장음표시 사용
461쪽
c AsTIGATIO NE s. 437 eam multorum iudicio concordat, qui aut in i λεη , aut Itali quopiam modo, non incommodi, si sententium tantum lectes, endabant. Nec sero quodammodo dependatur. Eaesi omnino is in antiquioribus quos uidimus codicibus lectio,ut modica
eactuari posit: quod strinius uulgatae peruersione, Crmacuus olytisi: unius enim tantum literae seriem perimatauimus: Cr ita hanc meliorem,ns allorier Inceriorem lectionem constcimim. Qui ualetudinis causa in haee loca ueniant. In libro ετο etiam ad M.Varronem haec Cr lapida er grauis epistoladi Dolabellam cos. inclusa est ex disinultimo enim geneare conflata est: nam ex iocatur cum eo familiaristae, eracutifimis stimulis ad uirtute ex dignitatem cohortatur. Primis autem eius uersibus non parua varietas est in ea, quam ad Dolabellum scripsit,cr in hac,quod eius ex aptum est ad Atticum missum,ut ipsi quoque Iegeret. neu trum mihi placuit lectionem repudiare: nam utras a me in ueterrimis Cr probatifimis exemplaribus inuenti est, ex utrans elegantem Cr stlendidam puto, Cr quae in gis uerbis quam sententia discrepent. cur autem huius
magis libri tectimonio quam illius Adem haberem eum utrunque fidelem expertus sim ex utrans etiam, etsi ra
rius,tamen quandoque fallere. Rre omnino non magni est momenti: ne tamen aliquis hoc negligentia a nobis comae
missum existimaret, hoc narrase uolui. locus ipsi de quo loquimur, ne nunc longiores nulla nec state pinus, eas inter se conferentibus patebit. G homnem impudentem. Veteres libri suo ENα 4is T a H : quod urρνιπιβι dictum esse oportet. nam quod Cr
462쪽
opem ab eo petieri ἐixi alludit ad ingentem illam uiri pecunia: publicae,quam consules disseiparui ex aede opis, de qua in Philippicis lai uerbis,Scelerum magnitudo, nscientianialeficiorum,direptio eius pecuniae, cuius ratio in ede Opis confecta est,hanc tertiam decuriam excogimuit sed cr alijs quibusdam locis hunc rem tangit.
. Sed cum Dolabellae aritia Crc. Nos AVARITIA
legimus.nam supra queritur Dolabellum nomen quod βαbi debebat,nolite dilbolaem sepiusque de hoc negocio loriquituri erat autem hoc auaritiae. Nam ne ARISTIAlegus,repugnat ut arbitror illud, quod se magna ob eam rem dest erasione allicturni esse dicit delectabat enim ciceronem mirifice, non o indebat Disi a Dolabellae,eamaque ille summis laudibus in coelum strebat: inquit enim, G Dolabellae nostri magnam quanta est απιαμ α ρη m. contrarium igitur esset sententiae ipsius.
L. Antonii horribilis contentio: Emendauimus co MC I o, multis argumentis ad hoc inducti. Posteriore etiam sequentis libri epistola inquit, L. Antonium contion tum esse,cognoui tuis literis,ut alijs sordide. Ea etiam uerba quae sequuntur,Dolabellae praeclara iam σα id confirmant. cum enim hic concionem praeclarum intelligat, non dubium quin etiam supra horribilis concio intelligi debeat: nec enim recte ut arbitror praeclara contentio appetilaretur. Et non multo post huc ipsa epistola de Dolabellae concione loquitu Dolabellae Cr prima illa actio, Cr haec contra Antonium concio m hi proficisse permul tum uidetur. Quod autem paulo insta inqui Expecto si, ut putas,L. Antonius produxit Octauium, qualis concio
fuerit: π hic etiam de concione semonem habitum esse ostendi De caesire
463쪽
De caesare illo. Omnes in hoc codices consentire uia ibi rideo ueteres ac nouos:Cr tamen fusspicor aliquid mendi lateremibit autem mutaui: quibws enim auxili s uti consueisu ab ijs relictus sum. De ouintis ac Buthrotj cum uenero ut scribis. VO ibidem
enim de Quintu in il tis scriptum si postrema tamen litora ibi delata est,si diligenter attendas: nam punctum furi prase habet:puncta autem Iuperne in priscis exemplariabus delent. Buthrotus autem ortasse fundus erat Quinti, de quo nunc loquituri. nihil tame adfirmamus,quippe cum de hoc compertum aliquid non habeamus. se assentire Cr cupere pacem. Castigauimus ex vetera tr. ribus libris se BENE sv Nτεκε. quod nisi 1 e fidimur,accurate re perstina, Cr animaduersu restituta a nobis lectionem meliorem putabis,er illam nostro iudiario satis stigidam repudiabis.
