장음표시 사용
91쪽
cordiam consecutam, misericor veros Israelitas aestimandos e se novit diam consecutam. Et erit inclo ex propagatione niuarae, seu gratiaco, ubi dictum est eis: non plebs adoptionis ex diuina ' electione:cumea vos: ibi vocabuntur filiiDei enim duo isti flu nondum nati essent, a viui Isaias aute clamat pro Israel. nec aliquid boni, aut mali egissent, ei Si fuerit numerus filiorum Israel sicundum electionemgratu:tam, quae tanquam arena maris, reliquiae non fit intuitu operum, propositum 12 saluae fient Verbum enim con- Vatiae, c liberalitatis Dei Vjectum
summans,& abbrevians in aequi haberet,non propter merita ipsorκm, tale: quia verbum breuiatum se sed ex gratuita vocatione. quae ex o-
,, ciet Dominus super terram: Et se Deo est, dictώmeti Gens . quia sicut praedixit Isaias nisi Domi maiorIeruiit minori scut Malaci ianus Sabbaoth reliquisset nobis . sis tumea, Gebb dilexi, Esau semen, sicut Sodoma facti esse autem odio habui es ceci lacob demus, di sicut Gomorrha similes er ut dare terram fertilem, DiaA- o fuissemus. Quid ergo dicemus t in reieci ad a per saxa ii Ex quod gentes quae non sicctaban quibus constat nonsatis essee, t com
tu iustitiam , appraebenderunt ut tu utiqui inter filios Isiae na-
iustitiam, iustitiam autem, quae tum scis cundum carnalem genera , ex fide est Israel vero sectando tionemre,m Esau natara fuerit exect- lege iustitiae, in legem iustitiae, ta/m patre, matre, imo ex eodem 31 peruenit. Earet Quia non ex semine cum Iacob: C tamen electus fide, sed quali ex operibus Os Curei ἀχε in haereditatem praecfenderunt enim in lapidem os intereampinguem Esau autem te sension: s, sicut scriptum est: ec ctis in terram istumsterilem, ins 'ce pono in Sion lapidem Orrcn xuam au, qui maior
mnis qui credit in eum, non con Ob sic ergo non mirum si non omne
fundctuta ex Iacob desiendetes sint vere sera litae, participes promissionis spiritualis, quam fecit Dominus illi populo,adoptansissum in filium, etiam si omne sint ex in populosecundum carnalem generationem; sed illi tantum, qui nullis ipsorum praecidentibus meritis ad iratiam electi sint, i promissionis Abrahae, e Iacobper dem participes sunt, quam Deus quibusdam concessit alijs vero, non pro ut ipsi placuit, iusto inter i sos existente discrimine ex V orum arbitrio, G operibus. Quid ergo dicemisci Nunquid iniquus e t Deus, qui ita num elegit ad gratiam suam, alium vero ab ea exclusit, pro ripsi pticuit, nuda habita bo- nolurn, aut maLrum operum ratione Absit, ut Deum iniustum dicamus.
92쪽
eum Musis Exod 33. transtantem Dominum ante ipsium de reareturno demo populi sui, ut illisparerere. a. Restondit, miserebor cui ius misereor,4 misericordiam praestabo cuius miserebor. . desidιeeret, miserebis eui laeueris mihi misereri, sie enim tiberum ea mihi, eam nulla hoe d.beam, sed ορα sit liberalitatis, emmisericordiae meae. Ex quo s. etiamsit ut miserieordiamia Deo eonsequi, non sit volentis, uisentis hominis, nee vini ,stdsolam Dei miserinis: ducito enim' in etiaExod. . eum Dominus ad Pharaonem Aquereturpe Modisiem, usque ad huc excitaui te, non tantum permittendo, sed mustatum intin, tum foris operando eum viderem teperoeeasionem magis rebessem meis stration bus, σprodigij futurum: Crmde manifestandam potentiam meam, ermagnificandum nomen meum in uniuersa terra. Is constat ergo Deo tib νum esse misereri, euius voluerit emouem voluerit a sua gratia ebcere, er cessiones offerre, etiamsi sciat cisteriorem ista νum. 6 Fateri ergo debes mihi, πῶere frustra hominem de Deo queri, amissi iniustitiam aliquam tribuere, eum ita sit Deo liberum facere, quod Hiaeris, i nulla lex, nulla ιio, aut obligatio ei posite 7 obsistere, quo minus Deiat; quod volue
rit 18 movero dicere debes eontra quemeumque, qui de Deo queraιur.
