장음표시 사용
71쪽
ΡRimum, probandum est, duas esse in Christo naturas contra primam P ob. - .
Eutychetis errorem. Prob. ex illis verbis; -a ascendis in caelum, nisi qui dessesidis de caelo, Filius hominis qui est in caelo, Certe iste, qui loquebatur, & vi- 'debatur,& Filium hominis se dicebat, secundum eam naturam, per qua Videbatiis, & Ioquebatur, & Filius hominis erat, non erat tunc in coelo, sed tantiis in terra, id est, in domo Nicodemi; neque erat Deus, sed homo, quia Deus non potest audiri, videri, tangi corporeis sensibus. Neque destenderat de coelo, sed natus erat in terra ex muliere. Et tamen iste idem asserit, sede caelo descendisse,& etiam tunc, csim loquebatur in terra, dicebat se esse in coelo. . Frgh alteram naturam Christus habuit praeter humanam, secundum uam potuit esse in coelo, quando secundum humanam erat in terra. Item eκlis: μου s.lὰmDIuebat Sabbatum, sed etiam Patrem suum dicebat Deum, aqualem se faciens Deo. Etr-OPater unum sumus. Vnde Pharisaei recte collegerunt, Christum ea verba se Denm asserere voluisse. Αt: Pater, inquit, maior me est. I- 'Non autem potest ullo modo fieri, ut secundum eandem naturam esset Patri aequalis, immo unum cum illo,& tamen minor Patre. Praeterea; Antequam Abrahamsere Lego sum. At ille idem natus erat in diebus
Augusti Caelaris,& habuerat XXX. annos,anno X-iberii. Non autem Disa 3. potest fieri, ut idem secundum idem fuerit ante Abraham, & post Abraham.
Thomas etiam,postquam viderat, & tetigerat Domini cicatrices, exclamauit: Dominus meus. θ Deus meus. At certe, quod viderat, & tetigerat, non erat I-. Deus,&tamen illum ipsiim Deum, & Dominum confitetur, cuius carnem tetigerat. Igitur ille & Deus,& homo erat. Quod etiam aperte docet sanctus is , Petrus: Dextera igitur Dei exaltatus. sudiι hoc donum quod vos videtis, o auditis. . Nam exaltari non est Dei, sed creaturae: effundere Spiritum sanctum non est creaturae, sed Dei.
Item, Paulus sic ad Episcopos loquitur: viritus Etus pestit vos regereticis- As. aorsiam Dei quam atqhi uti sanguinesuo. At Deus,ut Deus, non habet sanguinem: nam spiritus est Deus,& qui habet sanguinem, ut sic, non est Deus: ergis qui est Deus,& s uaguinem effudix, nesessarid habri duas naturas. Et: Quomlii ' 'Parras. inquit, est Christus μικκdum carium, qui est super omnia Deus benedictus insutilis. HL Apostolus dicit, Christum esse ex parentibus Iud is secu-durn carnem, ditaunensimul esse Deum super omnia, hi mirum s iu dum diuinitatem. Der ue; Idem Paulus.Gerit, christum, cum tu forma Dei est,'
Iam Vero,quod illae naturae non sint permixtae,nee sit diuitinas versa in hu- Δmanitatem, contra secundum euorem, Prob. , Nam tota Script clamat, ia, per a
72쪽
Deum esse immortalem,& ii corruptibilem. Ego Dom u. ct non m Μων. Et: -6i Deus ut filius b initiis, ut mutet ar Eta. Apus quem 12.ι est tr i ii ἐtatis. Et: Retistis cuIartim immortali. ct inuisibili, dcc. Et: holus haιet immortali at o . 3cc. Non esse autem diuinitatem natam,pallam, mortuam,Vt tertius error inserit, tum ex dictis colligitur,na:nqui eli immutabilis, re immortalis, nec in tempore irasci, nec mori ullo modo potest secundum id, unde est immort Iis,&immutabilis: tum etiam, quia Script . cum docent Christum in tempore natum,passum, & mortuum, addunt, secundum carnem; qua Voce clarae indicant,Christum non esse natum, nec passum, nec mortuum secundum diuinitatem. Qiu factus est ei ex semine Dauiddecuniam caruem. Eri. Ex quibus est Christis secorum carnem. Et: Mortificatus quidem carne,&.c. Et: Christo igitur in came&c. Accedant testimonia Patrum.
