장음표시 사용
201쪽
Paulo Domino merciummo, quia si non deberet dare in debitum Paulo, vel quia ex re aliena non posset sihil luctum acquirere . vel quia exposuit perieulo eiusdem merces . sed ex neutro capite
tollitur,quin possit iuste dare illud pretium in debitum eidem Paulo, ergo dcc. Minor probatur quoad primam partem . quia illud lucrum non est proprie fructus rei alienae, seli mercium Pauli, sed potius fructus industriae propriae desumptus occasionaliter ex re aliena; sed quod ex propria industria ex re aliena occasionaliter percipitur non debetur domino rei, sed applicanti industriam, ergo M. Minor probatur ex eo, quod quis utatur pecunia apud se deposita in ordine ad proprias utilitates, dummodo non sit in mora ipsam restituendi tempore, quo a Domino exigitur, non tenetur fructus, quos ex ipsa re deposita percepit Domino rei tradere, sed sibi retinere tanquam fructus propriae industriae, ut passim superius docui, ergo, quod ex propria industria acquiritur ex re ali Da non debetur domino rei, sed potest tuisse retineri ab applicante industriam . Confirmatur quo ad eandem primam partem ex iis, quae dicit Lestis hae a. de iust . ,
mus de Lago disp. 3 s. sect. q. nu. o. de communi praxi, quam seruant sine scrupulo actores mercatorum Amuerpiensium in I Iispania, qui actores transigunt cum Ga- bellari s pro mercibus dominorum inuehendis in Ciuitates Hispaniarum, in qua
transactione conueniunt, ut sibi a Gabest riss remittatur dimidia, vel tertia pars ga- bellarum, quas deberent secundum consuetuduiem illarum regionum soluere,&nihilominus isdem actores exigunt a suis dominus integram gabellam, ac si ipsi integram persoluissent, quam praxim licitam esse asserit LGO . nec damnat Lugus
ergo in primis ex re aliena possunt fructui, seu lucrum aliquod acquiri per propriam industriam, quod est principale intentum probationis lilius prioris partis. Dein M. ergo etiam Antonius aetor in hypothesimum responsionis, qui ex industria totas Gabellas non soluit , poterit integras a
Paulo domino meretum exigere; non enim video in ordine ad dominos mercium,qum possit esse diuersitas in his casibus; transactio enim eum gabellariis facta facit quidem,quod actores eximantur ab onere est
dem Gabellariss restituendi, nihil autem
confert in ordine ad dominos, an actores non soluerint integras gabellas ex conuentione, an ex industria. Dices maximam esse diuersitatem in hoc, eo quia actores conuenientes cum ga-
bellarijs per transactionem de gabillis diminue dis per talem conuentionem acquirunt tua, quod habebant ijdem bellarsi
Probatur pri- das integras Gabellas, & proines possum
ijdem actores ratione illius iuris acquisiti
integras ab illis exigere; Antonius autem actor in nostro casu non acquisiuit ex comventione illud ius, adeoque non est, cur
posite . Paulo integra vectigalia, quae ipse
integre non soluit exigere. Sed contra, quia si actores ius illud acquirunt aduersus
Dominos ex conuentione facta cum Ga.
bellarijsi Antonius illud acquirit ex pro- ἔ; mi is pria industria, quae pretio secundum se , c- aer aestimabilis est . quamque nullo modo ap- plicare tenebatur in fauorem Pauli, qui ea debito integras pensiones soluere tenebatur. & si depositarius utens pecunia apud , eo iuula deposita fine praeiudicio deponentis ali, quod lucrum ex propria industria ex illa ex indae percipiat potest illam luste retinere . &es exigere ab eo, a quo ius acquisiuit, me etiam actor, qui ratione mercium sal principalis ex propria industria non soluit, . quod soluere tenebatur, illud non poterit iuri sibi retineret Deinde fortior responsio ad hane instantiam deducetur ex pro batione secundae partis minoris positae in primo argumento ultimi quaesiti, quam nunc subdo. Probatur iam eadem minor, quoad secundam partem . Periculum illud,cui Antonius exposuit merces per non expressionem qualitatis earundem incumbebat sibi, non Paulo, cuius erant illae merces, ergo non est, cur ratione talis periculi illud tu.crum non debeat ad eundem Antonium pertinere, sed ad Paulum. Consequentia tenet, quia ad eum pertinere debet lucrum ex aliquo periculo obueniens , ad quem pertinet illud periculum. Antecedens probatur, qui, cum non habuerit mandatum. nec a Paulo, nec a suo principali merces illas illi periculo exponendi, si merces illae in commissum incidissent, aduersus se inei dissent non aduersus Paulum, qui sempee habuisset iustam rationem repetendi pretium ipsarum ab eodem Antonio. Rursus tali periculo obviare poterat Antonius
per apparentem excusationem,quod merisces illas exposuerit Publicanis, qui debebant diligentius suo munere fungi. Probatur secundo, quia ex eo, quod Antonius illud lucrum superexcedens soluta ratione vectiealium sibi detineat , nullo modo laedit Paulum, nec ius, quod ipse
habeat, ergo non est, cur illud non pol sic ex iustitia retinere. Antecedens probatur, quia Paulus nullum habebat ius aa non soluenduin illud pretium, ergo per ipsius solutionem nullum ius ipsius laeditur, ergo quamuis non solutum, sed ex invultria acquisitum per Antonium lio latalit ius ipsius, si ab ipso exigatur; ex eo enim, quod sit debitum nulla ipsi iniuria infertur , liue
exigatur, seu retineatur ab Antonio rati
ne suae industriae, siue fuerit solutum, sitis aduersus Dominos, quod erat ad acquirenis exigatur a Pyblicanis rationet
202쪽
eosdem acquisiti a Principe. Neque dicas nune etiam eoninmiter ad dicta laedi ipsius ius ex eo, quod a r ex ossicio debeat diligentiam magnam habere in aequirenda maiori utilitate seorum domino rum, quam certe utilitatem non acquireret , si sibi, non domino illud lucrum attribueret; contra enim impugnaberis, quia vi primis haec ratio cessat in casu nostro. sn quo Antonius non est actor Pauli, cuius amatorem debeat aequirere utilitatem . Deinde dato etiam,quod Antonius teneretur in eo negotio agere vices Pauli adhi-hendo diligentiam, quam ex iustitia deberet adhibero in negotijs sui proprii domi.ni . ex hoc tamen non sequitur, quod illud uerum , quod acquiritur in liae hypothesi ebeat cedere ipsi Paulo. Ratio est, quia
filia utilitas debet tantum cedere in viis itatem domini, quae acquiritur per famulogon, per ordinarios famulatus, & per actores . O ad per ea ,-regulariter praestari solent per alios similis conditionis erga suos - , mi principales, non quae acquiritur per ex / traordinarias actiones, quas non ' sum l-tur famulus , nec actor intendere inutili.
tatem Domini maximh si quod periculum
ipsis famulis, & actoribus immineat, ut euenit in casu nos ro, ergo non estg ur tam
s. X. An emens rem furtinam licet a venditore iusto titulo acquisitam iuste emat. Exponitur ecut iv fhis terminis. r. Trior dominas petess 8 res suas priui se io sublatat, di ab hostibus de manu furis
captas, in venditas alim de manu emP
Lee s ragatur emptori titulas acquisitionis ab hostibus . Ibidem .
