Roberti Bellarmini ... Solida Christianae fidei demonstratio. Opera V.P.F. Balduini Iunii Ordinis minorum, ex eius operibus controuersiarum desumpta

발행: 1611년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

101쪽

Posterior error ex iis, quae dicta fiunt, facii refutatur. Si enim principes P.R.His. non sutat Ecclesiae optimates, ad eos non pertinet Aristocratia Ecclesiae. Posse sunt etiam adiungi haec argumenta. Primum ρ, Regimen Ecclesiae sit perna

turale est: itemini igitur conuenit, nisi cui Deus commisit. Legimus autem in Scripturis, commissuin Apostolis, dc Episcopis eorum fiaccessoribus. Nam Petro Apostolo dictum est: Pasie oves. Et de Episcopis dicitur: Queis posuit Dos Episcopos regere missilum Dei. De Regibus nihil eiusmodi usquam legimus. Deinde ;Ad annos ferme CCC. iiussus fuit in Ecclesia setcularis princeps,excepto ibitim Philippo Imperatore,qui breuissimo tempore superuixit: dc forte . ., aliquis alius in prouinciis non subiectis imperio Romano: & tamen eadem fuit Ecclesia, quae nunc est, & eandem habuit regiminis formam: non igitur principes Leculi sunt, qui Christi Ecclesiam regunt. Item qui habent luminam potestatem in Rep. ij possunt omni I. quae inseriores Magistratus possulit. At non possunt Reges ossicium Epistopi, presedeteri, Diaconi sibi usurpare: qualia sunt, Verbum Dei pretiuore bapti Zare, consecrare, non igitur sunt Reges supremi Ecclesiae magistratus. Non posse autem Reses ossicia facerdotum inuadere, probamus: nam Reges non - Isim viri, sed etiam foeminae esse possunt: at 'milias publicὲ docere Apostolus

prohibet. Deinde Iosaphat, ReX optimus: Amarias, inquit, Sacertis, Pon tifex in omnibus,qua ad Deum pertinent. prasidebit porrὸ Zabadias super ea vera erit, y. qua ad Regis Q. tum pertinent. Et cum OZias rex vellet thus adolere, prohibuit eum Pontifex dicens: Non es tui σι , Ocia , adolere incensium Domino, sed acerdo- a Paraca eum. Et clim ille perseueraret continuo grauissima lepra diuinitus percunsus est. Multo erso miniis hoc licitum est in Testamento nouo. od idem patet ex Conciliis, & Patribus. Propositio tertia: Regimen Fcι ia non est praecipue penes Epis vos. Duo hic 'ap. 3. Caluini errores sunt. Prior est, Episcopos,& Presbyteros, iure diuino pares esse. Posterior, in caecii seniorum supremam Eccletiis potestatem relidere. Prior error refutatur ex posteriore, siquidem hi duo inter se pugnant. Si enim Ecclesia regitur ab optimatibus, ut habet secundus error,certe Presbyteri non sunt optimates: vel si Presbyteri sint optimates, Ecclesia non regitur ab optimativus, ut habet secundus error. Constat enim in Conciliis generalibus, in quibus de administratione totius Ecclesiae agitur,& ubi lege, , quibus Ecclesia regitur, feruntur, vel abrogantur . nunquam interfuisse Ρresbyteros cum auctoritate definiendi,nisi essent Legati, & locum tenerent aliquorum Episcoporum, ut patet ex actis Conciliorum. Posterior error confutatur primo : Nusquam in Scriptura legitur collata summa potestas Concilio sacerdotum. Qciaecumque enim auctoritas Apo-s

flolis, caeterisque discipulis concessa a Christo est, non ibium omnibus, sed etiam singulis concesta est; neque ad eam exercendam erat opusGConcilio. Poterat enim sine dubio Apostoli singuli,& possunt etiam nunc singuli Epincopi docere, baptizare, soluere, ligare, orditrare Ministros,&c. Secundis; Si penes.optimates esset Ecclesiae regimen, sequeretur Eccle- x Distin fiam fertae er carae rectoribus, ic, ut plurimum, neminem eis cui cum

