장음표시 사용
161쪽
me ab initio bujus capiti coepit, nempe e confers in carcerem pes imum, Armissimum compacto , in quo et iam sitis duriter tractetur, unde re hic sicut seupra v. b. conqueritur de victus ut amaritudine re potus sui acerbitate. Satiavit me amaritudinibus, hoc eri, summa amaritudine, siquidem unus denotat ἐξ Zia , inebriat seu rigat vel potat me abundanter absinthio, tit scriptura haee ad animam solet referre, gravis imis calamitatibus cs miseriis me assicit , c quidem tam
multo , ut inde velut inebrier. Vide, Sam. I, 1 . F. sconfer ea omnia, qua de ocuo Jebovi, ac voce Bibere
autem ebrietas quandos denotet copiam probatum enimg. ,1 unde quaedam loca, quae vini potator proles, citant explicabis, ut pro ipsis nonfaciant. Verum in inde refutabis, qui nunquam timere ad hilaritatem bibere sunt. Tria enim 'ogunt dari oculorumgene rue L en necessitatis crindigentiae. II hilaritatis σamicitiae. ML Hrietato mi amae. L. C. Ex versu 13. Euando homines sequuntur pravam iam concupiscentiam , tandem Veriuntur travem Dei excandescentia Ex versuri . sui in officioso non continentur, iusto Dei judicio deriventur Et qui Dei verbum novi meditantur, de his inimici modulantur.
Ex vers. s. sui nongustat, qua uavissi Dominin experitur quam gravis si eju manus. Vers IS Jam ex a bis circumsantiis exaggerat
uuam infelicitatem, nempe quod lapidos vescatur victu, is lugen-
162쪽
lugentium utatur ritu, vel quod dentes ladantur pane,c caput conss ergatur cinere. Et comminuit segmen to lapidis tenacissimo se scrupis de lues meos, dantia bulum seu arenam grandiorem pani mixtam miόiprae bent, quam dum comedo,dentes ipsos misere perdo, ursit, berba sunt Pissatoris quum quis erit panem coctuinta ex farina infecta micis lapidis molaris recens admosin dum adbibiti, Proυ zo,i .in versat, deprimitseu voLvit me in cinere,facit ut more vehementer lugentium in cinere consideam, vide supra c. a, . in f v. U. Verba hebraea IS 2 d Z varie vertuntur, LXX εξ μαλε ψηφῶ λ s μου. Vulgatus, confregit adnumerum dentes meos . Lutherus Erlatuit iri uerrcne ii fici non luscia tio lagen Praeter datam autem explicationem hae expositiones extant. Tremel tanta i d turbat me ac prosternit in terram, ut elisi dentes comminuantur servis mos impleatur cinere,sed verbum Hebraeum id non denotat sua vi, nes JHecta materia id
requirit, s secetu Proverb. Io,r . aliud innuit Vul aram versionem ali ita exponunt Ad numerum, ideIr, calculum, quo numeramus, confregit dentes meos , qu Gm ita, ad numerum omnes dentes,ne uno excepto,con.
fregit, plane praeter textum ipsum. Ali ad adegoriam decurrunt, quam tamen, quia non inconcinna es, licet demum adjicere. Deus verbumsuum frumento oe cibo seu pani confert, praecipue promissiones Evangelij atquando gravis ima comminationes miscet q. lapides D. quens dentes ipsos auditoribus excutere videtur. Verbum vi 2Pn non extat alibi in bibisis, deos ad cognatum verbum Gn quod in Hithmel notat disiimulavit
163쪽
Minutato habitu a Chrondi, a. Job. Io, J. inprimis a. Reg. o, IJ. q. d. b. L alium iam esse ac Dideri, quia in duerit lugubrem has sum ae cinere caput conferserit. σι7. Nun ipsam ακμlis luctae sues'iritualis proponit per apostrophen ad D est , in qua ex aggerat ea , quae ipsum ad de erationem poterant adigere oe quae conina ipsum poterant m in se bonam erigere. In hoc autem versu conqueritur,se a Deo rejici, c tantum malo a ici. Tu, Iehova optime, maxime, cui ego plane impar, postquam factus esiosis meus repulisti ac cum impetu ejecis id notat, ideHUJ, v I f. μ' cap. , IJ a pace c quae apud Hebraeos omus generis bona denotat, id in P L ,s. animam meam, hoc e P, me ipsum totum vide Psa 6, pagi Io.)praecipue autem animam meam ista abjectione avis, ut plane de me actum esse ferme dicam, siquidem oblitus sum boni, tam diu re tam multis maus me premis , ut bonum, quodnamsit, prorsus nesiam, semper nou,
cum positi esse simplicite consideretur, vel secunda masec. et tertia foem . sing. ut G hoc modo
Graecus, qui habet απώσα, cs vulgatus Latinus inter-yres, vertens s repulsa es , aeceperunt iste actiυe, sic Uiυe. Verum cum . p. alloquatur ipsum Deum, cur Von hoc loco idemsatuamui NU b. Loemininum ro neutro ponitur 'ipsum vocabulum a P noratimne bonum, utile, jucundum honesum, pulcrum, tam 3irituale, quam corporale .