O . Frater ut arbitror est dextella. Antiqua exemα α plaria pro FRATE M F. habent,id est filius: in alijs cuexcusis concordant. Quid ea uox DBκτx LLA significe mihi compertum non est. ea autem,quae adhuc nonα nulli excogitarunt,parum sumsiciunt,niihil enim certi habent quare meliora adhuc,σ ueriora quaerenda censeo. Et quidem portenti sinules in tun litem. sic qiion* ita igneidam medose legebatur. Germani primi, PORTENT π in princ
recte illi quidem, Cr eleganter. Portenti si se putat, quod suus tabellarius ab Attico sine litem redierit. Dicis tur portenti sitiale quod raro accidi Cr adii rabile omnibus uidetur. Saepe utitur cicero hoc modo dicendi, lib.
ii de Oratore, Crusii quidem rei ponsum excellentis si cuiusdam
464쪽
4 o IN cICERONEM cuiusdam est ingenio, ac singulans,cui quiddam portentἱ simile esse uisum est,posse aliquem inveniri oratorem, qui
aliquid mali saceret dicendo. In v. etiam Philippica diis xit, Vt portenti simile uideatur, tantam pecuniam populi R. tam breui tempore perire potuisse. α3 Vtrum omnes haberent. Vitio si sunt hoc Deo ueteae res codices: ut non certo persticiatur ex illιs quomodo legendum simos institutum nostrum tenuimus,ut quam mιnimum a priscis uest ijs declinaremus : Cr tamen alia quatulum necessario deflectendu fuit:tam peruersa enim, Cr maculosa antiqua scriptura erat, ut aliquid opis ei adsere oporteret. UT RATA igitur legimus: in illa
I bidem Ponti Neapolitanum a matre orinoctoni posideri. Ita scriptum inuenimus in cunctis manu scriptis, impressiss codicibus. alij alijs modis corrigere tentarunt. Qv rum opiniones qui scire uolent, habent ubi eas ligant: nos videbimus an ex communi lectione,aliqui quod non contemnendum fit,elici posit. Neapolitanum praedii no- meti ut cumanum,eπ Arpinas hic esse existimamus,quὀd in agro Neapolitano esset, ita appellatum. Cicero in Luacullo, Quo quidem etiam maturius venimus, quod erat constitutium, si uentus esset, Lucullo in Neapolitanum,
mihi in Pompeianum nauigare. Natrem TFranno uni Seruiliam intelligimus. Adbue nihil nisi planam diactum puto: nunc quae prostror, minus asseveranter proanunciabo. Ponti, patrius casus esse potest a proprio noumne Pontius, ita enim fere in priscis monimentis hie usus huiuscemodi nomnum scribitur,ut est etiam apud
Nartialem, Quod vomis Antoni, Cr cetera. Fuit autem
Pontius Aquila inter caesaris coniuratos, quipostea Nu
465쪽
c A s T I G A T I o Ne s. Matinencti praelio cecidit, ut est etiam in epidola quadam Podionu. I bi Hirtim quoque peri spe,Cr Pontium Aquilam , ut huius 'mille hoc praedium Caesaris basia subierictum sit, quod ille Seruiliae matri Bruti dederit: cui dimplfima praedia ex auctionibus hastae nummo addixit, ut Suetonius tradidit:ut ucta ΜιMst nunc, Cr subabsurdum videatur Ciceroni, Bruti matrem praedia eius post re,
quem filius praeclari illius acinoris socium habuerit. Huc
nos coniectura, er sensus noster duxi dum uolumus mari xime communem lectionem tueri, cr loco suo moueri non pati. ut autem eam non Q mate, Cr contumaciter
destndimus: sic prae alijs quae adhuc prolatae sunt, non
sternendam esse contendimus. Quare talaria induamus. γ Vetera omnia exemplaria ετ svio EA Mus habent: id est paremus, Cr ut uulgo diacitu prouideamus. Prima quinti Iibri epistola, Id autem ex eo,ut opinor,quod antecesserat sminius, ut prandium nobis uideret. In Lucullo, Sed hoc extremum eorum est: ponulant ut explicentur haec inexplicabilia. Tribunum aliquem censeo videant, a me imm exceptionem nuquam impetrabunt. In prooemio ii I. libri de Oratore, Quem
dixisse constibat uidendum sibi aliud esse consilium, illo
senatu se remp. gerere non posse. Quamuis vulgata lectio recipi,er defindi posit,maluimus tamen antiquorum coindicum sidem, ex auto tem sequi, sensu optimc conuerinientsine dicam magis quadrante: satis enim tuc erat exapedire se ad Iugam, eas parare quae necessaria erant:noadam enim bellum eruperatiotium tantum turbabatur. Perturbat ne gemam. Hunc Iocum inquinatum esse ειε quis non fateatum . cactigauimus igitur NEO UE I A Μ:
partim coiectura simlitudinem illlamum literarum secuti, E I partim
466쪽
partim Ogumentis quibusdam ducti, quorum non paranum hoc est, quod cum hoc ipso in libro sententium ea dem explicaret, isdem De uerbis inquit, Neque enim iam licebit quod Caesaris bello licui Cr Pungenda autem omratio est post verbi perturbat hoc enim initium est clausula, qua rationem reddit cur haec se species, cogita
tios perturbet. ita enim legimus cum uetustu exemplariabus, non CONTAG io. cum besti,inquit,stecies misbi obuersatur,er cogito fore bellum,perturbor. EX LIB. XV. EPIST.
