장음표시 사용
181쪽
r g M. FAB. INTI L. INsTIT. species sunt partium. Nam fas, iustum, pium, aequum, Ebet. νd ma suetum quoque, sic nim sunt interpretati το-, talu M. & si qua adhuc adiicere quis eiusdem generis velit, iubiici uossunt honestat . An sit autem facile , magnum, iucundum, siue periculo , ad quaestionem pertinet utilitatis: qui loci oriuntur ex contradictione, Est qui em utile,sed ΦLncile parum iniucundum,peIiculosum. Tamen quibusdam videtur esse nonnunqnam de ilicunditate sola consultatio, lut si de aedificando theatro , instituendis ludis, deliberetur. Sed neminem adeo solutiim luxu puto, ut nihil in caussa suadendi sequatu piae ter voluptatem. Praecedat enim semper laliqv.d necesse est, vi in ludia honor deorum, in theatro non inutilis laborum remisso, d formis & incommoda turba ,si id non sit, conflictatio e &nil illo minus eadem illa religio, cum theatriam veluti quoddani libus sacri templum vocabimus. Saepe veto Sc utili a tem despiciendam esse dicimus, ut is honesta faciamus . vicum alis Opiterginis damus consilium, vi ome ne se hostibus dedant, quanquam perituri sint nisi fecerant. Iib. tio. Et ut illa honest: s praeserimus : vicum suademus ut belloΡu Liu. d e. nico seruia mentur. Sed tamen neque hic plane conee-3.M. A. dendum est esse id inhonestum d libet os mim natura omnes,& eisdem constare elementis,&fortasse antiquis etiam nobi
libus ortos, dici potest: & illic ubi manifestum pe leuium
est, opponenda alia : ut crudeli PS etIam perituros assi inremus, fise dediderint. siue hostis non seruauerit fidem , siue Caesar vicerit, quod est vero similius. Haec autem, quae tantum in ter se pugnant. plerunque nominibus deflecti solent. Nam & utilitas ipsa expugnatur ab iis qui dicunt non solum potiora esse honesta quam utilia, sed ne utilia quidem esse quae non sint honestae & contra, quod nos honestum , illivanum ,ambitiosum, stolidum, verbis quam reprobabilius vocant. Nec tantum inutilibus comparantur utilia, sed in . ter se quo qne i pia .' Vt ex duobus eligamus, in altero quid Platariis sit magis, in altero quid sit minus. Crescit hoc adhuc.
PomMu. . Nam IntcIim triplices etiam suasoriae incidunt i ut eum Pompeius deliberauit. Parthos, an Africam, an Argyptum peteret. Ita non tantum virum sit melius, sed quid sit optimum, quaeritur Itemque contra. Nec unquam incidet in hoc genere materiae dubitatio rei quae undique secundum nos sit. Nam ubi conti adicitioni locus non est , quae potest
esse caussa dubitandi Ita fere omnis suasoria nihil est aliud quam
182쪽
. ORATORIAR. LIB. m. CAP. VIII. I , quam comparatio. Video dumque , qti id consecuturi si-De suaso-mus, Apiri quid: ut aestimari possit, plus in eo quodpe. Ha Dei i-timus, si commodi : an vero in eo per quod petimus, in commodi. ERutilitatis Sc in tempore quaestio, Eserit, sed&Prολ-
non nunc. Et in loco, Et in persona, nin popocta.
