장음표시 사용
131쪽
pthetoriren artem esseprobat resimoniaprimum, non oratoνun miao ,verumetiamphilosophorum e is ex comparatione aliarum aditium, a minaνi Demo nem capitis a d finitione aim, alari, medio vero tredecim auem oppugnantium obiectio, ' nas interjεris,'easdem refutat, quε sunt huiusmodit Non esse aν. ' rem,quod a naturasis,quoniam natura sola εxeνcitatione , non etiam arte iuuetur:rhetoricen esse eiusmodit ergo non asse aream. Settindo, hii quod ex arte fiat, ante Artemfuisse: atqui oratis. nes ante artem fui ergo, e,c. Tertio, Non esse arris,quo aetant
qui non didicerinteat qui oras schinem H Demadem qui mu,sidicerant:igitur. Leuario, omnes artes habere materiam, rhero. νicen non haιeνε:ergo. minio, Nullam artem assentiri falsis v, nionibus, rhetoricen sextiride=go. Sexto, Omnes artes habero nempropositum, rhetoricen non habererergo. Septimo, Artessiti quando Em sunt consequuta, rhetoricen nesciritergo. Octauo, Non es artem qua virluviatur, rhetori enuti e ergo. Nono, Nullam artem ess sibi contrarian orhetoricen esse een rariam ριν- so. Deelmo, Nullam art m destruere quod eceris. idaeeid νι νhatoνiea re o. Undecimo, Nullam artem doeere dieenda vindieandaridaeeidere rhetoricae ergo. Duodecimo, Artes non inopi. nisuibus esse,sed inscientia, rhetoricen esse in opinionibu deust. Decimoreνrio, Nullam artem oppugnare diuerso tempore quodH fendarito id accidere rhetorices ver cergo Lum omnes eaualiaris. nas refellit,aut propositi nem assun prionemve negando e vel ἀ- stinguendo , is quod ambiguum erar morpretandodaut conclusiι.
nem non expramississequi sendenis. FInis non erit, si ex patiari parte in hae,&Indulgere vols.ptati velim. Transeamus igitur ad eam quaestionem qua sequitur, an rhetolice ars sit. Quod quidem adeo ex iis qui
praecepta dicendi tradiderunt.nemo dubitauit, ut etiam ipsi librorum titulis testatum m scrip ros eos de arte rhetorica: Rhetorita. Cicero vero etiam quae Rbetorice vocetur, esse artificiosam eloquentiam dicat. Quod non oratores tantum vindica iunt, ut studiis aliquid suis piaestitisse videantur: sed cum his philosophi & Stoici&Pei l atetici plerique consentiunt Ac medubitasse confiteor, an hanc patrem quastionis tractandam pu
132쪽
remotus hominis, ut fabricandi quidem,& texendi , & e luto an sit ars. Vasa ducendi artem putet: rhetoricen autem , maximum ac ' Pulcheriimum ut supra diximus o opus, in tam sublime fastigium existimet, sine arre venisse y Equidem illos qui conrra disputarunt,non tam Id lensisse quod dicerent, quam eXercere ingenia inateriae difficultate credo volui Te s sicut Polycra tem cum B :i sitim laudaret, & Clytemnestram: quanquam is, quod ius dissimile non esset, composuisse orationem quae cithabita conti a Socratem dicitur. Qu idam naturalem esse Thetoricen volunt,& tamen adi iuuari exercitatione non dinfitentur: ut in libris Ciceronis de Oratore dicit Antonius, ob - Liba. seruatiotremq iandam esse . non artem. Quod non ideo, ut pro Vero accipiamus, est posioum,sed ut Antonii persi a seruetur, qui dissi nutatot artis fuit. Hanc autem opinionem habuit e Lysas videtur: cuius sententiae talis defensio est, quod indocti & barbari& serui pro secum loquuntur , aliquid dicant simile principio nartent, probent , resutent, & quod vim habeat epilogi deprecentur Deinde adiiciunt illas verborum cauillationes. Nihil quod ex arte fiat,ante a Item fit se atqui dixiste homines pro se, R in alios semper : doctores artis, sero iam Sc c rca Tisiam & Coraca primum repertos. Orationem igitur ante artem fuisse, eoque artem non esse. Nos porro quando coeperit huius rei docti ina , non laboramus: quanquam apud Homerum.& praeceptorem Phamicem tum agendi tum etiam loquendi, & oratores plures, &omne in Iliad. tri bus ducibus orationis genus,& certamina quoque propo- Iliad. 18 sea Eloquentiar inter iuuenes, inuenimus : quin in caelatura Iliad.
