장음표시 사용
141쪽
iet et Lansbergii disienses ab DisHU.
brae semidiametriim variare. Atque haec umbrae vaditatio, quomodo inveniatur, ostensum est. et 5 1aujb Lansbergius peculiarem Tabulam ei assignavit, quam puto e Pr,u- .set. nicis & Coperatico mutuatus est, hypotheses enim suae paulo majoremo v1riationem exhibent, sed nullius momenti est, errorculus iste. Ex Ta- Praec. 3 r. bula hac docet, in Praeceptis, semidiametrum umbrae corri ere, va riationis perpetua subtractione. Et haec omnia quidem recte.
I pse tamen, praecepti sui immemor, in calculo suo Ecliptium Lunarium, quas in Observationum Thesaurum inseruit, variationem se et,
negligit. Sed & hoc majus est . in Obseratationibus istis selectis,in qui-b is semidiametrum umbrae scrupulositate summa demonstrare nititur, totam hanc variationem penitus omittit: unde evenit, Tabissas suas umbrae semidiametrum minorem exhibere quam ipse ab observationubiis colligit. Ex Eclipti Lunae, A. C. is 8o, Jan. 3 I. semidiametrum umbrae deducit rumo . o crevera esset qo .ao , saltem quanta scilicet erat summa latitudinis & semidiametri: Ucho enim totalem observavit: sed esto' o . o',) e Tabulis autem colligitur tantum gy.s', dempta scilicet variatione o . v et , a semidiametro simplici M. in E sectanda Eclipsi A. is 88, Feb. io . semidiametrum umbrae' colligit so .sov. Tabulae exhibent 3 p . SV, si variationem, ut aequum est, iubtrahas.' Denique a tertia, A. C. r6oI, Novemb. ap. a se & Ceplero, accurato (ut scribit consensu observata, quamque proinde in uranometria italam usurpat. Semidi metrum Lunae colligit so . is . Tabulaea tem, sublata variarione, statuunt qi . Is'. minorem observata scrutapulo uno primo. Quem sane errorem observationibus suis inesse, vix credo admissurum esse Lambergum risi ego facile concesserim. Qu circa ad hypotheses reliUndus est,icendumque sentidiametrum umbrae simplicem tu se pq, inde enim fiet revera q6 . Isq, omnino ut ille ex observatrone colligit. Estque hoe omnino necesse, si hypotheses Has reliqua ex parte defensas volet. Cum enim ait se observasse semidia.metrum umbrae 6 . Isq, eumque Sol fuit in perigaeo fere, ac proinde
variatio i .o , consequens est fuisse semidiamerrum simplicem ii C, si nempe in eodem Lunae transitu fuisset Sol Apogaeus. Iam vero, admisi hoc, periis illico demonstratum tandem Solis ab centro Tetrae intervallum, rotius sene uranometriae summus apex. Si enim in perigaeo Lunae, umbrae semidiameter sit g . I pq, erit, ex sua
142쪽
san . sensidiametro Solis Apoei 16 . 'laxm horiχ talem Solis Apogaei 3 . Ac istam distantia eius a. Terra erit semidiametrorum ira I, quam facit ille di i crassum nempe erat Issi numero rotundo statuisse, metuebat ciste nein re tanti momenti sexagesimam semidiametri Terrae partem a scopo disraret: non tamen advertit se errare semidiametvis totas da et rem mulio in
II, Demonstratum est antea, semidiametrum umbrae veram non esse ieandem in omni Lunae per eam transitum Lamberenti autem contrarium
