장음표시 사용
71쪽
nos legimus, eosde apud illos prophetas dei eosde apostolos, eosde Euam gelistas esse, ac per hoc aut no minus ab illis legem negligi quam a nobis. aut etiam multo magis: quia cum eadem legant scripta quae nostri, multa iniunt deteriora quam nostri. Utruncue ergo uideamus. Eadem, inquis, le/Mnt, quae a nobis te turQuomodo eadem, quae ab autoribus quondam malis de male sunt interpollata,ec male traditar Ac per hoc iam non eade quia non possiunt penitus dici ipsa, quae sunt in aliqua sui parte uitiata. Di columitatem enim non habent, quae plenitudinem perdiderunt: nec statu suum omnino seruant,quae sacrametorii uirtute priuata sinat.Nos ergo tantum scripturas sacras plenas, inuiolatas, integras habemus, qui eas uel in Ghinric ru sente suo bibimus, uel certe de purissimo sonte haustas a ministeri u eum re traulatio translationis haurimus: no tantumodo bene legimus,ais utinam V bene legimus in bene impletemus. Sed uereor, quod qui non bene obseruamus. nec bene lectitemus: quia minor reatus est sanesi non segere. in lecta uio/lare. Caeterae quippe nationes,aut no habent lege dei, aut debilem aut conuulnerata habent, ac per hocut diximusaio habent sic habent. Na etsi qui gentiu barbaram sunt, qui in libris suis minus uideane scriptura sacra interpoliatam habere ues laceram, habent tamen iactem magistroru tradiationem corrupta, ac per hoc traditionem potius m scripturam habeti qui hoc non retinent, quod ueritas legis suadet, sed quod prauitas mala tradia tionis inseri t. minari quippe homines Romanae immo potius humana: enaditionis expertes. qui nihil omnino taut, nisi quod a do istoribus suis audiunt: quod audiunt hoc sequuntur, ac sic necesse est eos qui totius literatuce ac taentiae ignari sacrametu diuinae legis doctrina magis D lectione cognoscunt,doctrina potius retinere, V legem. Itam traditio eis magistro ianiora & doctrina inueterata quasi lex est,qui hoc sciunt quod docens: limretici ergo sunt, sed non scientes. Denis apud nos sunt haeretici,apud se nosent. Nam intantu se catholicos esse iudicant, ut nos ipsos titulo haereticae appellationis inliment.Quod ergo illi nobis sunt, hoc & nos illis.Nos eos iniuria diuinae generationi secere certi sumus, quod minore patre filium discant Illi nos iniuriosos patri existimant, quia aequales esse credamus. Veritas apud nos est, sed illi apud se esse praesumum. Honor dei apud nos est. sed illi hoc arbitrane honore diuinitatis esse quod credunt Inosticiosi senti sed illis hoc est summu religionis officiu. pq sunt, sed hoc putat uera esse sectatem.Errant ergo,sed bono animo errant,non odi sed assctii dei, honorare se deu ais amare credentes. Quamuis no habeant rectam fide, illi tamen hoc persecta dei existimant charitatem Qualiter pro hoc ipso selsae opinionis errore in die iudi puniendi sint, nullus potest scire nisi iudex. Interim idcirco cisait reor, patientia deus comodat, quia uidet eos, etsi non rem credere, affectu tamen piae opinionis errare: maxime vi sciat eos ea ta
72쪽
trie quae nesciunt. ostios aut negligere quod cre lamnae per hoc illos en gistroru peccare uitio, nostros suo:illos ignorantes, nostios scientes:illos sicere quoa putet recta,nostros quod sciant esse perue sum. Et ideo iusto lindicio illos patientia dei sustinet, nos animaduersione castigati quia ignota
