장음표시 사용
211쪽
IN CICERONEM er absurdam efficiet conuictam opinionem illam lib. I ii. cum incommoda ostendisset quae sequerentur, 1i res e nimbilo orirentur: subiecit, At nunc senmnibus q id certis quaeque creantur, Crc. E t eodem lib. At nunc per maria ac terras sublimas coel Cyc. In qua σωροπ:κβs es; Cum Graeca uox hic desideraretur post adverbium illud σωγραmκβi , excusi omnes nestatium quidem habebunt quo ipsa recipi posisset stulto omnino consilio illlcrum, qui id comi Ili erant. dum enim se omnes maculas deleuisse ambitiose ostendem rc uolunt,omnias manca loca supplestimembra,ilia quae uitiata sim occulunt, tresecant: cum melius meo iudiαcio facerent, si quae ipsi uulnera sanare nequeunt, non tangerent,aut peritiores medicos in cossilium adhiberent. Magis prudenter, Cr ingenue se in hoc Germani gesserarunt, qui antiquam scripturam maioribus quidem illum conscriptam literis depinxerunt, ut in priscis exemplariabus inuenerant, quibus charactoribus nos ualde sistites, uel potius aequales in nost, o antiquiore libro inuenimus: iis autem diligenter, saepiuss consideratis putauimus ii
hil aliud posse signiscare quam si uel aliquis
ea accuratius uectigia examinet. Nos eo animo sumus,ut meliori semper iudicio acquiescamus. hunc aute esse exia stimo huius loci sontentiam : in qga πολιτεμ nosti amore
212쪽
CASTIGATIONE s. Socraticorum in utrans partem copiose disserui: deinde ad extremum id est sententiam quam in gis probabam, confirmaui scilicet, ex secutus sis. Sic etiam fecit cicero cum sentetiae in Lentulam, T reliquos coniuratos dicerentur post enim sententiam a C. Cesare dictam, inquit Plaurchus Ciceronem multa uerba 'cisse, partim fiententiam D. Sγllani reliquorumq; qui eum socuti fuerunt,confirmaris,partim ultimam C. castris. quo . etiam loco sic loquitur Plumrcim, ut nos hic emendavimmus,ut idem locus exemplum nobis sit morem hunc bais buisse Ciceronem etiam in Senatu in utranque partem dilberendi, Cr modi lilius dicendi: cum etiam illo Graeci, cum hoc exprimere uolant, utantur. Est autem hic:
Θεοφρα u περὶ φιλsMi Pi is adfer mihi de libris Qu. Fra tris. Titulus libri Theophristi in antiquo nostro codice minutus est. Sic enim in eo legitur, Π E P I id ΙΛ OisT E I A Σ, ut alij alijs moris emendauerint. ut cuis enim uidere licet, parua permutatione uarijs modis renitui portestsed omnino diuinare aliquantulam oportet. Nos
φιλs niuim scripsimus scimus enim ex ipsius uim illum hoc titulo librum edidisse: nec tamen id astimamus,sed in m
lis,quod magis uerisi te uisum est, id secuti sumus. Velim Sγrpiae conditione: Olim excusi libri sies
ptum habebant: alij fCi RE CONDITIONES castigarat,nescio quam bene. Nos sYRPIAE C O '
DITIONE: quod Cr in cunctis manu scriptis inueniamus, Cr Germani etiam adnotarunt. cum nimii locum
213쪽
IN cIcERONEM c rruptum esse arbitrer mbi certe ignotus est ideo contra cor notam, qua deprauatos locos indicamus, adponi ualebamus, quae uitio librariorum duobus uersibus ante posita hi. doctiores hunc locum accuratius uidebunt: quia antiquiorem scripturam nanus inquinatam esse putauiamus, βciliusq; ea duce in sinceram lectionem perueniri posse confidimus, ideo eam retinuimus.