cortrahos. Et ingenere agendi, Et in modo, Neu id tantum. Sed personam saepius decoris ratia inlliemur, quae&in nobis, & in iis qui deliberant, spectanda est. Ita 'ue quamuis exempla plurimum in consiliis possunt, quia
facillime ad consenti cadum lio in ines ducuntur experimen-
eis : refert tamen quorum authori as, Ac quibus adhibeatur. Diuersi sunt enim deliberantium animi. duplex conditio. Nam consultant aut plures, aut singuli: sed in utrisqued s. tiarentia : quia&in pluribus multum interest, Senatus sir, an populus: Romani, an Fidenates: Graeci, an Barbari αin singulis. Cato, petendos honores suademus, an C. Mario e de ratione belli Scipio prior, an Fabi his let. beret. PrΟ- inde intuenda, sexus, dignitas, aetas. Sed mores praeeipue
discrime adabuit. Et honesta quidem honestis sua jere facillimum est: si vero apud turpes redia obtine e conab mur, ne Vuleamur exorobrare diuersam vitet sectam, cauendum est. Et animus delibetantis , non ipsa h nelii natura, quam ille nocirespicit, promouendus: sed laude, vulgi opinione,&si pis rumproficiet haec vanitas, secutura ex his utili rate:aliquanro vero magis 'bi ieiendo aliquos, si d uersa fecerint, metus Nam praeter id quod his leui sumi cuiusque animus lacillime terretur, nescio a a etiam naturaliter apud plurimos plus valeat
malorum timor, quam spes bonorum , sicut facili're sdem turpium quam honestorum intelle istus est Aliqua 'do bonis
quoque suadentur parum decora, dantur parum bonis consi
i lia, in quibus ipsorum qui consulunt, spectatur utilitas. Ne me fallit quae statim cogitatio subire possit legentem. Hoc
e go praecipis &hoc fas putas Poteiat me liberis erat Cicero, qui ita serψit ad Brutum Proposit splurimis quae noneste 'suaderi Cae ari possunt,simne bonus vir si haec suadea 'Minime. Suasoris enim finis est viil tas eius eu qnisque suadet. Aerecta sunt : quis negat sed non cit semper rectis in suadendo locus. sed quia est altior quaestio, nec tantum ad suasorias per
tinet, destinatus est mihi hic loeus duodecimo, qui summus futurus est, libro Nec ego quicquam fieri turpitet velim,ve. 'xum interim haec veI ad scholarum exercitataωnes pertineae
183쪽
rso M. FAB. Qv INTI L. INSTIT. 'credantur. nam & Ι Ninebo RuM ratio noscenda est, ut melius aequa tueamur. Interim si qu:s bono inhonesta suadebit, meminerit non suadere tanquam inhonesta, ut quidam declamatores Sextum Pomp. ad piraticam, propter hoc ip iam,
quod turpis & crudelis sit, impellunt: sed dandus illis deformibus eoior, idque etiam apud malos. NEC enim est quisquam tam malus, ut malus videri velit. Sic Catilina apud Sallust. loquitur, ut rem lceleratissimam non malitia, sed indignatione videatur audere. Sic Atreus apuσVarum
Quanto magis eis quibus cura famae fuit, conseruandus est hic vel ambitus Quare & cum Ciceroni dabimus construm Vt Alitonium roget, veletiam ut Philippicas cita vitam pollicente eo P exurat non cupiditatem lucis allegabimus: haesenim si valet in animo cius, tacentibus quoque nobi S Valet. sed 't se reipublicae seruet, hortabimur. Hae illi opus est occasione, ne eum talium precum pudeat. Et Caio Caesari suadentes regnum, assirmabimus stare iam rempublicam nisi v nole- gente non posse Nam quidere nentia deliberat, id solum quaerit,quo modo quam minimum peccarevideatur. Multum
refert etiam quae sit persona suadentis: quia antea sta vira,siol-Iustris fuit, aut clarius genus, aut aetas, aut fortuna, affertex re istationem. PR v IDENDvM est, ne quae dicuntur, ab eo
