장음표시 사용
421쪽
rini contubernalem his nostris moderatis epistolis laetaturam speras intendit enim caesarem. Quantum autem ad historiam quae totum hune rem aperiet, truditum est noubis Romanos caesaris dictatoris imaginem in templo Quirini dedicassique ogo ira vicaeo inscriptum habebat:quod nunc Cicero breuiter tangit. Dion, Mun ε
σαντα iam hin τη ρύμφ' ἀέλ-.Domum autem Attici sciamus uisse in colle Quirinali, quem P. Victor constituit in v I vrbri regione: eam autem ille stativi poct templum Quirini collocat. civ reso pro mirini in nostro eodice culpa imprectorum scriptum est. Tantu modo ocius,erre. Quis no uideat hunc lacum perturbatum esses quare nos etiam ut irrendosum eum nomtauimus : solam quod a melioribus exemplaribus accepimmus o C T i v s ex ocius uariauimus, si forte id aliqua' ratione licet non minus inquinatum uideatur posset ad ueram lectionem eruendum,aliquid opis ad me. Quaerendum autem, cur sibi nunc postqua uicit animum, facilius putet esse in Tusculanium accedere: nam non multo ante
cum Huc se proficisci uelle dixisset, subiunxit, contudienim animum, er fortasse vicis modo permansero. An quod ibi aliquid esset, quod illi memoriam sui doloris resenouaret nisi coniectura filo aliquid erat quod ad Tutiliolae obitum pertinebat. Susticarer eam ibi diem suum obhse, nisi scirem pluurchum boe de ipsa dicere. lροσε
422쪽
CAsTIGATION ES. Metepud secundum virum mortuum esse ex partu. Verum hi optimi autores fortasse inte uere uoluerat quod veri 6l eum quo tempore objt,in coniugio Dolabellae fuisse: nam Cy alim coniugem habuit ut ambo illi crediderat Psonem,Gr 'rtasse duos, ut ex plurimis ciceronis locis uidetur colligi, virmari posse. N eque de loco interea .Xerunt,ut non repugnet quin credi post eum in Tuscuis Iuno patris degentem morte correptam fuisse, prcsertim cum peregre uir esset: eo enim tempore Dolabella in Hispania cum Caesare aduersu cn. Pompeij liberos bellum gerente erat. Neque tamen hoc afrmo: sed cum cogit
rem quid esse potuerit, quod ei uulnus sui doloris restiis catum eset, si eo proficisceretur: nil aliud mihi occurrit,ez hoc valde quadrare uisum est. I sc enim praecipue res dolorem renouare poterat, quae eum in maximo mocrorem Iuctu tenuerat:uerum eruditiores hoc diligentius inuestigabunt. Isto enim animo nihil agriae, nihil inbi afum H Ibidem Veteres libri nκτο. Nobis exculto uisum est scribe re: iam uulgatam lectionem omnino deprauatam esse exi, piniamu3:ex antiquiis via ijs non incommode,ut cadigauimiu,posse legi arbitrati sumus: ut media Hiluta ne, gligenter a librario omissa sit. Cuius generis errores fi eoquenter eos commιttere solitos sciunt, qui in priscis monimentis insticiand:s aliquid operae posuerunt. Excolere autem ingeni iam,Cr animum disciplinis,apud Ciceronem non semel legitur: ut in oratione etiam pro Archia dixit, Nili animos nostros doctrina excolamus. vel una dies mihi erit utilis,quid dicam gratiuss UuLgari haec ect lectio, nisi allor inani; ,σfrigida . uetustioα res codices, v BL VNvs Da v s. ex quo persticitur etiam
423쪽
sys IN CICERONEMetia GRATvs ese legendu:cu enim postulasset ab Arutico ut se reuiseret, pronunciat issu no Irtara esse uetum: paruu enim etiam teporis statiu sibi utile futum essem quin gratum quos futurum sit, non oportet dicere. utile
autem,quia dolorem,animi, fiuia gritudinem leuabit. φώ4 τὸ ni θ γει aes Ex nostro probatiore codice μκ is potius quam eruimus:quod etiam Germanos ex priscossio exemplari adnotasse credimus.μηλη autem infir entum quo chirurgi utuntur in uulnerum pro unditate inriuestiganda:ex quo uerbum frinatum est quod perscrut ri, er attente inquirere significat. Quare huius Iectionis esententia erit, hoc autem diligenter inuestigabis.sοε Hoc metuere,alterum in metu non ponere Verm bieestsepius a cicerone pronunciatm: dutore autem ignotaramus. Eundem adducit in penultima κ iiii. libri epia pol er in Topicis ad Trebatium:quo loco Geplum ponit ent mematis,quod constat ex contrarijs.s Utrum quando ueneant: an sint ne uenales Nos, α UANDO VENIA τ,cum veteribus libris scripsi mus: hancq; putamus csse uerum lectionem. nam antea de ea, ut quae Roma abesset, expectareturq;, egerat: Cr ex hoe Deo, Scripsi tamen nesio quid de clodia: ubi ergo ea est,aut quado uentura CT isto etiam huic, quem in inanibus habemus,propinquiore,sed quando Clodia Roma satura est,Cr quanti rem aestimas,eo prorsus expecto. EX LIBRO XIII. EPIsTOα
ει Totum in hune ipsium,persequor aeque amo, atque itilum amasti Nos aliter legimus ex antiquis codicibus: tori in autem in hanc ipsum estodi, er collerti intelligimus. cum
424쪽
queretur:CT amorem etiam, quo patrem dilexerat,eo existincto in hunc conuertisset:dupla se quam putrem merat,amabat.
