M. Tulli Ciceronis Opera. Ex Petri Victorij castigationibus. His accesserunt castigationum eiusdem Victorij explicationes ac Ioachimi Camerarij Pabenbergensis annotationes Petri Victorij Explicationes suarum in Ciceronem castigationum

발행: 1579년

분량: 593페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

mentis iudicauimus importune dissectam fuisse.

x34 Ad v iii Id. ad ceocum vicor. Deinde,Crc. Emenodauimus ex manu scriptis AB CEO IvCv Non.

Narrat enim quas faciles er iocundas, quas molestas Crdeiciles nauigationes habuerit: tot enim diebus unum tantum tranquillam nauigationem habui reliquas odio in Ias er multorum incommodorum plenus. Ibidem Σ : Veteres codices r- γωδεων prima praea teriti imperficti persona a verbo Dous: quod metuereer moerore cosici signiscat,cui quide valde νι-γωήων, id est una cum isto moerore,cruciatus asticiebar de inc modis malus quae illi acciderant. incertum aut de qua re intelligat.Sudas baee P obbij uerba citat, ἔγων- ο τει πα-τω- Uuum3 τα οψωνm, id est, moerore autem milites liciebat timor,ne deficerent cibaria. 13 Destrue salinam plane rogo Nos receptam lactione conseruauimus non tamen uisum est altem n obscura crincerta re uetere lactione testitam relinquere, maxime cui rem diuersa sit: et si nos nihil ex ea,quod uerisimilius sit,

elicere potuimus. est aute haec, DESTRUES ALTEα ἱ-RUΜ PLANS ROGO, depravata omnino Cr mora : sed propter exemplaris auctoritatem,Cr huius negoatij obscurratem,quae nullo pacto omitti debuerit. Philogenem,Gr Seium Rhodium,Crc. Ex uetere nostro libro lectionem nostrum hau M. Tradere autem

que piam uilicui,s costituere ipsem apud illi ,er quasi

praesentem in manus porrigere, Cr dare.Vt cicero in epistola,qua commendat c. caesari Trebatium, Totum donis hominem tibi ita tradorti manu ut aiunt in munium

tum lytimer uictoria er side praestinum. Erat autem Philogenes libertus Attici , ut ex verbis illis colligitur, quae

262쪽

A s T I G ATI ONE L assquesunt in v i lib. cum Philogenes libertus tuus Laodiceam ad me salutandi causa uenisset. Ex ea die si measMe. Diu mansit hic inane statis: Hoeum omnis Graecae literae quomodo reponi ctberent, nosciret. Germani is misi θ restituerat:quos ipsi secuti furinus,quoniam similes ualde characteras in nostro antiquiore inuenimus. rectius tamen esse putauimus antia quam hic scripturam collocare,maxime cum lacus obscuri

rus sit,s yrtasse lacer: est autem haec, Π Arr EAM A

ENIAUCION. uidetur autem eandem rem, quam

in principio sequentis epistola exponit, hic tra lare,ubi

quaedam uerba nos ex antiquis exemplaribus renituitamM: de quibus paulo post agemus. Erant autem Cr L lina uerba bis parium integra: quae nos auxilio melioα- codicum castigauimus. Omnis autem nonra fusticio est in primo illa Graeco nomitte: nihil tamen certi, quod in meditum adstrumus,habemus.

In primis quid illud ἔν ιι ει ere. Ipsi hane scripta.

rum inuenimus in antiquo ENOMvκo N. Quare unaliteram tantum addentes scripsimus. significat autem is χθ, occultum, Cr abditum, quasi in domus penetralibus reconditum. Est autem idem hoc uerbum infue huius libri in eodem codice sincere scriptaem, De ἐν χω probo idem quod tu. ubi etiam in uulgatis dea praustum erat: eandem enim ron paucis uerbu cr illic tangit. I nnuit dulcin, si diuinare licet,id est non certis oαmnino coniecturis fidem habere,Tuistis nuptias, quae hoc tempore Dolabellae nupsit: est enim omnino doniectici quoddam negotium, quod ipsi magnae curae erat. nam quid aliud esse poterat, quod ille tantopere celaret, Crsaepe tis accurate commedareis Arbitramur erit eandem

263쪽

xio IN cICERONEM hane rem tangi uerbμ illis,quae in superiore epistola seriapta sunt, Deinde exhauri mea mandata: maximeques quid potest de ido domestico, Cre. ut fomse domestiarum illic appellet,quod postea-ltem illis, quae in tertia ab hac epi tota sunt,sectius ad me scripsit, quae terum esset de mea domestica, er maxima cura locutus, er quid tibi esset uisi ,Ge.

