Orationes decem coram Paulo 3. pont. max. & reuerendissimorum cardinalium consessu per fratrem Egidium Ricardum sacre theologiæ & Carmelitani instituti professorem habitæ. 1. De functione apostolica. 2. De regno Christi. 3. De gloria ciuitatis nouae

발행: 1540년

분량: 73페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

eommendare studuit. Id quod adeo eximia tum prudentiatum opera expleuit,ut terribilibus amabilibu i in Euanis gelim uocis pr*conio coniunctis, nullis hominum aut moribus aut ingeniis ulla in re defuerit. Quid enim(ut hortiis bilibus in monte signis adumbratum fuit) uoce legis imis

portabilius,qua ueluti cominationum fulgure omnes tum scribas ac Pharis eos, tum publicanos ac milites exterruit,

iudicii terroribus exanimauit,&nisi resipiscerent ad steris nae mortis supplicium damnare non dubitauit c Quid uero id quod olim Helyae sub typis quibusdam demonstra

tum extitit,Euangelicq promissionis aura gratius,qua cunctis salutari lauacro ceu quodam iusticiae sim bolo seruato ri Cesillo initia iis,quos prioris uiis poeniterer,gratuitam condonationem attulit Hoc inquit sterni principis mandatum agnoscite quod orator ego & prsco, neque ignauia P term ncq impia temeritate excedo. Sed quod fidelem coelestium mysteriorum dispensatorem decer, sincere ut accipi administro. Hanc audite eius non meam aut alienam

uocem celus rei testem Esayam facio) quam non e phylosophorum dogmatibus,non scribarum aut phariseorum ca thedris,non mendacibus hereticorum inuentis, sed ex ipso eius ore spiritu & corde profero. Parate uiam Domini re etas facite semitas eius. Omnis uallis implebitur,de omnis mons de collis humiliabitur,& erut praua indirecta de aspera in uias planas,de uidebit omnis caro salutare dei. Ita scum adeo multa in orbe Christiano et co sui amore dc inais ni fiducia imparata, noxiis cupiditatibus obliqua, omni uecordis de scelerum genere in valles prostrata,vana sapientit fauetimoni s persuasione in montes elata inuersa re

ligione ac impietate deprauata intractabilibus hominum

52쪽

moribus aspera uideamus, quid mundum restituet nisi diuina uox intimis animorum recessibus insonans, qu e semel conditum de mortifera tandem uctustate consumptum in.nouauit Huius diuiuae uocis incomparabili uirtute ae uestra P. Amp.prudentia diligentias certo fore expectamus ut Deus Opr. Max. mentium cscitatem uera in eum Quiscia depellat,sinistros appetitus diuinarum rerum amore comutet,deiectos animos ad spiritalis iusticiae, de coelestis reis

gni sublimitatern erigat, Sublimes sibis placcntes crucis humilitati subiiciat, deprauatam religionem ad Euangeliis

cx ueritatis regulam ex quet,morum asperitatem Christiana benignitate charitates leniat. Io fiet ut destinatum nobis ante originem mundi dc diuinitus nominatum to tius authorem salutis in eospicua diuinitatis specie coram intueri possimus. Vos etenim Ecclesiae proceres incondita nostra componere,obliqua dirigere, vallium deiecta restia tuere,montium supercilia humiliare, praua exequare,a spe ra levigare, Immortalem denis deum uestra tum uoce a diendum,tum luce uidendum, monstrarem debetis. Aliois

qui si in delectis Ecclesit pr fidibus imparata omnia, qua

parandorum nobis animorum imago si obliqua quq rectitudinis regula si desperata,quq subleuandi forma si superiscilium quae modestis facies csi praua religio, quae pietatis

norma si morum asperitas quae lenitatis effigies c Postreismo si taciturnitas & caligo, quae audiendi uidendis deum species es e posset c In te autem . B. P. maximam amplissi mams eiusmodi rerum facile instaurandarum spem repo fuimus,inq; eam pr clarissimis dc heroicis plane facinoriabus tuis adducti sumus. Tun ams Iohannem &Helyam

