Roberti Bellarmini ... Solida Christianae fidei demonstratio. Opera V.P.F. Balduini Iunii Ordinis minorum, ex eius operibus controuersiarum desumpta

발행: 1611년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

251쪽

rho DE BCCLEsIA MILITANTE. Quantii ad rem attinet, Religio, ut hic accipitur, sie definiri potest.Mytis

flatis est hominum id persectisium citisti amper pauperinu, dientia vota tendemiam.

. Notandum primδ veram persemonem in charitate consistere: persectio enim uniuscuiusque rei in eo posita est, ut fini suo vitimo persectissimὲ coniungatur. Finis aurem hominis, Deus est: charitas vero maxime unit hominem cum Deo, iuxta illud: usum in camare, in I o manet, ei Deus in eo. Et roritas est pinculam perfectionis: id est, vinculum, quod ligans hominem eviri, Deo, hominem reddit persectum: vet,ut Chrysost. exponit, vinculum,quod ligans,& continens in nomine omnes virtutes, hominem reddit perseiaum. Vt enim stiritiis humanus lisat,& continet omnes humores, & partes alioqui dilaphuras; ita Spiritus lanctus inhabitans corda nostra per caritatem comtinet omnes virtutes, alioqui facile AElapsuras. Quo r& ApostoIus ostendit, a. r. 3 -boivia est, c. Itaque Ireneus exponens illud Apo stoli: Ut integrestiritus νιφιν, cranima, ct corpus ιonserueturi, dicithomine periectum tribus constare, eo ore. anima, Si Spiritusiuino inhabitante per caritatem. Vt enim, s desit ei corpus, vel anima, erit imperfectus in genere ii turae, ita,si desit caritas erit imperfectus in genere moris. Quomodo Iocum illium=auli intelligunt serὲ omnes Graeci, Chrysostomus, Theodoratus, Oe.-cumenius, Theophylus, & Hieron. Denique; abd caritas sit Christialis

perfectio, ex eo patet . qubd ad eamomnia referuntur. In his duisbus mantius.1 a 3. 33. iuersa -,Sec. Et: Finis praecepti carim.

Nota secundb, quatuor esse gradus charitatis, proinde etiam Patus es gradus persectionis '. dicitur enim persectum id. cui nihil deest in ordine ad aliquem finem. Quare non repugnat aliquid esse perfectum, di imperis m. si comparetur ad diuersos gradus,seu etiam fines. Primus gradus est, diligere Deum, quantum est diligibilis, id est, infinitis, amore. Qui gradus sisti Deo conuenit, & idcirco solus Deus in ordine ad istut gradum perfectus est x Angeli, & Sanm omnes sunt imperfecti: quanquami haee imperfectio no-st propri, dieenda priuatio, aut vitium,sed pura quadam negatio.

Secundus est, diligere Deum, noπ quantum est diligibilis, sed quantum:

potest creatura diligere ita ut semper actu de Deo cogitet,& sine inrermisit Hne in eum per affectiim feratur, ac ne primos quidem motus cupiditatis sentiat contra Deum. In hoc gradu versatri beati.quorum comparatione om-nes alii sunt impersecti . core Apostolus, qui diXerat : Quitamque perfecti suis. mus. hoc sentiamus; idem ait: Non quod tam acceperim, aut iam persemιssim. Tertius gradus est, diligere Deum; non quantum diligibilis est ileeqiixi tumpotest creatura qiraelibet abiblute diligere; sed quantum potest creatii ini. mortesis,iquae a se amouit omniadiuini amoris imp ruimenta,& totam se Dei, obsequio consecrauit.. Qui in lioc gradu versantur,imperfecti sunt respectu beatorum, sed Persecti respectu alioriim hominum, etiam iustorum, dc piorum. Et haecesἰ perfectio, de qua loquuntur Theologi, cum dicimi statu

Episc. esse statum persectionis adept & statum Relisiosorum esse statum, penectionis acquirendae. Hoc enim interest uater Episc. dc Religiosos, quod

