장음표시 사용
251쪽
p cere, importunus sum. Audio dicentem s. Tim. . Apostolum. Praedica verbum, insta oportune volentibus,importune nolentibus. Tu visi errare λ tu vis perirc λ ego nolo . Reuocabo errantem et requiram perditam e velis nolis,id agam . Et si me inquirentem lanient vepres sylvarum, per omnia angusta me coarctabo: omnes se pes excutiam: quantum virium mihi terrens dominus donat, omnia peragrabo. Reuocabo errantem, requirami percuntem. Si me pati non vis, noli criaret Berengoti noli perire. Berengotius Abbas omnipotenti Deo nullum sacrificium tam gratuest, & tam carum, quemadmodum est zelus animarum. Qui errantes proximos corrigunt , & in ipsa correctione spiritualem 1elu temperare sciunt, Deo sacrificium, & holocaustum fiunt. Legendus est D. Orestesis, qui eleganter demonstrat, quanta cura debent uti pastores animarum. Singulare exemplum huius muneris Vbaldus Eugubinae vebis episcopus praebuit, qui cum non potuit set verbis ciues suos conciliare, cu ad arma venissent, inermis inter strictos mucrones irruens, humi se prostravit, nec exurrexit,. -- donec odia deposuerint . Idem Caesarem exeniphun. Eugubinis infensum suppliciter placauit. h*'βι Pertinet praeterea hoc munus ad principe spes pertinox i& reip. moderatores. Ita demonstrant har
: Izd -h, cap. inuando Imperator Et esam
EanoMuix riia, L congruit st. de officio praelidis. Idem
zelusani rarum saspiu cium gratu
de instit.m inach. Marcus Marulis L 3. c. 6.
252쪽
a I MI M I C o R v Μ . eonfirmat auctoritas scribentium . Abbas in pro em. decret. Vor. Rex pacificus. An-- tonius Corseetiis tradi. do priuileg ijs pacis. Lancellottus Conradus lib. I. cap. I. g. q. ver. I o. de Imperatore. Et ea ratio maxime eos commouere deberet, quod pax solet omni uiri rerum copiam in remp. importare. Propterea antiqui finxerui pacem fuisse Plutonis Dei diuitiarum nutricem. Et Alci tus Emblemate de pace .utus erit Cereri,saccho quoq; fertilis annus, Aequorei se rex alitis instar erit . Praeter has personas quilibet Christianus deberet quantum potest , in hac re se exercere, di praesiertim ij, qui ad hoc fuerint a republica constituti, ut in quibusdam ciuitatibus fieri consueuit. Nam cuique mandauit Deus de proximo suo: & sumus inuicem membra,& unius corporis partes; ac propterea quili, bet deberet dissidentia membra conciliare. Et utinam reperirentur in rep. Christiana homines,qui Cratem imitarentu r, de quo Greet gorius presbiter in vita Gregorij Nazian et
ni refert, solitustiisse ingredi domos dissidentium, ac setanonibus pacificis lites dirimere. Neq; sertasse inutile esset; si in qua uis ciuitate,aliqua constitueret publica Psona, ad quaco fugerent citic equites,cude hono te, famasu blatis, di restituendis lis esset exorta Illi aut, qui huic officio prae sic iudi essent, huiusino di, & alias similes partes babere debς-- . M P a rent.
