Jeremiae Horrocch ... Opuscula astronomica; viz. Astronomia Kepleriana, defensa & promota. Excerpta ex epistolis ad Crabtraeum suum. Observationum coelestium catalogus. Lunae theoria nova, & prae aliis accurata. Accedunt Gulielmi Crabtraei ... Observ

발행: 1673년

분량: 536페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

101쪽

DISPUTATIO IU.

A mirum Solis Astronomi m merito auspicatur Linubergim de

cum eo caeteri omnes Astronomi: Tum quod ab eo reliquorum Planetarum motus dependeant, neque sine eo computari

possint, tum quod motus ille. qui in bole apparet, revera insit Terrae, domicilio nostro, ac proinde oporteat ut a n iis ipsis primum incipiamus. Multum igitur Astronomiae interest, ut certissimum fundamentum in Sole prius ponatur, Pam progredimur ad caeterorum vel errantium vel inerrantium motus indagandos. Qialiter autem hoc praestitit, & an tam magnificis verbis dignum, operae pretium erit ut paulisper examinemus. De Solis motu est professo agit Lambergius in Progymnasiuidim libro primo, ubi & Demonstrationes addit. Summam verolavinam breviter tradit in Theoricis, quas Tabulis perpetuis inseruit et Ex illis igitur Libris petat studiosus Linor quicquid ad pleniorem Astronomiae Lansbergim cognitionem desiderat. Nos ea quae de Semidiametro Solis habet, primum examinabimus-Diu quidem me seduxit Lambergi, nomen, quem in hac re plenis velis securus sum, usque adeo ut totam repleri Astronomiam Opticam de dimensione Diametri Solis & Lunae irritam fere crediderim. At jam Palinodiam cano i quique modo Lepleri dogmata inferius habe- . bam, jam penitus conversus, mihique nolens ignostere, judicio teneri me eredam, nisi propi iii sustrigio juvero, quem prius immerito laeserim iste porro graviu; exagitandus erit, qui Semidiametrum Solis, a x puto optime constitutam, nugamentis suis turbavit. Prodeat igitur, in arenam Gigas ille, (nec illud Poetice, ut quondam Musanrti e Solis Diameter i cui quantacunque sit, non dubito quin palmam eripiet minor illa Lep . Exceriamur.

Solis

102쪽

CAP. I. De Semidiametro Sotis.

Sostis Diameter Loi rgio est 36 fere in Perium, Replero gi tan tiun . Mirum profecto est tantum dissidere Astronomost aequo anumo ferre debet Lambergim TF-em 3 aut in Spicae Latitudine ab ipso ac Pro Mao differre, cum ipse plus adhuc t Scrup. 3'. . Replerodissentiat in Solis Diametro mensurand1 Ad haec quam serupulosus si

mirari satis non possum. Semidiameter Solis , inq-, - Perigaeo, est ip . s yet; cur non i8 roeundo numero Nimirum ille de Secundi unici errore metuit, cum interim procul omni dubio certissimum est, eum Scrup. prima aut erraste. Qua de re, ut certior evaderem, multos mensurandi modos tentavi, quorum nulls Solis Diametrum iasi. y 8 , imo neque ultra 3 i. Sol, cim pharimum exten

dunt

Primo enim, radio Solis per foramen immisso, ut docet Repleruae, saepissime ac summa diligenti, omnibus anni tempellatibus, adhibita distantia papyri a foramine immensa, inveni constanti examine Solis Diametrum aestate 3o et, hyeme 3i t, adque si ultimas omnino lucis Solis extremitates ipsi accenseas : purissimum autem lumen vix unquam excedit 3 i , aut parum admodum, ad 3o' autem certissimum est ne quaquam extendi posse. Ad haec, Radio Astronomico, pedum undecim saltem, dimensus sum occidentis diametrum, nec unquam ultra si extendere potui, idque in media distantia. Suspendi praeterea fila duo, tenuia valde, oculos pene effugientia, nequid crassitudo subtilitati noceret: pendentibus autem iis exacte parallelis plumborum beneficio, retro ad angulos rectos cessi stipra ripinti interdum pedes, donec utrumque stamen imbum Solis occidentis uringeret . di mensus tunc sum distantiam filorum ab invicem , una cum oculi ab illis intervallo, quibus facile acquiritur quaesitum. Hanc viam ingressus A. C. io 36, Martio mense, circa distantiam mediam, inveni,

