장음표시 사용
221쪽
businistra In vitam reuocare tentauit. Sed quamuis yiuenti mIracula non successerint, idem tamen post mortem miraculo insigia claruit: nam eius cadauer, cum deferretur in media hyeme, quo tempore corpora mortua in multos dies seruari solent,& esset inclusus in arca stannea optime claiisa, ut V Vitta Rembergae sepeliretur, tam tetrum odorem spirare coepit, Vt nemo eum ferre tuerit: proinde coacti fuerint corpus relinquere in itinere. Aliud miracti. im refert Felicianus Ninguarta, Lindanus, & Alanus Copus cuiusdam Mi nistri, qui in finibus Poloniae, & Hungariae anno M. D. L VIII. excitare voluit hominem nomine Matthetum, cui ipse persuaserat, Vt se mortuum finge xet, & reuera mortuum effecit.
Simile narratur de Caluino ab eisdem, sed Risius ab Hieronymo Bolseeor
Praeterire non debeo, inquit, vafram eius, o subtilem Machinationem,qua tum νsus est. clim quendam, cui Brulio nomen, o patria Osumum, in viraim revocare cogitaret, mollis raturque, vi sancti, atque glori i Dei Propheta, miraιulorumqui patratoris nom no famam pararet. Bruleus Ostuna Genenam dimig Merar, o cpm inops esset ine. θνxor eius. Calainistratiam aucupabantur, ut ei commendati peculi, paκperum ferret participes. Eis Cairimus vita subfi lia benignὶ posticetur, ipsi contra suam operam ηα δε- negarent ad rem quandam, quam pereosferi vellet: sta ορη, se fide , o magηa tacitis, nstare. Vicissim isti ad id, quod iubere vellet, promptos ' osserunt, ct cur a Calaino inst=uctus fuerat, miser hic Bruleus morbum simulat. Mini Istri pro concisae populo commeniat. vi precibus iuuarent, ct eIeμοθnis pauperum succurrere ηις ηοη diu post personam mον- tui induit,stmortuum se simulat. IIις Caluinus clam admoniras quai tum omnino ignarus deambalatum prodit, sed comitatus magna caterua amicorum. postquam eὲ ventum esset, ubi clamores, ct eiulatus uxoris exaudiret, quidnam hoc est . siciscitatus, domum iri reditar, ubi ingenua. θ reliqua caterua prouoluitur , precibu Iue atra voce prefusis Deum obteItatur. potentiam suam ostendere. o mortuo huic vitam remineνe. gloriam. que suam sic uniuerso ρορ. declarare νester , simulque manis stum facere, se petuliarem, eiquegratumseruum esse, o a se ad Etruries 3 sui ministeri m. atque Ecclesiis reformationem fingulariter, O vere vocatum. Post quas preces ad mortuum appropinquat. 9 miseri hominis manu a prehensa in Dei nomine imperat , ut si rigat: repetit iterum. sepius. φιe eosdem siermones voce etiam altius eleuata. Quid fit i ηerue audit, ηequo loquitur, ne que commovet se mortuis. ει uxor, qui quid eum agitaret. nullam aut motum eritorquere potuit. Ouo auimaduerso plorare, ululatus Ierio edere ι arpit uxor. in Caluinum inuesta impostarem eum, carium, latrauem, qui maritum interemisset,appellans ex ordine rem gestam Mara vace exposuit.
At nostram Ecclesiam esse veram Dei Ecclesiam, demonstrari facile potest ex miraculis omnibus seculis editis. Primo seculo habemus miracula Christi, & Apostolorum, in Evangeliis,&In Adhis, Secundo seculo habemus, miracula Christi morum militum in exercitu M. Antonini. Tertio seculo' habemus miracula Cregorii Thaumaturgi. Quarto habemus miracula An-' tonii, Hilarioniς, Martini, Nicolai, & aliorum . ini into habemus miracula. plurima, quae desti ibit S. Augullinus suo tempore facta. Sexto habemus miracula, quae narrat Gregorius in Dialogis , ubi narrat duo facta a Rom. Pontificibus, i omne, &Agapeto. Septimo seculo habemus miracula faeta
In Anglia a S. Augustino, dc socijs. Item ab Osualdo Rege, per j ignu crucis.
222쪽
LIBER A R T V s. Octatio ha mus miracula S. Cuthberti, & S. Ioannis In Anglia. Non om iracula Tliarulij. Item, alia i nnumerabit ia omnis generis faeta in ciuitate
Suessionensi,in translatione reliqtitarum S. Sebastiani martyris, quae facta est anno Domini D. CCC. XXXVI. Decimo miracula S. Romu udi. Item S.