252쪽

nia Mentur eontinuo esse persecti, sed tantiim asyliare ad Uectionem: versantur enim in exercitatione virtutis,&remotione impeciimenis

torum. At Episse .deberent esse perfecti,id est,ad eum gi adum caritatis peruenisse,ad quem Religiosi per sua vota,& exercitia tendunt. Quartus gradus es ,diligere Deum,non quantum est diligibilis,non qualitum potest creatura vel absolute,vel in hac Vita diligere; sed tamen ita ut nihil aeque,aut magis,quim Deum,diligat,id est,nihil admittat contrarium diuinae dilemoni .Et hic gradus praeceptus est omnibus.& quandam habet perfectione licet respectu superiorum sit imperfectus. via dicitur: Qui seruat .u-. z. verbMme Ier in hac charitas Dei perfecta Et tamen Dominus ei, qui vicebat, se omnia praecepta feririsse,ait: u vis ste fectus estivati omnia.&c. Loquitur enim Ioannes de isto quarto gradu: Dominus autem de tertio. Nota terti instrumenta aptitsima,atque Utilissima ad hanc persectionem mis s. acquirendam else illas tres virtutes; Paupertatem, Continentiam, dc O dientiam: nam,ut quis persecte Deum diligat,debet se totum Deo tradere,&omnia impedimenta : remouere utrumque consequimur per has virtutes. Tradimus enim Deo nos totos, mando tradimus animum, corpus,& res e ternas:nihil enim habemus aliua . Tradimus autem animum per obedien- , tiam,corpus per continentiam,res emernas per paupertatem. Item, per has virtutes remouentur omnia impedimenta diuini amoris. Radix enim omnium i rim. s. malarum est cupiditru : quemadmodum radix omnium bonorum est cha sit . Omiis autem mala eupiditas ad tria cri ita reuocatur ad luxuriam, auaritiam,superbiam. od &auctoritate,& ratione prob. Nam dicituri Quidquid est in mundo otest concu sc tia carnis,aηt corrcspiscentia ocularsi, aut superbia vita.

Ratione,quia in homine duplex est appetitus, Concupiscibilis, & Irascibilis. Ille appetit bonum absoluth,iste bonum arduum. Rursus; Ille prior est duplex;Naturalis,& Animalis.Naturalis appetit ea bona,quet sunt necessaria ad naturam conseruandam,tam in indiuiduo,Vt cibum,potum; quam in specie, ut actum generationis. mi appetitus,esim est inor natus,dicitur incontinentia,&a Ioanne concupiscentia carnis.

Animalis dicitur ille, quo appetimus ea, quae sitnt bona, secundum ex stimationem ut pecunias,vestes, lapides pretiosos, & similia,quae non appetuntur 1 bestiis, quibus non inest appetitus,nisi naturalis. Et hie appetitus, cum est inordinatus, dicitur auaritia, Vel curiositas, &a Ioanne concupis

centia oculorum.

Denique;Appetitus irascibilis appetit excellentiam,quae apprehenditur,vires maxime ardua. Et, elim est inordinatus, dicitur a Ioanne superbia vitae. Hos igitur tres sontes impedimentorum obstruunt es illae virtutes, concupiscentiam carnis continentia, concupiscet aliam oculorum paupertas,super- Diam vitae obedientia.

Nota quarib, non siissicere ad religionem has tres virtutes, nisi accedat' votum, id est, promissio sacra Deo facta , qua quis obstringit te perpe- tub ita victurum . Religio enim est status quidam: status autem signi erem immobilem, dc perpetum . arisieri poterit, ut aliquis sit perte-

253쪽

Ct , 8c inmen tum sit in statu luctemonis: sicut e contrario ri tuo i cidit, ut multi, tam Episcopi, quam Religiosi, sint in statu persetaonis, Mnon sinet persebi.

rictas De varietate Religiorum, ederes duo tantiun a Prosciant genera Religio is um. Unum, Anactoreinruna, siue,Eremitarum: alterum,coenobitarum.

Adiut Cassianus tertium,& quartum genus: sed illa non sinit vere generi Religiolor n, sed quaedaιn rea ationes, & corruptiones religionum. Nam . tertium genus vocat eorum, qui inKemobsis degunt, sed adhuealiquas pro-μtias retinent facultates, nes in omnibu& obtemperant pretpolitis : quae sine dubio est eorruptio Vitae coenobili . Qirarium genus vocant eorum,qui ex monasteriis aderemum traa seunt, non I sanetius, sed ut liberius 'inuant, nimirum excusso iugo superiorum,&legum coenobiliorum: quae est corruptio vitae eremiticae. - ista. duo a Patribvra vocantur deterrima genera

Μonachorum.

