De ecclesiasticæ hierarchiæ originibus dissertatio auctore d. Benedicto Bacchinio monacho benedictinocasinensi. ..

281쪽

num. 3. laudarique uti qui viderentur inst, tuti ad sermam septuaginta Discipulornm Christi a Neocaesareensi Concilio' notavit, Scelestratius Sac.Antioch.COnc. ad Can. o. cap. I 6.art. I. Ritd celeberrimus Thomas sinus Vet.&nov. Eccl. Discipi. pan. r. lib.2.

cap. 7 I. Dcne Psalmodiae originem, & proegressiim his describit. Cum ergo Psalmos, π'mnos cum A stolis Christus decantaυerit, oe de spiritan Psalmorum cantu crebra stapi d Paulum mentis, s commendatio se quens: similius veri est hae Ecclesias eae Psalmodiae primordia fuisseprimum in Ecclesia P. Iaestinae ex Salomonis Templo, ejusque concen- tibus,mtὰm deinde in Orientalisus Ecclesis, uniυersis. Id autem ex Augustini sensus, Pist. II9. c. I 8. dixerat, ex quo etiam con sta tAmbrosium ab orientali in suam Medio- Ianensem Ecclesam transtulisse Psalmos, Hymnosque certa modulatione decantandi morem Confess. lib. 9. c. 7. Sabbati jejunium Orientales Christianos execratos esse, chinoccidentis Romana, aliaeque Ecclesiae Sabbato jejunarent, ex antiquissimis monumentis constat, qua de re videantur quae

autem in re non quaero cur Orientales Sabbato

282쪽

' bato ieiunare noluerint, id ve an ex Iudaicis moribus fluxerit aptid Christianos ex Ciri cuncisione, an soli Ebionaei id ipsum ex veteri I e servaverint ; quod tradere videtur Euseb. Hist. lib.3. cap.27. Obsemandum tamὰn reor Iudaeos, qui in Christum crediderant apud Iudaeos non credentes, Ebi

natorum nomine vocitatos, eosque legalia ,

. Observasse. Ita Origenes lib.χ. contr1 Celsum loco in superioribus indicato, nunc in- . tegre transcribendo: considerandum igitur quid dicat ad Fideles conversos ex Pudaismo. Ait eos illectos, S deceptos valde ridendo modo is 'siu, relictis patriis insitutis, ae l. gibus, transfugisse in nomen aliud, rationemque viisndi longe diversam: ne hoc quidem intelle, Eo, quodPudaei, qui in 'stum crediderunt, non desciuerunt is patriis Legibus: GDunt en m --tis eas paupertati suae Legis cognomines I nὰm Eglon pauper judaica lingua vocatin, S Ebionaei dicuntur is caeteris Iudaeis , qu Iesum pro Christo receperunt. Quin ει Petrus videtur longo tempore juxtis Leges Mosis observate ritus Tudaicos. Ex quibus constare videtur Ebionaeorum nomine intellectos omneh. qui ex Iudaeis Christiani, quos ,. dc Ρaulus

Epist. ad Gal. 2. των πτωχῶν nomine appel-

283쪽

et 6 PARS PRIMA.

lat, eosque legalia observasse, quamvis qui Ebionaei apud Christianos audiebant, ea taratione inter Haereticos recenserentur,quod Legalium observantiam saluti necessariam iratarent. Quidquid autem de ea re sit,ibud puto neminem inficias iturum, hoc is

tum Iejunii sabbatici quod orientalibus

execratum, occidentalibus sectis characi re, orientis Ecclesias ab occidentalibus db stingui potuisse. Alia ejusdem rei argumemta ex re vestiaria sacra, ex clericali tonsura, ex coelibatu sacrorum ordinum,& simili, bus peti possent, quae omittenda mihi ad alia pergenti censui, cum usque modo ali in lassiciant. Lubet tamdn pro addue o. rum coronide Dionysii Alexandrinae Ecclesiae Episcopi locum quamvis nonnihil prolixiorem afferre ex relatis apud Eusebium Hist. lib.7. cap. . quod orientales E

clesiae laudentur, pleraeque etiam nominentur. Scribens enim Dionysus ad Stepha- num Romanae Ecclesiae Episcopum, haec ait ue jam scitis Frater omnes Orientales Eoinissas, quae antea fuerunt propiis errorumperver statem nonnulla dscensone disractas adeoniscordiam denuo esse redactas. Et paulo infra. Demetrianum dico Antioobiae Episcopum,. The

