Ex libris 23 Commentariorum in vetera imperatorum Romanorum numismata Aeneae Vici Liber primus

발행: 1562년

분량: 146페이지

출처: archive.org

분류: 로마

61쪽

go C. IVL. CAESARIS COS. III. DIC T. III.

urbem coloniam deduxisse, ex veteri inscriptione Caietae,Latii oppido,in turri, quae vulgo Ortandi dicitur, patet: ex qua etiam Lugdunum non condidisse, ut plerique arbitrantur, sed col niam potius fecisse, perspicuum fit.

RHETIS AEDEM SATURNI F. DE MANUBIIS AGROS DIU Is IT IN ITALIA BENEVENTI IN GALLIA co LoNIAS DEDUXIT LvGDvNvMET RAURICAM. I

Quo tempore Ciceronis epistolae ad eum script extant inter epistolas ad Atticum. Occiso postea a coniuratis Caesare, Consul designatus cum Decimo Bruto tunc erat, quo tempore ad eum In

peratorem Cos. designatum Ciceronis leguntur epistolae, & eius ad Ciceronem libro Familiarium x. Sed disiecta mox partium reip. factione, cum tribus legionibus ad Antonium transili, ut Appianus scribit libro Ciuilium H i. S a Pontio Aquila deinctus est, Dione teste libro x x. Statim, composito Triumuirata IC P. C. anno ab urbe Dccxi. in locum D.Bruti Consul creatus est cum M.Aemilio Lepido, a quo, ut frater suus Plancus prostat et oberetur, impetrauit . eoq; inter iocos militares, qui currum L pidi Planciq; secuti sunt, in triumpho, inter execrationein citabum usuipatum hunc fuisse versum, a Velleio traditum est. De Germanis, non de Gallis, duo triumphant Confides. De illius Consulatu meminere etiam Plinius, Eutropius, Cassi dorus,& Iulius Obsequens. In obsidione Perusiae spem magis ostendisse auxilij Antonianis, quam opem tulisse, atque ciuitatem captam,Fuluiae Antonij uxoris fugi comitem suille ex Italia, idem Paterculus scribit . Ille, inquam, est, qui sponsionis inter Antonium& Cleopatram, Aegypti reginam, iudex factus est , cum Cleopatra se iactasset sexcenties u-s in coena solam consumpturam, cum in ea coena duo VnioneS, vicum naturae Cpus, Parata esset in aceto resoluere. quorum alterum cum absorptis Ict,iniecta ipse manu, eam victrictan pronuncians, auctor extitit, ne

62쪽

DE I V B A REGE.

libro I x. cap. xv. Hunc praeterea ante pugnam naualem inter

Antonium&Octavianum, deserto Antonio, transiisse ad partes Caesaris, Velleius testatur,qui eius mores ita breuiter conscripsit. si Plancus non iudicio recta legendi, neque amore Reipubli , aut

si Caesaris, (quippe haec semper impugnabat sed morbo proditor,

si cum humillimus assentator reginae, & infra seruos cliens, cum se Antoni j librarius, cum obscenissimarum rerum & auctor & inlabio ster, cum in omnia & in omnibus venalis, cum ceruleatus, & n si dus, caput si redimitus arundine, & caudam trahens, genibus in si nixus Glaucum saltasset in conuiuio, refrigeratus ab Antonio obis manifestissimarum rapinarum indicia, transfugit ad Cesarem . etsi idem postea elementiam victoris pro sua virtute interpretabatur,

si dictitans id probatum a Caesare, cui ille ignouerat. De huius fuga, & Dio meminit libro L. Huius sententia fertur Octauia,nus Canar Augusti nomen obtinuisic. Eius filium cum C. Silio Consulem fuisse, apud Tacitum lego libro i.&in hoc Consulis tu, iam mortuo Augusto, legationis princeps cum esset Tiberiiao ad exercitum Germanicum, maximum in militari tumultu caedis periculum effugisse, compertum est. De ossicio autem & iurisse dictione Praefecti, titulus est apud Iuriscons. Vlpianus, omnia se inquit, crimina Presectura urbis sibi vendicat: nec tantum quae,, intra urbem admittuntur, verum ea quoque, quae extra urbem in Italia fiunt. Dionysius enim scribit, Romulum unum urbanisncgotijs praefecisse. Siquidem, procedente tempore, tantum is magistratus iuris sibi vendicauit, ut omnia in urbe crimina cognoiceret, summumq; in ciuitate absentibus Coesaribus imperiuhaberet. Alexander Genialium dierum libro v I. cap. xx. S 'so litos, inquit, Romanos fuisse, quum reges, & postea Consules Pratores la reipublicae causa abessent, ne quis repens tumultus fieret, neue urbs sine imperio esset, aut hostium incursibus pat ret, Praefectum creare, qui vini moenibus*pra ideret, ius retaderet ,& subitis mederetur. Ceterum de iure Praestin, si quis