164쪽
es, fore melius, fortiter proseiciens , id ab omnibismatis reportat victoriam haec in Deo ponit filialem Liaciam. Ab utros autem praesidio se esse dejeritum conaqueritur. Et dixi, cogitationibus meis in varias parates distractis at ut fit, quando aliquid en in an m. molesiae, in deterius pertractis, ubi me resexi, in bale verba prorupi, peris, quia periit robur meum, P dquo omnia mala fortiter tolerare, inmundum ipsum vincere poteram .Job. 1, s. de amissa en , ut cum ea omnes reliqua tristes Christianae, ac stro re nata acsa- tu hoc meo misero inprimis spes meas i promittens liberationem ais omnia bona, Iehova. Lutherus νιω
Dicere apud Hebraeos Ors, T duplex R,υel ore proferre, vel in corde cogitare, idipro divιν talesubjectorum sit diversimode, a piis bene a malis male Plerum tamen hi loquuntur Ore aliud, tacitos aliud nub pectore volvunt, quod psaltes dicit Psal ra,s loqui ex corde re corde. uinetiam licet sim imalorum Dicere in corde, non enim audent profari qua sentiunt, tamen quandoque etiam e I piorum. Vide quae dicta sunt Soph. , F. hinc adeo etiam haec phrasis, et en cotidiantis, e Huctantis, veIcarnis vel 'iritim alJf,7 c ID, II. Car
Ecclesy, sis si, L suod moneo, ne quis ex particulari universaliter concludat. Duo enim cum dicunti ema
165쪽
idem, non en idem. Sa signiscat e tempus vel robur , utrumclh autem ineendo h. l. rectepotes intesisti roburs irituale, quod omne exfide. Confer ubes Gi .
L. C. Eivcrsu 16. sti Deo in abundantia non senedicit, buis Aeetiam in desectu maledicit c qui caelumjussus non assicit, hunc Deus in cinerem dejicit. Ex vers 7. Demit omne bonum piis confert,sic impii aufert ut donat ex gratia felicitatem scim--ittit ex ira calamitatem .
Ex vers. I8. In Christo quisun potentes sibi feli ctisant impotentes ideos orticibus maurum abrepti in abyssum profundam confviant ad unicam se acram
Versus 19 ' Paula rim mergit se aliquantum ex Esenutionis barathro, caesensim caput pausi altius erigere incipit, dum vota ad Deum concipit, quem non amplius ut crudelemjudicem, sed ut amabilem patrem intuetur. Hinc cum nondum plan e confirmari ex una parte ipsiu miseri ordiam ac potestatem, ex altera suam miseriam ae calaminatem expendit f in hoc quidem versu Deo proponito animi angorem, a timonta amarorem. Recordare Uebova, de hoc enim com hoc agitur, maximam partem in hoc capite, licet non
nominetur ita crebr)9 afflictionis&aerumnae seu exili' meis . . . absinthi & fellissust crisi. Etiam vide quod ad rem p. a L res, r. σε, Io cra, zo. Tremessius vertit, recordando, F cum sequenti versu ita copulat quasi de se faec dicat qui loquitur. Graci item - ,nulla de causa; sicut caecόatrius, suem l
166쪽
puem e dubio secutus en Tremessius Lutherus ad na.