huic statuit, facit enim eam partium tali , quatum radius orbis Lunae est iocooo o, idque tam in Apogaeo quia in Perigaeo. Ergo hypotheses suae salsae sunt, & absurdae. . At ne putes differentiam, quia exiguam, ab eo merito contemnii de- .monstrabo jam non esse adeo negligendam, sed revera notabilem esse differentiam, & magni in Astronomia momenti. Esto enim, in Diagrammate nostro praecedente, distantia Lunae Apollatae Bla partium io86oo, quarum semidiameter bis Lunae estio oooo; distantia Lunae pereaae B C earundem vi oo, & earum differenua C H i roo. Detur etiam semiangulus Coni umbrae B mr s et, & semidiameter umbrae apparens in Apogaeo H B N g s . , quae omnia nobis a Lamsi regio con untur. Quaeruntur ex his semidiametri verae umbrae Apogaeae H N, & Perigam C P. Primo, in Triangulo rectangulo B H N, datur (praeter angulum rectum ad H) latus H B io 86oo, cum angulo ad B 3s . . Ergo datur latus I N iis et . Nam ut H B Ioooooo, ad NH 13 3 s, tangentem anguli H BN 3 c.o . ita B H io 86oo, ad semidiametrum veram imam br Apogaeae HN Iaset. Huic autem aequatur Co Parallelog
mum C H O N. Secundo, in Triangulo N o P. datur angulus rectus ad O, cum lat re N O, (hoc est H C) i et Oo, ct angulus O N P, aequalis semiangulo Coni umbrae B D G ic. 3 et i quare latus o P est 3. Nam MN O ioodooo, ad O P et 3 , tar entem anguli O N P i 2 s '. ita N O i a oo, ad O P et s. Est autem V o ix31, ergo tota semidiam
ter umi ire perigam vera C Pigos. Quare semidiameter Umbrae perigam superat semidiametrum a gaeae partibus g3, quarum radius orbis Lunae habet iooorum; quod, ne nulliri ponderis existimes, ostendam
iam quamplurim absurda ex hoc uno admisso in hypothesibus suis ge-
143쪽
i n.' Probatum est antea, nullam dari perpetuam prodortionem inter k- . . midiametros apparentes umbrae &Lunae i maneat licet eadem Solis a, . Terra distantia. Falsum est ig-r quod statuit rambergiis, hanc ad illam semper esse ut ad 13, idque perperub, non solum in Apogaeo, sed de in Perigaeo Lume, (quod quidem inter multos vulgare est Axiomai & hoc ab observationibus (notetur hoc ad sequentia comprobare nititur, de demonstrasse se arbitratur. Atqui longe fallitur . idque
ex fontibus Geometricis, absque observationis op e, comprobare in promptu et . Si enim eadem semper maneret, vel ista, vel alia quaevis Mistr. i. proportio, necesse itidem aestit invariatam mansuram dc umbrae semidiametrum veram . quod demonstratis adversatur. . Sed nequa restaret dubitatio; scrupulus omnis exemplo de calculo
da , v. Arbitratur igitur Lambergim semidiametrum umbrae apparentem 3 L. esse in Apogaeo Lunae et v o', & in Perigaeo As is , ut ita semidiameter apparent Lunae Apogaeae is . m, de pertinae i 2 s', id umbrae apparentem semidiametrum esset utrobioue ut s ad 13. Atqui haec sinuit cum suis hypothesiibus stare non possunt. Demonstratum enim jam nunc est, semidiametrum umbrae pertinae veram, ex suis assumptis, essellios partium quales Radius orbis Lunae habet io oo, dc distantia Lunae perigam habet si Oo i Ergo semidiameter apparens est y23' Nam in Triangulo rerungulo BC P, Ut distantia Lunae perigaeae BC si ori ad 6midiametrum umbrae perigaeae. veram c. P isos , ita Radius B C t eoo, ad C P i 13, et tangentem semidiametri apparentis uilibrae perigaeae C B P qv' sq, (non q6 is', ut habet ille. ' Ergo semidiameter Lunae perigaeae, quae Lamber o est i pet, ad apparentem semidiametrum umbrae perigatae, non est ut s ad I S, sed fere ut sad i , Nam ut i pr ad qs , 3'. ita soad is 8. proxime. Ecce hic errorem trium fere scrupulorum, in eo qui putat se Solis di-- stantiam demonstraret posse, ex parallaxi ejus horiZontali, quae unicum
hunc erroreniance ex tua sententia aequar.