Desumitvr argumentum a paritate a Iurr iis ingruente incendio. 3.
dii uisitio decima. Gras Is aliqua Prouincia fares
- aliqua cuius Ciuis per furtum abstulerant res non modicas pretiosas, quas ad alium locum asportatues, inciderunt in hostes, qui iplos fures despoliauerunt, resque furto sublatas iure captiuitatis in bello acquisierunt. Hostes deinde res illas sic aequi sitas alteri Liui conuento pretio vendiderunt. Conis tendebat prior dominus , e cuius domo res illae ablatae suerant, de manibus Ciuis emptoris illas vendicare, qui excipiebat opponens iustum titulum emptionis ab ijs, qui titulo captiuitatis iusto res illas po
in Delata ad me fuit haee controuersia, vi quid iuris esset, quidues mirem, aperirem. Respondi tuae, ciRespondeo priorem dominum iusth pos et
se vendicare res suas de manu emptoris. neque huic suffragari posse titulum acqui. sitionis ab hostibus. Beriathinus inrepert. Beria verb. emptor iuxta L latrones T. de eaptiuii Bal. in L hostes la s. c. de eap. per postlim. re. Baldus. uer. Probatur quia res furto sublata quouseque extat, semper clamat pro domino, de
iure quodam innato semper ad ipsum se tur, ergo poterit per ipsum Dominum. quocunque deuenerit vendicari; cum igitur res huiusmodi, de quibus in praesenti est controuersia , fuerint furto sublatae semper erunt obnoxiae vendicationi praDominum a quo fuerunt ablatae; Neque obstare potes , quod fuerint ab hostibus iure captiuitatis in bello acquisitae , pecquod ius videtur auferri vitium furtiuitam iis, eo quia quaecunque hostes ab hostibus acquirunt videntur iuste acquirere; Non inquam rellare potest, quia res semper
cum vitio transeunt, quod habuerunt ab
initio, nisi vitium illud extinguatur; sic se .
iudicasse testarue Bettachinus. dum fundi Dinmmgeretur ossicio praeturae Cassiae contra Dominos Rocchetaei nec Incongrue , uiruti tur enim primo iuris dispositioni , prout late habetur in eade l. atrones sct captiuis, Domi ivbi Glosa sic habet Latrones mihi ferum abstulerunt , in se Ufactassurtiuas. Detn- de hostes eum ceperunt per vim. Qui eum recuperavit ab hostibus vendidit eam. Dicitur, quod non post clarapi ab emptore camfurtium sit hoc idem haberer in I. postlimin. c. de captiuis, O postlim. reaer s. Ubi dicis
tur a pirasis, aut latronibus capti liberi peris maneant i innititur secundo rectae rationi,
quia dominus rei semper est irrationabiliter inuitus , quod res fuerit sibi per furtum sublata,& licet sciuerit a latronibus per hostes vire captiuitatis fuisse postea caintum non tamen desinit esse inuitari, sicuti desineret esse talis si res ipsa per hostes tuisset immediate acquisita. Res declaratur manifesta paritate. Bellum in regionibus, in quibus bachatur, habet rationem incendii, quod sicuti uniuersa destruit lum IIciuntur, ita bellum uniuersa vastat, in quae incidit; sicuti igitur dominus x rum non potest esse rationabiliter inuitus. si quae tua per inrandium destruantur, tatamen si per aliquem ab incendio surripiantur, potest esse rationabiliter mustus, Ec habere action, furti contra surripientem in incendio, di actionem redhibitoriam aduersus eum,in quem fuerunt postea translata I. eum, et ibi Baldus et de furtis; ita dominus rerum non potest esse, ratio nabit ter imulus, si quae sua per hostes in bello capiantur,& tamen esse Iminus con' mitti . tra surripientem , ct contra eum habere candem actionem furti, ta redhibitoriam aduersus eum, in quem ab hostibus transierunt;&licet videatur esse dispar ratio
203쪽
eo, quia hostes lus hiberet cessante bello Exemtur item perpermi onemem Hae te, in tuo acquisitas retinendi ,& pmindo quod is circa rem, de qua agitur, teris
etiam ius illas per veros contractus aliciis minetur per arbitro . G. nandi, non sic acquirentes in incendio. Item quando vendita hareditate res aliqua eum inrendium non conferat ius aequb eiusdem evineitur non autem , qua tabrendi, sicuti confert bellum et nihilominus evineuar tota hareditas. Ibidem .
quantum pertinet ad praesentem statum Paritas sussicienter Tit, nam si rati rem esse liberatam ab incendio non tollit vivium iuxti, ita esse liberatam ab hostrumhus idem vitium furtiuitatis non aufert; quod deindE bellum ius tribuat aequi renis ei, quod non tribuit incendium hoc adsimmum facit, quod Dominus non possierem illam vendieare ab hostibus prouere dubietatem, an ius illud acquirendi iure capti uiatis in bello priponderet vitio rei,
cum quo aequiritur, non autem, quod non possit vindicare de manibusemptoris, cui non si lagatur, nisi titulus emptionis, qui Mon est lassiciens ad aequirendum domunium rei Hrtiuae. Deindhiura supra ait nata latia indicam , ius belli non esse suffiis ciens ad transsereniam rem lartium, eo quia semper clamet pio domino.
m ,de quousque venditor teneatur emphtoti euietione.
Proponitur casas hi suis terminis. 2 Tenetur venditor de evictione, hoe est nons , Iam ad restituendum quantum domus valem bat tempore mimo vis, sed etiam quamrtim intererat emptori, Pod rei Masu raeaim. 2.
atellige si fetebat tempore venditionis, rem Iam esse alienam. Ibidem . ii vero ignorabat, esse alienam Deum tenetur ad restitutimem pretij, quod exegit non
ad damna, vel intere fallem n foro con i scientia. Ibidem . Earceatur tamen ab onere evictionii , qaea do emtor non denuntiat venditori litem excitatam, ut decernat, an velit alam . defendere. 3.