I ' homo tu quis es qui ita aes imprare audes curre neq; enim fictile M disiemare iure potest,e figulo,σdicere,eu me fecisti boe, et isto modo, Ur non ego vestem e Cum huius habeatntestatem, neque ulla obligati ne obstrictus si faeeν ex eadem temperatura al quod a in usu honestor, aliud vero ad inianestos. Minus ergo homoeonqueri de Deo potui quod sim nonsit misertus,seu alterivi, cum Deo hoeptam tiberumsit, seu mgalo Me, velisto modo vas es-ere. 24 Quod si ompios totirauit in mamosuetudine, a vi ostenderet exuberantemsuam mi-kordiam erga electos. quos ingloriampraeparauit, defactumen, ut ostendere rustiriam suam, inpotemiam in ipse impios, quos inrauit 2 quis eumpseriteulpare paut quid inde habe homo. t disceptare propter Meaudeat eum Deo Dico autem vasa misericorditi nos, quos Oeauit, ae: non solum existari sed etiam ex Gentibus: ex Gentibus quidemseu disitscripturas se primo et
Vocabon n plebem meam, dic. hac in Gentra, qua hactenus non e
g uipro plebem propter eustum dolorum, agnosiamprombe mea, σα Iudais verosicut dixit Isaiae ro eapite etiam se fuerit numer florum Israel maximus, ex illis tamen reliquiae 2 Me es paucissimi salui fient. a Sermonent enim, insintentiam, quam praedixi de se, quo saluatur
93쪽
Freum Deus faciet in terra resim fieri tetiam a Mai. I. eap. Nisi Dominus Sabbaoth,&e ae si diceret: as Domin- paucos ex nobis tot,fuissemin sicut populu Sodome, e Gomoraba omnes consumpti IAoc est parum abfuit quo minus omnes essema sicut Sodomorum, πGο-morrhcorum Gentes omnino rvmbi, exeιecti a facie Domini. sud e go ex his, quae ἰcra sunt, consequitur ' hoe eerte , quod Gentes, qua s erant dedita iustitia, e studio ιrtutum, consequuta siunt iustitiam, ad dem tameneonuerse, e voeata; praelitiem vero populas putansse sectari legem, in euim obseruatione vera iustitia ea apud Deum, id non fuit Nipso ossequutvi. Quare quia non ex spiritu sidet conatu ea illam obstem mare; sex quo soluo obstruari verepotin se oti opera, industria arbitrij, eradiutoris ipsius scripturae exterius bonantis. Eos vero ex de
non contendiosequi iustitiam patet quia intuentes christi humilitatem noluerunt ipsum Mnsere, M promiseum Messiam fled eum reiecerunt , erita fuit illis flandalum, e veluti lapis ofnsionis, o sicut scriptum est: ete pono in Sion lapidem offensionis, e petram scandali, momni ui credis in eum non si e fundetur, sed consequitur iustitiam, res
3 Illud, quod additum est, debet suppleri, ut congruant, quae se quuntur;ad illud enim,ut diximus in argumento capitis, spectat in mentum illud. Varias expositiones huius Ioel adduxi, parti quaest. 14. art. I. ochane magis probautiostendit ergo Paulus quanto prosequaturam re Iudaeos,desiderans eorum salutem ex affeczu, quo ipsos. eorum legem semper prosequutus est. 3. Repetendum est, quod supra dixit, de supplendum totum laue ad illud, an tamen eo. in propter hyperbaton, quod merposuit
Paulus. 4. Quamuis Paulus non posuerit partieulam eausalem tamen,quia reuera iuxta contextum contendit reddere rationem a simili per allegoriam eius,quod dixerati ideo addidimus particulam is, qua comtextus commode explicatur. s. Particula. M.' quam habet Paulus interpretati sumus per μιαν--, quia illa est apolleatio allegorica, ut ostendat, non vocari omnea
filios Dei qui secundum carnem sunt fili, illius populi,quem sibi Dominu adoptauit,sed illos,ad quos promissio pertinet.