Sole tum oriente, tum occidente, distantiam marginum si ad plurimum, ultra autem nunquam, infra interdum, at parum. Notandum autem de his postremis inservandi rationibus, periculose eas iniri, nisi cum Sol rubicundo admodum colore oriatur vel occidat, ut sic oculi facile conspeetum ejus tolerare possint, radiis debilitatis minus laesi, quod plerumque fit aestate melius quam hyeme, quia crassior tum est aer ob spissiores exhalationes. Sin autem clarus sit Sol, aureo fulgens colore, dissicillime cernuntur limbi ejus, & major apparet Sol quam revera est, dilatante se undique luce ejus. Id quod me hyeme, eas tentantem, multum diuque fefellit, dum observatione assidua errorem invenerim. Cum itaque observata mea (quibus adjungere possem amici mei IV. C. M a

103쪽

8 De Semidiametro Solis. DisP. I V

accuratissimas animadversioneso Diametro propius tenentes, &ab ea distintientes, (quod tamen dissidium in substantiam

lucidam circa bolem conjici facile posset, Diaeetuo autem hic soli erranti iminensum in modum discrepenti non possum quin statuere longissisne hac iii re a veri ate illum secessisse. bit igitur omni certitudine certiui, quodque tuto quis statuere possit, Solis Diametrum nunquam apparuiste majorem Scrupulis 3. : multo igitur falsus Lambergiam qui 36 fere Scrupulorum eam Prodit. Elt enim error Scrup. l

saltem

Sed ne iniqui rerum astimatores videamur, temere nimis quempiam condemnando, liceat illi argumenta sua in aciem disponere, ut vide mus quantum virium habeant. Affert observationes quatuor, ex Eclip-libus petitas. quas exactas prorsus& indubitatas esse asserit, ex quibus Solis Diametrum conatur demonstrare. Nos singulas ordine suo petatentantes an Repleri Hypotheses non melius respondeant ob- scivationi quam suae. Prima, a veteribus mutuata, illud quidem probat, holis D. ametrum fuisse Lunari minorem vi quantum vero non po- teli colligi. Lunae hemidiameter fuit iti et i , uti rectius Replerim S lis autem (juxta Lansbergii ratiocinationem uno saltem Scrupulo mi nor i et i quod mecum facit: non autem majorem fuisse Lunae Di ametrum infra probabo. Idem de ter tia dici potest. Sol non modico tempore latuit, fuit ergo multo minor 5emidiametro Lunae, quae fuitis' i ov. De quarta videat Lector, qui novit veritati locum cedere

Repleri, diserte disputantem in Apr. Opt. p: as . & mcope. 8s . Ego sane quid amplius dici eo sit noli video, nisi quod summopere mirer

Lansbergium a parum aestimasse Icepim autoritatem, ut non illi l cum cederet, aut saltem in illum aliquid disputasset. Mihi certe plane satistacit, nec dubito veritatis studiosos quidquam reclamaturos. Quod

igitur ille de quarta, idem ego de secunda respondeo, Laimberbium, si stib dio Radio Astronomico observaverit distantiam limborum Solis h. Opi de Lunae G . facillime falli potuisse ob dilatationem luminis Sola eris' Plus adhuc erravit Ticho in Eclipsi Lunae, cujus facilior longe est

tibgiri; conspectus '. Sin autem sub obscura scena observaverit, extra omnem Limuli . controversiae aleam certum est eum errasse. Quicuuque enim viamnem sora. ista in aggressiis fuerit, si supra 31 1 Solis Diametrum invenerit, cedam minis sub ego Lansbergio locum. Quoniam vero videtur ille causas Physicas r gulis velle comprehendere, liceat mihi pauca ab ipso quaerere. Dicith: quotiescunque Luna totum Solem fere intercipit, contrahit se Solis tu ac proinde Solis Semidiameter apparet minor justo Scrup. o . sit. saltem. Secus fit cum Luna a Sole intercipitur, dilatat enim se undique

lumen

104쪽

CAP. I. De Semidiametro Solis.