sibus, quod hic deerat. Versa O. Eadem mala,quia erant magna σmulta. ait se ponderare et recordaris ropterea incurυari euconsternarL. Intimeseu plane ovebnuic recordando recordatur scilicet anima mea, quae mihi, o Deus, im, miseris ob peccata ccdum eas bi in memoriam revocat, borrescit referens, humiliatur, deprimitur, inclinatu
σὴ prolapsura in me anima mea .. LXX c Vulgatus Ma persona μνάα μνηBOμ UMemoria memor ero , sensu eodem Luther in qMasi ad Deum iterumsermo dirigatur,tu mirs labaran sita etin qui etiam sequentem vocem cum Chaldaeo, astu quem en orabit super me anima mea LXX. qui vertunt; - ,δελεχ σ επηλμε, Confabulabitur mecum: emedio, qui habet, medicatur, quasi esset Ni punctam se sero cornu θ reddit, itum aer i agi inito quum magostroprie vulgatus, tabescet, Munsterm Pagninus,
i Labias incurvabitur, humiliatur,quod vel ex Lex co-σκ his doceristoten, nisi velis per quandisis metalepsin ea sttis dici, erere, siquidem homo efictus astu e variis modis rationes deputat, quibus ex malosso liberari queat, jam ponit quasi jam re ondet, ac tandem quia sit facturis concludit, uisequenti versu exponitur. Uers. 2I. Haec autem duo ex ordinatione Deinemu- suo conso uuntur , erbi HUini meditatio, cae stet, sitis humanae consermatio. Hoc quo am dixi aliquo
167쪽
ries, cae quod opponi uitur, videlicet quanta si mearis It , ast ictio , quanda Dei bonitas otes, recolo in eo de meo revoco in animum meum , reduco ad cor meum seuperioribus inde medicinam facturus, propterea spero, quo jamjamsubjiciam . I iterum Dem.pro neutro ad oram orationem refertur proprie eLI redirefecit, retulit adsermonem autem quanis applicatur,notat resondererunde
apud Ralbinos, imo etiam in usis bibliis Iob. I v. I .i Psignisica responsionem. Hae autem phrasis δε-
L. C. Ex vers. I9. Ad Deum in malis en consu liendum, qui ad Ueros ducit ac reducit, qui vulnerat caesanati Sam. a, . . io j i8. Hos L a. Ex versurio. uise coram Deo humiliat, hune
Ex vers. Id sui verbo Dei nititur n fide oesse
erigitur ae sabilitur, Psal. Fo.sa. Versaa. Hinc adeo ipsa argumenta varia exponuntur, unde erumsuperioribus malis quod opponatur, oritur solatiu.In hoc autem equenti versiupotis imῖm haec tria fundamenta cae fontes omniae consolationis in cutiantur, eisumma benest centia, paterna lenevolen
tia , oe perpetua inservandis promisiis consantia, quae, ubi cor nosirumfluctuat, velsola ere,oossunt, Vinsmotus crangoressedare. In hoc autem versu consideretur, quae Dei inpiisprotegendis benignit, , S in iisdem diligendis caritas 5 qui jam quanat quifactum, ut ex X a meis
168쪽
meis catimitatibus aliquantulum sirem, imburAmassas Jerem, ibi aliud video in causa, quam D iinfinitam misericordiam quae non pro merito mecum est,nnisericordiaeJellovae, haesunt; κῖρμοι μου a. Cor. I, 3.seu ut LXX hic vertunt m ελέη κυργου, tam immenseo,ut innumeras, non unam esse putes, unde, ut ἐξ χάhanc indicet: plurali numero utitur stropbeta, quando vult innuere,summam hanc esse beneficentiam Jehovae,
non sumus consumpti nos miseri in oppugnatione,δε- vasatione, captivitate , quod non adunum omnespem