Ubd autem Christi caro sit eiusdem speciei cum nostra, contra quartum errorem; Sc Christum non simulatori ἡ, sed Verἡ natum, passum, mortuum esse,nullo negotio probari potest. Nam Beata Virgo dicitur peperisse Filium situm primogenitum: quomodo autem potuit virgo Christum habere Filium, si Christicar non fuit vera caro ex carne Virginis concepta' Item,' Paulus: Quia pueri commmicauersint corni, ct sari ini, o ipsie participauit eisum. Quid quaeso est, eisdem, nisi elusilem naturae carni, ac sanguini' Iam verbΕ-uangelia,& Apostolorum epistolae, nonne plurimorum mendaciorum argui deberent, clim passim Christum hominem , & hominis filium vocent, Mmatrem, atque cognatos habuisse, nec non essuri uilia, comedisse, ambulasse, fatigatum esse,denique passum mortuum, suscitatum. rmenti Nec enim aliquid horum de pnantas Date vere assirmari potest . Nec Glum Seripi. Christum hominem 'iocant ante resurrectionem, sed etiam postea: lateo ισυι apertos,o filium hominisantem a dextris Dei. Et Paulus: Statuit Deus diem, inqllo iudi aturas est o=bem in viro,quem definiuit, Sce. Deinde, Si Christus non verὲ mortuus, nec Vere resurrexit :erῖδ non ve-rὲ nos redemit, & adhuc sumus in peccatis nostris, ut Apostolus dicit. Deni- qive,cum discipuli suspicarentur phantasma esse, vel spiritum, quod videbant non verum hominem, Dominus ait: Palpate, o ridore quia 'tritus carnem , orosse non habet, scuι me νititis habere. Idem etiam prob. ex Concilijs & Patribus.
Probandum est secundo, unam in Christo esse personam contra Nestorium,&non purum hominem, sed ipsum Deum verum, secundum carnem, de Vir: ne iratum,passum in cruce,ac mortuum et se. Ac primaen omnia testimonia.quae supra protulimus ad probandum, Christum esse verum Deum; mon minorem vim habent aduersus Nestorium. Praeterea. Nouum Testamentum plenum est testimoniis. Quem dic t h.-mineses filium hominis' Restondit Petrus' Tu es Christus Filius Dei vivi. Vbi apertε B. Petrus ipsum filium hominis filium Dei viui esse confitetur. Et: Ideoques
quo nascetur ex te sanctum vocabitur Filius Dai. Ille igitur ipse, qui natus ex Vir- fine,ilon aliquis alius,uerhVocatur.&est Filius Dei. Et: Nemo ascendit in caeum, nisi qui descensit de caela, Filius hominis, quiest in coelo. Hunc enim locum non
ficile in aliter exponere, quam Patres exposuerunt, nimirum quod Domi
73쪽
. LIRER SECUN DV s. πnusmindem asserat Filium hominis,&Filium Dei. Et: uo, se Pater unum sumus. Quae certe verba humanae per nae conuenire non possunt ac propterea ille homo Christus,qui tunc loquebatur,non Verbi templum tantummodo, sed verbum ipsum erat. Et Dominus de caeco paulo ante illuminato: Tu credu p. in Filium Oeι' Respondit iste: Quis est. Domitie, νι credam ineam 'Dixit ei usu: Et vidistii eum ct quilo luitur tecum ipse est. At ille ait: Credo, Domine: procidensa orauiten. . Non poterat iane Dominus apertius demonstrare, Vnainesse peribitam Filii
Dei,& Filii hominis. Nam illum ipsum,quem caecus illuminatus vidit, audiuit,adorauit, Filium Dei appellari videm's. Dixit etiam Thomas Domino, quem videbat: Dominus meso, ct Deus meus. Nam&i se S. Ioannes scribetis μα ro. contra Cherinthum eidem haeresi laborantem, mox subdit: Haec autem scripta strent . ut credatu,quia Iesus est Christin. Filius Dei, id est,ut non diuidatis Christum in duas personas, in Filium Dei, & Filium hominis; sed credatis, Iesum Filium Marix eundem esse Christum, Filium Dei. Iam Apostolus: Qui proprio. Rom g. inquit, Filia non epercit.std pro nobis omni bis tradidit illum. ciuid clarius' Et: tac mbus est Christu secandum carnem , qiti est super omnia benedictus in sacvia, Amen. Ille igitur Christus homo, qui filius erat Abrahae secundum carnem, non Dei templum,aut i iastrumentum erat,sed ipse Deus verus, si aper omnia benedictus in secula. Et: Qui cuin in forma Dei esset non rapinam arbitrarus est, esse se aqua- thi . t. lens Deo, sed exinauiuit siemetipsum, formam strui accipiens. Et infra: Hamiliavit semetipsum.factus obedieηs usque ad mortem. Eri. Sι enim cognouisent, nunquam Domi. - . numqjoriaeνucip xissent. Hinc habemus, illud ipsium verbum, quod est apud P trem in sorma Dei, hominis formam accepisse, atque in eo crucifixum, M'. mortuum esse. Rursum Apostolas,elim ait: MDominus Iesus orsus, per quem tr. H. 1. o M. Illud: Per quem omnia. tilem significat, quod Ioannes illis verbistom- -- . r.