clypei Achillis & lites sunt,&actores. Illud admonere satis
aest, Omnia quae ars consummaiierit, a natura initia duxissee Medicina aut tollatur medicina, quae ex obse luatione salubrium atque unde his contrariorum reperta est ; & ut quibusdam placet, tota constat experimentis. Nam & vulnus deligauit aliquis antequam haec ars esset:&febrem qu ete&abstinentia, non quia rationem videbar ed quia id valetudo ipsa coegerat, mitigauit Nac Fabrica sit ars: casas enim primi illi sine arte fecerunt. NecM Isica:cantatur ac satra ur per omnes gentes aliquo modo tIta si Rhetorice vocari debet sermo quicunque, fuisse eam antequam esset ars,confitebor Si vero non quisque loquitur, orator est.&rum non tanquam oratores loquebanturenecesse est Oratoresti factum arte , necaute artem fuisse fateantur.
133쪽
1oo M. FAB. Qv INTI L. INSTIT. Quo illud quoque excluditur qliod dicunt, Non esse artis id
quod faciat qui non didicerit drcerea . tena homines , &qui non didicerunt. Ad cuius rei confirmationem afferunt De
al. didi- falso Nam neque orator esse q: i n. n dicit potest:& hos se cit. Io potius quam nunquis m dlata iii quis dixerit: quanquam
Hilchides ab initio sit versa' u S iti lit. I S, quas pater eiuS etiam docebat: Demadem neque non d uia iste certum sit, &continua dicen d; cxerc r t. opo uo rani iam . quantuscunq; post- eat 'it , fecis . Nam i a po ent istinuiti discendi genus est. praestantiorem, si da Uic ilet, tuticium fuisse duere licer. - Neque enim orationes stribere et ausus, ut cum multum valuisse indicendo ciam. S.At isto cle S, ut ait, quaerendi gratia, quaedam subtilitatis tuae argumenta excogitauit in Gryl- Io:iadi dem&deat te Iheloiuarr.iSlibi os serapsit , &ineo-Tum pii monon artem solum ean. fatetur . sed ei particulam ciuilitaris, sicut Dialccticis, assignat. Multa C itolai. sc mra, multa Ria odius Athenodo ius Agnon quidem de tradi r tibi inserit tione ipsas dein, qua rhe Lot: ces accusation m piciti Lius est. Nam dc Epicu O, qui disciplinas omnes fugi, , nihil miror Hi complura dicunt, ted ca paucis locis dicta. I aque
potentissimis eoium breuiter occuriam, ne in ii fini'. rn qu sist stio euadat. Pri ira his a gumen alio ex mare Ii ac st. Omnes enim artes aiunt habere materiam, quod est verum ζRh et orices nullam csse propria in quod cile nisum in sequetit . b. sprobabo. Alteracst calumnio,nullam artem fit sis assentiti opinio.
nibus,qiara conitu ui sine praeceptione non possit, quae sen- per vera sit. rhetoricen asscnti rasa, sis : non esse igitur artem. Ego Rhetoricen nonnun raram d cere falsi. p o veris confite.