V Veiacesai, Raegis Boemorum, S. V datrici,& S. Dunstant. Undecimo miracuta S, Edii ardi Regis,& Virginis, S. Anselmi, Gregorii Papae VII. &aliorum. Duodecimo ieculo claruerunt B. Malachias,& B. Bernardus. Hie enim pluribus miraculis claruit, quam ullus Sanctorum : nam una die, in Constantiensi dioeceii, constat eum illuminasse caecos undecim, curasse mancos decem,& claudos decem. & octo. Dissicile etia sit alia omnia enumerare. Decimo tertio seculo clarueruiit multi; sied prς cipue B. Franciscus. Item s. Dominicus, quem tres mortuos e eitasi e constat. Item, B. Petrus Martyr, & B. Tliomas ex ordine P rq dicatorum: B. Antonius, ac B. Eovauentura ex ordine Minorum. Et ad finem eius saeculi claruit miraculis plurimis S. Celes inus V. Rom. Ponti sex, tam ante Pontificatum, quam pollea. Decimo quarto lectit Ochinierunt miraculis etiam multi: sed pretcipue S. Bestia ruinus, S.Catharina Senensis. S. Nicolaus Tolentinas. Decimo claruit S. Vince nitus xlinus,& mortuus, miraculis plurimis, adeo ut B. Antoninus dicat, constrae cle XXXVIlI. mortuis per pum ς Actiatis. Idem etiam B. An Ioninus co seculo miraculis claruit. Denique lioe nostro suculo claruit inprimis S. Fraciscus de Paula plurimis miraculis. Claruit etiam in Indiis omni genere miraculorum B. Pater Francisus Xauerius Societatis Iesu Presbyter, Constat enim ex Itidicis litteris, ab eo paralyticos, surdos, mutos, caecos esse curatos; morruum quoque ad vitam reuocatum: &, cium mortuus deserretur ad Insulam Goam ex Malacca, maris tempestatem sedatam: denique, corpus eius post XV. menses a morte, inte- perrimum, & stati iter olens repertum, clim tamen iacuissee per multos menses calce o utum; nec dubium est, quila vi ite in hunc diςm integxum, dc
Duodecima nota est lumen Prophetics. Sicut enim Christiis promittit Ec- tr. Notacclesiae donum miraculorum; ita etiam apud Ioelem, e XponAe Petro,promittit donum Prophetiae: quod certe est maximum, chm certum sit, neminem
cognosceremtura contingentiateXcepto Deo, turum. ct siciemus, quia D3 estis ros. F t e contrario in Deut. ponitur tanqua nota Deat. trifalsae doctrinae, si Propheta prεdixeris aliquid, &non euenerit. Iam apud Ethnicos . & hqreticos nulla fuerunt vera vaticinia, sed multa talsa; nisi forte fierent in telli moniti nostrae fidei, ut fuerimi vaticinia Sybillaru, &Balaam. Et si enim Ethnici habuerunt plurima oracula Apollonis; tamen illa vel per ambases resipondebant, quando scilicet Apollo non sciebat reuera, quid esset
futura,vel ea, quq coepta erant fieri ignorantibus nunciabant, tamquam futura; vel demum ea pretiacebant, quae naturales habent caussas nobis ignotas,illis autem notas propter maiorem naturae siti btilitatem. Hqretici quoque, quotiescunque aliquid pr dicere volueriit, decepti sunt. Id pater dent sis Pro- 3. Ret. ariphetis iii Testam. Veteri. Tempore autem noui Testamenti fuit OIim Montatius, qui Propbeta videri voluit cum duabus Prophetissis , Prisca ,
223쪽
contrarium accidit. iti, an . Nostris rem' ribus Lutherus, quem Lutherani constanter Prophetam Germanicum Vocai r, δἰ hliam. te Ite Cochlaeo . praedixit fore, ut, si ipse ad-ε γε ' huc per duos arinos illam doctrinam praedicaret,eumesceret Papa, Cardin - Ieς,Episcop , vionaclia, Moi tales,turres,campanae,Musae,&c. Et tamen praedicauit pollea non duos , sed fere XXI l. annos : obijt enim anno M. D. X L V I. Sc tamen non evanuit Papa, Cardinales, Episcopi, Monachi. &c. Ibidem refert Cochlaeus de Thoma Muncero, qui se Gedeonem Vocabat. & infinitos rusticos armauerat colura Principes Germaniae, quod praedixe-xit certam victoriam suis, S te in manica excepturum omnes globos to mentorum bellicorum,& tamen caesi fere sunt omnes rustici,& Thomas captus,&securi percussus. Idemsci ibit tam coiis anter asseruisse Luttieran rum Prephetas,illo anno futurum diem ultimi iudicij, &ipsum etiam diem designasse,Vt multi nec arare,iaec serere voluerint: qui tamen mendaces inuenti sunt.