Ense tamen in casu, qtaret manifeste esset
eius, qui eam evisit. Ibidem . Excusatur item, quando emur non inter po
rtem quandei eunicitur per fentrariam uotori. miustam. Ibidem. Item per non prascriptionem factam per emptorem , cum post praescribere. s. Item per scientium emptaris non ignorantit
tempore emptionis remes alienam. Ibide.
Ennua in casa, sia expresse emptor obtigaret tempore contractar venditorem ad evictionem. Ibidem. thrguitur ollas evictionis per lapsam remaporis a iure prasiniti ad praescriptionem et Oam evictionis obligat venditorem, etiam Aiae eontractu non 'erit apposita expresseranditio, quod teneatam ce mimone. s.
Isquisitio undecima. Titius accepto
pretio conuento domum vendidit, quam suam credebat Antonio. Sirus probans iuridice domum illam non fuisse Titi venditoris, sed suam, illam vendicat de potestate Antonii emptoris . Quaerituarum, an Titius teneatur eidem Antonio demictione.
Respondeo teneri demissione hoc est enon solum ad restituendum quantum d mus valebat tempore euictionis, sed etiam ratum intererat emptori, quod res non tet evicta l. libera c. de sevit. eo interlo iacteum quastio et de eius. I. euicta re Ceod. tit. si sciebat domum illam esse alienam i si vero ignotabat teneri quidem de euietione, regulariter loquendo, hoc est ad restituendum pretium , quod ex illa exegerat, non sic ad damna, vel interesse saltem' in fom conseientiae. Haec potius habent fundamentum in iure, quam im alio, quia tamen ius ipsum fundatur in naturali aequitate, & ratione sic placet prismam partem breuiter comprobare . in venditor rem non suam vendens, sed ali nam sciens, esse talem fuit iniusta cause omnium damnorum , & interesse , quapcontigerant emptori, ergo illa omnia tenetur ex iustitia reparare, hoc manifest, euincitur ex i. eum Aecessores c. de euictionibus, ubi Glosa risn solum conveniam ita
ad pretiam, quod persolui, sed etiam ad id,
quod mea in terest, practum non Diseeukiam, & in verbo, Noae quantum subdit eadem Glota non 'Ium ad pretium , sed etiam ad icteresset Quoad secundam sic euinco , quia venditor in ordine ad damna, & im
teresse non tenetur ad compensationem, nec ratione rei acceptae, nec ratione ita
stae actionis, siquidem, nec aliquid supra
pretium exactiun habuit, nec volens cauisitam dedit alicuius damni, seu interesse, ergo non est, cur ad aliquam compensaretionem in ordine ad illa teneatur. iDixi, regulariter loquendo, namquam sdoque bona fides excusat etiam vendit rem, ne teneatur de euictiones & elimo excusat , quando emptor venditori non denuntiat litem excitatam , seu intent tam contra illam rem, ut decernat, an illam velit defendere. Hoc colligitur ex emptor fundi c. de euictionibus, ubi habe-w; in titulo Empur Ma agit de elli molle
204쪽
is deeuntiauerit venditori, ut eausam de- se iudicitian non pertinebat I. si dictum stfeniat; item ex Lempti actio c. eodevi tinx compromissero de eiust. Septimo excusat, ubi dicitur Interpellare velldItorem , seu quando vendita ii reditate res aliqua fuccessores eius debet, vi tibi asstant, in eiusdem euincitur , non autem quando eamam instruauet. Quod si res manifeste euincitur tota h reditaa. Ratio est clara, ...-.. si exu , qui illam euincit, deri ut ipsius quia venditor non tenetur de euictione ex - dominium nulla possit tergiversatione m- vi contractus venditimis, nisi quoad bona p. . . . teri, tunc certum est, non excusari vendi, haereditatis vendita, sed res illa, quae euin--,m. vii torein ab obligatione euictionis, etiam si citur non supponitur esse inter bona haec ea e in- per emptorem ipsi non merit denuntiata ditatis, ergo in ordine ad illam venditoqaetio, seu lis intentata Lempto em in prindi non tenetur de euictione ..., ., c p. s. de act. empi., & ratio est, quia in hoc Pro complemento remanet discutiem ... . , casu cessat finis denuntiationis, qui est, dum id, quod in secunda parte tituli prae ....in ut venditor ius suum possit defendere a sentis disquisitionis fuerat propositum . . aduersus oppugnantes; si enim manifeste nempe quousque Titius teneatur de eui ius nullum habet, quomodo potest illud tione seu quod idem est, an unquam onus, defendere 3 Secur et excusat venditorem quod habet compensationis in casu mic- ita, . ab onere euictionis non appellatio sentem xionis pro aliquo tempore extinguatur, di '' tiae, peremptorem inducta, quand2 ven pro quonam . Ex occasione etiam discum n. - ditor erat absenS i. Herrenisa quid F de evi' lietur, an illud onus compensationis in .R. rara . Tertiuexcusat, modo res euinci' venditore in casu euictionis oriatur prae--.--si. tur per sententiam manifeste,no orie cire ex vi contractus: venditionis admut. Di nuit m i de ratio est manifesta, quia sen- etiam si in instrumento non fuerit apposim'. tentia illa non praeiudicat emptorii nam taconditio expresse,quod teneatur de eui sententia notorie iniusta non est sententi ctione, adhuc obligetur ad ipsam, an ve- I. vlt. c. de sent. , rare uesic. clem. Pastora- to oriatur solummod' ex vi conditioni Tiri. Umm de re in c. Tirae. in I. Maes expresse appositae. quel. S, hoc ferinone limit*r.n sis de verbfignis. Quoad primum adest textus manifestus , nullumq; parit effectum, etiam fi non fue- ia Issi obligata pradia et de evictioni, ibi diei. a viai,. x PPVilatum Barbola in lib. h. collem de- tur, quod, quando emptor tandiu rem ' cret. defent. , in re iud. tit. 2T. , quini R emptam detinuit, ut possit uti iusto titulo ad anuullandam huiusmodi sententiam. praeleriptiovis, cesset onus euictionis ima Decidi, hominis ministerium non requiritur DC venditore, ubi Glois asserit, quod elapso F., t ius anu. II. in c. quoniam conird de probat tempore ad praescriptio rem requisito li- Lincti, Lancellotus Ith. R. Inmt. iu. can. subboctit beretur adi onere euictionis venditor, siud pam ae uxu , si vam , quoniam hominis ministerium emptor praescriptionem agenti ad euictio- 'non requiritur, ubi lex est executor ipsius. nem opposuerit, di non fuerit admissa di nuditatis. quam inducit Doctores in c. cum I. se per imprudentiam L qui rem alienamg. Iecundum de IIaret. lib. o. Barbosa in lib. a. de eviction. I. Iulianus fg. mam, siue illam ...,ν
collect. deerra. delent. . di re ivd. tit. 2I., non opposuerit, qui tunc sibi debet impu- ona, eis
ex quabus infero, emptorem vel her hanc tare I.s rem quam S. si Opta g. eod. tit. Exi me / hieme, Iam nullatenus di vel si laedatur,. quo colligitur, quod tandiu vigeat onus laedi tanquam per furtum, vel per casum euictionisau venditore, quandiu per emp- Inopitiat uini ad quae reparanda non tene- torem non acquirime in re meta ius titutis tur vendi. . Quartia excusat non praem io praescriptionis. a scriptio laeta per emptorem, quam facere Quoad secundum adest etiam textus in gpotu ulet S ex negligentia,&culpa mis- l. non dabitatur et de euist, ubi dicitur,
sit L se dicium 88. t. si cum posset F. de euict. . quod ad obligandum venditorem de euic-
nec incongrue, quia emptor ipse debet x tione non requiratur, quodIn contractu quantum est ex se intrare ne res euincatur. venditionis apponatue expressa conditio Quinto excusat scientia emptoris tempo- de obligatione eiusdem ealchionis, ea red-
rc emptionis, qua sciebat rem illam, quam ditur ibidem ratio qui talis conditio inesti Credin. acquirebat esse alienam , quia debet sibi ipsi naturae contractu ac , nec incongrue, Esi imputare quod potuerit rem acquirere L quia secus laederetur emptor. Hoc idem
D. o g. quam ignorare non poterat eue obno, asserit Paulus. cactro consso. Inci' visis sa - - aiarn restitutioni a limita tamen in casu, omnibus Immola cons. 32. nu. ., nT, obliam d.
