibilis. Sic itaque omnimode sanissinio cogitans pro animabus siliorum Doriam Job dixit: , DuΤ sorte silii mei in corde tuo mali aliquid cogitaverint adversus Deviti Qui en iiii Dala cogitaverint advCrsus curii, cit inle1 eunt, et in erpetuo Diad Criinantur, intercipiuntur, impediuntur, atque in rofundo inseria in aeternum torquentur. Sed plerique hominiana haec non reminis MD-tur, ii silios suos ab infantia exterrisinant, filii silios suos et silicis suas ab inclinabulis Non Oriadiunt, Doncorripiunt a iuventute, Ia an rotii bent itala non odiunt pessinia, non Coercent illicita, non admonent titiorem Dei, non comminantur judici Una gehennae, Non vitae aeter nae introitum docent. On enim educant eos in in distaciplina atque eruditione Oimini, qui non egerunt Cui alii pro animabus oriani, Deque solliciti sunt i O salute, vel perditione 1liorum. Huius in Odi cum erudiunt, teque corripiunt filios suos, et ipso Puri animas igni inexstinguitabili in interitum tradunt, et semet ipsos in sui Orciti iudi ci dein ergunt. Omnia enim, quae deliquerint silii, de parentibus requitiantur, qui non emi dierint, Deque corri puerint silio sitos. lapis evidens exerta pliani in Eli stola ditur et in siliis ejus, atquc in aliis alibi. Haec sciens
gloriosus Dei famuliis ob non solum a Dalais estis Peccatis Obseivat filios suos, sed et ab occilliis, ite itiali aliquid in corde suo cogi latent. iiii vas caltis ille os eii dens actis hoc, ii ad post , H dicturi est orbis: abii occultis alicis iunda re Pi in occultis nihil initivis, mi
57쪽
clii in ignorantia perpetraiis delictis filiorum suorum sollicite mundabat eos, et non tum Pro Perpetratis, atque certis, quantiarii Pro in Certis, et non exsistentibus. Hoc Dimimitti faciebat ille beatus vir. On semel aut sociando, Neque rari anno, aut tu obias, sed sic faciebat obo irinibus diebus vitae eorum. Ora quiescebat, non siduciam resumebat, non obdormitabat, Deque obliviscebatur, Non erat iegligens, tori erat fastidiosus, sed ita faciebai cunctis diebus vitae eo mim, ante Apostolos ea, quae post loriarii sunt, adini plens, sicut dicit: qui coepit in vobis opus bolitim, perficiet usque in diem Christi: et ante adventum Domini, praeceptum Domini adimplens dicentis: Qu toleraverit usque in sinem, hic salvus erit. Sic itaque aciebat Iob omnibus diebus vitae ortim,
magnium thesaurum se credens liabere in regia coelorum, ut inviolatos atque immaculatos filios sitos exhiberet, et ad regirum Oelorum eos mitteret. Sic, inquam, faciebat ob omnibus diebus vitae eorum. Sic faciebat sicut alter prior illo non secit, sicut alter illo antiqilior non gessit. Magnus erat braham in fide, sed excellit illum Job in tolerantia Magnus erat Jacob in cordis munditia, sed non fuit illo minor Iob in misericordia. Adversus
Cetero omnes riores, et Ovissimos, non succubuit in virtutum studiis. Cum Omnium Virtutibus communicaret, et omnium idem, et pietatem atque iustitiam imitaretur, transcendit unctos, atque praecellit tolerantia vehementium dolorum Merito digno dieitur de solo Job: quia ita faciebat, sicut non fecit alter. Omnia enim, quae fecerunt sancti, fecit etiam Job. Quod autem sustinuit Job cum gratiarum actionibus, hoc nihilominus nullus alius sustinuit. Omnibus ergo modis veraciter dicitur: issic gh faciebat ob cunctis diebus vitae eorum. Sic fa -
58쪽
ciebat, quasi iustus, ius, quasi Deo dilectus, quasi credens. Sic faciebat, sicut Deo placebat, sicut creatori libitum fuerat, sicut rex sanctus volebat. Sed cum ita faceret Iob, atque haec universa bona perficeret, non sustinuit malignus, non toleravit nequissimus, sed Zelans malignatus est, et invidens succensus est. Quid, inquit, illi faciam, quomodo aggrediar Quomodo circumveniam pQuomodo supplantem Quomodo praevaricer QuO- modo a iustitia abducam Praesentia non reputat, visibilia non requirit, sed futura sperat, invisibilia δ exspectat, divina desideiat, atque incorruptibilia requirit. Undique
iustitia indutus est, undique sanctitate est vestitus, in Veritate fundatus, in id est confirmatus. Haec Dinairum cogitans equissimus daemon, haec apud semet ipsum meditatis ille, qui ab initio advelsus sanctos bellum gessi', diabolus dixit conside1 avi quid faciam, ad priorem illam meam equitiam confugiam, principali illa fraude utar, accusabo apud Deum Job, sicut olim Deum apud dam, detraham Job apud Deum, sicut a rini Ordi Adam, habet etiam Job paradisum divitiarum, sicut et olim Adam, - e quod invidens tibi Deus, ne efficiaris sicut
Deus, non permisit gustare te de ligno scientiae dicam nunc ad Deum, quia non propter dilectionem, sed propter pecuniam colere videtur te Job. Sed cum haec cogitaret nequissimus, atque haec secum loqueretur: factum' est,
inquit, quasi illa dies. Quae dies illa Dies, quae diaboli neqiuitiam redarguit, quae Dei iustitiam manifestavit, quae Job tolerantiam patefecit. Illa dies, quae Dei longanimitatem, et Job alacritatem, et diaboli equitiati publicavit quemadmodum ille dies manifestabit, qui in igne revelabitur, sic ille dies publicavit On em nequissimum diaboli gelum, atque universam maligni Satanae invidiam.