bor, sed non ideo in falsa quoq; esse Opimone conccdani: quia longe diseriam est, ipsi quid videri, S: ut alii videatur, c fficere,
L u. tib 3. 3 imp -rutor fauis utitur saepe: ut Hannibal, cum inclu-rerris De - sus a Fabio, laimetis circa cornua boum deligatis, incensisq; , dis. pernoct mmaduersos montes agens armenta, speciem hosti abeuntis exercitus d dit: scd illum fefellit, ipse quid vetum De , non ignotauit Nec vero T heopompus Lacedaemo-Boc scri 3r o eum ti ermutato cum uxore hac itu c custodia ut mulier in Melpo- euasir, falsam de se opinionem habuit, sed custodibus pra- ene He buit. Item Otator cum fallo utitur pro Vero, scit esse falsum,
Niι- σEoque septo vero ut . non ergo Dasam habet ipse opinionem,
134쪽
ORATORIAR. Lis. II. CAP. XVII. Iur Rhetor7ea sed Allit alium. Nec Cicero ei, se tenebras offudisse iudici- - sit arsis bus in caussa Cluentii gloriatus est, nihil ipse vidit. Et pictor ' - - cum vi ariis suae efficit, ut quaedam em mere in opere, quaedare cessisse credamus, ipse ea plana esse non nescit. Aiunt et- Φ. e. 6. iam, omnes artes habere finem aliquem propositum, ad quem Ciceronis tendant: hucic modo nullum esse in Rhetorice , modo non V nugo- praeitari eam qui promittatur. Mem utitur. Nos enianem iam ostendimus, & quis ellet diximus, praestabit hunc semper ora ror, semperenian bene dicer. Firmum autem hoc quod opponitur, aduersus ecffortasse sit , qui persuadere finem putarunt Noster orator aisque a nobis finita, non sunt posita in euentu. Tendit quidem ad victoriam qui dicit: sed cum benedixit, etiamsi non vincat, id quod arte continetur, effecit. Nam &GvBERNATOR vult silua nauern portum peruenire: si tamen tempestate fuerit abreptus , non ideo minus erit gubernator, dicetque notum illud, Dum clauum rectum teneant. Et medicus sanitatem aegri petit: si tamen aut m letudinis vi, aut intemperantia aegri, aliove quo casu summamini
non contingit. dum ipse omnia secundum rationem secerit, Er j. rnmedicinae fine non excidit. Ita Oratori bene dixisse finis est. C- s. Nam est ars ea, ut post paulum clarius ostendemus, in actui 28. posita, non in effectu. Ita falsum erit illud quoque quod dici- Ubi ex Eu-tur, A R T E s scire quando sint finem consecutae, rhetoricem ratopstet nescire. Nam se quisque bene dicere intelligit. Uti etiam vitiis rhetoricen, quod ars nulla faciat climinantur: quia & Ll-rt ert. sum dicat.& affectus moueat. Quorum neutrum est turpe, C 'sem Cum ex bona ra Pone proficisci tui rideoque nee vitium. Nam Mendaciudi mendacium dicere , etiam sapienti ai quando concessum dicere ut est: Sc affectus,si aliter ad aequitatem perduci iudex non pote q*μπέ quo rit,necessario mouebit orator. Imperiti enim iudican r, & qui frequenter in hoc ipsu in salien d luor,ne errent. Nam si mihi sapientes iudices dentur,sipientum conciones, atq; Omne concilium nihil inuidia valea , nihil gratia, nihil opinio praesumpta, nisi que testes e perquam si exiguus eloquentiae lOCus. qui prope in sola dele statio nepc nati. r. Sin & audientia mobiles animi,& tot malis obnoxia vi ritas: arte pugnandum est,&adh benda quae prosunt. N. cen m qui ricta via depulta tasus est, reduci ad eam nisi alio flexu potest. Plurima vero ex eo contia rhetoricen cauillatio est , quod ex utraque caussae , parte dicariu . Inde haec, Nullam esse a tem sibi contrariam , Rhetoricen esse contrariam sibi. N ullam artem
135쪽
mistmodo struere quod effecerit: aecidere hoc rhetor ces operi. Item seu vitia. Aut dicenda eam docere,aut non dicenda. Itaque vel per hoc lnon csse artem , quod non dicenda praecipiat; vel perhoe, quod cum dicenda praeceperit, etiam contraria his doceat. Quae omnia apparet de ea Rhetorice dici. quae sit a bono viro atque ab ipsa virtute seiuncta: alioqui ubi intuita caussa ibi rhetorice non est: adeo ut vix ex admirabili quodam casu possit accidere, ut ex utraque parte orator, id est vir bonus, , dicat.Tamen quoniam ho e quoque in rerum naturam cadit, lς ut duos sapientes aliquando iustae caussae in diuersum tra- lhant, quando etiam pugnaturos eos inter se , si ratio iraduxerit, credunt , respondebo propositis: atque ita quidem, ut appareat haec aduersus eos quoque frustra excogitata, qui malis moribus nomen oratoris indulgent. Nam rhetorica - non est contraria sibi. Causa enim cum caussa, non illa secum
