장음표시 사용
301쪽
Benigna hujusmodi praxis, tuadente exisperientia paulatim invaluit, ut exceptis inlignioribus delictis , reliqua omnia fuerint statim poenitus re mi sta , S poenitentia non ita longa purgata . Seculo octavo S. Bonificius Moguntinus Episcopus , hoc stat ut Ain edidit. 'uia varia necesitate praepedimur caποπum statuta Ie reconciliandis coenitentibus pleniter οὐ- fervare, propter ga omnino non dimittatur, curest
ultoresque Presbditer statim post arceptam confessionem Paenitentium, singulor data oratione reconciliari. In Ecclcsia Aurelianensi, seculo nono vix ulla a Poenitentibus publica poenitentia exigebatur , deque hoc tanquam de scommuni consuetudine queritur , & eXpostulat cum populo suo Jonas Aurelian. F pila. per haec verba in loco superius citato, Priscis
religionis nostrae temporibus, dum quis secreudum constitutum sibi is Sacerdote , usque ad satisfictionem cilicio indutus G cinere conspersus, Oabitu incultas, fumi profatus, lacrymisque pr9fsfus videbatur, statim poenitens se a uincebatur , utque ei a Nomino ignosceretur , ab omni-hur deprecabatur . Nunc autem in caetu Christiano idcirco vix paenitens agnoscitur , quia
302쪽
NITEN'S AGITUR. Et tamen eorum
quoque temporum canones Poenitentiales.severissimi sunt. Quid quod idem Morinus ii
communi ea regula tam longae & severae paenitentiae innumeros excipit lib. s. cap. 6. ubi sic. Cum urgebat periculuὴ mortis, aut ref9rmι- dabatur salutis avima pernicier, veluti cum periculum: erat, ne capitalium peccatorum rei ad Haereticos, aut etiam Gentiles transfugerent, aut prave aliquod incommodum Ecclesia creare
tur , absolutio satim post confestionem peccati, cst
verae resipiscentiae demonstrationem, aut breUi .exacta paenitentia concedebatur . Adeo, quamvis severa lex esset, fuit semper praxis benigna , vel saltem minus severa , quam VOS putatis , qui solas veteres leges recolitis , & eX legibus mores aestimatis. D. R. Norunt omnes, ex legibus non satis colligi praxim . At ego facta & non solos canones Ecclesiae veteris in aciem eduxi. D. D. Facta quidem aliqua produxisti, 48 sed quam pauca illa sunt pro tot seculis,nempe facta septem vel octo pro totidem seculis . Quod autem mira hilius est, nullum ex ipsis id quod intendis evincit, sed omnia, aut inutilia sunt, aut contraria . Expendamus singu
303쪽
Ia . Refert quidem Ambrosius , se cognovisse quosdam, continuis fetibus exara genas ,sra-lise corpus suun calcaudum omnibus Go. Non tamen refert id sapere coactos eos fuisse, ut canonicam penitentiam adimplerent: id enim contra canones factum fuisset . cum cautum esset, ut horum sic dolentium penitentia, non solum perpetua ne esset, sed nec admodum
Ionga. Agit igitur Ambrosius de voluntariis Penitentibus, qualis absque dubio David fuit, aliique innumeri, quibus Ecclesiastica abundat historia , qui rigidissimam usque ad mortem , Cc plusquam canonicam pς nitentiam , solo impellente canone Charitatis peregerunt . Praeterea quosdam novit Ambrosius tamdiu Penitentes, nempe aliquos perpaucos. Non igitur is erat Ecclesiae mos, ut viginti& amplius annorum p nitentia rei plecterentur . Cum enim etiam tum ea gravissima delicta quibus tot annorum psnitentiam Ca- non es decernebant, non raro patrarentur, Sc. forte frequentius, quam modo, ut alibi' ex eorum temporum Scriptoribus ostendam ,
jam non quosdam, sed satis multos, tamdilipqnitentes agnovisset Ambrosius .
49 Poenitentia quam describit Joannes Cli
304쪽
maeus , est penitentia Religiosorum , quam ex jure & lege propria illius Monasterii, non autem ex lege S jure communi Ecclesim, perseivebant qui gravissimo aliquo delicto professionem religiosam violaverant, ut est ea pena, qua etiam modb plediuntur in Ordine Religioso Apostatae, vel gravissimae alterius culpae rei. Non igitur ea narratione evincitur quod intendis.