ει ι Ex hoc die clauum commouebis Nos ex nostro illo antiquiore posivimus haec verba, quae negligenter nisi sillimur relicta erunt. clauis autem n eros annorium antiquitus signari solitos, ex T. Liuio comperrum haribemus: ut alludat nunc cicero ad priseu in istoem morem. post eum enim diem annum tempus iam minui iliciapiebat: ualde autem cupiebat cicero, ut ex multu locis manidistin est, annum sibi hoc negotiam non pror gari. Magnopere sane bule Deo exm superiore Eo conis venit, Ex ea die, re. nare nos magis, magus sustic mur in uoce tau Greed mentam , Cr peruersionem quainpiam esse, ut potiu3 ea aliquod, quod rum clauo aliquam

militudinem habeat, significari debeat: quod tamen

nos non videmus in extrema barum etiam diction quas hie restituimus. Aliqua peruersio est in antiquo coridice: quam tamen nos quam parva feri potuit mutatiori

ne correximus.

tir Plura scribam tarde tibi reddituro Nos hune locum corruptwm esse existimamus: nec potuimus antiquorum radiciam auxilio, qui ex ipsi non minus deprauati fiunt. aliquid opis ad ne. Germani qui ALIAS TARD Bemendarunt,non ficerunt hoc ut putamus) vetustorum exemplariorum auctoritate ducti: in nullis enim manu scriptis Atii A s inuenimus. sed omnes omniam emenα dationes

264쪽

c AsTIGATIONES. 2sdationes illi in unum congesserunt: quod si quae tantam in prisco illo exemplari inuenerunt,adnotasn nec cum illis uiolentas quasdam castigationes commiscuissent, melius princito studiosiorum utilitati, sues fidei consuisiui bent. Nobis etiam inuitus uox illa A L I A s nescio quo casu in nonr- codicem irrepsit. sed discite est, eum deprauatifimum librum in manibus habeas, quem castigandum susceperas, posse ita omnes maculas ex eo delere ut non aliquanto parua aliqua nota inhaereat, quae oculos subter*gerit. Omnes post Uiones omnium: In cunctis manu sci iis

piis, O NAS OMNIUM VENDITA S,legimus:

quare graecis Isteris oνai scripsimus. Duas autem has diis ditiones Graecus, quibus hic utitur cicero pluribus verbius exprimit in epistola quadam ad Appium, Atque hoc tramen testire uolo,me de isto sumptu legationum aut mianuendo,aut renutiendo,decreuisse nihil, nisi quod prinis ripes ciuitatum me postulapnt, ne in uenditionem tria butorum, er illum acerbifimam exactionem, quam tu non ignoras, capitum atq; ostiorum inducerentur sumis plus minime necessarij. cum enim dicit uenditionem tria butorum, puto πιι αναι eum intelligere: deinde per docerbifimum exactionem capitum, πι -εφαλια. utitur aute in bis ipsis epistolis Cicero prima uoce,cum de boanis Milanis a Timotheo emptu obscure Graeco sermoa

tam clam est,ut nulla eum amplius indigere putem dea claratione. Bibulas nunciabatur quidem: Antiquior noster liber et tri EGOTIABAT v IDEM. Nos cactuduimus

265쪽

NE COGITABAT a V IDEM, parua omnino

peruersione si consideres sepe antiquos librarios G. pro c. scripsi siet cotra. Prima aute particula N E,quam nome baria sit, multis argumetri ostendi potest: non paruum ducitur ex particula illa, avio ΕΜ, quae re siemper ante se habet N E. Sic etiam loquitur Cicero de se in v tilib. Non. M a s in cilicium cogitabam. Ibidem secum sebito applicuit tabellarim: Nos auxilio antia quioris noctri codicu, A PPII KABELLA Ri us scripsi muε. putamus aute huius erroris ansam dedisse, quod A piss gi i in priscιά exemplaribus scriptu sui bet. tanta ex tam paruo initio labes sepe oritur. Quod autem paulo post,

antea depraliate legebatur IVIT TAM MIHI LONGE,

eadem librariorum imperitia commissim arbitrat rilogendums esse Mi a m εσΝhui tam longes ut queriratur ingemuis se tanto locis utio Roma abesse ubi esse valde cupiebat: num alias sic etia ingemiscit, ut hoc ipso in libro, Hui totiens&e me literas dediJbe Romam,Cταν I Quae de Tarentinta, circ) Nihil discrepant hoc loco nostri manu scripti codices ab excusis: quare ab illis destituti coimnem,uulgatanis lectionem construauimus, etsi ualde dubium, CT obscuram. Audiuimus acutos quosdam

uiros sic hunc locu corrigere, α v A E DE PARI E

nis supra de Epicureis laquatur, credidirunt rem illum hie tractari, de qua Cr hoc libro, cr in epistola ad C. Memmiin longius egit: in qua cim haec uerba ponat, Peterems ut nescio quid illud Epicuri parietinarum βαbi concederes,Crcissi existimauerunt pro TARENT IN I S, P A R I E T I N I s esse legendum. N obis nimis dura,er uiolenta hic videtur emendatio: nec video cur