qui dieit, dissentiant. At his eontraria summissionem quendam modum postulant. Nam quae in aliis libertas est, in aliis licentia vocatur. Et quibusdam lassicit autoritas, quosdaxario ipsa aegre tueturadeoque longe mihi dissicillimae videntur Prosopopoeiae, in quibus ad reliquum Suasoriae laborem accedit etiam personae dissicultas. Nanque idem illud alitet Caesar, aliter Cicero, aliter Cato suadere debebit. Vtilissima vero haec exercitatio, vel quod duplicis est operis, vel quod poetis quoque, aut historiarum futuris scri toribus pluri-
rhum v nfert; verum& oratoribus necessaria. Nam sunt mulistae a Graecis Latinisque composilae orationes, Hibus alii uterentur, ad quorum conditionem vitamque aptanda quae δicebantur fuerunt. An eodem modo cogitauit, aut eandem personam inquit C cero cum scriberet Cn. Pompeio, & cuin C. Appio, caeteritae 3 ac non un'uscuiusque eorum fortunam. dignitatem, res gestas intuitus, omnium quibus vocem dabat. etiamamaginem expressit' ut melius qu. dem , sed
tamen ipsi dicere viderentur, Neque enim minus vitiosa est
184쪽
oratio, si ab homine, quam si a re cui accommodari debuit, Himdet ideoque Lysias optime videtur in iis quae scribe Bit indoctis, seruasse veritatis fidem. Enimuero praecipue declamatoribus considerandum est , quid euique persona: M PVolo
conueniat i qui paucissimas controuersias ita di eunt ut aduocati: plerunque filii, patres, diuites, sene S, a peri, lenes, auati: denique superstitiosi, timidi, derisores fiunt : ut vix comoediarum actoribus plures habitus in pronuntiando eoncipiendi sint, Dam his in dicendo. Ouae omnia videri pos-
sunt Prosopopoeiae, quas ego suasoriis iubiecis quia nullo a- Iio ab iis quam persona distant. Quanquam haec aliquando etiam in contio uersias ducitur, quae ex historiis com-Positae, certius agentium nota inibus continentui. Neque Homeri
ignoro plerunque exercitationis gratia poni & poeticas se . ει historicas, ut Priami verba apud Achillem aut Iyllae di- Vida Pluctaturam deponentis in concione. Sed haec in partes ce-tar. inducit trium generum in quae caussas divisimus. Nam dcro-la. gare, indαare, rationem reddere, & alia de quibus supra dictum est, Iarie, atque ut res vult,in materia iudiciali, deli-beiativa, demonstratina, subiicere solemus. Frequentissime vero inh1srtimur ficta personarum quas ipsi substituimus,otatione, ut apud Ciceronem pro Caelio, Clodiam &caecus
Appius,& hic Clodius fiates; ille in castigationem, hie inra
tionem amorum compositus alloquitur. Solent in scholis j fingi materiae ad delibetandum similiores controuersiis, ex utroque genere commistae: ut cum apud C. Caesiarem consultatio de poena Theodoti ponitur. Constat enim accusiatione& defensione caussae, quod est iudicialium proprium. Permista adtem est &utilitatis ratio, 'an pro Caesare fuerit occidi Pompeium: an timendum a rege bellum, si Theodotus sit occisus. an id minime oppertunum hoc tempore, & periculo- D sum, dc certe longum sit fututum. Quaeritur&dehonesto,de Theodoto ceatne Caesarem vitio Pompeii : ausit verendum ne peiorem Rhρtore. Laciat sua rum partium caussam, si Pompeium indignum mor . Plut r.in te fateatur. Quod genus accidere etiam veritati potest. Non vita Pom- simplex autem circa suasorias error in plerisque declamatoribus fuit, qui dicendi genus in his diuersum atque in totum illi iudiciali contrarium esse existimarunt. Nam& principia abrupta, &concitatam semper orationem, de in verbis essit -sionem ut ipsi vocant cultrum affuista uetunt, & earum breuiores v lique commentarios quam i udicialis materiae facere
185쪽
rsti M. FAB. Q v INTI L. INITIT. elaborarunt. Ego i orro ut prooemio video non utique opus esse suasoriis, p plei quas dix supra caussas r ita curim ti furiolo sit exclamandu,tion is, telligo: cum proposita coi sultatione rCgatus sente i. tiara , si modo e 1 t sanus, non qu Mitet.