quo non obstatuo tali notitia obligaret re potest,quod i seni Paulu i de cassi cas. i. Paulus l . . expresse venditorem de euictione in ipsa asserit idest euictionem debere solemnitis,. de Ch a celebratione contractus venditionis; tunc idest perstipulationem promissi, non inquam 'N' .s i. at etenim venditor teneretur de euictione , obstare potest, quia hoc , quod dicitur,. -- - - - a quoad pretium ab emptore receptum , . don procedit generatim, dc in contracti-ri ' ' non quoad damna, & intecesse l. sisendum hus onerosis, sed ad summum inmere ac r. c. de euiction. Sexto eis at permissio testis,oc Iucratims . - emptotis quo lix circa rem, de qua agi o tur terminetur per arbitros, ad quos caum Dd-
205쪽
illum habuisset , ergo ad summum acquirit-ii amni ius ad compensationem pro illa comm m. ridii rin vPes v, di amasti lucro, non pro substantia eius
IIIo UUISITIONES V. dem equi; ex quo sequitur, quod non pose
sit esse rationabiliter inuitus de amissione
De periculo rei venditae ante traditionem pereuntis penes venditorem, qui fuit in mora tradendi. SUMMARIUM Refertur natus quanionis in ea, pertie
Res perit emptori, Meviluin consurgit onus
Noe valet ram in foro externo, quam im foro interno. 3.
d D magni valoris, facta conuenis Graiae tione de pretio, eoque soluto, vel data fide de solutione. Imrim Titius est in mora equum tradendi, qui penes ipsum, sine sua tamen culpa, minritur ex aliquo accidente, quo fuisset etiam mortuus penes emptorem, si eidem traditus fuisset. Quaeritur iam, an perierit venditori , an vero emptori .
et Respondeo, non solum in foro interno
animae,sed etiam in externo perire empto Lueu,' ri. Molina disp. 66. nu. II. Lugur disp. 26. '' de empt., di vendit. Dct. I . S. Pnic. n. a XASNue- in parte adversus Silaestrum verb.empl.qu. . ii* proxuntiato v. , qui asserit, in foro externo iudicandum esto aduersus venditorem . Probatur primo in uniuersum argumento negativo. Si quae ratio euinceret adue ius venditorem, maxime mora in tradendo , sed haec ratio non euincit, ergo M. Minor probatur, quia illa mora, neq; fuit causa, neque occasio, cur ectutis periret, quidem eodem modo res perijiset, si venditor non fuisset in mora eum tradendi; Neq; dicas, emptorem fuisse iuste,& rati nabiliter inuitum de tali mora, adeoque per ipsam violatum ius, quod habebat emptor ad equum ipsiim habendum, ratione cuius iuris violati acquirat ius aduersus venditerem ad repetendum pretium, si suit solutum, vel ad non soluendum, si . nondum fuerat solutum vi contra enim impugnaberis, quia non maius ius acquirit Iesu, ou emptor ex mor quam ex illa fuerit laesus, sed ex illa mora non fuit laesus quoad substantiam eiusdem equi, sed ad summum H -- quoad aliquam commoditatem , scit lucrum, quod ex illo percipere potuisset, si
ut, cum aeque haec euenisset, siue tradidisset, siue venditor non tradidisset, sed tantum de protractione temporis in tradendo, ratione cuius praecise non habet actionem ad repetendum;cuius rei signum euidens est, nam si rem venditam vendit pro aliquo tempore detineret, & postea traderet emptori, certum est, quod, rationne illius morae praecise non posset idem emptor pretium rei repetere, ergo etiam
ratione morae praecise non poterit repetere idem pretium, si res ipsa periret. Consequentia probatur, quia illa mora non fuit causa, nec occasio, quod res illa perierit , siquidem aeque perijsset, si emptori tradita fuisseel. Probatur secundo ratione positiva, quia in venditione rei determinatae in indiuiduo, quamuis dominium proprie, & rigo-rose non transferatur ante traditionem,
ex dispositione tamen iuris fundati in naturali aequitate si res iIla pereat ante traditionem sine culpa venditoris perit emptori, ut late probauimus prenot. p., & lato indicant iura S. eum aure inivnctagiosa ibidem Instit. de empn, in vendit. I. quod sepδS. in iis T. de contrahenda emptione l. i. c. deperie. . in commossi rei vendit. Ergo cum
in casu nostrae responsionis res, quae pericst determinata in indiuiduo,& non pereat culpa venditoris debet emptori, non ipsi venditori perire . . iHaec, quae dicta sunt aeque valent in soro externo,ac in foro interno animae,siquiisdem, nec naturalis aequitas, nec positiva iura ijs aduersiantur. Neque in particulari aduersatur l. eum ret S. vlt. F. de Ieg. i., Suludi quam adducit Siluester loe eit. ex ea pro . iter. bans, in foro externo ex venditoris morarem venditam ipsi perire, non emptorii Non inquam, aduersatur, nam ea lex tan tum intendit,quod pereat venditori,quando ipsius mora fuit causa, quod emptor non consecutus fuerit pretium rei, quod sine tali mora consecutus fuisset. Legatur textus. Si fundus chasmate perierit Labeo ait vii ne aestimationem non deberi, quod ita, rum est se non post moram factam id euene-Hi s potuit enim eam acceptum legatarius yendere , ubi attende illa verba , potuit
enim legatariuF eum acceptum vendere , ex
quibus manifeste sequitur, quod non supponatur in ea lege res peritura apud emptorem, ut supponit nostra responso, sed in aliuin titulo venditionis tran ferenda .