59쪽
Ηoc namque demonstrans, dicit: factum' est quasi dies illa, et venerunt angeli Dei, ut starent ante Deum. Vc- norunt non de loco in locum cedentes, neque exinde e nientes, ubi Deus non fuerit praesens, illo autem venientes, tibi Deum invenirent, vel viderent. Coelum enim,
et terram, Si Peros, et inferos, Corruptioneria, incorruptio Dem, et universa eius replet beatitudo, universa circumdat virtus, cuncta ejus continet magnitudo et nihil est extra eum. Quomodo ergo Venerunt, et unde venerunt
ante aciem Dei, qui omnia replet Bene intelligamus, amici, et sancte, et Deo digne omnia Maae dicta, vel scripta sunt Dei enim sermones et consilia digno Deo percipienda sunt. Venerunt angeli Dei, ut starent ante Deum, Venerunt non Vestigiis carnalibus, neque incessibus corporalibus, sed spirituali accessu atque incorruptibili statu coelesti. Venerunt laudantes, honorificantes, magnificantes, confitentes, gratias agentes Per hoc enim, quod venisse dicit, per hoc nihilominus significat, quod sit opus, vel studium sanctorum angelorum, quod assiduo coelestem Dominum laudent, quod aeterno Deo gratias agant, quod sancto Deo indesinenter gloriam ro beneficiis ejus reserant, pro gratia eius, pro misericordia eius, pro mirabili bus ejus, quae impertit generi humano in omni hora, in omni tempore, Plurima, et magna, atque diversa, aliquando de periculis liberans, aliquando de discriminabus eripiens,
nonnunquam X angustiis salVans, peccantibus longanimiter parcendo, Poenitentes misericorditer suscipiendo, contumaces patienter sustinendo, spernentibus se clementissime
miserando, aliaque ineffabilia atque inexcogitabilia beneficia circa genus humanum persiciendo. Quae universa quotidie videntes sancti angeli, stantes in conspectu eius, laudant et honorificant, magnificant tioque Deum, atqtie Φλ Iob. I, 6. Ed Ruaei et u venerunt ut angeli
60쪽
4S NONYMI IN OBilli gratias agunt pro inaesti inabilibus ius enosiciis, atque
misericordiae eius, quae demonstrans istic dicit: ,venerunt) angeli Dei, ait starent arato Delim. limatia usus consiaetu line, ac proverbio, atque locutione, dicit venerunt ante Deum, qui innia replet, qui ubique praesens est, et non est locus, eque ili coelo, Neque in terra, neque in excelsis, ne lite apud riseros, ubi non sit praesetis Deus. Hoc sciebat ille, qui ait: si' adscendero in coelum tu illic es, et si descendero ad infernunt, ades. Hoc sciebat Elias, quod et Coeliani, et terra, atque universa quae sunt in iis, in conspectu Dei sunt. Merito cum esset super terram, ante Deum se stare demonstravit, dicensi vivit' Dominus, cui adsto in conspectu eliis.
Similiter et angelus Gabriel sequi 3 adsisto in conspectu
otiis et Dei. Et Elias ergo in corpore super terram, et Gabriel sine corpore in coelis, uterque similiter assistere se dixerunt in conspectu Dei ubique est enim facies Dei, tantum mala videre non vult iustus et sanctus Deus, ideo dicit: mala videre non vult Dominus. Et alibi: et ego te videns despiciam. Et adhuc secum extenderitis
manus vestras ad me, Vertam faciem meam a vobis.
Sancti ergo digni, ac iusti, atque credentes, casti quoque
ac veraces, si e in Corpore Sint, sive eXtra corpus, sive
in terra, sive in coelo, sive angeli gloriosi, sive sancti viri, iugiter ac indesinenter atque in dissociabiliter adstant in conspectu Dei. Venire autem dicuntur ante Deum homines, dum cum majori devotione atque studio animas suas effuderint in oratione ante Deum, sicut Anna mater Samuelis, cum in dolore anilia essunderet orationem suam in conspectu Domini: sicut ille, de quo dictum est: ora tio , pauperis, cum anxiaretur et clim conspectu Doni ini