m. per ipsum facta sunt. Quae de Verbo Dei omnium conseni intelliguntur. Itaque Apostolus dicere voluit, unum, & eundem esse Iesum Christum, de Maria natum,&illum Filium Dei,per quem omnia facta sunt. Et clarissimh: Multifariam, multis' mota olim loquens Deus Patribus in Prophetis, nouissmὸ diebus μὲι iistis locvix, est nobis inlisio, quem constituit haredem uniuersorum, per quem fecit θρ-cula.vbi, ciundicit: tacuius est nabu inflio. de Christo homine loquitur:&tamen de eodem dicit: 'ν μιηι4. Et: Decebat eum, propter quem omnia, sis o per quem omnia per passionem consummari Et infra: Quia ergi pueri communico runt carni. θ sanguini, is ipse participauit eisdem . ut per mortem destrueret eum, qui mortis babebat imperιum. Vbi dicit,eum,propter quem. θ per quem omnia, id est,uerum Deum, qui est principium, & finis omnium rerum, mori debuisse pro nobis,&,ut vere mori posset,quomodo nos morimur, participasse carnem,& sanguinem eo modo,quo lios participamus,id est, vere factum esse hominem,ut nos sumus.
Praeterea:Ioannes nihil aliud ferὲ docet,quam unam esse Dei,& hominis in Christo per nam Quod fuit ab lxitis,quod audiuimus.quod vidimus oculis nostris, t. Dan. t. Me.Αit,se vidisse oculis corporalibus verbum,quod fuit ab initio: quod non potest esse verum,nisi ratione unitatis personae. Et: Quis en menda nisi qui ne- a. I in. IM.quoniam Iesius est Christus 'id est,qui diuidit Saluatorent in duos, ut Cherinthus,&Nestori iaciunt. Eta Ia bos cunaalmas charitatem Dei, quoniam illa ani-H mam
74쪽
33 DE CHRISTO, CAPITE TOT Ivs ECCLESIAE, mam suam pro nobis posuit Quid est, Deus pro nobis animam posuit, nisi; pro nobis mortuus esti Non igitur alius est Dei Filius immortalis, alius Mariae Filius, qui mortem pertulit ; sed unus,&idem, qui qua Filius Dei, semper
-- Α' immortalis . qua Filius Mariae, aliquando mortalis fuit. Et: Omnis spiritu . qui saluiι usum, ex Deo non est, ct hic eIι antishristus. Et infra: Quisquis ergὸ confest. Da.. s. sus fuerit, qMniam Iesus est Filius Dei, Deus in eo manιt. Et: Quis est, qui visuis mundum. nisi qui credit, quoniam Iesus est Filius Dei'ri., a. . Prob. secundo veritas ex omnibus Symbolis fidei, Apostolorum, Nicaeno, Constantinopolit. Athanasii. . Prob. 3. ex Conciliis, & Patribus. auassis. 3. Ostendendum eli; In quo consistat lo hypallatica duarum naturarum' vera sententia est, viaim hypostatice Deum,& hominem, nihil aliud esse, quam, iraturam humanam non habere propriam subsistentiam,sed assumptam ei se a Verbo aeterno ad ipsam Verbi siubsistentiam. Quod tintelligatur tacilius,obsieruandum est, tribus modis posse plura
aliqua viaio: primo elsentialiter, cum videlicet ex pluribus fit una essentiar Quin, qHomodo Vniuntur materia, &form genus,& differentia. Et hoc modo noest facta viaio incarnationis .ut patet, tum quia una esset in Christo natura, Milla nec esset diuitia, nec humana,sed tertia quaedam;tum etiam,quia Vnioeia sentialis nunquam fit, nisi ex imperfectis naturis, vel si ex persectis. per cor ruptionem, aut conuersionem aliquam: in Christo autem sunt duae iraturm
persectae, & integrae. Sectu baccidentaliter, ut eum accidentia subiecto adiunguntur, vel clim substantia substantiae copulatur, sed ex hac copula no exurgit, nisi forma accidentalis , Ut cim ex lapidibus, vel signis fit domus.ET hoc etiam modo non est facta vitio hypostatica, quia Deus nec potest accides esse, nec accidentium subiectum. Tertio substantialiter,ut cum substantia, quae alioqui per se existeret, trahitur ad esse alterius presiti, dc ab illo pendet, tanquam pars ipsius: & hoc modo facta est incariratio. Et licet nullum sit exemplum omnino simile, tamen aliqua dantur Doctoribus. quotcumque rem explicant. Primum est de anima, & corpore. similli Nam anima rationalis extra corpus per se subsistit,& corpus etiam, antequam animetur, per se subsistit,&tamen,quando uniuntur, una tantim est, triusque subsistentia. Sed hoc exemplum