206쪽
quia si accepisset, antequam periret
De re vendita ad mensuram eum mora emptoris ad mensurandum.
Refertur natur quastionis. I. Ratio dubitandi. E. Respondetur perire,in evanescere emptori. 3. Satis fit rationi dubitandi. q.
Isquisitio secunda . Uendidit Caio
Theodoricus uniuersum vinum squod habet tribus argenteis pro unaqua amphora constituto termino ad mensurandum ,& accipiendum dictum vinum. Adueniente termino Theodoricus admonet Caium, ut ad mensurationem iuxta Conuenta adueniat, qui negligit. Hoc imterim post aliquod temporis vinum, sine culpa venditoris, in deteriore statum abrita evanescit. Quaeritur, an Cato emptori evanuerit, an vero Theodorieo venditori. Ex dictis eadem praenot. s. . in alibi, videmtur asserendum evanescere, de periremi
ditori, quia quando res venditur ad me furam solum censetur vendi sub conditio ne, si mensuratur, qua proinia conditione non posita non videtur res stare pericu emptoris , sed venditoris. Nihilominus.
Respondeo in data hypothes perim,
seu evanescere emptori. Letus dis . 26. de empt.,et vendit. s. vnie. m. ai g. conformithr ad i. si quis vina g. vlt. deperia. ,
eom. res vendit. . in I. 2. C. Eodem tit., ubi dicitur. Cum conuenit , ut sagala amphora vini certo pretio veneant antequam tradam tur, imperfecta etiam tunc venditione, pertis e tum vini mutati emptorii, qui moram me
aereepeio fur a faetenda non interposuit, non fuit, em mnere - s moram interposuit mensurae faciendae periculum ipsius erit. Consequentia tenet, quia exceptio unius' ex contrariis firmae regulam in alio. Probatur iam responsio ratione . Qui iniusta causa est alterias damni quoad aliquam rem, quamuis illares, nec ex dispositione iuris maneat persecuto damnificantis, nec ex potura sua, tenetur ad illius damni reparationem, sed qui per interpositam moram contra mascriptum conuentionis non mensurauit rationabiliter praesumitur causa damnifica tionis venditoris quoad rem non mensuram tam, ergo timetur ad illius reparationem . Minor probatur tum quia in hoc locum habet id, quod seperius dicebatur in I. cum res S.vit. de Ier. pr. argumento a contrario sensu desumpto, nam si legatarius , qui, ex interposita haeredis mora, legatum non
accepit , si pereat apud eundem haeredem potest ipsuin quoad aestimaticinem repete-
rea et potuisset eum vendere, ergo etiam a contrario sensu venditor, qui ex interposita emptoris vinum non mensurauit, si pereat apud se ipsum, poterit ipsius pretium iuste ab emptore exigere, quia si eidem emptori obligatus non fuisset, alteri probabiliter , immo certo moraliter vendidisset; supponitur enim venditor, quod vinum , illud venditioni destinauerit; tum quia contra praescriptum fuit causa non numerationis , quae si posita fuisset damnum venditori non secutum fuisset. Ad ea, quae dicebantur ex superius dic- qtis agerendum est, valere quidem, quando
res venduntur ad mensuram, & unus contra praescriptum non est causa negationis mensurationis faciendae; tunc enim non
tenetur emptor, nec ratione contractus
cum per ipsum, ut bene innuebatur, res non censeatur vendita, nisi sub conditione mensurationis,nec ratione iniustae alicuius actionis, per quam optatur aliqua damnificatios quando autem contra praescriptum emptor negat tempore praefinito mensurationem faciendam , tunc iniusta causa supponitur damnificationis, eo quia probabilites , si non fuisset obligatus ad ipsum, aliter venditor alienasset, nec perbculo subiacetisset.
De Iure emptoris in ordine ad studius
pendentes ex re empta, & immaturos , SUM M ARI moraeponitur ei evitas in suis termitiis . re Supponiem conuentio facta de vinea, a qua pendent fructas acerbi, sed non solatam pretium. Ibidem . Si soluatur pretium rem re, vo fructus Dearunt perceptr, vel si non percepti fallem
maturi tradere Mneyur v/nditor vineam
eam fractibus secundum astimationem, quam habebant tempore empinnis, non tempore maturationis, aeri perceptionis
Si empta fuit Maea tempore Augustr. quo fructus proximi erant maturitati, o non solutum pretium nise mense Augusti rani sequentia, quo fractas etiam pendebant evinea tenetur venditor adhuc compensare fructur secandam valorem quem habebam tempore emptionis. 3.
V Isquisitio tertia. Emst Canis il Sem pronio vineam. in 'ua erant fructus pendentes, sed immaturi. Distulit Calas Llutionem pretii conuenti i distulit quovSempronius traditionem vineae. Interim siminis pendentes ad maturitatem deum s Cuma
207쪽
runt.&fructus a venditore pereipiuntur. ducitur, M sine ipsius influxu nunquatariis sic peractis Caius pretium conuentum esset talis maturitas erso semper remanet soluit, Quaeritur, an Sempronius tenea. in suo robore responsio ad priorem io-tur vineam, & fructus collectos tr dere, stantiam allata, fructus enim rei semperdet secundum quam aestimationem 3 an se- pertinent ad eum, *d quem pertinet docundum valorem, quem h bebant tempo- minium rei. Quod si sterius instes, cum re emptionis quando erant immaturi, an sit simul illa maturitas incrementum rei vero secundum valorem, quem acqui fie- venditae,& fructus eiusdem vide , eur po runt 'uando fuerunt percepti, quod idem xius debet spectarei ut fructus ad domis inquirendum erit, quando tempore solu- num videar, qu m ut incrementum reitionis nonduM suerunt collecti sed tantum vendita: ad quin, ad quem pertinet eadem ad maturitatem redacti. res vendit , nempe ad emptorem. Lagus Lugui. Respondeo, Sempronium teneri,soluto Deo cit. m. tii. pers dices , cuius semper Per Caium pretio, tradere vineam, & auli- admiratus sum ingenium , & veneratus mationem stuctuum perceptorum secun- doctrinam, respondet,potiorem rationem dum valorem, quem habebant tempore , pro domino videm ad acquire am illam . emptionis, non secundu valorem tempore maturitatem in eo consistere, quod domi-M' M perceptio*is. Molina disp. 368. num. Ie. nus vineae habeat ius in re,emptor autem, Lugus. Lesus lib. a. de iust. , di i a. e. i. dab. t s. nonnisi ius ad rem, illud autem cum fun- .
