장음표시 사용
271쪽
virum reliquit s ultera ,si ad otium se eos τulit, fecundum sacratum Nasilium , qui Boc ex Propheta eremia colligit M. G qui 'reliqueri elegitimam uxorem, se aliam duxerit, ex MDominissententia es adulterii judicio obnoxius. A Patribus nostrissatutum es, ut quisunt huiusmodi. annum defleant, Mennio audiant, triennio si per autur, c septimo cum Fidelibus consipant, G sic oblatione digni habeantur , si cum lacrumispa nitentiam egerint. Si Patres qui praecessere Concilium hoc, inter quos primom locum doctrina, ct authoritate in Ecclesia praesertim Graeca obtinebat Basilius, cujus hoc ipso in loco mentio fit, solum septennium pessimis adulteris indixere, Iam falsum est a Basilio quibuslibet adulteris statutos quindecim annos Poenitentiae. Sed haec obiter dicta volo, caeterum non repugno veterum canonum assertoribus. xuerint eorum auctoreS ii, quorum nomen
praeserunt: ii qui nomine Petri Alexandrini Inscribuntur , Petri fuerint, Gregorii Thaumaturgi qui eius nomine, Nyssent qui nomine Nyssent, Basilii, qui nomine Basilii, quique aliorum Pontificum nomine gloriantur apiorum vere fuerintὴ adhuc tamen nego, tam
272쪽
longas Poenitentias fuisse communiter Poenitentibus impositas, ita ut vere fuerint eXecutioni mandatae. Eas certe prima Ecclesiae aetas nec impo- 18suit, quod non negant eruditi; &, si negas, ostendo. Quos enim Apostoli reliquere canones , aut constitutiones ad poenitentiam pertinentes , quae fuerunt a Clemente Papa colleFtae, sunt plenae amoris & benignitatis: tantumque abest, ut facile expelli, aut expulsos diu plecti Poenitentes voluerint, Ut persaepe moneant, Sc mandent, recipi eos perbenignc,& cum eadem henignitate curari . Id monentur Episcopi can. Apost. si . & significantius lib. a. Constitutionii ApostolIcarii cap. 18. 28. 43. 44 4s. s9.6O. ut nisi perspestum id omnibus esset , allegatis praedictis Constitutioni. bus ostendere. Cap. 19.ejusdem libri, solemnis paenitentiae in eas plures stationes distributae quaedam lineamenta cernuntur, sed ejus paenitentiae, quae nec longa est, nec admodum se-Vera . Cum alique' pec sie cognoveris sinquiunt in dolens jube eum foras dici se exeunte illo doleant Diaconi, ac quaesitum detineant emtro Ecclesiam, ingressique pro eo te rogent: etenim pro peccatoritas Sahator Patrem rogazit, ut in
273쪽
Euangelio est scriptum , Pater dimitte eis nouenimsciunt quid faciunt. Tunc tu jubebis illum
intrare , ω expendens an poeniteat, ct in Ecclesiam omnino recipiatur, afthesum illum diebus jejuniorum pro ratione peccati hebdomadas duas, vel tres vel quinque, velfeptem dimitte, dicens ei quaecumque convenient ad peccatorem corripiendum, ct increpatum doce ct admone , ut maneat apud se, ct humiliter se gerat, rogetque eum, ut sit sibi benignus. Non hic multorum
annorum poenitentia , sed paucarum hebdomadarum imponitur, quamvis pro delicto gravissimo & publico, quod solum tunc, ut fere omnes asserunt, solemni poenitentia vin-9 dicabatur: quare Paulus, quamvis satis multos , & quidem pro gravibus delictis redarguat in suis epistolis , solum incestuosum pu-hlicum hoc poenae genere punivit, longius quidem quam per paucas hebdomadas , nempe per annum, quia delictum suerat non gravissimum sollim & publicum , sed vix auditum inter Gentes , &, pro eo praesertim tempore nascentis Ecclesiae, maXime scandalois sum . Eumque ipsum fortasse non tandiu castigasset, si ejus veram poenitentiam & emendationem prius cognovisset: statim enim ac de
274쪽
de ea certior famis fuit, eum absolvi mandavit secunda ad Corinth. a. per ea verba ut
