M. Tulli Ciceronis Opera. Ex Petri Victorij castigationibus. His accesserunt castigationum eiusdem Victorij explicationes ac Ioachimi Camerarij Pabenbergensis annotationes Petri Victorij Explicationes suarum in Ciceronem castigationum

발행: 1579년

분량: 593페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Mi Nus tantum in NIMI s, acili cr Pequenti admore dum lapsu permutato. Nonnihil etiam ab eo de intellectu horum uerborum dissentimus:ni Bror enim ,non parum feecat ille in huius rei historiae pviat enim Trebatium in

insulam Britanniam acersisse, quod Asin est ex uerbis

ha ciceronis, Qui neque in oceano natare nolueris, nec

stectare essedarios. I te ex hoc loco eonfirmatur,sin aestiuorum timor te debilitat, aliquid excogita, ut ferini de Britannia. Quae declarat scire iam cicerone eum in Bria niam non promum in dicat illi,ut aliquam causam quaerat,ne faciat quod non sibi commodum jicut fecerat de Britannia, quo ire noluerit excusatione quapiam usus. nam primo crediderat cicero illum eo eum caesare ille.

Verba aatem Fce iNsRITANNIA Crc. quae ut nos putamus Politianum in errorem induxerunt, pera

suaserunti isti ut crederet eo profectum Trebatium, illics ualde Philotbeorum fuistinosi eam babent sente tiam quam ille exH duit : sed i N BRiTANNIA, 'inredigo, in expeditioncm negotio Britanniae: quia tum ad Britanniam, in nauigatione illa quae in Britananiam Iacta est. quo modo dicendi tam saepe utitur hie duator, ut non millies obfirmasse pudor sit illis, qui aliqua do ipsum uiderint:nam eredere Trebatium etiamsi in Britanniam accesisse in theatris uersatura,s inuionis

εμ s operam dedisse fugitantem praelia,Otios se asere

tenet, ut ille exponitinimis ineptu mihi uidetur, indigniuvacerrimo hominis iudicio. paucis enim diebus , quibus in maximis periculis in infida ma serunt, non locuS erat latis , delitiis que. Nos bic MA . intestigimus *ι- mi ina, iunωροτοῖ. Sic enim Graeci appellant Παπι

72쪽

casTIGAT Io Nns. Orqui troin terras, nouas loca semper visere vult, aradios peregrinationis mirifice tenetur, ut situm orbis nerrarum stinet orcis diuersar- gentium, et instituista perdiscat, quemadmodum Plut. in libello κερὶ ρ ικλε-Mικήτων ων dicit fuisse cleombrotu quendon La

νύ os m mim . Et hanc denique sente

tiam esse horum verbor- putamus, ut cicero dicatse laudare consiliin Trebatij, quod non fuerit ex hoe boaminum genere, qui omnia vibere cupiunt: multos enim siue Iludio uiderie infulae, quae tunc tanquam novus oraebis Romanis aperta erat, libenter aeresisse uerisimile est, cum nauigatio illa multorum periculorum er inacommodorum plena esset. ut sapientius fecisse uiderentur. qui neglecta gloria,contemptas etiam lociste latione, aliquam causam inuenerunt quare illue non ierint: quod ficisse Trebatium laetaturi simias ut parum milit rem uirum, nec bellicae laudis auidum, clam taxat,quod etiam alijs locis ioci gratia libenter facit. Restit nunc ut crinito, qui aliter hunc locum intellexit, re,ondemus. ipse enim contra Politiani emendationem Philoctetera tuetur, multuras sibi in ea expositione placet, cum diavit etiam Politianum cum de hac re sermonem cum eo

haberet,errorem suam agnouisse, libenters in suam senatetiam uenisse: quod miror uirum pertinacem in tam booηa causa tam facile munus dedisse,Cr non animaduertisse disin late lactin hasere uerba illa ciceronis, quibuε

73쪽

M G. I N cICERONEM nititur aduersarius,er loge diuersium ab eo quem ille eredidit: nee enim puto hoc crinitu commetum e jesunt mrem haec uerba que crinitus putauit pro se Acere ad Fratre lib. t i. De rep. N imiam te laborare doleo,er meriliorem ciuem esse,quam philoctenm,qui accepta iniuria, ea, ectacula qMerebat quae tibi acerba esse video. Hunc autem illorum sententia esse puto, merebatur Quintus rempu. eo tempore in magnn multa versari: ualde, de eius m erils animo cruciabatur: reprehendit hominem Id arcus quod tantum ei publica damna dolcirent,ex meaetiorem ciuem eum esse rici quam Philoctetam,qui acceripta iniuria a Graecisun idus eos calamitates cecidisse gaudebat, quas Quintus in sua rep. esse moleste strent. Deis Dderabat philoctetes dana er infortunia Graecis, quia se tu infula dectitutu men nerui: Quintus uero etsi cum Iratre graues aerumnas ob rempub. pessus erat, tamen caem sciret eam multis multa conflimri, ut bonus ciuis, qui iniurias patriae obliuisci debet niquo animo fretati Damnat igitur eius con silium cicero, nec debere illum ob id se nimis macerare ostendit, cum post tot accepra