lumen Solis, ac proinde Lunae Semidiameter snota) apparet minor iusto Scrup. o . saltem. Quaero ego primo, unde constat mensura ista contractionis vel dilatationis luminis Solaris ' Multo plus T cis Lunam contraxit: Si igitur dicas Lunam in Ecclipsi icior se com raxisse, ut statuit . quid contra opponet Lambretim , quo minus credam ipsum propius veritatem tenere Secundo qu: ero , cur in Eclipsit secunda dicat Lunae Semid. contrahi rum in Eclipsi i Sol item statuit Semid. Lunae veram i apparentem i Is ; ipsa in tamen Diametrum apparentem a se is , quae fuisset a S a ou tantum i fuit ergo Solis Diameter a 3 ii , iuxta luam ratiocinationem: quid ergo, de

uno secundo sollicitus, ivneglisits Tertio, unde fit quod is fiet,

Semidiametro Lunae non multo minore quam Solis, relictus tamen fuit circulus lucidus; quod & factum est is s8 Det F. Anno tamen icios Neapoli, cum Lunae Semidiameter esset Solari minor, totum texerit, non obstante latitudine Lunae austrina i di isti nobis hic subve--Cv. niat eventuum Physicorum incerta varietas, nullus unquam calculus ''i' coelo consentiet; sin autem illa locum habeat, inepte prorsus Lambergius Semidimetrum Solis deducit ex iis observationibus Solis, ubi plurimum valeant cat Physicae . hoc est, in Eclipsibus totalibus aut pene: neque recte argumentatur a fallacibus nonnullarum Eclipsium apparentiis, ob causas Physicas sese immiscentes admodum incertis, tantam revera esse Solis Diametrum ; cum plures multoque certiores observandi rationes, tricis istis liberae, longe aliam statuunt. Recte enim xvi rus, cujus verba huc transcribenda censui. Non est (inquit) a tii

midente ad id argamentandum e deitra visu considerat m accidit i neque Tabula in timus gratiam condenda, quae neque rem ipsam neque omnium visuum vitia representent: Non debet enim Astronomm quie- quam 'astare prater ea quae revera accidunt; visum vero medicas r

linquimm emendandum. Eclipses autem Solis totales, vel prο , cum scilicet relinquitur circulus lucidus, squales sunt omnes quas siuber-giis ad demonstrandam Solis Diametrum adhibet) tales, inquam, sunt visus erroribus maxime obnoxiae, praecipue si nudis oculis inspiciamus et minus phiculi cum non totus Sol eclipsatur, atque cum claud camera conspicitur. mpleris A. C. ISO I, Dec. I . invenit prvortionem O . Lunae ad Solem majorem quam et o ad 3 i. Mirum est igitur Lambem l agio fuisse ut et 8t ad 3o, ut quidem ait se observasse: efiicietur enim hine superficies Sol is dupla fere superficiei Lunae, quod omnem superat fidem , Luna enim semper doli aequalis proxime apparet. Quapropter mihi non est dubium, quin admodum erraverit in illa observatione, non

enim aequum est ut omnes omnium Astronomorum observata unico

illi

105쪽

D. Semidiametro Solis. Disp. IV.

illi locum cederent. Statuo igitur Solis Semidiametrum Repleriamin, veriorem e se Lans bergiana. Et ecce vobis causam cur i6o8 dulii a rinulla sit visa Eel ipsis vestigium in Dania, quod non concedet calculus Lambergit. Semidiameter Solis fuit is , Lunae i s . vet, summago . is , Latitudo tu . 2', ergo Scrup. defc. l . D et quoniam autem latitudo Lunae fuit Austrina , ct defectus adeo exiguus, facile potuit Solis splendor eum vincere, quod experientia comprobat . in Solaribus enim Eclipsibus diu latet initium, (cum scillaei parum admodum deficit subito majuscula aliqua particula deesse videtur, uti statur Neplerus. Si itaque defectus ad 3 aut se extendisset, vi mafacile notata fuisset. Forsan etiam major Lunae latitudo:

sed repugnant observata Lavsbergit de pestetit, nisi quod Repleri parallaxis, major Lansbergia a, si assumatur, aliquid proderit.