sed quam maxime pol it ciuili & humano ivgressu mereri assensum deliberantis velit, Cu; autem torrens, &Vtique aequaliter concitata fit in ea dicentis ratio , cum vel praecipue moderationem rationen que consilia desidere tui N que ego negauerim saepius subsidete in controuersias impetum dicendi prooemio, narratioue, argumentis: quem si detrahas, id fere supererit, quo suasoriae c5stant verum id quoq; a 'qualius erit, ln5 tumultuosius atq; iurbidius Verborum aute magnificeb-tia non validius es asfretanda suas scias de elamantibus, sed contingit magis Nam&personae fere magnae fingςntibus placent, regum,principum, populi, senatus,& res ampliores. ita
cum verba rebus aptentur Ipso materiae nitore claresct nt Α-
Iia veris consiliis ratio est: ideoque Theophrastus quam maxime remotum ab omni asseel atione in deliberativo genere voluit esse sermonem, secutus in hoc autoritatem p Iaecepto ris sui, quanquam dissentire ab eo non timide solet. Nanque Aristoteles idoneam maxime ad scribendum demonstrativa, .roximamque ab ea iudicialem putauit : videlicet quoniam is rior illa tota esset ostentationis, haec secunda egeret artis, vel ad fallendu, si ita poposcisset vii Lias, consilia fide prudent aq; eonstat ent. Quibus in demonstrativa consentio. Nam&o- lmnes alii scriptores idem tradiderunt. In iudieiis autem consiliisque se eundum conditionem ipsius quae tractabitur rei, accommodandam dicendi credo rationem. Nam&Phdippicas Demosthenis, eisdem quibus habitas in iudiciis orationes, video eminere virtutibus Et Cic e ronis sententiae&conciones, non minus clariam quam en inaceusationibus ac defensionibus, eloquentiae lumen ostcndon l. Dicit tamen ide de suasoria, hoc modo, Tota autem Oratio, simplex&grauis, & sententiis debet ornatiore stequam v ibis. Vsum exemplo tum nulli materiae magis conuenire merito se: e omnes consentiunt, cum pisrunque Videantur respindere tu a praeteritis. halbeaturque expeti mentum
velut quoddam rationis restimonium. Brevitas quoque aut copia non genere materiae, sed modo constant. Nam ut in consi 'i splerunque simplicior quaestio est, ita saepe in caussis minor. omnia vera esse sc. et, siquis non orationes modo
186쪽
ORATORIAR. LyB. III. CAP. IX. Is 3 do,sed historias etiam: namque in his conciones atque sen-Partes , tentiae plerunque suadendi ac dissuadendi funguntur ossici Caussatulegete maluerit, quam n con mentariis Rhetolum consene Iudiciales.
Icere. Inueniet enim nec inconsiliis abrupta initia,& concita - α --ui
lius saepe in iudiciis lictum,&verba aptata re nus in utroque genere , & breuiores aliquanto caussarum orationes quam n entiarum. Ne tua quidem in his vitia deprehendet,quibus quidam declamatores laborant, quod&contra sentientibus inhumane corruitiantur , &ita plerunque dicunt, tan-quani ab iis qui deliberant, utique dissentiant: ideoq; obiurgantibus similiores suor, quam suadentibus. Haec adolescentes sibi seripta sciant, ne aliterquam dicturi sint, exerceri vel nit,& in desuescendis morent vi .Caeterum cum aduocati cae petitit in consilia amicorum, dicere sententiam in senatu, adere, siquid consulet princeps ; quod piaeceptis sortasse non credunt, usu docebuntur.
De partibus causarum iudicialium.
