M. Tulli Ciceronis Opera. Ex Petri Victorij castigationibus. His accesserunt castigationum eiusdem Victorij explicationes ac Ioachimi Camerarij Pabenbergensis annotationes Petri Victorij Explicationes suarum in Ciceronem castigationum

발행: 1579년

분량: 593페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

legi. Ut autem eruditi posint, huic ne,an uulgatae magis ereiadum sit, tituere pic crum fide antiquam exponemus. sciant igitur e duabus dictionibus quae immutatae sunt, priore Essa inqua, itar antiquio legi:posteriore aute, C ERN ERET non integra in illis eoe,sed eius tantu in postremi Hilabi,scilicet z τ.dcbeat ne igitur ex hac sallaba diuinari tota illa dictione deesse, an hanc particus abundare existimandum sit suum unusquis, iudiciu consulat. Nos,etsi hanc magis probauerimus nec enim illuni recepissemus, nisi incliorem credidissemus non tame eum pertinaciter defindimus:in rebus enim incertis, nihil pro certo afrimus: quod autem in antiquis L s s E legitur,

non EssE T,adiuuat hunc recentem lectionem.

to Inscriptio posterioris epistola Sulpitis haec est in pria

diti,Cr ingeniosi uir uacent ne haec uerba,quae ipsi non accepimus, Cr ut parui omnino monicii, Cr ut fustem, quid in nullis alijsepilloin huiuscemodi aliquid uidimus: adnotauimus mine,ut si quis ea probari posit in μῆ coodice restituere. Quod autem Φtim legitur in initio epia

quae se recte habent uerba, stre in omnibus impresis eodem modo leguntur quia nonulli labesectare Cr peris uertere ausi fiunt,non potuimus disimulare: hi enim pro

N A T v R A fortuna reposuerunt, Cr contra veter eodicum sitim arietes, Cr nulla nec state receptam loctionem immutantes loquitur enim ex opinione illorum,

qui naturam non alicuius gratia,Cr certo proposito sibi fine,neque quod melius ita fit, sed temere, Cr fortuito gere putabitnquam Aristoteles lib. I i. naturalis auscultaritionis

42쪽

casTIGATIONE s. 3νllinis diligenter oppugnat. Qui luerint huius o Alanis

autores,Cr defusores,simplicius eo loco bis uerbis Dis

ud Herennium,quisqvis tueri libro tertio, In vituper tione si erunt haec corporis commoda, male his usum diacemus,quae casu, Cr natura Linquam quilibet gladiator habuerit. est illinc quos ea dictione delere conati sunt,

tiquis, in Aldinis etiam codicibus N A Tva A legati supra Maias Italiam uersus: Locus hic ρmper corα ro ruptus est habitus, multis multis modis eum corrigere adgrest unimos tantopere in hac re dubij si us, ut iliabit aserere audeamus, jacilius, quid nobis non placeat, quam quid probemus, pronuciare possumus: in tanta duat obscuritate,Cr ueri ignoratione,vulgatam lectionem retinere,iutius nobis visum est,quam nouam aliquum,cream paruem firmam reponere. In omnibus enim manu

scriptu nulla uarietate supra Maias scriptum elbe nimaduertimus:quod quatiuis non probemul quid enim gnificent eu uerba,non intestigimus ) tamen nisi uerioα

rem scripturam restitueremus, cur mutaremus causa non fit. Nonulli nuper ita castigationem illlam peruulgatam SVPRA MALEAS amaverunt,ut ita scribere in liis bris, quos formis excuderunt,non dubitarintinec eos sata ne reprehedimus,quanus imitati no simus, audimus enim doctri uiris hanc emendationem ualde probari: in caussaute fuit, quod singulari potius numero animaduertinis locum illum appellari, promontortunis Maleae dici, Cra Graecis, Er a Latinii autoribum . N igationem duae serm

43쪽

, i N cIcERONEM tem uisse quampiam valde celebrem quam

appellabant, plures autores tradunt: sic autem iis mior eum uocabant,quias e Pium,exempli cavsa,in Italiam nauigandum erat, duo erant clinus, unus quem

talρ diccbant,quia necesse eset id promontorium nauibussuperare, q erat sane breuior,sed pericula quodam continebat propter angudus illis.Tune enim dicis tur qui, supra promontorium transimittere, quum non longinquum ab eo cursum tenet, sed prope illud nautagm. Alter aule,cum per pilagus aliquis nauiga,cr Ionagese removet a terra. Sunt autem infula quaedam e rogione Mulcae promontorii no ualde ab eo AHntes inierquis G promotorium qui transbant, serit suo Dii nauis gare dicebantur:quem cursum friέe Marcellus tenere in sua nauigatione constituerat.Plu in Arato ualde buc