. Statuit Looebemus, in Apogaeo Solis de Lunae, semidiametrum Soci o V, eiusque parallaxin horirantalem a . I 3', dc proinde semi angulum Coni umbrae a c. 3 V; Lusae semidiametrum Is . , parat laxin
144쪽
CAP. Hupparchi Diagrammate . las
Iaxin horti talem 33 . 3 ', (se enim scribi oportet, non 33 . 33 3 1is. i. msed hocp rvin essicite di id ue semidiametrum umbrae apparentem io. go' o', ad quam Lunae semidiameter apparens est ut s ad I 3. Omnia ae . g. haec sibi cohaerent, ut recte ille demonstrat. Jam vero, manente Sole in Apogaeo, ac proinde semidiametro ejus apparente, una cum parallax, si holirentali, & quae ab eis dependent, & semiangulo Coni umbrae, omnibus invariatis: statuatur Luna inperigaeo, erit tunc, iuxta suam a d. . . sententiam, semidiameter Lunae apparens i s , parallaxis hori Z talis i 2 3 . 3s , (adhuc recte ex suis hypothesibus arguit, semidiametet umbra apparens qo Isq; ad quam Lunae semidiameter. apparens Tab. v rursum est ut 3 ad 13 . Haec sic concinnata, optime sibi respondere A T. credit Zansbergim. Sed errat. Non enim animadvertit Umbrae semidiametrum apparentem, quam statuit clo i , ex suis hypothesibus nullo modo colligi. Si enim a parallaxi hunae hortioniali 1 Q. 3 . op pr. subtrahas semiangulum coni g. 3 vi restabit semidiameter umbrae apparens Ap y I (tribus fere minutis major ea quam statuit ille: ad hanc autem semidiameter apparens Lunae non est ut s ad . 13, ut est iis
Apogaeo(loquor juxta suas hypotheses, ac proinde propostro non est
ubique eadem, Siquis forsitan ex doctrina Triangulorum haec demonstrari mavult, . addam hae ex ea demonstrationem quan dudum texui x ut ex utriusq; demonstrationis consensu confirmetur veritas: quae, cum opinioni r ceptae adversetur, fortius est corroboranda. (Hujus enim ignorantia,
quamdiu obstitit, quominus Astronomoruae hypotheses sibi consenturent i Dirum enim est apud plerosque Axioma, Semidiametrum apparentem Lunae, ad umbrae semidiametrum apparentem, esse ut 6 ad Ia, eandemque in omni Lunae transsitu invariatam manere, inter alios assirmat Lansbergia..'
Statuit igitur cui antea dixi Lansbergim in maxima Solis & Lunae a Terra distantia, semiangulum coni umbrae I 3 , semidiametrum umbrae apparentem is o si dis antrum Lunae (vel umbrae a Terra Io86oo partium, quarum semidiametes orbi; Lunae habet et Ooooo .
Lunae autem distantiam minimam statuit vi oo earundem partium. putatque hinc sequi, senudiametrum,apparentem umbrae in , minima Lunae distantia rumo' is . Experiamur i quim vere.. Sit in Diagrammate, semiamulus coni umbrae A D E i distantia Lunae Apogaeae B H io 86oo, Perigaeae B C si oo, & harum differentia C H i roo i denique umbrae Apogaeae semidiameteg a parens H B No et quaeritur angulus C Bri semidiameter umbrae
145쪽
, etsi Lans Metii dissensus ab Dur. v.
ut B H io oo ad H N iis et tangentem anguli H B N, ita B Hi o86 , ad H N IE 3 r. Qui, aequatur C O (ob parallelogrammum CHNO; qinx , cum OP a, componit totam lineam C P isos. Denique, in Triangulo B C P, datur angulus rectus C, latus B Coi qm, cuni latere C P isos et ergo angulus C B P est y s'. Nam . ut B C si ori ad CP is os . sic B C Io oo, ad CP I et 8, tangentem anguli C B P v s liqui promis idem est cum eo quem antea in-
Si autem Lunae semidiameter apparens esset ad umbrae semidiame-rrum apparentem, ut 3 ad I 3, esset hic angulus go Ipet, ut statuit
Demonstratum antea est, parallaxin horigontalem Lunae, dc semidic, Ma . ametrum umbrae apparentem, ubique aequaliter differre. Multum igituri hallucinatus est Lambergius, qui parallaxin Lunae horigontalem in Apogaeo facit 33 3 c. in pesigaeo i*. 3 . 3y ; quarum disseremia est i di sui semidiametrum autem umbrae apparentem in Apogaeo 3 v , in Perigaeo d is I quarum differentia est tantum Is . Plus igitur apud eum variatur parallaxis Lunae, quam semidiameter umbrae , quod est absurdum dc impossibile. Quinetiam hinc het, semiangulum coni umbrae per Lunae excentri- .citatem variari. Est enim in Apogaeo ic 3 (differentia. scilicet parallaxisiunae horitontalis y3 3 , semidiametri apparentis umbraeso o', sed inperigaeo erit i ro , (nam parallaxis Lunae horiEontalis est et 8 3 3 v , & semidiameter umbrae apparens q6 is Atqui hae. absurdum esse certissime demonstratum est.