CAP. II. An mutetur Sola Excentricitas p

Multum diuque apud Astronomos jactata fuit controversia haec,

de mutata Solis Excentricit . Pro parte assimante stimopernum, Lambergius, una cum aliis: contra statuunt Scisi erim , &, ut ego arbitror, omnes sani. Licea tamen utrisque ruas pro

ferre rationes.

Primumque Lambergiuet audiatur. Duo ille argumenta pro mutata affert Primum observationes veterum, Hipparchi, de Ptolomata Cui ego respondeo. Cum Albategnim ante Boo annos, (ciri consentit dc Oper.'to .lsi. J.c. Io. perni ante ioo, sit corrigatur Poli altitudo, quam iusto minorem putavit, cumque omnes hujus sectit artifices eandem omnino excentricitatem statuerint, facilem dari suspicioniabus locum, veteres illos errasse. Mirum enim est & incredibile, Excentricitatem per annos Boo nos inter & Asiat nitis, eandem exae dinansisse, dc tamen annis so inter Pra eum & Albamni, variatam esse. verum est quidem, Lan regium majorem ex Albatersi, observationibus colligere, quam ipse statuit; atqui omnino contraveritatem, ut anta ostensum est Dii pur. 3. cap. 1. Maneat ergo inviolata Disiti. D Coos

106쪽

CAP. U. De murata Suh Eoenirieite. 8

lata Excentricitas Asiategni a. quam ante seuergium temerare

ausus est nemo. Capernum ipia potissimum fidem adhibendam caeruiuit. Multo tutius de observationidus veterum dubitari potest, inue si

sequentes rationes. I. Incertum est unde collegerint aequinoctiorem momenta: Si ab Armillis aequatoriis, quod interdum iacium est, scribit Piolentam ejusmodi obse vandi rationem esse errori obnoxiam, collapsum instrumenti situm, nutantecolumna, cui astixum eratast hoc rumi operi . fiat in Austriam, fiet quod opto; non tamen docet errori isti succur rere, sed securus viam istam ingredietur. a. Addit praeterea nonnum qitani bis uno in observatum litisse aequinoctium , quinque horarum interstitio, quod an Instrumenti vitio, an refractione Solis acciderit, disputent alii , mihi satis sit ex eo convellere observationum certitudinem. Sin autem(quod supponit xv mu ab oriente aut occidente Sole notaverint aequinoctia, periit omnis illico observationis fides, refractione Solis senilia. Qiicquid sit de illis credendum, hoc certo statui potest, incerta egeomnli, ac proinde pertinacius non esse urgendum, adeo debile sibique parum constans risimonium. 3. Si objicias consensum illum accurarum inter observationes Hipparchi ec Ptolomai: poterit ille clantum abest ut juvet Lon montani sententiam confirma- re, qui opinatur Ptolemaeum plane finxisse observatum , quod ex Hip-

computaverat. tantus est enim inter titrumque in enumeranda .

longitudine q ramum anni consensus, quantum instrumentis eorum deprehendi, impossibile plano fuit, ut recte ante me notavit Replerus. Audacter ego hoc affirmare aulam,nunquam ex iturum qui observata Hipparchi dc Pio ma cum Alb tegmi neotericisq; quavis Hypothesi connectat. deque enim hoc a Lendregio praestituni credas . ille enim observationibu Asiategnii manifeste vim intulit absque omni rationis umbra ; intuinque 'aeterea Squinoctiorum prosthaphaeresin in coelo prorsus alienam, ut proximo capite demonstrabitur. videat ergo is qui observationibas Ptolemaei pertinaciter insit ere volet, quomodo cum aliis, de quarum certitudine dubitari minime potest, incertas illas connectat. Ego sane non videor qui plus viderit, ei palmam libenter com

Argumentum aliud Lambergii , caeterorum Planetarum motibus deduciti mutari enim eorum Excentricitates certiun arbitratur. Atqui hoc in ipsum mox rerorquebitur. Auaiamus igitur secundo loco, quid contra objici potest . . Tres rationes breviter recenset Teplerus. i .' Mod causae Excentricitatis sint internae in corpore Planetarii Globi sitae vi causa autem eadem,quatenus eadcm emper operatur idem.