94쪽
M AEE mari in semine idem est,quod computare inter Rior descenis
7. me probat, quod assumpserat num 4 nempe non omnes esse
vero Abrahat filios,qui sunt ex semine illius, sed qui sunt promissi
nis participes Est autem satis concisa oratio, quae eo modo explicari debet, ut in paraphrasi.
r. Potui ent Iudaei dieere ad primum exemplum, non mirum inmaelem fuisse reiectum, cum natus esset ex serua ' propterea adhibet aliud, in quo proponit duos fratres ex eodem Patre. eadem matre.
. Non transit hie Apostolus, ut recentiores aliqui fata putant Iir
ria per Christum, quam hactentis commendauit, ad gratiam electioianis,es praedestinationis,quam aliqui putant esse diuersam quae reuem diuersa non est sed eadem s& utraque per Chr tim, ut ostendispari disputat. st . Nec tamen hic agit Paulus depraedestinatione lae ob a a gloriam, aut de electione ad gratiam, de de reprobatione Esau agrare. Dei: sed tantum de electione Iacob ad hereditatem, S terram piriinguem in de eiectione Esau, qua priuatus est hei editate paterna.dcelerietus ad terram saxosam, de asperam, Ahoe appellat hic οὐ bibis, da quo ad literam agit Malachias, cap. cuius testimonium hic eritura Paulo. Ob id tamen dicendum non est,in hoc eapite Paulum non age re de praedestinatione quae ex nullis memis est; sed de eiectio ne a gratia secundum permissionem, quaretiam non est ex demeritis Tota Gnim doctrina huius eapitis eo spectat, ut ostendit plures ex populo I rael omnino esse exortes gratiae, di promissionis Dei, promissiones factas Abrahamo dc Israeli ad multos ex Gentilibus perii re sed non ideo esse irritas Dei promistiones: quia non omnes nati ex semine I Rraelia sunt vere Israelitae, verὲ filii Abrahae sed quibus Deus hane gratiam donauit, ut per fidem imitarentur Abraham,& Iacob. Adducit autem similitudinem lacob,&Esau,ficut adduxerat Isaae,ctasma iis divi ostendat non omnes, qui sunt ex lsrael, esse veros Israelitas seiacundum spiritumi sicut non omne , qui sunt nati seeundum carnalem generationem ex ipso Abrahamo,dc Isaac ruerunt heredes ipsorum,elaeensentur in ipsorum posteritate. Hunc Iocum fusiua tractavi I. par disput, si cap. go Augustin. lib., ad simpIicianum,quaest 2 illud secundiam rum. νον, coniungit cum praecedentibus,ut sensus fit, eum nondum quicuquam boni, aut mali egissem vi ratione operum inter eos esse possest electio, eum inquam,nihil egissent,non ex operibus,caec Putat autem hoc loeo agere Paulum de electione solum inter distantes ex operubu' negat ullam factam fuisse ex operibus arbitrii, sed ex operibus
95쪽
gratiae. Nam in ea quaestione non nouit Augustin. I iam electionem. nisi inter distantes, ex operibus: de hane negat ad gratiam,&χ ne eis elit ad gloriam ex operibus gratiae, ut fuse ostendi . par disput. Sq. de 3 parti tomoa disput. 23. mihi tamen placet sensus paraphrasis, ut in eisdem Iocis notaui, quam postea secutus est Augustinus in epist ios. post medium, ocios ante medium, dc lib. . de correcti o ne, dc gratia. cap. 7. in medio. ubi concedit electionem inter aequales. non praeis missis examineo iuxta hunc sensum illud. ω sec..dum ρνoposit minora ad antecedentia, sed adsequentia reserendum est, ut in paraphrast. Quomodo autem per propositum non intelligatur voluntas efficax beandi homines ante praeuis merita,neq; voluntas efficax iustiti cania di homines ante praeuisum conseniam eorum, ostendimus in ea diis
xi. Totum illud quod addidi usque ad illa verba, Quid ero He/m- ρ debet suppleri: ad hoc enim probandum quod supra proposuerat