284쪽

Marinum Dri mortuo Alexandro Episcopum, Heliodorum Laodiceae defimcto Thel id o Episcopum , Helenum Tars,'eunctas Ciliciae Ecclesas, Firmilianum etiam,'totam Cappadociam. Illustriores solum Episcopos

nominatὶm perstrinxi, ne vel Mera videantur, aliquant)prolixiores, vel nominum enumeratio, Lectorisatietatem, S molestiam asserat. Fγ-ria porro universa, sic, Arabia, quibus vestra doctrina, S consilio , semper magno af ento

fuistis, ου quibus etiὰm modo scripsistis Dist

Ias, Mesopotamia quoque Pontus, atque tibi-hia ne longumfaciam, omnes ubique gaudio . exultant , et uno animorum consensu, acyratemna ctaritate Deo gloriam impertiunt. Dionysii itaque aevo tunc videlicet cum nondum divisum fuerat Imperium ,

-- Gemini fraenis communibus Orbes, Ecclesiae laudatae, cum caeteris, clausulis generalibus indicatis, orientales dicebantur.

XXII. Exusque modo deductis satis, ut pinio, constat de antiquissima,& nullo pacto a civili ratione dependente distinctione Ecelesiae in Orientalem, & occidentalemo, ejusque vera origine. Constat Orientales S 3 omnes

285쪽

omnes habitas Ecclosias illas Apostolorum

& proxime subsecuto aevo, quaequbd sundatae tuissent in locis Iudaici Incolatus, plures Metropolitas ab initio habuerunt , occidentales autem, quae ab una Romana tanquam a Matre progenitae,& ex solis Gentilibus collectae,diversisMetropolibus quod in orientalibus ex Iudaica forma fluxerat) subesse nequisse. Clim igitur ex ipsa Actuum Apostolicorum lectione habeatur Iudaeos, quos Paulus prae Gentilibus dilexit, quaesivitque, degisse tirequentes in Macedonia , in Graecia, in Achaja, conterminisque regionibus ad Illyricum usque; conficitur

Macedoniae, Achaiae, & vicinarum Promn-ciarum Iudaico-Gentiles Ecclesias, tunc demum tantum occidentali Ecclesiae adjectas, cum placuit Ecclesiasticam Hiera chiam, formae civili recentitis inductae accomodari, cumque Illyrico conterminae r giones, Imperio in Orientale, & occidentale distincto, accessere. Ea autem in re mirum doctissimos Viros de Illyrico ita agere, ae si iisdem finibus Apostolica aetate suisset, quibus Constantini aevo, statuantque proin de ex Apostolorum disciplina fluxisse, ut occidentali Ecclesiae Illyricum solidum accesse

286쪽

eesserit , cujus nomine non modo Illyricum vetus, sed & Epirum, Achaiam, & Macedoniam intelligunt. Porro quamVis prinbem Illyricum, quod solos Gentiles In Ias, vel raros admodum Iudaeos habuerit, a primaeva Christianismi propagatione Romanam Ecclesiam uti Matrem agnovisse; Pernego tamen Illyricum Ρrovincias illas complexum, in quibus mulus ex Iudaeis

passim, uti in caeteris orientis, Ecclesias celeberrimas fundavit ilim , cum vix Romana esse caeperat. Id ex temporum collatione

constabit, si Tessalonicensis, Ρhilippensis,& Beroeensis in Macedonia, Atheniensis in Ellade, Corinthiacae in Achaja initia ,

cum ejusdem Pauli Romam venientis, Romanamque Ecclesiam cum Ρetro sundantis aetate, conserantur. Accuratὰ proinde

scribebat Innocentius primus Epist. cele' berrima, pluriesque laudata ad Decentium Eugubinum, ubi asserens in Occidente nubium praeter Petrum,ejusque Succetares Ecclesias flandasse ; unicam, quod ajebam, ab initio occidentis Metropolim agnoscit. Manifestum, asserit, in omnem Italiam, Gabias, Hispanias, Africam, atque Siciliam, Insulasque interjacentes, nullum insiluisse Eccle-

287쪽

sias, nis eos, quos venerabilis Apostolis P trus, aut ejusSuccessores constituerint Sacerdotes. Aut legant si in iis Provinciis alius Ap solorum invenitur , aut legitur docuisse, qui se non legunt , quiis nusquism inυeniunt , oportet eoa boc st qui quod Eιclesia A mana custodit, aqua eos principium accepisse non dulium est. Ideo autgm de Illyricianis Ecclesiis silvit Pontifex, quia cum tunc Illyrici nomine, &earum Ρrovinciarum Ecclesiae venirent, quas Paulus in Macedonia, Graecia, Achajasundaverat, quaeque per ea tempora occidenti accensebantur, non poterant illae, ut caeterae Italiae, Galliae, Hispaniae, Insularumque a Petro, vel Petri Succetaribus sundatae dici, quamvis ex recentiori disciplina Romano Episcopo, Iure Ρatriarchico, sive o cidentis antiquissimo Metropolitico utenti, obedirent. Mitd proindὰ Quesnellius in Apologia pro S. Hilario Aresati cap. I 2. dustinguenda esse tempora monuit espressis adeo verbis, ut haec eadem transcribendata existimem. Eis, inquit, posterioribus Ecclesiae temporibus , cum Ecclesasticae disj in fundamenta posta sunt , constitutusque ordo Her arebiae, ad formam politiae ciυilis ordina

