장음표시 사용
281쪽
quis Episcopus nimis sortasse severus imposuerit, non inith sequitur, cam fuisse communiter impositam ab Ecclesia , quod sol tim
go Sed,inquies,eamimponiit Canones utriusque Gregorii, Basiliique , quos nemo sapiens
erroris redarguat, cum praesertim eorum Ca- non es universa Ecclesia receperit laudaritque. At unde habes qubd universa Ecclesia , aut Romana eos receperit λ sorte recepit Oriens. sed is , ut Sozomenus refert lib.7. cap. I 6. Ca nonem Nectarii munus Penitentiarii abrogantis recepit: Nectarii verh praedictum canonem , nec ipse Socrates lib. s. cap. 9. fatis approbat. Adderet alius , audacior quam sim ego , & unde habes non errasse utrumque eum Gregorium , Basiliumque P cum Cyprianus , vir aeque Sanctus, veniam aliquibus , etiam in morte eX nimio rigore negarit, erraritque iterum in ea celebri Baptismatis controversa, nec solus errarit,sed cum innumeris aliis A phricae, Egypti. Asiaeque Episcopis , inter quos erat Dionysius Alexandrinus , quem Card. Baronius vocat illius -- culi ornamentam confessone, celebrem, eruditio. si ne esarissimum Z Ego tamen , eos GregoriOS , Basi-
282쪽
Basiliumque errasic nego , sed nego, tam longam ab eis poenitentiam imponi . Proponunt illi quidem eam poenitentiam , sed non imponunt . Quae esset imponenda volenti
penitus satisfacere , totamque poenam eXtinguere, ostendunt, non autem docent, eam plenitus debere in vindicandis culpis custodi. ri censuram , eam mensuram temporis, ac la horum retineri. Basilius can. i sic loquitur
Caedes in bellis factas Patres pro caedibus nos reputavere , ut mihi videtur, ignoscentes iis, qui pro pudicitia,2 pietate decertant. Reese autem forte habet consulere, ut qui sunt manibus non puris, sola trium annorum communione abstineant . Haec verba utique praeceptum, aut . obligationem non sonant, uti neque Canini 8. de lapsis virginibus, 3 o. de iuribus, & 73. de Apostatis. Simili modo aut simili sensu loquutum in reliquis , par est credere. Hinc nec ipsa Ecclesia Graeca eos servavit, ut fatetur Balsamon , Garcus ipse, S praedictorum Graecorum Canonum interpres t Si quidem post Canonem Basilii s8.& s9. quibus tam longa poenitentia imponitur adulteri s,& fornicariis, ita habet. Duae praefentihus duobus canonibus decreta sunt, quod ad dictionem attinet, clari se
283쪽
I Uunt, sed tamen quoad praxim attinet , sum omninδ dissicillima. Mo enim ea ratione curatur , quae illic continetur , ει nisi esset inenarrabilis clementis Dei mdericordia, omnis caro
a Quod attinet ad alios canones Poeniteriistiales, negandum timi liter esse videtur, omisnes in uni versum receptos esse,tanqualm legi s& praecepta , quae eas tam longas, tam plenaS, labore, & pudore poenitentias omnino imis poni mandarent, sed potius tanquam regulas quasdam instructionesque , ex quibus Conseor cognosceret majorem, aut minorem culparum gravitatem, S meritum . Regulas eos vocat S. Leo epist. 9o. ad Rusticum Epi scopum Narbonensem . Sic etiam eos appellat Concilium Vormatiense , celebratum ano no 868. Nec aliter sensisse videtur Hieronymus relatus in decreto de poenit. dist. i. ubi sic Mensuram autem temporis in agenda paenitentia
idcirco non satis aperte praefigunt Canones pro unoquoque crimitae. ut de singulis dicant, quali. ter unumquodque emendandum sit, sed magis in arbitrio Sacerdotis intelligentis statuunt, quis
apud Seum non tam valet mensura temporis, quam doloris, nec ullinentia tantum ciborum,
284쪽
quam mortificatio vitiorum. Propter quod ipsa tempora paenitentiae , pro fide ει conversione par- nitentium abbrevianda praecipiunt, Er pro negligentia protelanda. Extant tamen pro quibusculpis paenitentiae modi impositi, qimse aeterae perpendendae sunt culpae , sit facile per eosdem modos vindillam ει censuram Canonum aestimare. Hinc Guglielmus Episcopus Parisiensis, celebris & praestans sui aevi Theo. logus lib. de poenit. sacram. eosdem Canones Poenitentiales secum expendens , Videntur sinquit) ese exemplaria fati Jactionum poenitentialium, ut juxta illas, vel cὰm υνι- fuerit, aliqua de his, etiam φ .e mei paenitentiae canonicae Paenitentibus injungantur. Idem sentit Bait in exam. Poenitentium pari. 3. quaest. 8.ubi sic . Vuamvis autem aliquando obligati fuerint Sacerdotes ad discendos istos Canones, non ideo Mum est, ut in foro secreto poenitentiae poenas per eos peccatis decretas imponerent, sed ma. gis , ut gravitatem peccati Poenitentibus notam sacerent, indicando eis quam graviter in foro mixto punirentur , sicut nonnuπquam solemus in foro paenitentiali gravitatem certo rum pec ato-vum docere, dum dicimus, haec suspendio aut igne
punienda fore, si in foro externo probarentur ju-P 4 ridice.
