장음표시 사용
241쪽
criminis significari a Patribus solum graviora delicta norunt omnes : hinc criminosi non onmes dicuntur qui graviter delinquunt V .g.
per pravam cogitationem aut voluntatem ,
sed qui majoribus se culpis obstringunt. Nec facit, quod idem Sanctus Doctor , in lib. de penitentiae medicina quem tu citasti, agens de tertia illa p nitentia dicat, eam subeundam pro illis peccatis quae legis Secalogus continet Anam subicit, yudicet ergo se ipsum homo .... veniat ad Antipites, per quos in Ecclesia claves miniserantur; ct tanquam bonus incipiens jam esessius, maternorum membrorum ordine custodito, a Praepositis Sacraventorum, accipiat satisfactionis suae modum; ut in offerendo Sucri iocordis contribulati, devotus G seupplex id tameuogat, quod non solum illi prosit ad recipiendum salutem, sed etiam caeteris ad exemplum, ut speccatum ejus non solum in gravi ejus malo , sed
etiam IN SCANDALO EST ALIORUM.
atque hoc expedire utilitati Ecclesiae videtur Antipiti, in notitiam multorum , vel etiam totius plebis, agere paenitentiam, non recuset, nos
remat, non lethali G mortiferae plagae per puderem addat tumorem e c. Ex quibus colligitur manifeste , consuevisse quidem fieri .publicam peni-
242쪽
penitentiam de peccatis, quod legis Decalogo continentur , non tamen de omnibus , sed de
publicis quae fuissent aliis scandalo imb nec semper de his ipsis , sed si visum fuisset Antistiti , qui ea sola sic pleStebat quae causa majoris scandali & perturbationis fuerant. Neque hic locum habet ea distinctio pς nitentiae solemnis a publica non solemni, non solli in quia Augustinus non solet sic distinguere, sed apere de sola publica , sed etiam quia hic express Eagit etiam de ea quae nec penitus publica erat, sebatque coram multis, sed non in conspectu totius plebis: & tamen nec istam docet solitani imponi omnibus qui graviter deliquerant. Hoc ipsum ostendo alio textu S. Doctoris; i7 nam Sermone I . de Verbis Domini, agens de correctione fraterna non semel monet, esse secretb corripienda quae secretb peccantur, ne inimicus audiat & scribat ad accusandum &puniendum. Corripienda sunt secretiiss inquit
quae secretilis peccantur . . . . Sic agamus G sic agendum est . . . . ut ab altero nesciatur, injecreto debemus corripere, in secreto arguere, ne No lentes publice arguere, prodamus hominem. Nos volumus corripere oe corrigere. kuid si inimicus qπaerit audire quod puniat ξ novit enim nescio quem
243쪽
quem homicidam Episcopus cst alius illum nemo novit ri ego volo illam publice corripere , ct tu. quaeris inscribere . Prorsus nec prodo nec negligo, corripio in jecreto, pono ante oculos Dei γα-dicium, terreo ementam eo taeutiam, persuadeo
paenitentiam . HAC CHARITATE PRAEDITI ESSE DEBEMUS . Unde aliquando
homines reprehendant vos, quod quasi non corripiamur, aut putant nos scire quod nescimus, aut putavι nos tacere quod scimus. Sed forte quod scis G ego scio , sed non coram te corripio , quia GUVARE volo non accusare . Sunt homines adulteri in Domibus fuis, in secreto peccant, aliquaudo vobis produntur ab uxoribus suis, plerumque gelantibns, aliquando maritorum Jhlutem quaerentibus, nos nos prodimur palam, sed in secreto arguimus oec. Igitur Charitas postulat, ne publicetur peccatum quod est secretum , nec allicr potest saeri ab eo qui velit CURARE, ergo a sortiori Charitas postulat,
ne cogamus alterum sua peccata publicare, quae ab eo ipso audivimus in confessione Sacramentali, ut confitentem tanquam Pater per amanter curemus. Et quidem sit Augustinus putavit, non curari vulnera secreta Scpudenda, cum publicantur a Medico, certδ
244쪽
