Ibyci Rhegini carminum reliquiae

151쪽

Pindarum rgna. Dilhyr. III, 15. Oechii prave in terpretatur imitalionem poetarum. Similia vertia, ubi similis res. ropius ad Stesich. accedit ind.Ρ. IX, 122. πολλα ιιἐν κεῖνοι iκον φυλλ' επι αἱ ξ Io ους ' πολλα δε sqq. Quod ap. Stes post πολλα habebatur με cum Blonis expunxi, V. Sohae ser Soph. Phil. 623. Ad v. κορωνHας υλας esse. Bulim Lexii Ι, p. 188 Ad Ibycum revertimur. V. 1. De ἐλιχρυσρο v. Alli. l. c., Schol. heocr.

quod Canteriis emendavit Sequuntur Steph. Cas. , Urs. Non satisfecit oupio. Qui quum p. Can-terum Novu lecti. p. 157. scriptum vidisset ἐριναδ priα, emendavit καὶ θερινα δ' τυα , v. Oup.

Protulis hunc versum merodianus schematis

152쪽

Ibyci caussa, de quo dictum r0legg. p. 65 sqq.

Scribebatur συπνος, quod mutaVimus, quia neque ορθρος αυπνος poterat dici et cc ηδονας epitheton desiderat. Similis setilentiae conformati ap. Soph. Electr. 17. iδλὶ λαμπρον ηλλυ ἐλας Eω κινεῖ φθεγματ ορνὶ θων α pii. Nam retori σιν υπλαλὶδ est eicisa LScinias, ut somnum millans, praegnanter dictum. - κλυτος ορθρος. unc O

cum indigilat lutarch. quaesit Sympos VIII, 3.

p. IX. Quorum Grammaticorum unuS quisque voci κλυτὰς eam vim tribuerunt, quam habere nequit. 27)Nam quum prina aria vocis significatio a Sit, ut κλυτὰς dicatur is de quo multa audiuntur, progressu aetatis ita detritus is sensus est ut prae-

27 Similiter intellexisse videntur Grammatici glossam apud Hesych. κλυτὰς οργις ὁ λεκτρυών, ut sit qui mane O- cera mittit. Nam hinc Soli sacra axis v. Paus V,

25 5.

153쪽

stantiae et pulchritudinis et splendoris notionem retinuerit, ut p. Homer κλυτὰ τευχεα, δωρα, εργα, v. Bulliit Lexit. I, p. 93 sq. Neque est cur apud Ibycum aliam vocis potestatem ObtinuisSe putemus. Ceterum Florili obss in Athen. p. 73. OS OPθρον ad versum labantem scilicet reficiendum κεν addidit, quo ignorabat et perverti sensum et leges linguae Graecae violari. Fim g m. IX.

Etym Gud. p. 98, 31.

τελειαν τερυπνος, Ἀωρις ων πνου. adem sere omissis testimoniis poetarum tym M. p. 163 8. De Stesichoro, cujus hoc flagiti. misit Meinius, quid judicaremus explanatum in Prolegg. p. 41. St. Licet autem τε alias non inserviat compositionibus, tamen noli ubilare de fide Grammaticorum, ut secit Stephan Thes Ling. r. p. 294. Lond. Ματερπνος quasi τερυπνος, Si non mentiuntur vel t. exica. V. rolegg. p. 70. Leposui autem segm. h. l. quia seri potest, ut τερπνους lectum

in si gin VIII librarii obliterarint interpretatione interposita

154쪽

Eudoc. Viol. p. 158. Iβυκος κω 'Πσωδος κ Σάους λάγουσι τον EP Dτα γεννληθῆναι. Ut mittamus pia ita philosophorum eorumque poetarum, qui philosophiae praecepta carminibus comprehenderunt, sis. Inipp. lat. Symp. p. 178, B. Gesner Orpb Argon. 15. Lobech. glaoph. I, p. 29. patet poetis pro condicione rei in talibus licuisse libere singere quae e consilio Suo S-sent, V. lut Amat. II, p. 765, Ε. Et statueruntas aliter, quae non injucundum fuerit pauci commemoraSSe Simonides Veneris et Martis dixit natum in infausto amore, crudelitatem Amori ex-

28 Vulgo δολομηχανω, quod non plum Marti epitheton est, aptissimum Veneri δολοπλοκ p. Sapph. I, 2. Summa

autem vis in eo posita est, ut dolosa mens Veneris D seratur; quare emendaVimuS.