C .r . Sed illud maxime ridebis, Lector, quod sequitur. Assirmata . . a 3, bertim, de ego demonstravi, semiangulum Coni umbrae semper minorem esse semidiametro Solis apparentes & angulorum horum differentiam Disiligod b, Cooste
146쪽
CAP. II. Hipparchi diagrammate.
rentiam esse parallaxin Solis horiZonralem. Contrarium autem huic in aliorum hypothesibus ille invenit, & ex ea inventione quantum sibi applauditi inories ille T chono, & aliorum hypotheses absurdas, & keum pugnantes hoc nomine perstringit Annon credis hominem satis cavisse, ne quid tale in propriis hyp thesibus reperiatur, qui in alienis , rejiciendis tantum sibi assumpsit libertatis At (quis crederet ipse illud quoque peccat, quod sibi in aliis tam nionstrosum videtur. Arri
gite igitur aures, O Lansbergiani, hoc unico exemplo edocendi, quam periculose in-insurgitur. Addiscite etiam, Dchonici, per Lansbergit in vis licentiam, quid vobis quoque in illum. licet. Sit Sol in Apogato, Luna in Perigaeo,statuit randragiis Luna perigaeae distantiam a Terra, semidiametrorum terrae . adcoq; parallaxis Lunae horirentalis illi est is . 3 y semidiameter umbrae apparens 6 irum', quarum differentia est semiangulus Coni umbrae i et o , qui minor este deberet quam semidiameter Solis apparens, quam tamen ille statuit tantum i6 s ut ita parallaxis Solis hostirontalis minor futura sit, quam si esset omnino nulla, quod est absurdum, & plane impossibile.
Siquis e Triangulorum desinna haec demonstrari mavult: sit in Dru' agrammate distantia Lunae perigam B C partium s , quarum Terrae semidiameter BC est ita vel partium 3 et go, quarum BGest 6o. Item angulus C Be semidiameter umbrae apparens 6 is , &angstius A, B E semidiameter apparens Solis is '. Dabitur primum ex his C P innidiameter umbrae vera, particaeuum 3 Esi s , Suarum G Best 6o. Est enim in Triangulo gemimulo B C P, Ut B Ciore oo, ad C P I; ia tangentem anguli ita BC3 et , ad CP a 'vid. Ablata autem C P, id est B X, ex B G oo, restat X G i Quamobrem in Triangulo rectangulo P Κ G, est, Ut R P
ga o, ad RG id inis Uri P imomo ad X G so so, tangentem anguli R PGI 'ro', qui aequatur angulo BD G, coni umbrae terrae dimidio. Hoc ipsum erat illud quod in Uchone de suis sectatoribus a Lamber gio, dc Hortensio suo, pleno Ore damnatur, degravissimum sphalma vi sum est i qui que in suis hypothesibus animadverti, vel ab Euelide, po- . tuisse, proculdubio ne per somnium unquam cogitavit. Quo tamen notamine cum & ipsum reum conspicis, eat iam, d demonstratum tandem Solis a centro terrae intervallum, trophaeis suis inserar, & quolibet fastu
glorietur. Saltem deluin iam in Dchanem invehi , quod hujus hypotheses secum pugnem, cum idem de illius hypothesibin possit
147쪽
vdis i nclinationem viae Lunaris ad Eclipticam, in conjunctione ec --
' maximam quam gr. 3 A. C ioci , dio, emb. 1μ.lieris I 1, .s , a Cerdie, obiervavit Laudemim parallaxini Lunae horiZontalem Or ,3 y , S in eodem momento Latitudo Lunae .uit i a . borea: Solli semidiameter eo tempore fuit i 36 . , parallaxis ho Eontalis
Ergo angulus dimidius coni umbre i g, , qui subtractus a Lunae horiχonrali parallaxi relinquit semidiametrum umbiae si , 5 . Qimniam autem Luna in Abside suit, semidiameter umbrae diu
manet eadem, de tarde admodum variatur i quapropter erat eadem