non putavit eadem curari, cum Medicus coisgit infirmum ea publicare , cum non minus hoc quam illud exasperet, ergo censuit non esse cogendum Pgnitentem ad publicam pro quibuslibet delictis penitentiam , quae est ipsius delicti saltem in genere manifestatio, ergo ubi agit de publica p nitentia, nunquam significat, eam talem fuis . aut esse debere , quam Poenitens pro quovis peccato subire cogeretur. Quod dictum est de S. Augustino sne m- i 8pe ejus hac super re Sententias , quamvis videantur universales, esse modo exposito limitandas ex conte X tu, aut ex aliis ejusdem Doctoris textibus) dicendum est etiam de caeteris Doctoribus , ut ostendo in hoc textu S.Caesa-ν lii Episcopi Arelatensis homilia prima in Quadragesima ubi sic. Si levia sunt forte delicta , v. g. si homo, vel in Sermone, vel in aliqua reprehensibili voluntate, si oculo peccaUit, aut corde, verborum , ct cogitationum maculae quotidianis oratione curandae, privata compum seiove terendae sust. Si ver) quisque conscientiam suam interrogans, facinus aliquod capitale
commisit, aut fisdem falso testimonio expugnavit Oc prodidit, ant sacram veritatis nomen pedarii
245쪽
temeritate violavit, si veram Baptismi tunicam caeno commaculati pudoris infecit , si in semetipso novum hominem nece hominis occidit, si per au .gures cst divinos atque incantatores, captivum se
WDiabolo tradidit. Haec ejusmodi commissa expiari penitus communi ct mediocri , licet fe-ereta satisfactione non possut, ses graves causae
graviores re acriores publicas curas requirunt. His videtur Caesarius docere subeundam eo tempore fuisse pro quovis gravi delicto saltem externo publicam paenitentiam e vertim
non docet, id esse faciendum absolute , sed si delictum publicum sit, quod eX more illorum temporum subintelligebaturi Unde subjungit, ut qui cum plurimorum afflictione se perdidit, simili modo cum plurimorum aedificatioue se redimat. γ Id ipsum debet subintelligi in textu
Gennadii, qui praeterea eos solos subjicit pu-hlicae penitentiae, quos capitalia peccata gravant . Capitalia autem non omnia gravia dicebantur, sed praecipua . Isidorus solum docet gravia peccata nos deleri per paenitentiam internam ita ut non teneatur Poenitens ea confiteri Ministro , qui solet publice in Ecclesia Sacramentum petnitentiae administrare . Textus
246쪽
Textus Innocentii non innuit, imposi- rotam olim & praeceptam fuisse publicam poenitentiam pro quovis peccato mortali, sed ad summum, aliquos PaenitenteS,etiam pro peccatis non ita gravibus , qtrio leviora vocat Sandius Pontifex , egisse publicam poenitentiam, quod ex consilio Confessarii, aut ex pietate prorsus libera, suaeque voluntatis i inpulsu , factum quandoque fuisse non nego. Caeterum idem Pontifex in Epistola ad Exuperium Tolosanum di serte asserit, nec privari Communione consuevisse adulteros occul. tos ; & generaliter non vindicari ab Ecclim latentia peccata: Mus enim est ea celebris sententia ou habent latentia peccata vindicium, nempe publicam. Quod autem addit Jueninus , a Leone a Isublatam fuisse solam confessionem publicam, non autem p nitentiam publicam omnium culparum, divinando dicit,non ratiocinando: nam S. Pontifex ex duplici ratione sustulit publicam eam consessionem , nempe quia e X
doruina Apostolorum idest ex institutione hujus Sacramenti, sufficit confessio secreta, &quia ea consessionis publicae necessitate, multi arcebantur a Sacramentora traque autem licus N ratio
247쪽
ratio probat, nec fuisse obligandos Fideles ad publicam omnium culparum poenitentiam , Cum enim per hanc, ut ostendimus ex Augustino,revelentur peccata, jam non satis fuisset confessio secreta , & rursus Fideles a praedicto Sacramento fuissent abducti, tum dissicultate rei, tum metu gravis mali: ex circumstantiisa a enim facile adstantes suspicati suissent culpae speciem , pro qua Poenitens publicam subire poenitentiam cogebatur , adeoque impletae suspicionibus Domus, totaeque Urbes suissent cum magno detrimento communis Charita.