155쪽

probrans; 29 Ibycum et Sapphonem conjicias ita

pronunciasse in hac fere sententia: Multum sibi juris arrogat Amor magnaque posset potentia an liquissimus enim deus est ex ipso Chao oriundus, sive, ut Luci an dial deor 2 dicit, αρχαιοτερος γαπετου Ludibundus igitur bycus aliis tu ductus rationibus idem professus est atque IIesiodus.

Alcaeus ragm. XXIV. Malth Zephyri et Iridis

silium sedit, quia, ut ait Grammaticu Elym. verno tempore Toc ἐρωτικοι θεριιότερα Iri, iis Mallitiam. Ingeniose alii parentem ignorari uigunt, . Theocr.

Alia placita v. in Argum carni Theocr. et p. Val-chen diatr. urit . p. 161.

29 Asiler decrevisse Simon id om leslatur Serv. Virg. Aeli. I, 64. Simoitides dicit, Cupidi item ex Venere tali tum

esse progeniti iiii. Quamquam alii dicant ex ipsa et Mario alii ex ipsa et Vulcatio; alii volo Chai et primae PQ-rum naturae eum esse filium vel iii l. v Idem exhibi, IIJ tholog. II in IIaj nov. Oll. Class. CPr. ex Codd. Vn-lic III, sab. 35. Iairi potest statui variasse sententiam Poetae, ut Sapphoilem testatur Paus. IX, 27. πολλά εκαὶ Ουδ μολολουνr αλλήλοις ἐς ρωt ασαι Deinde Decillud absonum fuerit suspicari, alium ii tellexisse Simo nidem Servium. Nisi salitis est ita decidere, ut Servium Scholi Apollonii non satis diligenter compilasse arbitremur, 'uum in relicuis sere Conspirent.

156쪽

Αgitur apud Allien recensu heroum qui amoribus masculis indulserint Ut censeas dicta Ibycia esse ad excusandos amores vel ipsius vel amici, quod suadet adjectum του δισκαιου ne is quidem abhorruit a lascivia amorum Fuit autem Creta ab antiquissimis temporibus sedes hujus insaniae, sis. Timaei rgna CXXIII. Goeli. τὰ παιδεραστεῖν παρωπρωτων AP λὶτων ἐς τοὐς Ἐλλρηνας παρ=ῆλθε Apud quos opprobrio adeo sui non habere amatorem, Cic.

Biep. p. Serv. in Virg. Aen. X, 325. Ecl. ΙΙ, 51; cli. Mueli Dorr. II, p. 290 Nomen autem αλως celebratissimum apud Cretenses V. Heyn Apollo d. p. 89. Melcher ad Schwench. p. 265 sqq. Cinaethon ἐν τοῖς ἔπεσι teste aus. VIII, 3, 2 se cerat Vulcani filium esse IRhadamanthum, ali Vulcanum, aliam Crelis, ut avus amator nepotis siclus

videatur Ibyco Quoniam autem alos non deliciae fuit sed amator, non cadit in id nomen, quod scripsit o Telcher Syllog. pigr. p. 110. Aνθης ut alias ' Ἀνθευς, χνθος et quae sunt imm . apud Ibycum sit adamanthi deliciae. Qui error ei communi est cum Heynio atque aliis 30

30y Quod eynius c. sabulam πίλωri Sophoclis exstitisse refert. in qua ractum sit de Talo Gigante, qui Argo-

157쪽

davit κταπλασὶν pro scriptura librorum κταπλάσια, κταπ-σιον, sem alum illud a Suida, id vereor ne eadem ratione aetati exicographi debeatur qua ust corrupit Athenaeum. - ενναTOR L. Steph. UrS νατον V., Eust. , se de his formis Schaeser meleti criti. p. 32. Ceterum Vix

alias locum habebat haec declaratio quam in carmine ludicro.