ianum sic de ea nauigatione loquitur, Nuntio tibi me Ephesin crum omnibus meri ἰπὶρ ιι--i nauigasse,quiunn contrariis uentis retentus. Auunculus it eius in hiis portae naturatis lib. i i ii. cap. X II. hane eandem rem

uidetur innuere de infula cγthera loquens . Haec sim est a Maleae promontorio, v.md. pa ancipitipropter angustiaue ibi nauium ambitu. cum autem Latini etia homines Graecia vertis hunc nauigationem appellare sint soliti,

quod tectimonio Plin in epistolis probatur, susticari posset aliquis etia Sulpitium Di l seriph Ged imperitor postea librarios locum deprauassicum in aliquo

44쪽

c AsTIGATIONES. 4rfruge exemplari praepositionem iam Latina uoce quam gnificat, claram legissent, unde postea creditum RH A L E A s numero multitudinta accusandi case,ut praepositio illa requirit,dictum: er sic locum tantopere palla latim continnatim esse,ut nihil inquinatius uerit. Hae auter.ι I u quaedam hi coniectura negari non potest Bacum ualde perturbatum Fisse, ideos nihil stituere de eo

tutum exi timuimu3. strabo tamen numero multitudinis MALE As appestat, sed nescio an potius urbem Elia quam in ea regione eodem nomine appessatam intelligat.

dicibus inuenimus, Cr ira etiam locutum Hirtium obseraeuauimus de bello ciuili cum scripsit Ad cordubam uersus: quare non mirandum est etiam sulpitiam In Italiam uera

sus dixitFe.

Et rogaret uti cogere medicos: eghere. Nediceris id er quique optimi codices coon Rari non habent: quare cum hanc vocem 1etinuerim, usum est mihi nune antiquam lectionem notam Iicere, si forte ea melior esset,ut uerba illud potius intelligi bis debeat, quum scribi. Animaduerti enim alijs locis,cum idem uerbum repetiatur, quemadmodum hic coegissemel tantu poni:σ quaa uis prior sententia fine verbo impenim uideatur, tamen absoluim esse: intrilli enim idem verbum quod bequistin eo tempore Cp persona consematum, quod conueantur superiorum nominum structurae. Huius bermonis clerigantu,ut arbitror, σμ.liarii plura exempla suppeteoc γ Nnt,

45쪽

tus atque corruptus: nili tamen ueteres libri cr hie crno locis deprauati fiunt, integer est sermo musitatas. nam ' ipsis fides habenda est , sic locus ille libri xvi. epistud Atticsi dictussit De duobus primis praeis clare diseruit, de terito pollicetur se deinceps , sed nihil

scripsit. Necnon ire etiam in lib. X ii l. Varroni scribis te simulac uenerit:duti igitur iam fiunt. er non ut uulgo reguntur in excusis prior enim ita suppletus est,De tertio

pollicetur se deinceps scripturusta nihil scripsi. alter uero sic, Simulac uenerit ei daturum:duti igitur tum sunt Qui hunc modium dicendi probarint, poterunt otiosamissium vocem dolere, ex ad fidem veterim codicum hunc etiam locum reuocare: qui recepta lectione cotenti sunt, eam etiam in nostro codice invenient. xos Tamen nihilominus eis coscior curis: Ni ctio ira N iis Η I L o M r N v s in antiquis diminum est: pro Ni uita LoMIN vs Bis, ibi Ni Hi Lais scriptu unde ridiculi nonulli Ac Η Lais legi debere putarat. Nos communem, er recepta lectione secuti mus,quia inclisorem ipsi ex illis uerbis excogitare no potuimus: rem tamenotare placui uisquis velit aboret in veritate requirerid nec miretur quare hic Iocus diuersis modri ligatur. ros Vt te horter Cr obsecre: N os emendauimus o REMAT OBsECREM : sic enim fre est in antiquis exoemplaribus,σ est haec ciceronis amisi is locutio.

enim codex I mi uti : ex bic enim , et multis locis prima

46쪽

4 casTIGATIONE Lprisa litera huius monoo abi a s τ, uocali praecedente eliditur, ut in hac ipsa epiliola itura, si humanitis appetilada st in acerutfima iniuria. Vbi etia VP s scriptus. quod Qt multis antiquora monimetri colligitur saepe prias cor usum licet paulo post, Nulla'st a me unquabearetia.

