장음표시 사용
41쪽
vero Gerharcius addit, ij ubi re et turbo ora se , faberbam fum n . II res, i-rnis dii tuum est . A ma A, hi od advertit Magnus Salma- sinis, purus putus est Latiirasmus, eo sensuritio Viroilius Terentius&Senecaria tabsolute posuerunt, hi vocii uterpreta menti loco Seneca addit, peractum est, quod apud Iohannem elixari λείαι. Atque ita apud Marcum VCrtunt Arabs Syrus.
thaeo c. rhψρ. Marco e XIV, s. Vetus Irasmus vertunt, osculatus II, quod Emphasin verbi non attingit. Praepontio in 'in compositione auget. Concitanius vertas, deosculatus, vel stupra cάum osculatus e i h. e. nonissenael, nec leviter, sed saepius clam aifectu scelerate simulato, ut nempe satis signi esset, hunc esse ipsissimul illum, qui prehendendus esset Cert, Sen. XXXI, 11 Luc. VII 3I A P. yyy Verbo καταφιλίω frequentiora , osculi complexus arctiores exprimuntur. Nec illa verbi Emptialis Xeia ophonti fuit igia ota, qui απιτα in-
Oiculandi ritus Hebraeis aliisque gontibus erat
perfamiliaris. Pigebant scuta vel ore paulo contractiore ori alterius admoto leviter appresso, vel unita apprehentiolae aut menti, au meditulli barbae, aut ge--um LSam. XX, se in prirnis cum Occurrerent illi, quibuscum sang trinis erat aut animorum aliqua conlui
ctio, quae o suetudo nec Ethnicos sugit. Antiquae
42쪽
enim Graeciae in supplicalido, melitum ejus, quem de DXL nat. precabantur, attingere mos erat, teste Plinio. Et Cicero his.c s. cum de statua Herculis agit, Cujus mentum, inquit, paulo artritum, quod in precibus ac gratulati,nibus non solum ve-Orat. Iv. ne rarisam, di osculari solent. Etiam manus dextraverit'. deosculatio tum in populo DEI, luna apud extero non . LX Viii, erat infrequens. altilius In adorando dextram ad oscu- tam referimus Hebraei quando holiorem habebant m
perioribus, manum ipsi suam admovebant ori Gen. o. Caesare de Provincia redeunte, refert Plutarchus,
militesarianum reverenter esse osculatos, quod genus, inquit, honoris Imperatoribus modo, id perpaucis, id temporis Dibuebatum. Hinc qui Principem salutabant, acram , apsius purpuram adonare dicebantur, quia dextram manum, quam primum hac purpuream ipsius vestem ata. tigissent, ad os admovebant,&suaviabantur, reserent Eerita ον ancirosso. Osculabantur manum benefactoris, qui Π, ii qc beneficia acceperant. Vopiscus in Aureliano Surrexit, ars ad manus accessit, agens gratias Osculabantur manus eorum, quos colebant. Epictetus D-
numadeptusest, omnes obvii et gratulantur, quidam oeulos ο- utantur, alius cervicem, heres manus. Neque vero hisce
terminis, quassi conelusa, stetit osculandi ratio, sed potentiorum insolantia ad genua, imo ad ipsos usque pe- Ner. Is des fuit pro tensa. Me genibus Ammiairus Ex his qui . XIVui dem, cum salutari pectoribus oppositi caeperunt, scutanda
capita in modum taurorum minacium obliquantes, adulatoritis, m bustiferunt genua Halviandac manis. De pedibus Dio; λ nponius oecundus tunc Consu pedes Caliguia, identidem sino se inclinans, seviabatum. Diocletianus edicto sanxit, M ti omnes sine generis discrimine prostrati pedes exosculare iriura
43쪽
YXIX. Iarentu cuin gemmis calceos exornasset, ut hoc linerius facere tu. Quanto rectius Maximus Senior, Dii
probibeant, inquit, ut Iusquam ingenuorum pedibus mei, o
ueculum Dat notatue Julio Capitolino. Deosculationi In Pis., quandoque addebatur complexus, sic ut convenietates imitii μη, primum vel digredientes sese mutuo manibus vel circum collum, vel circum humeros, complecterentur,Vel etiam aures alterius, cui osculum applicabant , utraque manu apprehenderent Luc. XV, o Quod ultimum osculi genus Pollux χυπω, Suidas eόκον, seu γ Iam appel- η, δε- Iant, fortasse quod in eo gestu, ut caput ollae, ita aures ansarum formam referre viderentur. Meminit hujus coia suetuditiis ex Graecis Clemens Alexandrinus. In
te Latinos expressit Plautus Poenulo, ubi Milphio scor L V, ωμ. to sic a landitur , me te exorem, sine te prendam auriculis,sne deis arium. Act. I se. Iudaeis osculandiritum accepere Christiani, ut liquet ex Iustini Apologetico Tertulliani secundo ad