266쪽

c AsTIGATIONES. α hie parietinas cum Attico loquens, Epicuri domiciliuappestare debeat, quod cum Memmio loquens non sine causa scit:ut 0 e quasi cum eo confientire uideretur, nodebere Patronem tantopere laborare de re Ita Cr parui momenti: atque hoc ut acilius ab eo, quod uestet, in eist rei: m infra rem, Cr causam Patronis augeat omni

ratione qua potest cum exponat illum dicere honorem,ofici ,te timentorum iusE picuri autoritatem, Phedri obtestitionem, sedem, domicilium, uestigia se morari uirorum sibi tuenda esse. Quod si receptam lactionem retineamus,uidendum est cur stitim, cum adhuc de Epiis cureis loqueretur, de Tarentinis uerba sciat. Quid erinis est Tarentinis cum Epicureis s Est tamen lacus in epistola ad Trebatium, ubi cum de E picureorim discis plina iocaretu Tarenti meminit,tanquam ibi ea docereritur, Indicauit mihi Pansa meus te Epicureum essesct 2 δ cactra praeclara, quid tu fecisses, si te Tarentum, Crnon Samarobrinam misissem s Qui non mihi parum aris grumenti est posse er hic vulgatam lactionem sincerum esse. nihil tamen affirmamus: nam nondum certi aliquid habemus, quod omnes scrupulos eximat: nec tamen Tam rentum intelligimus, id est in lacrum, ubi delicate, lux risses viveretur. Quod dein Apameae: Nos hic inane statiam 1 ireliquimus: existimamus enim uerbum aliquod Graec deesse:nam Cr sententia imperficta est, er prisca etiam exemplaria sedem unius dictionis uacuum habent. Qui sγrium a cilicia aquarum diuortis: cucti quos r α

uidimus manu scripti codices IN A Q. VARVH D ImvoRTIo habent: nudius tamen excusus praepositio, nem 1 N retinet. nos quoque illum omisimus: nee tamenr x uolutavi

267쪽

xso IN CICERONEM uoluimu3 hanc uarietatem, etsi paruum, tacere. 1 3 Gates dux Parthorum o Noster antiquior Iiber recte Osaces habet hoc enim uera m nomen huius Parthorum ducta luit. Quod autem magna autoritate eum fuisse diiscit cicero, idem confirmatur a Dione lib. κ κ κ X. his

uti ωσα ἡγουμένου σφἰων ἰσοσεumd n m QNingo fh ali. Hoc autem casti strumgema idem accurate nam rat. Quem locum, quia nondum uulgatus est hic autor, aut in Latinam linguam conuersius, hic adscribemus: est autem eodem in libro,quo superiora eius uerba,nec inutito post illa , ἰue mireri . 'Hetiorum; σε γορ muri

Ibidem in Saturnalibus certis:) Nos ex vetere nostro libro,TER. fine. τ iis emendauimus. Appellat alite in ultima κ iii . lib. epistola,in qua Attico narra quomodo caesarem hostiatio acceperi Secunda, tertia Saturnalia inquit enim, Ille tertijs Saturnalibus apud Philippum ad Η. v I I.

i possem rectecinihil est praeclarius: Nos in meis dio

268쪽

casTI G A T IONE s. αεrdio barum dictionum apud uetus nonru exemplar, Gr cum uocem inuenimus, quam πεφves Uxi, reddidimας:acta curate enim characteribus illis animaduersis nihil regia me potuimrus, quod minus a ueteribus uest ijs distedraret, magiis, sententiae quadraret: est enim κε vesωμ, υπVAM, ωγκωμιM,id est, bH tam praeclaris rebus merito ditiis

mo bublatui sis, Cr inflatus. Germani qui uidentur cripsi easdem, aut naelde similes literas in uetere suo codice inuenisse , α sis scripstrunt. Doctiores hunc locum

accuratius animaduertent,uidebuntch nonrumne, an itiloriam iudicium magis probandum sit. si quum in nostro exemplari scripturam inuenimus, confideres, magis illi, quam nos diuinarunt: sententiam tamen praecipue specta

dum censeo. Nostra autem nis imur uerior, Cr accoismodatior est. In uerbis etiam illis Latinis sui T TAM T i,nonnihil mendi putamus esse: quod tamen non confodimus posse tuto tollere:quare comunem lectionem, qua eadem est in manu scriptιs,suo loco non movimus. A prompti me,non modo MIωροδ ην: Hanc ultimam I bidenti Graecam dictione in nutilis manu scriptis invenimus: qu

re putamus ab aliquo suppletam esse: et si Germani quos

eum acceperunt ed illi potiusquae deficerent,addere uoaluerunt,quam quae abundarent,tollere.