At in Ecclesia Catholica,praeter Prophetas Testamenti veteris, & eos, qui fuerunt primis quingentis annis a Christi aduentu, Vt Agabum, Gregorium Thaumaturgum, Antonium,& Abbatem Ioannem, fuerunt etiam posterioribus saeculis veri Prophetae,& quidem Monachi,ac Rom. Pontifici addictissimi. Vt de S.Benedicto resert Gregorius. De S. Bernardo scribitur in eius ita, eum quatuor hominibus praedixisse conuersionem, tribus de ea nihil cogitantibus. quarto etiam ab ea re alienissimo . Sed mirabile est prorsus. quod ibidem de nobili viro quodam narratur: nam cum pro eius conuersio-IAE VIS. Bernardus oraret, quidam illius filius peteret, rei pondit Sanctus: Nerimera, illam probatum MOmichum in hac Claraualle Iepetam. Quot sunt in haevi a sententia vaticinia' Nam & Monachum illum Hi quando futurum, &inordine monastico usque ad mortem perseuexaturum; &fanete, ac pie diem. extremum clausuriim;idque ante ipsum Bernardum, d in Claraualle, & ipsius Bernardi manibus sepeliendum. Sex vaticinia fiunt inter se diueria: omnia tamen,Hec sine siligulari Dei prouidentia, impleta. De S. D cisco etiam
exemplum resert S. Bonaventura. e
Decimatertia nota est,Consessio aduersariorum. Tanta est enimveritatis Vis,ut etiam aduersarios cogat interdum sibi testimonium dare, iuxta illud: Non enim est i eis noster ut Dii eorum, st inimiιi ri sunt iudices. Iam liusquam inueniuntur Catholici laudasse, aut approbasse doctrinam aut vitam ullorum Ethnicorum,aut haereticorum. Scimus enim unam tantilmesse veram fidem,& sine ea nullam esse veram iustitiam. Itaque nos constanter asserimus, errare omnes,qui doctrinam nostram non sequuntur. At non sic de nobis loquu-' tur Pagani, Iudaei,Tureae, Haeretici. .rire. Teritillianus assirmat,eos Imp. qui sunt habiti optimi, fauisse Christianisa , . O . Vt M. Aurelium, Vespasianum, Antoninum Pium: eos autem persecutione
mouisse,qui sunt habiti pessimi, etiam ab ipsis Gentilibus, Ut Neronem, ε Domitianum . Extat quoque epistola M. Aurelij I rin qua testatur, in i
224쪽
Cermania,ctim per dies quinque siti laborarer eXercitu , & essent nom. circumdati ab incredibili multitudine Germanorum. Vt esset impossibile litima nis yiribus euadere; tunc se ad Deos patrios confugisse; sed Dii strat deind. aliquot milites Christiat os,qui erant in OXercitu,rogasse, Vr etiam ipsi Deuin suum orarent. Porro vix illos in genua ad Oratione mirocubuisse, cum sta tim de coelo in Rom. quidam iucundissimus imber descendit; inhostes vero ignis,& grando permitin. Denique, S. Antonium, S. Hilarionem, & s. Martintim suisse honori & ireuerentiae Paganis,scribunt Athanasius, Hieronymus,& Sulpitius. De Iii axis habemus testimonitim Iosiephi, qui astirmar, Christum plusquam hominem esse. dc vere Messiam. Philo scripsit librum insignem c e laudibit, eo
rum Christianorum qui sub Marco Euangelista in Hypto vivebant. Mahu- Ak- ι ametiis docet Christianos falliari:&Chi istum maximum esse Prophetarum s& ipsam Dei animam liabere. Testatur quoque S . Bonaventura, Sullanun AEgypti, licet Mahumetanum, in siimmo honore , ac reuerentia habuisse S. Franc sum, quem tamen sciebat Christianum,& Catholicum esse. Idem de hareticis dici potest . Nam S. Benedictum Catholicum a Reme Tolita Ariano summo honore affectum, ut Verum Dei seruum, Sc Prophetam, scribit S. Gregorius. Catilinus Berirardum Vocat pium seriptorem. LPhilippus vocat sanctos Bernardum, Dominicum, & Franciscum: quod 'idem facit Lutherus. . ' u , Decimaquarta nota est, infelix exitus. seu finis eorum,qui Ecclesiam op pugnarunt. El.si enim Deus punit suos,&flagellat, tamen tandem proiicit
virgam in ignem. Laudate Gentes pop. e ,quiasanguisum seruorumsuorum uti seiatur,ta vis ictam retribuet in hostes eorum.