102쪽

sit commune bonum: proinde Remp. Ecclesiasticam omnium esse mIsereianiam. Optimates enim,elim pares inter se sint, non possunt commune bonum, ut par est, administrare, nisi vel congregati sint, vel si quem elegerine communi consensu magistratum,cui omnes obediant: quemadmodum Romani suos Consules eligebant. At in Ecclesia rarissimE congregantur optimates ad generale Concilium. Primis enim CCC. annis nulla fuit congregatio generalis: postea verδ, Vix centesimo quoque anno. Magistratum autem, cui Ecclesia uniuersia, sal rem ad tempus, pareret, nullum Vnquam optimates illi crearunt. Nam, si creassent unum, is maxime fuisset ex primariis quinque Patriarchis,qui sem- Der in Ecclesia prae caeteris emicuerunt: At Patriarcham Rom. nunquam habuisse hanc potestatem, aduersarii contendunt. De caeteris quatuor res est certi sisima: nunquam enim Alexandrinus Patriarcha aliquid iuris habuit extra AEgyptum,neque alij extra suas regiones. Terti o; Si esset in eqtu optimatium summa potestas, quis numerosius eo-geretur Concilium,eb plus haberet auctoritatis: neque unquam euenire posset, et minori Concilio plus tribueretur,quam maiori. At Concilium Ariminense Episcoporum D C. nullius Vnquam auctoritatis in Ecclesia Catholica habitum est. Concilium autem primum Constantinopolitanum CL. Episcopor msummae semper auctoritatis fuit.

Ac nos quidem Catholici huius rei caussam reddimus, quδd illud fuerit 1

Pont .summo,in quo est silmma Ecclesiae potestas,reprobatum: Hoc autem confirmatum. Qui autem summam potestatem tribuunt optimatibus, nurulam huius rei causam adferre possunt. Quareb;Tametsi Democratia est absolutepessimum regimen, tamen Eeclesiae perniciosior esse videtur Aristocratia . Siquidem summum Ecclesiae malum haeresis est;Haereses autem ab optimatibus potius,quam plebeis hominibus excitantur. Certe haeresiarchae sere onmes aut Episcopi, aut Prec-byteri fuerunt Itaque sunt haereses,quasi quqdam optimatium factiones,sine quibus nulla essent in Ecclesia populorum seditiones. Factiones autem nunquam faci- Iilis,aut frequentius oriuntur, quam clim optimates regunt,n patet everimento, & Pnilo phorum testimonio. Propositio quarta: Rerimen ecclesiasticum praecipuὲ M-νchisum esse debet. Prob.primb,quia tres sunt regiminis formae, &iam probatum est, Ecclesiae regimen nec esse Aristocraticum, nec Democraticum,quid aliud iuperest, quam ut sit Monarchicum' Deinde;si Monarchia est optimum, &praestantissimum regimen, certum est, Ecclesiam Dei a sapientissimo Principe Christo institutum, optime gubernari quis inficiari potest eius regimen debere esse MonarchicumφProb. secundo, , similituditae, quam habet Ecclesia mortalium hominum cum Ecclesia immortalium Angelorum . Siquidem certum est. istam illius exemplar, S quas ideam quandam esse,ut Apostolus indicare videtur: ideo que Bernardua militantem Ecclesiam in Apoces. Hiems em ηoum descenden

103쪽

ciuitatis itistituta, dc conformata sit.Nec minus certum,inter Anselos, praeter summum Regem omnium, Deum, esse Unum, qui alijs omnibus praesit. At initio quidem praeditum hic dignitate eum fuisse, qui nunc diabolus diem tur,testantur Patres,& deduci potest ex Iob: Nam Behemeth, id est,diabo- tib o. lus,dicitur principium viarum Domini. Et apud Isaiam comparatur Lucifero,id est,stellarum maximae, &pulcherrima saltem quoad apparentiam, & vulgi opinionem,ad quam se Scripturae accommodare silet t. Hune autem Luci serum esse diabolum, docent Patres. Et apud Ezechie-lam: omnis lapis pretis operimentum tui . Et mox enumerantur nouem lapi- - ε 33 des,quibus lignificantur, ut Gregorius exponit, nouem Chori Angelorum, qui hunc Angelum,tanquam principem situm,circumstabant. Post casium vero diaboli S. Michaelem principem esse omnium Angelorum,colligitur ex Apocalypsi: Michaidis, o aueIi eius: ides ,Michael, dc exerci--ix. tus eius. Ut enim, clim ibidem dicitur, Diabolus, ct Angeli eius. intelligimus, omnes Angelos malos diabolo eq. lubiectos, ut milites Imperatori: ita cum dicitur: Mulia A.or Angeli eius,intestigeriae mus, omnes Angelos bonos Michaelem principem suum agnoscere . Quocirca recte in Ecclesiastico officio S. Michael paradisi praepositus , & princeps coelestis militiae nomi-

natur.