63쪽

planius seire optat, ipsum legat Alexandrum in dicto capite. V rum vas istud quid simile habet Praefecto Notum enim est,in ris fuisse apud Romanos, causas non audiri nisi per sortem ordinatas . nam tempore, quo cauta agebantur, conueniebant omnes, ut inquit Seruius,&ex sorte dierum ordinem accipiebant, quo post diem trigesimum suas causas exequerentur,ac etiam iaicum nomina ex Vrnis sortito educebantur. quo Virgilius alludens in vi. Aeneidos, dixit: Hos iuxta falso damnati crimine mortis, Nec vero hae sine sorte datae, sine iudice sedes. et o

Quaesitor Minos urnam mouet.

Et alibi idem:

....... sset ductis sortibus urna. Claudianus quoque de Raptu Proserpinae ita dixit: Vrna nec incertas versat Minoia sortes. In urnam enim antiqui tabellas iudiciarias (diximus Presectum&ius dicere vel nomina conijciebant, cum iudices sortiebat tur, unde Cicero ad mFratrem libri r i. epistola vi. ait: Se- natorum urna copiose absoluit, Equitum adaequauit, Tribuni si Aerarij condemnarunt. Et in i m. Verrin. Educit ex urna tres a ijs ut absentem: Heraclium condemnent, imperat. Idem II. de ,, Divinatione: Qtiod mirum quam illam monstruosissimam be- Hstiam urnam euertisse, series dissipauisse e Plinius Iunior episto- ,, Ia ccxx. Vt essemus , inquit, in Senatus potestate, petere- murq; nomina nostra in urna con ci. veru negabit fortaste quidam, hanc urnam iudiciariam esse: Quid igitur erit Vrceolus, an Guttus,vas sacrum De hoc satis inferius in Numismate m.& x m. verba feci . Utrum enim ad sacrificia, quae de more post Caesaris victoriam in urbe facta fuerant, an ad iudicium priuatum, non publicum, pertineat,siquidem Praesectum ius dixisse, sonon quaesisse, accepimus, iudicio aliorum relinquendum decre-ui. Nonnulla enim sunt in nummis interpretanda, quae per coniecturas significari sane possunt, verum certa ratione n Ue nOS, neque Oedipum unquam explicare posse, credendum cst.

64쪽

VICTORI AE CAPITIS,

ROMAE GRADIENTIS

TROPHAEO ONUSTA E

Icro Et M Pontici, & Asrici belli' C.

sarem , tertium iam Consulem cum M. Aemilio Lepido , itemq; tertium Diactatorem, et lovius , alter eius Prailhctus, hoc aerei nummi monumento decorare voluit. Qiput enim illud Victor e

cum scripto, CAEsAR DICT. TE R. tum

-- ipsum a tergo nummi Romae Gradientisimulacrum, siniistra scutum gestantis, laeua trophamm, tum etiami o draco eius lateri additus, capite surrecto repens, magnisq; vol minabus terga trahens, cum litteris: c. cxovi. PRAEF. insignem

illam de Ponto victoriam significant . siquidem Caesarem de Pharnace retulisse spolia, Seruius in illo Virgilh Aeneidos priamo ostendit. Hunc tu olim cado, spolijs orientis onustum, Accipies secum.

Vel illam de Iuba partam in Libya ea signa ostendunt: quippe

65쪽

- C. I L. CAE, ARIb Cob. Iri. Dil T. LClouius effingere voluit Romam victricem hostis spolia gestantem, tanquam illa, modestiae causa, non Caeseris, sed Reipubliacae honorem esse indicare vellet, cum pro patriae libertate semper se pugnasse Caesarem professum sciret. Serpente autem meres Asiam declarasse, ex Augusti nummi in quibus duo sunt annexi serpentes, (licet quidam nouissime in suo, ubi exponuntur nonnulla veterum numisnata, libello, alijs multis cum erroribus edito, tribus falso serpetibus hoc numisina delcribes allucinatussit,cos per Europam, Africam, & Asiam significans, cu & alter vir doditissimus ante illum idem scribet, lapsius sit, & M. Antonij cx r o

argento, compertum cst: eo quod, propter aromata, quae ibi nascuntur, pars ea serpentum maxime est ferax. Nam Plinius libro