aliquatenus ignorantiae dotest, cotemptus uenia non merae. Sic enim subptuin est: Senius qui nelcit uoluntatem domini si .ec no sint eam, uapulabit paucis:qui aut scit eam,& non secit, uapulabit multis. Non ergo mirmimur,quod multis caedimur,quia no inscientia sed rebellione peccamus. Scientes enim bona no bene agimus,ec discretionem recti ac praui intelligem res praua se stamurilegem legimus, de legitima calcamus: dc ad hoc tantuna preptoria sacroru scita cognos imus,ut grauius post interdictit peccemus. Deci colere dicimus nos,ec diabolo obtemperamus. Et post ham uolumus ut bona a deo accipiamus,cu mala semper malis addamus: fieri uolutatem nostra adeo cupimus, vi dei nos secere nolimus, quasi nos superiores deo essemus agimus. Volumus ut uoluntati nostrae deus iugiter pareat, cum Mimes nos uoluntati eius iugiter repugnemus. Sed ille iustus est icet nos si/mus iniusti. Castigat enim quos castigandos putat, patie quos putat esse patiendos. Utruncii ad una rem uult proficere, ut d castigatio in catholicis
candi restenet bdidine, de quadom harieticos patientia dei sectat femittaci noscere ueritate: maxime vi sciat eos sectan catholica no indignos fide, quos uideat catholicis uitae reparatione pirum stare.Omnes aut isti de quibus loquimur, aut Vuandali sint aut Gothi. Nam de Romanis harecticis quom innumera multitudo est, nihil dicimus, nes aut Romanis eos, aut barbaris coparamus, quia de infidelitate Romanis sunt deteriores, de fitabrate uitae barbaris turpiores.Sed h- nos no solii no iuuat, sed etia supra id id a nobis ipsis est gravamen grauant,quia de si quos tales causamur esse. omani sunt. Unde intelligere possumus quid mereae mana Resp. rii pars Romanorii offendat deu uita pars de infidelitate pariter & uita, aluo
eo quod eria ip* cpionda hareses barbaroru de Romani magistem prauitate fluxerat. Ac perinde etia hoc nostractime est,q, populi barbarorumi, fici esse coeperat. Porro aut quassi ad reuersatione Gothom,aut andalom pertinetiquid est in i eis aut pragrimere nos, aut etia coparare possimus: Ac primu ut de asseetu & charitate dica, qua praecipua dominus docet est uirtute,dc qua no solii a omnes scripturas sacras, sed etia per se ipse tametat,dices: In hoc sciet quil discipuli mei estis i uos inuice diligatis. immuomnes se sere barbari, et modo sunt unius geris de regis mutuo amant. O mnes pene Romani se mutuo persequiane. Quis em ciuis no inuidet ciuic Quis em plena uirino exhibet charitates Omnes quippe a se, etsi loco noabsunt,affectu absitati rei habitatione iugi cincte dis lucti sunt. At uuina hoc licet sit pessimu malit utina ciues tantu ais uicini: illud in grauius,
73쪽
quod nec piopinqui quidem prop/nquitatis iura conseruant. Quis enim se proximis suis proximii reddit et quis siluit charitari quod se cognoscit dotare uel nome Quis hoc est animo quo uocat quis tam propinquus corade quam sanguine,in quo non liuidus malevolentiae etclus ardet, cuius non sensum liuor inuasit, cui non prosperitas aliena supplicium est et Quis non bonum alterius, malum suu creditet Cui ita susscit felicitas suauit etiam album uelit esse selicem cNouum de inaestimabile, nuc in plurimis malum est. v malum Patum alicui est,si ipse sit selixarisi alter sierit insiliis. lam uero illud quale, quam saeuum,ex hac ipsa impietate descendens, quam alienum a barbaris.