Prob. terti δ, propositio ex Ecclesia G stamenti veteris. Constat enim, 3. Testamentum vetus fuisse figuram noui, teste Apostolo: Iuc omnia continge. r . Mui illis infigura. Tempore autem Testamenti Veteris semper fuit unus, qui omnibus praeerat in iis,quae ad legem,&relinonem pertinebant. Ac praeseristim ab eo tempore,quo caperunt Hebraei redigi ad formam populi, & gube nari legibus , Sc magistratibus : quod fuit post egressionem ab AEgnto. Tune enim Moyses ordinauit Remp. Iudaeorum,scripsit eis leges,quas a Deo acceperat, Aaronem consecrauit Pontificem,eique uni Sacerdotes omnes, MLeuitas subiecit. Ac deinde. usque ad Christi tempora, nunquam defuit unus princeps sacerdotum, qui omnes Synagosas totius mundi guberararet. Prob.quarib ab iis simili lucrinibus. quibus Ecclesia in Script. desicribitur.

Omnes enim ostendunt. necessario in Ecclesia debere ese unum caput . Comparatur Ecclesia exerciIui ordinato : Corpori humano se seu mulieri speciosa: Regno: ouili: mui: Naui. seu Afra Nom. Iam nulla sunt castra ordinata, ubi non sit unus Imperator,multi Tribuni plures Centuriones,&c. Pari ratione in quolibet corpore humano vnum est caput. Aene forte ditacaa, habet Ecclesia sulim caput Christum ; propterea non comparamus hoe 'Τ' loco Ecclesiam cum Christo , Ut membra cum capite, sed Vt sponsam cum .. H. at . sponsis qua similitudine Scripturae utuntuI. . R. r. in Ac profectis si scelesia. quae est interris, Chri ilOiectu , non inepte comparatur sponsae: secluso etiam Christo,unum caput habere debet. Praesertim elim diserte inter alia eicis membra, etiam caput numeretur. Caput tuum, in- al. . quit sponsiis ad sponsam.sicut Carmelus. Et sponsa deiponso: Caput eius auram utimum. Ex sponsiu quid comparat caput sponsae monti Carmelo, quo-

104쪽

niam etsi summus Pontifex unus est mons,tamen nihil aliud est,qulim terra id est, homo. Comparat autem sponsa sporali caput auro, quia caput Christi Deus eth. Iam vero quod unquam regitum fuit, quod non regeretur ab uno' Et quanquam Rex Ecclesiae Ciaristus eii, tamen ex eo colligimus, Ecclesiam habere debere praeter Chriitum aliquem unum, a quo regatur, quod regna semper administrentur regie, id est. Per unum, qui omnibus praesit,&1iquidem Rex pret sens est. per se id facit: si abest, per alium . qui dicitur Pro

rex. Saepe etiam, Rege pretilente, generalis aliquis vicarius constituitur. Quod vero ovile unum pastorem quoque unum requirat, ex Euangelio colligitur: Fiet reum omis, inquit Dominus, ct νηus pastor. Vbi obiter notandum, posse illud; drmis pastor. intelligi de pallore secundario, id est, de Petro,eiusque siccessoribus,m Cyprianus exponit. Nam, ciun Dominus alias oves hasere se dicit. φυ η- sunt ex hoc ovili. de populo Gentili, & Iudetoruria loquitur: ac docet, se habere inter gentes multos electos, qui vel iam fidelesunt, vel certe futuri sint,& tamen ad populum illum Iudaicum non pertineant. Quamuis autem, si de Pastore me agatur, semper fuerint populus Iudetorum & populus Gentilium unum ouile, & Deus unus eorum pastor et non tamen semper fuerunt unum ouue, & Unus pallor,respectu gubernationis humanae. Nec enim Gentiles, vel qui inter eos ad Ecclesiam pertinebant, a Iudetorum Pontifice regebantur. At voluit, post aduentum suum Christus ex utroque populo unum ouile fieri, omnesque homines ab uno Pastore homine gubernari. Omnis etiam domus unum habet Dominum, & Vnu oeconomum, iuxta .dllud: Quis. paras. est di=ensator, re prudens. quem constituet Dominus supere Iamiliani suam Quae verba dicunt Ρetro, & de ipso Petro. Nam paul,

antὲ, cum Dominus dixisset: Beati servi ιsii. quos , ι .in venerit Omninus, inuenerie violantes; qΜsiuit Petrus: Domine, ad nos dicu hanc parantam, an ad omnει Reia

ndit Dominus Petro: cauis. putas. est Mosator. dcc. asi diceret: Tibi, o Petre, inprimis dico: tibi enim incumbit cogitare, quid requiratur in oeconomo fideli, & prudenti, quem constituet Dominus super familiam suam. Et paulh post, ut o stendat, se loqui de uno, qui praesit omnibus conseruis, & qui soli Domino subiiciatur, subiungit: u .d si vixerit ni us iste struus

incor suo , moram facit Dominus meus venire; ct caperit percutere servos, or ancil-