46 Et hie sacerdos bonae deae cuiusmodi futurus Ili, sciri posit:) Longii diuersum habet lectionem antiquus noster
codex: duae enim postremae uoces in eo non leguntur.sed melius omnino est antiquam scripturam qualia qualis est hic desaribere, ut positit doctiores uidere an hic Iocus reae
cte suppletus sit, uri ipsi his uest ijs ducti fidelius illum
restituere. est autem haec, ET ISTE SACERDOS
BENE DE TE CUIUSMODI FUTUR UsSCIVS SIT: INTEREA αUIDEM , πα
Etsi haec ualde mendosa appareat, cum tamen a uulgatatim diuersa sit, non peccasse nos arbitror,qui hanc antem quam penitus intereat, te1titam relinquere uolucrimus: receptam tamen in nostro libro nulla uarietate scripsimus, quanquam ea nobi non parum fustem est. 7-cato ille noster. Nos ante haec verba uersm Homerrire tituimusquem inuenimus in antiquos exemplaribus: Hὶ autem λ. R. pronAntiatus ab Hectore,cim secum con gitaret ignominiam quam fiubiret,si pugnam eum Achille detrectasset. maxime enim ueretur ille Poladamante hunest/trem seuum sapientifimum,ta optimurm virum,qui,lit rediret cam exercitu intra urbem, conflium ei dederat:
cui eam non paruisset, reprehensionem illius see fiustinere non posse iudicat, nictyrti animo eum Achille pugnarit. Hune etiam uersum adducit Ari latcles in libris de mori,
214쪽
c Asael GATIONES. zorbus, cum de hac sortitudine loquitur quae oritur ex insita metu: Ωκ π η υαμ ν γ τινAm οἰ πιλῆτα vi ri
Este sibi dicit Catonem, quod Hectori Polad
ΚΜ υπο sh p circ. Locus hic ante deprauatifime leo iogebatur:in nostim antiquo pene integer est, ita tame scriaptim,ut uix inteiligi qseat: paruae enim etiam peruersioαnes adeo lectorem turbant ante quam uerium inueneri ut uix posse uideatur ex tam contaminatis aest ijs uera Ierictio indagari Laborauit uesti Erasmus doctifimus, crfludi fimus senex,ut hunc locum rectitueret, nec tamen consequi potuit quod omni conatu tentauit. Quod autem quosdam codices ψα -- habere dicitis', tamen quid id sit ignorare aretur: noster antiquus liber minus deprauam tam eam uoce habet:est enim in illo et A K A'Δ Ο Σ, ut si secundam literi ex Α,in E, conantes, inuisti acius, quod tunc recte fiebabebit secredo casu a recto ψε-ra quae gutta,er imber sinec est uersus trochaicus catalecti Aut crodidit ille,sed pene di a dius,Cr integer senarius. Dest men in uulgatis, Cr excisis libras tota dictio πνκναι, quCex illa ψεκassis pendetineo eum acris iudic uiru siuit timmeros inuestigare, ut sic totus legi debeat, s γη
tegrum, cuius hic extrema pars adducta est, er qui illum etiam ordine praecedebat,apud I oannem Stobet , ναοπλία M νο- έων λαγω νl. nomine etiam Sophoclis,
ut sententia toti plana sit, er pulcherrimus strictu elegan
215쪽
IN cIcERONEM tifimi poetae totus intestatur, dicit non posit quam egregie hic quadret. miram enim securitatem declarat τὶ
supra se aliorum naustagia e terra Cicero intueri cupere dixisset, bu nunc Sophoclii uerba maiore animi tranquillitatem exprimιt,cum astimet, se maxime desiderare dorimi suae,quietum secgro Cr pro undos somnos capere ut ostendat se penitus a geretiris rebus abhorrere,qua rere, omnia quae in uiri otiosa grata esse silent. I inber autem, er dens e guttae somnos suauiores conciliant: quod etiam Tibullus cadidistinus poeta tangit, Aut gelidas tabernus aquas cum fuderit auste Securum somnos imbre iuuante
sequi. RECEPTIS AVTEΜ GUBERNACU
L i s scripsimus,autoribus melioribuε libris, non E REMPTIs, ut uulgati habebant. nam etsi coactus erat exire de naui,non tamen abiecerat gubernacula, sed receperat,
ut posci postquam aliorum naufragia uidisset,ipse accurrere,Cr nauem conseruare artem enim bene regendae narivis fecum exportauerat. Numeros quos qui insta fiunt, antea corruptos,ex antiquo nostro codice restituimus. Ir Qui quenquam ex uigintiuiris unum esse saluu uelit: Et hoc etia loco noster antiquus ualde deformatus est misdem tamen cofilio quo paulo ante usi sumus, nos hic etiaantiqua scriptura studiosis omnibus proponemus: ut dilia gelius animaduertant an posit ex ea aliquid boni eruculisse jaciebat qui se ex stercore Eniiij dum colligere diceribat: sic enim est in illo, a v I αVEΜαVAM EX