Possumus autem cum B. Thoma, δέ Scolasticis paulo planius, se subtilius

explicare formas. & νnera religionum iux fines, ad quos instituuntur. Omnis enim religio ad persectioilem caritatis refertur. Possumus autem triabus modis Deum diligere, eique dos uire. uno revido, per contemplatione, ipsum Deum insidiligens,eique inhqrendo. Alio modo, per actionem, Deo in membris eius seruiendo: Halendo pauperest suscipiendo peregrinos, &cia Tettiomodo, per utrumque simul Deo obsequium pi Qstando, id est, me contemplationem; quae in actionem prodeat; siue peractionem. quae necessarid requirat contemplationem. Quod faciunt, qui concionibus, Ic S cramentorum administratione populo seruiunt. Iuxta hos fines tria sunt genera religionum. Vnumearum, qua profitentur vitam contemplarium solim: quod genus in multas formas diuidi potest iuxta varias costitutiones, dc regulas, quas sequuntur. Alij enim sequuntur instituta S. Antonii, alij S. Pachomsi,alij S. Basilii, alii S. Benedicti,alii

S. Romualdi, alii S. Munonis,&c Alrerum genuS est earum religionum,quae . profitentur vitam activam; quod in tot laxmas diuiditur , quot sunt opera caritatis. Quidam sitim militando,atque Ecclesiam armis protegendo seruiunt Deo: quales sum equi es Hiezosorymitani, S. Iacobi, & S. Ioannis. Quidam aegrotos curando in Xenodochijs: quidam mortuos sepeliendo: de alijs alii rationibus, dum in proXimos beneuolentiam ostendunt, Deo gravitum obsequium preti ant. Tertium genus est corum, qui profitentur vitam missam: quod etiam invarias sormas diuiditur iuxta varias eorum instituti ites. Quidam etaim sequuntur regulam S. Augustini, quidam S. Dominici, . quidam S. Francisci,&c.

Iam veto, quod haec oletas institutorum in eadem fidei consensione ni hil obsit Christianae reli oni, sed poIllis 'aldς protu . hinc intelligi potestiqubd hae ratione prouitum est omni hominum generi . Vt nemo sit, qui velit ad persectionem tendere, dc non possit. Varia enim sunt hominum ingenia, varix propensiones, nec par omnibus Vires. Vnus diligit sesitudinem, alius gaudet frequentia; unus libenter orat, alius libenter legit, vel operat . M. Si ergo omnis rescio Imulacres solitudinem, Xes omnis comm

254쪽

Non m Et stequentiam: aut s omnis religio abstinentum . Eimium indiceret, vel nulla indiceret, m. pauci admodum religiosi asse possent. Nane autem in tanta varietate religionum potest omnibus satisfieri. Altera ratio esse potest , quia, clud omnis ordo initi feruear, ac multos homines exeitet ad pietatem, paulatim autem postea feruorem illum remittar, Deus subin- , nouos ordines 'extitando quasi perpetuo seruorem in Eecuta sua nune per hos, minc per illos conseruat. Oritur autem hoe loco quaedam dubitatio e an resumam MDMI, IM. Davitatis rasit, an verὸ egeat summi επι. confirmationet Sed tacilis est solutio. Duo siquidem in omnieeligione inueniuntur: essentia ipse religionis, quae in tribus votis sita est, & determi ratio illius et sentiae ad rarium modiis vivendi. Et quid essentia religionum in Evangelio fundamentum habet ; proinde ab hac parte non egent religiones Pontis. approbatione. Modus autem illa varius, quo tria vorasiticipi possunt, non ita perspicuὲ in Euai gelio elucet, &non parum ex prudentia, & directione humana pendM.

