장음표시 사용
321쪽
damni: paetra autem non eonuenit, nisi animae, quq nondum plene purgatis est. Itaque acit locus iste mitissimum Purgatorium, δέ quati carcer quis dam seiutorius, atque libuoratus . Alterius quaestionis triplex potest esse sensus. . Primo, possint exire nondirinceditum,quia nimirum transferantur demo receptaculo ad aliud. Secundo, An possint rediri, ut rursum redeant d suum locum. Tertib, An possint ita egredi, Whac nobiscum iterum vivant ' Quantum .ad primum facilὲ resiponderi potest,ex inferno damnatorum, limboque pue-xorum non dari regressum:ex Purgatorio,limboq; Patrum dari. Sunt enim animaeimpiorum iamnatae ad perpetuos carcereti& ignes Gehennae;& sim liter animae puerorum ad perpetuum exilium, & tenebras . Animet autem S S. Patrum damnati erant ad exilium temporalebs δέ animi Purgatoris ad carceres temporales. Ratio est, quia causis carceris, et exilii damnatorum .est culpa mortalis, a frualis, vel originalis, quq nunquamaemittetur: caussa autem exilii Patrum suit debitum temporale, coi tractum ex peccato primi parentis ille enim peccato suocetium clauserat, quod aperiri non potuis, nisi Christi sanguine re ipsa effuso. Caussa verb Purgatoris est reatus tςmporalis: que rinae necessario finem habent. antum ad secundum, existimant quidam, imas non posse unquam de suis receptaculis egredi; sed omnes apparitiones esse daemonum, qui fingune se esse animas de Purgatorisexeuntes. & suffragia postulantes. Verissimaris mori. tamen est S. Augustini sententia, nimiae impudentiae esse, negaret, animas in- 7- terdum ad nos redire Deo iubente, vel permittente. Habemus enim testimonia grauissimorum auctorum de regressis pnimarum ex omnibus racepta- .culis;praeterquamex limbo puerorum.
antum adterpium, quod aliqui ex Purgat uio, desimbo Patrum fue . a iiii ad vitam reuocati,nugi dubium esse potest. Nam mortui, quos excita uit Helias,Heliaxus, Dominus Christus, & Petrus, dc Paesus, clim fideles fiterint,creduntur fuisse in Purgatorio, aut limbo: neque ullum sequitur in
conueniens,si ex his locis aliqui resurg Imasi'uidem hoc nihil aliud est,quam
mutare illis exilium, et carcerem. iniod autem ex coelo, aut inserno teuocari possint ad vitam, videretur incredibile, nisi extareiit exempla,quae negari non possunt. L. i. I. Nam B. Gregorius scribit a S. Fortulino excitatum fuisse Marcellum O.9. quendam,virum sanctum, 'ui ab Angelis in optimum locum ductus fuerat. Et scribit a . Seuero exciratum quenaam Virum pessimum, qui a daemoni- bus in inferiatim deducebatur. L 3. s. a. Hegesippus scribit, B. Petrum excitasse assinem quendam Caesaris Ethni eum a morte. Nec dubitari potest, quin Apostoli aliquos Ethnicos excitaue Sarm. αλ rint. Maximus dicit, a S. Agnete excitatum filium Pretis sti, qui in peccato mortali obierat. Euodius vicit, puerulum mortuum ante Baptismum, ad , reliquias S. Stephani emitatum. Dico igitur, Beatos iam existentes nos
posse inuocui in vitam 3 siquidem boatitudo includit ceriitudinem de non Disiti od by Corale
322쪽
imittenti seseltate. Et ratio est manifesta: quita beatitudo' est status omnium bonorumaggregatione persectus. Non nabet autem omnia bona, qui non tabet illam certitudinem. Si igitur aliqui S. viri redierunt ad eorpus,non inuit beati ; sed Deus praeuidens eorum excitationem distulit eorum beatificationem, & interim detinuit eos in optimo aliquo loso. De damnatis similiter dico, damnarum ab lutὲ ad poenas aeternas non . posse reuocari ad vitam, quia alioqui fieret incerta eorum damnatio. Dicit eatim veritas omnibus, quos damnat, tam in particulari, quam in uniuersali
nidicior Dein ignem atrenum. Praeterea; Nullus esset damnatorum, qui non posset sperare calutem, Sc pro quo,nonPΘssemus Orare: nunc enim non ora mus pro infidelibus damnatis, quias undum fidem credimus, eos non pos.