Alciatus Halcynois. Quilibet Chtutianus pacificate debet. V K
Crates a Gregorius presbiteI. Admonitio notan . Quae eondi- 'tiones de bent esse in
253쪽
Prima Iconis rent. Primo eo vitio non laborent, quod in q, alijs eorrigere volunt: & ita pacificatores cum omnibus concordes esse deberent. ne eis dicatur. Medice curate ipsum: ne illud tragicum in eos cadat. ιατρος αντος ελκεσι βρυ- . Aliorum medicus, ipse vulneribus scatens ror . Nyss Pacificus est, ait Gregorius Nystcnus, qui pacem dat: quam non dat, qui non habet . Vult ergo te esse plenum pacis, tum alijsyrqbere. Quare si fieri posset, eiusmodi est e deberet pacificator, qui nunctuam cum aliquo
palam inimicitias exercuisset: ita ut verbo, Columeo. & cxemplo doceret. Est enim tritum pro- ς p uerbium, magis mouere exempla, quam Versecunda eo ba. Praeterea , debet esse vir religiosus,&4i ,' pius, cuius vita conspicua sit, saltem opinio ne,apud omnes. Nam morata oratio,Vt Ari. Ait .ihe. stoteles scripsit, maximam vim habet ad faciendam fidem. Non enim poterit satis commode ad actionem dissicilem, & arduam diffidentes fratres traducere, nisi ipse is lit, qui non modo cognosca sed etiam in se sentiat, quam magnificum, quamque praeclarum sit, cum pace, & consensione vivere, quamque perniciosum in odio hominum, & Dei ello,& qua gloriosum iniurias condonare. Dein ram de vir esse debet,qui gratia,& auctoritate valeat,cuiusmodi erit,si aetate prouectus, li get' 'ρῖ y's' hehe n i natus,si rebus gestis claru , di bobiti, ' neficentia,& ossicijs conspicuus erit: aut
254쪽
alias ipse inimicis suis facile pepercerit. Ad
haec dexteritate, lenitate, facilitate, quae vir- m an oututes ad animos exuulceratos laeniendos ap- μ' - prime sunt necessariae, ornatus sit. Quare Admonitio non debet ulla ratione,aut minis,aut iniurio a rusa contetione, quod interdum euenire solet, quempiam ad reconciliationem prouocare. Item habeat aliquam experientiam, & viam Quinta conactionum humanarum,& maxime earu, quae ψ μ' 'pertinent ad hanc materia,quam tractat: necnon etiam cognitionem aliquam naturae iniuriae, honoris, tortitudinis, iustitiae, & philosophiae moralis et aut saltem sit aliquantulum versatus in lectione librorum, qui de honore, & de iniurijs, & satisfactionibus dandis
disputant: ut sciat,qui honores, quq reueren Ch ssamustia cuique debeatur, & quae sint conditiones Φε, ' neces riae ad conficiendam iniuriam. Iam exta condi Vero non ignoret oportet,quid rationi, & re μ' 'ligioni consentaneum sit, ne quid agat, aut suadeat, quod rationem,& religionem euer-tat: & ideo expediet noscere abusus,& errores, qui in hac re reperiuntur. Habeat etiam cs cognita , pcenitusque perspectas excusatio- 4 β' nes,& rationes,quibus solent se tueri,& re- sugia ad quae solent se recipere, qui nolunt . .r ad reconciliationem traduci,ut possit illas re 'tundere , ac victoriam sumptae referre pro uinciae. Denique non erit inutile habere Om eon
prae manibus libros quosdam, qui de amici concordia,corumq; contrariis dispum
255쪽
,io D s P A C I ICATIO NE tant, ut inde ratipnes sumere valeat, vi ibulamicitiam,& concordiam suadeat. Intersimon de alios legendus est Simon de Cassia libro de Lodouita, iustitia Christiana cap. q. 6. lcgi etiamὶib. de. cos. poterunt quae nos in tertia parte afferemus να quae supra cap. 3 . 36. diximus.ῖSi quis autem videre velit Pacificatorem hierosoly- lius Aug. phice depictiim , legat Celium Augustinum in additionibus ad Pierium. Episcopi itaque, & alij animarum curatores, ac reip. moderatores, si et dio vacabunt i pij. gratiosi, si pruilentes,si rerum non ignari fuerint, poterunt in hoc munere paci catorio non infeliciter se gerere. Sed quoniam sepe contingit , vel ob imprudentiam, vel quia res ipsa
an monet,ut aliqui maiori contentione,& quasi per vim ad reconciliationem prouocari de ibiic beant, ubi de personis, ad quas hoc munus pertinet diximus,videamus oportet , an maiores possint aliqua ratione cogere inferio, hes ad pacem faciendam. R. o CD ds t i buu κα citas ica in An dissidentes ad pacem faciendum possimi cogi . cap. 39. -
plato . -- Α ut A est honesti pulchritudo , ut si di
' -- ligenter mentis aciem in eam mortales conuerterent, mirabiles sui amore; in cis excitaret, atq; adeo ut nunqua opus esset,quod tamen saepe contingit,homines ad honestum
