Ibyci Rhegini carminum reliquiae

141쪽

ginibus, unde Eur Phoen. 231. παρθενων χλιδαν dixit C r. Loceli Xenopli. pli. p. 122 Sq.

Suada, quam appla si gna CXXVI. Neue., Aesch. Suppl. 102s siliam secere Veneris, comitatur matrem ut ministra, quae in amores pelliciat, sis.

Venus πανδὶὶsto et Ptθω unclina culiae Paus I, 22, 3. Sequuntur artifices, v. ueller Archaeol. g. 278, 5. Suada ἀγανο .. est, quandoquidem oculis conciliatur amor. Unde erod V, 18. pulchras mulieres ingeniose λγλὶδονας οφθαλμῶν nuncupat Eurytus Lyricus p. Laur Lyd. de menSS. p. 282. γαλ. t oe/δίj Ἐρως. eine . quaesit. Centi. I, p. 24. y os ειδ/ὶς Masini γανομειδὴς ρως, ut Sappho p. Alcaeum si gni XLII. Malth. Vbει-Dχομει de invocatur. - odio tσιν ἐν ἄνθεσι. LIει- θωδωρμισιν eod. B.; εν omisit cod. . et curia Eustalli. quem perstrinxit orson Eur Med. 29, Adverss. p. 119 Lips. NilZschius . l. - θρεψαν.Tρεψαν L. quod servavit tot illo; ρεφαν errore tolli Steph. In rosis utrilus uagitur Euryalus, quia os pulcherrimus Veneri sacer V Schra-der in Mus p. 178. Carmen cantatum videtur in convivio, quo Euryaliis rosis tempora vinctus, ut sieri solebat, . Hor. I. carmin. 4, 6., Staret.

142쪽

21 Verbum παραγραφειν rarius usurpalum hoc amitandi signis Calu pro V. παραφραζειν, παρα to ιν docta Chaeseri sollertia 1. I. p. 228. illustravit. Pulaverim tamen

non sine caussa Scholiastam hoc . usum esse, quod strictiorem pressioremque imitalionem designare videatur, quae non in singulis quibusdam arripiendis acquiescat, sed longiores verborum sententiarumque Comprehensiones amplectatur. Quod non ita intellectum velim, quasi Apollonium verba ipsa in usum convertisse CCu- Sem, quod non poterat; quanquam est, hi alioru in poetarum inlegra verba transscribal, v. et heri de vit et

143쪽

Exponit praeclara hac descriptione Apolloni iis,

ut Amor cum Ganymede in Olympo tesseris animum exhilarans precibus motus Veneris descendat ad Medeam a sonis desiderio incendendam. Jam inquiramus quale fuerit carmen Ibycium in or giam conscriptum, qui ignotus homo Si neque memoratus ossi de Org. Leoni. p. 38. In quo carmine quum raptus Ganymedis atque Tithoni ita

sorte dicatur insuisse, coarguere videtur haec memoria deorum amore domitorum scriptum suisse iii tamen in hominem amore victum et ipsiana Ouae cauSSa St, ut Sententiarum complexus in hunc sero modum absolutus nobis fuisse videatur: Amoris

vinculis irretitus mi Gorgia, noli reluctari Deo, qui νο ατος μαχαν est. Quid enim mirum, si mortales subiguntur numini polentissimo, cui ne Dii quidem ipsi resistant Iupiter formosum rapuit Ganymedem, Tithonum sibi adiunxit Aurora. si lisere ratiocinatur Sophocles p. loli. LXIII, 25

Quaerituri jam, lux ratione 4 I in cari ne Ibyci insuerit, quod sumptum inde Apollonio le- stantur Scholiastae. Exposuisse videlia poeta Rhe-

144쪽

giniis, ut sive Iupiter sive alius Deus, cui id muneris iniunctum esset, deScenderit in terras per tramitem illum caelestem ad rapiendum Ganyme dem Postea illioni raptum subjunxit, quem quia non transtulerat in carmen suum Apollonius, επι-τίρειν περι τῆς Πους poetam Rheginum dixit Schol. Jam si ita comparatum fuit carmen Ibycium, ut Iupiter amore captus Ganymedem in cae testes sedes evocasse describeretur, qualibus exemplis homines suos amore defendere solebant; v.