, ct maηducare .ct bibere cum ebriosis: veniet Dominus servi illius indis, qua non terat. 9 hora, qua nesit, ct diuidet eum. partemque eius cum inli selibus Nnet. QMius verbis Dominus aperte indicat, se unum seruum toti domui suae praeposi- .

turum, qui a se solo iudicari possit. Prob. quinto a primordiis gubernationis Ecclesiae. Nam constat, Ecclesiam a Chri sto congregatam caepisse initio regimen visibile,& externum habere Monuchicum,non Aristo craticum,aut Democraticum. Christus enim, cum in terris degeret,eam visibiliter administrabat,ut summus eius pallor, ω rector. Eri etiam nunchabere debet Ecclesia externum, & visibile regimen Monarchicum: alioqui nouellet Ecclesia, quae nunc est, eadem ciuitas

Dei cum ilia. Ciuitas enim. Vt docet Philosophus, dicitur eadem spetie,donee rearanet eadem foma Re . id ςst, communis gubernationis modus, quo Dissilired by Cooste

105쪽

uo mutato mutatur etiam ciuitas.

Prob. sextδ propositio a simili. Recte in locis singulis singuli eonstituun- ειιι.ε. tur J scopi, qui ceteris omnibus eius loci ministris, dc pastoribus praesint. Rursus, in prouinciis singulis recte constituuntur intropolitani singuli, qui suae prouinciae Episcopis praesideant; & in maioribus urbibus Primate, is Patriarchae, qui curam suscipiant ampliorem. Ergo aequum est, ut sit etiam unus aliquis, qui toti Ecclenae pr0ir, & cui Primates quoque, & Patriarchae

subiiciantur. Nam,si mnarchicus principatus conuenit uni ciuitati, uni pro uinciae, uni nationi eur non etiam Ecesese uniuinae. Prob. septimis: a propagatione Ecclesiae. Nam Ecclesia semper creuit, de Prob. . crescere deber, donec in toto mundo pridicatum sit Euangelium: pradicabitur hu regni in virtuoso munde. θr- reniet consummatio. Non autem potest id fieri,nisi sit unus summus Ecclesiae primi,cui sellieitudo incumbat totius huius corporis conseruandi, dc propagandi. Nam nemo debet pridieare, nisi mittatur: stum. .pradicabunt, nisi mittantur. Mittere autem RM to. in alienas prouincias, non est Episcoporum particularium. Illi enim habemsuos certos fines Epitcopatus sui, extra quos nullum ius habent, nee ad eos pertinet cura, nisi tuendi gregis sibi assignati. Prob. octaub, ex unitate fidei. Nectae est enim, ut omnes fideles idem Prob. t. omnino sentiant in rebus fidei. enim νη- D v, una fides, unam banisma. Αt una fides in Eeclesia esse non potest, si non fit unus summus Iudex cui omnes acquiestere tenean . Ratio etiam docet: Cum enim multi' sine pares, vix fieri potest, ut in rebus obscuris, dc dissicilibus, ullus velit sterius iudiciumsuo anteponi.

Fueritne Apostolus Petrus Ecclesiae totius caput. & princeps loco Christi, ab ipso Christo constitutus

AF prRMATIVAM partem docent Carl Iici. Prob. primo duobus ma , locis Euangelii, in quom altero promittitur, in altero exhibetur. Prior θν,- locus est: Ta es Petrus, oe μ ν hanc petram aedificab. Ecclesi/m meam. cor tibi tabo claaes regni cavorinne or quodcunq-ligaueris seper terram. erit ligatum cy mcalis: θ questamque 'iseris 'per terram , erit sius tum ct in catis. Quorum verborum planus, &obuius simius est, ut intelligamus, si1b dilabus metaphoris promissum Petro totius Ecclesiae principatum. Prior metaphora inrundamenti, IM dificia. Quod enim est in dificio fundamentum, est,in corpore caput nciuitMe rect , Rex mτegia, pater uniliar in domo.

106쪽

Posterior est clauium. Qui enim traduntur claues ciuitatis, ille InstItuitur Rex, vel ceria gubernator ciuitatis, qui, quos vult, admittat; quos vult ex

cludat.