se saluari. Ac si possunt, saltem ex priuilegio,.siauari, certe pro illis orandum esset: sicut in hoc mundo oramus pro obstinatis in malo, ut Deus det 'illis oratiam effracem, quae certe non datur, nisi ex priuilegio. Si qui autem
sunt morte excitati, cummererentur aeterlias poenas, dico non fuisse damnatos, sed ispensam eorum ita tentiam, & interim punitos secundum praesentem iniustitiam. De tempore Purgatori, resincertissima est, & non, nisi-'temere, definiri poteR:
DE paenis Purgatorii quaedam siuit certa, & quaedam dubia. I: Ceria orta μtum est, Purgatorii poenam non esse desiperationem, & metum Cehennae. 2. Certum est etiam, Unam Purratorii poenam esse, carentiam diuinae visionis. Non ei,im possunt animae illae non dolere, quia videant se propter suas eulpas impediri a fruitive summi boni, quae Vocatur poena damni. 3. Certum eri, praerer hanc Maenam, e sis etiam aliam petitam, quam Theologi vocant pintiam sensius, vaecosistit in aliquo dolore,proueniente aliunde, quam ex carentia Visionis'Dei. V t enim. qui peccat, auertit se i summo bono,& conuertit inordimate ad creaturas;ita postea puniri debet non λ- tumearentia ummi bona, sed etiam afflictione inflicta ab aliquo alio creato 'obiecto. 4. Certum est; in Purgatorio, sicut etiam in Inferno, esse poetiam ignis; siue ignis accipiarur propri , siue metaphorice; siue significet petnam sensus, siue damni. Quod enim aliquis ignis sis in Purgatorio , & in In ferno, patet tum ex illis verbis: Sa seriis qua per ignem. Et: Ite in ignem . aternum: tum ex testinumiis Patrium omnes enim ignem appellant poenam Purgatorij. Sed dubium an inimi impriὶ dictvi ignis, metapberis A Commu D mn nis Theologorum sententia est, verum, de proprium esse ignem, & eiusdem 8 9... - fraciei.
323쪽
speciei cum nostro clementari . Quae sententia non est quidem de fide, quia . nusquam ab Ecclesia definita est: immb in Concit. Florentino Graeci aperi USU . h. professi fiserant,se non ponere ignem in Purs'torio, M tamen in definitionaracha definitur Purgatorium esse, nulla mentione facta ignis. Tamen est sen- , tentia probabilissima: I. propter consensiim Scholasticorum, 'iu non po- . . o xest. nisi temere, contemni. II. Propter Augustini, & Gregorii auctoritatem. III. Quia in Script .passim poena impiorum Vocatur poena ignis: &re--μ λ gula rheologorum est, ut verba Script.accipiantur proprie quan nihil ab- Lurdi sequitur. IIII. Quia corpora damnatorum punientur igne post re- ' surreetionem . Ite At corpora non possunt uti, nisi igne corporeo.Est autem idem ignis corporum damnatorum, dc spirituum corporet vacantium. Nam ibidem dicitur: seinparatiis eis diabolo, o AmeIiseius. V. s. Per qua peccar quis,per hac ct torquetur: sed homines peccant Lupe, sensibilia o
Jee tameuta inordinate cupiendo:ergo sensibilibus obiectis puniri debent. Idinis igitur, quo puniuntur,est sensibius, VI. Id consemax ex ptionibus ig-ius in monte AEthna,alij ue locis. Disiainis a. Dubiu secundu: Si sit ignis iis proprie dictas,quomaist agere possit in animias para-M'. tad verilsima sententia est, non posse in hac vita sciri,quomodo ignis corpo xeus agat in animam incorpoream. Posse tamen id fieri,docetur alio simili . Videmus eniin,animam incorpoream vitari corpori humano,& ei vitam da
re,& cum illo simul gaudere,& pati,cym tamen modus huius unionissit pi ne ineffabilis : nulla lenim inter corpus,& sipiritum est proportio. n. - , Dubium tertium est: a quibus mi ηistrentur ista poena, a demonibuste, ab Aue- Iu bonis an per se agras Res est omnino incerta.Nam, quδd non torqueantur , daemonibus,nec ab Anmis,sed a solo igne, docent Scholastici. Et rationem xeddunt; quia omnes animae purgatorii in ultimo conuictu diabolum siu-perauerunt; ideis non decet iustitiam diuinam, ut sinat eas ab hoste deuictoyexar Deinde;hic, erris etiam perfectos viros d mones Vexant,quia sperant, se posse e0s ad peccatum pertrahere: at animas Purgatorii sciunt in gra-- tia confirmatas non posse cadere, & vexationem illis necessario profuturam ad celeriorem purgationem. Non igitur credibile est, daemonum opera ani, mas illas cruciari. Ex alterapi rte, quod a daemonibus torqueantur, docent, multae reuelationes.