post numerum secundum, adducitur exemplum Ismaelis, de Isaae ex eodem patre: de exemplum Iaco de Esau, ex eadem etiam matre, de se mine: quae tantum addiicit Paulus, non applicat,quia iam videbatur colligi coneluno, quam Proposuerat, scilicet non omnes,qui sunt ex Israel esse veros Israesitas secundum sensitan scripturarum, de ita satia confirmat non fuisse irrita a promissiones Dei, quae ad solos veros Israelitas intelliguntur factae. x Phrasi illa Hebraica, Misere reti misereor, quae etiam apud Hiaspanos e st frequentissima, significat id, quod dixi in paraphrati s 3. Hune locum latius explicaui ex mente August. . Par disp. 38. c. . an initio.secundum sensum,quem modo in paraphrasi sequutus sum rvt illa particula μή significet solius Dei opus esse,nempe ratione gratiae praeuenientis, quae a solo Deo est. Colligit autem optime ex dictis Exod. II MUere ν---Uere,. , id est,cuiu voluero: non enim dixit. miserebor volentis aut currentis: sed cuius misereor, hoc est, euius placuerit mihi misereri. 4. Iis verbis rationem reddit non eius, quod proxime dixerat: μου emearerentis,ese sed eius. quod antea dixerat,inώουσωconismea es a MDεὐ-λα eius, quod nos ibi diximus num ii supplendum esse: nam peraeum ita misereri unius, de alium reiicere; utinum admittat in hereditatem spiritualem Iacob alium reiiciat. Probat autem num quomodo sine iniustitia unius misereatur ex Scriptura veteri, ut ita ostendat liberuesse Deo misereri, cui voluerit nune ver quomodo alterum reiiciat,seu Pharaonem,confirmat ex eadem scriptura. EA quo constat esse illi liberum facere, ut voluerit.&ita non esse iniustum quia nullo modo adstrictus est. In hoc vero toto testimonio
96쪽
Exodi eausalis particula*ρ, non significat eausam sed euentum. Et sumus interpretat δε colligitur ex doctrina tradita . par disputatiν
Conclusio est praecedenti um ea vero est, non esse i niquitatem a pud Deum id quod proposuerat probandum. De duplici vero modo. quo Deus cicatur indurare.tracta ubi part disput. ys. cap. io cuius hinctrinam sequutus sum in paraphrasi . ιε. In textu dicitur hoc modo, Picenitaimιhi, quae verba communiis ter interpretantur Graeci . fere Latini, ut sint obiicientis contra ea.
quae dixerat Paulus. Q hiati sensus sit,obiicies,si hec ita sunt,quare Deus coen cluetatur de hominibus, quod in peccatis maneant si ipse quem vult indurare Etsane id videbatur sequi ex praedictis Verum non esse obiiciem ex eo probatur, quia non videtur ullo modo congrue responderi ad eam oblectionem: si enim ad eam obiectionem aliquibus
videtur eongrue respondere si enim obiectio erat ut Graeci fere omnes interpretantur,quid queritur Deus, vindictim sumit de peccatoribus, a voluntati elus nullus potest rei istere, in ipse, quem vult inis durat: certe non hene responderet Paulus dicens, σώ-οδώσω- eLσῶν βιοδε ι De cum statim adiiciat, μαεο- λον Armentum m ad id e mim, quod obiectium est, nempe, C. auerisin De- thri respondet tu Luci, n aidiae, Armen tim' potiu dicere deberet, qu a re respondesse cum in cuiuscunque manu, de potestate sit, conuerti, Sion obdurari. ne Deus obduret ita,ut non possimus, si velimus respondere Cur ergo dixisti: voluntati eius quis resistit illud ergo Nun indisrarct --- ει,-ιse racosiam secιβιμὰ non videtur congrua responsio pro is positae obiectioni ream ille,qui Deo obiiceret, cur quereretur de hominibus, quod obdurati peccarent fateretur etiam verum esse vas non debere dicere contra figulum, Mare manes ei de ille, mi obiucero eo modo,scilicet, cur adhuc querisur Deus t potius obiiceret,is merito, cur hgulus queritur de vase facto in contumeliam , quare ira vile sit, de abiectum, cum ipse figulus ita ipsum fecerit, similiter ergo
nec Deus. Quomodo ergo vice versa Paulu respondet e maestiadaesis tu sisteneum, e . hoc enam non videtur ad rem, nec contra obiecticiis
nem factam: quia qui obiiceret Deo cur quereretur de hominibus, non diceret cur me fecisti sic ed quare tu de me quere ris .cu me Ae ris fies sieut figulus facit vas in eontumeliam, de non queritur de eo. Mihi ergo videtur potius iis verbis respondere ad aliam quaestionem. scilicet, si homo quereretur, quare a Deo esset obduratus, ut ita sensus
sit, quid adhuc homo queritur, quod obduretur, vel reprobetur a
97쪽
obiicientis,ut satis constat,sed potius inferentis exis, auae dicta tune nec enim sunt contra prediet nec contra veritatem,sed ad tollendam hominis impudentiam, qui posset obiicere dc conqueri, quare uriun obduraret,in alterius misereretur Deus t merito ergo hane expositionem sequuti sumus in paraphrasi. Et cum addit Paulus: O homo νώssis