De misero fine Pharaonis, primi persecutoris Ecclesiae Iegimus. Item, de Dathan, & Abiron,primis scismaricis. Item,de letabel. Item,de Antiocho. De Pilaro,qubd seipsum interfecerit, scribit Eusebius. Herodes Ascalonita : obiit scatens vermibus,cum prius occidisset uxorem,& filios, &seipsum occidere voluisset. Heroὸes Tetrarcha amista regno in exilium relegatus per petuum, miserrime vixit. De Herode Agrippa in Act. Neronem, Domitianum,&caeteros Imp. qui Christianos persecuti sunt,omnes, vel a seipsis, vesab alijs crudeliter necatos. vel certe misere periisse constat ex Chronicis' &Historiis omnibus. Nam Traianus horrenda paralysi, &simul hydropi si 'ex tinctus est: Diocletianus imperium deposuit prae dolore, quὁd Christiano delere non posset: Calerius Maximianus, & Μaximinus tam horrendis doloribus correpti sunt , ut etiam medici Ethnici dicerent , diuinam eta plagam. Veni us ad Haeresiarchas, &Apostatas. Simon Magiis, cum orare vellet, orationibus B. Petri deiectus, tibias seegit, & paulo rc st cum summa ignominia obiit. Excoriatus elia Rese Persarum Manicnaetis, non ob fidem sed quia filium Regis curaturus occidit. Montanus,Theodotus,& Prophetissae eorum, laqueis seipsos necauerunt. Donatistae quidam,cum canibus Eucharistiam proiicerent,ab itidem canibus lacerati sunt. Arius,ctim in Ecclesiam intrare vellet, subito motu alui ad latrinas publicas accessit, & simul D d a cuna Diuiligod by Gooste
225쪽
stir DE ECCLESIA MILITANTE.cum excrementis intestitia omnia, Sc animam effudit. Iulianus Apostata diui
nitus occisis, communi etiam caruit sepultura ,nam a terra sponte aperta a
sorptiis est. Valens Arianus, qui Iuliano in persecutione Christianorum sue- cessit, vixius a Gothis etiam Arianis crematus est. Nestorius lingua impia vermibus consumpta, miserrime interiit . Hunericus Rex V vandalorum Arianus,&persecutor Ecclesiae, vermibus toto corpore scatens, consiim-ptus est. Athanasius Imp. fautor haereticorum Eut hianorum fulmine letus interiit. Tempore Leonis Iconomachi pestilentia consecuta combustionem imaginum,in foro Constantinop.trecenta misia hominum sustulit Constantinopoli. Lutherus morte repentina est sublatus: nam, cum Vesperi opiperam cetnam sumpsisset laetus, S sanus,& facetiis sitiis omnes ad risum prouocasset, eadem nocte mortuus est. Sisii lius in iallo contra Catholicos trucidatus est, &paulo phst Basileae frater eius spi itualis,OEcolampadius, cuin vesperi sanus
cubitum luisset, mane inuentus est ab uxore mortuus in lecto. Andream C rol stadium a daemone interfectum, ministri Basileenses scribunt . Ioanne Caluinus vermibus consiimptus expirauit; et Antiochus, Herodes, Maximia ivi a. nus,& Hunericus. Addit etiam Hieronym. Bolsecus,eum daemonibus inuocatis,blasphemantem,& execrantem obiisse. Decimaquinta nota est, Felicitas temporalis diuinitus iis collata, qui Eeclesiam defenderunt. Nunquam enim Catholici Principes ex animo Deo adhaeserunt. quin facillime de hostibus triumpharent. Notae sunt inprimis victoriae in Testamento veteri Abrahae,Moysis, Iosuet, Cedeonis, Samuelis,Dauidis, Ezechiet, Ioiux, Machabaeorum. In estam . in uo Constantinus,qui primus publice ex Imp. Ecclesiam defendit, eo fere modo Maxentium vicit, qtio Moyses Pharaonem. Theodosio seniori quod vere pius,& Catholicus esset, adeo prospere omnia successerunt, ut in prii liis hostium tela in auctores Deo L. his agente retorquerentur.Addit Γheodoretus, salictos Ioannem. & Philippum ' '' Apostolos apparuisse in equis albis i n eodem pretio pro Theodosio Imp. pug-DM tes. Pro Honorio etiam plane Catholico.& Rom. Pontifici addictissimoeita Deus pugnauit , ut Uno praelio niuito amplius quam centum millia Gothorum prosternerentur,& Rex ipse Radagatius cum filiis caperetur,& -- Φ 7. cideretur,ex Rom. ne uno quidem viguerato, nedum extincto. Theodosio iuniore, cum exercitus eius pugnaret cum Barb. aeris, ita urbe precibus apud Deum vacante, circi aer centum millia Saracenorum ab Angelis acta in Euphratena,misere perierunt. Iustinianus senior, donec Catholicus fuit, felicis sime imperauit.ita ut Italiam,AsTicam,aliasque multas prouincias Rom. Imperio restituerit. At ubi haereticus fustus est,& edictum proponere voluit de sua hqresi recipienda,mox repentina morte sublatuaest, & Ecclesiam magno metu liberauit. Heraclius quoque .dum Catholicus esset. praeclarissimam victoriam de Persis reportauit, & crucem Domini recepit. quando res Rom. desperat ἰ omnino esse videbantur. At cum in hqresin incidit Monothelit v.