nota .. Dubium quart '. an ista paena' maior omnibis paenis bulas vial Poenas Pu λωψ. gatorii esse atrocissimas, & cum illis nullas poenas huius vitae comparandas
esse,docent corastanter Patres . Idem probant multae reuelationes. Ratio etiaidem probat,sutem de petita sensius.Nam tam ad dolorem,quam ad gaudium,
Iria concurrunt :potentia,obiectum,& coniunmo unius cum altero.
antum ad potentiam, sine comparatione capacior est doloris potentia rationalis,quam animalis.N m quantum adapprehensionem, intellectus est veluti sons;sensus veluti rivulus: quinciam ad appetitum, voluntas est veluti fons;appetitus inserior veluti rivulus. Clini ergo anima ipsa nuda immediath torqueatur,maximus debet esse ille dolor ex parte patientis: nunc enim non tam anima,quam corpus torquetur per corpus aliquis etiam dolor ad animam transita .
324쪽
.ntum admectum, si ibi est verus ignis, erit onminis acerrImus, elim ad hoc solum sit itistitutus,ut sit instrumentum iustitiet diuinae. Si non sit ignis verus,erit aliquid milia horribilius quale Deus parare potuit,qui potentiam sitam in hoc Oseendere voluit. Quantum ad coniunctionem, maxima erit: nam hic, ubi sunt omnia eor- potata,non fit coniunctio,nisi percontactum extremitatum, dc superfici xum. At ibi animam ipiam intime petita illa penetrabit. muis autem aliquo modo omnes admittant , poenas Purgatorii esse anatores poenis huius vitae; tamen dubium est, quomodo hoc intelligatur.
D. Bonaventura, docet prpmo pςnam damni in Purgatorio non esse malo. Is visi xem omni rina, siue Purgatorii, nuelvaius videt. secundbdocet, Purgatorii δ' ra, opinas essemviores petitis huius viis solum hoc sensu, quia maxima petita Pur ε' gatorii est maior, quam sit niaxima,pina huius viti; licet aliqua petna Purga-3orij reperiatur muror aliqua pPa huius Vitet . Qui sententia mihi placet: nam, licet absentia summi boni ex se generet in amante summam tristitiam. tamenin Purgatorio mitigabitur haee tristitia , dc leuatur magna ex parte, propter certam spem illius boni acquirendi . Ista enim certissima spes affert
incredibile gaudium,& qub magis propinquat finis illius exilii, tanto magis
gaudium crescit.Itaque sellim in Inferno rinadamni est summa.quia est annexa desperationi certissimae. Confirm.quia,si pina damni esset grauissima, etiam in Purs torio, sequeretur, Patres in limbo palsos fuisse grauissimam,qnam; quodatio falsum est, ut dicat Abraham diuiti damnato de Lagaro:
Tu cruciaris, bis vero cons.latur. 1 Alterum dictum Boiinuent. prob. I. quia ex certis reuelatioisbus constat
aliquorum amesse tam exiguam,visuhil pati videantur'. quales sunt illi, qui albis vinibus induti visi sunt in locis minis , 5c lucidis M,ud Bedam. II. Quia potest fieri,ut quis moriatur, nullum debitum secum rerens,nis v-nius verbi otiosi:at inermibile videtur, propter unum solum otiosum verbupati debere aliquem supplicia grauiora omnibus petivis huius vitae. III. Qitia, licet sit quaestio: An petnae Purgatorii semper crucient equemauiter ab initio,
usque ad finem purgationisAu vero paulatim minuantur, donec finem accipiant' tamen probabilior sententia est,paulatim remitti. Hinc autem sequitur, non quamlibet poenam Purgatorii esse maiorem maXin rina huius vitae: nam pena illa Purgat.quae est prope finem,debet esse adeo remissa,vi amplius remitti non possit;hac autem poenae inueniuntur intensissimae, quae plurimum remitti posseut. Prob.ea sententia; nam S. Bernardus scribit, oranti Malachiae pro rore Invisae. desuncta,ipsam destinctam ter apparuisse. I. In veste nigra, dc extra Eccle- ----siam. II. In veste subfusca, & intra limen Ecclesiae. III. In veste alba, Mod ipsum altare cum ceteris Sanctis.Ex quibus ipse intellexit, animam ro-yi paulatim remittentibus se poenis,ad finem purgationis vcuisse.