pantis illum,qui diceret, sinsa urguentur, sed continuantia Eandem illationem,ut satis constat. n. Quod dicit, Uetantanei- σαν resistit non inteIIigitur solum per potentiam;sed per legem,d rationem,atque obligationem iusti, ut hareddat rationem eius, quod dixerat: alias non recte redditur ratio eius, stilicet fatendum esse hominem non posse queri de Deo: de eo enim cuius potentiae resisti non potest vi aliqua. reete potest eonquer aliquis: non tamen de eo,cui ratione non potest resist in cut Deo, eui voluntas est summa ratio. Quare non dixit rationi enas, sed voluntati eius. Nec sunt verba continuantis obiectionem, sed sunt ratio conet
fionis praecedentis in numero lo. Ut infra fusius Ostendemus. Lege Sais
is. Illa particula ra--omissa est in orgata, habetur tamen ire Graeeo particula εωγε, qua significat ---- vel ιm --,4 quam via sine illa constare polait sensus paraphrati supplando illud, Heea ιρ- ... id est,dicere debes,tamen cum illa melius suis oratio. r. Interrogati illa taetram habet causam ct probationem eius. quod dixerat,non posse hominem disceptare eum Deo. . In hoc loco, νοθο- ε, quod intextu est non est respondentis ac inter rogata, sed accipitur pro c.,quod est dicere, quod saepe fit in seri
plura, ut Matth. s. ω νει rem ore resonaen Ie , cum tamen nemini in-eerroganti respondere Dicitur ergo respondens,id est, loquens,qu re dieere Deo in hoc loco,est Deo disceptando dicere: ipsa enim re teria videtur esse disceptationis.
xi. Hie omitto in paraphrasi illud molenι endere m. aeastam rem Orennis ua-: quia Lin videantur haec verba signiticare causam fina.
lam per se intentam a Deo, quae reuera non fuit, accipienda sunt pro euentu ipso,ut notauiti parte,disp., saepe accipi in scriptura, ct ideo melius infra ponentur in fine clausulae totius. a1. Quomodo hunc finem habuerit Deus in permissione, ehim uerit gratiam reprobis,non ut ipses damnarii, ostendi lateri parti dia outiyI. sapis
98쪽
a I. III verba addidi mus texitii ut facilius constaret sensus Paule est etiam concisa illa periodus, ut mutae aliae in Paulo. Alia vero putant periodum totam compleri in illis sequentibus verbis erra dis -- dc cetera omnia ab illis Uerbis EBειρο saeami tae sed cert cum non bene respondeant illa verba: iam em-r melius est statim
compleri clausulam additis illis, quae addidimus in paraphra fit similia addidit Augustin. lib. i. ad simplicianum quaest.2 post medium nenia
24. celarior fiat contextus, addidi illa verba: Dico utem --.rmia , repetens illud, μοι M. Illud non foliam, non tantum significat ex utrisque voeatos esse, Melectos sed multo plures ex Gentibus vi colligitur ex testimonio Isai. zitato infra: falso tamen putant nonnulli in illo testimonio Isaiae non ieri mentionem vocationis Iudaeorum: cum plane praepositio, reddsignificet, quamuis in Graeeo itisma, quae etiam signifieatis, Ut cum 'ue tamen, cum dieitur. Reliὸν sis a fem insinuatur eorum vocatior
sed quod dienti H A b. a. id est pauet, ostendit paucos esse ex Iudaeis. a 6 Reliquiae idem est quod paueissimi sunt enim reliquiae veluti
eum colliguntur,uae in vindemia,eli pauci remanent racem . et raeci, e Latini Patres intelligunt per ωνιώ- eonsummans, in I. ιre.1ans, vel mysterium Incarnation la, quo verbesabbreviat in carne
saluandi sunt, qui ex Gentibus, Israes saluandi sunt Alrivero verisbum fidei, cuius spiritu, qui est sermo breuis comparatione legis Moissaicae, quae eum ades longa emeti saluare non poterat. saluandi sun . quotquot sunt Hecti. Quas expositiones ego tanquam Patrum reue reor, sed quam sequutus sum in paraphrasi satis videtur congrueratextui Isaiae, quem ante citauerat, de quem statim citat in quo agitur de electione ex populo Israel, quae paucorum futura est. 3c ideo dicitur Deus consummaris iv abbreuiatis ut in paraphrasi. G. Vsus sum verbo futuri, quod in illis participiis, Consummani es μνeωι us, Idetur includi quasi dicat erit consummans de abbreuia an s. Bla verbanum. 23. in Isaia secundum vulgatam aliter habentur. sed parua differentia esse Paulus illa citat iuxta Septuaginta. ρ. Testimonium illud seeundum historiam, sicut d praecedens, est
de captiuitate Israel, in qua paucissimi ex decem tribubus redierunt.