spiritu dc fortitudine referens, potentissimos Christiani

53쪽

orbis principes uius uocis energia ceu numine quossam oeculto conciliasti,ta positis ob oculos nostris calamitatibus ad misericordiam uiolatis sacris ad pietatem,diuinis humani a uiribus ad concordiam flexisti . Voce igitur tua quae non nisi incomparabilem animi magnitudinem de sapientiam spirat coelum terram ac tartara pulsasti,dum adlata quae in desperationem uenerat pace, coelestes spiritus nouestris malis offensos exhilaram,Christianum orbem sangui ne madentem restituisti, inferos maximis infandissimisssceleribus oblectatos confudisti. Quibus ex rebus id praeis terra tus seelicitati seruatum este merito credimus,ut te ad restituendam in interitu, retinendam in periculo, auge dam inprosperitate, Reip. Christianae salutem, in pluriamos annos seeliciter imperante, Christianissimos Princia pes qui mutuis proeliis interire coeperant, foedere iam S malo potentissima uoce tua excitatos, in immanissimum Christiani nominis hostem, fines nostros terra maris infestantem occupantemqa, di magnam quotidie Imperii nouestri partem tirannidi suae subiicientem, uictricia signa feris

re,dc clara inde trophea referre uideamus.

54쪽

EIUSDEM DE DIUINI SAPIENTIA

Spiritus oratio Coram ipso Paulo. III.Ponti Max. de Reuerendistimorum Cardinalium consessu,Dominica. .quadragesims a ni.IS3y.habita.. Uae ad perfectam diumae naturae similitudia nem,quam in illa uere scelice Beatas uita exise pectamus, e ad quam totis cut aiunt uiribus nerui a contendere debemus nos evehere ae sublimare possunt . B. P. inter ea diuini sapie tiam spiritus potissimum eminere existimo. Si enim diuia nitate innovamur, in expressam immortalis Dei speciem immo in deum ipsum transtormamur. Si spiritu instaura mur,ab omni terrestrium corporaliumv rerum crassicie defece purgati , diuinam quandam puritatem mundiciems adsequimur. Si sapientia illustramur. ad altissimarum re rum cognitionem de incomparabilium honorum amo rem gustumq; rapimur.Haec nimirum illa est non quam humanae mentis industria dc studio adquiri philosophorumpitriin senseresed quam sapiens ille diuino adstatua numiane, ab omnium opifice deo edoctum se affirmauit. Eamnam; incorruptibilem esse uirtutis dei uaporem, sinc ram claritudinis eius emanationem, igneum lucis sternae candorem mundum diuins maiestatis speculum,dc expresissem bonitatis imaginem rectissime definiuit. Quae si quiis spiam fortassis de ipso dei,filio quem sternam patris se pientiam esse credimus,intelligenda obiecerit, id ego faciale concedere no dubitauerim, modo tamen diuinitus eam

55쪽

dari eas sola nos uere sapientes fieri posse persuasero. Id

quod non obscura ipsius sapientia sententia manifestum

esse arbitror, qui illam unam eandemq; in se permanetem in humanos se animos transferre,cuncta innovare, & amicos propheta a dei ac proinde uere sapientes constituere testatur. a praeterea ex re nihil umi adeo esse reconditu, quod non pervestigare,obscurum quod non illuminare,in malo firmatum,quod non soluere,uetustum, quod non natiua quadam nouitate illustrare possit, pro singulari quaindam ipsius diuinae sapientis laude merito colligimus. Quareum ita se habeant uerissimum esse animaduerto,quod nomodo diuinarum sed humanarum etiam scientiarum testiis monia astruxerunt. Neminem scilicet nisi bonum uere seis

pientem effici post e. Ipsa enim diuini spiritus sapientia si

ne iis que Dei Opt. Max.amicitiam conciliant,nempe fiade qua deum uere cognoscere, religione qua eum pure colere, amore quo nobis eum perfecte conciliare, paupertatem ititus qua nos ipsi fortiter cotemnere charitate qua proximum sincere diligere debemus,constare non potest.Quocirca Iob ille constantissimus ipsam sapientiam uera in esse pietatem,uerissime asseruit. Huius adeo claram admiran dams uirtutem esse nouimus,ut uere sapiens sibi desipiendo sapiat, ac proinde sese damnando iustus fiat, in imum deprimendo libertatem accipiat, miserum reputando beatitudinem reperiat,Nam aliena nempe diuina nos sapientia sapientes esse,iusticia iustos,libertate liberos, faelicita te beatos,propria uero sapientia id est falsa uerae sapientis persuasione, quam Iacobus animalem, Paulus carnis seis

pientiam adpellauit, nos desipere,iustitia damnari, libertate seruos, helicitate miseros esse Euangelica Apostolicas doctrina