325쪽
OV Α T v o R de Suffragiss explicanda int. I. Insufragia vivira defuncti,' QAod prosint, probari potest Seripi. Conciliis, Patribus, Mapparitionibus animarum, quae Omnia ex I. 'lugst. peti debent. Prob. nunc ratione: Ecclesia tota est unum corpus, cuius caput est Christus: ergh debee habere communicationem tam catilis cum membris, quam membrorum inter se. Nam pro inuicem italicita sunt membra, dc quid patitur um membrLI. Gnii. compatiunrur omnia membra. Sed iusti defuncti sunt membra huius eorporis; . nam sunt colligati nobiscum, & cum Deo in fide, spe, & charitate. Ergis viventes possunt, ac debent iuuare defunctos, ut membra eiusdem corporis. Pr terea, Christus, qui caput est, profuit Vivens interris Viventibus,momtuu s mortui s, vivens mortuis, & mortuus Viventibus. Ergis etiam decer, .ut membra inter se ita agant, ut iusti Viventes Viventibus, mortui mortuis, viventes mortuis, & mortui viventibus prosint. Aa i. Ac primum membrum de Christo prob. quia remisit peccata MagdaIenae, Moti I. Paralytico, Zachaeo, Petro, Latroni: curauit etiam corporaliter plurimos. , i , Secui dum membrum patet . nam descendens ad inferos soluit plurimos: Dis. i..' a doloribus inferni: dc simul aperuit sepulchra, & multa corpora Sancto-
ε δ 3. Tertium membrum prob.nam puellam in domo,adolescentem in via,L Earum in si pulchro, mortuos reuocauit ad vitam..hι.. Quartum membrum patet: nam morte sua vitam nobis aeternam pro-Mat h. s. meruit, ut nunc incito semper interpellat pro nobis, & aduocatum no-strum agit.' Prob.I. Nam ex quatuor membris diuisionis tria fiunt certe mala isesta:er go & , debet habere locum. Nam,qubd viventes iuuentura viuerilibu ,ne ino negat, clim Videamus, doceri,insimi, pasci verbo, & Sacramentis, alios . ab aliis: δὲ Iacobus dicit: orare pro invice η , visaluemini. - Quod etiam mor- . 4. i, 'mortuis prosint, pater. Nam HeliZeus mortuus, mortuum alium suscitavi ι-.ia. Mit: Abraham mortuus, in sinum suum La Zavum mortuum recepit. Nec ulli dubium ei se debet, quin Sanctorum defunctorum animae cum Christo regnantes, orent pro Sta inorum animabus in Purgatorio laborantibus : nam & Ecclesia tota in illa oratione: mus veniae largitor &c. supplicat Deo , ut B. Maria intercedente, Sc omnibus Sanctis, animas defunctorum ad perpetuae, beatitudinis con ritum peruenite concedat.' Quod alitommortui prosilit viventibus, patet: nam lanimus, Oniam, M
326쪽
rum viventium. Porro beneficia exhibita a Sanctis, hominibus hic vivetitibus, innumerabilia sitnt, ic certissima. Non est incredibile etiam animas Purgatorii pro nobis orare, & impetrare; quandoquidem anima Paschasii ,α S. Seuerint, miracula operabantur, etiamsi in Piirgatorio degerent: Vt patet a r Dial. . ex Gregor. & Petro Damiano. Nam, si animae illae non Orant pro nobis, vel caussa est, quia non vident Deum, vel quia sunt in maximis tormentis, vel 4. - quia sunt nobis inseriores. Sed nihil horum dici potest. Non primum, quia tempore veteris Testam. Orabant sancti defiincti pro , M. ι .h. vitiis, cum tamen nec illi Deum viderent. Non secundum, quia diues in In serno orabat pro fratribus suis, clim esset tamen in maiorisus tormentis,qua' 6. snt animae in Purgatorio. Praeterea; Martyres in hoc mundo in tormentis constituti orabant pro se,&aliis: ut patet de S. Stephano. Item; Dolor ad 7- in animabus non perturbat ullo modo iudicium rationis . nec impedit assectum bonum voluntatis: ista enim nobis accidunt ratione corporalium or- sanorum, quibus illa: carent. Denique, Non videtur dubium, quin proseipsis orent, non obstantibus tormentis. Non etiam tertium, quia in hoe mundo nos oramus pro Episcopis, & SS. Pontis. qui sunt nobis superiores: & etiam oramus pro iis, quos non dubitamus nobis esse sanctiores: sicut orabant Christiani olim pro Apostolo Paulo, qui eorum oratio- Rom.