Sed iis initur testimoniis Apostolus transiens ad allegoriam, quam prosequitur de saluandis per fidem, quam debemus dicere figuratam esse in illa eaptiuitate quae fuit figura maioris captiuitatis. o. Testimonium illud textum est ex duobus locis Isaiae: initium nim, crinis habetur Isai. I . ubi dicitur iis orbis Ecetera mittam m=Dissilia eum Corale
99쪽
porris issean si sumpta sunt ex capite 3 illum ergo lapidem, ruem Isaucap. s. dixit probatum electum, fundatum, Meretiosum in Sion. id est,in Eeelesia, nempe Christum Dominum probatum quidem, ocesectum eredentibus in ipsum: eundem eap. s. ubi etiam de Christo loquitur,cum diriuet futurum in sanctificationem, quaratione c. a dixit. πιδε- μα- - , ροαδ appellat lapidem offensionis S petram scandali de in laqueum, ct in ruinam, sicut Lucae 2 Mee Me μ--Η ---am,ta resurre-onem Paulus complexus est simul, quod Isaias vir isque eapite dixit, sic etiam a Petri, dicitur. Prepte quedramine μν---
3i. In Isaia secundum vulgatam habetur,aiaeredit, aes meti ea idem sensus, pro non IV -νis, est enim signum confessionis di ve recundiae cum aliquis festinat fugere conspectum aliorum, Hispan
dicimus, eamerae, quod Latine rubore suffundi, transferunt. mea. δεων, quam lectionem sequitur Paulus, vide in annotationibus capitia sequentianum. I .
O toto capite probat id, quodpostr
m dixerat in a. st nempe Iudaeos non
fuisse consequutos veram iustitiam,s sanctitatem, quia non conabantur legem
explere ex Ide, sed putabant ex suis viribus eamposse obseruare,cum tamen legis plenitudo, acultas obseruandi ea uipse ristinin
100쪽
aes Ratres,voluntas quidem cor eiusdem capitis.
Dim stripsi quoniam iustitiam μ' - - - - 'Πη lege est qui fecerit homo, utes en qua
Quis descendet in abyssum ho 'te' 'φρpraebentAubiectosinissi, est,Christum a mortuis reuoeare ' ρ 'm τ sed quid dicit scriptura DProp η 'er obseruatio en chria est verbum in ore tuo,&in corde M, Nperfidem istius emove tuo hoc est, verbum fidei qu61 -- ei stilia Uequamur. 6 Quid praedicamus. Quia si confiteari, προ mmm, si Iudaei christum non in ore tuo Dominum Iesum,&in trip eses, neu iritumsidesini iam corde tuo credideris, quod Deus Npente , conantes se statum iustos illum suscitauit a mortuis, saluit, 'dustriομβ,ex is obseruatione, em eris. Corde enim ereditur ad tu er Mem non observent, Criustiastitiam Dore autem consessio fit tum ει γημπηοπιωηsequantur 1 ad salutem. Dicit enim Scriptura re M misticendi Deo. Omnis oui eredit in ictum, non rustitiam eonmmendi.sed nonse Meonsuadetur. Non enim est di m sires ream. Mostes enim stinctio Iudai,4 exei: Nam xit rauita . talem esse iustitiam idem Dominus omnium, diues Quam obseruamne is, o manda- Is in omnes qui inuocantillum o torum est, rqui ipsa obstruauerit,mnis enim quicunq; inuocauerit nil imali, Sed hane ean- nomenDomini, tuus erit.Qus dem nons ex propriis tribus sed modo ergo inuocabunt eum, in xllirimsideitestatur idem Deurdo. quem M illis