Patres interpretantur) susscit illi qui hujusmodi es, objurgatio baec quae fit a pluribus: ita uae contrario magis donetis ει consolemini, ne forte aBundantiori tripitia absorbeatur qui hujusmodi est. Propter quod obsecro ut confirmetis in illum
Charitarem ... Objici potest canon a . Apostolorum. ao Laicus semetipsum abscindens, annis tribus communione privetur, quia vitae insidiator extitit. Sed vester luenili tom. a. disser. 6. qndest. 8.Cap. 4. art. I. respondet hos canones non esse vere Apostolicos . Quia verb Cardinalis Bellar minus de script. Eccl. in Clemente asserit primos quinquaginta esse legitimos 2 Apostolicos, ideo dicendum est , eo tempore suisse valde frequens illud peccatum, ac proinde cum esset etiam valde grave, fuisse speciali severitate castigandum , nempe ea paenitentia, quae viginti annorum non fuit, sed solii mirium , eaque tota consistens in sola privatio
Benignam hanc praxim , qui sequutiar sunt, per duo & amplius saecula, Ecclesiarum Pastores , non admodum immutarunt, itaui
275쪽
de aliquorum criminum poena vel nihil statuerint , statuendam videlicet pro ratione temporum, locorum , lapsorumque ab ipsis Ministris Sacramentorum , vel longc mitiorem , quam fuerit postea statuta , ut fatetur idem Basilius ad Amphilochium can. I 8. Delapsis Virginibus, quae vitam in honestate Domino profesae sunt, deinde sua pacta conventa
infirmarunt, Patres quidem clementer o leniter in eorum qui labuntur infirmitatem se gerentes , esie admittendas sanxeruut ps annum, quam poenam ipse extendit ad annos quindecim . Et can. 3o. De bis qui r iuvi, canonem quidem antiquum non habemns, sed propriam sententiam proferimus, ut ipsi, G qni cum eis rapiunt, tria has annis sint extra orationes. Quare jure optimo Morinus lib. 2. cap. 2I. num. 7. asserit ,
poenas criminibus impositas, ante Novatum breves admodum fuisse, O nonnunquamsceleratis mis hominibus, pacem, ca' communionem certis de causis, nulla imperata exteriori paenitentiusatim esse redditam .ia Igitur tertib saeculo severius caepit esse , forum Ecclesiae. PlureS fuere causae e ea prima , ut Montanistis , & Novatianis , veniam delictis praesertim majoribus negandam asse
276쪽
rentibus, Ecclesia mediam inire viam videretur , nec omnino veniam negans , nec statim indulgens , sed post exactum satis long unia, poenitentiae curriculum . Altera causa fuit Haereticorum praesertim Gnosticorum , aliorumque ipsis silmilium scedissima vivendi ratio, qua nomen Christianum ita vi luerat apud Ethnicos, non satis distinguentes haereticos a Catholicis, ut nulla eorum secta magis foeda videretur . Instituenda igitur fuit a Catholicis durior disciplina, per quam ab hς- reticis discriminarentur, dignoscique facile posset vera Christi Fides , S sincera Religio. Tertia tandem causa ea fuit, quod sui innuit Innocentius in Epist. ad Exuperium , quam
allegavimus disp. 3. num.6.) multi abutebantur Ecclesiae benignitate, ac de reconciliatione securi facile lahebantur in persecutionibus, ut vim tormentorum evaderent. Id ne tam facil) contingeret severis legibus opus fuit, quibus Fideles a lapsu absterrerentur. Quamvis autem omneS Orbi S terra- agrum Ecclesiae, in duobus sanctissinia convenerint , nempe in eo qubd tota poenitenti solemnis in quatuor illas stationes alibi descriptas distribueretur ι & rursus in eo quod pe
277쪽
nitentibus quamvis reconciliatis aliqua etialicita prohiberentur, ne videlicet relaberenturῆ aliqui tamen Episcopi ς alia multa addiderunt , quibus debitum modum excesserunt: nec eXcessere tantum , sed in imnetenissam ut ipse Morinus dicit lib. q. ca P. I Ο. n. I.