Daulas insulae Cretae appulsuros arcuisse raditur, sesellit eum prava lectio in clioli. p. h. IV, 40. , ubi legendum ἐν Λωδάλω cum Brunckio, qui ex scholl. lat. emendavit. D. indors fragm. CLXXII, Helcher. Supplem. Tri log Aesch. l. 4.

158쪽

Ρr v. λαθιπορφυρQας libri λαθιπορφυρας et ita Steph. λαθιπορ ιυρα Casau bonus. In verbis Ibyci pro V. λαθιπορφυρiδες, quae Schweighaeus eries emendatio, A. . δοιπορφυρiδες; B. Jotrta Steph. πορτυριδες licet Supra I O Groρτυρας exhibuerit. Cuius in locum voca lausi quo minus sub stiluantur πορς υρMες , impedire τινας ab Athen. ad dilum verissime judicavit Casaiab. Is igitur edita dit via ορτυρας - λιπορφυραι NO as Sentior:

agit enim hoc caput de p0rphyri de vi ab p0rphyrione diversa ex sententia Callimachi consentaneum igitur est speciem quandam porphyridis memoratam poetae esse. Quod judicium comprobant verba sqq. ap. then. quae id Supra si gna. ΙΙΙ. Schweighaeus eri autem inventum λαθιπορς υρHες, probatum Boisson et Dind. , non est serendum, quando formalio vocis omni caret specie veri. Nam adjectiva, quae cum λαθι composita sunt, eam vim habent, ut designent rem quae facit ut alicujus rei obliviscantur, ut λαίλικλὶδλης, λαθi πονος. Quod aulem ait docuisse thenaeum iu superioribus amare hanc avem latere, fallitur de porphyrione habet haec secutus Callimachum ὶν P0ς λὶν Diui Jcινε b

159쪽

αυτο τὴ τροφῆ Unde apparet avem fuisse dotamesticam, quam non poterat Ibycus dicere con sedisse in summis arboribus. Nos igitur utroque loco rescribimus λιπορφυρMες. In Alcman .srgin XII. elch. cerylus, qui mas est alcyonis, esse Scholl. r. o. 300, audit αλιπορφυρος ελ- ρος ορνις Unde quum verisimile sit speciem vis illius a colore nomen duxisse neque non distinxisse

poeta videatur inter alcyone et o πορτ υρiδας. transpositis vocabulis Scribendum proponimus αλκυονες θ' λέπορφυρHi τε τανυ rτεροι. Nam hac sorma, non τανυsi περος Sus Oeta est si gna III. Quanquam non scripsisse ita defendimus, sed potuisse opinamur. - 'Eπ' ἀκροτὰτοισι Cod. at ἐπακροτὰ ισι unctim. Σανθοῖσι vulgo cod. B. ξανθίαι, Boiss. ξανθοῖσιν, qui primus quidem me tra describere conatus St, Sed ut VerSus prorsus

ἀμἐπρους effinxerit Metri gratia reposuimus ξαν- θοις, licet omnis fragmenti emendatio incerta suta

cluet. - . Ποικiλαι πανελοπες. ransponenda et haec vocabula censeo, licet alia non magnopere faveam decantatae huic panaceae, quo metro ada plentur, cui ita succurrimus, Ut παμ ποικiant Scribamus. De penelope avi, unde enelopae nomen

inditum volunt Zetet Lycophr. 792. Minuc. Apulei de orthogr. . . Sann. quae St e genere anatum, ride Aristot aist inina. VIII, 5, 8. p.

160쪽

is quae Sequuntur, esse Alcaei docet Schol. r. A v. 1410. Ibi Aristoph. Alcaeum ante oculos a buit, cujus hos versus protulerunt Scholl. :

Quod ap. Malth. est si gm LIII., qui παννί πες prave exhibet. Hanc Casaiaboni sententiam, quae mihi salsissima videtur, probasse Valchenaerium ex iis apparet, quae si gin II diximus, quod rgm

et ipsum ex mente horum virorum Alcaeo assignandum est. Id autem quivis intelligit nullo pacto fieri posse sunt quidem illa Alcaei similiaribyeiis;