285쪽
ridice . Consentit Suarius in g. Par. tom. 4.
disp. 38. sedi. 4. Erant sinquit) solum regala d rectiva , ut illam Confessores sequerentur, quantum expedire censerent. τι Nec facit, qubd tra ressoribus e. g. nu-hentibus post acceptam poenitentiam , vel habitum dimittentibus, redeuntihusque ad communem vitam, infligeretur quandoque poena gravissima: Id enim probat ad sumismum aliquos Canones habuisse vim gravis praecepti, non autem omnes,& praesertim eos, qui Poenitentibus tam longam poenitentiam imponi volebant. Dixi adsummam , quia revera nec illud hoc argumento probatur, siquidem praedi Et a poenae non infligebantur tanis quam transgressoribus canonum , sed tanquam publicae fidei, aut etiam voti contemptoribus , ut gravissimὶ puniuntur A postatae religiosi , & ineuntes post solemne votum casti talis matrimonium , non quia eXtra monasterii septa legesque vivant, id enim innocenister faciunt seculares , nec quia contrahant matrimonium ἔ quod utique non est per se is
illicitum . sed quia id faciunt post votum . quo se id minimξ semiros promiserer promittebant autem suscipientes solemnem poe-
286쪽
nitentiam eam Poenitentium disciplinam custodire. Hinc Sanctus Leo ad Rusticum Narbonensem, interrogatus de Monacho, qui
factus suerat miles, respondet. eui relicta'-gularitatis professone s idest promissione manendi solitarium , & sine conjuge ad militiam, .el ad nuptias devolutus es , publicae poenitentiae satisfactioire purgandus est, quia, etsi innocens sit militia, G honestum potest ese comiugium , electionem tamen meliorem deferuisse . transgressio est, electionem videlicet promissione firmatam .
Demum vel Canones praedicti vim prae 3 scepti haberent, juberentque omnino eas tam asperas, vel longas poenitentias imponi, vel id non juberent: id certum est, perquam paucos, & vix ullos tam severae paenitentiae juctum subiisse , quia circumstantiae temporum vel Poenitentium , aut suadebant ne impone Tentur, aut, ut impositae relaxarentur. Quod si evicero, habebo quod intendor id enim initio negavi, consuevisse videlicet Ecclesiam tam longa viginti & amplius annorum poenitentia probare de iacto, & exercere Poenitentes. Quin sorth a veritate non aberrabo, si dixero
per paucos annum integrum in solemni, aut publi-
287쪽
publica poenitentia perdurasse. 36 Et primb Clerici omnes excludebanturii publica & solemni poenitentia, ut resert Si
ricius Papa epist. I. Paenitentiam agere cuiquam non conceditur Clericorum . Secundo exclude-hantur milites , nisi arma deponerent , quod plerique facere non poterant, ut Constat eXAug. serm. S8. de temp. Item qui publicum magistratum gerebant, nisi, quod plerisque non permittebatur , eo se abdicarent, ut patet ex ea hi stori a,quam recitalli Ludovici pii Imperatoris . Tert id qui annum quadragesimum
non attingeret, ad eam non admittebatur , ut
sancivit Concilium Romanum sub Sylvestro
his verbis ne quis det poenitentiam, nisi quadra. ginta annorum petenti. Cum autem peccata magis communia, & graviora , pro quibus ea tam longa poenitentia solebat imponi, post
illam aetatem vix committantur , nec emendatis poenitentia imponeretur, Cumque eX his paucissimis , qui post illam aetatem in ea delicta labebantur, essent excludendi Clerici aliique modb recensiti , quin & innumeri alii morbis impediti, aut paupertate , Ut qui terram colunt aliasque hujusmodi artes profitentur , quibus nec vireS nec tempus stippetebat ad
288쪽