Callim epigr. LVI. jam non indaria primus est, qui desidias Iovi Ganymedem fuisse perhibuit, non suisse a poculis, quod moneo ob Iloechhium in Plat. Min. et Legg. p. 106. Quanquam et ipse, ut solebant pulchri pueri, pocula ministrare potuit. Ut in hac quoque re non desecerit ab exemplari suo Apollonius, qui paucis Versibus ante ita scribat, V. 115.

145쪽

Lyrico sumpta, si verba Heindorsi sunt, servavit Plat Phaedr. p. 25, C. Oταν δε Poxici τουτο

ardo τον ἐραστλην, μεν ἐς αυτον δ' et sqq. Quae Omnia conspirant cum iis, quae et in byci cartamine insuisse veri simillimum est et quae inde hausit Apollonius. Jam vero si Ι'lato, quae nostra Sententia est, carmen Ibyci respexit, exposuerit poeta quomodo Iupiter paullatim igni amatorio in caluerit, ipse sorsitan deus loquens inductus, quod docere videntur verba Platonis. Qui uirum ipse rapuerit apud Ibycum an alii alicui deorum id ne gotii imposuerit, non est apertum hoc patet, neque aquilam hoc munere ungi potuisse apud Ibycum nam avis per aera labitur, poeta tramitem memoravit. Fortasse poeta novator Amorem demissum fecit; fla de diversitate narrationum dem-

stertius in Lucian. II, p. 257. Bip., eyn Apollod. p. 294.23 Sunt enim hae fabellae ex iis, in

23 Simplicissimo omerus deos rapuIsse dicit alii alios. Alcaeus comicus in fabula, quam Ganu me S inscripserat, Vulcanum sedulum illum ministrum caelitum a Iove huic muneri praepositum fecit, qui scurra Olympius haud raro

Civium suorum Contristatos aninios reparavit, omni laus

ministeriis praefectus, ut in Iliad. Hebae officio fungi tu cum summa omnium lilaritate. Ex tabula illa al-

146쪽

quibus immutandis poetarum licentiae impune gras sari licebat. Neque quo loco raptum induxerit scimus diversae enim terrae de hoc honore certa bant, velut Chalcis, qui homines in amores effusi, v. Meineh. Euphor. p. 10. Quanquam quod cum Tithono composuit a roica eum sabula stetisse ensistere videtur De illion eleganter Nonn Dionys. XV, . Τιθωνος ροδοεις'iae semp=ς, ὁ διος μορφὴν νιφρον ον Fry σασα φαξς νορος ἡρπασεν Πως. si .meyn Apollo d. p. 300. NitZsch. IIona. d. V, 1. Dignissimus aulem est qui adhibeatur locus hymn. in Vener. 202 sqq. ubi Venus OS am plexum Ohatur Anchisen eo, quod Troe perpetuo

Quod Ganymedis atque Tithoni exemplo comprObal, ut non inepta conjectura sit, si quis Ibycumo illo loco hos potissimum Orgiae proposui Sse censeat. - Quae ab Apollonio v. 159. memorantur πυλαι Ουλυιέπου αὐερ ita diversae sunt ab Homeri eis. Apud Ilomerum enim Olympi montis hessali in quo dii solent habitare caput surgit in cae liini: portae non caesi sunt, Sed montis Olympi, V. Il. V, 49 VIII, 393, 11. 'oelcher geograph.

147쪽

Iloiner. p. 15 sqq. Longe aliter Ibycus Apollonia-nu S: non an nion Thessalus deorum os habitataculum, sed caeli late palens planities, duobus Sustentata vel cacuminibus montium vel olimritis, Olympi nomine signata et ipsa, V VOSS. Di P. V thol. I, 27, p. 170 sqq. Hinc πυλα illae α χεριαι, hinc via illa υρανi D, deducens de caelo, ad ori entem conVerS Solem, uti colligitur ex . 162. Eandem viam novit Quint. Smyrn XI, , 223.