- 2. Luna,

107쪽

88. De mutata Sola Excentricitate. Dis P. IV.

r. Luna aliique Planetae omne , eandem retinent Excentricitatem hocsie, quae fuit o im et cur ergo sola Terra suam mutaret Nullum autem alium Planetam Excentricitatem suam mutasse, facile est demon strare.

De Luna asserit Liambergiis, circulorum ejus hypotheses ad amus. sim cum Solaribus convenire. Atqui multum falsus est sua opinione. i. hic enim concedatur, Lunam mutare suam Excentricitatem, ut in Theoricis doceti longe tamen a Sole dissentit. Luna enim periodo ima Eccentricitatem bis mutat, at Sol in multis periodorum millibus vix semel: est igitur menstrua Lunae inaequalitas ad phases alligata, Solis autem secularis. a. Sed neque vera est illa Lunae hypothelis, neque secunda aliqua Excentricitate opus habemus, ad menstruas illas inaqualitates demon lirandas, ut vere inquit Repleris Sequeretur enim inde Semidiametrum Lunae interdum apparere Scrup. Is sele, quod saepe . ego observavi nequaquam esse ita, nunquam enim se extendit ultra I etiam per est igitur constans Lunae excentriclias, tum omni seculo,(quod confirmant omnium temporum observationes tum omni mensis parte, ut patet ex parallaxium de certioribus Diametri Lunae animadversionibus. a. ApEaeum Lunae reciprocatur, non motus ejus a Sole: Sic enim vult calculus Lambergii ; quod tamen Hypothesis negare videtur. De caeteris Planetis asserit Lansbergius, Certum esse centra Orbium eorum mnesesio, sed continue moveri in quodam 'biculo, quanquam irariori mota quam Solis vel Terra ac proinde arbitratur excentricitates eorum variari, quod & in Theoricis apertius docet. tribuit enim illis Eccentricitatem maximam ac minimam. At vero hoc illi accidit, quod veram Planetarum Theoriam non admittat, quam demonstravit Repleras in Commem. de motu Agarto, quamque omnes observationes uno consensu postulant. Non enim variatur eorum Excentricitates, sed ea quam illa minimam statuit,vera est Eccentricitas i reliqua autem inaequalitas, quae majorem postulare videtur, nihil est nisi Physica motus ina qualitas ob distantiam a Sole majorem vel minorem. Quod etiam in Hypothesi aliquo modo locum habeti distantia enim Planetae cujussi bet a centro Orbis Terrae per Excentricitatem minimam variatur, non unquam per maximam, ut in Sole intcr-dum, ec in Luna evenit, (alias enim constitueret aliam Prosthapha relincentri, ut in Sole & Luna. Multum igitur inter se diis: runt variatio Excentricitatis, quam in Pitineri, fingit, ab ea quam in Sole sol uniat,

, multumque ambae istae a terita in Luna. Sit igitur nobis ratum,' Ex-eentricitates rava ct ceterorum Planetarum easdem con amer ammius seculis Diuitipod D, Corale

108쪽

Cap. IV. De mutate Solis taeentricitate. Sy

s sic manere ; proindeque natura Assemineum esse, novum alumia aesingulari in Sin c-minisci . idque in gratiam observationum dubiarum& crassarum admodum, de ieriun pugnantium; quaeque ne sic com

cti pόssunt eum aliis certissimis, accuratissimis, ct inter se ad amussim

consentientibus.