Quaestiones igitur quatuor hic explicandae sunt. Prima: An Petriis sit ilup tra, super quam fundatur Ecclesial. De hac communis Catholicorum sententia est, petram illam esse Petrum. id est, illam per iram, quae dicitur Petrusi non tamen ut persona erat particularis, ted ut pallor, & caput Ecclesiae. Haec deducitur prinuam ex ipso textu. Nam illud pronomen, Hanc, cum dicitur, Et super banc petram, demonstrat aliquam petram, de qua patiabanth Dominus sit locutust proxime autem Dominus Petrum Vocauerat petram; Syriace enim loquebatur, dc Syriaca lingua Petrus dicitur Cephas. Cephas autem petram significata. nam ubicunque in textu Hebraeo eli perra. in Syriaco est Cepha. Dixit ergo Dominus: Tu es Cepha, &super hoc Cephae vel Latine, Tu es per .ct super banc petram, dcc. EX quo siequitur, illud, Hanc, non posse reserri,nisi ad Petrum,qui eo loco vocatus est petra. At cur Latinus interpres non vertit, Tu es petrat Quod Graecum codicem sit secutus. Non enim vertit ex Syriaco , sed ex Graeco: σὐ ει NHrος ε ἐπὶ ταὐτη is ortuae.

οἰκοδομήσω τἀν έκκλησίαν μου. Cur autem Graecus interpres non Verterit: συλ πiv x, si ἐπι ταυ nriva. . Causa est, quoniam, cum apud Graecos tam

πtuos, quam πέτρα significet lapidem , visum eth interpreti , commodius homini nomen mascuunum, quam 'mininum tribuere. Deinde vero ad explicandam metaphoram, secundo loco non Voluit dicere, ἐπὶ τῶ πετρω. Quod fuisset ambiguum: sed επὶ τῆ πετρα. Quod nihil aliud, quam saxum significat. Accessiit consensus Ecclesiae totius,& Graecoru, ac Latinorum Patrum. Secunda quaestio est: Quid usuριν Petram ad Pari Ecclesiismi Catholici docent, hia metaphora significari, Petro esse commissum regimen totius Ecclesiae, praecipue circa fidem. Petrae enim fundamentali hoe est proprium totum aedificium regere,& sustentare. Atque hoc modo exponunt Patres. Dices: Omnes Apostoli etiam dicuntur fundamenta: Fun-meuis eius in montibus sanctis. Id est,ut exponit Augustinus, in Apostolis,& Prophetis. Et: Et murus ciuitatis habens fundamenta duo IMim,o in eis duodecim nomina duodecim spostolorum Agni. Et: Supera Ilicati supra fundamentum Apostolorum, o Prophetarum. Niliit igitur proprium, & singulare Petro datum, vel promissum est.

Resipondeo, tribus modis Apostolos omnes fuisse Ecclesiae fundamenta, sine ullo tamen Petri praeiudicio. Vno modo,quia ipsi primi Ecclesias ubique

fundarunt. Nec enim Petrus conuertit ad fidem totum orbem terrarum; ted alias regiones Petrus, alias Iacobus, alias caeteri ad Christum adduxerunt. Qtiare B. Paulus:Sic,inquit, praedicaui,nsui ubi nominatus eIt Christru . ne supeν alienum fundamentum adisi carem. Et: Visapiensauhitectu fundamentum posivi, alius aurem superadi uat. Atque hoc modo ex aequo sunt Apostoli fundamenta. Idque significatum credimus in Apoc. Altero, modo dicuntur Madamenta Eccle

siae,Apostoli,& Prophetae,ratione docui a Deo reuelatae. Siquidem fides Ecclesiae Diqitigoo by Corale

107쪽

Nec enim semper reuelantur Ecclesiae noui articuli, ted in ea doctrina Ecclesia acquiescit, quam Apostoli,& Prophetae a Domino didicerunt, & praedicatione,vel litteris ad Apostolos mandati erunt. Atque hae ratione superaedificamur, ut Apostolus ait ad Ephes. Nec in his duobus maior est Petrus ex

teri S.

Tertio modo dicuntur fundamenta omnes Apostoli ratione gubernationis. Omnes enim fuerunt capita, reeiores, &pastores Ecclesiae uniuersa: sed non eodem modo,quo Petrus. Illi enim habuerunt immam, atque amplissimam pote Itatem, ut Apostoli, seu legati; Petrus autem, ut pallor ordi

Deinde,ita habuerunt plenitudinem potestatis, Ut tamen Petrus esset caput eorum,& ab illo penderent;i on e contrario. Atque hoc est,quod promittitur Petro, cum ei soli coram aliis dacitur: Super banc petram aedificabo Ecclesiam Asau is.

meam.

