Orationes decem coram Paulo 3. pont. max. & reuerendissimorum cardinalium consessu per fratrem Egidium Ricardum sacre theologiæ & Carmelitani instituti professorem habitæ. 1. De functione apostolica. 2. De regno Christi. 3. De gloria ciuitatis nouae

발행: 1540년

분량: 73페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

EIUSDEM DE SACERDOTII DIGNI

tate oratio Coram ipso Paulo. III. Pont. Max. de Reuerendisti morum Cardinalium

I quid pietati,dc religion qua homines morta

.. les in deoru immortalium eos tium rapiunis S tur,proximu este credimus.B. P.id potissimum sacerdotii munus esse existimo.De cuius dignitate ais officiis, cu innumeras alias de copioississimas dicendi rationes amplecti potuissem, non abs retractare constitui, primu q, cora fiammo sacerdotu princi ped supremo eoru proceria senatu qui religione sacerdo

esum de sacra tueri debent, quibus nominibus rebusq; nisi maius diuiniusq; esse arbitror,sum uerba facturus. Dein sacerdotii cu incredibilem magnitudine tum ineoparaabile administratione in aperta Apostolics Euagelicaeq; doctrinae luce proposita hodie videmus. Paulus enim impii missacerdotes ars Episcopos ministros Christi de dispensatores mysterioru dei constituit, Lueas uero dum sub alienaru gentium tetrarchis ais presidibus, Iohanne leuitim genere ortum,nouis sacerdotii destinata prseone introisducit,ueteri plane sacerdotio fine imponit.Qixe dum se cincte tenuiters perlustro,uos qusso P. Amp. attentas aures animo a faciles Paulisper accomodate.

AD illustranda saeerdotii maiestate,d officioru eius explicanda magnitudine, nihil magis coducere puto, qs totius author salutis,ae ea seipso,d seipsum ea claru illais

42쪽

22Aems haberi uoluerit, &in ea ipse ut ae regia dignitate fulgeret , hancillius uirtute sibi prscipue uendicauerir. iNon enim qui religione sotu prq et, sed etiam qui prsuta religione additi a lacris regnii obtineret , sacerdos uenisses creditur. Nam re mundi principes sub quacunq; demu religione uixere,a sacria semper auspicati sunt omnia absc3

sacerdotu officiis nihil recte fieri polle existimauere. Qila obrem a sacerdotio etsi non obscuro illo&paru insigni lauitico, a claro tamen ta excellenti a quo sacerdotiu omne in Ecclesiam defluxis e credimus, digestor u Christi auspiacia pr(mitti re reipsa perfici oportuit,Nam ut coetera pritet eam,duo esse in Christiana religione sacerdotioru gene ra,alteru citra hierarchyei ordinis iniuriam omnibus e mune,alterv iuxta Ecclesiasticae uocationis meus am quibusdi peculiare,ex sacris literis aperte colligimus. Qiga de re ut ex diuinaru scripturarum thesauro uetera & noua de iProma,nonne deii Opi Max.quotquot eius legibua bene iBeates uiuendo parerent,promissi a fiderent,eos sacerdotes deegisse Mosea affirmat et Petrus denis seriatus Apostolici caput runctos religionis Christians mysteriis initiatos fit m imbutos non' modo sacerdota sed etia sacerdori . tu ipsi us sacrosancto.nomine dignatur. Quid si credentea

o metiam Christosilici in scripturia lateri mortilatini quia sacerdos omiturum Christus ut immortali deo spiritalis litne uictimasse eq; ad capitis umi iacturam eo crarenQndubitent, omnes,id genus sacerdotes oleo inuisibi unxisse dignoscitur, Qua moderatione si incidentes de se cerdytiy disceptatiqnea temperarentur, non tot homines aurum propria qoeci ratessiue aliena iniquitate sedoctos inera irorum voragines prolabi uideremus. qa enim omnea

43쪽

acer oles l3 est priora esse asserere debemus. Si quide ce

silios Dauidis utiq; Pphanos, dc a sacroru ossiciis alienos, Iethto madianitam deni Esaya maiores sacerdotes dictos legimus. Nec denis omnes Ecclesiis ad sacroru ministeria prsfectos esse, aut eiusmodi functionis potestate habere, vlli,nisi in Ecclesiastieu ordine it urit affirmauerint. osqq innumeris scripturarum testimoniis confodere liceret, apertissima tamen doctoris gentiu sententia satis conuit sos fracto a arbitror. Is eniin,nunquid ait omnes Apostoli r nunquid omnes Prophetae r nunquid omnes doctores atq; pastores: Quoru officia cu ad euangelieu spectaresa

cerdotiu animadumere debeant,non salie omnibus conciunt id esse fateantur necesse est.Quibus de rebus cu non nisi iuxta Apostolicae Euangelices doctrinae regula dicere Dis tuerim,illico ad eam me confero. Interim si quae ad uestri munerisA uitae ratione pertinenliattigero,pro uestra Eu manitate facili uenia donandum me existimabo.