s. Repleris Solis Excentinitatem constantem innuit ab incertitudine observationum veterum, quas ipsi monent intra sex horas non esse certas. vanum est igitur ac uiuolum (quod agit pressi insistere rudium istarum observationum authoritati, quas fitas nonnulli, incertas, ac supra modum crassas, omnes sani iudicant. Ipse Lanse et-, in caeterorum Planetarum Excentricitare, quorum facilior est Diso obtervatio, multo plus errat i cur igitur de Ptolomaeo contendimus t rem aena valeant igitur, & in aetemum valeant, inutiles istae Pto-aei observati--i ones quae tenebras obfundunt Astronomiae, erroribus praebent facem,

veritatem nihiL juvant, sed impediunt potius i nemo jacturam earum fleat, praestat sumidio isto privari, quam ab eo seduci. vicem earum subeant speculationes Priame, & rationes Archetypicae, naturae fideliores mystae . nec nimis audere videatur ille, qui totam veterim Astro. nomiam violet, negligati quique Solo aequet aedificia illa, rimis plina, O m da a ferrumine casti ut recte avripa Heben Streinug. in Id illo.

Sie alibi via T.

Utilissimam ruredior disputationem, de mutatione Euentricitatis Solis. Nonnulli existimantinaequalem eam esse, nec semper eandem, eo quod Ptolomaeis majorem se observasse scribit cidemque de Hippam eis assimatur) quam hodie deprehendimus. Qiam variationem C pernicis ad Theotiam primus perduxit, Quod quidem salieto iacinus indignum videtur. Sic enim seribit. Hae vero Munudi praere au- Exercu Msi sunt, Siliae eo ue longe proratas rus esse, quaaemom ab antiquis carianae scriptum sit; ita ut in i ' Deferentis corpulentia lacum mutasse videa-- tur: veι ipsa scripta Sponi ii, vel ipsi Auctores Scuticis sunt racligis A. Et in i largine adstamitur, opernum; ut scias quem petunt haec

maledicta.

At vero, licet nec ipse Copmias sententiam probem, non tamen ubdeo cur tam acerbus sit Se ster, non cur ipse talicis operasio minus dignus. Parum enim videtur mentem intelligere. . Neque enim ille Solis orbem minui credidit, adeoque Solem nobis propiorem; sed solummodo centrum istius orbis non aemie. Terrae eratro distare ac

olim. non adeo absurdum est, cta ut falsum cum simila in

109쪽

Luna, mo&in reliquis Planetis imaginatus est. Quod autem. ah saliter de Deferentis corpulevtia, sapit illud Astronomiae veteris magis, nec apud nos locum liabet. Pergat ideo, quod unum potest, Cardanum carpere: nos de mutatione Excentricitatis Solis ex Astronomia, non ex limiotele disputemus. Post Cope cum, ransiregiis noster variationem hanc ad Theor am tentavit reducere, Solis Excentricitatem mutari credens, quoniam veteres majorem crediderunt quam est hodie. Etli autem habeat nonnulla , quae pro sua sententia videntur facere vi penitus tamen inspecta millius plane ponderis inveniuntur. . Sunt & plurima, quae e contra, constantem esse Solis Excentricitatem arsuunt, adversiis veterum observationes,unicum fere hujus opinionis fundamentum. Qualia sunt haec. . Excentricitas Solis, per annos TSo eadem mansit. si neruius enim circa annum Christi 8 Set, invenit eam 3 I partium, quarum Radius Orbis est i cocio. Cui consentit Areahel Hispanu , armos Is postolbategnium. Ipse quoque Coperaicus, annis abhinc Tas, inv c., Ris,.I 3 i ; si altitudinem ex observatione Behonis corri gas, erit 3 6 ; quam probant omnium Neotericorum observationes, si Parallaxin Solis ex Te sero firmas, unius Scrupuli. Cum itaque Dbat nil, Ar chelis, operai, , & omnium Astronomorum observata, per annos T so consentiunt ad ungetem in quantitate Excentrici ratis; non tanti apud me valet Ptolomi aut horitas, in crastissimae ejus observationes probarent suo tempore fuisse gi , vel, ut Lanspergituxx suis observatis colligim rc ; ut ita spatiis annorum o mer Pto-