bene icta nima in ipsos ingrata Resp. uillet, ut sicile frre debeant eius naufragia. quam sententium persequitur ad Atticum scribens lib. i ii iun epistola cuius est intina

enim fuerat in Ciceronem inimicora iniuri Cr tam acerba exilis memoria ut cum se a rep. destitutu suferem daretur non posset aliquido in eam satιs placato animo esse. quae rebat autem stectacula intelligimus Letitiam e plebat cssim uidebat rem eo deductam, ut qui sibi damnuintulisti poenas darent suae petulanti ut loquitur lib. X. ad Atti.de Dion sis:Et homini non amico nonra inis commoda

74쪽

c AsTIGATIONES. έν eommoda, tanta prae retis, stesticulo esse nollem. Id est,

praeboe illi uoluprete. Libent σ enim qui sie male tractratos iudicunt, uident in aduersa fortuna constitutos, quos fbi mali causam fuisse arbitrantur, eamq; deseritionem capiunt ex illorum infortunijs ct m eri si quam ex alia quo stectaculo capree bonmnes consueureunt. Nihil igiatur facit ad locu hunc in epistola Trebatij, locus ille ad

Q. Fratre. Nos aute virus quemadmodu inte j id eis re credimus, pluribus ureba exposuimim: sed res de qua tuta cotrouresia extimat, non potuit breuius explicari. Ego enim renouabo comedationem, sed tepore: Nos is squin haec lectis,er integra,er incorrupta sit, non dubiatmus:uolumus tamen antiqua quandam scripturum a nobis animadu am norue, quae frQbe aliquem, qui eam non obse asset preturbaret, molentam, ei non paruam

exhiberet: ut uideant omnes non posse quenlibet veto meplaria reumre. Hoc loco ueluctifimus ille Medictus eo x,Cr alin etia non mala non aequae tame antiquus, pro tempore habent TAM, fracta omnino, Cr parum modum hoc loco vocem. ipsi unius sit, mendum ibi esse exictimamus, deceptus libra τ A Μ, pro T E Μ.

scripsise. Non semel autem in priscis exemplaribus , sceoncisam hane uocem reprelas ut prima ad Anicu epistola inuetere illo noctro eodice sic locus hie scriptus est. Nos initium prensandi fine cogi amus eo ipso tem. quo tuum puemini Crc. pro tempore, ubi vulgati codices D i z habebunt,ab illis, ut putamus, repositum qui hanc Mibendi ratione non animadum iit,Cr quid interigi deberet suo ingenio ferme prestex nt. Item ille lib. x,

Quod me mones,de vultu,σ oratione,altem. accomodada,pro,ia tepus: qui locus etia corrupte legebatur A ne a Rari

75쪽

R E M. cum enim non intelligerent pineriores librari, nimιs temere,er indocte TEM.in REM Guerierunt.Η minutarum,pusillamq; rerum inscitiamaximas peris versiones,labras gignit in antiquis uoliminitas defici iabedιs: nos tam tenue notatione asternatos non esseae minem mirari voti M:ducti enim studio iuuandi pro inabecillis nostris uiribu3 hunc praeclarifimum autorem, ad omnia, dum deo rium nostrum expleamus, descendiamus. cupimus autem hunc nonram diligentiam in bonam sartem accipi Hos certe qui quandoque in hoe negotio laborarunt, sedulitatem nonram non eontempturos crea

us,Cr 1l eramwLEo autem loco,qui paulo post sequia

antiqui eodices etiam Hi probatiores Cr antiquiores C AvS ATION Es pro cautiones habet. ncs iae eraratum librarii put rus, sid tamen non disimulari Kperitiores rem subtilius conis rabunt. 3 9 Doctorem tamen,lumens deoderant: Nos Me in antiquis cunctis exemplaribus inuentam lectionem rea

enim uulgata lactio nobia ualde satu Sciebat,er hane noineptum sensum habere iudicauimus. Ipsi quoque hunc motam dicendi uulgo Iere habemus, eum aliquid uno i digere dicimus,qui regat,Cr innituat: ut Me in loco qri lucem a prat rebios obscuris.quanuis enim libri iurisco sultorum, qui in ciuile continet, tot sint,tams explica ti,non tamen sine doctore, er uno aliquo, qui aliquanta in Horum lectione exercitatus sitier quem rudes eiis diasciplinaesequantur,intestigi possisnt. quasi quiuis da non omnino rudis sit posit hoc munus sustinere. 3ν mansuam illa quidem habet lac-: Nos ratiquos codices