laxid L Iahado S. s l. fractibus f de actio. nib. empl. Probatur primo. Ad eum per
. tinent stuctus rei, ad quem pertinet domi
p. m. nium eiusdem rei, ut Iate supra tradidi-
.-mus, std ad te traditionem vineae domi.'G-e' nium piusdem adhuc pertinet ad vendito, remi ergo fructus eiusdem anae traditionem ad eundem venditorem pertinere
debent, sed illa fructuum maturitas est diuidam fructus eiusdem vineae, ergo dempet esse vendituris . . Dices primo; Hae ratione etiam fructui immaturi deberent pertinere ad ipsum. cum sint fructus vineae, quod tamen est contra id, quod alibi diximus, di nunc Piser, etiam in responsione asserimus, ergo, vel
cundum uniuersum valorem , quem ha- .. ., bent fructus tempore perceptionis, vel se- ramore cundum nullum. Sed contra negandum
est id, quod insertur; nam cum matur M. ... ined secundum illam qualitatem, quam p., tes u bri tempure emptionis, & eum pro illori tempore habeat fructus pendentes immaturos emitur secundum illos etiam , qui propterea tunc computantur, ut pars rei vcnditae, non ut fructus ipsius, non fic au-xem potest computari illa maturitas eorundem stustuum, ut pars eiusdem vineaei cum de nouo illa producatur, nec ceciderit sub pretio vineae in conuentione
Dices secundo illa maturitas, de pervfectio huctuum nihil aliud est , quam inrcrementum rei venditae, ergo si fluctus immaturi sunt veluti pars vendita, cum illa maturitas sit incrementum eorundem ad eum pertinere debet, ad quem perti nent iidem fructus immaturi', tanquam Pars rei randitae, ergo ad mmm. Sed gontra Demus etiam, quod illa maturitas sit incrementum humum immaturorum an3uam partia rei venditae, an per hoc tollitur, quin sit fructus subsequens, & esem eiusdem viam; certe ab ipsa prinflet dominium tribuit potet tiorem titu- .s rea;
um ad acquirendum i istud vero, cum stit e, M
sine dominio non fundat ita validum titu- aeen ilumi ex quo sequitur, quod dominus vineae sit praestr*ndus emptoti. Acquiesco r
Dices tertio. Si emas pullum equi, qui ante traditionem crescat, tibi crescit, noti venditori non alia ratione, nisi quia est in- prementum rei ad ea spqstantis iure emphtionis . ergo etiam incr*mentum, seu maturitas fructuum ad eum spectabit ad que pertinent ijdem stustus iure emptionis, adeoque demptorem, Sed contra, qui inprimis assumitur pro fundamento id, quod potest esse in maxima controuersia.
Deinde denegari non potest quin sit aliqua disparitas inter incrementum pulli equi, S inter maturitatem fructuum in vinea, quia incrementum pulli eli praecise pertactio eiusdem, nec potest dici fructus piasdem, maturitas autem frustuum licet respectu ipsorum possit diei tamam perfectio,& incrementum, respecta timen pineae pot*st absoluae dici nouus juctui, adeoque hm sedere debe; domino eiu dem vineae, non sie illud , emptori. Caeterum, quidquid sit de hoc, non video,
cur incrementum pulli ma debeat cedere domino eiusdem,qui in venditor ante tra.ditionem ipsi mi uto pretio per emptorem, via data fide eiusdem solutionis is Ium remaneat in custodia ille pullus eius. dem venditori , non si h domitu illivi ἔ t,...,-Dices quarto. Si illi hctus immaturi,
Vim quibu* empya iuit vinea ante tradi- ruta re timem vineae perirent, phirant emptori, x
non venditori, ergo si gliquam perlaetio. - '
nem a virent eidem emptori debcnt acquirere, non venditori; si quidem ad cum pertintre debent commoda rei, ad quem pertinent pericula eiusdem rei. Sed coii- aes atri neganda est eoas pentia ; tum Aui
ex narurali quadam congruitate ni ra ita- 'tueriint, ut vendita re determinata in iii
diuiduo, pericula eiusde stetit Peties eiu P ais .
208쪽
torem i nullibi autem decreuerunt . quod res sit emptoris , antequam ei tradatur
manente dominio eiusdem rei penes venis D-anx. x e
ditorem res ipsa fructificaret emptori; nec in hoc valet illud axioma, quod com moda debent pertinere ad eum , ad quem Pericula pertinent ; non valet inquam, quia illud supponit generaliter, non m- u particulari, in quo ex congruitate natu , Tali dominus eximitur ab onere periculis tum quit ius emptionis, & venditionis rei-Pltat rem pro illo statu, pro quo emitur, di venditur ,&obligatur,& pro illo flatu, quando non transfertur dominium per traditionem) stat solum pro emptore, unde ii alium statum res ac uirit non ipsi acquirit ( nisi res quoad dominium Hetraditionem in ipsum fuerit translata , quia ille status non est acquisitus per emptorem iure emptionis, nec eidem pertinetium dominij in rem, quod non habet anta traditionem. Si ergo res perit, perit ius acquisitum titulo emptionis; si acrescit, non Ex dictis infertur primo, quod si vinea empta fuerit post fiuctus productos . sed
immaturos, de postea soluatur ab emptore pretium, quando fructus deuenerunt ad maturitatem, sed nondum fuerunt collecti . venditore, sit eidem venditori coimpensandus valorquem aequisierunt fructus a tempore venditionis usque ad illua tempus solutionis pretii, quo acquisierundperfectionem maturitatis propLer rati et nes lain allegatas. Infertur secundo, quod, si re vendita tempore fractuum immaturorum , tempore maturationis venditor frutatus postea
collegerit, & deinde post vindemia
emptor conuentum pretium soluerit, te matur venditor non solum vineam tradenre, sed etiam valorem stoestuum comPen
sare secundum illam aestimationem, quam ijdem fructus habebant pro tempore , quo fuerunt empti simul cum vinea. Qilodaugetur ius, cum emptio non tribuat ius si supponas, vineam emptam fuisse menso
ad rem, nis pro illo statu, pro quo vendiatur, sicque aerescit iure domini j domino, non iure emptionis emptori. Hinc Probatur secundo responsio. Ille maior
valor, quem acquirunt fructus tempore Perceptionis eorunde, nec debentur empiatori iure emptionis,nec iure dominis,ergo debet cedere venditori, sub cuius adhuc dominio vinea , & huctus perseuerant. Antecedens probatur quoad primam Pa
tem,quia in contractu emptionis res debetur tantum secundum aequalitatem ad
pretium solutum, vel promissiua, sed ille