Tertia dubitatio est de per na, cui dicitur: Tibi dabo claues. Notandum autem, duobus modis potuisse Petrum per nam Ecclesiae gerirere; H: storice, & parabolice. ' is . . IHistorice is gerit personam alterius, qui re alliquvvere a se gesta, rem ab ' alio gerendam significat, & eam quodammodo repraesentat. Sic Abraham vere duos filios habens, Deum significauit, qui duos populos habiturus erat; ut Apostolus exposuit. Sic Martha sollicita citcafiequetis ministerium, &Maria sedens secus pedes Domini, duas vitas demonstrarunt, quarum altera in actione, altera in contemplatione versatur. Parabolice per unum aliud significatur, quando res vere gesta nulla proponitur, sed aliquid verisimile fingitur ad aliud significandum. Quo mocho in Evangelio, qui seminat honum semen, Christum praedicantem significat. Nos ergo priore modo Petrum Ecclesiae personam gessisse dicimus' Ita nimirum, ut ipse Vere,&principaliter,ac immediate claues acceperit,& simul eas accipiendo significauerit, uniuersam Ecclesiam suo quodam modo postea accepturam. Prob. prim6, quia tot modis Christus Petri per nam designauit, ut non pluribus circumstantiis quod recte Caietan . notauit) describere soleant aliquem certum hominem notarii illi,qui instrumenta publica conficiunt. Nam inprimis expressit substantiam personae singularis, per pronomen, iudeli

de addidit nomen inditum in natiuitate, cum ait; Beatus es Simon: adiunxit no- a u.i6. men Patris, chm ait: Filiis I a: nee omittere voluit nomen a se recens impositum: Et uro duo tibi inquit, quia tu es Petrus. Quorsum tam accurata descriptio,,

si nihil ipfi petro proprie promittitur ' Deinde non erat eo tempore Petrus Ecclesiae legatus,aut vicarius. iniis enim eiusmodi prouinciam illi imposue xatynon igitur susipicari possumus, nomine il lum Ecclesiae, & non potius suo, claues accepisse. Praeterea; Illi propriἡ claues promittuntur,qui dixerat: Tu es Christia. Illius Dei vivi. Id enim significabant illa verba: Et ego dico tibi. Nam, ut S. Hieronymus dicit, mercedem recepit vera confessio. At illam praeclaram confessi Μ nem Dissi j by Corale

108쪽

nem Petrus edidit, & in persona sua edidit: ergo in persona sua clauitim pro misitonem accepit. Ad haec; Si propterea esset negandum, Petro promissas esse claues, quia ηὐuram gerebat Ecclesiae; eadem certe ratione negabimus, Abraham duos lusos habuisse, quia duo illi filii duos populos,Apostolo teste. significabant. Neque verum esse fatebimur, Martham sollicitam sitisse circa plurima, dum inror eius Maria ad pedes sederet, quia nimirum actionem, Sc contemplationem duae illaetaminae adumbrabant. Quod si graue est, tam apertas historias in dubium reuocare, graue etiam videri debet, dubitare, sitne Petro aliquid singulariter promissum, cum tam perspicue narretur in Evangelica historia. Denique; Illi dictum est a Domino: Dbi dabo claues regui calorum, paullo post ab eodem Domino audiuit: Vade post me Satana . scandalum es mihi. Atque haec posteriora verba soli Petro, & in peribi propria dicta sunt. Patet autem utrumque illud dictum eidem, nam utrumque habetur in eodem capite Euangelii, dcx trobique nomen Petri exprimitur, &in hanc sententiam veteres Patres omnes conueniunt.

Q rta dubitatio est : Quid intelligatur per claues Catholici on es per claues datas Petro, intelligunt summam potestatem in omnem Ecclei Mn. Id tribus rationibus confirmamus. Primum ipsa metaphora clauium, ut in Script .accipi solet. Siquidem apud ictiam describitur depositio unius summi Pontificis,& institutio alterius his verbis : Vade, re ingredere ad eum, qui habitat in tabernacula. ad Sobnam praepositum iampli, ct dices ad eum, Quid tu bicy Et inta: Expellam te de statione tua, est demini Isterio tuo deponam te. Et erit in die: vocabo seruum meum Eliacim. filium Helcia, or indua in illum tunica tua, ct cingulo tuo confortabo eum. θ potestatem tuam dabo in manus eius: θ erit quasi Pater babitantibus Ierusalem, ct domui Iuda. Et dabo cla radamus David super bumeyum eius; θ aperiet, is nonarit qui claudaι , ct claudet, or maerit . qui aperiat. Hic aperte per clam non intelligitur remissio peccatorum,