76쪽

c AsTIGATIONES. τε Milires in hoc etiam secuti fumus, quos incorruptos esserensemus.De latorum nobilitate, Cr quam iucunda eum opacitas esset,quantis olim in dombus Himarentur,Plimus Oeet in libri x v ii. prooemo. Polabius a se uisum in Attica describit lib. X i t.bistoriquem locum, quia nodum integer uulgatus est Polabius, leges apud Athenaea meis iust lib. x Ir,qui totam uerbis ipsius huius araboris descriptionem persequitur. nam qui Lucum emendarunt,deceptos esse putamus: impium enim cicoronis confiitim suisset. cum enim sacri essent Iuci,non f. ne ingenti piaculo, er scelere incidi poterant: domuiati

priuata non luci mi capax, cum toti deliciarum causas ma arte in domibus colerentur, aduenae autem ruram arborem visebant, Cr eius iocundo lectu tenebuntur:

propter quam rem iocans ut arbitreo iubet ipsium lotuissum excindere, quia sibi essetfumptus causa, ein sepe hospitis domus plena esset. Flam in uerbo illo prostrexeris ambiguum sensim esse puto. uidetur enim dicere, Si lotum excideris,maius caeli statium asticies, illa enim sed opacitate prolectu impedit, er Iuminibvi obstruit:

em dieat, Rebus tuis consiulas, minores enim struptus facies,non enim causa erit aduenis,cur domum tum frequetent. Cr omnia haec acete, Cr cum ioco,ut confiueuit. kre enim semper eum eo iocatur. Aduersatur solum antia quae lectioni quod lotum foeminino genere alii autores appellarunt,cum ipse masculino usurpet: quare accurationis randum est,uitium ne ea parte uetus habeat, siue eo genere mira plurimorum morem, quod uix ues Ieest,cicero appetitare lotum voluerit. Tantum ex Arpinati uenera: uos ex veteribus exta νει pluribus TANTUM Qvo Prestitutas QMdmiss m

77쪽

multos miraturos credimim, et sedisse no nimia proabuturos aliquos et tu qui recepta lectione non sola magis delectentur,uera etiam hanc etsi no noua non enim nue primum in impressos codices migrauis tamen ut saepius explosam Cr eiectam, nec satis primo albectu elegantem abhorreant fore qui nostro iudicio damnato. hanc it rum sua sede indigne dchrere conetur. Quod ne accidat. eonubimur antiquorum exemplariorum fidem aut oristems tuer ostendentes alibi etiam ciceronem e locutuesbe,ut lib. κ v. epistola ad Atti epist. σα , quod etiain uulgatis libris inuiolatum permansiti Haec cum scrinis rem tantum quod existimabam ad te oratione esse pretiis eam: hui quam timeo quid existimes. Exinimamus autem nos tantu quod idem stre significare quod commodu

quo frequenter utitur cicero:Mιλ κ ir I. ad Atticum, commota disces t Hilarus librarius i II I. calend. cui dederam simus ad te, cum uenit tabellarius cum tuu sita

teris pridie datis er alijs infinitis locis, quod inani stum fit, si duo haec loca diligenteraeon γωes.sed haesbeo aliud etiam non paruum testimonium. Est apud me Treentius ille quem olim Angelus Politianus cum Maeneratici e vetustitis codice ut sunt eius ureba Petri Bembi contulit, suaeque manu non tantum quaecunque in eo a uulgatis discrepabant,ureum etiam doctas quasi dum intrepretationes, quae in eius libri marginibus aduscriptae erant,accurate preMipsit, quae Cr multae sunter reuditi prosus viri: iudicio etia optimi er doctifimi vitri petri Bembi,qui libri illius dominus sermonem elegatisimis de ipsius laudibus costcit, in quo declarationes etia has er probat et amplexatur.Is igitur liber in Phormione, eo loco, Tun' dixeras huic sfacinus indignum. chreme