quam similiare Romanis, quod se inuicem exa mone pros tabunt: immo non inuicematam hoc tolernilius serme esset, si pateretur quis 3 quod tacetati illud est grauius quod plurimi proscribuntur a paucis, quibus ex
ino publica peculiaris Q prata, qui iis talis debiti titulos faciunt quastis
esse priuatos: de hoc non summi tantum, sed pene infimi. Non iudices se, tum sed etiam iudicibus obsequentes. Quae enim sunt no modo urbes, sed etia municipia ars uici tibi non quot curiales suerint tot tyranni sinimum quam sorte hoc nomine sibi gratulentur, quia potens de lionoratus etia ubdetur. Na oc latrones serme omnes gaudet de eotiane, si atrociores admidum m sunt esse dicant Quis ergo ut dixi locus est ubi no a principalibus ranai ciuitatu, uiduam, pupilloria uiscera deuorene, de vi his serme sanctorum omni u Nam de hos quasi uiduas de pupillos habent, quia lucri se aut promidio prosessionis suae noliant, aut innocentia ais humilitate no possunt. Nemo itas tutus horum est Mec ullus admodum praeter summos a uastatione latrocin a populantis immunis, nisi qui ipsis latronibus par est in haetras tantum conditione:immo in hoc scelus res deuo ita estari nisi quis malus lacrit,suum esse non possiti Sed uidelicet cum tot sint qui bonos uastant, stant serat se aliqui, qui in hac uastatione succurrant,qui ait scriptu est, eripiantegra C si num,ec pauperem de manu peccatoris. Non est qui liciat bonum, non est eorum m pener us 3 ad unum.Ideo dixi 'ne iis 3 ad unum quia tanta est raritas bo in pene unus esse uideae. Quis enim uexatis at 3 laboratibus opem
tribuat, cum improborum hominum uiolentiae etiam sacerdotes domini non resistant Nam aut tacent plurimi eorum, aut similes sunt tacentibus etiam si loquantur,in hoc multi no inconstantia,sed consilio at putantat pratione. Exertam enim ueritatem proserre nollant, quia eam aures impro
borum hominum sustinere non possunt: nec taliam refugiunt, sed etiam
odiunt de execranturi de non modo auditam non reuerentur aut metuunt,
sed maiore etiam superbientis pervicaciae perducllione contemnunt. Et ideo tacent etiam qui loqui possunt, dum ipsis interdum male parcunt: nec uoluteis uim apertae promere ueritatis, ne satiant eos ingesta acrius ueritate priores. Inmea uastantur pauperes,uiduae gemuli orphani procul canc
74쪽
latantum, ut multi eorum de non obscuris natalibus editi, ae liberalitrer inflstituti ad hostes segiant, ne persecutionis publicae amictione moriantur: qu rentes scilitat apud barbaros Romanam humanitatem, quia apud Romanos barbaram inhumanitatem serre no possunt Et quamuis ab his ad quos confugiunt discrepent titu discrepent lingua,ipso etiam, ut ita dicam, eorporum at induuiarum barbaricam laetore dissentiant, malunt tamen
in barbatis pati cultum dissimilem, quam in Romanis iniustitiam rem.Itaq; passim uel ad Gothos, uel ad Baogandas mel ad alios ubii do,
minantes barbaros migrant, ae cornigrasse non poenitet.Malunt enim sub specie captiuitatis uiuere liberi quam sub seecie libertatis esse captiui. Iracphomen ciuium Romanoru aliquandono solii magno aestimatum, sed mamo emptum, nunc ultro repudiatur ac sugiturinec uile tantia, sed etia abo, minabile pene habetur. Et quod esse maius testimoniu Romanae iniquit
iis potest,m quod pleris de honesti,dc quibus Romanus status summo aesplendori esse debuit & honori,ad hoc tamen Romanae iniquitatis crudelitate compulsi sunt ut nolint esse Romani Minc est etia quod hi qui ad barbaros non confugiuntharbari tamen esse coguntur, scilicet ut est pars m gna Hispanoro, minima Gallom. Omnes denim quos per uniuersum Romanu orbem fecit Romana iniquitas iam non esse Romanos: de Bamam dis nunc mihi sermo est, qui per malos iudices ta cruentos spoliati, astium . necati, post, ius Romanae libertatis amiserat,etia honorem Romani no minis perdiderant. Et impurae his infelicitas sua,imputamus his nome capiamitatis suae,impuramus nomen quod ipsi se imus. Vocamus rebelles uocamus perditos,quos esse copulimus criminosos. Quibus enim alijs rebus. Baogandae facti sunt,nisa