omnia illi infeliciter laccesserunt,& ipse nouo,atque imudico morbi genero
Cosquem ex Cricorum historijs Imp. in is ahco tempore, qu
226쪽
LIBER QUARTV s. ars propter dissidium circa imaginesse ab Ecclesia Rom. separaueriint, semper uidita laterius se habuisse, donec tandem Imperium penitiis amiserunt . Ita oecidente verδ ex Latinorum historiis maiuseste colligitur , semper Imp. origis,ves murus floruisse, ut magis, vel minus Rom. Ecclesiae addicti fue-
Tempore Vrbani II. ad annum Domini M. X C VIII. Christiani inberula sacro a Papa indicto pro recuperatione Hierosolimae, cum essent Antiochiae in summa desiperatione , eo quod prope adesset infinitus exercitus Turcarum, & Persiarum,& ipsipauci essent,& diuturna famet prope euecti,ita ut etiam viri fortissimi baculis innixi incederent; c equos taberent, nisi paucissimos,ita ut pNcipuus Princeps Godeseedus equo commodato meretur,& muIti Principes in asinis equitare cogerentur.Tandem Deus reuelauit, Vbi esset lancea,& ea pretiata in bello victoriam dedit,ita ut occiderint centum millia Turcatum,&ex ipsis vix quatuor millia cecideriiκ. Cecidit etiam ros diuinitus in illos,que animis,& corporibus vires addidit. Denique,apparuerunt tres visi sancti pro illis de coelo pugnantes.Tempore Innocentij III. in Callia ab octo millibus Catholicorum cela sunt uno praelio centum milli κAlbigensium hi reticorum. Nostris temporibus anno M. D. X X X I. quinque pretia conamiserunt pro fide Cathol et Helvetii cum hereticis Helvetiis, Sc si per Catholici vicerunt,cum tamen essent numero, de armis multo inseriores. Carolus V.victoriam retulit de Lutheranis anno M. D. X L Ο Ι. miraculo diuino . In Callia quoque, & Belgio multas 1 ictorias Catholici de hqreticis non sine miraculo reportarunt .imrnb Vix unquam fuerunt hξretici superiores,qua
do iusto pretho dimicatum et .
OVID hqc nomina sibi velint, nemini dubium esse puto. Tametsi enim
Graecam originem habeant,tamen trita sunt,ac peruulgata. Quis enim ignorat idem esse λαον Gracis,quod populum Latinisi Idem illis κλῆρον, quod sortem,siue hi reditatem nobisi l Me i tur laici dicti sunt,quasi olebei, & populares,ouibus nulla pars iunctionis Ecclesiasticaedemandata est Clerici a tem quasi Domini sors, dc hqreditas,qui diuino cultui consecrati, procuran- , dae religionis,ac rerum sacrarum, Deo ipse iubente, prouidentiam,ac soliciatudinem susceperunt. Cur autem haereditas sortis nomine appelletur,illa ratio reddi let,qubdhaereditas in plures plerumque sonediuidat Nnde illud:Saru diuist isti, terra inmicala distributilanu. cevit,qubd licet ad unu alique hqreditas tota perueniat, id tamen non electione,sin sorie fit: nascunt enim, Ut plurimum, non
sui hereiar.mis autelaborauit,quis operi diasti ut huiuspotius,qua illius
227쪽
xi DE ECCLEsIA MILITANTE filius nasceretur ,&haetes' Atque huc Apostolus Paulus respexit, elunxit:. De nos nos fecit in pariem sortis Sanctorum. Es rursus: In quo nas serte uriati su nus.. Noli quδὰ o Lutherani volunt aeterna beatitudo nullis meritis acquiratur, sed quod ad gratiam, & aio ptionem filiorum Dei, sine ullo opere no thro vo - eemur. Falluntur enim Pelagiani, qui priores pat tes homini; posteriores vero Deo tribuunt in conuersione, ac paenitentia peccatoris. Qtiomodo en in sorte vocamur, si nos ipsi Deum ullo nostro vel opere, vel conatu praeueniamus Nemo igitur graria inuocat, nisi prquentus a Iraria; nemo elegit