valde deficit, tum quia anima, dccorpus sunt Iiaturae imperfectae , tum etiam, quia faciunt unam naturam;tum denique, quia neutrum trahit alterum ad suam subsistentiam. sed utrumque pendet a tertia subsistentia, quae est totius compositi. In hoc autem mysterio Verbum iu se perfecte subsistens trahit ad se humanam naturam. Secundum est de homine, in quo sunt duae formae accidenreses, ut ars medicinae, Sci Uris prudentiae. Vnum enim sirppositum est, suseipit tamen varias appellatiori Des, Sc varia opera facit, & communicantur idiomata. Deficit tamen ista si- , . . militudo. quia istae forma accidentales sunt, & proinde non trahuntur ad
Libsistetitiam honui1is;quod est in bac re praecipue considerandum. Tertibest de ferro ignito, quia terrum candens est quid unum, Sc tamenhabet proprietates ferri, & ignis. Deficit tamen hoc in multis : nam in terro candenti sustentatur calor a ferro, non contra; dc tamen uerisi, volunt calorem rem
75쪽
dens. Item, non fit communicatio idiomatum: non enim calor dicitur ferrum, nec ferrum calor. Denique, non trahitur calor ad subsistentiam serri, neque contra. Quartum est de arbore, cui inseritur ramus alterius speciei. Existat exemplo pyrus, cui malus inseratur: illa certe pyrus subsistentia est prima, atque adeo vertim suppositum, nec pendet ab illo ramo mali insito, &post insitionem sustentat ramum illum, qui alioqui per se existeret, εc vocatur iam pyriis. & malus, & facit pyra, & mala, & potest yyrus vocari malus,& contra: & si ramus ille forte siccetur, & deinde reuiuiscat, non propterea' arbor pyri mutatur, sed omnis mutatio in illo ramo existit. Ita prorsus Verbum diuinum instar magnae arboris suscepit ramuschilum humanae naturae, suo trunco accelesti agricola mirabiliter insertum; inde fuit verbum Deus,&homo, & opera, diuina. & humasia faciebat, nec Verbum ab humanitate,sed humanitas a Verbo pendebat. Et cum paulo post per passionem, dc mortem humanitas illa Mooammodo exaruisset, ac deinde per resurrectionem floruis et,nulla mutatio in verbo facta est, sed omais mutatio humanitatis fuit, Haec tamen similitudo deficit in duobus. Nam & ille ramus non est perseerivbor, sed pars arboris . non enim habet radices, truncum, & alia. Et antequam insereretur, per se existebat: natura Vero humana, quam ramo inserto comparauimus, & perfecta natura est, & nunquam habuit propriam subsistentiam. vii odsi diuina virtute aliquis ramus simul produceretur,& insereretur, non deficeret similitudo, nisi in uno. Quoniam igitur similitudines omnes aliquo modo a Veritate deficiunt, ide6 Patres comparatu mysterium Incarnationis sterio Trinitatis, ut ex Vna re singulari illustrent aliam aeque siligularem. Vt enim singulare est, quδdsint in Deo tres perfectae Hypostases cum Vna sola, & simplicissima natura, ita singulare est, quod sint in Christo tres naturae, Deitas, anima,& caro, cum una simplicissima Hypostasi. His ita explicatis demonstrandum est, rem ita se habere, id est, unionem consistere in communicatione subsistentis verbi,non in communicatione attributorum Deitatis. Ac. I .patet ex dictis. Nam ostendimus ex Script . in Christo unam esse per iram, duasque naturas:at non potest hoc esse verum, nisi una tantum sit in Christo subsistentia: nam si duae essent, duae est fiat persenae clim persona sit natura intellectualis per se existens. Quod si in Christo uua tantum est subsistentia ergo aut Verbum communicauit suam
humanitati. aut contra humanitas Verbo. Non autem communicauit Verbo subsistentiam suam humanitas, ut confitentur omnes; igitur communicauit Verbum subsistentiam suam humaisitati, atque ita facta est unio Hypostatica . Secundi, prob. testimoniis grauissimorum Cociliorum eorum,quae etiam Piso a ab aduersiariis rςcipiuntur. . O . Terti bprob. argumento concilij Toletani VI. Solus Filius Dei est incarnatus: ergo unio facta est per communicationem eius. quod est proprium Filii, non eius. quod est commune alijs persionis. Sed sola subsistentia Filii est propria Filio ; attributa autem omnia essentialia communia sunt omnibus Ha tribus