iniquitatibus nostris, nisi improbitatibus iudicu. nisi eoru proscriptionibus ta rapinis,qui exactionis publics nomen in quaestus proprij emolumenta uerterant, re indictiones tributarias predas suas etia secerunt: qui in similitudinem immanium bestiarum non rexerunt traditos sibi, sed deuorarunt: ne dum spolijs hominum ut pleris latrones soplent. sed laceratione clia,&,ut ita dicam, sanguine pascebantulac sic actum est. ut latrocini is iudicum stragulati homines & necati, inciperent esse qua/si barbati, quia non permittebantur esse Romani: acquieuerunt enim esse quod non erant, quia non permittebantur esse quod sueranti coactique sunt saltem uitam desendere, quia iam libertatem uidebant penitus pcrdo disse. Aut quid aliud etiam nunc agi uir, quam tunc actum est, id est, ut qui adhuc Baogandae non sunt,esse cogantur: quantum enim ad uim alviniurias pertinet compelluntur, ae uolunt esse, sed imbecillitate impediun/tur ut non sint. Sic sunt ergo, quasi captiui fiago hostium pressi: tolerant supplicium necessitate, non voto: animo desiderant libertatem, sed sum,mam sustinent seruitutem: ita ergo ae cum omnibus firme humilioribus agitur,
75쪽
agitur. Unaenim te ad duas diuersis asinas coartantur: samma semitus oeci,s t as,irare ad libertatem uelint, sed eadem uis posse non sinit,quae uel, id compellit. Sed imputari his posset sessitan, quod hoc uelint homines,
qui nihil magis cuperent tuam ne cogerentur hoc uelle. Summa enim in relicitas est quod uolunt. Nam multo cum his melius agebatiar si no compellerentur hoc uelle.Sed quid possunt aliud fieri miseri, qui assiduum amo
continuum exactionis publicae patiuntur excidiu, quibus imminet sempet gravis N inde sti proscriptio, qui domos suas deserant, ne in ipsis domi/inis torqueatur:Exilia petuntate supplicia sustineant . Leuiores his hostes quam exactores sunt: de res ipsa hoc indicat,ad hostes sesunt at uim ex istionis evadant. Et quidem hoc ipsum quamuis durum de inhumanu, mi/nus graue tamen ais acerbum erat, si omnes aequaliter ais in comune toplerarent Illud indignius ac poenalius, quod omnia non omnes sustineant: imo quod pauperculos homines tributa diuitum premant, de infirmioresserunt sarcinas sortiumcc alia causa est quod sustinere no possunt, nisi quia maior est miserorum sarcina m secultas. Res diuersissimas dissimillimaso patiuntur, inuidiam de egestatem.Inuidia est enim in solutione, egestas in lacultare. Si respicias quod desendut, abundare arbitreris: si respicias quod habent, cyre repetita. Quis existimare rem huius iniquitatis potesteto lationem iustinent diuitum, oc indigentiam mendicorum: plus multo est quod diruinis sum,indictiones inbutarias ipsi iniciau diuites seciunt, pro quibus pauperes soluunt. Sed dicas, cum ipsoru maximus census sit,& ipsorum maximae pensiones, quomodo id fieri potestati ipsi sibi augeri debitu uel intcnem ego id dico quod sibi augeant.Nam de ideo augent,quia no A, bi augent. Dica quomodo: Venilit pleruin noui nunci j nouam epistolatii a summis sublimitatibus missi, qui comendanc illustribus paucis ad exitia
plurimoru:deccmune his noua munera,deccmutur nouae indictiones, depcemui potentes, id soluant eauperes,decernit gratia diuitu, qd perdat turaba miserora. si enim in nullo senti ut quod decernunt.Sed non possunt nquis, n5 honorari,dc liberalius accipi,q si ierint a maiotibus missi. Estote erago uos diuites primi in colerendo,qui estis primi in decernendo. Estote primi in largitate rem qui primi estis in liberalitate uerboru.Qui das de meo, da de de tuo: tametsi rectissime quisquis ille exqui solus uis capere gratia silus patereris expensam. Sed acquies amus pauperes ucstrae diuites uolutati, id pauci iubetis soluamus omnes. Quid in iustu, quid ta humanti: gra/uant nos nouis dcbitis decreta uestra. tacite salte debitu ipsum nobiscit esse comune.Quid enim iniquius esse aut indignius potest,m ut soli sitis immunes a debito,qui cunctos se itis debitores: Et quidem miserrimi pauperes sic totum hoc quod diximus soluunt, quod qua re uci qua ratione soluant nitus ignorant. Cui enim licet di itere cur soluatur, aut cui permittitur