PErgit ad tertium genin omnium diFeissimum , quod osetis duobm eonstare intentionω ct depulsionu, ' partibus quinqjait, Prooemio, Narratione, Probatione, Resutatione, or Conclusione. Roudiat eos qui Parritionem, Propositionem, Exesum adii - .eiebant: quarum dua priores sub eonfirmetione eonrineantur. Ex eupum υeros inraussalla, esse adiurortu aut ornamentu partia ex qua egreditur: extraeaussasit. non est parto caussa. R futatio- nem inter partes retinet. Nee ut quidque primu dicendum, imprimum cogitandum. Ergo ante omnia intuendum , quod genitica μ. quid sitflatin, quidprosit, quidnoeeat, quomodo con mandum es confutandum. Deinde quomodo narrandum. Postremo quopacto exordiostperorationesit eoneiliandias iudax. Aos
igitur ordine institiendam materiam es , sed μνibendam eo quat pudiudicem dicimuι. Nunc de iudiciali genere, quod est praecipue multiplex,
sedc ficiis constat duobus, Intentionis ac Depulsionis. tu ius partes , ut plurimis autoribus placuit, quinque sunt, P vocem iv,Narratio Probatio, Refutatio, Peroratio. His ad-ecerunt quidam Partitionem, Propositione, Excessem: qu Ium priorea duae probationi succedunt. N am proponere 'ab
187쪽
rs4 M. FA8. Q INTI L. Ins TIT dem quaesis probaturus, necesse est: sed& eoncludere. Cur igitur si illa pars eaussae est, non & haec sit Partitio vero dispositionis est species, ipsa dispositio pars Rhetorices, oc pero
moes materias totumque earum corpus aequaliter fusa, sicut Inuentio&Elocutio.Ideoque eam non orationis totius par
tem unam esse credendum est, sed quaestionum etiam singularum. Quaenamque est quaestio, in qua non promittere pos fit orator quid primo, quid secundo, quid tertio sit loeo dicterus'quod est proprium partitionis. Quam ergo ridiculum est, quaestionem quidem speciem esse nionati ovis : partitionem autem quaest species quaestionis. partem totius orationisvocari'Egressio vero, veli quod usitatius e in coepit Excessiis,sue est extra caussam,' non potest esse pars caussae: si1ue estia caussa , adiutorium vel ornamentum partium est carunHI quibus egreditur. Nam si quicquid in caussa est: pars cauur
vocabitur: cur non a gumentum. similitudo, locus commi nis, affectus.exempla, partes vocenturi Tamen nec iis asset-tior qui detrahunt refutationem, tanqua D probationi subiectam, ut Aristotcles . haec enim est quae constituat, illa quz destruat Hoc quoque idem aliquatenus nouat, quod pro mio non narrationem subiungit, sed propositionem. Veriliae id facit,quia Propositio genus , Narratio species videtur I lhoe' non semper, illa vero semper dc ubique credit opu&eis: Verum ex his quas constitui partibus . non ut quidquepnanum dicendum, ita primum cogitandum est sed ante omnia intueri oportet, quod sit genus caussae r quid in ea quaeratuἴ quae prosint, quae noceant: deinde quid confirmandum sit, ac refellendum: tum quomodo natiandum. Expositio en inprobationurn est praeparatio : necesse vialis potest, nisi prius constiterit quid debeat de probatione promittere. Po n remo intuendum quemadmodum iudex sit conciliandus. N eqetenim nisi totis caussae partibus diligenter inspectis, scire possumus qualem nobis facere animum cognoscentis expediati seuerum an mitem, concitatum an remissum, aduersum gratiae an obnoxium. Neque ideo tamen eos probauexim, illscribem dum quoque prooemium nouissime putant. Nam :conferri materiam omnem oportet, & quid quoque loco iopuS, constare debet antequam dicere au rialibereor dia mes, ita incipiendum ab iis quae prima sunt. Nam nec Pingαε quispiam aut sinsere coepit a pedibus . nee denique A R s vli
consum ruribi unde ordiendum est. Qipd net aIioqui a
188쪽
ORATORIAR. LIB. ΙΙΙ. CAP. X. Issspatium compone trili orationem stylo, non fuerit Inonne nos Iudi Malisi haec inuersa consuetudo deceperit Inspicienda igitur materia controuer . est,quo praecipimus ordine, scribenda, quo dicimus. sarum gemε nera.