Parachiis publicis Antiquiores codices, PAROα CHVS PVuLI CV s :quo sine pacto ipsi quos tagend- putamus. Quis Parochos diceretur,a Non. Maracello declarat est his uerbis, Parochos a Graeco tractilest nomen:quod uehiculo praeeat. ochemata enim Graece, Latine uehicula appellanturieπ est Uicq genus, quod minaerantibus paret, C c. Ex quibus Nonij verbis mediam sufidimus: Η o C s CREMAT E enim falso pro oc REM ATA scriptim erat in peruagatis exemplariribus. Dubitamus etiam ne pro ministrantibus M AGI ms T R A T I n v s lege dam sit:nam si Acronis uerba diis tendas, peregrinitibus potins ligendu iudicabisus enim
hune locu Horatij -er parochi quae debet signa salein rita interpretatur, Parochi genus ossicii,quisolent peregrinis sese, Er luna praebere, Cr signiscat publica cursum. Expers aliquando Actus esse e . Nos p . A z s is sergimus: quod etiam ante Germani adnotarunt: ita enim est in noctro meliore. no tamen quod illiscerat pAc Tvg' s s scripsimussed receptam sectionem ea parte retinuitamus cum ea enim faciut antiqui libri non tamen illorum lectione contentam: doctiores, utra potior sit iudicabul. Animus enim uidetur in oscio futurus Veteres codi. 36 res A v I v s habent: quam veram esse lectionem existia
mamm:nam Cr antea hoc is in libro, Oppio, er Baiabo epistolas defrri iubebis: cr tamen Pisonem sic bi de Auio. quanuis excusi,uulgatis libri eo loco corruaepti erit:uetustiores tamen,quod etiam Germuni animati
425쪽
εr De cri sto Cr multis scilice circ. De cristo,ct 'uis ela eme dauimus. Supra etii eosdem colunxit, De crihoer nuncla uidebis: Cr uelim scire quae fit pars duor m. 363 Qui nuper est,epistolus imbi pronunciabat uersiculus dis Mihi no parum uidetur hic locus esse deprauatus:
num ante dictione B Pisaeo LA s,nonihil uidetur deaesdera rv.σ pro FACTA s, antiquiores,probatiores seodices FACIE s habet. Nonnulli PACE Tis corrigunt,quos nos,quoniam nihil melius habemus,sequimur: nec enim penitus probamws: quod iis manu scriptico. dices reclamaret, recepta ab alijs Iectione no danaremus. 36y Velim cures eas titulum Oluestorrum E a est uetustioriris nostri exemplariri scriptura,ut qui obseruasset, quam saepe in eo, B pro F positum sit cuius errati nos multu locis lectorem admonuimus turpiyime deprauatim loc Acile corrigere potuerit: CicvLvΜ enim,non titu iura in eodem legitur,ut quin F AsCICvLvM lerigendum sit, dubium esse non posit. caetera autem rediti sunt,er integra in antiquis libris, ut nos scripsimus: tam pasim autem Asciculus hoc significatu cupitur,ut exempla ad hoc ostendendum opus non sit. ερ Ventum est tamen ad quae N on semel iam exposui, crebro uel potius stre semper in antiquis exempluribus, ubi α. esse debebat,a v AB script*m esse: causamq; holus erroris quam opinatus sim esse,non reticui hoc autemno paruas maculas peruersionesq; creauit, ut alibi osten,
dimus. Hoc igitur itidem loco agae ut est in melioribus codicibus pro a perperam librarios scripsisse puto, existimos fermonem esse de in. cicerone puero,cuius multa grauia scelera Dolabella narrabat perpetrata ab eo in ea
426쪽
cri s T I GATION n s. 'is, dum comes caesaris esset contra liberos Cn. Poriri peij bellum gerentis: quae quidem appellat α pam π - γκτα, ut ea quae adeo turpia 4bent ut recitari π naris rari non deberent: inter quae unu esse dicit, quod excedit omnem turpitudinem: id autem ille ita patim fecerat, ut exerciti qui illic esset, omnis scierit. Et hic Iocus in nois stim exemplari negligentia impressorum deminutus est, deest enim α v I N τ v M,ita enim supra ostedimus legi