maior vasor,quem acquirunt fructus temporc perceptionis est iupra aequalitatem rei ad pretium tautum, vel promissum, ergo non est debitus emptori iure emptionis; quo Id secundam partem stem plobatur , quia dominium rei, & tructuum anthtraditionem non transit ad emptorem, sectreinanet penes venditocem, ergo emptoe iure dominii non acquirit ius ad illunc maiorem valorem. Consequentia primi argumenti probatur, quia non est assignabilis alius titulus, ratione cuius ille maior valor pertinete possit ad emp(orem, ergo ratione domitiij rei debet ad venditorem
Dices primo. Pertinere ademptorem titulo accessionis de iure gentium ,& quidem accessionis naturalis, eo minio, quo scelus ei aequiritur, cinus est animal, cuivi productionis accedit. Sed contra, quia accesso fit domino rei , cui fit accessio emptor autem anth traditionem non ethdominus rei emptae, sed vendator, ergo ipsi venditori res, quae acrescit, acquirit iure accessionis, non emptori . . Dices secundo. Aequiri iure producti ius. Sed contra, quia quod acquiritur vi productionis ei acquiritur, cuius est res,
quae producit; non potest autem dici,quod
maturitatem, non tamen traditam vinea,
nec fruetias emptori propter solutionem nondum positam, sed perceptos temporci
opportuno per venditorem de quod dem de eodein mente sequentis anni emptoupersoluerit pretium, ac venditor vineam tradiderit cum lauctibus pro illo temporci pendentibus; tunc arbitratur Molina disp. 68. polirema conel. in sim aequam constitui compensationein, nihilque ex parte utriusque addendum esse , vel diminuendum . Sed merito non acquiescit Lugus Ioc.Ap. cit u a i in quia emptor ius haoee ad seuchus illius temporis, Pro qao emit svnde,si semus vinearpro illo tempore anni sequentis, vel sunt minores in quantitate , vel deteriores in qualitate , vel inaest Minatione ob aliquam circum tantiam viliores , potest illis nolle iuste aequiescere , sed velle secundum aestimationem, quam habebant tempore optionis. Dixi iasie, quia ex superius dictis fluctus emit prout sui habeo erant pars vineae; erant autem pars vineae illi, qui pendebant pro illo tempore, A. ., pro quo cinit, non qui Pendent de facto, ri,M, ex quo viceversia sequitur, quod sistuctus in D tempore solutionis, & traditionis essent D ne . in quantitate maiores, vel in pretio aestimabiliores,posset venditor nolle illos tradere , sed tantum velle compensare seu
tus secundum illam aestimationem, quam habebant pra tempore , pro quo vinea fuit vendita,
209쪽
De iure praelationis ad habendoa frumis, quando secundum Mimationem in esse immaturo pertinent ad emptorem, secundum Mimationem in esse perfecto ad venditorem.
SUMMARIUM. Treponitar quastio dependens ex s. prece.. denti. I.
viando tempore solationis fructus iam rem percepti preferendas est venditor. X. Quando nondum fuerant percepti regularit rprafere sis es emptor . Ibidem . Limitanda tamen est asertio ia casu, quo plurir astimaretur maturitas , quam fruum immaturi, is
D uIsitio quarta. In hypothesi prata
cedentis disquisitionis empta vinea, quando fructus adhuc erant immaturi
Ius emptor tempore maturitatis eorundem pretium conuentum persoluit, contendatq; fructus percipere se exhibens,
erga venditorem ad compensationem exincessus, quem eidem fructus acquisierunt a tempore venditionis usque ad illud tempus maturitatis . E contra Sempronius
venditor contendit fructus percipere, de compensare valorem emptori , quem hahebant isdem fruinis pro tempore, quo fuerunt empti. Queritur hic quinam de iure ex iis praeferendus sit. Respondendum existimo cum distin tione. vel quando emptor soluit pretium, fructius iam erant percepti per venditorem,vel non; si primum assero, praeferendum esse venditorem; si secundum regulariter loquendo praelarendum esse emptorem. Ratio primae partis, quia quando
res aliqua est pluribus debita, nec alicui ex illis est specialiter hypothecata illo
praeferendus est, cui res ipsa est tradita, siquidem ultra iustum titulum habet etiabas possessionis, & dominii per traditi nem acquisiti, sed quando venitor seu
tus iam maturos percepit dominium eo
rundem acquisiuit, & possessionem, ipsiq;se habent. ac si essent eidem venditori tram diti,ergo ipse quoad illos est emptori praemferendus. Maior patet ex iis, quae dixi
mus Hanon et 1 ubi etiam staruimus,quod
si res sit pluribus vendita posterior emputor sit praeferendus priori, si res illi fuerit tradita; Neque dicas ea, quae ibi dicta sunt subsistere , quia res ibi supponitur utrique dehita secundum se totam ,adem, si una est tradita, cessat ius quoad alium; hic autem res non est debita utrique s
meum se totam, sed tantum secundum
partes, hoc est secundum diuersas aestimationes, adeoque si uni est tradita, seu ab
uno sit accepta, cum ius tantum habeat quoad unam aestimationem, non cessat ius
alterius quoad aliam, qui propterea PO
test exigere, ut praeferatur 3 contra enim
ita enaberis, quia licet in nostro casu ius utriusqi si secundum diuersas aestimati, AD M. nes, illae tamen diuersiae aestimationes non respiciunt diuersas partes fruinium secun M
dum se diuisibiles; non enim est diuisibilis maturitas fructuum ab eisdem, ut imma- , turis, sicuti una pars est diuisibilis ab alia, dum O. Ad respiciunt eosdem fructus secundum sese, totos. Cum igitur 'eriusque ius respiciae res non diuisibiles in partes, adeo ut una possit uni attribui, dc altera alteri t hinc dista f. est, quod eum utrique non possit tribui illi noust teluenda, qui habet potius ius funda tum in dominio, &possessione . qualis est ille, qui fructus iam collegit. Verum tamen est,quini per perceptionem istius nouextinguatur ius alterius 'uoad aestimatio. nem ipsi debitam, ficuti extinguitur iudiasterius quando res pluribus vendita hiscundum se totam uni eorum traditur, sed haec aestimatio non debetur in ipsa re, sed in pretio amuiualenti, cum res illa secun
dum respeetiam, quem ad ipsam habet. non sit diuisibilis. Ratio secundae partis est primo Emp
tor soluto pretio conuento ius habet, ut immediate vinea empta sibi tradatur, tas venditor differat constituitur in mora