In annuo magistratu Nonnusti iN A L i α v P iis MAGISTRATV legunt. Nos cum meliores codices hoc lacn corruptos inuenerimus, uulgatam lectionem inis mutare,etsi nilis parum probatam,noluimus. QMd enim prodest,si nonsinceriorem, er clariorem reponas, receis piam quanuis parum firmam repudiares Vetus ille codex, quem omnium longe optimum cognovimus, IN AN IαΜ o. habet,quam scriptumum volui hic notare, etsi proculdubio depraxat , ut positit ex his uest ijs puris

uerumlectionem indagare, er suo loco inueniam reponnere. Vnusquisque igitur nunc in veritate pervectigana vise exerceat. I n eodem etiam codice, altero pari frehonitate paulo ante huc locvim,diel io illa CREDO u ricta est, ex βrtasse corrupta: illic enim α v o D TRAUDISSE CERT o legitur. Quare nisi desit scio aut alia uox,quae sensem eius loci perficiat,proculdubio

peccat fisse librarij dicendum est: etsi ille quomodoocunque negligens jit, aut aliquam dictionem omite do,aut CERTO pro CR Eoo scribendo. Em cumirium domum nullibus noeminum X X X v. III Nos antiquam scripturum reposuimus, sed suspicat rhunc lociam non vacare mendo nec enim est hoc pretiam domus illius quae inuidia ciceroni aciebat. In codice quis in Diui Narci bibliotheca, aliquantum sputi, inane

47쪽

44 IN cIcERONEM cr angustius. Sed etiam dubitari potest,quia DoΜvκ est extrema dictio lincie, etsi non tam producta sit linea illa,ut aequalis sit alijs, an 't se relictu sit a librarioino quia desit sed quia niserin illum integra locus ille non

caperet: quem cum ipse interrumpere Cr stagere nollet, citius ad initium alteriuslineae properarit. cupio huc Ioα eum diligentius animaduerti a peritioribus:nos ut in anaetiquo praecipue illo scriptum inuenimus, sic Cr ipsi locudscripsimus,Cr quaecunque fustitiones ortaesunt visi

mu3 existimamus enim aliquam notam deest sitar ea dulante, aut ιpra collocatam numerum hunc augendi uinet habuisse: nam etiam uulgata lectio non idoneum pretium ictius domi a significat. Budaeus etiam,cuius iudicium in bis rebus magni apud omnes esse debet cis enim haec acute, er perdiligenter tractauit numerum hunc inquinatum esse censet, legis debere arbitratur Tricies quinques ' pertium. Eius opinionem confirmant fiostri uetustiores codices,qui duabus illis dictionibus uacant,in quibus in xime uitium esse putat,ut aliqua fri se ut diximus nota desideretur,quae his numeris apposita pecuniam eam retaderet:aut per hos numeros quod uix verisimile est sumisma ira ingens pecuniae signiscetur. Ipse quid sentiat de hoc loco,lib. ii I. De se Cr pari. exposuit. y7 Homini semisu magna copia est:) Et hic locus disimiter etiam considerandus est.alij legunt OMNINO S R

B v s. Nos lactionem eam secuti sumus quae parum a priscis exemplaribus discederet, e sententiam eandem retis nere in SEΜIssIBus enim clari sunt et certi uetusti codices: Vox illa o MNiso quam restituimus,non

integra in illis legitur, ut nonnihil scrupui etiam rectet.

48쪽

nianarium calligationam Iib. X III I. cap. I III. qui eandem fere,quam nos, edationem probat. Quae sit in Materibus exemplaribussiriptura,voluimus nos notu: Acrare,caem uideamus adhuc hunc locum titubare. Qui tot ingenuas matresfmlias: Vetus omnino codex lxx elegantiorem Er sinceriorem lectionem habet,quam nos accepimus. Non enim ingenuas matres'alias appellat. Matres enim βmilias Er probatus mulieres, Cr nobiles intectionisAIM INGENUOS, MATRES FAMIα As, separatim de diuersis generibus: ut Ora. v i in Verre: Mitto adhibitam uim ingenuis, matressim AG uis latus. Pueros enim ingenuos Cr honesto loco natos nemerat er illis stuprare ni in mancipiis, or libertinis quasi

impune libidinem suam exercebat. Quod autem addit cisues Romanos,iribusq; verbis tria haec ne rid scelera exaggerat,oratorie est er grausime dictum cuius tam eleagatis locutiois nultu in uulgares eodicibus uestigiu inerat. simul uero sim is homo: Loge alia est in antiquis eois dicibus sectio,qua libeter arripuimus, s i MI Vs NONS E M I s s I s: Staiolam etia cicero quem irridet παpessatiet qui siris inimicitijs propter humiliti tem eius ersordes indignus esset. Graeci quoqκe quos contem nunt ita vocant, ut Aristophanes in Ranis ὐπὸ ni-ι,οι γ' ἔνιαι ἔνοχλ κλη νμι ὁ μικρli ut duobus bis modis catilium ignominiost appiae Cr uocando ipsum simium, Cr ne

uilifimo quidem pretio illum dignum esse dicendo. aequa te affici non magis potuisse demonstras: mida yyr

pro AFFICI, ALLIC i legunt: quae varietates oriutur ex ambigua,er corrupta antiqua lectione: in melioriribus enim codicitas Ανν ac τ i scriptum est: Pam