Ex gravissirna pgna , quae soleret infligi soPenitentibus, si contraherent Matrimonium, vel militiam repeterent, nihil probari ostensum est supra . Addo hoc ipso vinculo relaxatos facile suisse Penitentes , ctim gravi Scausa suasisset. Hinc Leo Papa, scribens Galerio Episcopo Tripolitano . relatus a Gratiano S S, quatit. a. relaxavit eo vinculo ejus regionis gentem, quae alioquin Pςnitentiae rein medium recusasset. Eadem benignitate usus est idem Pontifex scribens ad Rusticum cum quibusdam , qui metu mortis imminentis, eum Juniores essent in P nitentium ordinem cooptati, postea, ne laberentur in sernicationem,Matrimonium contrahebant. Hanc
S similem veniam , solitam facile praeberi ab Episcopis, innuunt satis ea Divi Augustini
305쪽
verba serm. 58. de temp. rejicientis quora, m-dam impenitentium excusationem . Fors es
aliquis qui dicat, ego in militia positus sum , Uxorem Babeo , ct ideo paenitentiam agere quomodo possum Z quasi nos quando paenitesttiam suademus, hoc dicamus, ut unusquisque magis sibi capillo; studeat auferre , di non peccata dimittere , ta Cestimenta potius evellat quam
si Quod ipsum constat ex poenitentia Theodosii, qui ea perlanctus nec abstinuit 1 publicis curis, nec a bellis gerendis, nec hgestandis insignibus suae dignitatis , aliisque hujusmodi, a quibus poenitentes abstinere jubebantur. His ergo legibus post poenitentiam suit absolutus, uti aliis multis dum ipsam perageret . quamvis cum eo actum durutilis suisse ineruditi credant. Delictum ille is commi serat aded publicum, adeb cnorme is, aded multiplex , ut nec centum annorum pε- nitentia dilui posset. Peccarant quidem in Imperatorem Thessalonicenses,sed aliqui tantum ex ipsis peccarant, nempe pauci seditio- si , nec publico consilio , iique ipsi pauci dederant' poenas, ut habet Costerius in vita Ambrosii. Intercedentibus pro ea Urbe pl rihus
306쪽
ribus Episcopis, ipsi,que Ambrosio , veniam se daturum promiserat Imperator , quam tamen aded non dedit, ut crudelius de ea Urbe sapplicium iniere vix posset. occisi enim sunt ad septem millia Thessalonicensium sine ullo delectu , sed , ut discurrentibus per Urbem militi hus sese offerebant, Juvenes Senesque, indigenae, ad veneque i mnao, ut in Theatrum per detestabilem proditionem fuerant a Magistratibus ad Circenses Ludos invitati, nempe , ut simul in caveam eollecti, & nil minus cogitantes , inermesque , sacilius occidi possent. Cum uni homicidio tot annorum paenitentia, ut dicis , imponi soleret, quam longa imponi debuisset pro septem millibus homicidiis innocentium subdito. rum , cum tanta seritate , fraude, perfidia commissis Nec unius tamen poenitentiae diem indixit Ambrosius , sed per epistolam plenam obsequio quam recitat Card. Baronius id factum reserens , eum , ne ad Ecclesiam a
Oblaturus , & communicaturus accederet.8dmouult, accedentemque removit, quorum
neutrum omitti vix poterat si oe ingenti scandalo. Id enim eo tempore sine ullo discrimine praestabant omnes, qui enormi, & publi
307쪽
co aliquo talidio se obstrinxerant, ut ab obia tione aut etiam ab Ecclesia pro aliquo tempore abstinerent. Continuit se quidem domi Imperator, postquam suit ab Ecclesia repulsus, totos seX menses gemens, & lugens,
sed sponte sua , non autem ex Antistitis illud eo temporis spatiuin ad paenitentiam statuensis imperio . Quare , ut prim lim se iterum ad Ecclesiam contulit, & Ambrosio eum pariter reppellenti professus est , se venire non ut Im peratorem , sed ut Poenitentem, paratum omnia sacere, quae juberetur ad sui criminis expiationem , statim receptus est jussusque id solum s en tota poenitentia quam Ambrosius pro tanta clade imposuit) ut eam legem conscriberet, qua deinceps eXecutiones sententiarum de caede , & publicatione honorum ad triginta dies disserentur, ut illo temporis