Qiare Pont. confirmatione indagere potest &nui3c reipsis, propteritis postiuum nouas religiones prohibens, omnino indiget. Itaque Antonius, Basilius, Augustinus Benedictus, alictores religiolium suerunt, nec ullam 1eguntur a Pont. approbationem quaesiui se, propterea quod nondum extaret ius Ecclesiastic id praecipienε. Condendi autem noui iuris haec mit

Adanmim Domini circiter M. C. L X X. pauperes de Lugduno ordinem quendam religiosum instituerunt, sed multis admistis summitionibus, Mhaeresibus. ti circa I Lucio III. Alexandri III. successore, haereseos

damnati fuerunt, & secta eorum reprobata.

Illi vero postmodum, id est, tempore Innocentij III. sedem Apostό-

1icam adeuntes diu institerunt, ut reconciliarentur , & religio ipsiorum confirmaretur, nec tamen impetrauerunt. Inde igitur factum est, ut B. Franciscus B. Dominicus volentes similiter nouos ordines instituere,

α metuentes, ne sibi accideret, quod videbant aceidisse V Valdensibus, noluerunt .confidere suo iudicio, sed a Pontis. confirmationem petiuerunt, de impetrauerunt. Paulo autem post in Concilio Lateranens generali tonsiderans Innocentius III. periculum, quod imminebat Ecclesiae, si uni cuique liceret nouam religionem excissiliare, prohibuit, ne deinceps ullus nouus ordo institueretur , nimisum uiae approbatione Apostolicae sedis: 'uod decretum renouauit Gregorius X. in Concilio Lugdunensi. Atque hine coepit esse meessarium, quod antea erat liberam. Poreb de origine Religionum tria ostendenda sunt eontra haereticos. Primo, religiosam vitam diu ante quartum seculum inccepisse: adeo enim ita religiosa est antiqua, va quaedam eius adumbratio fuerit in lege naturae ante diluvium: maior quaedam expressio in lege Moysis: persectio autem

Apostolorum tempore. Habemus inprimis de Enos: imocare ramo Domini. Ex qiro Io-

255쪽

a 4 DE ECCLEsIA MILITANTE fle sublimioren qu m esset religio vulgi. Nam ante Enos,eeπὲ etiam Adam & Abel, & Seth Deum inuocauerunt, & tamen iste dicitur primus ereptae

inuocare nomen Domini.

Habemus deinde vota Nazargorum,qui seipsis Domino consecrabant ad quorum exemplum etiam in Ecclesia quoidam seipses totos diuino cultui aeuouere, scribit Origenes.

Habemus deinde Eliam, & Elisaeum ac filios Prophetarum sine uxoribus,& diuitijs in hoc mundo vixisse.

Habemus eluam insignem commendationem nepotum Rechab, qui, cum eis pater,siue auus praecepisset.Vt domos non aedificarent, a os non semina rent, Vineas non plantarent, Vinum nunquam biberent. Vitam durissimam. quasi extra mundum, agerent,omnia diligentissim. Obseruarunt:quos etiam

nostrorum Monachorum figuram gessisse scribit Hieronymus . Denique; Ioannem Baptistam Monachorum, & Eremitarum Principem fuisse, bunt ferὲ omnes Patres. Veniamus ad nouum Testimentum, & ostendemus, ante annum C C C. fuisse Monachos in Ecclesia. Primum id prob. ex Athanasio, qui docet ante Antonium non fuisse quidem Eremitas, sed tamen Monachos misse, qui in agris ciuitatibus vicinis monasteria sua constituebant:&Antonium, cumis. Monachus fieri vellet, ad senemque am accessisse; qui ab ineunte aetate monasticem exercuerat. Ex quo sequitur & B. Antonium non fuisse primum, Monachum,&ante annum Domini C C C. fuisse Monachos.Nam Antonius floruit initio I V. seculi: anno enim C C C. erat X L. annorum,ut colligitur ex Chronico Hieronymi L & tamen ipso adolescente inueniebantar multi Monachi lenes. Secundo prob. ex Dama , qui scribit, Dionysiim Papam ex Monacho . ad Pontificatum assumptum mille . Constat autem ex Chronico Eusebii,. Dionys Romae sedisse anno Domini C C. L X V I. Non ergb Monachi eqp . runt post annum Domini C C C. Tertiis idem prob.ex Cypriano,Tertulliano,DionΥc Areopagita,&PH- Ione IudqO. Quarto prob. ex Apostolorum exemplo, qui vere fuerunt primi Monachii Christiatii. Nam, quod vitam coenobilicam instituerint, ubi essent omnia communia. patet ex Ach. Quod ea ratio vivendi non fuerit omnium Chri . stimiorum,sed eorum tantum,qui Volebant persectius vivere. patet etiam ex Aes. Nam, cum Ananias fraudati et de pretio agri, 8c decipere voluisset Apostolos,Midiu ita S. Petro: Nomae manens tibi is venamulum in 1 erar potessare Quod etiam voto ad eam persectionem se obligarim Aeostoli,docet Augustin. Quod denique ab Apostolorum exemplo coeperint religiones, docent plurimi Patres. Secundb ostendendum est, non occasione pertaurionum, &casu exor tam esse vitam Monasticam . De coenobilis non est dubium, ciun extiterinx ante omnes persecutiones De Eremitis idem prob. Nam & si Paulus primum. Ermura occasione persocution solitudinem c*rae coeperit, tamen anx niua