Uxorem Imo hodieq; eum morem observatat Ecclesii ae Orientis Usque adeo autem veteres Christiani detestati sunt hujus osculi memoriam, ut propterea, quotem pore pamionis Dorninicae memoria recoleretur, osculo abstitierent. Amalarii Fortunati verba sunt; spacuo fulo in ista diebus nos abstinemus, mu quod pacis Osuiu is Os αἰ malum sit, ubi ex caritate vera profertur,sed ut demonstretur, quam injuriam pasius sit Christus alati proditore Ut nos vitemineandem, uriam in histrib- Erant autem oscula L Symbola mutua benedolentia, incerive amoris, omit XXx exhibita vel post diutinam absentiam. Erid. II ap. Unde in II.aa Cori. Chrysost homus; Potismum quando ex peregrinatione re vertimur temus amnos scutari vel in discessu, quoi -
44쪽
XXX.c, b, do amicus amico valedicebat Gen. XXXI, 3. A P. X 7. Ita Cyrus discessurus legitur lege Persarium cognato a Vculum admisi , apud Xenophontem. Et de Neron
scribit Suetonius, Certe ne adveniens, nos prosic scenFque Hruam osculo impertivis, ac ne regasticano qui eis V cI 4n occursu. quovis amico congressu Exod XVIII, . De pom. i Q e. Eiusmodi osculo, pacis&amoris τλη μη μ' , quod Paulus ιφίλη - ἄγγον Rom. XO, Irides e lasci μα Inorat. ad μνης I. p. I . appellatu, salutabant sese primi Chri- aut . imp. stiani, tum finitis precibus ante administrationem v H mit chartitiae, de quo Justitatis Martyr Precibus snitu nos in-
H ' Tertullianus osculum illud vocat signaculum natiora , quia poli finitas preces publica figebatur. Itim in occur-uc.,' sua ur familiari congressu, de quo Clemens Romanus 5ὰ ii lutet inter se viri,ct inter se mulieres osculo in Domino. Nem pe ut nos salutantes tape manum alterius apprehendimus ita, ex Orientalium more, salutantes se inviceri osculabantur. II. Signa, quando inferior osculabatur superiorem,sib misiis G. reperentiae L Sam X, L quamvis insolentia Pruacipum postea factum sit, ut ex inferioribus non quivis, laecas' id quemvis admitteretur. III. Te- quando ita serior a superiora osculo donabatur, g utia ac j vorta II. m. XIX. . De Vitellio narrat Suetonius, quod tota via caligatorum quosque militum obvios
λοῦ, exosculatus fMeri Prolixius de omnibus hi lce disserit
sat Li: Daniel Fesselius, quem id ... 7. At quaeritur mur Iudas sub osculi Symbolo Do minum prodiderit Putat lanienius, factum id esse iri
45쪽
gratiam militum Romanorum, ne illi tenebris noctur uis decepti errarent in persona, quam mi laus noveratri. At quorsum laternae Ic faces in hac historia, nisi ut noctis tenebras depellerent eris sis inquit agitus Casau bonus datum id unum militibio coόογιι. manae qui Chrsuis Me fulgente quidem ole, ur videtur,erunt
Mutturi sibi penitus ignotum. Obtinuisse olim apud Graecos ut discipuli Magistros osculo exciperetu. iocet Sala Iar. Iden obtinuisse apud Hebraeos per svadet fere hoc Iudae osculum , qui dum icu latur Ave Rabbi inquit . eo ipso se quasi discipulum istens Magistro. Eandem fortasse ob causam fur. LChristus cum Pharisaeo ex pollulat, quod ad prandi uia invitatus non uidet ab illo osculi honoratus ossicio, liquo Pharisaeus data abstinuerat opera, ne Domini se discipulum eo signo monstraret. Sed mysterii aliquid
sub hoc osculo latebat. Nam sceleris ex lecrandi m malaitati cumulus ingens accessit per istud proditori turi culum. Itaque ait Dominus ad ludam, suo. IIII, y Ilida, inculo ilium hominis tradis olt etiam ex eo p pareat patrati sceleris magnitudo. Osculo in i ut A n-brosius, Venenum infundu osculo, qua gratia charitiatu infunditur osculo, quod acrae pacis 'signe Iiὶ osculo, quo amicula sida Armatur Uculo, quo si e fancta signatur
Hoc ergo, culo tradis pericula, quem propter suo comwereium eneravi debrres ct trudis filium hominis homo qui propter hominum alutem descendii de caelo Nola ininus
eleganter Chrysostomus guum sacrilegum' ubi ab Osicut incipitur bellum,c per pacis indicium rumpitur pacis sacrumentum. Et Rustinus Permo e osculi blandimentum execrabile proditions Mulum in xήφ. IX.