56쪽

doctrina pronunciat. Id quod uere cognoscere, medullitus sentire,ardenter amare,ingens & immensum ipsius diuinae sapientis munus esse credimus.Sed quia iam in mirabilem eius uirtutem cuius radiantia in Evangelio sydera contu mur,incidimus,ad ipsiam illico sermonem conuertimug. i

INestimabilem spiritalis diuinaes sapientiae uirtutem,

qua uos potissimum pra lare decet P. Amp. totius author sapientiae immo sapientia ipsa, dum iuxta Euangeliis lectionis exordium Gavleum mare pertransiit, mam festa factorum suorum specie adumbrasse creditur. Nam eum ipsa diuini spiritus sapietia uiam portumq; salutis ob oculos ponere' comes ei ipsius prudentia spiritus,uitanis da pericula indicare debeat, illius sane ais huius munere ac uirtute, ut procellosum turbulentumq; praesentis uitae statum illesti infractisq; animis traseamus,fieri colligimus./ amobrem si in immundae libidinis aut noxiarum cupiditatum duram seruitutem & impiam tirannidem ceu scopulum incaute incidentes, naufragium facimus, aut quo rumuis malorum procellis a uero recto deiecti cedimus, cum omnem sapientem non modo liberum fortems, sed

etiam regem esse deceat, uerum sapientiae nomen cum reipsa merito amittimus. Deinde seruator, dum sequentem se imperitam multitudinem non minus inuincibili q inutis sibili tractu allicit, sapientiae uirtutem,sapienti i munus esse docet,ut m Paulo christum ipsum imitatus,aliis etiam se imitandum proponat,nihil ori familiarius, auribus gratius,animo denis amabilius, ipsius diuinae sapientiae elo viis esse, uita moribusq; testetur. Insipientibus non sibi

dumtaxat sapiat, dc exemplo Christi qui signa super inis

57쪽

firmis edidisse legitur , eorum in fide imbecillitatem sua

uirtute adiuuet. Quid igitur de incomparabili eius eneragia iuxta Euangelium referam c quae cum uitiorum mon stris in hoc mare decertat, ueram in Evangelico progressia libertatem confert,Ingenti animum robore aduersus ma lorum procellas confirmat,imitationis Christians leges aerationes praescribit,per sapientes &robustos in insipienistium de infirmorum animos se transfert, dc ut Euangelium

subindicat ueros Christi discipulos post Christum ipsum in

montem hoc est coelestium diuinarum s rerum intelligeri tiam amorem gustumq; prouehit. Nimirum ut olim sanaetum Loth in montem se recipere iussit, Mosen in monte praecari docuit,& legem obtinere secit, Helyam in robore cibi diuinitus exhibiti in montem impulit,dc ut suos quo tidie prs sertim quibus rerum publicarum administratio incumbit, teste Davide a montibus aeternis mirabiliter illuae minat. Ibi iuxta Euangelieae formam hystoriae sedem flais bilit,quietem firmat, helieitatem statuit. Qui enim in coeno salubricas praesentium rerum ualle omnem cogitati nem affectumq; defigitis animum quein coelestis diuinquoriginis est & proinde hic nes stabilem sedem, nec firma quietem, nec statutam secticitatem habere nouimus,into

lerabili profecto iniuria afficit. Quo fit ut dum ille diuini spiritus sapietia instructus, hie sese peregrinari animaduertit,hebreorum ritu cuius Euangelium meminit,t tum transitum assidue celebret, ars ab hae tenebrosa calamito TEgypto, ad terram promissionis id est a seruitute ad liberistatem ,a labore ad requiem ab exilio ad patriam, cogitatione&desiderio alacriter emigret. Uerum hine nata dedi

uinx fructu sapientiae disserendi occasione ad proximam

58쪽

Euangelii partem me consero.