tis, pacis, ct humanae felici igiis, quam Christus Dominus suis legibus, & Sacramentis augeri voluit & perfici: non autem imminui. quod sanδ validissime confirmat sententiam nostram in hunc modum. Publica poenitentia pro quovis delicto fuisset, saltem excitando. gravissimas suspiciones, pacis publicae privataeque perturbatio. Sed id quod hujusmodi est , juberi ab Ecclesia non potest, & fi non potest, jussum nunquam suit, ergo publica poenitentia , jussa nunquam suit. et a Caeterum quod spectat ad Leonem , etiam ex alio textu , nempe eX Epistola 9 i. ad Theodorum Episcopum soro - Juliensem
248쪽
constat, eum noluisse, ut pro quovis delicto imponeretur publica poenitentia: sic enim ha
bet. ui conviolo solo Gentilium, G escis immo. latitili usi sunt, posunt jejuniis ct manuum impositione purgari: En poenitentia secreta, imis posita a Sacerdote in secreta consessione. Si autem idola adoraverunt, aut homicidiis aut fornicationibus contaminati sunt, ad communis.sem eos nisi per poenitentiam pablicam non oportet admitti. En publica poenitentia pro his tribus sceleribus , Apostasia , Homicidio, &Adulterio publico . Et quidem haec sola tria peccata , & his affinia , vindicata in plerisque Ecclesiis & praesertim in Romana fuere per publicam poenitentiam , in aliquibus sorte aliquot alia , in nulla Omnia. Solvimus argumenta contraria . Nescio an tu solvere possis ea, quibus probavi Senten.
D. R Ego quidem paratus non veni Φnec ista, quae Patrum authoritate nituntur, alia ratione quam collatis Patrum Sententiis, adeoque longo studio solvuntur. Te conve niam iterum , & sorte aliquid asseram , quo tua convellam, & quae proposui stabiliam. D. An te facturum speras , quod a
249쪽
nequiit Juen in , ille tuus Juen in , quem adeo celebras, quemque tam facile intelligis,quam ille facile pronunciat. Is conatus est solvere , quae proposui, sed an feliciter fecerit , esto Judex . Meam sententiam paulo ante , si meministi, probavi ex eo, quod si pro quovis gravi peccato debuisset fieri in Ecclesia veteri publica poenitentia, cum paucissimi sint qui
diti peccato mortali careant, fere omnes fuissent poenitentes et Unde sequitur, quod vix tillus Sacrificio interfuisset, clim ei adesse Poenitentes non possent. Audi nunc, quid respondeat tuus Juen in . Dicit prim b, locum non habere hoc argumentum pro prioribus
Ecclesiae seculis , cum sanctissimae , & aequissimae leges florebant; perinde acsi , cima Sanctissim et florent leges , pauci delinquant, nec snt modb, floreantque in Ecclesia leges aequδsanctae, cum quibus tamen innumeri pec- cant. Sunt inquiet) sed non florent, quia a plerisque non obser antur. Sed mitto quaerere quid sit leges florere, nego fuisse totis tribus prioribus seculis leges a plerisque ob- . servatas, & magis quam nunc custoditas; nec id ex Tertulliano colligitur , aut eX Cypriano eorum temporum Doctoribus , qui
250쪽
tam saepe invehuntur in corruptos sui seculi mores. Certe sanctiores fuere Fideles in pri- et sinitiva Ecclesia ; nescio tamen an plerique leges custodierint: id scio, non semel eos redargui a Divo Paulo vel ut discordes, vel ut non satis firmos in fide, amantesque no eddoctrinae, vel ut Sacramentorum in Ecclesia contemptores, quos multos fuisse idem Apostolus affirmat, ct plus quam multos suis. colligitur ex historiis , nec tamen eos Paulus ab Ecclesia pellebat, nec in ordinem Poenitentium redigebat. Respondet a. ex nostro argumento ni-bit quoque concludi pro seculis 'quae subsequuta sunt : s quidem pauci erant rei , qui
statim admisum scelus confierentur , sic pro inde plerique , licet in satu peccati mortalis Cessarentur , sacris masteriis aderant cum populo Fideli . Addit Episcopos consuevisse
aut eximere quosdam a publica poenitentia , aut mitilis punire permittendo pleri sique, ut in Templo cum reliquis Fidelibus consisterent. Hlic igitur evadebat totus ille rigor damnandi omnes peccatores ad publicam poenitentiam , ut videlicet vix ullus eam vere subiret, uti fuisset per Canin