ipsa componitur Nec si pugnet inter se qui idem didicerunt:
idcirco ars,quae utrique tradita est, non erit. Alioqui necarmorum , quia saepe gladiatores sub eodem magistro eruditi, linter se componuntur. Nec gubernandi, quia naualibus praediis gubernator est gubernatori aduersus. Nec imperatoria, quia imperator cum imperatoIe contendit. Item non euertit opus Rhetorice quod efficit. neque enim positum a se argu- . mentum l olui rorator, sed ne Rhetorice quidem : quia apud
eos qui in persuadendo finem putant, aut si quis lut dixi castas,duos inter se bonos viros composuerit , verisimilia quaerentur. Non autem si quid est altero credibilius, id ei contrarium est. quod suit credibile. Nam ut candido candidius, &dulci dulcius non est aduersum cita nee probabili probabilius. Nec praecipit unquam non dicenda, nec dicendis contraria; sed quae in quaque caussad cenda sunt. Non semper autem, etiamsi frequentissime,luenda veritas erit, sed aliquando exigir communis utilitas, ut etiam falsi defendantur. , Ponuntur hae quoque in secundo Ciceronis de oratore litabro contradictiones, Artem earum rerum esse quae sciantur. Gratoris omnem acti 'nem opinione non scientia contineri:
quia & apud eos dicat qui nesciant, & ipse dicat aliquando quod nesciat Ex his alterum, id est an sciat iudex de quo dicatur, nihil ad oratoris artem alteri respondendum , Arsearum rerum est quae sciuntur. Rhetorice ars est bene dicendi, bene autem dicere icit orator. Sed nescit an verum sit quod
'aI. Nι hi dicit. Nam hi quidem qui ignem aut aquam, aut quatuor
136쪽
siiqe eum 'ORATORIAR. Lix II. CAp. XVII. Ioselementa, aut corpora insecabilia esse, ex quibus res omnes Rhetoriea imitiam duxerunt, tradante nec qui interualla siderum,& me si ars.suras solis ac teri a colligunt: disciplinam tamen suam, artem voeant Quod si ratio efficit, ut haec non opinari, sed propter vim probationum scire videantur:ea d. m ratio idem praestare oratori potest. Sed an caussa vera sit, nescir. Ne medicus quidem acidolorem capitis habeat qui se pati dicet , curabit ta- mea tanq iam id verum sit,& erit a rs medicina. Quid quod Rhetorice non utique propositum hacet semper vera dicendi, sed semper veti similia Z scit autem esse verisimilia quae dicit. Adiiciuathri qui contra sentiunt, quod saepe quae in aliis litibus impugnarunt actores caussarum, eadcm in aliis defendant. Quod non attis, sed hominis est vitium. Haec sunt praecipua quae contra: heto licen dicantur : alia & mino tamen ex his fontibus derivata. Confirmatur autem eam esse artem, breuiter. Nam siue ut Cleanthes voluit a sest potestas Aviam ac ordinem efficiens : esse certe viam atque ordi-- runem in bene dicendo nemo dubitauerit: siue ille ab omnibas fere probatus finis obseruatur, artem constare ex piae cepti C-nibus consentientibus do coexercitatis ad sinem vitae utilem: se, ipsis biam ostendimus nihil non horum in Rhetorice inesse. Quid i νυμ υ - qqod δι inspectione&exercitatione , Vt arxes caeter e , gitur, Donat 3 Nec potest ars non esse,si ars est dialectice. quod fere testas via, constat: cum ab ea specie magis quam genere differat. Sed id. 7,ονῶ- nec illa omittenda sunt, qua in re alius se inartificialiter, alius n. artifici liter gerat, in ea esse artem : &in eo quod qui didice. rir, mi lius faciat quam qui non didicerit, esse artem. Atqui non solum d qctus indoctum , sed etiam doctior doctum in
rheto taces opere .perabit: neque essent eius alii r tam multa Praecepta, Latmque magni qhridbcerent. Id quod cum omni-b us confitenduin est, iam nobis praecipue, qui rationem docendi a bono viro nou separamus.