De Generibus Iudicialium tantrouer um. ' IC A P. X.
Gens Iudietati dixit esse multiplex: illudiam instaeus diui- ait 'rimam plicem,seeundam eoniunctam voc/M , qua et mmus turbifariam : aut esse uniingeneris, ut Repetundarum. μμι plurium visurii, ,homieidii quiόmteνtiumgenus adii/is compinativum,ad quod diuinationem is mutuas accusationes, θυε Anticaruενia dicuntur posse reduci ait:quarum duo sint generuetvnum quo litigatores idem erimen inuicem intiniant: ais r m quodiuινώ. Postremo, genera causa coenito, statum dilige rer inspiciendum mones. ψ . .
CAExerum cauta omnis, in qua pars altera agentis est, altera recusantis r aut unius rei controuersia constat, aut
plurium.Illa simplex dieitur, haec coniuncta' Vna controuersia est per se furti, per se adulterii. Plures aut eiusdem gene- vi , t in pecuniis repetundis aut diuersi, siquis sacrilesii si- 'mul&bomi eidii accusetur QAod nune in publicis iudiciis non aεcidir, quoniam praetor certa lege sortitur et Principum autem&Senatus cognitionibus frequens est, &populi suiri Psia ta quoque iudicia saepe unum iudicem habere multis & idiuersis formulis solent: nec aliae species prunt, etiamsi Unus c duobus duntaxat eandem rem , atque ex eadem causL pe-xet, aut duo b uno , aut plures a pluribus. quod accrdere inhaereditariis litibus interim scimus : quia quamuis inmuti tis pei sonis, caussa tamen 'a condiri O personarum . . quaestiones variaverit.Diuri sum his tertium genus, quod di- .citur Conaparativum, cuius rei tractatus in parte caussae ste quens est: ut cum apud centumuiros post alia quaeritur & hoc, .uter dignior haereditate sit.Rarum eli autem, ut in foro iudi cia propter id solum constituantur sicut diuinationes,quae
fiunt de accusatore constituendo,&nonnunquam inter dela- . . tores, ter praemium meruerit. Adiecerunt quidam nume o mutuam accusationem, quae ανπηντηγορία vocaturiatiis vid
licet succedere hinc quoque comparativo generi existiman-- . tibus:
189쪽
rrs M FAB. QIrNTI L. IN ST IT. Inuentio. tibus:eui similis erit petitionum inuicem diuersarum: quoὀω--,ω- accidit vel freqlaetitissime. Id si ipsum vocari debet αν nat τη-- γορίαι, sam propi ioca I et nomine duo exunt genera eius e al-: -.terum, quo litigatores idem climen inuicem intentant et al- , . terum, quo aliud atque aliud. Cui & petitionum conditio par est. Cu:n apparuerit genus caussae , tum intuebimur, neg'turne factum quod intenditur , an defendatur, an alio nomine appelletur,an a genere actionis xepellatur: unde suat status.
Quii sit Quassis, Ratio, Iudicario, Contimens, ct uuatenus necessaria.