76쪽
ω DE CHRIs TU, CAPITE ΤΟΥrvs ECCLEsIAE tribus personis. Ergh unio hypostatica facta est per communicationem s
litis subsistetitiae. . Jris,. 4. Quarto, Pater aeternus communicauit filio omnia sua attributa persectis sime, & multo persectius, quam Brentiani velint, eadem illa communicaria Filio Dei, Filio hominis: & tamen quia subsistentiam suam propriam non communicauit filio,non sunt uniti hypollatice,sed distincti potius hypostatice Pater,& Filius. Ergo unici hypotiatica non consillit in communicatione attributorum,sed ibi ius subsistentiae .Duo etiam alia absurda sequerentur ex sententia aduersariorum, & contra fidem, quae possunt esse quintam, dc
Hab. s. Primo, corpus Christi in triduo mortis non fuisse unitum hypostatice Verbo. Nam corpus mortuum non est capax omnipotentiae,omni cipientiae, omni iustitiae. p a. 6. Secundo, Christum hominem non semper fuisse Deum. Nam Christus meruit sibi aliqua dona,vt gloriam corporis, dc exaltatione nominis; imm, Dis. ωθ. & ascensionem in coelum , & sessionem ad dexteram Dei. Oportuit Christum MD. . ita intrare in gloriam suam. Et: Factinobedieηsυsque ad mortem, &c. Propter quod o Deruexaltavit illum. Et: Videmus lesum propter pasonem gloria, cthonore coronatum. At,si omnium donorum communicatio requiritur ad unionem hypostaticam constituendam, ergo Christus meruit sibi aliqua fallem ex parte unionem hypostaticam: ergo fuit, antequam uniretur, neque enim mereri potest,qui non est: proinde semper fuit hypostatice unitus; quae fuit hi resis Pelagiana. . Si vitio hypostatica requireret communicationem omnium proprietatum, atque attributorum, ciliatonutino impossibilis tali sunto: nam multa simi Dei propria, quae implicant contradictionem, communicari creaturae; quale est, esse increatum,& esse actum purum, esse infinitum ens, & similia. laedam etiam stini, quae siue potuerunt communicari, siue non, cerium est, non esse communicata humanitati Christi; ut carere principio temporis, creare coelum,& terram, & Angelos; & reliqua, quae filerunt ante illam huc manitatem. tuaedam etiam sunt, quae, licet collata sint humanitati Christi, non tamen ante re irrectionem; ut impat sibilem esse esse immortalem, de tamen ante resurrectionem fuit unio hypostatica. νυν s. 8. Fatentur aduersiarii ipsi, haec dona per accidens conuenire humanitati Christi: at unio hypostatica non est accidentalis,lia substa itialis Item,quia tunc Christus homo esset Filius Dei per gratiam, non per naturam: quod sa-nὲ repugnat omnium Patrum sententiae . Item: Non posset homo vere nominari Deus,nec Deus homo. Nam unio ista accidentalis non est per inhaerentiam donorum. vi ipsi dicunt, & recte dicunt, quia loquuntur de donis increatis, quae sunt ipla essentia Dei; sed est per coniunctionem extrinsecam, qualis est inter agens principale, &instrumentum, ut inter nauem, &mu- , tam . Docent enim, unionem Dei in eo consistere, quod Deus crinnia per il- tum hominem operetur. At eiusmodi unio non satis est ad communicanda nomina, &proprietatesvaec enim nauta dici potesti uis,neque nauis nauta. Non igitur Christu&homo
77쪽
LIBER S E C V N D v s rihoreo dici potest Deus, neque Christus Deus dici potest homo. Atque hoc
idem de proprietatibus dicemus.. Vt enim nauta non potest dici expers sensu S,& rationis, quae fiunt proprietates nauis,neque nauis potest dici siensu & ratione praedita, quae sita proprietates nautae sic etiam Christus Deus dici non Poterit crucifixus, & mortuus, quae proprie conueniunt homini: nec Christus homo dici poterit omnipotens,& coeli,terraeque creator, quae proprie conueniunt Deo. Denique. synio hypostatica tantum esset ista communicatio accidentaria donorum' etiam nos hypostatice essemus viti cum Deo, licet miniis arcte ; nam quod ille plura dona habeat, nos pauciora,non mutat speciem.