Eademque via hemis a Parcis in Olympum evehitur apud indar si gin hymn. II. roz κλisu αγκα

ηλιβάτων. Stetit in his Ibycus cum Apollonio ab

antiquiorum partibus poetarum, qui caelum summis cacuminibus montium, qui sere κῆνες dicuntur, ni xum statuunt, Vel ut Hom. Od. I, 2. Atlas u meris sustinet ioνας α γαῖάν τε κα of θανὼν ἀμ- 'ς εχουσιν. Ipse ipsum caelum p. IIes. heog. 517. κεφαλῆ τε κα ἀκαμάτ ησι ἐρεσσιν Quem secutus Aeschylus est rom. 26. ll. v. 349, ubi verissima scriptura Bioborielli ciων. - sis Schol

148쪽

Eur. Hipp. 742, oelcher geogr. Om. p. 101. In eo tamen Orsitan pollonius a poeta thegino declinavit, quod Ουρεα Φηλφατα substituit κάοσιν ραδινοῖς , qui erant apud Ibycum. Nam non est dubium, quin ad τίὶν ari To Pri ροβλὴν spectet

quod refert Schol. Apoll. Bili in 106. ραδινῆς

Praeclare dictum noIrετα ι, In V verbo Cum sustinendi notione inest olerandi et prae ab ore gemendi significatus. Idque ransilivo sensu usurpatur, ut multa ejusmodi verba. Non juvit locum Hermannus pusCC. I, p. 114. v rogrεγάζει reponens, quod in contexta adeo recepit in dorsus. 1 Iire Reifigius locum, qui est integerrimus, constituit, cujus in Prometh animadverss. p Iicavit editor Halensis Apparat cril. et exeg. in Aesch. vol. I.

Anecdd. p. 61, 56. αδ ποδας τους ορθους καὶ Itaλους καὶ ε πεφυ οἴας. D. Eustath. IJ. p. 1316, 3. Rom. ii maθλη ραδινη η λεπrη καὶ μακρὰ καr Τους παλαιους. -διro primaria sigiliscatione est . . DGIIIS, UNCV, nobis chlank. Quum autem in mulieribus praesertim Proceritas maxime placeat, usu actum est, ut uniVerse in pulchritudinis atque legantiae significaluna detorque Telur Ut αδινα ostia, arόμματα. Celerum dixit Ibycus κίονες masC. genere imitalus Homerum.

149쪽

- 119 --Κlein Paullo aliter Scholl. aris. Nam ut monte κωνες dicantur, ut ap. ind. ylli. I, 19. Aelia a

κίων Ουρανioc, vix poterant ραδινο κ ioνες Ocari. - . 165 ερευγεται Omnium libronim scripturam praeter Guelis et Reg. D, qui labent ρευ- θεται, intemperanter ellauerit Sensu cassam pronunciavit. Interpretare se di iandis. Nam sol non potest dici ρευθείψω, quo Oriente terra Otius et aether ρευλτ . Eadem verba confiisa p.

Sapphon. rgm. XXXV, ubi injuria ερευγεται euium defendisse evincunt quae integri 0ra protulit Seidier. Mus Bilienan. 1829 II p. 292.26 - . 165. ερο ροοι offenderunt Spitgnerum de vers. heroi c. p. 76. Qui quum picis constanter diei

Poo , cci occi Observasset, sormam nee p. Apoll.

alibi lectam in eo aliquid praesidii alae re arbitratus est, quod quasi circumloquendo fluvii ipsi hisce

26 Haec sunt verba Sapphonis p. Scholi Hermogenis a Valgio edendum, quae sunt ex carmine populari ut vel

clare erilus est de hoc genere poesis a Silu nique tenebris in lucem revocando De Merm. oesteii libello, quem a Cranti ni semialia ibias octi. Graccor. CitPluni

Berotini 1831. edidit, alio loco dicani.

150쪽

exprimerentur. Fit autem idem, Si Scripseris o oct. Quare nisi id reponendum est, ita decernendum arbitrantur, ut Apollonium ab Ibyco huic normae

non astrici mutuatum cenSeamuS.

Locum habuisse videntur haec verba in de scribenda φυλλοβολiα; nam quo minus de oribus

nectendae Oronae nexaeVe interpretere, prohibent quae alter VerSu Commemorantur ιέαλα. Ea autem

al, es sere eosdem flores atque apud Ibycum siet-lus Stesichoria Κleinius ad nuptias Menelai et Uelenae uod autem haec verba imitatum censet