Generalis artium diuiso, ct ex quibus t rhetorica.
137쪽
Um sint autem artium aliae positae in inspectione, id est, cognitione & aestimatione rerum, qualis est Astrologia, nullum exigens actum, sed ipso rei cuius studium habet, iα-tellectu contenta, quae vocatur: Aliae in agendo, quarum in hoc fin sest,&ipso actu perficitur, nihilq; post actum
peris relinquit,quae σπακτκη dicitur, qualis est saltatio: Aliae in effectu, quae operis quod oculis subiicitur, consummatione finem accipiunr, quam πηιηπῖκ appellamus, qua bs en p ctura: fere iudicandum est Rhetorie ea in actu consistere. Hoa
enim quod est ossicii sui peificit;atque ita ab omnibus dictum
est. Mihi autem videtur etiam ex illis eae teris artibus multum assumere. Nam&potest aliquando ipsa res, inspectione esse non finem contenta. Erit enim Rhetorice in oratore etiam tacente e M si accipiunt. desierit agere , vel proposito vel aliquo casu impeditus. non magis desinet esse orator,quam Medicv s, qui curandi fecerit finem. Nam est aliquis,ac nescio an maximus etiam exsecretis studiis fructus,ac tum pura voluptas literarum, cum ab actu, id est opera recesserunt & contemplatione sui fruuntur.
Sed effective quoque aliquid simile scriptis orationibus, vel historiis i quod ipsum opus in parte oratoria merito ponimus consequetur.Si tamen una ex tribus artibus habenda sit,' at atque quia maximus usus actu continetur, atque 'in eo frequentisi est in eo sima,dicatur activa, vel administrativa. Nam&hoe eiu demfre q. siue rei nomen est.. a eL tuae. dicatur.