CATHOLI CA Doctrina duo docet. Primδ, ex unione hypostatica
consecuta esse in Christi humanitate multa dona creata, & mimia, ut excellentissimam gratiam, sapientiam maximam,potentiam singularem' Malia id genus,quae tamen non iunt attributa Deitatis,nisi per participationem quandam: quomodo etiam nos participamus Dei attributa per crearas qualitates,licet miniis persecte,quam Christi humanitas ea pareicipet . Neque in his consistit communicatio idiomatum: nam illa communicatio est mutua horum autem communicatio donorum non est mutua : nihil enim Deitati
Secundo,ex unione hypostatica seqllitur communicatio idiomatum: quae uidem communicatio non est realis respectu ipsarum naturarum, quasi ipsa diuinitas facta sit pastibilis humanitas realiter sit facta omnipotetis neque est plane verbalis: sed est realis quidem,ssed resipectu hypostasis utriuia
que naturae,non autem respectu lycuum naturarum.
Itaque communicari idiomata, nihil aliud est, quam proprietates utriuiaque naturae applicari communi hypostasi , & proinde ipsius iraturis in concreto, quia concreta nomina pro si Pposito accipi possunt, licet formaliter naturas significent. Qtrare recte dicimus. Deus est iratus ex virgine, passus mortuus,&c. Quia Deus accipi potest pro quolibet supposito diuino,&μο- inde pro supposito secundae personae,quod est simul diuinum, dc humania Quod siuppotum vere,& realiter estheus, dc Vere, & realiter est homo. M proinde vere,& realiter est natum ex Virgine, passum, mortuum,&c. Pari ratione recte dicimus, Christus homo est omnipotens,aeternus. 1 bique &c. uia homo inconi reto stat pro stipposito humano. In Christo autem suppositum humanum,S diurnum 1 num est, dc cum sit diuinum, conseia ueliter est omnipotens,aeternum,dc Ib Su . ... '
78쪽
, non commui sicari realiter attributa, siue ictomata unius nam: .. . iis rae alteri naturae eX Vi Hypostaticae Vnionis, docent sacra Concilia. Nam,ri μια in Concilio Chalcedonensi sic legimus e Salua utriusque natura prurieram ct in νυ concurrente perse . Quod eidem habetur in Concilio. VI. in Cocilio Aa.: o Martini Papae,&in epist. io. Leonis ad Flauianum. Praeterea; In Concilio, , --... VI. & Concilio Martini Papae, definitur contra Monothelitas, in Christo ii6- ι . sollim duas esse naturas cum suis proprietatibus, sed etiam duas existere vo- *- - luntates, & operationes, inconfutas. Denique; In epist. Agathonis Papae, I 'φ' quae recitatur in Concilio VI. & a toto Concilio approbatur, lisiemus , in Christo omnia esse duplicia,id est, iraturas, proprietates, Voluntates, oper tiones,sola excepta subsistentia, quae est una. Et ibidem additur, duas inco
susias naturas colligi ex iraturalibus earundem naturarum proprietatibus. Ex quo sequitur,proprietates etiam manere inconfusias,&distinistas. Ex his collisimus, multis modis erroneam esse aduersiariorum sententiam. Nam primo, si communicantur vere,& realiter propriavi ius naturae alteri naturae, & contra: ergo non manent distii istae, & in confusiae proprietates. Quomodo enim manent distinctae, si humana natura habet diuinas, & diuinasabeat humanas propriet atest Item; Si communicantur, ergo non sunt amplius proprietates, sed communitates. Item; Proprietates harum iraturarum, ut plurimus, iunt incompossibiles, ut est esse creatum, & increatum;s nitum, & infinitum; ubique,& non ubique. Erg6,si diui miratura humanas recipit proprietates, cogitur amittere stias;&si humana recipit diuinas,cogi tur amittere suas. cui omodo ergo saluis proprietatibus facti est incarnatioφR.sessitis r. Iam Vero ita particulari , quia ex unionei, Postatica non sequatur realia Vbreuitas communicatio Immensitatis, siue Vbiqilitatis,prob. I. Nam Vbiquitas ista repugnat expressis Script . quae dicunt, Christum hominem ratione humani- tatis alicubi non fuisse, dc proinde non semper fuisse ubique. Laa erat maria tuus est. c gaudeo propter vos. νι credatis, quia Iesin non esset ibi. Et: Non est his, sed