ti sui Ecclesastici gradui, sabilita sedium Epis

288쪽

Episcopalium dignitas, Metropolitarum pol stas erecta: tamsen eandem disiciplinae formam inquirere in illo seculo quod Apo stolicum pro

me excepit bominis est, meo quiam MPcio, antiqua, nomaque m centis. Ita ille, ac certe verissi, litat minus cohaerenter ad ea, quae alibi cum communi Doetorum sentemtia antiqua, novaque miscentium, tradit, ac

Draecipue Dissert. p. de Vita, & rebus Gestis magni Leonis ad annum Christi 432. ubi de contentione orta ob Anatolii Constant,nopolitani ambitum, disserit. XXIII. Uerum, ut ad Illyrici fines pro temporum diversitate admodum varios reverintar, certum est antiqua, & nova miscere, qui ad tempora Constantinum subsecuta aspicientes,eas omnesΡrovincias Illyrico,& Occidentali Ecclesiae addicunt, quae Praesecto

Praetorii Illyrici subiicebantur, at quod sa- mirum id ipsum ab antiqua Apostolorum aetate trahere nituntur, licet certissimis documentis clare constet Macedoniam ,

Epirumque, ac proinde Acha,m ab Illyria eo distinctas in veteri Imperii serma suisse, nec desilit ex Vopisco, Pollione, Lampridio argumenta, quibus & Dalmatia ipsa ab. Illyrico diveria cognosci queat, ut adnota

289쪽

vit Gothosrediis in Indice Topographico ad Codicem Thodosianum. Quis serat asserentes Tessalonicensem Ecclesiam Illyrici totius Metropolim ab initio suisse, quod in Civili sorma Illyrici item Metropolis Thessalonica esset, si haec de Apostolicis

temporibus dicantur Z Macedonia non modo ab Illyrico distincta, sed nec certae Metropoli deputata, quippe, utriOrma Provinciarum serebat, in quatuor Dicec ses, sive Conventus dividebatur ex Livii lib. 4 .cap.29. Ubi,&eandem ab Illyrico,& tapiro, discretam sicut, & Illyricum, Epirumque inter sedistinctos, videre licet. Etenim cum in Ρrovinciae formam redacta est, ii quatuor Regiones dividi Macedoniam ex

Senatus consulto placuit , quarum quartu, inquit Livius, trans Boram Montemtinapar te confinis Illyrico, altera Epiro. Inde Conventuum loca explicat. Capita regiontim

tibὶ Concilia ferent, primae Regionis Ambi-polim, secundae Te alonicen, tertiae Pellam, quartae Pelagonia ecit 3 eo concilia suae cuyu seque regionis indici, pectiniam conferri, ibὶ Magistratus creari jossit. Ρostremis hisce Livii verbis docemur, quo Conventuum loca designarentur. Gentio itum Rege superato,

290쪽

Illyricum in Ρrovinciae formam redactum

narraverat idem lib. eodem cap. t 8., & cap. ' 26. in tres partes, silud Conventus divisum.

Suetonius in Tiberio Illyrici fines in hune

modum describit ; perseverantiae gramle pretium tulit toto Ilbrico, quod inter Italiam, gnumque Noricum, S Thraciam, Macedoniam, istisque Danubium Flumen , S um Maris Adriatici patet, perdomito,'in id tionem redacto. Ρlinius Hist. lib. 3. cap. 2 I.& χχ. Illyrici Conventus tres describit Sca donitanum, Salonitanum,& Naronitanum. I .ibro autem 4. cap. I. Epirus describitur, sicut & cap. Io. Macedonia. Quanto itinue

discrimine, & Provinciarum forma, & Illyrici limites differunt, a forma,& limitibus Illyrici, si tempora Constantino recentiora spe stentur λ Sex. Rufi haec Illyrici descriptio est; Provincias babet libricus septem,

decem, Noricorum duas, Pannoniarum duas,

Valeriam, Faυiam, Dalmatiam, Maesiam Daciarum duas s & Macedoniam Illyrico tribuit statim adiiciens ; S in Diueces Macedoniae sunt septem; Macedonia, esalia, Acb a, Epiri duae, Praevalis, S Creta. Scribebat Rufus, Breviariumque suum Valentiniano, qui Ioviano successit, inscri-