Praeterea, Animae Purgator ij etiamsi nobis sint inseriores rptione poena-etum, tamen superiores sunt ratione gratiae, dc charitatis, in qua iam confirmatae sunt. Oratio autem, quae ex charitate procedit, hanc potissimum
superioritatem requirit, si ullam requirit. Ergo probabile est eas pro nobis
Sed quanquam haec vera sint, tamen superfluum Videtur ab eis petere, ut pro nobis orent, quia ordinarie non possunt cognoscere , quid ag mus in particulari ; sed sollim in genere sciuiit, nos in multis periculis versari sicut nos de illis solum in genere scimus, eas valde torqueri: nam nec rebui nostris intersunt; nec in Deo orationes nostras vident, cum non sint beatae; nec est verisimile, eis reuelari ordinarie, quid agamus. Si ergo vitii prostat vivis, mortui mortuis, mortui Viuis, cur non etiam prodesse pote-rnnt vivi mortuis.
Rantum ad II. tria sunt genera sussragiorum sacrificium Misse, , nia is Oratio, & opera quaelibet plenasa, & satisfactoria: Vt eleemosyna, ieiunia, is, a peregrinationes, & similia. Porro distinguimus Orationem ab operibus gω - . satisfactoriis, clim tamen etiam ipsa sit satisfactoria, quia Oratio duobus
modis tutiat tifunctorum animas. Vno modo, Vt opus quoddam petna
te, & laboriosum: & sic poterat comprehendi sub opere satisfactorio. Niomodo, ut est impetratoria ; quod est ipsi orationi proprium: quomodo etiam
Beatorum orationes prosunt nobis, & animabus Purgatorii, licet fatissa ctoriae non sint.
Ad haec; Iuuantur etiam δefuncti indulgentiis: sed ideδ non faciunt ilhαυMFm aequa suffragioru/ri, quia indulgentia nihil est aliud, quam a
327쪽
elicatio satisfactionum,seii poenalium operum Christi, & Sanctorim , δε- tunctis . Nam idcirce, dicuntur indulgemve concedi defunctis per modum suffragii, non per modum absolutionis . Non enim potest Pontis. absoluere Gerunctos a poenis, quomodo absoluit viventes; quia illi non osunt ei subiecti, isti sunt . Potest tamen, tanquam summus dispensator thetauri Ecclesiae , communicare illis bolia opera poenalia, quae in thesauro sunt.