Ma31.. vlt, a. Repugirat illis script . quae dicunt, Deum esse ubique, ut hoc modci illudiscernuntab omnibus creaturis. Caelum. ct terram ego impleo. Et: Qubibo Uia, , t. a Spiritu tuo, ct quo a facie afugiam ς Vnde Patres ex hoc Dei attributo probant. Spiritum S. esse verum Deum, non creaturam,quia scriptum est: viri-rM Domini repleuit orbem terrarum.
ω. ,- ,. 3 - Repugnat Vbi uitas testimoniis, quibus Patres probant,in Christo esto
duas naturas. Prq cipuus locus est ille: Nemo ascendit in caelum, nisi qui desteη- Dan. 3. dit de caelo. Filius hominis, qui eis in caris. At, si vera est ubiquistarum sententia,
hoc argumentum nihil concludit. Nam dicerent Eutychiani ab Ubiquisti
edocti, etiam carne tunc fuisse Christum in coelo,&in terra,&Vbique. Praeterea; obant Patres, Christu Deum esse & homine,ex illis locis ubi dicitur Cluillus iter secisse, & mutasse loca, nunc naui, nunc pedibus, nunc etiam alello, cum tamen, ut Deus, ubique esset,& moueri non posset. At secunda
Vbi quis las, ista omnia nihil probant. Nam, si caro Christi erat ubique, certe non pote at moueri, nisi metapliorice. sicut Deus aliquando dicitur desicen
79쪽
. LIBER SECUN Dus dere de coelo in terram, quia apparet hominibus, non ubi non erat, sed ubi non videbatur. Nam moueri proprie de loco ad locum, est unum locum deserere, dc alium acquirere: qui autem est ubique, nec potest deserere unum,
. Repugnat Vbiquitas cum articulis Symboli. Ac I. cum conceptione Ru ue Christi: nam fides habet, in solius inriae utero Risse carnem Christi. At secundum Vbiquistas, mox a conceptione fuit illa caro inuteris omium mulierum, imo & virorum; & proinde laus illa communis est omnibus: Maesuventer, qui ter. Cum Natiuitate Christi. 'Docet enim fides, Christi corpus post nonum meisiem prodiisse ex utero in lucem, & sic vere esse natum. At siecundu Vbi uistas ante noluim mensem, imb primo die Conceptionis fuit extra Hersi, dc post decimum mensem adhuc erat in utero; imo inde numquam exivit. 3. Pugnat cum Morte Christi. Fides enim requirit, ut in Morte Christi corpus. dcamma separata fuerint; bc corpus quidem in sepulchro iacuerit, anima vero ad infernum descenderit At secundum ubiquistas; in sepulchro etiam erat anima cum corpore, & in inferno erat caro cum anima.
. Repugnat cum Resurrectione Christi. Tradit enim fides, corpus post tres dies a morte rediisse ad 1 iram, & exijsse de monumento clauso, & intrasse ad Distipulos ianuis cIausis,quet notantur ab h uangelistis tanquam miracula. At secundum Vbiquistas nunquam exiit Christus de sepulimro, nee intrauit ad Disci eutos, sed manifestauit soli1m se extra sepulchrum, quamliis ibi manserit inuisibiliter: nec mirum vIlo modo fuit, quod scribit Ioannes de ingressu Christi ad Discipulos ianuis clausis, quandoquidem non vere intrauit ianuis clausis, sed tantum fecit se visibilem in loco, ubi erat inuisib
literas. Fides habet, Christum ascendisse in caelam, & inde venituram ad iudicium: at secuiadum Vbiqui stas, nec ascendit, nec descendit. Porro Catholici credunt, Christum in verum coelum corporeum ascendisse,siue maneat intra ipsum coelum: siue maneat supra&extra omnes caelos, ita ut pedibus. conuexum siummi coeli tansat. Ista enim non sint cena. Illud certum est,
Christi corpus nunc esse visibilo,& palpabile, & tantum spacium occupare, quanta est moles corporis. dc esse in coelo isto corporeo siue sit intus, siue
Et prob. I. quia Christus ad illud coelum ascendit, ubi est sedes Dei: il- pria r.