Deu, nisi p. ius electus a Deo; nemo diligit, nisi prius dolet tus, auers sille conuertit, errantes reuocat, inuenitur a non quaerentibus, palam apparet non interrogantibus: quia ramen, quod nobis tors est, Deo prouidentia, N. prqdest matio est,propterea Apostolus sapienter iungit utrumque chm alta. In quo nos sorte υι ait fumus, praecis' ait sicundam propositum rotian ratis eius. Hinc iam prima inter nos,&hqreticos quq stio nascitur; Rectene, an stivi, quidam inter Christianos Clerici. quidam Laici nominentur Resp. Haec appellatio deprompta ex diuinis litteris, in ore omnium Co
ciliorum,omnium Patrum, totius Ecclesiae, Drbis terrarum uni itersi. Omnibus qtatibus, ac seculis fuit. Et quidem, si de Conciliorum decretis, & SS. Patrum voluminibus agitur, non tam quaerendum est, ubi Clericorum . de Laicorum nomen, sc distinctio habeatur, quam ubi non habeatur, ita passim in singulis prope paginis, tum Patrum, tum Conciliorum Veterum, appellatio illa occurrit. Sane in Concilio Nicaeno I. cecumenico, vetustissimo,frequentissimo, celeberrimo, appellatio Clericorum in singulis fere canonibus inculcatur. Quid . quod in ipsis etiam Apostolorum canonibus a S . Clemente descriptis, distinctio, & nomen clericorum, Laicorum , non semel legitur Qubd si verbum Dei requiras , apud Ieremiam ita Spiritus sanistus lo-i, quitur: Clari eorum non proderunt eis. Telles huius rei habemus omni exceptione maiores, Origenem, Epiphanium, Hieronymum,qui no mod6 Scrip t. diligentissimi tractatotes fuerunt, sed etiam pene soli inter omnes Ecclesiae Patres Hebraicae linguae , qua Ieremiae Volumen scriptum esse constat. scientiam habuerunt.
Accedat poliremb Dei ipsius grauissimum testimonium, non sollim verbo prolatum, sed etiam horribili quodam prodigio,quasi sigillo proprio consignatum . mod enim hoc tempore Lutherus. re Caluinus ad uernis Clericos clamant, inem olim Dathan, & Myron aduersias Sacerdotes Testamenti veteris clamabant. Susciat vobis . aiebant, omnis mulsιtudo Sanctorum est. or in ipsis est Dominus, cur eleus misit superpo'. Dominit At qualem exitum reperit illa contentio veterum scismaticorum: Acerbum omnino, & luctuosium: siquidem continub ad imperium Domini,qui scis nata, & seditiones aduersus milii thros suas ferre non potest, dirupta est terra sub pedibus eoνum,'aperiens o, sua
devoravit illos cum uxoribus . cum liberas, cum tabernaculis . cunctisque opibus . descet deruitque uiui in i θνnum, operti humo, ct perierunt de medio mulιι tutiuis. Haee
videlicet poena iustissima est illorum, qui diuersos in Ecclesia, gradus, ordine in lue pulchematum Abii a Deis Uienzia constitui. coiisundere. ac Dissiligod by Coos le
228쪽
L AER MI ARTV s. perturbare nituntur, ut ad P inferorum detrudantur Ioea. ubi umbra.
mortis & nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.
De institutione Ministrorum Ecclesiae.
ΡR AE M TTE N D V M est. appellatione creationis Epync. tria contineri:
Electionem, ordinationem,& Vocationem,seu Missionem. Eleetio nihil aliud est, quam designatio certae personae ad Ecclesiasticam prasecturam. Ordinatio sacra caeremonia est, qua certo ritu futurus Episcopiis inungitur,& consecratur. Missio, seu vocatio iurisdictionem tribuir, ac re ipsa Pavore & Praesiilem facit. Existit i itur inter nos,&aduersarios controitersia,cui poti simum ius sit in Ecclesia Epist. creandi, id est,eligendi,vocandi, atque initiandi.