256쪽

' . LIBER QUARTUS. et shius non tan casione erepit, selo studio vitae purioris. Vitaautem Eremitica non a PMilo, ab Antonio introducta est . Et si enim Paulus primus omnium in eremo vutit amen non habuit ipse discipulos, nec fuit no sus,nispaul, an ortem. Antonius autem vere princeps eremitarum dici debet,quippe qui nec ab alio didicit,&ipse docuit omnes. ocirca uterque diei potest primus Eremita, Paulus quidem tempore, Antonius autem mam sisterio. Quod etiam caussa instituendae vitae religiose non fuerit, obscuratio do ctrinae de iustificatione , vel praua Essenorum imitatio , ut dicunt haeretici, maniselium est: nam auctores religionum fuerunt primum Ap stoli, ac deinde Antonius, Basilius, Augultinus , doctissimi , & sanias. simi homines, quos non possumus ignorat uiae, Vel Prauae aemulationis accusae. . Pro

Terti bostendendum est, quod essetaria monastices eadem sit nostrorum, 1.&antiquoru Monachorum,id plurimis testimoniis probari posset uiuiae duoessifficiunt. Essentia vitae religiolis in tribus illis virtutibus, obedientia; paupertate, castitate, ab omnibus huius temporis Religiosis constituitur. Idam a ifiebat ab antiquis : nam Augustinus Vitam ccenobitarum eo'sicalis . Pri- -- ri mum, ait, eos spreris mundi us illecebris in vitam castissimam, & san-- ι i. Gaimamcongregam. Secundo,addit a nulloquid tritam possideri propriuno Tertio, adiungit, Patres nulla superbia considere iis, quos filios vorant, magna sita in iubendo auctoritate, masna illorum in obtemperando voluntatessiasilius te de Monacho fiaturo uc loquitur: Nuptiaι Hlutiompedes bis M.tem relictis Gramsuam μν consuras sal ιοι Πομnur, ut nequefaciatasi i 'conae nis adnuptias. Item, de obedientia iusissime disputat, ac tandem concludit, ita oportere . Monachos obedire praeposito , Ut oues pastori, atque ut instrumentiun subro. Ili1-Denique,disserit de paupertat ac doce Monachum ab omni prorsus pri--: Lua rerummaterialium piaesiis liberumtisedebere.

257쪽

CAPUT XLIII

De Consilijs Euanges icis.