49쪽

uocem nos etiam diligenter confiderauimus, censuimus tutiui legi polle FLECTi, non omnino nimis longe a priscorum exemplariorum uest ijs, er fori se sciitentia non inepta.Existimamus enim, ut frini' colligitur ex uerbia ciceronta, Lucceium de gratia in quodam prooemio

suarion historiam scripsis, ut se diceret libere et uere bifloria explicaturam: nec unquam potuisse tantu alicuius in se gratia,ut a ueritate,Cr fide rerum gestirum discedetaret. quauta enim sepe gratia hortata esset ut anticoru raistionem haberet in rebus exponendis, ad sicq uocasset, se ut dixerit no magis potuissee fleel et de uia recta deduci, quam Hercules a uoluptatin illecebris sibi ostelis, proispositis flecti er arripi potuerit. sicui nostra lectio minus placebit,ipse meliorem excogitet: ideo antiquae lectionis omnibus copiam scimus,ut quiuis iudicet, an nos coni

eiuransierit,er si queat ipse meliorem inde eliciat.

tis Thetitistoclis iuga: Vetera excplaria Tri Eriis T C L I, ratione ueteras declinationita, qua dandi cason in

huiuscemodi nominibus pro generadi ponebant, ut Vl sct pro ut is, Achilli pro Achillis: Re etiam in nostro

probatiore codice epist. ad Att. lib. X iii. N on vides ipsum ilia Aristoteli discipul , pro Aristoteli . item ad Atticum lib. t x. Et Luccei confli ac Theophani persoquamur. Et eod libro etiam in uulgatis, Ariarathes Ariobarzani filius,pro Ariobaranis.Hanc rem prisci, Crrecentiores grammatici adnotarunt, plurimis ex Vergiaris,et ex oratoribus etiam, et historicis exeplis adductis.

νιο mia postea no fuisti quam a me discesseras: Sic onmnes uulgati codices nul a mendi sustitione. ipsi antiqua lectionem secuti sumus,quam Cr genuina,CT probam pulmos. sit inulligat postquam Roma discesserat ,caesar scilicet,

50쪽

casTIGATIONE g. 43 ilicet,quanquam nomen caesaris non ponit. Nihil dulenmram uideri debet de mutiri enim er principibus uirisse loquimur. Dicit igitur Lucceius cicerone Roma exsisscem caesar discesi nec postea res Osie,ri Caesar abise ei. Possemus insinita exempla ex ephtolis ad Atticu ni cime, quae nunc praetermittemus. Speramus tamen rem clatiram sine tot exemplorum coaceruatione fore. I n epistolis ad Varrone, Est igitur aduentus in expectritioe. Sic enim olim locum illum solitam esse legi eo loco docebimus. Aliqui autem din rem clariorem sacere student, confluetum dice di modum corrumpunt: cum enim hunc loquendi ratationeni non alibi tu ueteribus autoribus adnotassent, crnostru etiam temporibuε communem esse non cogitaret, locum ciceronis deprauarunt. In eandems culpam incia derunt eodem errore decepti,qui nuper bas epistolas Veisnetjs ediderunt. cum enim ante in uulgatis omnibus liis bris recte hic locus legeretur in epistolis ad Paetum, cum

essem otiosus in Tusculano, propterea quod discipulos obuium miseram,ut ij me qκam maxime conciliaret imitaliari suo sermo enim proculdubio est de caesare:nec tu nien nominatur, fics legitur in cunctis Cr antiquis, crante bune impresis codicibus bi, hic etiam CAAs Atan i reposuerunt. Nos cunctis bri locis antiquam,Cr meis Ilarem lectionem conseruauimus.

Vetu lus est amor colluetudo,studia paria: In antiquis xi exemplaribus uetusti amor ut nos etiam scripsimus. FLec enim est uera huius loci lactis, sic ipse etiam alibi

loquitii ut in epist. ad D. Brutum de L.Lamia loquens, magna Wtustis,magna consuetudo intercedit. Num quod allaturus ipsa diuturnitas, quae maximos is 3

luctus istiustite to it d nos praeripere consilio, prussen-

SEARCH

MENU NAVIGATION