Rursus, obseruandum electionem multis,ac variis modis iteri posse. Nam N .. . aut Deus solus eligit;quomodo Aaron,& Petrus fuerunt electi: aut Deus per
homines. Clim autem per homines Deus eligit,aut id facit naturali propaga-' tione; uomodo filii Aaron,& nepotes olim ad sacerdotium proueniebant: aut certe voluntaria electione. Et hoc aut unius electione; Dcut Clemens iPetro electus dicitur;aut plurium. Si plurium, aut populi, aut cleri, aut v-triusque. Sit igitur prima nostra propositio. . ordinatio tum visc. tum aliorum Ecclesia ministrorum, non ad ρυbem, sita adsolis Di e. rtinet. I estantur id passim diuinae Script . testantur decreta Conciliorum: testantur veteres Patres: testantur denique mos pop. Dei, &exempIa ρ ρ maiorum.Aaronem,&filios eius, Sacerdotes primos Tel m. veteris, solus Moyses Sacerdos,& Pont. ordinauit, Sc consecrauit. Moysem autem Sacerdotem fuisse testatur David: Morysis, ct Aaron in sacerdotibiariis:&Patres. In mi Testam . novo, ubicunque meritio fit manus impositionis, quo ritu etiam 'apud aduersarios celebratur ordinatio,semper ea Apostolis, caeterisque EpiZ 'copis,nunquam vero plebi tribuitur. Soli Apostoli per manus impositionem Diaconos ordinarunt. Et Apostolus: Noli negligere inquiteratiam quae in te est, 1 n 'qua data est tibi perimpositionem mansum presbrteris. Quo loco presbyterium E- 'pisc. ecetum significare,testantur omnes fere interpretes, ac prasertim Graeci, Chrysostomus heodoretus,o Ecumentiis,Theophylactus.Item, in eodem Ioco loquitur Apostolus: Maturi imposueris.&c. At rurius: Resuscites, , -- inquit,grariam,qua data eIt tibi per impositionem manuum mearum. . a Accedat antiquissima,ac perpetua Ecclesiae consuetudo, quae optima iuris interpres esse let. Nam a ieculo non est auditum, WEpiscopum non Epis
copus ordinaret:neque huiusce rei ullum unquam vel institutum ex discipli-Diuitiaco by Cooste
229쪽
LIBER init A R T V s. a σ1 teque his r ignat me lum s. Matthiae, qui elatius suit sorte. Nam inprimis non fuerunt sorte illae sortespropriedictae, coelesti aliquod Ium sit per Matthiam a Deo effusiam . Aut certe sortes illaropriae, & verae merui; seo priuilegium, atque hi iratio Dei peculiaris caussa uit, cur iis Apostoli
uterentur. sauia enim Apostoli ceteri a Christo elemiberant, ne viaeret S. Matthias ceteris inferior, voluit foriasie idem Christus per L illum eligere. Itaque inspirauit Mostolis, ut sorte uterentur. Sed priuilegium no debet trahi in exemplum ordinis umelectionum. Aut postremδ sine lio priuilagio sortibus Nostoli inea eleetione uti voluerunt, qu Matthias, & Barnabas adeo essent pares sanetitate, & dotirina, ut humano iudicio discerni
non posset uterpretponendiu esset. In eiusmodi enim casibus licitus est sortium usus, tum quia non tentatur Deus, cum id ab eo exquiritur, quod humano iudicio declarari non totest: tum quia nullum est pe iculum, quicunque sorte exeat, etiams plane casu exiret, quando pares ituat, de quibus prae nciendis agitur, dctolliturniateria querimoniarum, nulliquefit iniuria. Sie etiam apud Iudetos, ex multis sacerdotibus sorte eligebatur unus, qui certo
Propositio quarta. Non decuit Christianas Sacerdotes car Iistuccessi e propagari. Confirniatur Primbex figura, quae in lege naturae precessit. Nam Melchisedech, secundum cuius ominem Christus, dc Christiani Sacerdotes es dicuntur, idcirco sine patre, sine matre. dc sine genealogia fuisse describitur, . ut intelligeremus, Sacerdotes Christianos non debere nasci, sta fieri. MD. r. Secundo idem prob. ex Isa: Asanram, inquit Diniiss , ex eis Sacerdores. O 'ν ... ναυuisas. In quem locum obseruat S. Hieronymus, ideo dixisse Prophetam, Assumam ex eis. quia in Testamento novo, de quo apertissime ibi loquitur Isaias, non erant Sacerdotes nascituri ex uni aliqua familia, sed assumendi ex onmibus Gentibus. Tertio prob. ex differentia Testamenti noui, &veteris. Vt enim in Testamento veteri populus Dei propagabatur per carnalem generationem ex Iacob; in nouo autem propasatur Per spirituruem regenerationem ex Christo: ita quoque par erat, ut in Τestamento veteri Sacerdotes earnali ReeeL. sione propagarentur; in nouo autem spiritualielectione assumerentur. Item, quemadmodum Sacerdotium Aaronicum carnale fiant,quippe quod totum in bobus, & ovibus mactandis occupabatur; Christianum autem Sacerdotium spirituale est, cum in hostia spirituali,&diuina sacrificanda occupetur: sie
etiam aequum erat, ut Sacerdotumpropagatio in Testamento veteri carnalis, in nouo spiritualis esset. Adde, quδd illi uxores, & liberos habebant;proinὸeficile potuit illa ratio institui, ut parentibus filij succederent; nostri autem caelibes esse debent. pr sertim secundum ritum Ecclesiae purioris: quare ion potest ullo pacto fieri,ut sacerdotium Christianum successionem inrualis generationis consequatur.