Quod haec ita sint, patet ex testimoniis Patrum. Vnum hic soliun est dubium t An non etiam restitutio rei alienae prosit defunctis , ac proinde sit quartum genus sussragii ' Nam dicuntur saepe animae apparere , ac petere , ut restitutio pro ipsis fiat earum rerum , quas ipsi obliti simi , aut uon potuerunt resti
Resp. eiusmodi restitutionem non tu re, si fiat; nee obesse deiuncto, si non fiat.Nam Deus non punit, nisi pro culpa propria in hac vita contraisa. Vel ergδ defunctus peccauit non restituendo, Vel non peccauit: si non peccauit , quia forte non potuit, aut bona fide possedit, non debet Aiam puniri: si autem peccauit, punietur pro culpa negligentiae illius in Purgat Sed postquam poenas debitas dederit, saluabitur , nuo res illa restituaturi. siue non ille enim iam est factus impotens simpliciter ad restituendum, neque debet pendere Laius eius ab alterius voluntate r alioqui posset a- 'nima in Purgatorio manere in aeternum, si nimirum haeres nunquam restitueret. mare, si restitutio possit fieri, & non fiat negligentia haeredis, peccabit quidem haeres, non tamen id nocebit animae: si vero fiat, nihil animae proderit, quia restitutio non est satisfictio pro culpa: satisfactio enim est opus bonum poenale ; poenale autem est dare suum, non restituere alienum
Ad illas apparitiones resp. forte animas non petere restitutionem , mrς stitutionem, sed ut elaemosynanat licet enim non prosit animae , si restituat rem alienam ille, qui itinetur restituere ; tamen bene proderit, si restituat alius,qui noti tenetur: illa enim eletinosyna quaedam est, dc proinde satisfactio. Quantum ad 3. qui potest suffragijs suis hiuare animas, est is, qui estiv-Dum Is M stus: homo enim iniustus non potest pro se satisfacere, multo milius Pro: AE,Aia Quantum ad Θ certum est, Ecclesiae suffragia non prodesse beatis, nee da- .sint. natis;ied ibi sim ijν, qui in Purgatorio degunt; quia priores non egent;posteriores non possunt iuuari. ' Conueniunt itaque Theologi in dnobus t in uno non conueniunt Conuel iunt I. quod suffragia omnia prosint omnibus, saltem quatennsadserunt nouum gaudium . Id enim commune est omni bono operi, ut de ii aesia. iit. Io gaudeant omnes boni. iuxtaillud: Particeps ego sum oninium timensium te. I I. Conueniunt, quod suffragia communia quae fiunt pro omnibus defunctis, prosint etiam omnibus animabus Purgatorij , non sollim in
ratione gaudi, , sed etiam in ratione satisfa*ionis a nulla est ei in
328쪽
citati, eur aliqui excludantur. At dissentiunt de suffragiis particularibus . Sed communis sententia est ua D -- medio, quod nimirum fianrapia particularia omni, & ΩIi illi prosint in ra- R,Atione satisfactionis pro quo sunt. Quod omni, patet ; quia fundamentum communicationis suffragiorum non est aliquod peculiare meritum,sed status gratiae. QEod soli, patet: nam ' plicatio um bonorum pendet ex intentione applicantis. . . -
Nunc de Sepuli a corporum est dicendum. Asserimus itaque, Sepulturam rem esse bonam, & utilem: Scritus omnes Ecclesiae in sepeliendis mortuis esse bonos,ic sanctos. Quoci sit res bona, id meritoria,probi. Benedicti vos a RQ. a. Domino, quiferistis misericordiam hoc cum D-ino vestro Saul, os elistis eum: on cretribuet vobis Dominus. Angelus etiam extollit inter alia opera Tobiae, 'ubd mortuos sepelierit. Et:.Lipus bonum operatae, inmer mittens enim unguenta ' '''hae, adsiepeliendu--fecit. . Qubdsitres antiqua,&utilis, facilepotest demonstrarἱ:nam omnia, quae nunc in Ecclesia seruamus, semper in usu Ecclesiae morunt. .Hαι I. Corpora mortuorum nunc lauantur : id etiam olim fiebat, vi patet deI Abitha. II. Corpora eum honore, & multitudine comitantium deseruntur ad seo G... so. pulchrum: ita etiam legimus olim factum. . L-γω III. Corpora fidelium in templis, & locis sacris sepeliuntur: ita olim Ia-εob, Sc Ioseph, Patriarchae in terra AEgnati mortui, in terra promissionis sopeliri voluerunt,unde Christus erat nasciturus. & ubi templum Domitii fu- - .4 turum erat.Deinde,temporibus Christianorum corpora fidelium in templis Iepulta suisse,testantur Patres. I v. Corpora fidelium cum Hymnorum, dc Psalmorum cantu sepelientatestantur Patres.
V. Ad funus fidelium lampades, & cerei accensi adhibebantur ; Vt nunc etiam fit. VI. Sacrificium altaris pro ijs offertur: ita etiam olim testibus Pa
tribus. v II. Non ollim cum sepeliuntur, sed etiam die anniuersata pro desunctis offertur, & oratur.
VI II. Non solum die anniversiaia;.sed etiam die 3. r. & 3 o. id quod etiam nunc seruatur.