Iud auten, coelum corporeum est: Caelum caeli terram autem dedit sitis hominum: Ubi, clim Opponatur coelum terrae, & terra proprie accipiatur cor-Iorea ista, quam calcamus, certe & coelum proprie accipi debet. Caelum mihi edes est, terra auteis flabellum pedum meorum. EI: Nolite iurare per calum quia cis . rhronus Dei est, neque per terram, quia s. abestum est pedum eius. Et: Pater noster, ''quies in caelis. Et infra: Fiat voluntas rua, sicut in caelo. in terra.. Vides. ubicunque dicitur coelum sedes Dei, semper opponi terrae, quam nos habitamus. Quae antithesis apertiissime docet, coelum istud corporeum, quod
pra noscerisimus sedem esse Dei .ec proinde ad hoc coelum Christum a celidisse. Prob. Diuitigod by Gorale
80쪽
i. Prob. I I. ex historia Ascensiorus,quae ita describitur in Script .vi non pos. Ais. t. sit ullo modo per tropos euerti,nisi quis impudens planὲ esse velit. Iridentibus illis elevarus est,s nubes suscepit eum ab oculu eorum. Huc usque non est locus tropis . Nam Apostoli viderunt eum euntem usque ad nubes: quae autem videntur, corporea sunt, nisi forte praestigiatorem radiant Chrillum. Quod autem I Ua . terminus,ac finis illius veri motus non esset nubes, patet: Et factum est, dum benediceret issu recessit ab eis ct serebatur incirium. Christum autem Vere eo peruenisse,qub ibat testatur Marcus: Et Dominus quidem Iesus, postquam Iocutus est eis. assumptus est in ιaelum,os: tit a dextris Dei. Itaque narrant Euangelistae initium, progressum,& finem ascensoriis. Initium autem fuit verum,ac proprium, non metaphoricum, non phantasticum: igitur & progressus,& finis,uera,ac propria fuerunt. verὶ igitur, ac propriὲ Christus ascendit in coelum. Piso. 3. Prob. III. Ex descensu de coelo adiudicium:nam adiudicium de eo coelo descendet,ad quod ascendit. Ita veniet,sicut vidistis evineuntem in caelum. Et: -- apparebit lignumst3 hominis in caelo. Et: Ipsa Dominus in iussu.o in voce Archangeli, is intuba Dei descendet de caelo. Et: In reuelatione Domini Iesu de coelo. At certum est, Dominum non descensurum de coelo metaphorice, ita Vt, descendere de coe-1o,sit,relinquere gloriam, Regnum,&Μaiestatem; quin potius tunc maxi-- apparebit in potestate magna,&maiestate. Igitur coelum, unde descendet,non est Regnum,& Maiestas,sed locus quidam. γνῶ. 4. Prob. IV. Ex loco Sanctorum . Nam ibi est homo Christus, ubi sunt, MDAEAE. erunt sancti homines. In domo Patris mei mansiones multasunt. Si quὲ minus,dixissem vobis,quia νado parareνobis locum,ct si abiero, o Vapa iuro vobis Iocum, iterum veniam,ctaccipiam vos ad meipsium, ut ubi ego sum.ct vos sitis. At Sancti non erunt
ubique,sed in certo Ioco;& si in certo loco,certἡ in nobilissimo,id est, in coelo. Ergo &Christus homo in eo loco est,& erit. Denique, haec est sententia
stollis. Repugnat ubiquitas cum ipso Sacram. Eucharistiae, pro quo stabiliens. do est excogitata. Nam,si caro Christi est ubique,certh non egemus Eucharistia, dcfrusitI imus ad templa,frustrὲ recitamus Verba coenae, frustra par mur ad illam coenam,cum domi habeamus in pane, & vino,& aliis omnibus
cibis corpus Christi. Resellitur denique ubiquitas testimonias Patrum.