culpabili, ergo s traditur, ius habet vi dominis, & possessionis aequisitae illos frinctus, qui in ipsa sunt, detinendi facta compensatione venditori illius excessus, quem acquisierunt in aestimatione a tempore venditionis, ergo si non fuerit tradita, ratione iniquae detentionis , de culpabilis morae poterit idem emptor iuste repetere secundum qualitatem, quam vinea habebat a die ei lem culpabilis morae, siqui . Tomor, dem culpabilis mora aequiparatur culpae , M'. culpa autem non suffragari potest delin.quenti; Neque dicas, si non tradat imme diate post solutum pretium non constitui in culpabili mora,eo quia ius eidem assistit non tradendi propter rationem , quam habet in aestimatione illius excessus propter fructuum maturitatem sibi acquisiti. contra enim impugnaberis, quid ius il Iudad excessum acquisitum per maturitatem tribuit quidem actionem ad exigendum pretium, & aestimationem correspondenistem eidem excessui, non autem detinendi rem ipsam, quando emptor vult adiutarem compensationem facere, vel non est
dubium, quin ipsam immediath debeat facere, sicuti, qui in alieno solo fabricauit habet quidem ius exigendi a domino stati
sumptus infabricatione faeius, non tamen detinedi solum ipsum,d aedificia, si domi.nus velit immediate tales sumptus com-
210쪽
pensare i neque in hoc potest esse aliqua ' disparitas in eo, quod solum erat sub potestate domini, quando in eodem fuit fabricatum Et quod proinde trahat aedificia in i plo iacta iure dominii in eodem solo ad dominum soli supposita compensitione Per eundem Dominum facienda; vinea autem, & fructus erant sub dominio Potestate venditoris, quando in iis facta fuit maturitas,& propterea, quod eamdem maturitatem iure dominij ipse venditor acquisierit, ratione cuius , cum non sit debita emptori ; poterit fruetus retin re compensando dumtaxat ipsi emptorivatorem fructuum immaturorum I non inquam , quoad praesens institutum potest esse disparitas et , quia licet dominium vianeae non transferatur in emptorem , nisi quando soluto pretio,vel data fide de premtio, ipsa traditur; ex eo tamen tempore quo fit contractus venditionis ipsi ita obibgata remanet,ut pro quocunque tempora Pretium soluatur, sit immediate res ipsa h& dominium ipsius in ipsum transferen dum , quo posito cessat dominium in vehditore , sicque tale dominium translatum
in emptorem secum translati illam maturitatem compensandam tamen per ipsum emptorem, cui cedit dominium, sicuti r
tione eiusdem dominii meliorationes facis In solo cedunt domino soli, compensandae tamen per ipsum dominum ipsi melioranti. Sed fortior huius instantiae solutis. habebitur ex secunda probatione huius secundae partis, quam nunc iubdo. Probatur secundo eadem secunda pars Illa maturitas accedit fructibus immaturis, non fructus immaturi maturitati,er ille in acquisitione lauctuum praeferendus est , qu liabet ius in fructibus immaturis Antecedens ex se patet. Consequentia. probatur, quia titulo accessionis res, quae acrescit, acquiritur ei, cuius viri acrescit, sed ius fructuum immaturorum quibus aerescit maturitas est Penes emptorem, ergo ipsi acrescit, qui propterea est praeferendus. Neque dicas pro tempore pia, quo tacta fuit accessio maturitatis ius, seu
dominium fructuum immaturorum missici penes venditorem , cui propterea videt aceessisse, non emptori, adeoque illum non hunc praeferri debere; contra enitis impugnaberis, quia quamuis dominium fuerit penes venditorem,res lainen ex illo tempore erat obligata emptori , adeo ut ex vi conuentionis sit immediate transs renda , ac pretium conuentum fuerit per- solatum, erg , posita solutione tinmed iam dominium v ineae debet transire in empto. rem I dominium autem secum transfert quamcunque accessionem inseparabilem a re, cuius dominium transfertur, sicque maturitas cum fit inseparabilis ad fructubus , qui prius erra immaturi, & cuin isti posita solutione ectent ad emprurem,
transit simul eum vinea ,& huctiburum ad
eundem emptorem, cum onere tamet .
comeensationis ero illa. Dixi regulariter loquendo, non enim gnegauerim, si aestimatio maturitatis lon- maior sit, quam sit aestimatio eoruisem fructuum immaturorum praefere dum esse venditorem , ad quem spectae maturitas, emptori ad quem solum spe tant fructus immaturi; habenda enim est ratio praeualentiae , ut bene notant DoLI res la S. littera de rerum ditiis in Instin, ubi dicitur, ridiculum esse Picturam Apellis in accessionem vilissimae tabulae cedere; cui consonat ret. iv. quod id, quod maius est trahit ad se , quod minus est. Non facile hic acquiescerem Lugo disp. 16. seu r . M
num. Ira. , qui asserit, in hoc casu rem eorum dem modo se habere , quo quando, male riae diuersorum dominorum ex consenta utriusque domini in vinim cumulum com miscentur , ubi cumulus est diuidendiis secundum Partes iuxta proportionem ala utroque eorum attributam i non inquam facile acquiescerem , quia cumulus ille est diuisibilis in partes; non sic autem in casia . nostro fruems secundum esse Munaturum, Se secundum esse maturum mni diuisibi Ies, nisi secundum aestimationem, nec ex diuisibilitate secundum estimationem orbtur obligatio dilaidendi rein ipsam secundum partes, non enim ius utriusque est
eid partes divisim sumptus, sed ad omnes .& singulas secundum diuersas aestimati
S. V. Cui soluendae sint pensiones domus venaditae antequam terminetux Iocatio eiusdem .suMMARIUM Proponitur statui disquisitionis. r.
Persoluto per emptorem pretio conuento,eie
domo a gnata penseones dividenda fune iuxta proportionem temporis, pro quo fuit sub utriusque dominio. E. Ggnatur discrimen euris ructucrinea penis
dentes tempore emptionis pertineant ademptorem, fratrus vero, seu pensiones do mus correspondentes tempori eiusdem emptionis pertineant ad Penditorem. 3. Germanus senis; tenus in I. Iulianus s. de altioniae emps. q.
Si pretium nondum fuit solutum per empto rem ,sed data fuerit fides, di acceptate
de solutione ponenda pro aliquo tempor pensiones eorrespondeniet tempori pracem denti venditionem pertinent ad Penditorem , correspondentes vero subsequenti ad emptorem . So