P Aulus ille gentium Apostolus, i in utera Apostolorci

locums suffecti sacerdotes ais Episcopos agitis P. Amp. uos ministros esse Christi imprimis affirmat. Qua sententia sacerdotii uestri,& Episeopatus tum dignitaten a

maxima,tum munus grauisiimu expressum,perpenderebetis. id enim Christi ministerio aut illustrius aut maius aut eminentius esse potest c quo sacerdos a rebus propha nis ad tractandu sanctissimu diuinissimu* eius negotium segregatur,re diuinitari proximus effieiturr - Ad id Paulina qui Apostolica doctrini pati authoritate at*rnwdestia in tonat,& Iohannes ille lucerna ardens N lucens,quae mirais hiles in Evangelio radios de ignea iaculatur inaudita uora

44쪽

tione inuisoqi spemculo ad pH lle voee ecelitus delapsa non minus uocatus q tertinis,hic secto super se uerbo Domini subito eius numine translarmatus, qua resigione j sum sacerdotii ministerium tractare de explete uos deceat ostendunt. Quamobre Paulus dum se fere semper rilli seruu aeministra, nonuuq oratore & legatu esse gloriatur, tanu maiore titulo potestate sibi asserere alii i apprre non pos et quo ei est inepto,ut modesti Eoonomine ZUgnitatis gloria tu ab alieno conleptu & inissia sib& tum iab omni tiranide ae insolentiaimmune seruaredebis a

nis munere perlustrata omni Iordanis regione cunct qui salutaris lauachi i mysterio,prioris uiti poenitudine resta retitur,gratuitam condonatione denunciat,assiduia dinii idypsicheandisometu a uobis exigis. Quod desim Eo Dari suom intretis adeo digna exequituli ut ex IMPauli electu Christiani nominis organu, instar Iohannis 3 uox clamatis in deserto' uiuu dei os esse & haberi mere: tur.veru in ter Ese decora ministerii uhsiti rarineuius mal naiti desedilhima uim Destiganda Apostoli ex doctri nil talestrumsuestris inclames P. 1mp. ut uos e

tas creditu, et potestati traditu,pta denis uobis oneris impostrum v dignitatis aut honoris eossa essere desiis,

gine propris ornameris gloriae genus Apost eu uirratia opinione,dignita reae titulu sacerdotii Eunere testificem ini. Hoc subinde Paulus in dispensatione mysteriorum de

45쪽

officio plane sanctissimo,dlulnissimos potissimum eostiis

tuit. Non enim foris dumtaxat coelestiu mysterioru elemera proponere, nes instar levitici sacerdotis corporale flaisma educere sed insonante animis spiritu ita diuinu igne uerbi ministerio de precationis studio aduocare debetis. Alio qui si tam necessaria dispensatione a qua uiars dignitatis di ministerii ratione,ac tot hominu salute pedere no ignoratis,impie prsterieritis diuinae indignationis iram, quod Paulus etiam intentasse legitur,in uos prouocare no dubia tabitis. Is nimiru impiam quorunda agnauiam danat, dualter Segione omne ab Hierosoly ma ad illiricum, x scelestilusq; Neronis regia, orbe fere uniuersum,mysterioru Dei dispensatione penetrat. Alter dum ad getes lordani proximas de impii Herodis aulam, ac carcere deni Tipsum coelestium saera meto, administrations per triuit, Dum T seu ldissimas omnibus legea pryscribi eruatoreoli promi i

ei animos,ec rectas eogitationu semitas mentium ualles depressis Pharisaicae superbia: metibus Euagelicae gratiae praeparatas, recta dinata superstitionis prauita e relUione tauri coposipa Asperitate lenitate, ab omnibps postulae quales dispensaeqrsa iuster ru dei instuu r. Qi de re quod perest inquit Apostolus illud in dispensatotibus cxquiritur,ut fidelis quis inueniatur,ut sci

Christi non uestru negotiu ageret ac propc etiam uits a futeponere, Euan icThctrinae mysteria sincere citr , fu-cum tractare, turpia lucra exhorrere lugdispensanda suscepistis elargiri, omnia ad gregis salute no ad propriu copen