ferii sum ruperdit quae en verbi hebraei ια εμιι ς Deosoli merito acceptum referim tu, quod Paucaeit da resanis is retiquiae, nihil nostris viribus his possumus tribuere . Causam autem hujus beneficentia nonen quod extra Deum quaeramus , nihil aliud eum adno-sri confervationem impet , quam mor ejus in nos plus qua paternu ac maternus, quem innuit sequens hebraeum nomen, quia non defecerunt aut nitintur,sed jugiter oesirmiter e sant erga nos miseratio-.nes ejusseu σπλάγχνα ἐλἐους Luc. I. I. De oce non dictum es Psalm. , De nomine Amos I, II Zach. I, IV. Psal. λια L Sicut cr
169쪽
ρνυ tur. Novete sunt noserationes Dei singulis diebus mane heb. ΣΠ jὀzi, καινὰ τάς κωια, ubi seloe dies oritum, simul inrasi hujus inex. haustae bonitatis erumpunt, disit, quia valida ampla, im) immensa, multa eni o Jebova, fides tua promis
Vulgatis si iterum soloecismum committit vertese Novi, utinae non eri praeteritum a nosco, ut istud acceperuus Rabarim, Hugo , Nomas. Dioms . Uta,
qua rixi Propheta, novi a ditaculo, id eri, pueritia tui cognitione ista ratus sum, uti refert de Castres sed nomen plurale, quas dicas novi ectua tuae misericordiae, velsint homines noυi, renova, rest ce, recreaeossingulis diebus mane vel sin no υi dies titi. Vide autem quam mutiis fucis indigeat ereor. se refert adpraecedenssub antiυώ- quod tamen ibi in xegimine) hoc cum mascutinumsit apud Heba os sui ob btus,quo id erterit in Latino ex miseri ord aue, nunc masculinum supponis qui error ab ho interprete alibi irequentat su. LXX.suo more promta In legisse videntur intestigere de neomenis seu novi tantis ὶz, eis a singulari notatsingulo rum dierum matutina tempora, Psa is, M. croo ,δ. Jobi , J. quod alias juxta idiotissem lingua repetitione ocis in singulari soles exprimi I. Cisons, ZZ.σU, io a Chron. II, II. Eser. δ, απFo, . Ezech. o. .H ἰυbsa re quia hoc nomen sepe designa tempus oppor- tonum, et iam istud huc licet accommodare , quia Demauxilium praestat tempore oportuno S commodo Viri
170쪽
modo id quod multum, seu etiam quod validum c areaptam en,denotat,quod alibi demonseratum sicut etiais id, quod signisscat active veritatem in dictis seu promisiis σὶ ive sidem ipsam De hac acceperunt nonnulli, sed melius de fidei consantia Dei. Versaq. Generalem consolationem ejus,fontes vidimus; nec e autem I, ut quilibetsibi eos applicet side, ais in eris itfilogismus praeitici, qui εἱc in teger extat, sicut etiam Psal. a , S. f., alibi. Γυον Dei benignitra foveis tegit, Perare debent, .aa es Me fovet, qui Jehova pars mea ess, ita subsumit ani-nna mea. E.deps, v. 2 .a . Hic igitur componuntur sconjunguntur, Dei peculiarisprovidentia, ernosinus, balis siducia Pars mos Iehova est, cum alij alia labent, quibus nitantur, ego soli Iebovae confido, qui essmea portio, mea viti, mea cura, meum cor, sal issc ιδ, J.σ73, 6. a1 Is me sustentat, s hoc dicit min anima mea seu cogitat in omnitus malis cypromissiones a Deo factas sibi proponit, re quia hoc facit, propterea spero in eo, cujus verbum mea anima med tatur, hoc eis in Deo vito.
ρ'In diυμι commvinem haereditatem, velfimile is quid. hinc V, pars quae obtigis in partitione posses io quaedam seu hesarus. Deus autem cui eti, isti m hildeesse ρ ten, Pia Deus omnia saber es ita hac de re loquitur stius, quasi Deus f omnia idola proponantur, ita, uisorte distristitios at beatu cui tum J hovata portio accidit 'Reis qua jam sunt explicata. Tantum adde, quod T desse boni, non de horrere a meru