76쪽
explorare quod debeat:sed tunc id euidentissime proditur,cum inuicem sibi diuites irascuntur, cum indignantur aliqui eorum,quod sine cosilio ac tractam suo aliqua decreta sincitunc a quibusda eorum audias dici, o facinus indignum, duo aut tres statuunt quod multos necet, a paucis potentibus decernitur, quod a multis miseris depedatur. Honori enim suo unusquis diuitum hoc praestat, ut nolit aliquid se absente decerni: non iustitiae, ut initiqua nolit se praesente constitui. Denis quod in atris reprehendunt, ipsi po/stea aut pro contemptus praeteriti ultione, aut pro potestatis praesumptio/ne costituunt. Ac per hoc infelicissimi pauperes sic sunt quasi inter cocertantes procellas in medio mari positi,nunc istoria scilicet, nunc illam fluctibus obruuntur Sed uidelicet qui in hac parte iniqui sunt, in alia moderati inueniuntur de iusti: ac prauitate unius rei, alterius probitate copesant.Na sicut in onere nouam indictionu pauperes grauant, ita in novom remediorum opitulatione sustentant.Sicut tributis nouis minores maxime deprimunt
sic remedi js nouis maxime subleuantur. Imo par est iniquitas in utroque. Nam sicut sunt in aggravatione primi pauperes, ita in releuatione postr mi.Si quando enim,ut nuper se tam est, desectis urbibus imminuedas in aliquo tributarias senistiones potentes summe existimauerunt, illico remedium cunctis datum,soli inter se diuites paruuntur. Quis tunc pauperum meminit, quis ad communionem Mnesich humiles ct egestuosos uocat, quis eum qui primus est semper in sarcina, uel ultimo esse loco patitur in medelacEt quid pluractributarii omnino pauperes non putantur, nisi cum
his tributi cumulus imponitur. Extra numerum autem tributariorum sunt,
cum remedia diuiduntur. Et putamus, quod poena diuinae seueritatis indi/gni sumus him sic nos semper pauperes puniamus: aut credimus cum ini qui tios iugiter fimus, quod deus iustus in nos omnino esse non debere ubi enim, aut in quibus sunt nisi in Romanis tantum haec mala, quorum iniustitia tantum nisi uestra Franci enim hoc scelus nesbunt. Hunni ab his steteribus immunes sunt. Nihil horum est apud Uuandalos, nihil horum apud Gothos. Tam longe enim est, ut haec inter Gothos barbari tot rent, ut ne Romani quidem, qui inter eos uiuunt ista patiantur. Itaque
unum illic Romanorum omnium uotum est, ne unquam eos necesse sit
inius transire Romanum. Una consentiens illic Romanae plebis ora/tio, ut liceat eis uitam quam agunt,agere cum barbatis. Et miramur, si non uincantur a nostris partibus Gothi, cum malint apud eos esse quam apud nos Romani. Itaque non solum transfugere ab eis ad nos fiatres nostri omnino nolunt, sed ut ad eos confugiant nos relinquunt. Et quidem mi, rati satis non possum,quod hoc non omiara omnino seciunt tributari j pauperes dc egestuosi Misi quod una causa tantu est qua no seciunt, quia transferre illuc reculas ais habitatiuculas suas similias; no possunt. Nam cu
77쪽
feris eorum agellos ac tabernacula sua deserant, ut uim exactionis em dant: quomodo non quae copelluntur deserere uellent sed secum si possibi, litas pateretur auserrere ergo quia hoc no ualent quod sorte mallent,saciut quod unu ualent.Tradunt se ad tuenda protegendum , maioribus, dc dea dititios se diuitu seciunt,dc quasi in ius eoru ditioncm p transcendunt.Nec tamen graue hoc esse aut indignum arbitrarer mo potius gratularer hanc potentum magnitudinem quibus se pauperes dedunt si patrocinia ista nouenderent si quod se dicunt humiles defensare, humanitati tribuerent non cupiditati. Illud graue ac peracerbum est,quod hac lege tueri pauperes ub. dentur ut spolientillac lege defendunt miser ait miseriores iaciant de mdendo: Omnes enim hi,qui defendi uidentur, desentatibus suis omnem sere substantiam suam prius quam defendantur addicunt:ac sicari patres habeant desensionem, perdunt film haereditatem. Tuitio parentumanendi state pignorum comparatur.Ecce quae sunt auxilia ac patrocinia maiorum.