hora 6-2r , post. meridiem , quo tempore scribit se observasse eam 6 ive, assumpta scilicet latitudine Lunae ex suo calculo. At vero, reliquis hypothesibus necessitate Geometrica sequetur, fuisse , eam Olio , hoc est,i major quam ille habet. Qironiam autem umbrae semidiameter major fuit, major etiam statuenda est Lunae latitudo, idq; scrin 'pulis etiam i v. Fuit igitur. Lunae latitudo sciv anam ille habet g 1 3 1 borea. Fuit autem, ut dixi, hora I x, i s latitudo Lunae is , si Auare horis 6.3 , variata fuit Motus autem latitudinis variabatur 3'. i oportet igitur ut tanta statuatur orsis Lunae inclinatio ad Eclipticam, ut Vadibus 3. qc, circa nodos latitudo Lunae varietur et 1' i a 2 Major ita e fuit Lunae inclinatio quam gr. 3'. illa enim variat tantiun is 3 i. Manifestum est itaque caeque ex ipsius' observatione; hypotheses Lambeetsi non secum consentire. Etsi quidem confiteor, iustam Lunaris Orditae inclinationem ex his observati nibus frustra qum, exitu salsa esse possema; quae a Lambergio pro veris assumi cimo de in nonnullis ita esse ostendo i) sufficis tamen ad convellendam hypocliasium suarum fabricam, dissidium rarim notasse
uberrim, ex observationibus suis diametri Solis, colligit Solem
a nobis tota excentricitate recedere. At vero ostendo ego, quanta fides observationibus istis tribuenda sit, unaque manifestum reddo. Diam trian Solis variari unicum solunimodo Minutum et unde liquidum est, eum dimidia solum excentricitate ii nobis recedere. Ciu, rei &aliae causae sunt. r. Resiqui Planeta dimidia solum. excentricitate risecunt, hoc Disitipod by Comi
148쪽
CAp. IL I parchi Diagrammate . ias
hoc est, motuum reorum inaequalitas major est, quam quae per eorum excentricitates veras exprimi potest, , idque sine dubio confitentur hoc omnes. Cur igitur una Terra hic a reliquis discrepabit r. Planetae caeteri, seu eorum secundae inaequalites, non serunt totam Telluris Excelatricitatem, sed ejus dimidium tantum. Est haee ratio propria hyp thelibus Repleri, quas suo loco spero me satis defensurum. Statuere igitur tuto possumus, totam Solis (vel Terrae inaequalitatem motus,ex sola excentricitate non provenire, sed dimidium ejus deberi Phylicae inaequalitati.
v III. In Observationibus quibus innitur Cuiargius, aliqua sunt quae falsa
esse manifestum est. Primam Hipparchi observationem, scilicet aequires ii verni, refert Lambergim ad horam septimam matutinam, sed revera fuit hora undecima. bcribit enim Ptolomam, Hipparchum primum observasse aequinoctium mane, hoc est, in ortu Solis , at vero Armillae sexandrina utrinque illuminarae sunt hora diei quinta, hoc est, undecima et concludit enim Ptolomem, intra quinque horas non consentire utramque annotationem. Perperam igitur Lansbergim interpretatur, quintam horam, esse quintam ante Meridiem; sic enim interesset unica tantum hora. Quinetiam nunquam auditum est, quosvis horas antrorsum numerare, nisi id fiat expressis verbis. Et sic veteres saepe com signarunt observationes, iamsi una ante ortum Sosiae. Sed si occurrant
haec verba, hora noctis, vel Aei, quinta i semper intelligendum est eam numerari a principio diei, vel noctis, non autem a medio, ut patet multis exemplis. Audio doctissimum virum, in Hibernia Arcesepiscopum, deprehendisse, deceptum esse Lambergi m in observatione una eo quod erroneus esset liber ille quo usus est, & mendose impressus. Quaenam autem sit illa observatio, non audio , nec scio quam vera sit illa incusatio. Fieri potest ut error iste non tau culpa Exemplaris acciderit, quam falsa illius interpretatione. In capiendis Solstitiis deceptos esse veteres existimat Lambertim, suetem Albatarnium. Ego vero, etsi ficile concesserim errasse veteres in obsesvandis Solstitiis, quae omnino impossibile est observare . non tamen video cur hoc de Asiatognio praecipue sit assirmandum. Certe huic potissimum fidem adhibendam censuit Copernicis. Quin de Alba- regnim Excentricitatem Solis rectivi observavit quam Ptolemaeus de Hipparchis, cur non item Apogaeum t quod ex suis observatis proba- cur motu aquali proe ississe s quod certe faciti hae elis autem observata (quibus magis verutitur Lambergim inaequalem statuunt.