arib idem prob. naturali ratione. Christianae enim Rei p. quae sane est Pria. 4. persectissima) perfectissima ratio conuenit instituendi Ministros. At longe minor est ratio per electionem, quam per generationem: nam, si electio va-. Est Ras
230쪽
LI B ER QU ARI s. aismum Pret. ut vel ipse eligat, vel praescribat eligendi modum. Prob. primΛ, qlion uini ex Euangelio nihil aliud habemus, nisi uniuersam Ecclesiam S. Petro esse corninissam. Itruque ad illum pertinet prouidere '''' Christianis de iis, qui curam eorum gerant. Deinde, Si ad Cleriam pertineret eleetio iure diuino, ad totum Clerum pertineret. Non enim ius diuiuum desiniuit, ut hi potius, quam illi ex Clericis eligant. Non omnibus autem Clericis coiruenire electionem , satis proia ex eo, quod eadem fere in commoda acciderent ob multitudinem Clericorum, quae accidebanr in ele
ctione populari. Quocirca multis iam seculis soli Clerici primarii eligni . . quod tamen sier noli potuisset, si iure diuino omnes Clerici electores fuit sent. Denique; S. Petrus,qui ius diuinum certe non ignorabat, non soli1m in Ecclesia Catholica successorem sibi delegit Clementem, neque expediauit, ut is a Chericis eligeretur; sta etiam ad surimas prouincias Epist. fit.
Propositio septima: Ratio eligendi summu n Pont. persolos Cardinales est omnium optima. ρο merit. conseruanda; etsi absolute post Pont. eam mutare, si vellet.
Secunda pars est euidens, quia de iure positivo est, ut Cardinales eligant.
Prob. prima pars. Primi, inductione. Non debet Pont. creari per λrtes, i , nec per carnalem successionem, nec persolvis pretdecetaris nominationem,/ ianec ad suffragi apop. nec ad suffragia totius Clari, Ut iam probatum est: ergo ad suffragia primoriim ex Clero. Tales sunt Cardinales: sunt enim praecipui Epist. Presbyteri. Sc Diaconi Rom. Eccies . . Secundo; Nulli melius iudicare possunt, qualis debeat esse Episc. eIigen- - . . dus, quὲm ij, qui sunt Epist. Conciliaris, & eum eo Ecclesiam regunt,& o 'time norunt Ecclesiastica negotia: tales sunt Cardinales. Tereia, ex duratione. Nulla enim fornis electionis diu durare potuit, prς - , . . ter istampositas Cardinales. Constat enim anno M. C. LXXIX.vsque ad hoc rempus per annos C D. semper electos Pont. E duabus partibus Cardinalium. iuxta decretum Alexandri III. promulgatum in Concilio Latera- oriensi. Nec tamen tunc coepit electio fieri per inlos Cardineses, sed diu antea vi cώisis, Videtur incoepisse. Porro ante hoc tempus per annos M. C. annos XVII. - 'tationes inueniuntur in electione Rom. Pontificis. arto prob. experientia, quia nunquam fuerunt pauciora scismata, qua e . . hoc tempore. Annotauit Onuphrius scisinata XXIX. in Ecclesia Rom. ex Aquibus VI. meruiit usque ad Alexandrum: toto reliquo tempore sollimaria, ex quibus etiam tribus unum solio accidit vitio Cardinalium, nimirum illud, quod fictum est tempore Urbani VI. Nam illud alterum, quod accidit tempore Ioannis AxIl. ab Imp. Ludovico V. excitatum est;postremum V o temporibus Eugenii a Concilio Basileensi.
Quintδ prob. Nam hete forma eligendi temperata est ex omnibus aliis bo--s vis, & legittimis formis. Sciendum est enim, quinque modis potissimum consueuisse eligi ε pisc. Primus fuit, ut ipse summus Pont. per se eligeret; qui modus pretsertim
seritabatur olim in nouis Episcopalibus erigendis, nouitque Episcopis . . imittendis. . Ee a Secum