Nihil susceptis tribuunt, sed sibi hoc etia pacto aliquid a paretibus tempora te attribuiturait in suturo totu fit fas auferatur. endunt utiq; quid grauissimo precio uendunt maiores quid inunctam pwstant. Et quid dixi
uendutet utina uenderet usitato more ais comuni liquid se sitan remane Nouil areis emptoribus. Nouu quippe hoc genus uessitionis de emptionis est. Venuenditioni, et ditor nihil dat,de totu accipit. Emptor nihil accipit,& totu penitus amittit. emptionis Cumi serme omnis cotractus hoc in se habeat, ut inuidia penes empto/rem, inopia penes uenditorem esse uideatiquia emptor emit ad hoc ut substantiam suam augeat,uenditor ad hoc uendit ut minuati inauditu hoc cimere a genus est,uenditoribus crescit ficultas, emptoribus nihil remanet nisi sola mendicitas. Nam illud qualec quam no ferenduet de quod no dicam pati humanae mentes sed quod audire uix possunt: quod pleris pauperculorum ais miseroru spoliati reculis suis, dc exterminati ab agellis suis cum rem amiserint missam tamen rerum tributa petuntur: cu possessio ab his recesserit, capitatio non recedit. Prophicratibus carent,dc uectigalibus obmuntur. Quis aestimare hoc malum possit, rebus eorum incumbunt inuastares,dc tributa miseri pro peruasitibus soluunt.Post mortem patris nati, obsequns iuris posthumi, iuris sui asellos no habent,dc ad agroru munus enecantur. Ac per hoc quid aliud sederibus tres agitur nisi ut qui priuata perrauasione nudati sunt publica asstictione moriant: de quibus rem depraxlvitio tulit, uita tollat exactiorItam nonulli eoru de quibus loquimur ut aut consultiores sunt ut quos cosultos necessias fecit,cum domicilia ais agellos suis aut peruasoribus perdunt, aut fugati ab exactatibus deserui, quia
simile tenere non possunt, fundos uiarum expetunt,dc coloni diuitu fiunt.Aut si,
cui solent hi qui hostium terrore iapulsi,ad castella se coserunt, aut qui peredito ingenus incolumitatis statu ad asylii aliquod desperatione cola inri
78쪽
sta de isti qui habere amplius uel sedem, uel dignitatem suorum natalium
non queunt, iugo se inquilinae abiectionis addictit: in hanc necessitatem redacti, ut exactores non facultatis tantum, sed etiam conditionis suae, atque exulantes non a rebus tantum suis, sed etiam a seipsis, ac perdentes secum omnia sua,& rem proprietate careant, de ius libertatis amittant. Et quidem quia ita in lix nccelsitas cogit, serenda utcuns erat extrema sors eorum, sino esset aliquid extremius. lud grauius de acerbius, quod additur huic malo semilius malum.Nam suscipiuntur aduruae, fiunt praeiudicio habitati nis indigenae,exemplo quodam illius maleficae potetis, quae transserre hi smines in bestias dicebatur.Ita de isti omnes tui intra Lindos diuitum reci/piuntur, quasi Circei poculi transfiguratione mutantur. Nam quos suscipiunt ut extraneos de alienos,incipiunt habere quasi proprios:quos esse con stat ingenuos,uertunt in seruos. Et miramur, si nos barbari capiunt, cum s attes nostros nos faciamus esse captiuos. Nil ergo mirum est, tot uast tiones atque excidia ciuitatum: dita id plurimorum oppressione claboraui/mus, ut captiuado alios etiam ipsi inciperemus esse captiui.&ntimus enim etsi tardius multo quam merebamur, sentimus tamen illa quae se imus, de