CONCILIUM persectionis v sens opus homun a Christo nobia

non impeωum, reddemonstratum; non maminum. sed commendatum. Differi autem a prῆcepto ex parie materiae, ex parto subie sti, ex parte sormae,&parte filiis. Ex parte materiae dupliciter. Primo, quia materia pracepti est facilior,consili dissicillor: illaetum sumptaest ex principio natiuae. hete superat quotammodo naturam; nam adderuandam coniugi fidem natura quodammodo inclinat, at non ita ad abstinendum a coniugi Asecundo, quia materia pretceptibonae' consilii inestor, dc persectior,loquendo de priceptis, quae circa eandem materiam Versantur,circa quam versantur contilia: constitum enim includit prεceptum, & aliquid supra ρο-ytum addit. Exparte subiecti disseruiu Consilis,dc pracepta,quM ericeptum commune sit omnium, consilium non item Ex parte in ae,quod riscep- eum vi sua obliget, consilium in arbitrio homitiis positum sit. Ex parte finis seu effectus, quod praereptum obseruatum habeat pxaemium , non oblematu habet poenam: Concilium autem. si non obseruatur, nullum habet poena si seruetur, maius habet prΞmium. IPorrh Catholicorum omnium sententia est, multaeta vere, M proprie Concilia Euangelica, sed pretcipuὶ tri Continentiam, Obedientiam.& Paupertatem, quae nec sint pretcepta, nec indifferentia, sed Deo grata, & ab illo

commendata. Maesententia prob. primbex Script . Primum testimonium: Non dicM Eunucbus. Ego lignum Midam, qsua has disit Dominas tamuhis: qui cust dieriat sebbarbanua, ct Hegerint, qua ego volui, o seruasterint foedus meum, claris in domo mea, ctia muris meis locum, O nomen melius aflse. θ Misbus; nomo auria dabo eis. quodnon peribit. Quod lucreatur de continentibus Voluntarus, non

de abscissis. vel sic natis, qui necessarib coireinem, docent Patres, & patet exprεmio, quod Eunuchis promittitur: nec enim ulla ratio est, cur abstissis vel natis Eunuchis promittatur maior gloria , quam sit filiorum, & filiarum Dei. Addit autem sit btiliter A stinus, siquis e tendat, Isaiam loqui de veris Eunuchis, adhue iuuari causiam nostram: nam, si Eunuchis, qui continent se, quia non possint aliud facere, promittitur maior gloria quam histis coniugatis, certe maiore ratione promittitur iis, qui se continebunt, etiamsi possent non continere. Est autem obseruandum illud ;N-en Maelius a Fliabus, posse habere alium etiam sensum, videlicet, ut intelligamus promit

258쪽

Da optime recipiunt hune sensiim; Dabo illis, qui earent liberis, aliquid melius, quam sit habere liberos. Et sic etiam verterunt LXX .interpretes, νατον --τον-ὐιῶν, ε Et recidit in idem eum mperiore sententia: nam semper anteponuntur continentes conitigatis, ciuibisti liberos, illi melius aliquid habituri sint. abd autem continentia Eunuchorum hoc loco non imperetur, sed eonis stlatur, docent Patres, & probat Hieron. ex illis Verbis: Qui elegerim'. que ego volui. Illi enim dicuntur eligere, qui non cogumurpraecepto. Itaque senῆν est. Qui elegerint, quae ego volui, id est, qui transteiadentes ea, qu ae pretcepi, accommodans me humanae imbecillitati, sponte sua elegerint perfectoria quae ego cupio, & HIlem. Praeterea; Idem pater ex eo, quod, qui Eunuchi non miat, etsi postponantur Eunuchis, tamenMon excluduntur a regno coelorum; immb filii, di filiae vocantura Ergo non tenentUr omnes esse Eunuchi. Ergp tron est preceptumo Rod autem coiitinentia non sollim sit utilis in hac vita, Ged sit vere Moria gloriae singularis, paret ex illis verbis: N omen aurnam diabo eis, q- nm

Secundum testimonium est: Fellasterilis,o incoinquinata, qua ηsiarit thnum iu sis: tirilicto, MMMιfructum inresectisne imara sanctarum: ct vado, irrum operatas est prensansus v miquitatem, nec cogitauit contra Deum ne Hissima; Obitur enim ei

Pirem νιμ in, si dest, num quoddam singulare respondens fidelitati ipsius) ct smin templo Dei. Bσημα- enim laborum gloriosus es fruam ct sua non crescidit, radix sapientia. locum idem esse superiori, docet Hie

ronymus.