ad ea poenitentiae exercitia peragenda, sequitur manifeste, perpaucos fuisse eos, quibus ea solemnis vel tam aspera , vel tam longa poenitentia potuerit imponi. Scio ante Sylvestriani fuisse quandoque Juvenes ad poenitentiam admissos, sed infelici exitu,qui praedictis Sylvestri, & aliquorum inde Conciliorum decretis occasionem dedit. Secundb. Ex his ipsis pauci sit mis, qui possent canonicam poenitentiam subire , pleri que ejus timore absterriti se tam gravi jugo submittere recusabant. Hac de re queritur Tertullianus in lib. de poenit. Cap. IO.& II. quamvis tunc longε minor esset poenitentiae rigor. Plerosque sinquit, agens de poenitentia hoc opus ut publicationem sui, aut suffugere, ougde die in diem disserre praesumunt, pudoris magis memores, quὰm salutis. Tam multi tempore Cypriani erant illi, qui poenitentiam detrectantes, aut indigne de Sacramento Altaris Communicabant, aut ejecti ab Ecclesia solii min morte cum ea reconciliari petebant, ut absterrendis primis , multis miraculis opus fue- 3 8rit, quorum ipse meminit in lib. de Lapsis . Quam multi quotidie paenitentiam nou agentes, nee deluti sui conscientiam confitentas, immun dis
289쪽
dis spiritibus adimplentur Z I i multi, Qq ead muniam mentis excordes dementiae Drore quatiuntur Z Absterrendis autem secundiS, ali. cui Episcopi, inter quos Cyprianus Ipse , necessarium putarint serale illud decretum de ipsis nee in morte absolvendis s quod improhavi disput. 3. in alterumque illud de negando saltem viatico sacramento , cujus paulo ante memini, quodque confirmarunt Patres Concilii Arelatensis celebrati pauid post tertium seculum . De bis, qui apsatavi, G nunquam festi Melasia π repraesentant, nec parnitentium qu1dem agere quaerunt, ct postea infirmitate correpti , petust communiouem , placuit eis nou dildam communionem , nisi revaluerint, G egerint dignor fructus paruitentiae . Hanc ipsam eoru
temporum pravam consuetudinem Le-ctandi asperam illam poenitentiam testatur Cardinalis Baronius ad ann. 3i4. L ipsoruπquamplures, reddita Ecclesiae pace , laetanter τι-vebant , nec de admiso impietatis celere, muniis licet, paenitentiam agebant. Idipsum contiguuarto seculo abeunte, & sub initium quinti, queriturque non semel S.Augustinus Resipiς
Theodorii Imper. paenitentiam Atius pessisπ-
290쪽
tiae, ct erubescit genu Agere sub benedictione
Dei 3 Quod non erubescit Imperator, erubescit nec Senator, sed tantum Curialis Superba cervix, mens tortuosa. Fortassis, immo quod non dubitatur, propterea Deus voluit, ut Theodosius Imperator ageret paenitendam publicam in cov. spectu populi, maxime quia peccatum ejus celari non potuit. Et erube cit Senator, non erubuit Imperator P Erubescit nec Senator ,sed tan-
Curiali quod non erubuit Imperatorὶ Erubescit plebejus, sive negotiator, erubuit Imperatorὶ stuae ista superbia es Z Idem cap. 8 I. Enchiridii, Nam ct i a Poenitentia, plerumque infirmitate non agitur, quia ct pudor es, ct timor displicendi, dum plus detestat hominum aestimatio , quam justitia, qua se quisque humiliat
paenitendo . Addit Ambrosus lib. 2. de Poenitentia cap. 9. id evenire consuevisse, ut ii rpsi qui parπitentiam petebant, cum acceperant, publicae supplicationis revocarentur pudore. Quare non abs re S. Pacianus epist. 3. contra Sympronianum quam tu allegasti, post ea verba, cui, nempe Poenitenti, carnis in teritus imp
ratur, cui ives lac mae Ge. subjicit, Labor se PAUCORUM es, qui post casum resurgunt, qui post valuera convivescini, qui lacrymosis