MIGINTI UIRIS VIVVΜ EST SAEGIUM
216쪽
CAsTIGATIONES. ae' Pisaurensis nebuloni Vatinio reseruatur:) Antiquus ax
noster codex: P is AVRENSI A NEPTILONI VATINIO RESERVAT v R. Nonntilli etiam σα
si sic pene habebant. N os hunc lacu non uno hoc tantunomine peruersim arbitramur, sed alijs etia: nes eu nomyro labore, cr industria illustrare potuimus quare quod supererat,irim ut corruptum signauimus. Qui maiorem codicem nactus erit, is poterit has facile maculas desere: aliter uix posse puto tam deprauatum Iocum restitui
Denis etia Vatinij strami sacerdotii ueniat. si in fine credo bis uerbis signiscari rem, quam copiose explicat
in Oratione contra Vatinium:in Auguru enim collegium
sesterauit Vatinius posse cooptari Caesare consula, nomnullias alijs enixe adiuuantibus: quod quidem cogit se illum,prodigij sinate ciceroni uidebatur, qui non cessauit
de hoc etiam ipsum in ea oratione acerbifinus uerbis inrite gare:totamq; hanc eius cupiditatem inridere er exagitare. quam autem id indignit ei uideatur, his etia uerbis breuiter innuit. Dibiphon aurem purpura esse bis tincta nemini iam ignotum est ex Γ Iinio, Tibullo, alijs aut ribus, ut putem idem etiam intelligi loco illo ex eps claquadam ad coetium, cum inquit, Sed tamen togam pra textam texi Appio, puto te audisse: nam Curtius noster dibaphum cogitat. quod ipse etiam Curtius uoluerit feri auguri. ais id ab insigni hoc eius sacerdotij cicero indiacet: quod qui eo bono fungerentur, purpura hac uterentur. Sed cur locum Plinii postquam in purpurae sermonem incid non corrigam, qui turpiter deprauatus est praesei tim cum omnes omni studio Cr inductria egregium illum scriptorem conetur purgare,π meliorem facere, qui tam Malae olim mendoses era ut non minore auxilio ei opus
217쪽
IN cIc ERO NE M serit in suis uulneribus curassis,quam quod praebitum est omnium studiosorum constiratione in eo fuendo,o sinitando. H est lib. I X. cap. x x x v II i. cum de purpuris agens inquit, capi eas post canis ortum, aut ante uerrum
tempus utili, imum:quoniam cum fatis utre, luxos habent sucos, Cyc. Quomodo enim FOLTIFICAVENR E , recti scriptum esse potest, cum constet purpuras epurpuris non gignis sed autore etia Aristotele cum ipsas, tum reliqua testis inclusi e Iimo, Cr e materia putrescere oriri s Legendum igitur qucmadmodum est in ueteribus libris CERI Fic AvLRε, pro foctificauere. Finxit enim ut arbitror hoc nome Plinius,ut Graecum uerbiam quo Aristoteles pluribus locis, dum bifloria eam tradit, utitur, exprimeret: id est κη lit . Numer sententiam etiam ipsam ab Aristotele accepit, qui inquit. β , κροα-
ηλυκsντα. nec o be necesse erat Theodoro aliud uerobum formare, si integros Plinianos codices nati us esset. cur enim autoritatem Plinii in nominibus fingendι3 itonsequeretur s ille autem fiuificare dixit. nisi Arrisse cuniuitium in uerbo Goetificauere esse animaduertilbet,put Muit erratum hoc fuisse librariis, et pro fortificauere, sin ficauere a Plinio scriptum Aisse. in quo iudicium honmnis
non ualde reprehendendum esset, qui labem illam Cr mam culam perstexisset: Cr coniectura duce non incommode locum renituisset: quamuli dum uariare orationem vult, ut copiam, Cr elegantiam ostenda idem nomen quando αque etiam duobus Mops interpretatur,ut ordiri suos, CT cxtruere suos. Plinirus autem cap. κκxv I. eandem rem las verbis uidetur exposuisse, congregantur verno tempore,
218쪽
c AsrIGATIO NES. autempore, tuos attritu lentorem cuiusta cerae saliuant. Sic enim uidetur uerba haec AriRotelis reddere uolui cu pia a b θλιμε- κωαδε Hκχροτκm Mus ἡ,-ra . Mmsώδη σ--ται. Quid autem esse ipse Ariastoteles libro v. de historia animalium, unde etiam sua periora exempla accepimus, diligenter narrat his uerbis,