46쪽
Aecedit instar venenatae vespaeJudas ex rosea illa Christisacie, porrecto osculo, toxica apparaturus, uiὶdCjustorum quisque nectarea pocula combiberet suavissi-mE Tune ad illum Servator, E ῖρε, εφ ω Quod
non averteret vultum, mansuetuditiis fuit & pietatis noluit evitare signum, unde notus ligaretur ad necem,
ne crucis evitandae cupidus argueretur Sed cur m eui dixit avi ille appellatur, qui plus quam novercalia odia exerceta ita ne punitur culpa, ita detestabile scelus improperatur. Sunt qui insultatorium habent Domini sermone in At quis insultationi in tanto moerore locus quae insultatio in proditorem osculo exceptum, ad peccati agnitionem deducendum e quis ni itimimum, agni instar, mundi Servatorem Sarcasmis&illusiotribus, in isto rerum discrimine usum crediderit Rectius, me judice, seratiunt, qui per πιιρον fora ιν intelligunt sodalem Nequeeta mei temere rejicietidi Arabs, Aethyops, Persa, Vetus iras mus, BeZa, qui vertum, amice, ut&Lutherus, larim reiind. Qui enim socii, ut ut non semper, plerumq; tam ei suiu amici, Nimirum titulus hic ce honori fius illi communicatur, qui amicitia jam divina exciderat ut eum penitissi-rndiungat. Habebat quidem Christus amicos discipulos suos, at nuspiam leges, horum singulariter aliquem hoc titulo appellasse, cum tamen ad impium calumniatorem sub patrissam ii habitu diceret; ταῖρε, non facio tibi injuriam Marib ut Mad illum, qui sordei cens regales nuptias profanarat, miζε, quomo o huc intrarii
47쪽
XXXI M. Mart. I GL 2. ut dum nocentes idio habiti eo tituli splendore assici uiri ur, quo etiam in summa felicitate vix
unquam singulariter asticerentur, gravissimo impropemo torqueatuur Amicos vocat DEUS etiam illos,a' iii-bus non amatur, quin peccatores etiam, quos tamen, ut tales, non amat sed odio habet, tum iit attrahat ad se Iibi amicos faciat per gratia, qui non sunt per culpa; trimul exprobret pertinaciam, amicitiam, ad quam vocantur, non acceptantium sive ingratitudinem, ab amici. tia, quam habuerunt, recedentium. Interim non deni hilo est, quod notat Origenes, nomine ἐπιίαου neminem bo-ntim in Scripturis legi appellatum. Nam praeter Mat .XLici. semper usurpatur in illos, qui repres tendendiri ad agiti. tionem malefacti deducendi erant.
Videntes discipuli manus injici Domino a custode Templi Romani milite, rogant κύνε ει - ξομεν υμαχωρα Luc. XXII, 9. Particula, hoc loco vim habet
interrogandi, quem usum etiam di Latinorum apud latinissimos obtinet auctores. Sic apud Comicum m- Teren
sum sirimi est, .e, domine sit. Et Ciceroci dieito se a.
s muraver, ,e, an pascantur cons ex sacris αἱ Lη. II Petrus, iiij ussu etiam Domini, auriculam abscidit Malcho, de quo accusatur ab aliis, ab aliis excusatur. Qui excusantiae accusant Servatorem Petrum objurgantem atque officii commonentem sui, ut gladium recondat iii vaginam. Certe elia Petri culpam extenuare non potest. Fuit enim imprudens nimis. Nam quid unus potuisset adversus tam multos Quin vero sic potius nocuisset
48쪽
nocui Tetri sibia Domino. Sibi quidem, quia grando
est delictii in publicos violare ministros. Domitio au'tem, quia videri poterat ipsitus uisu fecisse,. Christus Petrum objurgans rationem adfert, quod qui gladium eduxerit, gladio sit periturus. ajetanus&Iem.PI qu Con Zenius volunt, esse simpliceria praedictiora em eventus futuri non tam de jure quam de facto, quasi dicat Chri-
η ς XXVL stus, Petre, tu rem gladio geris ' An ignoras ergo legemmi λ Romanorum, qua sancitur capitali poena apparito ruri &magistratuum auctoritas, ut ine ulla veniae spe moria tur, siquis gladium in ministros magistratus striiixerit Nec eo in casu de jure quaeritur, sed sactum continuo pa-nitur ' Simplex ibi sententia videtur, inquit OnZenta, rami Laium contra Romanos ct magis utus templi accepe rint,se tueri non terunt, sortiori succumbent inferiares. At Chrysostomus, Theophylactus .alii rectius statuunt, comminationem in jure fundatam meritoq, contineri verbis Christi, quemadmod tam Gen.LT, in his verbis; aut cun eri sangu nem humanum, anguis jus e undetur. D mith. Agnoscit lio ceruditi Tim'Jaliseia iris, qui, Gladro De Humi, x xvI in alit, id est, digni sunt qui pereant. Non enim eventus, o meritum homici signiscatur. Hic loci sensus stabili turex Apoc XIII, io uti legitur,ui ladio occiderit, , αν, oporter eum gladio occidi Merentur id homicidae ut talio nisi si illos advertatur ure, Varia quidem ratione, in primis vero magisq; ordinarie per administro justitiae legisti mos magistratus, quos inepte hes excludunt Photini Ani, falso hac ipsa sententia, quando in officio sanguine in fundunt laumanum, teneri contendunt Anabaptistae, cum praestent quod in sententia continetur, juste tanguilaea
fundendo illius, qui alterius fudit injuste.