amplectendum timore pina costringere ,sed
256쪽
in dum voluptate fouerent. Et quamuis honuitissima res sit, fratrem aeque ac seipsum mare i& tanta sit hohesti vis, ut omnem utilitatis 1 peciem obscuret: tamen carcutientes in hac reru caligine hominum oculi, cu huius amoris splendorem, &honestatem intueri nequeant, sola utilitatis specie commouena H0'in si tur, Caci omnia metiuntur . Ex quo illud mouer: .nalicitur, ut interdum ii, qui ob iniuriam di stracti sint, ad pristitiam concordiam, solutimore aliquo, traduci queant: verum qua ratione, & a quo id fieri positi, inter scribentes non constat . Extant enim circa hanc eo in Codri trouersiam, de qua Corsectus, Vulpelliu ς, Conradus,&alii disputant, diuerta doctorum sententiae. Aliqui simpliciter loquuntur,& aiunt, principem posse cogere su b-cuos dissidentes ad concordiam conciliandam. Ita Bart. l. congruit nu. A. E. de officio prauidis , & hoc probat ex ista lege, & i. duidam s. Si certum petatur . Inter canoni Itas, a quibus hac de re scribitur in rub. titra egua,& pace, Abbas hoc loco,& quidahiati; candem amplectuntur opinionem. Alii inter quos est Fehnus in dicta rub. dicunt, relinus. audicem regulariter id non posse efficereias. ἔςς mi senserunt tamen varias limitationes, quas te ise 'μ' re apud Felinu ni poteris. Alii di sisnguufit Tertia se M principe, qui non recognoscit superiore i φη i rem concedunt, in quacunq; causa ciuili,
257쪽
prima eone. Piima ratio Secunda ro.
DE. ΡΛCIriC A TIo ulleriminali, discrepantes ad concordissime vivendum cogere posse: alijs vero iudicibus inferioribus hoc non permittunt. Alij uniuerse loquentes, asserunt, principem non posse se suaq; natura, sed ex obliquo ad pacem cogere. Hoc sentit Bal. lege Ruia. g. quies T de officio praesidis. Mart. Cons.98. Clarus, &alij, quos citat Octavianus Vulpellus quaestione 3. tract. de pace,& asserit communem esse sententiam. Nos una prae missa distinctione, multa quae circa praesentem controuersiam afferri possent, silentio inuoluentes , breuiter quod vero similius videtur, statu cinus.. Duobus modis potest quis ad aliquid faciendum cogi: altero modo directe, & cx se: altero vero oblique & . ex accidenti, Hac posita distinctione has conclusiones pono. Prima conc. ex se, suaq; natura nemo cogi potest ad reconciliatione faciendam a quo uis superiori. Nam implicare videtur, pacem coacte seri, cum pax a caritate proficisci debeat, a qua nequit sine
libertate prodire. Hanc conclusionem confirmant canones quida can. Vides 23. q.6. ex
Augustino ep. q8. ad Vincentium, ubi di . putans, an aliquis cogi ad bonum possit, ait, non posse quempiam inuitum esse bonii. Et Can. Noli existimare. Ep. ad Bonifactu. Pacem habere voluntatis ea. Et can. Nisi in postremis verbis ex D. Gregorio. prae- copia praeparatione cordis sunt retinenda. V secunda
258쪽
IN1ΜI ORTH. Secunda conclusio. Reip. moderatores, &alij, qui aliorum curam gerunt, possunt discrepantes fratres in directe ad reconciliatio nem impellere. Haec conclusio , quae communiter est recepta, ut ait Octavianus, sic declaratur. Posset princcps eos, qui in ciuitate inimicitias exercent,& remp. perturbant poenis afficere, quarum timore perculsi, &excitati, ad gratiam conciliandam se se con-ucrterent. Legendus.est Ioanos Lupus tract. de consederatione principu memb. i. versi
Ex quibus nu. I Simili ratione posset Epia se opus censuris eos premere & a secrameto rum participatione repellere. Hanc conclusionem confirmant Concilia quaedam capite 28. allata, per quae discitur, olim dissidentes timore poenae ad pristinam gratiam fuisse rouocatos, Tertia conclusio. Potest Episcopus sancire legem, per quam a sacra meto pq nitenti δε cucharistiae arceantur ij, qui debito modo requisiti de pace facienda, pertinaciter sine ulla frma ratione reconciliationἴMcgant, Haec verrias nititur his duobus fundamentis. Primum desumitur in au istoritate eonciliorum superius citatorum; in quibus habemus, eos qui reditum in gratiam respuebant, a sacris mysteriis reiectos fuisse. Sunt enim profani, ut antiquus Theologus, & poeta Orpheus cecinit, a re diuina eliminandi. Dignis sancta loquar, procul auete profanox.