Consummatum oratoremferi non posse, nisi ars eum natura ἐungatur , contendit: naturam quidam eas distrahi ορον-
rear, arte meliorem esse. Si etiam ex aquo adsint medioeria πινα que,pim adhuc incere naturam. Profectos veνoplus arti debeνε
Damnatura. similitudinibus a re rustiea ct saluaria sumptis istUrat. SCio quaeri etiam , Naturane plus ad eloquentiam conferat, an doctrina. Quod ad propositum quidem nostri operis nihil pertinetonec enim consummarus orator nisi ex utra que
138쪽
. ORATORIAR. LIB. II. CAP. XX., iiιti. que fieri potest, plut imum tamen referre arbitror , quam esse Rhetori ea in laoc loco qlia ilione velimus. Nam si parti virilibet Omni .an Virtus. no alteram detrahas , natura eriam sine doctrina multum va- --. iore, iis leb t, doctrina nulla esse sine natura potet tr. sin ex pari coci Ast: olei ant in mediocribus quidem viri I maius adhuc naturae cream ha ca dam esse momentum, consummatos autem plus doctrinae de- apellida bere quam naturae putabo ; S I C v Υ terrae nullam fertilitatems; postici habenti: nihil Optimus agricola profuerit : e terra uberi utile satiatin aliquid etiam nullo colente nascetur. At in solo Decundo si aera pluscultor quam ipsa per se boni ras soli essicier. Et si Praxite- Vid. min. . ual ,ἀ yes signum aliquod ex molari lapide conatus esset exculpere, 38. e. 8 usques PAErium marmor mallem rude: at si illud artifex expolisset, tibii, te plu in manibus fuisset, quam in marmore. Denique Naturabu, rei 3 'ateriae,ars doctrinae est. haec fingit, illa fingitur. Nihil ars 'ectiores materia: materiae etiam sine at te pretium est. Λis summa, aetate:l materia Optima m lior. pedita, uas m
a Itolearum sententia rhetorieen illam bene dicendiselantiam
non autem Methniam, aut maraotechniam. caeotechniamve,
quib- homines vela suam impud. ntiam velfluisitiam, aut etiam improbitatem abutuntur virtutem esse probar, qu bi in dicendu ct non diten consonet, qua prima sua facultat emin in optimum fuem a natuνa trahat et Adiungit etiam argumen-rum pari: ct quo disserat a dialectiea, ex Zenone explic t. Amareria quam tractat, qua nullaesi citνa senesorum ne inhone nessorum, iussi iniusti , virlatumque omnium ct vitiarum frientiam. Ab actione rhetisse, qua frequenter inter tumultus fore sudinem desideret. A minori, ex comparatione brutorum, in quibus inesse virtus dicitur. Ullimo loco obiectionem ce homine, robo, qM interdum ex arie dieat, soluit a simili.
I Lia quaestio est maior, An ex mediis artibus , quae neq; lau
dari per se, neque vituperari possunt. sed utiles aut secus secundum mores utentium fiunt habenda sit rhetorice r An sit, ut compluribus etiam philosophqrum placet, virtus. Equi dem illud quod in studiis dicendi plerique exercueruntia ex-
ex cerat,aut nulla artem,quae ατε ιν nominatur, puto multos
enim video, sine ratione, sine literis, qua vel impudentia vel
139쪽
iec M. FAB. Q VINTI L. INsTIT sames duxit,ruetes aut malam quasi a tem, quam dicimus. Nam&fuille multos,&esie nonnullos ex: stimo, qui facultatem dicendi ad hominum perniciem conuerter ut, Ματι οπιχ νια, quoque est quaedam, id est superuacua artis imitatio, quae nihil sane nec boni nec mali habeat, sed va.
num laborem : qualis illius fuit qui grana ciceris ex spatio distante missa, in acum eontinuo & sine frustratione insere. bat et quem cum spectasset Alexander. donasse dicitur, eius.