49쪽
XXXV. At dixeris, Vim vi repellere quis pro liberet, cur
&Natura habeat Teges permittatat Resp. De sensionem sui Leges equidem concedaiat, sed non li in cuius unam aene cessitatis, quando vita in praeseivissimo versa tu periculo,&tunc quidem, α si nulla detur evadendi copia, β nec magistratus vel alterius Ope liberari queamus, non alteram laedeiadi, sed nos tanthina defendendi habeamus animum, iraeterea δ intra terminos legitimae defensionis maneamus. in vim inferre magistratui, vel cum publica aut horitate mimis, neutiquam con
cessum est, ne quidem iniqud si judicent, sed vindicta tum
Domino committenda est Toleranda in eo ea j υίου et i s iam inviola, inquit Cl. Vossiius, quia nisi a privaris fae viaeie Mur, reni licentiae 4 tumultibus porta aperitur, Multassivellegum, vel Iussiciorum futura H au Zoritas. Si sane ani-naati fuere veteres Christiani, qui innocentes nocentibus cedebatu, occidi malentes, quam occideres etiam cuia vires ad ultionem, suiq; de sentionem nainime deessent, ut ostendulit Tertullianus in Apologetico Cyprianus ad XIII,cor. Demetrianum. In primis hic notandum est , quod non et L U. . e. Augustinus; Daccipit gladium, qui nulla superiore legi rima otestate vel Iubente vel concedente in anguinem alterius armatur. mota licet in causa etiam usit titilina contra vocationem ex privatae vindictae lapiditate vel a prude iati Zelo proximum laedere, sed DII Magistratus judiciis causam omnem coni mittere decet. At Petrus vocatione ulla instructus erat, nec Domin uni de se iidendi, sed semet, uiscendi rapiebathar assectu. Qua propter sactum improbat Dominus, nolens Veni perfeciso ubΠLose. rum vulnere, qui suo omnes volebat sanare vulnere, ut loquitur Anabrosius, horamq; insinuans hanc esse non re-
50쪽
sistendi sed patiendi, non vinci a malo, sed vincere a
Quantus fuerit Petri elus,multis Scripturae locis dilucet. Igitur servo manum injicienti Domino medium distin dere caput cogitabat. At Deus ita direxit letum, utino ianiti dextram amputare oricillam , fortassis ne sic quidem, ut ea decideret humi, sed ut de aure dependeret. Quod Christum male liabuit. Qui nota coluentus sanas e vulnus Petrum objurgat, ostenso insuper, necta isibi de sensitone opus esse, ut qui vel l I. Angelorum legiones possit impetrare a Patre η δοκεις, ὀτ ἡ υναμ πι ἁρπκα λεγγωνας ἁγώλων, An putas me non pos me precari Patrem meum, qui a HVere faciat mihi plures quam XI legiones Angelorum Mati. XXVI, 3. Ita sere Syrus laethyops. At Arabsiastet, duodecin turmas , Persa, duodecimo muriades de legionibus Angelorum. Alludit Servator ad militiam Romanam, inqua XII legiones justum constituebant eXercitum Cilicius in commentariis de re militari haec de legionibus retulit In Legione sunt centuria LX, manipuli XXX, cohortes X. Qim d&Gellius ita Atticis probat. Legio ergo continebit sex millia militum. Nam
centuria centum, manipulus duce latos, cohors sexcentos complectebatur. Apstias, Ex decem, inquit, cogori
bus si Legio, si diecta quod leguntur milites in delectu Instituta a Romulo hominum o oo Regibus ejectis uitqooo. Bello Alanibalis ad Ooo. ventum est a Scipion deitiq; ii Africam trajecturo iacta est 6ooo Vegetius testatur