Excesserunt aliqui prim6,qubd aliquibus
gravioribus deli Elis, nec in morte veniam dandam putaverunt, quorum errorem , prῆ-
teritis nostris disputationibus reiecimus. ι Excesserunt aliqui secund5, qudd nimis facili quorumdam calminum re S, sanis Elissimae Eucharestiae usu privarunt in perpetuum , quorum Iigorem correXit prius Concilium Nicenum eo canone de his qui recedunt ex corpore antiqua regula obfertabitur, tit necessario litae suae viatico non defraudentur, & postea Siricius, Innocentius, aliique quorum deis creta alibi asserimus.s Excesserunt aliqui tertib , quod haec Sa. cramenta , sin minus negarent, differrent nimis . Hos redarguit praeter Soterum, & Sylverium alibi allegatos , Leo Ep. 87. ad Episcopos per Viennensem Provinciam constituisicis . Nulli Chrisianorum facile Communio δε- negetur , nec ad indignantis sat hoc arbitrium
278쪽
Sacerdotis, quod in magni reatus ultionem , iuvitus , est dolens quodammodo debet inferre an mus vindicantis. Cognovimus enim pro commissis, ct levibus verbis, quosdam a gratia Communionis exclusos, ct animam, pro qua Chrisi Sanguis et Uus 6Lirrogatione tam fami supplicii
sauciatam , ω inermem quodammodo, exutamque omni munimine , diabolicis incursibus, ut facile caperetur, objectam. Excesserunt aliqui quarib, qubd nimis asgraves poenitentias imposuerunt, ut publicam occultorum etiam criminum consessionem, aut saltem poenitentiam sde quo disp.6.& . actum est in aliaque hujusmodi sere liu manis viribus majora. Excesserunt aliqui quinto, qudit aegre et serrent, subditos suos severius a se castigatos ad alios confugere, a quibus humanitis tractarentur et quo rigoris excessu videntur peccasse Lemovicensis Concilii PatreS, ausi R
manum Pontificem damnare, quod injustes ut ipsi dicebant) absolleret, quos ipsi ligabant, aliique aliarum regionum Episcopi, quorum s Perpetua suit ea querimonia , nimis facile essi se ad Romanam Sedem perfugium , nec Poe, nitentibus ad eam confugientibus justo labo-Ρ re
279쪽
re stare remedium . Rigidioribus hujusmocli Pastori hus accensendus est Abbas quidam , Ρetri Blesensis stylo justissimi confixus in opusculo de paenit. ει satisfact. qui , ut subditos suos in ossicio contineret, apud se tantii meos jusserat confiteri culpas suas, nempe apud hominem vobis simillimum, severissimum videlicet , nec satis fidelem secreti sibi comis missi custodem . Praedictam Petri Epistolam,
quo etiam nomine dictum opusculum circumsertur , sorte alibi afferam .
28 Excessierunt aliqui demum, qu bd injunctam canone poenitentiam in nullo sere is eventu condonandam , aut minuendam putarunt . Is suit rigor eorum Episcoporum , quorum meminit Cyprianus Ep.s . aegre
ferentium , qubd lapiis in primo Fidei certamine , sed lapsum suum ex cordc detestantibus, volentibusque in altero certamine, quod instabat, sortilis pro Fide dimicare . statim Venia concederetur . Vu)d si de Collegio ali. quis extiterit, qui urgente certamine, pacem fratribus, s sororibus non putat dandam, reddet ille rationem in die juccii, vel importuvae censurae , vel inhumanae duritiae suae. Eodem spiritu importuni rigoris a recto tramite ve
280쪽
rae virtutis abduSti quidam alii ejusdem Afri cae Episcopi, ut pariter ex Cypr. habetur ad Antonianum scribente, Cornelio Romano Pontifici succensuerunt, quod Trophimum Episcopum , Fidei paulb ante desertorem cum populo suo, sed postea cum eodem reducem ad Ecclesiam , ex causis , quas infra rccensebimus, excepit statim, absolutiamque Communioni saltem laicali restituit. Nescio an idem fuerit error Luci seri Episcopi Calaritani , dum juxta aliquos Scriptores , squamvis ab aliis vindicetur nimis pertinaciter Oh-stitit Alexandrini Concilii Patribus, qui consulto, imb approbante Romano ipso Pontifice , lapsos quosdam Episcopos, jam poeni tentes , sedibus suis , quibus per canoneS dejecti erant in perpetuum , ex justa causa statim restituendos judicarunt. His Episcoporum, in augenda , tuenda. 29que disciplina Poenitentiae, tam multis eXces.sibus palam fit prim b, non omnes omnium
veterum Ecclesiarum , aut Episcoporum poenitentiales ritus laudandos esse. Palam fit secundb, nec omnes fuisse communiter receptos ab Ecclesia , quae errare non potest. Quamvis ergo tam longam poenitentiam aliis