is sed uix enim cr ad pacem sum cohortatus. Deformaritum hanc lectionem esse putauimus, mendum s una lit
ra postpositi inoleuisse: qua in βuam sedem restitum,cimnem maculum sublatam essesteramus. Hoc verbium steriquenter hocsigniscatu sumtur: cum plura exempla noribu occurrerent, viro ex harum epinotarum lib. v. conintenti erimus. cum haec disperuissem, seducit me scaptius, ait se nihil contradicere. 16 Audientibus tribus filijs eius,cr tua filia. Inanesta
itum hic diu mansit. Germani characteras quosdam Gnem eos in uetere exemplari repertos depinxcrun π in hune Iocum interposuerunt eos ipsi quoque nulla parte ab illis discrepantes in nostro antiquiore invenimus, Cr inno strum codicem quam maxime potuimus illis finales eoi tulimus. cum enim a nobis non intelligeretur, fore puto ut aliquis acri studio in hoc posito nobis stlicior, Cr er ditior,hoc ei suppeditato auxilio,hunc quandoque lacum restituat,σ tenebras quae ipsum occupauerunt, repellatanam quoniam in antiquioribus omnibus, probatioribuan oodie
467쪽
c AsTIGATIONE g. 4 3e dicibus eodem pacto friptus inuenitur, scire licet etsi
aliqua in eo macula, preuersios uersetur, non tamen aurea tantopere lectione distire ut d perandini fit de i litvi rectitutione. Vt nihil posit ultra,ego tamen. I n antiquiore nostro codice ea quam ipsi restituimus potius lectio inuenitur: ideoq; nos ipsam uulgatae praetulimus: nam sensus ex uutraque idem here elicitur: ex nostra tamen commodior Crelegantio ut puto. Quamquam uereor ne cognomine tuo lapsus ἔπαmias αγ' in iudicando. Manu scripti omnes HYPERATαT i et v s habent: quae prorsus uera est sectio. imror a tem quomodo tam diu latuerit. Germani tamen eam uideri
runt . quam inepta autem, Cr frigida uulgata esset, nihil attinet dicere . credebant plerique eius temporis oratomres,quos semper cicero redarguit, Atticum dicendi genus subtile, cr sedavim esse: quare ueretur Pomponij im dicio hoc com mitere, timens ne ille cognomine suo I psus,tenui, Cr tranquillo stilo magis delectaretur, quam concitato Cr quasi ardenti: tanquam is Atticus apperulatim, Atticum etiam stilum amare deberet. I n oratore Otiam eandem hunc sententiam persequitur, ovi autem liter dixerunt,hoc assequi non potuerunt: ita acti fiunt repente Attici. quasi uero Trallianus luerit Demosthenes, cuiuε non tam vibrarent ulnmna illa,nisi numeras contorata ferrentur. serit autem in compositione augere, notum est. Ab hoc nomine verbum fingit Simplicius in commemtarijs in phdifica Aricto telis ἔπι, id est nimis studiose elegantias Cr flores eius linguae sectari. Inuehiatur autem ut solet, in Alexandrum, mMιον si μααληροῖ. η νη rαῆιηiis. Emendauimm item p/ula post, pro
468쪽
IN cΙcERONEM pro Attico tota Amri ira ut non solum Attice diei posse confirmet, sied etiam Attici fime, ut ita dicam, quod ipse proferre noluit: apud Graecos autem id ustat fimumni,quod hic aptistine nunc cicero usurpavit. 4α7 Quod puto , tantum enim odium uideo σαὶ Locum hunc deprauatum,man gnrs esse puto. E a uox ODIVR in antiquioribuε non inuenitur: quapropter nos eam dolevimus. Notam autem,quae mendum subesse indicaret, illi adponi iusimus, quia sine inclioris codicis copia corrigipsi' desterauimus. vi CTOR 1 autem est in illis non v I C T V R r: ne nihil praetermittatur a nobis quod non t6titum relinquamus sepe tamen in antiquis monimentis hae duae postremae uocales inter se permutantur. is Tubula Demonici quod tibi curae,est gratum: de malo scripsi crc. Quod punctis male dictincti erant haec ueraba, induxerunt nonnullos ut furcorum scripturum conta n narciit, de Matios scriberent inconsiderate. post u res illas DE MALO pungi debet oratio, ut gratum
de malo id sibi esse dicat: quo modo dicendi saepe utitur.