46쪽

a diuiti eelesiis ustitutiotih uigilis desensu,tih fortiseni languine adesse,contempta libella te cuoseu Adt blanditi,modis denis omnibus Christi gloriae&Eua ustio accessione facere noueritis, tum demu fidi prudet cit, dispensatores haberi poteritis.Qua fide atu prudentia an

polleatis,nec alienti nec uestro uobis iudiciti sufficere Paulus ostendit,du dispensationis suae fide stiliqi iusticiam rie licorinthioru nes ullo hominu iudicio, neqi officiorum coscientia metiri,nec inde alleuius famae diurna cui ita dixe tim claritate uult illustrari,asserens omnia a diuino pendere iudicio, quo optimus qua i aut sacerdos aut Episeopust clara dispensatiotiis suae laude de copiosam mercede a Deo referet,nimiru quando ut Euangeliu concludit omni, ho mo carne mortalis tande immortalitate donatus,quo salutem asi equuti sumus eu desecrata metis acie intuebimur. Quocirca Paulus ais Iohannes aspernatidi esse eerdois

albus oc Episcopis humanae intoriis gloria de magni a

minis splendore docuereidu alter cu primas ei darent corinthii cus coeteris Apostolis prcserrent ulter in pro Christo haberetur magno uters animo corite sit.Quas modo ex Apostolica Euagelicas doctrina institutiora audistis P. A. eas ad sacerdotii uel ordine quo donati estis uel saltem muis

amobrecu prscipua eiusmodi administratidi, parsit, ligandi soluendis hoc est doeendi de iudicandi potestate ei officio eosistat,quod eo dignius est ac maius quo enim censentur prstare corporibus, summopere prouidendu est uti L AE

47쪽

inerbo dei quod dispensandu suscepistis uestra potestate me

tia mini, Alioqui futuru expectates,ut quae siue in publicis

iudiciis sute priuatis sententiis temere ac frustra tenta ueri istis,diuinu iudicium cui omnis sacerdotu aut horitas parere debet,infringat.Non enim alia ratione in rebus prcsertim

fidei legii religiois cceteri et id genus *pe dc maturius ponderandis uestra Christus sententiam probatia iri promisit. Cee terii iusta iam ex dictis occasione habita ad te cduertor B. P. istas tua supremi sacerdo i ii sumis potifieatus dignitate suspicere cogor.Tu mna Christu in terris referens,i sim quod spiras uel bo omni u tu sacerdotii dc poti ficu tum legum ac principu leges atq; iudicia exanimas. Na ut supremus ille parens in coelo iudicium filio,ita nimiru ipse dei filius id tibi omne super terra iuxta creditu tibi mandat comune fecisse creditur.Et si Paulus ille tuus se spiritu Christi habere no minus pie q uere gloriabatur, eudem quom tibi Ecelesiastici ordinis principi non deesse debere existima mus.Quo sit ut cum nuper pro tua diuina dignitate ae noeessaria tuom salute, totius Ecclesta senodu tot iam annis desideratam derieueris,qua re ueluti flatu liticiae Christi num orbem recreasti, scelicissimi nobis esse videmur,quiabus incomparabilis animi tui magnitudo ais scelicitas breui fore pollicetur, ut compositis principum animis re has deliberandia maximam dexteritatem adferat. Quod ut fiat deus Opt.Max.te cadenti Reip.Christianae la benatis religioui, cui uere secaerdos ac Pontifex Maximus ea pdfectus Afensorem propugnatorems in multos ac scelices annos seruare non desinae.

Eiusdem

48쪽

EIUSDEM DE DIUINA UOCIS UIR

tute oratio Coram ipso Paulo. I I I. Pont.Max. de Reuerendissimorum Cardinalium consessu, Dominica . . aduentussi lania. Is 38. habita.