pentum Aethiopiae immensa magnitudine praeteream circa Caspias portas tanta huius veneni dile vim,ut no nisi hieme transitus detur. Atque Elymaidem grauiter infestari, & Candeorum nullam sertiliorem serpentum i egionem esse, Plinius tradit libro x icap. xxv II. & xxi . Quo symbolo& Qesaream partem ab eo deuictam sic videtur describere voluisse, & nummum sequenti anno signatum fuisse , ipsa monet inscriptio. Verum enimuero rovel. ad Africanam victoriam de Iuba rege, de Scipione, deq: alijs ciuibus Romanis , referri posse censeo . siquidem re Africae serpentem hieroglyphicum fuisse, tum Hadriani coin- plurima, & Antonini Pij, tum Sept ij Seueri Imppp. Numisinata testantur: cum tanta gignat diuersa serpentum , atque draco num genera, ut eo infeli, appellari possit. Hoc idem tradit Aristoteles de Animalibus lib.vni. cap. xxi X. Solinus vero Poly- ihistor. cap. xxix scitu digna scribit: cuius verba , non minus utilitatis gratia, quam iucunditatis, sub cere decreui. Africa , inquit, serpentibus adeo foecunda est, ut mali huius merito illi sopotissimum palma detur. Cerastae preferunt quadrigemina cor- nicula, quorum ostentatione veluti esca illice solicitatas aues p ririmunt. Nam reliquum corporis de industria arenis tegunt, nec Hullum indicium sui praebent, nisi ea parte, qua inuitatis dolo pa- ristibus

66쪽

is stibus , necem perpetuam aucupentur. Amphisbaena consu se git in caput geminum, quorum alterum in loco suo est, est se rum in ea parte, qua cauda. Quae causa et scit, ut capite uterque si sexus nitibundo serpat tractibus orbiculatis. Iaculi arbores sub-- eunt, e quibuS vi maxima turbinati, penetrant animal quodcunq; se obuiam tortuna fecerit. Scythale tanta praetulget tergi variet si te, Ut notarum gratia videntes retardet, & quoniam reptando pisi g. inest, quos assequi nequit, miraculo sui capiat stupenteis. In se hoc tamen squamarum nitore, hyemales exuuias prima Donit.

io Plu es, diuerseq; Aspidum species, verum disparis crictus ad

si nocendum. Dipsas liti interficit. Hypnale somnio necat, te-- ste etiam Cleopatra, emitur ad mortem. dii aliarum viruS qu se niam medelas admittit, minus famae meretur. Haemorrnoisse moi su sanguinem elicit, & disolutis venarum coitin erchs, qui iis quid animae est, euocat per cruorem. Prester quem percusserit, si cistenditur, enormica; corpulentia negatur extuberatus. Ictus

si sarpituit statim putredo sequitur. Sunt & Hammoditae, est dcis Cenestris, Elephantiae, Chersydri, Chamae, Dracones, postr

,, mo quantus nominum, tantus mortium numerus &c. Hoc quia

et o dem memoria, atque hoc in loco notatu dignissimum existimo rab Caesaris aduentu ex Gallias Romam, usque ad victum Iubam, paulo amplius trium annorum spatio, centum ac septuaginta millia Romanorum ciuium in bello ciuili cecidisse , ut ex Plutarcho in vita Caesaris colligimus. De Praefectorum autem ossicio , ac iure in praecedenti Nummo disseruimus. Verum, quis hic fu rit C.Clouius, Caesaris Praefectus, apud scriptores, quod equidem clam, nulla est mentio, nisi apud Ciceronem, in cuius Epistolas Familiaribus, epistola r. ad C. Cluuium extat scripta Ciciuiorum enim sempiam apud Romanos fuisse idem ostendit epistola ii. libri Epistolarum ad Atticum vi. qui de alio, cuius praenomen est Marcus, meminit; licet in omnibus quos vidi in exemplaribus impressis, deprauate, Iet opinor, pro Clouio,

legatur Cluuio,isci; de quadam Clouia similiter meminit ibidem libri xi m. epistola vii. Est itaque Puteolis, Latij oppido, I C.Cluvij

67쪽

C. Cluvij, M. Hij epigramma, Petro Appiano in suo veterum Inscriptionum Europae libro testante, ex quo ( si fidelis est agnoscitur & Cluuium, sicut Clouiam, eam familiam recte possse appellari.

c. cLVUIUS. M. F. III. UIR. AUDI. II. VIR. NOLAE IIII. UIR. QUINQUENNAL. DE suo. FACITNDoco ERAVIT IDEM RESTITvIT. Io v I. o. M. SACR.

Sed hoc praeterire nolo, nonnullos huius Nummi inscriptionem ita legisse: c. CLO. vi. P R AEF. M. quae cum nihil significare mihi videatur, indignam doctrina interpretis esse existimo, iam ioliorum nummorum , non tantum penes me, Verum etiam alios apud multos complures sunt, qui temporis indulgentia integerrimi ad nos peruenerunt, ac , uti ego descripsi, ita signati inueniuntur.