Togum puram iubebo dari:) Manu scripti codices t in DIVBEOR DAR E. Quam lectionem Cr secuti simus, cr in priner meliorem exictimamuascimus enim mandasse Q .ci sesceronem fratri,ut CL .filio togam purum daret. Sequenti libro,in. togam puram Liberalibus cogitabam dare,intaduuit enim pater.Huius autem rei nunc Atticum certisarem scit. Dicit etiam si illi moderaturum esse, erat erinis puer'ocis ingenij, uel malefici potius: er iam tu mr 3 apparebant

269쪽

ασα IN CICERONEM apparebant in eo signa psimi animi ut illum si ima

cura regere oporteret: non multo autem post in noria scelera prorupit, quae suis omnibus magnarum molestiari , moeroris, causa fuerunt. Μ. que ciceroni σα

probratu postea luit, istum de patris, Cr patrui caede cogitasse. Hoc ipso libro cicero de eo sic loquitur, Quid quid Alius puer, er puer bene sibi fidens, qui esset Do

loriere. Sic etiam de Hortem filio loquitur,qui er coris ruptus erat, Cr aliquo rectore indigebat nequid flagitii comitteret,Sin fuerit meus comes, moderabor ita nequid eum octendam,quem minime uolo. 1 in prin. Deiotarus cum magnis auxilijs, Cre. Deiotari nomela nullo manu scripto inuenitur: quin autem Deiotarum intelligat, nemo dubitare debet:huius enim tutum magnis auxiliis u*3 s.stupras dixit Deiotarum fila secum iuregnum Cicerones pxeros duxisse. Videndum potius an rectius sine nomine DEIOTARVs legatur , volueriritque cicero illum designare, er indicare bis uerbis,

s v Μ. Quod ita puto esse,ut locetur in Attico, quod sepe ferit,ut eum supra in sine antecedentis epistola stipsu deseribit his uerbis, Quodscribis libenter repulsum tuaesisse eum, qui cim sororis tuaefui patruo certarit. Perpatrarum enim*j sororis Attici seipsum intectigit: tangit

autem repulsam Hirri,quam passim erat cum Aedilitatem cum M. Coelio peteret,quam rem coelius ipsi in epistola ad ciceronem explicat. Si enim D DIOTARus, diariiset,quid attinebat uerba ista addere, C V I v S A vαNILIIS MAGNIs usus su Ms Satis enim e

rat Deiotari nomen, nihils, necesse erat ea subiungerer ne autem cum Driotari nomen reticuerit, ea necessau

270쪽

rio ponuntur quae ill*m declarent. Huiusmodi locis, et galijsq; plenus est hic liber. Quare meo iudicio uox illa, quae contra nostrum sententiam in non m librum inreta

sit delebitur.

mus, quod cantoris nomen apud Homera est in O stea. De quo etiam meminit Plutarchu3 in libro de musicu:qui tradit ipsum,reditum Graecorum qui cum Agamemnonea Troia tran ferunt, versibus cecinisse. aras autem inaprumentum mulicum esse nemini dubium est. Libro v i, de hac re iterum agit, ubi in uulgatri etiani exemplariabus recte omnia scripta sunt: declaraturq; hic Iocus misrifice inquit enim, κερα Phemio mandatum est reperieritur modo aliquid quod illo dignum canat. ante enim se Phemio cornu,quo cunere posset, quaerere dixit nunc eo inuenio ex illi mandato use quaesitum aliquod argumeri λ eum quod illo canere posit. Phemius autem pro omni musico CT eitore ponebatur,quemadmodum Cr apud Ouis dium, Quid iuuet ad surdas si citet Phemius auress Queautem per Phemium intelligat, obscurum est: nos id euoriosius non quaeremssue,contenti locum emendasse. 3Angui me dubitationes tuae: pvNGvNT castigauiae mus,auxilio antiquioris codicis,ut lib. ii, Quid quemqprimo ita me pupugit, ut somnum imbi ademerit. Verbuautem Graecum,quod paulo supra est,amatorum propri-- est,er illorum perturbationibus exprimenssis accomomodatum. eorum enim uoluptates, delectationesi dolοαribus, aegritudinibusq; permixtae sunt: quod etiam Pluistarchus in v. lib. Miumeram' cap. v I i, his verbla docet,

SEARCH

MENU NAVIGATION