78쪽

chremedis circuiri. Dem.id cum hoc agebam commoda: supra dictionem illum coΜΜoovΜ scriptum habet TANTVΜ avo D, nota iuxta σpposita qua Polistianus significabat ex antiquo exemplari se accepisse: ut nunc neque de integritate horam verboru,neque destiva tentia dubitari amplius debeat. credimus si uetera ex αpluria taberemus omnium librorum M. Tu qJequetius huius etiam adverbν exempla reperturos nos filisse: quod nunc tiraro inuenimus, quia uulgari codices colamnati sunt:quods hoc loco ausus quistiam est,ut proba lectiois nem peruerteret, existimare possimus, alijs etiam pluritimis accidisse . Donatus etiam Terentij interpres C o ΜαΜoovΜ semper per Tantum quo declarat. Vereor ne in catonium cato nos. Locus uuIde obscv rys rus, re uno modo in omnibus exemplaribus scriptus. edicem cir quique optimi libri pro CATO Nos, CAαπON i N O s habent:quod non improbaui. Mendi autem nolim bis apposui, quia in priore quoque voee diaxesos antiquos eodices inuenimec apud me constituere potui,quae sincerior lactio habenda esset. quatiuis autem certam ex tam dubio Cr colaminato loco sententiam uix elici posse putei tamen non veritvssem quid sentium exponere. Per MAGIs TR v Μ arbitror eum intelis ligere caesarem dimiorem. Μ A N v Μ autem D E T An VLA, prouerbium esse existimo sumptum a pueris pictorum, qui absente magistro, sumpto penicillo aliquider ipsi *rtim in tabula pingere conantur. Quo repente superueniete,admonentur a caeteri s ut cito manum de nabula remoueant, ne in illos magister animaduertat. Noαnet igitur cicero Fabiu, ut appropinquante caesare, manum cr ipse de tabula cito austrat :scribebat enim caloe F nem,

79쪽

terat, Cr quae ininucis imum Hi hominem s inius laudiabus ornaret. cum autem se quoque cogitaret,quia er φαse etiam catonem scripserat,apud eum Olyndille, fκbu Agit, Vocor ne in catonium caloninos, idn timeo ne Caesar commotus ira ad infros dimittas catoni deditos, Cr catonem amantes,id est,meipsi Cr te, qui ca onis laudes scripsimus. CATONI Nos autem pro C A N O N I A N O s dictum videtur, quemadmodum sepe

veteres locutos paulo post ostendum. Nam Cr Aulus G cllius uidetur ostendere catonium pro itifim simi quanα que solitum. sic enim lib. x v ii I . N octium A tticam, cap. v I r. quod cotra Laberia scriptum est, inquit,pos quam ostendit ictum multa uerba licenter novasse, neque non obsoleta quoque Cr maculantia ex sordidiore uulgi usu ponit, quale est in Staminarijs, Tollet bona fide vos Orcus in catonium.Vbi unum adnotandum est,quod uidi priscin eius scriptoris Cr ualde probatu exempla quod

bet, quemadmotam in hac epistola in melioribus ex npluribus scripta est:er haec causa fuit quod e regioe eius vocis asteriscum apposui quis enim dijudicare posit in preses ne codicibus, an potius priscis exemplaribus maioηydra bubedacti in dictioe id pride obsoleta,et cuias certaxatione nemo a ignare postisnisi illa a Graeco adverbio τω origine ducat,quod er ipsim instriora er substraranea loca significat.1' Terra nata,quae lege excepta sunt: E t si nihil in si 'in his uerbis,uolui tamen ut melius his locus intelligaturi uerba ex Athenaeo legis Fanniae sumptuaris adponere, M er incomnia, qux oriuntur e terra excipiebati osenta

80쪽

r ura - - ων Πέιπια Quod autem stoicos dieit male accipere solitos Epicum, quod fieretur ibi usi Cr torminu morbos valde molestos esse: narrat hoc ipse de se in epistola ad I domeneu auctore Laertio .quauis cieero di Hermactu missum dicat lib. D.de finibus:ibi enim elegitifime illam interpretatur.Graca inuenies apud Laertium in uita Epicuri,quam non inutile erit cum Latina confree:Erat aute in=nsifimi Epicuro stoicher iniquo animo rationem ex vitam illius exagitabant: nam parcise sim tuu uictus suise apud optimos autores legimus. Μ destius se gerit Plutarchus,qui ne dwm ob hoc Epicurum maledictu inc bat,excusat potius tuetum exemplo temperantia sanctorum s viror- Pherecidis Cr Heracliti, qui summa abstinetia corpori uictuas moderatione, more' films tamen aegritudinibus impliciti ex conflictati suntlatque hoc in libello Acit, quem contra illius decreta

scripsit, eui titulus est, NON POSSE IOCUNDE

VIVI SECUNDUM EPICURUM.

miror cur me accuses: Initium huius epistolla ualde tyr hi dubium est,er sane maior eivi pars breuitate sua obscurior:nam mordacibus est amarias dictis refrin, quae quanto magis concise argutes pronunciantur, tanto metu pungunt, perturbanis eum in quem dicta sunt. Iusticor uerba illa aco a NI Μ τε IN CONα

SEARCH

MENU NAVIGATION