I X. Eriguntur tituli: idem factum olim fulta. X. Datitur eleemosynae pauperibus: idem olim. Dicimus autem, multiplicem utilitatem sepulturae, tam vivis, quam desinustis : Et vivis quidem quadruplicem. I. Qubd per sepulturam arcetur λtor, & horror cadauerum, quae non pariun vivis nocerenta II. Quia eo studio testantur vivi fidem resurrectionis , & immortalitatis animarum.
Non enim tam diligenter corpora mortuorum curaremus , nisi putaremus ea resurrectura. Neque cereos accenderemus, nisi animas vivere corporum post mortem significare vellemus. III. Quod admonenturpropriae morsis: unde etiam tumuli defunctorum, morumenta dicuntur.
329쪽
prosequebatitur. Si enim vestes.&annui bene collocari volumus, mesebmagis corpora.
Porrb mortuis ex sepultura alia quadruplex accedit utilitas. I. QAbd eo-
sulitur honori eorum, adhuc in hominum memorijs uiueritium. Non enim caret ignominia quadam, quod foeditas nostri corporis aliorum conspectibus pateat. ocirca non leuis poena iudicatur, ciun quis a iudice priuatur sepultura, & in patibulo, aut rota pendens iubetur elia auium esca. a. Satisfit desiderio eorum, quod, dum viverent, habuerunt. Nemo est enim, qui carnem V suam odio habeat: &ideo quisque, dum vivit, cupit etiam corpus suum homneste tractari:imb credibile est,animos corpore solutos, etiis sorte nesciant, quid corporibus eorum accidat, tamen cupere, ut honesti habeantur; sicut ' etiam cupiunt ad ea reuerti. Atque hinc videmus, Prophetae inobedienti dat 3. tum in poenam, Vt non sepeliretur cum patribus tuis .ci Vtilitas nascitur ex eo, quod a multis deducuntur ad sepulchrum: hinc enim per accidens fit, ut a multis pro eis oretur. 6. Ex eo oritur, quod in templis Sanctorum sedulchriun habent. Inde enim fit,ut eorum amici,clim eorum recordentur,simul etiam recordentur eius San ki, in cuius templa sunt sepulti, & frequenterat latrocinio eos commendent.
330쪽
De nomine Indulgentiae, M. Iubilari.
NovLGENTI A remissionem,& facilitatem; siue con- s.1M descelisionem in Script. sacris & aliis auctoribus,praesertim Ecclesiasticis let significare. Et quidem priore significatione usurpatur ab Da. interprete S. Luca. Nam,quod legimus in Isaia: P Misare capti s-; in Evangelio --Lucae redditum Videmus: praedicare captiuis remi nem. Eadem notione passim veteres Patres Vsi sunt. Posteriore significatione, qua , momen Indulgentiae pro lenitate, & condescensione accipitur, usus est Apo- stolus: Isti autem dis a sicundum indulgentiam, O nansecandum imperium. Eacem significatio apud alios Script .iam sacros, quam profvios, frequentissima est. Ecclesia igitur, & scholae Theologorum utramque significationem coniungentes Indulgentias vocant remissionem pynarum,quae saepe remanent lumis Apost remisisione culparum , & reconciliarionem in Sacram. poenitentiae adeptam: quas remissiones fiammi Ponis ex paterna lenitate, & condescensione in filios silos compatientes eorum infirmitati, certis temporibus, M. non sine iusta caussa concedere solent. videtur autem Ecclesia ad hanc rem ifignificandam nomen hoc derivasse ab usu veterum imp. &lureconsultorursiquidem illi Indulgentiam solenni, proprioqite Vocabulo voeant remissio-ne eneralem criminum, quam aliquando Principes saeculi publica istitiae
Porrb Inbilleus dicitur a voee Hebraea, Iobel. Et quamuis aliqui malint Iobeleum, vel Iobileum, quis Iubileum dicere: nos tamen S. Hieronymum sequimur, qui vocem Iael perpetuo Iubilom reddit. Significat autem lubi Ieus annum remissionis, qui apud Hebreos erat quinquagesimus. Siqui R
dem eo anno remittebantur labores omnes agri culturae: non enim arabatur,
nec serebatur, nec metebatur ; sed ex frugibus anni superioris, quaes Dominus triplo plures suppeditabar, omnes commo/e sustentari poterant. Restituebantur etiam agri, ac domus venditae prioribus dominis; &, qui Aruituti addimfuerant, libertati pristinaereddebantur. De riuat autem et mologia i