149쪽
i.AMA Solstitium mira cum scrupulositate tractat Lansbergius. Ait verum Solstitium fuisse saltem hora triente pest apparens: Et hoc, qui parallaxis Solis in tanta altitudine est et ov. bed quam puerilis est lime ratio' verum est quidem, scrupula ro' circiter aequinoctia estia cere trientem horae; st quid hoc ad Solstitia, ubi Solis altitudo vix dinobo, diebus tot scrupuli variatur re e , LeEgregium vero inventum Lansbergra videtur processus suus m observando Solstitio, &, per hoc, Solis Apogaeo. Sed revera lubriciis est iste processus, & per eum omnino inobservabilis Apogaei locus. Oblervavit enim Pto haphaeresin in aequinoctio a y & maXImalu EM. o. UU . & ex hartim collatione, coaligit distantiam Apogaei bolis aconversione aestiva oli 3 Ut ita ex g8 in loco Solis, pendeant 6 . et in loco Apogaei. At vero quam facile esset errare S in loco Solis quae tantum io' essiciunt in declinatione Solis Imo quis erit
Ioseth quisqui inutili rario ali favet, ct illini carpere, quod
declinationem Solis circa aequinoctia assumit fariari ag ccum accut te loquendo varietur tantum et g od hi aequinoctio verno; in autum. nati vero x et go Hinc fiet ut AEduinoctium vernum et ii A. C. ix r, revera fiet una hora fert 13 quam colligit rambergum Neque hoc adeo contemnendum: quantum enim sudat ut vel semihorae errorem e Tabulis svis purgare possiti .
Examinatio eorum quae a Lansbergio a rversus aliorum bytbeses dimitaratum
UIdisti iam satis superque, amice Lector, quam belle Landrenisu ipse Diagramma uinarchi intellexerit. & quam pulchre cohaereant suae hypotheses, nunquam sibi absque novo titulo depraedicandae. Proximum est, ut perpendamuh qu Vnam illa gravissima imisphalim
150쪽
CAP. III. Alioruis defensio a cavillis igi
quae ille in reliquis Astronomis tam acriter reprehendit: ut inde pateat quodnam illud Lambergit lit eximium inventum, tanue jactantiae compar, quod a nemine ante ipsum fuerit animadversum. Quo processu valde mihi persuadeo, nos nihil omnino reperturos, cujus notitiam sibi non vendicabit quilibet Astronomorum, quos ille hanc demonstrationem non intellexisse affirmat: ae yroinde nihil novum inventum esse, cujus gloria fretus. ram importuna sui confidentia reliquorum ingenia despiciens, sibi ipsi tam operose applauderet. Quoniam autem Hippvi chim in demonstrationis hujus notitiam habuisse ipse Ziansbergius fatetur , cum ait, eos Solis horigon- talem parallaxin hypothesibus suis convedientem denniisse. De illis igitur securi, de posteris videamus. I. De Amici tipathesibiu. pernicis a Laaniargis reda guttur, quod minorem Solis parillaxin horixontalem statuit, quam ex suis hyothesibus colligitur: sic enim scribit. de Albategnianis hyothesibus veri judicavit Copernicis,
eas nee probas ese, nec apparentiu consentaneis i id qmque de ipsisu
pernici h pothesibiu im andum est. Vult eximice, Luxam novam plenam iv summa abside distare a centro Terra semidiametris Terre 6st; ita apparentem ipsim semidiametrum tunc eges'. i L. O , o semidiametrum umbrae scri o. I 8 et et denique, appamentem Solis Apodii femiuiametrum' . t 3 . so . Putatque ex his sequi , parallaxin Solis Apogaei horieontalem scr. 1 . 3 sq, ejusque a cererro terra distantiam semidiametrorum Terre Ii Ty, ch axem umbraearundem acis, sed errat
toto caelo. Haec ille. Atqui injuriam facito Licet enim verum si si illum haec omnia statuere, atque ideo hypotheses suas nequaquam sibi eonsentire . falsum tamen est l. lum, exta postia deduxisse Paralla-xin Solis &c. uti falso scribit Lambergiis. Hypotheses enim, ex quibus haec omnia demonstravit operasius, ab ipso sic enumerantur. - btatuit semidiametrum apparentem Solis Apogaei tu . o , Lunae, in distantia semidiametrorum terrae isa, semidiametrum itidem apparentem ii . so , nempe Solari aequalem . eodemque tempore, semidi metrum umbrae apparentem et . 31 i est enim, ex illius sententia. se- midiameter apparena Lunae ad semidiametrum umbrae apparentem, ut
Iso ad os . Ex his autem colligi ea quae putat Copernum, omnino verissimum est. iDistantia enim Lunae semidiametrorum terrae 6r dat parallaxin ejushmet talem 3 3 et V, a Sua, si auferatur senudiameter ag parens