iuxta sermonem sacrum, labores manuum nostrarum manducamus civi nutristo iudice deo soluimus quae debemus. Miserti quippe exulum non sumus, ecce ipsi exules sumus:peregrinos staude cepimus, ecce ipsi peregrinamur. Praeiudicijs temporum inuenui status homines circumuenimus, ecce ipst per quide in alieno solo uiuere coepimus, sed praeiudicia iam timemus. Et o quanta est infidelissimarum mentium caecitas: damnationem perseritimus iudicantis dei de necdum nos agnoscimus iudicati. Et mirantur aliqui chorum quod exemplo nostro caeteri non emendentur,qui nihil adhue tale tolerarunt,cum tormentis nostrarum iniquitatum nec ipsi quidem qui iam a deo plectimur corrigamur. O superbiam non serendam, plurimi poenas peccatorum suorum perserunt, de intelligere causas peccatorum nemo dignamr.Sed est causa coidens, quae hanc superbiam se itisti licet quia essi aliqua iam patiamur, nondum tamen patimur qualia meremur. Tanta est enim misericordia dei, ut de si nos uult pati aliqua de piaculis nostris, nolit tamen cuncta tolerare: quia castigat malos, non reddit mala: agnoscere nos peccata nostra mauult, quam sustinere: scilicet ut pins ac salubribus flagellis ostendat nobis quae serre mereamur, sed tamen non inserat quae metemur, iuxta illud scilicet beati Apostoli dictum, quo ait: Ignoras quo Rominiam bonitas dei ad poenitentiam te adducitet secudum duritiam tuam, de
impaenitens cor thesaurietas tibi iram in die irae. Et uere ita agimus, ut di, est Apostolus:Deus enim uocat nos ad poenitantiam, sed nos thesaurieta/mus iram. Deus nos inuitat ad ueniam, sed nos quotidie cumulamus os
sensam.Uim deo ficimus iniquitatibus nostris psi in nos iram diuinitatis
79쪽
amanius Copinus ad ulciscendas criminum nostrorum immanitates nolentem deum. Prope es ait eum non permittamus ut parcat. Nam cum iacum nullum unquam iniustitiae signum cadere aut apparere possit, sic agiamus, ut si enormitates nostrorum scelerum no ulciscitur iniustus esse uidea De uita nil tur. Sed uidelicet peccator sitit aliquando aliquis, sertasse iam non est: aucquam de ini/ est ullus criminii modus, de non prius est, ut de uita homines quam de ini/quitate discedant. Quis enim no cum suis iniquitatibus moritur,d cuipsis
- ad atque in iplis sceleribus sepelitvrcut uere propheticum illud dersi , his rectissime dici pollit:Sepultura eorum domus eorum in se v, dc comparati sunt iumentis insipientibus, ec similes sunt illis, at 3 utinam iumen/tis. Melius quippe suerat beluina imprudelia deviasse. ut id peius de crinatinosius, quia non ignorantia dei, sed despectione peccarunt. Ais hoc uid
licet laici tantummodo Mon quidam etiam clericorum seculares, non multi
Religiose etiam religiosi, imb sub specie religionis uit is secularibus mancipati: qui scilicet post ueterum Rasitiorum probrosa crimina titulo sanctitatis libimet
inscriptoaron conueriatione alii,sed prosessivire nomen tantum demutauere, non uitam: de summam diuini cultus habitum magis quam actumve em exis existimantra,vestem tantummodo exuere, non mentem. Unde illi se mi, Muno meate nore inuidia criminosos putant, qui cum poenitentiam quali egisse dicant sicut mores pristinos ta ctiam habitum no relinquunt. Nam taliter ferme omnia agunt, ut eos non tam putes antea poenitantiam criminum egisse,
quam postea ipsius poenitentiae poeniteremec tam prius 'enituisse, quod male uixerint,quam postea quod se promistant bene uicturos. Sciunt me uerum loqui,& testimonium mihi etiam conscientia sua dicunt, cum multi alid tum prata e illi nouorum honorum religiosi ambitores,de post acceppium poenitentiae nomenamplissimae,ac prius non habitae potestatis emastores: adeo non seculares tantum, sedplus etiam quis, seculares esse umierunt, ut non sufficeret eis quod ante fuerant, nisi plus essent quam suissent.Quomodo igitur tales istos poenitentiam se egisse non poenitet: sicut etiam illos de conueritone ac deo aliquid cogitasse, qui a coniugibus prinpms abstinentesa rerum alienam peruasione se non abstinuerunt: de cuin profiteantur continentiam corporum an incontinentiam debacchantur animorum.Nouum prorsus est convcrsionis genus, licita non seciunt. illiciti comittunt.Temperant a concubitu.de non temperant a rapina. Quid agis stulta persuasiocpeccata interdixit deus, non matrimonia, non coiitaeniunt