vod mitifima ille Baptista delegatae sibi proauineiae aut ritate conciliaturus sola uoce da' e malitis in deserto gloriatua fuerit B. P. incomparabilem profecto diuinae uocis magnitudianem re uim expresiste creditur. Quid enim immortalem deum,quem omnium spiritum parentem,& re rius uitae fontem esse nouimus, nisi spiritum semper loaquentem ae uitam omnino uocalem existimare debemust Quod igitur mortalibus uerbum mente ceu matre conci pere, spiritu vocem edere, uoce denim sermonem enun clare diuinitus cocessum fatemur, id immortali deo sed differentibus plane modis adesse no dubitamus. Mens enim nostra tametsi corporibus intra suae angustias naturae semper clausis supereminens,congenita fibi uiuacitate omnia collustret,internum tamen sermonem, quem spiritu corporis insensibilem uocem proferat, aliunde cocipere cogitur. Diuinauero nullius indigens, cunctas continens, sic omisnia sterna uerbi luce penetraliuitati spiritu foecundat,imis mensa uocis uirtute excitat,ut nihil ab aliis suscipiat, omisnibus autem sua larga liberalitate impertiat. Itas humaisna diuinis,temporaria aeternis omnino eruant necesse est, Illic priter caducam & fluxam imbecillitatem, hic prpter stabilem immobilemq; potentiam nihil intueri licet. Diuinae etenim uocis nulli csdente, cunctas uincente uirtute,

49쪽

originem habeFe omnia, orta suis seruari naturis, seruata in contrariu nonnunq uersa perpendimus. Sic opertam diluuio terram, regressum solem, redacta in cruorem flumi na,seetum populis squor,redditam e saxo sterili aquam,r stituta uitae cadauera, dc id genus innumera ad diuinae uo cis imperium facta legimus. Quae si uidentur exigua ad res animorum, pietatem dico dc religionem feramur, in qui bus insuperabilis inestimabiliri; vocis diuinae uirtus,imminentibus periculis,negante uetustate, renitente consectu din repugnante natura, dc omnia in contrarium arman

te humani generis host ueterem mudum in nouauit,&homines a patriis ritibus ac maiorum institutis, in multo diauersam religionem dc aliud uiis genus adductos, in deos transformauit.Qus uero pertinaciter obstiterant,ea om nia ueluti tenuem puluerem qui spirantium uentorum im petum no sustinet,in nihilum redegit.Qua obsecro re quid

clarius illustrius ue haberi potest. Nam ut e plurimis pau cissima dc maximis minima producam, ex nihilo prodiisse

omnia,immortales esse animos,rediuiuos fore mortuos,e quae nullis oratorum uiribus aut philosophorum rationi

bus persuaderi potuere,eorum fidem sola Euangelicae prae dicationis vox per ineruditos ignobile et delata inducere ualuit. Quid praeterea de immensa diuinae uocis magnitu dine referam, quae per decertatem adhuc peregrinantems in terris Ecclesiam multiformem dei sapietiam coelestibus olim spiritibus abscondi tam patefecit c Quae demum tot

deorum aras sapientum rationes,regum conatus,hereticorum arte dc omnem altitudinem aduerses scientiam dei sese erigentem, ac proinde coelum terram atq; inferos uicindi suo imperio subiugauit. Hanc Paulus ille strenuus inui

50쪽

ctu i miliete Christianae Imperator, subacta Grs Ea,ma

gnam minoris Asiae parte, in Romanum tandem Impeis rium nullis tum regum uiribus, aut hostium copiis expuis gnabile,uictricem intulit. Qua de re quae pauca admo dum dicenda suscepi, hodierno ea Euangelio accommo dare constitui.

QUO tempore Tiberius Romanum tenebat Impearium re Annas atq; Cayphas principatu sacerdoistum,& sacrarum rerum summa potiebantur, e ferarum latatibulis in medium prodiit eximius ille uates,& omni seculo admirandus Iohannes,laeto super se uerbo domini diuinquocis organum delectus, ipsamq; diuinam uocem uox ip seelamantis in solitudine uox nimirum uocem, clamans da mantem solus solum quis solus est&in diuinitatis pene tralibus latitat,auribus omnium animi i mirabiliter insonantem,sedulo sui muneris ossicio, inualida aduersus diutis num decretum mundant dignitatis fastigia e inania hominum molimina de consilia uincere fecit. Prodiit inq p datissimus ille uocis diuini preeo, ad perficiendum suae te gationis negocium instar Hieremiae prius sanoemonia vluce donatus, exemplo Mosi deus hominibus cocessus,more Helyae diuino numine ae robore prsditus, socius angelorum,& inter feras obambulans,altior coelo, di in solitudiis ne uitam agens,Christum indutus,ae pilis uestitus,e estiis bus epulis faciatus, ae locustis ac melle refectus, mentem Christi tenens uorem dumtaxat se asserens,eos uiuen di genere in Eces arum pr(sidibus,quos diuinae uocis o gana esse decet, omnem fastum luxumqt damnare & eueristere. Ac interim delegatum sibi munus mirum in modum

SEARCH

MENU NAVIGATION