debere ex α v A E:quare tu eum corrige, Cr tantis eoa
rum peccam,quoniam aliud fieri non potest,ignosce. valde enim des derat Brutus siquid egerit,me. Nulli 37omanuscripti codices eorum quos uidimus, EGERIT habet:σ sane uacat ea dictio. totuε aute Iocias mali punctctu dininctus erat in nostro. uolumine accuratius ea collocam fiunt. Dolabella enim erat, qui ualde desiderabat a cicerone aliquid fieri,quo laudem glorianis cosequereaturi ut etiam non multo post affirma cum inquit, Volo Dolabellae ualde desideruntimon reperio quis Bruti uo luntatem nondum perstexerat: iubet igitur ut uideat dii is quos desideret: i si cupiet, quamprimu more genere vult. Est autem omnis sermo de libris, quos hoc tempore ualde mulios scribebat cicero: quo enim se uerteret non
habebat, nisi id solatium sui doloris excogitasset. Mitteabat autem illos iatraliaribusnecessarijsq; sivis, qui monitis mentis illis celebrari, Cr amam adipisci non mediocriter
gaudebant. Ut autem ad uerba ueniamus,Brutus, inquit,
siquid scilicet desiderabit feri, inquam,cr ad se scribi
facies ut sciam. Misit autem ei postea quinque libros de Finibus,cum certior factus esset ab Attico, id ipsum non nolle:quod etiam cicero non multo post testitur. De Brutiniana ductione: veteres codices Brinniana 37
427쪽
nem multis eam cohaeredibus haerede reliquit: inter quos orat er eius liberim. ut ex uerbis ciceronis colligitur. sic enim ex antiquis codicibus locum illum legimus, Brinny libertus cohaeres noster scripsit ad me uelle si mihi placeis reo cohaeredes Sabinam Saluiu ad me uenire. non Brinna libertus.Si enim Brinna cohaeres fuisset,omnia quae omniabus reli ha bona erant, non debuissent ab eo Brinniana appeadri, quemadmodum supra Brinnianum ductionem vocat. quare meliorent ex veriorem buc quos parte pκα
mimus esse priscum scripturam. Iuxta fitcni huius libri eadem ratione Brinnianum tundum nominat: quod amisbas bas si diligenter animaduertas castigationes cor firmat:eius loci haec uerbasunt, Vestorius ad me scripsit, ut iuberem mincipio dari seruo suo pro mea parte Heterario cuidam fundum Brinnianum:ut ine ei Puteolis recte mancipio dare posset. νγα id ei derestibat: R ecte meo iudicio ficerant, qui olina bule loco mendi norim adposuerunt: est enim procul duo bio peruersus. noster antiquior codex ex ipse aliquanto
conturbatior est: ex eo nos, quam in nostrum codicen contulimus Iectionem, accepimuη: quae Cr ipsa maculas quasdam habet, quas eluere non potuimus. qui autem ID ΕΜ EDERE RESTA HAT Iegebant, lectiorinem nullivi sententis adamarunt. antiquae scripturae main
gis confientaneum erat, I DEi RESTABAT legere:
ut i ta bis culpa librarii seriptum esset:nihil tamen adfro
enim habent manu scripti codices, er sensus nisi filia r postulat: credimus enim hanc ese sententiam bubu
428쪽
casTIGATIONES. 4toc ut Cicero magnopere scire cuperet quonam pacto Atticus sensisset uelle, Cr cupere Varronem sibi librum aliquem a Cicerone miti: sed illud multo magis, queminnum intellexisset a Varrone lκλεπαὶ , id est quin ille Usti, cui Varro haberet. Non multo post de isdem his rebus iterum interrogat, Primum qui intelis
lexeris eum desiderare a me, cum ipse homo inhvrsa μνατο- nunquam me lacesisset. Deinde qucmnru'to Hortensium minus,aut eos,qui de rep. loquuntur.