uestris studi s secta uestra non debetis esse amici criminum,qui dicitis uos effectores esse uirtutum. Praeposterum est quod agitis, non est conuenio, sed auenio: qui iam pridem ut fama est, opus etiam honesti matrimoni j reliquistis,tandem a scelere cessare. Et quidem iustum est, ut ab omni scelere:
sed tamen si non ab omni, quia hoc fortasse durum dc impossibile esse crea
80쪽
in v I N T v s saetis certe uel maiunio & prodigioso. Esto lima te, quicunque illa es, boni manere non ualeant. Esto pauperes habitare non postlat. Esto sis peras tor multorum inopiam,vastator; miserorum.Esto sis asilictor omni iam,dummodo extraneorum.Tandem quaeso uel tuis parce: de si no omnibbus tuis, quia etiam hoc sectan onerosum tibi de graue iudicas , si omnia . bus tuis parcas: parce saltem uel illis tuis,qui te non assinibus tantum, aut at s propinquis, sed persenis etiam clementissimis dc pignoribus charisab , , mis praetulerunt. Et quid dicam pignoribus ac Hqset praetulerunt te etiam qnimabus pene ac spebus suis: non quidem laudabiliter, herrorem suum qui ita est ipse cognoscit. Sed quid ad te tamen, cui ipsum hoc praestitit quod creauit.Hoc enim plus ei debes, quia dilectionis tuae nimietare pecca.uit. Caecus quidem sectius est affectu tuo notatur a cunctisati repre/henditur, sed tu tamen hoc magis ei obnoxius saetius es, quia se ab omniabus secit pro tuo amore culpari. Quid ergo simile apud barbaros Gothos, quis eorum amantibus noceriquis diligetem insequitur: quis chari sui mucrone iugulatur et tu amantes pretatueris, tu offerentibus munera manusqmputas ni diligentes proximos necas, non metuis, non expauescis. Quidbccres, si iudicium dei praesens in proxima flagellatione sensisses et Addisi per 5e adiungis malis prioribus noua crimina . Considera quae te muneant grauiora lacimtem, cum minora soleant etiam 'r daemones uindi cari. Contentus esto iam quaesumus amicorum tuorum sodalium latroci,nijs, suffciat uexatos suisse pauperes, sussiciat spoliatos a te fuisse medicos, pene iuxta te nullus intrepidus,nullus potest esset securiis: facilius praxipitati ex alpina rupe torrentes, aut inccndia uentis agitata tolerantur: non sic pereures, ut ita dixerim, nautae charybdis voracitate aut scyllcis, ut aiuntaeapibus deuorantur. Exturbas possessiunculis suis uicinos tuos, habitatione ac secultate proximos tuos. Nunquid, ut scriptum est, seper terram solus habitabis: Hoc unum quippe est quod obtinere non poteris: quamlibet enim cuncta pervadas,uicinum semper inum es Respice qusso alios,quos usi is sis pelis nolis,d ipse suspicis. Respice alios, quos uelis nolis etiam ipse miraris: perimunispitiores sunt caeteris dignitate, de minores humilitate. Scis proslisto etiam 'ipse ad quem nunc loquimur, de quo loquamur: ec idem de quo nunc quo unde s agnoscere,quem hac laude ueneramutatque utinam multi es t qui laudarentur, salubritas esset omnium, generositasplurimorum.
id esto nobis ille sit laudabilis, cur in uis esse quaese damnabili scCur inbinicitia nil amicitisetcur auaritia nil iocundiusaeur rapacitate nil carius Cur nil iudicas preciosiusquam nequitiam et Cur nil praestantius quam rapibpamcDisce uel a pagano homine uirum bonum, Charitate enim, inquit, charit te prasi beneuolentia hium oportet esse non armis. Fallunt te itaq; opiniones 'nia ,sellit prauae de caecae mentis improbitas. Si uis probus, si uis potens, sic. s x uis