aut ministerium verbi, sed principatus E esiasticus. Qith etiam pertinet illud : Factus est principatus eius super buu erum eius. Idcirco enim dicitur principatus super humerum impositus, quoniam claues, quibus principatus desag- natur, super humerum PQuis blabant. Neque per claues Christi principatum significari, negare potest, qui legit illud de Christo: Hac dicit sanctus, ct veras,

qui habet clavem David, qui amrit. 9 nemo clausιr; claudit nemo aperit. Accedit etiam communis consuetii do in res us prophanis. Quando enim urbes deduntur alicui principi, o sierunt ei claues in signum subiectionis; & et,qui instituitur oeconimus in domo, claues tradi solent. Secundo prob. illis verbis: QMdcunqueliraveris,lcc. Nam in Script . ligare dicitur, qui praecipit, & qui punit. Domῆceptis loquitur Dominus:

gant, inquit, meragra Mia, importabilia in hum ros hominum 3cc. Deritiis: Qaacunque astigaueritis super terram,&c. Hic enim loquitur Dominus de censura excommunicationis. Ligat enim Ecclesia eos, quos punit pena egeom-ilicationis. Hinc etiarn dicimus commimiter, nomines obligam ad legem

seruandam, & etiam obligari ad petitam subeundam, si eam liou seruet. Sobuere autem dicitur, qui romittit Peccata, qui liberat a rina, qui disjeniat inles

109쪽

tro generat item. solueris, &c. Datur ei potestas praecipiendi, M it x punielidi, disipentandi,remittendi proinde fit iudex, & princeps omni umqui sunt in Ecclesia.

Tetti h idem ex Patribus probatur, P L . AIter locus Euangelii, in quo scilicet exhibetur B. Petro Primatus,est iste: Simon Ira is, pasce oves meas . Ac primum, soli Petro hoc fuisse dictum, prob. primδ ex illo nomine: Simon Ioannis. Nam eo nomine solus Petrus Vocabatur. 'is. Nec sine mysterio eodem modo Christus Petrum appellat, & cum promittit ei claues;&cum oues pascendas committit: Vt nimirum intelligeremus, il--ελlud ipsum reipsidari Ioannis vlt. quod fuerat promissum inith. 16.&eidem iε μ λ illi Simoni dari, cui fuerat ante promissum. Secundo prob. ex illis verbis: Diligis me plus hisy Illi enim dicitur: Pasi oves' mas; cui dicitur: Diligis me plus bul Hoc autem ibit Petro dici,manifestum est, cum disertis verbis excludantur caeteri illa comparatione, Imbis. Porro qui excluduntur, non quicunque homines,sed pricipui Apostoli sunt. Erant enim tunc praesentes cum Petro Nathanael, quem multi Bartholometum esse putant, Iacobus, Ioannes, Thomas, &duo alii discipuli, quorum alterum eredibile est, fui sise Andraeam: Non igitur omnibus Apostobs, sed soli Petro dia

citur: Pasce oves me .

Tertiὁprob. extrina interrogatione. Nam ex Cyrillo, & Augustino,&alijs in hunc locum discimus, Petrum ter interrogatum; an diligeret plus e teris; quia ter negauerat. At Golus ipse ter negauerat: igitur solus ipse interia

rogatur.

Quarib prob. ex illis verbis: Contristatus est Petrini &e. Propterea enim contristatus est Petrus, si Chrysostomo credimus, quia metuebat, ne fort.

falleretur, clim diceret: Tuscis Domine. dcc. quemadmodum falsus fuerat,qua- ido dixerat: Etiamsi oportuerit me mari tecum. non re negabo. Sed ista caussa tristi- meth. 26. tiae soli Petro, qui Dominum negauerat, conuenit . ergb, &c. Quinto prob. ex illis verbis: Cum seueris extendes manum tuam. 8ce. Illi toa'.

enim dicitur, Pasce, cui pretescitur crucifixio, quae soli Petro, 6c in propria

persona praedicitur. Sexto, ex illis: Hic autem quies: Sc ex responsione Domini: Quidadt.' tu me sequere. Nunouam enim Petrus interrogasset, quid Ioannes acturus esset, si intellexisset dictum omnibus: Pasi eoues meas. Neque Dominus dixisset: ad teycte. Sed dixisset: idem faciet, quod tu. Septimλ, idem probari posset ex Paxribus. Sequitur iam, ut quid signi- alia φficet hoc, ipsum, pascere. videamus. Nobis autem dissicile non erit, ex hac ip- ratia voce, Pasce, demonstrare summam potestatem illi attribui, cui dicitur: pasce oves meas. Primum enim non proprie dicitur pascere alium, qui cibum quacunque ratione ministrat: sed qui procurat, & prouidet alteri cibum: quod cerihpripositi, ac gubernatoris est. Q putas inquit Dominus,est deludi - LMea I sator. ac prudens. quem constituis Dominus seuper fam fiam Iuam, τι det illis in tempore

tritici mansuram Itaque illius est pascere, qui est supersimiliam constitutus. Deinde per verbum, Pasie, intelligitur ex conmuni usu loquentium, omnis M a aetiis Diuiliam by Corale