spatio , maturὶ expendi possent ; quod ubi se fasturum promisit, Templum ingredi permissus est, nullaque alia ei lege indicta ex iis multis,quq tunc indici Penite tibus solebant, post publicam consessionem deli dii sui, quam Imperator in medio Templo humi pronstratus , & gemens ex sua pietate peregit, fuit illieo a Sancto Antistite ad publicam cunia
308쪽
aliis Sacrae Euchariltiae Communionem admissus . Magna prosectb fuit in hoc ficto Ambrosi generositas, sed rigor nullus, eaque ipsa generosiitas , neccessaria fuit. Cum enim post ad ed enorme delictum , quod universae Ecclesiae scandalo fuerat, permitti ab Episcopo non posset citra grave peccatum , ut Imperator ad Eucharistiae Communionem, nulla exhibita poenitentiae significatione publice accederet accessisset autem si Templum ess ct ingressus ) jam necessarib fuit repellendus. Repulso autem , & veniam eX poscenti, nulla potuit imponi poenitentia mitior ea, quam Ambrosius imposuit, non induendi videlicet saccum , non permanendi per aliquot annos pro soribus Ecclesiae, perque ali OS cum Catechumenis, & procul a Fidelibus in cinere, cilicio, lacrymis, S jejuniis, procul a thoro , procul a bello , procul a curis publicis , procul a voluptatibus , sed unicam legem condendi , eamque aerario noXiam,
nihil Principi, aut subditis gravem, sed his perutilem , illi decoram . Quare hujusmodi
factum Ambrosianae henignitatis potiuS ar gumentum fuerit, quam antiqui rigoris .
Id ipsum de paenitentia , qua B. Grcgo Drius
309쪽
ius Vi . Henricum subegit, dicent cruditi Omnes, qui norunt , quot & quanta ille Impetator in Pontificem in Ecclesiam, in Deum deliquerat Nec valde gravi S ea habebitur,
quae alteri Henrico Angliae Regi post impiam Sancti Archiepiscopi necem , a suis satellitibus perpetratam , fuit imposita si perpendantur ingentia demortui Praesulis in regnum . & Ecclesiam merita , eaque innumera , ct gravissima mala , quibus tot annis fuit a Rege vir sanctissimus tota Europa eXagitatus , S millies prava voluntate OccisuS , quibus omnibus culpis eluendis , fuit ei poenitentia, quam descripssisti, imposita,Jaerario gravior quam corpori , quam an fuerit exe-clitus , ignoro . Nec ego iβ sum , qui valde graves poenitentias olim suisse quandoque , impotitas , negem sed nego tam graves suis. se pro qnibuslibet gravibus, aut etiam gravioribus impositas , & pernego eas non fuisse
plerumque remissas , sed eXecutioni mandatas. Executionem certe non hahuit poenitentia Ludovico Pio Imperatori imposita, nec , si habuisset, posset utiliter haec in exemplum afferri, cum constct, eam fuisse a factiosis Episcopis, adnitente Lot hario cjus filiQ, re
310쪽
gnandi cupido, injuste impositam . q; Justa fuit ea quam Εdgaro Angliae Regi, S. Duns anus inflixit et eaque, quam S.Romualdus imposuit. sed id factum fuit a sanctissimis illis viris . non ex lege communi, sed Deo interitis impellente , ut in Echlesia ,
sicut reliquarum virtutum abundant Geni-pla , ita extaret aliquod poenitentiae rigidioris exemplum et cum caeteroqui humano judi-eio culpandus non videretur Otho Imperator , ejusque cxercitus Dux, dum Creicenistrum, receptum quidem in fide, sed iniqui Dssimum Tyrannum, & nova sem per. contra S. Sedem moliturum, ipso impellente, qui sectum probare posse videbatur, neci dede-
Εκ his igitur quae produxisti antiquita-s
Us eXempliS, non eminet ea. quam animo praeconceperas, veteris Ecclesiae in imponendis p nitentiis,eisque exigendis severitas,chmplura ego produxerim veteris benignitatis, in condonandis , aut minuendis j aut rela Nandis poenitentiis exempla . Veriam volo tecum esse humanior fuerit Ecclesia vetus, non solum severior, quam praesens , in sceleribus vindicandis , quod est indubitatum, sed a P 2 a R fuerit