Et apud graecos sacerdos ad sacrificandum
Α - ccessu, Seeunda es elusio. vulpellius. Declaratur conclinio. Ioan.Lupus
259쪽
α34 DE PACir ICATIO Naaccessurus prsfari solitus erat τίς τουδε; Quis hic λ qui sacris intererant, reserebat . Iro οἰCallirieli' . Multi,& boni . Et Callimaciis in hymnis demonstrat, solitos etiam fuisse di
Foras , foras quicunque impurus. Aut cum
Trocul hinc, procul esse profani. seeundaro. Secundum a quoniam ut late supra probaui- Cap. 27. mus, isti non excusant a peccato lethali; quosi publice laborat,possunt,& debent a sacris uuartae5e. mysteriis longe remoueri . Quarta consu-sio. Potest princeps,uel iudex, imo debet inis pedire, ne subditi inter se altercantes rem p. perturbent. Haec doctrina, quae plana est ,
Ioan.Lupus traditur a Ioanne Lupo loco citato, & a Pinios. Neuii. cide,& COArado locis citatis,& Ioanne Ne-Σ uia: in Sylva vers. Conclusio nu. 8. lib. I. Potest enim Iudex pyohibere.ne domo exeant, aut iubere, ut extra dioecesim,/um inimicitias exercere volunt, vitam agant. Quin duinta ecte. ta conclusio. Quando isti non perturbarentrem p. non posset secularis iudex, neque etiain directe cos cogere ad concordiam per poenas : posset tamen monere & hortari, ut gratiam conciliare vellent. Est aperta conclum
sto, quia ad officium iudicis, seu principis il
Iud maximc spectat, ut habeat subditos pa-i - catos. Cum igitur isti ciuitatis pacem non sabefactent, non poterit eos ad consensio nem con cllere. οςxin conclusio . Possed .
260쪽
I M'I C o R V M. 23Ixpiscopus hos ad gratiae conciliationem in- sexta cone. directe cogere pet aliquam censuram, ut ex dictis satis constat . Nam ad Episcopum Ratio pertinet curare, ut fideles non modo pacatc, sed etiam studiose vivant , & ita interdicti &excommunicationis poena posset oblique ad conciliationem inducere. Septima conclu- Dpxima coso. Nemo potest inimicos compellere ad ''' concordiam ineundam cum detrimento honoris , aut fam2 iactura illorum. Ratio est iqin promptu; quia id sine iniustitia non fieret, quam illaesam seruare reipub. moderatores debenti Postrema conclusio. Potest Iudex Octauae3α dissidentes directe cogere ad dandam fideiussionem de bene vivendo, & de non offendendo. Nam hoc fecit ad conseruandam pacem Rauo in rep.verum nulla humana ctia atrocissima poena ita deberet homines ad concordiam impellere, &Iad iniurias condonandas excitare,atque sententia illa Seruatoris, qua comminatur , Deum nobis non dimissurum debita nostra, nisi nos dimiserimus alijs. Adboc exequendum, inquit Eligius stroiioco is Elieluso zmensis Episcopus,& si ex cordis nostri dii fi η' ''hia aliquo modo retardamia re oratione tame .-
dominica necessario compellimur, dum quotidie Deo crebrius dicimus. Dimitte nobis si mi debita nostra; sicut nos dimittimus . Sed eum desderare liceat,facinorosos puniri, ne vi opter impunitatem inique agendi capiant