stendit quiῖ extra iuricia quasio signifieat-duplicem aim in iudieiis aeceptianem, tum quid per reliqua qua statum praeedunt, . significariauransvent. Veri qua multo is simpliciua Demosi Urmat, qui ista omnia idem es υoluerunt i eum absurdismum
videatur, commorationis inparua momenta minutas partes
. concidendo consumere , quorum eognitio superuaeua fusu sit, siquid ineontrouersiam veniat, quid in eoinpsr quid veliscere aduersarius quidque nossuerimm diligentor insulti. HIs inuentis, intuendum deinceps Hermagorae videtat, Quid sit quistio, ratio, iudicatio, csit nen , d est, συνεχens Vis vel . xt a Iii vocant, firmamentum. Quaestio latius intel-1 M. Ilgitur, omius de qua in v tranquartem , vel in plures dici' credibilitet potest. In iudici utem materia duplicitet, accipienda est: Altero modo, quo dicimus multas quaestiones habere controuersiam, quo etiam minores omnes complectimur : Λltero, quo signifieamus summam illam in qua caussi vertitur. de hae nunc loquor, ex qua nascitur status , ΑΔΩ-etum sit, qn id factum sit, an recte factum sit. nas Hermagoras & Apollodorus & alii plurimi Scriptores proprie quaestiones vocant : Theodorus ut dixi capita generaliar si catillas minores aute illis pendeates, specialia. Nam & quaestio
190쪽
UR AT ORTAR. LIB. III. CAP. IX. Is nem ex quaestione nasci, &specten in species diuidi conue' Inuentio-.nit. Hanc igitur quaest: γnem v cluti principalem voca ato-nis parti-τημα. Rario aute inest qua in quod factum esse consstat, de- culae. fenditur. Et cur non Hamur codem, quo sunt usi fere limnes, --- exe molia r Orestes matrem occi du. hanc constat. dieir, se iuste fecisse: status erit qualitatis. quaestio , Aniuste fecerit. Tatio, quod Clytaemnestra maritum suum patrem Orestis oc-gidit.hoc α πιον dicitur. αννο φον autem iudicatio , An oportuerit vel nocentem matrem a filio occidi. Quidam diuise- Tutat acetiaν& α ἀιν, ut esset altera, propter quam iudicium costitutum est,ut occisa Clytaemnestra: altera, qua factum defenditur, ut oecisus Agamemnon. Sad tanta est circa verba dis- fetasio, ut alit.,ωσίαν caussam iudicii, - πον autem facti vocente , alii eadem in contrarium vertant. Latinorum quidam haec initium & rationem vocaverunt e quidam virunque eodem
nomine appellant. Caussa quoq; ex caussa, id est ιι πιον nasci videtur:quale est, Occidit Agamemnonem Clytaem- 'nestra, quia ille liliam communem immolauerat, dccaptiuam pellicem adducebat Iidem putant & sub una quaestione plu- , res eii erationes: ut si Orestes & alteram afferar matris necatae caussam,quod responsis sit impulsus Q u 3t autem cauilas fa- Ciendi, totidem iudicationes. Nam &haec erit iudicatio,aci re- Iudicaris i spori sis parere debuerit. Sed& una caussa plures habere.quae-i uiciti es&iudicationes ut ego arbitror potest e ut in eo quii cum adulteram di prehensam occidi ilet, adulterum, qui tum t cffugerat, polleata foro occidit. Caussa enim est una, adulteri filii: quaestiones & iud: cationes, an illo tempore: an illo loco 'licuerit occidere. Sed sicut cum sint pluresquςstiones, Omnes que suos n. tus habeant, caussae laui en status unus G, ad quo referuntur omnia: ita Iudicapio maxime propria, de qua prO- Continosi nuntiatur. Σεωνεχ ον autem quod, ut di x , continens alit, firma- Rheto r.
s mentum alii putant; Cicero stim nimam argumentationem 'at aptis-He insoris,& appositissimam ad iudicationem qui bi dam simam. id videtur elle, post quod nihil quaeritur: quibusuam id quod
ad iudicatio ciem firmissimum. Tertur. Caussa iam non in o- ' - naues controuersias cadit. Nam quae fuerit caussa faciendi, iubis istum negatur At ubi caussa tractatur, negant eodem lo- , co esse iudicationem, quo quaestionem.Idque S inRhetoricis Cicero & in Partitioni b. dicit. Nam & in coniectura est quae-istio ex illo.factui D, non factum, an factum sit .lbi ergo iudica-
o, ubi quaestio: quia in eadem re prima quaestio, α extrema disce.