cum multos fuis scriptis illustrasset cicero, scire cupio bat quisenum ille foret cui Varro inuideret: num Brutus, cuiscripserat libros de Finibus. Quod si non Bmtos ab
eo ἔἰκλοτυπῆ π,mulio minus Hortensium exissimabat ab eo posse Θ πηram, aut eos,quos induxerat loquensus in libris de rep. illi enim iam mortu invidemus autem uiuis. quare petit ut accurate totam hanc rem in quia ruf,Cr ei explicet. Libros autem suos quos tantopere laudes credimim nos plurimis argumentis esse quinq; libros de Finibus:es scimus quosdam no inelegantes, nec inea raditos uiros credidit dimea esse de libris Aeddemia eis, qui in eo vereor ne decepti sint: nam nondum libri Academici, quos ad Varronem misit, conficti erunt erubsoluti:ut ex insequentibus uerbis colligitur, inquit eis nim, Multo tamen haec erunt 1 lendidior breuiora,meaeliora. Inchoati igitur erant Cr imperfictum illis,de quiabus supra loquitur er quos laudat, supremam iam in num imposuisseti ut ex bis eius uerbis apparet, Libri quia idem in exierunt nil i me comunis decepit ut indili genere ne apud Graecos quidem sinule quicquam. I notelligo autem Exierunt,euaserunt,er postquam absoluti
sunt se mihi ostenderunt: quemadmodum Horatius inc α Poetica
429쪽
IN cIc ERO NEMPoetica inquit, amphora coepit institui,currente rota cur urcem exit s Sed in alijs etiam rebus ab eivi iusicio nos er sententia dissentimus,de quibus suo loco accurata te distutabitur. Tamen expecto nouus: prisca lectio NON A s. eam nos recepimus, partim hoc fideli uetustiti libri illius tria buetes,partim quia no multo insta inquit,Ego ad nonas quemadmodum dixi. quod omnem tollit ambiguitatem. Non illa quidem ι et Isbos sed in his rebus M L . .: Non nihil sane medi habet antiquius etiam nostru exeis plar in posteriore Graeca dictione, AT DEIO A enim in eo scriptu est, sed usitatus illi errori sepe enim prosin sici I ,eo diphthogo abutitur: i igitur dandi casis
tegendum putamus: ut dicat, Academicam rationem notabilifimis uiris ignotam esse, non quod ectent disciplinais
rwm expertes erant enim illi eruditi optimis artibus ted quid eam tritam,Cr bene cognitam non haberent. iapud Aristophanem in Nubibus pro sta ponitur, τὼβ κρεμαρρὼθ ου 'ricων- νοο R. N ec tio apud E uripide iii Medea, si pos γαρ κδ π0ων τοιαδε. inde οι ri alicuiuε rei ille dicitur, cui res ea bene cognita non est, sed ignoratu. Altera uoce utitur Plato in Eut demo pro ignoratione disciplinaris, πλεύρ'' 'lpta ἔγρ ri nore
3 Ne uiderer φιλ4M : Non sola manu scripti omnes,' sed etiam excusi eodices ante Aldinum editionem illiλει- retinent: quae lectio non uideo cur repudiari delabuerit: is enim φ esse potest,qui claroris er talustrigm uirorum cupide amicitiam,er gratiam siectatur: eo enim studio quaerere uidetur, ut ab illιε illustretur, er
430쪽
c AsTIGATIONES. 4os in Ris Dialogis, M. Varronem inducere,credidit fortasse Atticus,ne sibi hoc aliquis uitio daret, quod bene lenaetium eius, ut clari in literis uiri sibi conciliaret, ut evis scriptis celebrareturi. quam tamen ipse causam se in Varis ne non movise adsimul: es ut culpam, Crs testanem omnem euitaret, libenter discedebat a tutibus uiri qua de causa neminem olim eorum qui uiuerent, in sua Dialogis introducerestituerat. Erant enim x κι ora quam inutilia de ire omnia miniqua uideretur: Vt hic iam foede deprauam erat Io cu ita nunc planu Cr integer legitur: ea sunt in nostro antiquiore sincerae lectio,iris uestigia, ut puri omnino desideretur, necueus mediocri ingenio praeditus His duae cibus non ad ueram Iectionem perueniret. Viderunt hoc etiam Germani, in margine enim fui codicis hanc quoque eollocarunt sed cur non uulgata lectione explos cir ei
Ela hane in sium sedem reposuerunti quis illi tam uitiose,
e foedae,hac reperi locus esse potests Sunt enim uehementer Antιochia: Graecium diu vera Ibidembrum bie desideratiam est, ne statio quidem illi relicto. liri.
bet autem exponere quam parua peruersio tam magnum incommodum attulerit, ut a doctifimis uiris, in quorum manibus,quantum illis commodum ui liber quem nunc domi nostrae habemus mansit,intellectum Cr renitutum
non sit: ita enim in eo est Π IOANA: ut si circulo illi
punctum in medio, tanquam centrum colloces, quod a librarijs negligenter relictum est, omnes tenebras expura
Ieru ucemque issi dictioncm stlandorem reddideris. Haec autem postquam illustrata sunt,tam clara Cr aperta, mare , gnas mole ius exhibent antequam intellecta sint. nec nunc ideo hoc dicimus,quia ualde nobis in bis nugis plauc a comm