QUod sapientiam excisis septem columnis hoc est pa

ratis multiformibus spiritalium munerum basibus inlignem Ecclesiae domum extruxisse, ae communem in ea mensam proposuisse legimus,id in seruatore hodierno exis pressum Euangelio videmus. In quo praeter immensam diis

uinae munificentiae magnitudinem discipulorum increduis

litate diffidentias qua nihil diuini muneris ad salute percipi potest,notata esse perspicimus. Nam ut olim usq; adeo apud uetus illud hebreora genus malicia & impietas inua

luit, ut deum immortale tentando dicere non metuerent,

Nunquid panem poterit dare aut parare mensam populo suo Ita nimiru ea fuit Apostoloru adhue in fide imbecilli. tas,ut diuina Christi uirtute paucitate panu impediri posisse arbitraretur. Sed cu nes illoru sacrilega infidelitas,nes horu tolerabilis infirmitas, fide potentias dei irrita efficere potuerint,coeleste conuiuiu Apostolici creditu dispensationi,Christus dei sapientia instituit,in quo Ecclesiarii prs fidibus Euangelicae administrationis forma leges praescripsit, du nes mundanae philosophiae manna,quod fastidiugenerasse legitur,nec pane afflictionis aut formidinis hoe est uerbum diuinam cominationu quo territi fugiisse res runtur hebret,nec laboris dolori 1 cibu id est graue onerosamq; ab a diuino munere lege,cuius pondere & anxii cordia diffidentia premebantur, sed panes propositionis ominniu oculis semper conspiciendos,id est uiuu dei uerba, quo Euangelica promissa exprimutur, multitudini proposuit. Qisod du peculiari Episcoporu officio cui sedulo iugiters incubere debent administraturicredentiu animos ineres

59쪽

O et

bili suavitateallieere,mira linitate exhilarare,ingenti erga deu immortale fiducia,magnos robore in ipsa diuini spiritus sapientia confirmare nouimus. Na seruator uerba(iu

quit quae loquor uobis spiritus & uita sunt. Spiritu itaq;& uira quibus nominibus rebusq; nihil maius aut amabistius esse potest,ex ipsis Christi eloquiis Apostolico ministrario accipientes, adeo toti in ipsum Christum rapimur ac transformamur, ut spretis mundi praesidiis ae uoluptati bus,conteptis humanaru uirium fiduciis,neglectis philotaphoru dogmatibus u Apostolom principe fidenter dic repossimus. Ad que ibimus uerba uitae habes. Verba vi tur uitae ut hic oratione absolua P. Amp. quibus seruatur in nobis ac nutritur diuini spiritus sapientia, ab immortali deo Apostolico uestros ministerio iure optimo expeti mus. Na ut nonnulla Apostolicae dignitatis uestrae officia ex Euangelio attinga,uos in nauicula sua naucleros,in multitudine principes, in monte speculatores, ad mensam di spensatores,nobia Christus constituit. Vestri itas muneis ris erit efficere,ut uestra tu sapientia tu opera in mari Ga lyleo securi in multitudine non improbi,in monte tuti, inmensa denis restituti seruari possimus.Et ut m Iapiente ilito concluda,fi delectamini sedibus oc sceptris o reges posmligna de uos reges esse non dubito diligite sapientia utim

perpetuu regnetis. Te aute B.P.Deus Opt. Max. copiosum diuinae sapientiae fonte in medio paradisi hoc est E clesiae praestantiu uirtutu liliis rosi a septum, irrigante universam faciem terrae nobis erexit. Neq; enim regnu est aut natio aut prouincia ad qua inexhaustas sapientiae tuae v nas,pro religion pro Christiana Rep. ae pace non extenderis quibus regum animos penetrare,populorum mentes.

60쪽

conuener omniu denis edesa eosolati, semper studuisti. Z, Alta .nt quae meditaris,difficilia quae aggrederis,ardua de heroica quae tractas de perficis, ad firmandos Christiano.

rum principum animos, reuocandos sectarum authore

profligandos denis Christiani nominis hostes. Itas sicut diuinae tuae dignitatis erga Remp. Christianam beneficia de praeclara incomparabilis sapientiae tuae officia, istis gratisq; animis excipimus, ita eadem te in multos seelice iannos superstite, principe i uictorei diuino remere nobis

affulgere assidue sedulos precamur . . . .

SEARCH

MENU NAVIGATION