68쪽

IN CAESARIS IMAGINEM

IN TABULAE CAPITUM

TAVRI SIGILLUM

IN TABULAE POSTER. PAR T.

V L m A de Tauri significatu haberem diacere , nisi copiose atque luculenter a Pi rio Valeriano iam essent tractata. Sed quia nostrum in hoc opere fuit institutum, nihil temere, nihil ex nostra una tantum sententia tradere, Tauri huius m mam interpretandi negotium ijs relinquo, qui absq; vlla monumentorum comprobatione, obscurissima quaeque vetustatis mysteria feliciter sero explicaturos profitentur

L.autem hic Livineius Regulus, fuit, qui post victoriam de Ii ha rege, legionis Praefectus a Caesare custodiae Adrumeti Africae oppidi relictus fuerat. de quo meminit A.Hirtius de Bello Afriaco lib, v. ubi in omnibus exemplaribus, praeterqua Aldino,mendose Luneo Regulo, pro Livineio Regulo legitur. Legitur & de altero cognominato Regulo L.Caninio, Legato Cailaris in Gallia, apud eundem Caesarem Commentariorum de Bello Gallico I a lib. uri.

69쪽

C. IVL. CAE S. COS. III. DIC T. III.

lib. vii. De Livineio Regulo ita meminit Cicero Familiarium xiii. ad Munatium: L.Livineius Trypho est omnino L. Repuli, si mei familiarissimi, liberius . ex quibus verbis non constat, a Lia Huineio liberto, sed a Livineio eius patrono, cuius cognomen erat Regulus, nummum excusem fuisse. eundemq; nominatum video libro m. Epist ad Atticum.

IN ELEPHANTIS,

RELIGIONIS SIGNO R.

NOTA s

COMMENTA O v S.

V i d hoc in nummo vetustas signita revoluerit, ab uno latere elephantis notam habente cum subscriptione :CAEsAR. ab altero ea, quae signa insculpta visuntur,inter nostre aetatis eraditos maxima controuersia est. Sunt, qui dicunt, elephantis scalpt ram Diui Iuli apotheosim esse, facie cillam bellu subiectam anguem Heroibus sacrum. Alij instrumenta in altera parte effeta esse,quibus a Romanis elephati perimebatur, ostem tant. Insuper elepnantem nome Caesaris signincare alij opinatur, Seruil & Spartiani auctoritate commoti, quorum alter in primo

70쪽

Aeneidos,alter in Aelio Vero scribit elephantem Maurorum lingua Cassarem dici, a quo coenomentum Iulijs inditum volunt squia alius C. Iuli Caesaris belluam hanc in Africa manu sua int

remerat s non, ut quidam temere scripsere, a cailo matriS ventrer quoniam Aureliam eius matrem eo amisit tempore, quo ipse cuGallis bellum gerebat, auctore Suetonio cap. xxv r. & plerique e Iuliorum familia Caesares sunt nuncupati ante Catilium Caes rem, cum, qui natus est a caeso matris utero, non Iulius, sed Scipio fuerit maior Africanus, qui primus Cailar est appellatus, i XV ste Plinio libro vn. cap. ix. De monstruosi partus excisi utero, si ita scribente: Auspicatius enecta parente gignuntur: sicut Scipio M Africanus prior natus, primus *Qrsarum a caeso matris utero di-M eius: qua de causa & Caesones appellati: &c. Solino etiam Polyhistore cap. Hr. innuente. Hermolaus vero Barbarus existimat

in suis castigationibus, Plinium historiae contradicere, ideoq; negat Scipionem recte posse dici, primum Caesaris cognomentum habutile, propterea quod, ut ille dicit, ante bellum Samniticum. Claudius quidam Caesar appellabatur, hocq; in tabula quadam antiquissima ait sua aetate ostendi Romae ambusta, cum his litte-

lomaeus etiam Fontius, Petiij interpres, Satyra r. huius inscriptionis auctoritate ductus, dum Hermoles opinionem tueri conatur , alios viros eruditissimos, qui aliter sentiunt, insectatur. Quippe ego tueritas historiae lucidior appareat legentibus,&ne quis forte incidens in eius interpretationem falsi epigramma tis testimonio deceptus, vel in Hermolai castigatione, labatur, se eiusdem etiam verba addere decrevi. Dicit ergo: Sed quod cum se bona omnium eruditorum venia dictum sit, loli perperam Pliso ni ana verba accepit. quod ut liquidius appareat, (multo enim, se plus intelligitur, ut inquit Hiero. quod oculis videtur, quam. ., quod aure percipitur verba Plinij cum nostra interpretationeis subiciemus: quae sunt haec: Auspicatius enecta parente gignunta tur, sicut Scipio Africanus prior natus (.L cst enecta parente,qui

. . fortunam

SEARCH

MENU NAVIGATION