Teritum est, ubi Dominus comparat mma caelorum, id est , Ecclesiam Matin ara terrae bola cuius Una pars reddebat mustum centesimum,alia sexagesimum alia tricesimum. em locum exponentes Patres,docent,ea parabola distingui multum casti conitigii, viduitatis, dc virginitatis. Ex quo appare continentim virginalem esse maius bonum,& magis meritorium apud Deum . quam sit castitas comugalis proinde esse coiacilium ditanum: quod enim Deus non praecipit,& tamen commendat,de anteponit aliis rebus sine dubio conssilit. . Quartum est, clara Apostoli dixissibat; Nonopeuit nabere Dominiis ait: - Miaik i-- sc iant verbum hoc, sed quibus datam ess sinit enim Eunuchi, qui de matris utero

castraηmin propter regnam criorum. Qui yetest capere,capiatu Hic non dari praeceptum decontinentia, patet ex superioribus: naminitio huius cap. Domnius , Epro int nuptias,dicens: austa Deus cm-ηxir,homononseparen. ergo non prohibet hoc Ioco nuptias. Frgh iron praecipit continentiam. Idem patet exsequet tibiis: miterest catine aptat. Nam, ut eleganter ait Augustii us, de prae- .ceptis iustitiae non potest dici; Qui potest facere, faciat: sed, omnis arbor, quamn secerit mae xm bonum,exscindetur. QEod autem consilium detur, patet ex eo quod, cum Apostoli dixissent: Non expedit nubere; Dominus non ait; Immo - mero expedit: 'd aiz: son emncit innν verbum bota qui totest capere, capias: His, Verum diristis,nuptia, non exPedire, nam impediunt potius, Tamqn:

259쪽

non omnes Me intelli 'nt, sed qui potest assequi,sion omittat. od denique eontinentia non ltim conferat corporalem Vtilitatem, sed praemium habeat in coelo, patet ex illo: unr Eanucbi, qui castraιαν ιρρυ--pter regnum caelarum

intum est, ubi adolescenti dicitur: si visperfectas se, vade, vende omnia, qua habes, ct da pauperiasu, cthainis thesaurum in caela. Mod his non detur pret-ceptum, sed confilium, patet ex ipsa consequentia Verborum. Nam interroganti: Quid faciam . ut saluus fami Dominus respondit: Si vis ad νitam ingressi. Imia aeandata. Vbi ostetulit, mandatorum obseruationem sufficere ad salutem: ae deinde subiungit: Si vis noectus esse; id est, si non es contentus viata xterna, sed adspiras ad excellentem gradum in ipsa vita aeteriis: Vade vende omnia. Pretterea; Si hoc esset priceptum, certe esset pretceptum caritatis. At non est . nam caritas non requirit, nisi ut diligamus proximum, sicut nos sos:G-s6 non requirit, ut demus omnia nostra proximis, & nobis nihil seruemus. sed tisfacimus ei praecepto, si partim demus. Partim retineamus. mod autem dare omnia mereatur insigne primium, patet ex illis verbis: Et habebis ιbesarum in caelo. Sextum testimonium est de Obedientia , ubi Dominus ait: Et sequereme.

Nam, quod haec sequela sit consilium, patet, quia dicitur ei soli, qui vult esse persectus, & cui dictum est: Vende omnia, qua babes. Quod autem in illo,sa quere me, significetur obedientia, prob. dupliciter. Primb quia sequi Christum est imitari Christum: Christus autem fustus est obediens usque ad mortem. Secundδ. quia explicat ipse Christus, quid sit sequi se, dicens : Qui vali ν ' nise post me, abneget semetipsum, o tollat crucem suam.o sequatur me. Quod vit mum est explicatio silperiorum, ut sensiis sit: Qui vult post me venire. id est, me sequi. abneget se,&tollat crucem suam,&iic sequetur me. Porro aba negare se, iuhil est aliud, quὶm valedicere suo iudicio, & suis affectibus, de accommodare se alterius iudicio, & voluntati. Dicet aliquis: Abnegare se. est quidem obedire: sed hoc loco agitur de obedientia, quae necessarib debetur Deo, non quae sponte exhibetur homini: sequitur enim; Qui amat animam suam, perdet eam. Resp. hoc verum esse: tamen hine deduci etiam eonsilium religiose obedientiae: nam hine habemus, sequi Christum esse abnegare seipium, id est, alterius voluntati seipium subiicere. Habemus autem ex alijs locis duplicem esse Christi sequelam unam communem,& necessariam in omitibus fidelibus. de qua agitur hie ; & rursum aliam , quae solis ijs consulitur, qui volune esse perse i, de qua alibi agitur. Ergh necesse est duplicem esse abnegationem sui, id est, o dientiam; viram communem, & necessariam omnibus,quaec sistit in obediendo in iis rebus tantum, quae sunt necessaria ad tautem; alte- ram maiorem, & uniuersaliorem, quae consistit in obediendo in omnibus reis bus, etiam non necesses iis, modo peccata non sint: qualis obedientia laudatur in Rechabitis, qui obodiebant patri suo in sis, in quibus non teneban-