sed haec tam per picua, ut nulla egeant argumentatione, quo magis confirmentur. quaedam etiam paulo post ex iisdem exemplaribus melius,ut puto,'ipsimus. Ibidem. De O . F. quod scribta ad me ad a. De patre. Quis non uideat in his uerbis uitium esse s ita autem excusi femini' omnes habent nescio an antiquam scripturum deprarinatiorem dicere debeam. nihil certe illa conturbatius, Creon usius non verebimur tamen eam proferre,alijsq; conrasiderandam trudere: si forte alicuius ingenio aliquid, quod lucem huic loco adferat, ex ea erui, ex excogitari positi
Est autem haec, DE avL F . SCR BIs A. M. C. DE PATRE CORAM A G E M v s , ut uia
469쪽
c AsTIGATION E s. Ideatur Graeca quaepiam dictio desiderari, cuius quaedam partes,σ reliquiae seupersint. X. calencclviiij stre ea quae a Fusio:σc. Eam, quam ετ
his restituimus sectionem, ab antiquiore nostro accepiamus, nulla, ne parua quidem immutationeAm. v . autem, hora intestigimus ita enim saepe appellare solitos illas notum est,a numero scilice suppresso horae nomine. Quod item mensis nomen reticet breuitans gratia,usitis tum est: siquidem Cr insta, Unam X r. alteram X. C lend. eadem ratione dictum est. Erant enim in tam uicinis locis, ut plures dies in itinere literae manere non possent. non igitur mensem, quo scriptae essent, adponere necesse erat ignorari enim non poterat. Loquitur autem de Qu. Fusio Caleno, cui semper aduersarius fuit. paulo autem post grauisimae inter illos iniimcitiae exortae sunt, cum causam ille Antonij in senatu definderet. Dion autem omrationem,in qua cuncta ciceronta crimina colligi Cr uiatam,actionesq; Antonij contra Philippicis tuetur,ab hoc pronunciarisacit. Quoniam caret Buthrotis rides ab Corditio, c)Hee Ibidem verba ualde deformata sun π deminuta,ut puto. Nos dialigenter confise ata, er perstem uetere scriptura, eam quam in nostro codice vides lectionem, ex illa eruimus: quam tamen non ita amamus,ut si meliore uideremus,hanc non desereremus: nulli enim magnopere confidimus, quae
constituta,Cr suffulix sit nost, aut alicuius industria. est
igitur haec uetus, avo N I A M CARETVR BUAE THROTIS RIDES APS CONDOLEO NON Μ EA POTIUS Crc. Quantopere autem cuperet in
hoe negotio Attico satisfacere, ex multis lacu in las episposis clarum est, nec noti ex epistolis in fine x v i. libri
470쪽
4 έ IN cIcERONEM ad Plancum cr capitonem scriptis,quibus causam,rems Buthrotiam illis diligentisime commendat.
3o De oratione Bruti prorsus contendis, mecum'ue strarim tam multis uerbis agis. Antiquiores codices habent
TAM MULTIs, σα id est omni studio conaris nos
inter nos committere, ut quodammodo certemus, quis amgumentum,causamq; istam pulchrius, elagantiusq; expliacet s quemadmodum Commiti dicuntur gladiatorcs, a Graecu hoe dicitur. Ibidem. Quem di mortuum perdant tu ut nostra Cre. Monoae
Hllabum Tu interiectum, totum sensum perturbauit, quo sublato omnia plana,Cr persticua sunt. Putimus id conflatum esse ex postrema antecedentis dictionis litera , et prima sequentis imprudenter compactis: siquidem nutilas et hic Iocus esse potest. accidunt autem nimis sepe buriiuscemodi errores. reliqua ex antiquis codicibus restitutamus. Huius autem clausul e prolixitas, quae tot inculcatis nec semel tam σπρίν εο ι uerbis Adla est, obscuritatem quandam induxi quae totum hunc locum occupauit. 43t sanum putas os. Vestigia alterius Graecae diactionis in antiquis exemplaribus reperiuntur: quae tota, hie desideratur. Germani ita se in suo eodice inuenisse teis stititur, σε να s . Valde huic consit vilem striaepturam nos quoque in noctro antiquiore deprehendimus: quam diligenter animaduersam sic putauimus non incommode posse restitui, ἔ-ανκακει. Prouerbium id
esse nenigni ignotum est:profrtur de his, qui cum de aliae re potiunda in magnam spem uenerint, se postea dem Iusos,st e s 'ustratos senserint. Sud. de illis pronunciari solitum tradit,qui eum bonasterassent, detrimento astrin