Iomaeum dc mutaretur ultra partem quintam totiu; Excentricitatis, cum per spatium annorum Iso inter Albaetegrum de nos exactissime eadem manserit. Certissimum est , mutationem istam adeo irregularem, in Theoriam nunquam reduci posse. Sch, equidem Lansbergium credere sese hoc praestitisse, cum ex Mesegnis observatis, majorem Excentricitatem elicuit quam invenis ipse auditu. Sia maxime miror tam absurde ratiocinantem. Tam perverse coexum. ct sibi adeo manifeste contradicentem. Audiam quae scribit LAI u nitia, inquit, intieuit ab e quin tio Autum sir, M. ad Vernale Perum, compleri dies I 8, horas i q. 3 o . Eram au- d. Sota rem redera dies iT 8, iurae 3,3 o . Nam elevatio e Equatoris Aracendis, At, sis vera est . q. 6 , quam AlbatCnim putavit ese gr. 33. O . Subducatur enim ob im, Zodiaci tempore Agat nil gr. 2 3.3 8 , ex actitudine Solis mer diana in Solpitio ambo, T T. 3 , relinquitur elevario ein claras Aracensis V. y3, s 6 . . Hinc arerem et itur inervat miculi te aras e ad Assaretnim inter utramque e quis tam anima

verti:

110쪽

striis dier- 1 8, i , o , j-bio esse his si . iatria scrupata quiam e Equinoctialis Per u is actae depresser est aestis,in id ipsum temporis spatium bretam e ciuis horis sex. Haec ille. ubi

quot verba, tot errata. i. Dixerat ante , aequinoctialem Aracensem A g. 3.

. elevatum esse ex sententi, Albategnii sq, o et hic scribit s 3, diu Antea & ipse cum Albatevio retinuit ejus altitudinem sq, o et cur hie ait esse s 3, so g. Qiam sophistae agiri prius ex altitudine AEquatoris i , ora demonstrat obliquitatem Zodiaci a 3, 38 e jam vice versa ex Obliquitate et 3, 38 , collisit elexationem , aequatorissa, lyci . q. Cur illic utitur altitudine in solstitio hyberiam hic in uia. aestivo i nisi quod parum sibi constans, modo hoc modo illud sequitur, ut pro se quodque videtur iacere t 3. Fuit cait altitudo vera Equatolis, 33, 36 i de altitudo solis in histilio brumali vera so, et 1 iCur non hinc Obliquitas radiaci as,3 Nunquam (mihi crede ex contradietionibus his se liberabit L ibertim. 6. Concedamus tamen haec omnia recte habere, cur Paralloin solis negligit est ea juxta illum,in altitudine i ,6, stupulorum latu: Ergo spatium illud quod ille ait brevius esse horis sex, ob parallaxin Solis erit invicem longius horis et 1 . g. Denique, etsi detur spatium illud brevius

esse horis sex , non tamen erunt illae horae sex totae in unum ae . m. i .

quinoctium conjiciendae ( quod facit iste sed aqualter interutrumque partiendae. Si enim aequator depressior aestimato sit scrupulis 3 i aequinoctium vernum verum praecia et aestimatum horis 3,& verum Autumnale tantundem sequetur aestimatum . ut ille recte demonstrat. At vero calculus suus facit aequinoctium Autumnale prorsus ut observavit Albat nim, vernum autem sex horas ante o, servarum. Non dubito quin iacior jamdudum sentit quam mita rim8 se implicuit Lambergius; qui si nunquam se extricabit, triumphet in me Eoi um. Sit igitur certum atque indubitatum. Solis Excentrima rem ab Albategnis recti observatam , esse eandem qua nunc est; M.quae ideo maxime de probabile, ut perpetuo ante eadem fuerit. Idque aliis de .causis verisimile est. Nam a. Reliquorum omniusd Planetarum Excentricitas semper mansit eadem, confitentibus cuneii. Cur imur sola Terra sitam utaret verum est quidem, in Larisbergit Hypothesibus centra orbium Planetatarum reliquorum non esse fixa, sed coiitinue moveri in quodam orbiculo. Ueriun hoc illi accidit, quoniam verum Planetarum motum non recipit, quem demonstravit Tepleru . 3. Oportet ut omnis Hypotheseos aliquam cau sam Physicam retadas. At vero nulla apparet causa, cur Terea suam Excentricitatem v N et tiaret.

SEARCH

MENU NAVIGATION