260쪽

Septisum tresvinoniimi est ubi multis modis proponlitae eonmum eon

ct vidvis, bom-rit, Ac permanserint, jicut stego. Item: Disomm m esse, sucut rerippum r id in , continentes . Sic enim omnes veteres exponunt. Item: De virginibas praceptum Dorum mn habeo,consilium autem do, togaeam ntistria cordiam cascinas a Domino,nfimi M. Vbi indicat Apostoliis, eonsilium hoe non esse humanum,sed dissimamr dicit enim se consilium dare, non ut hominem politicum, sed ut fidelem ministriam Dei. Item: matrimonio iungis , virginem siuam, facit, o, qui nimgis, visiusfacit. Denique de vidua: Cui

si nubat, tantum in Domino: beatior autem erit, isic permanserit secundum meum

ossium, uomem, inde egoFrimae Dei Misam. Vbi rursum vides, tribui consilium hoc Spiritui sancto. octauum est, i Apostolus toto rapite natur ostendere, se plus iecisse. . .αγὲm sibi esset praeo tum, & propterea singularem gloriam apud Deum meruisse.Nam,cum Dominus ordinasset iis,qui Euanmlium annunciant, de Euangelio uiuere, Paulus maluit Fatu Euangelium praedicare, & sic facere

opus supererogationis. Melius est, inouit, mihi mori, qiam vigloriam meam laue cari. Nam er si manesiἰ ero, non est mihigloria; nece as enim nubi incumbit: rae mihi est, non e Meliet uro. Q est ergo merus meas m Euangeliam pradicans sine sa-ptu panam Euangelium . Vbi in toto capite nihil aliud agit, quis ut obet sibi licuisse vivere expop. sumptibus. Id enim probat Primo exemplo aliorum 'mstolorum. Secundb exemplis militum, Pastorum, Agricolarum .' Terti δ ex lega Moysis . aerio ex Christi ordinatione. intb ex ipsa natura. Et ita

exposuerunt omnes Patres.

Nonum est et Nemo poterat dicere cantuum, nisi illa tentam quadraginta qM eun milliae his t, qui cum malleri non μνrrainquinati, virginesenim punt, o F quantur una vacualm imi.Ex quo apparet,suagulare premium habere vi

secundδprob. veritas exemplis primitiuae Ecclesiae. Nam constat, initio mox nascentis Ecclesiae, irimos coepisse colers contii entiam; & vitam eo-munem, rebus omnibus diuenditis, quod in Testamento veteri rarissimum fuerat. potuit eius nouitatis alia essemusia,nibraedicatio Christi, & postolorum .Lebimus enim,quotquot erant possessores agrorsi, 8c domor AEAE. - , iis venditis pretia attulisse ad pedes Apostolom. unde hocinisi quia audierat, Dominu id consuluisse. Porro continentia tam multi certatim arripiebant ut legamus, unum Philippv quatuor filias habuisse, 6c omnes Virgines:quas certe non ad tempus aliquod virgines fuisse,credere debemus, sed perpetuo, Seex electione. Refert enim id Lucas,tanquam aliquid magnu. quoa videlicet uni homini essent quatuor virgines filiae. At quia magni est lia re quatuor as virgines,qtiae ubi maturae fuerint, nupturae sunt Τertio prob.clarisiimia Patrum testimoniis,tu Gr coia,tum Latinorum.

Quarto prob. ratione,desumpta, tum ex corporibus naturalibus, tum est' .

SEARCH

MENU NAVIGATION