qui Latina habere uult, is laudatam illam Theodotari interpretationem adeat: ibi enim omnia accurate Creleganter expressa liget. Quamuis autem Mir est unde κκου illi deductum est, suum potius, quam ceram signia Acet κηρ s enim cera dicitur, non κκ nono tamen miretur Plinium cerificare dixisse. nam er Latini fauos ipsos ceruss appellarunt: ut Virgilius er colamella muntis Iocis: er Graecum nomen quo suos illi nominant, acera derivarim est: er hos praecipue purpurarum fauos cerra adpellare non alienum fuit, qui figuram tantum παnorum habent, melle uacui sunt. quare omnino hanc esse duco genuinam Vinii lectionem: nec quenquam eleganαtius puto, aptiusq; potuisse Graecum uerbum exprimere quam Plinius fecerit. conuiuijs tuis απιγω:) Nos scripsimus, C o N v rα 1 . in finev II Is r Ius ex nostro codice, quemadmoα dum etiam Germani in margine adnotarat: quae prostM
219쪽
IN CIcERONEM uera est huius loci lectio. Quid enim hic Afiγdges Rexfnam si sibulas audire uolumus, nihil tam absurdum est quod non posit aliquo figmento concinnari Eandem hunc rem in principio secundae ab hac epistolae indicat, Quantam etiam scilicet expectationem mou es de illo delicato conuiuio.ut nihil desinceritate horum uerborum dubitiri amplius posit. 11 Terentia albectata est tuis literis:) Sic olim omnes exiscusi habebunt. Germanica dictione ut puto olynsi,
AFFECTA EST emendarunt: qims non tu i postea secuti sunt enim locum legunt, citantq;. Nos D Ε L.Fαc τ A τ A scripsimus: quam ingcnuam esse lectione extristimamus:ea enim sunt eius uestigia in nostro codice,ut 1βα F acias E, nihils amplius addas, omnes maculas quae hanc uocem foedauerant, ablueris: eamq; purgatam, Crnitidum reddideris. Est autem,ut ante etiam restiti sumus, freques in eo libro harum literarum inter se permutatio: sed hae tantum indicati lectione sine alijs argumentis steramus nos,omnes eius integritatem cognituros.
7 I n Formiano te praestolar: N os autoritate secuti noαstri antiqui codicis, τ ini PRAes TOLER scripsemus: in quo nequis nos reprehendat quod hodie cum actacusandi casu co struatur hoc uerbum uerba Aelis Donati adducemus, qui miratur Terentium in Eunucho, Quem praestolare,dixisse.fiunt auton haec: N ouc, non cui praeae stolare,sed Quem dixit. aliter Tullius, Qui tibi ad forum Aurelium praestolaretur. Praestolari, est praesto efficior parere roc est obsequi. Non male igitur scimus,quod veteriri exemplari fidem habetes, confiuetam ciceroni locutiorinem restituimuκ. Qnod autem paulo insta.PVBLICAN I S PENDIs, omnes quos vidimus, manu scripti,
220쪽
c AsTIGATIONE 2 xrspuntii CANos habent quod etiam Germani adii tarunt. Nos quanquam receptam lectionem secuti sumus, veterem trimen te titam relinquere uoluimus. Vesta ex Theophane resticere. Noster antiquus OozκsPICERE: qua etia lectione in margine sui libri Germani adnotarunt. Nos fusticati sumus unius litem ae in
antiqua scriptura defectum esse, vel potius literam illam non deesse,sed no suo loco politam lisisse Iibrarioru inc ria: ae Expiscere scripsimus, id est diligenter quae ras, erpers teras. Arabarchem aute intelligo hic Cn. Popeium, quem nominibus appellat Regulorum Gnodirumq; illorum, quos cui deuicerat,aut socios habuerat contra Miathridatem. ut interim ratione adferamus cur semper famae pisiceramum,no ut ante legebatur,scripserimus tribuimus id quide maxime antiquo exeplari: sed etiam hoc nomen apud strabonem inuenimus lib. xv L Geographis: ait
per Sampsiceramum Pompeiam intelligat, uix dubitari potest ex illo maxime Ioco, Nunc uero Si lierume quid dices, Vectigal te nobis in monte Antilibano constitui si agri Campani ademses Theophanem dure hunc finglia r imum Pompeii extitisse,magnis apud ipsum autoriatatu, plures autores tradunt. Tacitus autem bu Cr ipse uerbis manisisti scit, Datum erat cristant quod Theophanem Mγtilenaeu proauum eorum Cn. Magnus inter
intimos babuisset, quodq; defuncto Theophani coelestis
honores, Graeca adulatio tribuerat. ut cum Theophanes
maxime Pompeij consillia cognita habere per ipsum vetilat indagare M. Cicero, quo ille erga se animo e eLo 3 Nec