dem leguminis modio. Quod quidem praemrum fuit illo
opeie dignissimum. His eroo comparando Sexistimo, qui . in declamationibus , quas elle veritati dii simillimas volunt, aetatem multo studio ac labore consumunt. Verum hae equam instituere conam ut,&cuius imaginem animo concepi' mus, quae bono viro conuenit, quaeque est vera Rhetorice,
virtus erit Quod philosophi quidem multis & acutis conclusionibus colligunt: mihi vero etiam planiore ac propriini nostra ' pi Ob Uone videtur esse perspicuum. Ab illis ha:
ducuntur, Si consonare sibi in faciendis ac non faciendis. virtutis est,qoaepars eius prudentia Vocatur, eadem in dicendis ac non dicendis erit. Et si virtutes sun r. ad quas nobis etiaantς quam doceremur, inItia quaedam ac semina sucit concessa natura rvt ad iustitiam, cuius rusticis quoque ac barbaris apparet aliqua imago e noscerie sic esse ab initio forma. tos, ut posternus orare pro bonis, etiam si non perfecte , in. ' men ut inessent quaedam ut dixit se iniua facultatis, manifestum est. Non eadem autem HIs natura artibus est, quae Vide Cie. a virtute lant remotae, Itaque cum duo sint genera Oiatio. a. de . innis, altera perpetssa, quae Rhetorice dicitur: altera concisa,
quae Dialectice: quas quidem Zeno adeo coniunxit, ut hanc inParti. compressae in pugnum manus, illam explicitae diceret simi. Dialecti- lem, etiam disputatrix virtus erit:adeo de hac, quae speciosior caro, Rha - atque apertior est, nihil dubitabitur. Sed plenius hoc idem rarieas dis atque apertius intueri ex ipsis operbus volo. Nam quid Ora- ferai m. tor in laudando faciet, nisi honestorum ac turpium peritusZaut in suadendo, nisi utilitate proposita&peris ecta aut iaiudieiis , si iustitiae sit ignarus y Quid ' non fortitudineat
postula pres eadem, cum saepe contra turbulentas populi minas, saepe cum periculosa potentium offensa, nonnunquam, ut in iudicio Miloniano , inter circunfusa militum arma dicendum sit; ut si virtus non est, ne perfecta quidem esse possit
oratio. Quod sica in quoque animalium est viIrus, qua prae
140쪽
mes: u γORATORIAR. LIB. II. CAP. XXI. ro stat caetera vel pleraque, ut in leone impetus, in equo velocitas: hominem porro ratione atque oratione ex cullere Laete- Iis certum est : cur non tam in eloquentia, quam in ratione
Virtutem eius esse credamus 3 Recteque hoc apud Ciceronem disserit Crassus. Est enim eloquentia una quaedam de summis virtutibus. Et ipse Cicero, in sua persona, cum ad Brutum in epistolis , tum aliis etiam locis, viri utem eam appellat; At prooemium aliquando δc narrationem dicit malus homo, &argumenta ,sic, ut nihil sit in his requirendum. Nam &latro pugnabit acriter, virtus tamen erit fortitudo.& tormenta siue gemitu feret malus seritiis , tolerantia tamen doloris Iaude sua non earebit. Multa fiunt eadem, sed aliter. Sassicitant igitur haec,quia de utilitate supra tractauimus.
, ARGUMENTUM. 3Varias da maueria Rhetorices opiniones reeanset, Heentib- alias eam orationam esse, aliis argumenta persuasibilia, quastionas ciuiles aliis.alis raram ωiram, alii popter aliqua virtutum, 'D- cum ei in Ethieo assigna sim. Es eon ludit omnes resaddisendumor torisubiectaκ, materiam rhetorices esse. Probat autoritate S c μνω in Gotata se Phadro, ese Ciceronis inde oratoνe. Hincv -νiστε obiectionessoluit: m ul Uticem eam esse materiam, circa quam
merse ur ct alim quod admittis. Nam idem fieri ostenῶν in min ributa aνtibin binarchitectonice, sesculptura, at etiam inpar, dialectieab da bono utiliis honesto disputara, nonphilosophi modo. sed etiam oraetoris esse oonium autem rerum ita demum pepitum esse debera, τι cum illa ab aνtificibuε aeeeperis eognouerit, da illis longo meliuι ipsis arti .m dieas. Di alunam de instru mento in librum duoritimum dissert. MAxeriam Rhetoriere quidam clixerunt esse orati
quam sententiam ponit apud Platonem Gorgias. si ira accipitur, ut sermo quacunque de re compomus,
Quiae accΙpitur, ut termo quacunque de re compositus, dica-xur oratio; non materia, sed opus est: v t statuarii, statua. nam ει oratio essicitur at te, sicut statua. Sin hac appellatio neverba
ipsa significari putamus, nihil haec sine rerum substantia faciunt. Quidam argumentipersuasibilia: quae & ipsa in partesiam operis.&arte fiunt,&materia egenr. Gidam ciuilesquet stione : quorum opinio non qualitate, sed modo errauit. Est