110쪽

si DE ROMANO PONTIFICE. actus pastoralis. Idem est enim pastere, quod agere pastorem, siue esse pastorem. Porro actus pastoralis i on est tantiim, praebere cibum, sed etiam ducere,reducere, tueri,praeelse,redere,castigare. Hinc videlicet in Script passim pascere accipitur pro eo, quod est regere: Reges eos ita νirga ferrea. In Hebraeo est: Pasces eos. Et cane qui pascuntur in irga ferrea, veris imam potestatem in pastore suo esse,negare non possunt. Et Cyro dicitur: Pastor meus es tu. Quo Ioco non ministerium praebendi cibum,sed amplissimum regnum Cyro praedicitur.

Deinde hoc manifestilis potest demonstrari ex eo verbo, quod Ioannes in Evangelio suo posuit. Scripsit enim ποῶ -iνε, id est, pasce, regendo,&praesidendo. Nam & Homerus,vocat frequenter Regem Agamemnonem ποιμ γαλαῶν,id est,pastorem populoru. Et in Script .vbi legimus: Ex te enim exiet Dux. qui regat populumen Ist,et in Graeco est: ἐκσουμοι ἐξελεὀ-αι .γουμ νος,δςις ποιμα- et ον λαον του Et notandum in Hebraeo apud Michaeam , unde Amtthaeus accepit, non esse verbum,quod pascere significat, sed quod dominari. Denique in Moc. ubi dicitur: Et ipse reget eos iu νirga ferrea; Graece est καὶ αres πριμανω ἀυτούς is σιδηρῶ.Igitur cum ποιμα-ω non significet, pascere quocunque modo, sed re re, ac praeelse, & Petro dictum sit a Domino.

τοι, cra τα προξατα . Manileste sequitur esse Petrum Rectorem , ac praesidem Ecclesiae constit uium . Accedant postremo testimonia Vetprum Pa

trum.

Denique, per oves meas intelligi omnes Christianos, etiam Apostolos ipsbs, nobis exploratum, certumque est. Est autem obseruandum, Christum bis dixisse: Pasce agnos semel: Pasce oves meas. Tametsi enim in Graeco textu semel est: Pasce agnos;&. bis: Pasce oves: tamen corruptus videtur locus vitio librariorum,qui in secundo loco scripserunt, etet Iozατα, csim scribere debui seni,' et βατια, id est, ouiciatus seu agnos. Facile autem fuerit excidere unum Iota. Ita esse, colligo ex Patribus, & ex nostra versione . Nam, si fuisset iri Graeco bis, 'οβατα, ne indoctissimus quidem puer secundo loco vertisset, Agnos. Quis enim ignorat, agnos diciανέα, non η ο ταφ Cum ergo omnes Latini codices legant, Agnos, nec unquam fuerit haec lectio a Hieronymo, vel ullo alio improbata, necesse est dicere, interpretem legisse, σουοβατια, id est, oviculas,& vertisse, ignos, quia ovicule, dc agni sipe pro eisdem accipiuntur. Ex hac variatione probamus, Petro omnes Christianos esse subiectos. Nam, si per oviculas intellisamus agnos,dicemus agnos bis repetitos esse, ad signi ficandum duos populos,Iudaicum,& Gentilem: oues autem semel nominatas significare Episcopos,qui sunt veluti matres agnorum. Si verb per oui culas intelligamus oves paruas,maiores agnis, minores persectis ovibus, d cendum erit cum Ambrosio, Petro committi agnos,ouiculas, &oues. id est incipientcs .proficientes,& perfectos,ita Vt nulli sint in F cclesia, quantumuis spirituales, eruditi, ancti, qui Petro non subsint. Vel per agnos intelligemus populos.qui nullam habent curam pastoralem, quique sollim filij sunt, non parentes: per olliculas accipiemus sacerdotes minores. id est, presbyteros,& parochos, qui sic sunt parentes populorum,ut sint filii Episcoporum: per oves denique sacerdotes ninores,iaest,Episcopos, qui Sc agnis, dc ovicu-

. lis Disiligod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION