장음표시 사용
181쪽
tis sprietatem. Melius. n. est sub secum' si natura, in qua assimilat esse superiora, si praeesse alicui in seriora.Sicut perfectior cli aia cupossidetur a Deo,u cum postidetres creatas:& melius nubit Virgo nobilis, cum contrahit matrimonium cum rege,cui si ibsit, si cum contrahit cum rustico,cui prS sit. Vnde esto st deus alique assi meret, qui iam est persisna, uel ensactu, ille cum desiniret e ite persona: nihil in dignitatis amiti
ret:esset enim perlona secundum naturam assiimcntem,quis no secundum naturam a sumptam. AD ILLUD,quod opponitur, si ara rationalis coni sim, uel unita carni facit persionam. Dicendum, Q uerum eli, qA anima, ct caro non coiunguntur d:gniorutunc enim nosolum ex anima,& carne costituitur ipsa natura,sed ex ipsa natura
hypostasis,& persona. Non sic autem est in proposito, quia ala, &caro fuerunt sibiinvicem unita ipsi uertim : nec in aliquo instanti fuit ala illa, quin essct unita uerbo;& ipsa hypostasis aeterna erat, in qua cos luabantiir corpus, &anima;& ideo non constituebant personam,sed solum na uram. Et
asinon sequit, ' si Dei filius assumpsit animam carni unitam, lassumpsit persona ; quia n6 prius tempore fuit ipsi carni unita,q esset assumpta,quicquid sit de oti li
obi jcitur,st B. Virgo genuit PQ sona. Dicendo,st uerum est,quia genuit filium Dei: sed qua pli, nageneratur r5ne naturae,& duplex est natura in illa psona. s. creata, ct increata: i5 rone duplicis naturae duplex conuenit ei generatio
.s teporalis,& sterna. Teporalis,la qua assimilatur matri: aeterna patri. Et isi non cogit ro illa: luallis. n. generatio conueniat personae, conuenit i5 et rotae naturae ;hoc maxime uerti est in teneratione creata , in qua est non tam una personalis ditiinctio, scd natur iis multiplicatio. V AE s T r o III. anima separata dici possit perIona p
personalitatis in mima separata,oi unione circumscripta. Etu, sic uidetur, Primo e Magistruin litera. Anima absoluta a corpore perina est, sicut angelus; sed angelus uere,& proprie psona est
ergo & anima separata. ITEM.Sicut consuetiit communiter dillingiti, Persona est res dillincta propriettite ad digilitatem pertinente; sed anima separata est distincta res: quod paret; anima etiam circumscripta assumpticne, & unione complete habet illam ratione in se, quam Boetius ponit, Persona est indiuidua ibstantia rationalix nati irς;erso uidetur ratio personat iratis coueniat animς separatae,& proprie, & uere: πergo est persona. ITEM Ratio qua '
est persona, est propter lanione ad dignius; sed cu anima unitur corpora, non unitur digniori rei; ergo unibilitas,uel unio ad corpus non aufert ipsi animae proprietatem perlon. v. Ii EM. Cotingit animam separatam comparari ad ab gelum, S conuenit com p. arari ad alteram animam : S 'itae est coparatio unius angeli ad alterum, ca dem eis ci paratio unius alet ad altera; sed ala separata di nit secύ- eu specie ab angelo, sic it S an e
182쪽
ab ara; ergo a simili sicut inter unum angelu, & alterii est discretio perseia alis, sic inter una alam S altera: scd quq hunt discreti iacin Psonalem, hent intentione perlonalitatis;ergo plenam ratione perlbnalitatis contingit reperiri in ala separata. 11EM.Cuicuisque competit im de se ut de se, est periona;sed alae separatae comsetit loqui de se ut de se;conue. V Di t. n. ad ipsam dirigere sermone, sicut ad alam Petri, & Pauli dirigimus: Sconstat quod uersa uice pollunt nobis uoluntate suam exprimere, sicut aliquibus expresserui ergo ur filiod ala separata uere, M proprie sit persona. lTEM. Anima gloriosa ν separationem sui a corpore non liabet conditionem deteriore, sed statum digniorem:scd quandiu spiritus rationalis erat in corpore,& corpori uni
go nec qh est a corpore separatus SED CONrRA. Persona elis se una: sed st uenit aliqsi ad constitutionem tertii non est v se unu, ct divinctum; ergo quod est natu uniri ad constitutionem tertii noest persona, lad anima rationalis c huiusmodi: ergo &c.lTEM. Persona dicit quid complerissimum in genere subtantiae, ita quod noest ordinatum ad ulteriorem perfectionem in eodem genere, i edanima rationalis cli ordinata ad constituendum homine rergo nia habet intentione person. x. ITEM. una rationalis .cum cli unita
rami,ut dicit Magister, non est Psona: ergo si .aando eii separata habet rationem per nat, ergo disniorem modum habet exiliendi extra corpus: si ergo natura semis per desiderat quod metuis est . ur
quod aia nunqua desideret unia corpori: ur etiam ex hoc quod caanima uniatur corpori, fit ei prsiis dicisi;&cum separatur, quia n5st ei poena, sed premiu, quae ola falsa sunt & absurda:ergo & illud ex quo sequitur, uidelicet quoaaia separata sit persisna. ITEM. Siata separata est perloira, cu assumere sit actus per nae couenies, sicut diuina persona dF corpus arsumere cu corpus ei unitur, & tamiliter angelus; per consimilem modum ala diceret assumere corpus proprium,cum eidem rursus coniungitur; l si hoc non recipitur, ur quod nec prsinissa est et cocedenda s. quod anima separatast persona, licut angulus.
ret ex Tex. opinio Mugillat suit, se aia separata si persona. Et haee opinio fuit Magistri Hus. de San. Vict. R5 aute, quae mouit eos ad hoc ponedum, fuit actualis distinctio, & completio reperta in ala separara; qim actus nobiles liberius exercet, & persectius quam
exerceat in corpore. Haec tamen opinio non sustinetur communiter a Doctoribus. Ratio huius est; aqili ad completam rationem personae requiritur ut dicta fuit m p d. pra distinctio singularitatis,& incommunicabilitatis, & supereminentis dignitatis. bainuis autE
in anima separara sic reperire sing ularitatem,& dignha:em; n6 est tamen reperire incommunicabilitatem, quia appatriam,& aptiti dinem habet ut uniatur corpori ad conliitutionem tertii :& ideo
necesse est ipsun carere distinctione
183쪽
ne pers alitatis: qm si completior est anima da appetitus eius terminatur,quem habet respectu sp corporis res aedi sicut uult Augu).& tunc non habet in se intenω - tionem personae necessario sequitur,quod personalitate careat,ca est arma corpore: alioquin sequerentur pret ficta inconueniuria, uidelicet quod unio esset praeternaturalis,&separatio non enset poenalis. iterum quod unio esset in antinae praeiudicium, & χ-I aratio in praenuum,quorum qiibet falsum est & ideo non immerito in hac opinione communiter non sustinent Magistrum ;quamuis aliqui uelint dicere, sttia ster intellexit de anima separata circunscripta unibilitate ad corpus: di hoc e potius uerbipalliatio, quam expositio, sicutas piciendo ad uerba ipsius patet.
Praeterea uniuilitas, siue aptitudo uniendi cum corpore non es
animae accidentalis, sed eis ipsi animae essentialis:& ideo no p testab ea separari, uel circunscribi saluaipsius natura, sicut sup rius in Secundo Libr. ostensium fuit. Posset tamen dici ob reueretiam ipsius, quod non uoluit dicere quod tota ratio persisnalit iis ccpeteret animae separatae,sed quod hoc supposito quod anima separata esset psona, adhuc n6 esset persisna in Christo, quia esset coniuncti cum diuina persona. Quicquid aute sit de intentione Magistri hic concedendum eis,' ratio persisnalitatis no est plene circa alam separa .VA c6cede dae sunt rationes ad hoc inductae.
AD ILLvD uero qJobiicii de auctoritate Magistri, patet rhlio 2 ia dicta AP aiat via uero,quod
obiicitur; quod ala separata esties distinm proprietate ad dignitate pertinente,& quod circu scripta assumptione,& unione comoplete hel ratione personae, quam lmnit Boeth. Dicendum, P non
est ibi ratio distinctionis secunda
quod conuenit Psonae intentioni secundum illam triplicem conditione, luae superius assignata est. AD ILLYD ueris,quod talicitur, quod cum ala unitur corpori, n5unitur digniori rei, & ita unibilitas ad corpus non aufert animae
personae proprietatem. Dicenda quod hoc uersi esset,si anima etis et persona per se: tunc enim ro- ne psonae non priuaretur ex hoc quod corpori conivnseretur: si ergo caret ratione persons,cum corpori coniungitur, patet quod nocit persona,ctim est a corpore se. parata: hoc autem no est propter
desectum dignitatis, sed propter
desectum incomunicabilitatis tinamuis non incongrue posset
dici,quod ad ipsam unibilitatemper modum copositionis sequie uaedami indigentia, ct descetiis acoplectione dignissinia. AD ILLvD, id obiicit, quod anima dinfert specie ab angelo secudum mei comparatur. Dicendum, quod ropsonalitatis plus dicit copi tionem q intentione speciei. NaChristus secundum humanam n turam continetur sub specie hominis, tuis segna illa natura non habeat intentionem Psonalitatis.
Et ideo non sequitur,st si animet
separatae coueniat specifica disterentia respectu angeli, quod p hoc conueniat ei discretio personalis resperur alicuius aiae. Nec sequitur, Differt numero ab alia
184쪽
stinctio secsidum numerii tu plus Psal. Beatus, litem elegisti, & apest, qua distinctio perinalis. An sumpsisti: sed beatus itat ibi pro
ILL v D, quod opponitur,st cui c6 aliquo: non est autem dare ali- petit loqui de se,ut de se Sc. - quem nisi hominem: ergo &c. cendiam, st uerum est accipiendo ITEM. August. Si quis dixerit ho Iueo. rarge personam, secundum qi per minem a Christo assumptum de- sitio sona dicit esse m nomine uel pro- potatum esse,anathema st. lTEM. Dmbol. nomine, secudum st reddit suppo Anicina. dicit, quod n6 aiIumpsit In lib. sitim uerbo:hoc autem modo no hominem in communi, sed hunc de iu loquimur hic de persona : qa haec holem: sed ad hunc holem sequi- carna eli connderatio Grammatici, non tur homo: ergo si hunc homine' tieue. Theologi: nc enim magis respicit assumpsit, bene sequitur, quὁd asmodu significandi, quam proprie sumpserat homine. ITEM .Proprietate rei AD ILLvD , quod ultimo tas unius partis denominat totu r
obi jcitur ; quod anima gloriosa unde Petrus dicitur albus, si solii
propter separationem a corpore corpus sit album : ergo mustos non habet conditionem deterio- tius proprietas utriusque:sed uo
rem. Dicendum; φ illa ratio des 1 si est dicere, Christum assumpsi P
eit dupliciter Piimo quide, quia se carnem, animam : ergo uera quamuis no habeat conditionem est dicere,quod assumpserit homideteriorem qu .antum ad bene en nem. ITEM. Filius Dci assiimpsese , utpote quantum ad Dei Dui- anima,& corpus:& hccassiimpsittionem : minus tamen bon. am ha unita;ergo si corpus, χ anima unibet conditionem quantum ad PD ra laciunt holem: ergo uidetur lse n. ariarae. Personalitas enim non assumpserit homine. Si tu dicas, attenditur quantum ad bene esse, 0 non fuerunt prius unita et assu uel esse gratiae: sed quantum ad pia: per hoc nodissis luitur, sed escise natur e , siue ad esse primum. fugitur rario:quia si anima,& cor Alius etiam desectus est,quont pus no suerunt ante unita, quam intentio personalitatis consequi assumpta prioritate temporis,satur anima unitam corpori ita ta tem simul fuerunt inuicem tem-men quod nec anima,nec corpus pore linita, Sc assumpta:ergo uic eest perso na,sed totum coniunctu: tur ' in sitia assumptione homine& ideo non sequitur, quod talis faciebant,& si hoc uerum est; er- dignitas remaneat in anima sepa go &c. lTEM. Filius est homo, rata, uel proprietas: sicut nec risi aut homo quem assumpsit, aut hobilitas, quae est proprietas respe- .imo quem non assumpsit: s h ' .ct i coniuncti post separationem, mo quem assismpsit: ergo allum- nec remanet in anima, nec circa psit hominem. Si est homo, quem corpus &c. non assumpsit; ergo aut Petrus, a V AF s T i O IIII. . rael Paulus, uel de ceteris. Si er- is Iouc d ndum si , quia Deus, go nullum talium est dare: uide- hominem. tur ergo simpliciter esse uerum P
V T R v - concedendum sit, i albimpserit nominem.
Deus ast implerit hominem. SED CONTRA. In lib. de Regit
Et ouod sic, uidetur per illud lis fidei dicitur uel assumens non
185쪽
est assumptum ι ergo si filius Dei est homo, salsum est filium Dei
assumpsisse hominem. t T E M. Si assumpsit homine,& nuquam de posuit quem allumpsit; ergo semper suit homo; ergo quando erat mortuu erat homo; quod n5 uideturverum, cum sit oppositio in adiecto. Ιτ x M. Si aliunipsit ho qminem,aiuliotelia in c6i,aut huc hominem. Non homine in coniunt alsumnti ergo huc hominem; sed hic nomo nominat pursona,
uel saltem hypostasim; er o in Christo sunt duae sibila ,sed diis hypo lases; sed hoc est salsum,desdei contrarium; ergo Sc. I I EM. Allum prio dicit unum alique rei assumptae: sed usus rei tempore, uel natura coli sequitur ipsam rε; ergo prius est assumptii in naturatitet quam sit ipsum astumn si crso non dicit humanam naturam an copara ione ad hypolia sim siue personaon necesse uti quod in Chiillo sit alia Pilia, quam persona assumens ; ad quam comparetiir humanitas ante allum Pti
nem; st si lio: simpliciter est sausum, resiat ' S illud est falsum,
to ad suppositum, impropria locutione dicemus, filius Dei assumpsit bo
R es po M. Dicendia,st aliqui uoluerunt sustinere locutione illa, sicut illi,qui suer ut de prinia opinione, dicetes quod Christus est
duo.c. duae re, naturae, homo uidelicet,& Deus; sed quia illud non Di 3.f. potrationabiliter sultineri, sicut arti. I. insta uidebitiar, ideo alij di itin-I. Suere uolueritat, 2 usi loqui de
alsumptione uel quantum ad fieri,uel quantum ad factum esse. Si loquamur de aitumptione quan tu ad fieti,sic falsum Uil assum pserit hominem, imo animam, de carnem.Si autem loquamur de arsumptione quantum ad terminu. uel assuniptum este, cocedere uoluerunt personam Dei assumpat se hominem;tunc enim non uidetur, st homo ille non fuerit ante affuit,pti Oilem, scd. ex ipsa assaptione aliquis tactus est homo. Sed adhuc illud non uidetur multum rationabiliter dictum ; nam si ex assumptione uestimenti ue reponit aliqs dici vellitus esse, haec ronabiliter conceditur, Hic assumit vellimentum; S haec non admittitur, Ille ait uiuit se uelli tu ,uel calciati m. Per hunc modii nec ista uidetur csse admittenda, Filius Dei assumpsithoiem; qua-uis ex ipsa aliumptione factus sitho. Et propterea est tertius modus dicedi color,& ilerio ,ἐν haec est impiopria, Filius Dei allum. psit hominem. Et ratio huitis cit; quia homo signat humanam sormam, sitie natiaram in concretione ad suppositu, de fleo uere praedicatur secundu quanda :dentitatem. Et ideo de ipso supposito uere predic attir,ut dicatur, lite est homo. Verbum aut aitumendi dusii a ratione plus importat, uidelicet distinctione assi in ciuis ad assuinptiim, ita hoc quod ina ortat relationem: ordinem etiaquedani impoot. at respcctu eius, quod naturaliter antecedit ipsa alsiani prionem, & r pectu eiusqliod sequitur: ninire, al, Ripta naturaliter ipsam a iunip toneni anteced it; qua uis pusiit d ic i r Pesimul Coacreuo ucio, d ainio assumentis
186쪽
' umentis ad assumptum c5sequi 'tur ipsana assumptionem. Et ideo dupliciter e haec salsa, Filius Dei assumpsit homine:tu propter de se tum distinctionis: quia homo praedicatur de filio Dei: eum propter desectum ordinis, quia comparacio humanitatis ad persona, Mel hypollasim consequitur ipsa
assumptione,& no antecedit: res aut a umpta antecedit. Et ideo Praedictus sermo salsus est ex dulici causa,& rationes concedenae sunt ex ista parte. A D iLLAs uero auctoritates in contrariu adductas. Diccndu ,st aliquid habet improprietatis,
A sunt exponendae: sancti.n .lois quuntur aliqA multum expresse.
ctis auctoritatibus magis accipi. tur abstractive, qua concretiue, magis pro humana natura, Q pro re naturae:& per hunc modum ad consimiles auctoritates potest responderi unica responsione: quia hominis note humana natura ha het intelligi: quis secundu coemulam, & secundum uirtutem uocabuli hoc nomen fici non ita co- suetu sit accipi. AD ILLUD, quod obijcitur,st proprietas partis denominat totum, Dicendumst illud habet instantia in proprietatibus respecti uis: quis ueritate habeat in proprietatibus absolutis.
Quamuis. n.uerum sit, st manus
Petri sit minor Petro iel quaelibet eius pars quod alii ,haec tA
est salsa, Petrus est in Petro,
uel dissert a Petro. Per hunc etiamodum intelligendum est in proposito quia ali aetas sicut dictues uel as Acrii dicit ali ille ordi-nsi,uel distin nem,quae reperi
partes corporis hominis,quaessit corpus,& anima: quis ille respeetus,uel ordo inter persona Christi,& ipsum Christum holem reperiri non ualeat. AD ILLvo,q tobijcit,st assumpsit aiam, & corpus unita. Dicendum, stest unic corporis,&animae, respectu suppositi,in quo sunt, respectu hu
manae naturae,quam constituunt:& utraque unio animae ad corpus
sule in ipsa assumptione, & una Qdem antecedebat secundum ordine naturae. canimae ad corpus ad constitutione unius naturae. Altera ueris. s. aiae ad corpus in unam
persona, uel hypostasim cosequebatur ipsam assumptione: qa persena, & hypostasis uerbi albi mendo carnem, carnem Staiam simul uniebat. Cu ergo dicitur, aia,& corpus unita faciut holem. Dicendum, V iterum eli secundumst uniuntur isto duplici modo. Et qua alter istorum modora consequitur ad assiimptione: ideo non conceditur ista, st assumpserit homine,quis concedat, v assumpserit alam,& corpus coniuncta. Porset etia dici,q, non tenet illa consequentia, Assumpsit aiam, & corpus coniuncta: ciso assumpsit homine: qa homo supponit alique holem: Sc io supponit alique; anima uero, δἰ corpus dicunt quid. Apud ueros ergo Theologos re putatur fieri permutatio praedicamenti, cum proceditnt ab eo qδ
drquis, ad illud qa praedicat in
quid ,uel econuerso, sicut in primo Libro habitu suit. AD ILLvD,
quod ob ij citur, quod Christus
homo cli, aut quem assumpsit, aut quem non astumpsit, Dico Φnon recte diuidit, Si susticienta rquia contradinio non accipit Per
187쪽
per negationem,qus fertur ad im lip. Humiliauit semetipsem for ecl. . plicationem, sed p negationem, inam Ierui accipiens: ergo & ista, quae sertur ad principale praedica Filius Dei assumpsit humanitatum ideo non sic est diuiden- tem. I T E M. Haec est simplicia dum, Aut est homo assumptus, ter uera ; Filius Dei habet humaaut no assumptus; immo sic, Aut nitatem,& eam non habuit ab a est homo assumptus, aut non eis temo, sed temporaliter: ergo ut homo assumptu, secundum lege detur, quod eam assumpsit. corradictionis. Sel si obiiciatur, , SED COM TRA . Huniani- quod homo sufficie ter diuiditur ias consequitur unionem animae Per alium pluui ,& non assumptu cum corpore ; s ed anima, & cor tanquam per immediata: tunc re pus non fuerunt prius unita, qua
spondendu est ad illam indiictio. assumpta: ergo It alsumptum senem, ergo uel est Petrus, uel est cundum ordinem naturalem prae Paulus&c. quia nec est Porus, cedit ipsam assiimptionem, uide nec eii Paulus,nec Virgilius,&c. tur quod haec sit falsa , Flius Dei sed lesus: & Iesus non est homo assumpsit humanitatem. Ι T E M. vi sumptus a filio Dei, quamuis Magis significat in abstractione natura cius sit assumpta. Iesus hoc nomen humanitas, qua hoc Dam enim non est nomen impositum nomen homo; iud Deus non as. 3. naturae , sed nomen impositum sumpsit humanaim natura in uni Persisnae . versali, sed iis atomo; ergo haec in v AE s T I o V. est magis impropria, A ssumpsita utenta si hi iij nodi πο- humanitatem, quam, assumpsit posito. Do assumpsit hominem; ergo est salsa. I T E Μ. Iruvianitatem Si assumpsit humanitatem, & naVT v v M haec cocedenda st ' quam depositit quod assumpsit, Fit his Dei assiimpsit huma- semper habuit humanitatem: sed nitatem. Et quod sic,uidetur.Da quod habet humanitatem sem' ma. Oinnia,quern nostra natura per, sempereti homo: ergo in plantauit,allumpst Dei uerbum; triduo fuit homo. sed unicuique nostru dedit huma I v xT A hoc ut melius ap- saeotinitatem: ergo uidetur, st allum' parcat quaeritur, quid nomine tauripserit hunianitatem. ITEM. Hii humanitatis intelligitur, cum di mani a s non eii aliud, qua homi citur; Dei filium assumpsisse hunis natura, secundum quod dicit manitatem. Damasce. Diuinitatis & humani R EsoLvTro. tatis nomina natura sunt reprae- cum filius Dei carnem , animam,
sentativa; sed haec simpliciter est formamis humanam concedenda,Filius Dei assumpsit Ustit; dicitia i Mon--
humanam naturam; ergo S hqc, niens nau est,que ι Filius Dei assiimpsit humanita' hnmanitatem fitem. ITEM. Humanitas est sor .ma hominis; sed haec sit pliciter R E s p o N. Di Ium,st nomem csicediti ir, Filius Dei assiimpsit humanitis , cosueuit tripliciter forma hominis, sicut dicitur Phi accipi. Vno modo a humanitassi
188쪽
possunt intelligi principia consti Dicendum,st consequitur unio-
tuentia hominem. Alio modo P nem animae ad corpus, seci indum hi seria nitatem potest intelligi sor uniuntur in constitutione natura a consequens totum compoli. rae, non secundumst uniuntur intum. Tertio modo nomine huma unitatem personae. Posset et irid nitatis potest intelligi propr cras ci, quaedam sunt pilus assum- consequens ii sum hominem in- pta,& quaedam coasi impia: S q- qiram tim est homo:& iste triplex uis anima,& corpus primo allam
tutellectus habetur ex ucrbis Ma pia sint a uerbo : tamen omnia qgistri dillinctio 1. ubi confirmat ad ea consequuntur, dici possunt Magister,& ostendit alictoritate, coassumpta. Vnde quia anima Scse nomine humanitatis corpus,& corpus habebant proprietate pacanimam intelligere.Omnibus au sibilitati,,slius Dei assumpsit pastem his modis conccdendum est sibilita cm. Et per hune modum silium Dei assiimpsisse humanita concedendum eii, assumpserittem. Si enim nomine humanita- humanitatem,quemadmodu contis intelligantur ipsa principia co ceditur,stas sumpserit passibilitas ituetia hominem, uidelicet ani tem,quamuis non concedatur, etna. a,& caro, absq; dubio uersi est, assumpserit se passibile, sed ai-ς filius Dei assumpsit humanita sumendo passibilitatem secerit se
rem,id est animam & carnem. ite passibilem, sic conceditur, quod si nomine humanitatis intelligi- assampst humanitatem: licet non xur forma totius,adhuc habct ue concedatur, quod assumpserit scritatem, Filius Dei allumpsit hu hominem. Ao rLLvo , quod O manitatem,idest sormam huma- ponitur de abstractione . Dic nisnam: iuxta illud quod dr Phili p. dum,l potius facit ad oppositu ,2. Humiliavit semetipsu ni mrma quam ad propositum inita en mserui accipiens. Pol tremo si nomi signat abstractive, ideo lignat in
ne humanitatis ipsa Iprietas con quadam diuersitate a supposito: sequens intelligitur, adhuc ueri. & iaco saluari poteti ista conditatem haber,Filius Dei a sumpsit tio allumptionis: qtiae quidem est humanam naturam: quia non so- distinctio assumetis ad assiimptu rium noliram naturam humanam non sic autem est in hoc quod di- assumpsit,sed proprietates conse- cit homo. AD ILLYD,quod Obi, quentes, sicut dicit Damas. Si is citur, e nunquam depol iiii quod autem hoc ult: mo inodo tum a sumptit. Dicendum,st hoc intelintelligat,st allumpserit humani lis tui , luamum ad principia natatem id eli hominis P rietate , t irae,quae prius fuerunt assumpta errat hirca incarnationis iam ita- scillcctanima, ct caro: quantum tem. Oportet enim ponere,qubd uero ad coassiimpta ueritate non
hoc triplici modo dicendi filius habet: d cposilit enim passibilita-
Dei alsumpserit ueram humanita tem Sed si hoc modo accipit hu-tem. Et concedendS sunt rationes manitas ratione principiorum coad hanc parecm inductae. stituentium hominem, sic nunqAD H. LV D, quod obiicitur, st deposuit humanitate: sed ex hoc humanitas csisequitur unioncaa. no sequitur,ln uiduo habuit bu- mani
189쪽
inanitatem, ergo fuit homo:quia principia hominis non faciunt ho
minem,nisi in litantum coniungutur adinvicem,&uniuntur in unitatem personae,& alter illorii in o
dorum desciebat in triduo. Isi nomine humanitatis intelligat ipsa forma consequens suppolytu
uel ipsa proprietas,non oportet, in tradito christus habuerit humanitatem. quia sicut dictum est, talia non fuerunt primo sumpta, sed magis coallnmpta. AD ILLUD quod ultimo quaerebatur : patet
responsio ex his, quae iam dicta
De modo uniendi diuina in , & humanam naturam secundum uarias Doctorum opiniones.
X praemisis autem emergit quaestio plurimum continens νtilitatis, sed nimium di custatis atque pcrplexitatis.Cum enim constet ex praedictis ali' pluribus testimonijs,omnesq; catholici νnanimiter fateantur Deum factum esse hominem,coer Christum Nerum Deum esse, est verum hominem: quaeritur an his locutionibus,Deus factus eli homo ilius Dei facitus est filius hominis,Deus es homo, homo est Deus, dicatur Deus D. ctus esse aliquid, vel esse aliquid, vel aliquid dicatur esse Deus, an ita contentat dici,Homo factus est Deus, is litis hominis est filius Dei: sicut econuerso dicitur : si ex his locistionibus non dicitur Decis factus esse aliquid, vel efse aliquid,quae si intelligentia harum locutionam simialium. In huius profunditatis reseratione, scrupolosae qussionis expositione pluriinu digerreis vcniuntur; apientes. orundam sententia. Alii enim dicunt in ipsa verbi incarnatione hominem
quendam ex anima rationali cst humana carne constitutu
ex quibus duobus omnis verus homo costituitur et ille homo cepit osse Deus,non quidcm natura Dei,sed persona verbi, Deus cepit cise homo ille . Concedunt etiam hominem illum assumptum a verbo ct unitum verbo, ct tamen esse Nerbum : ea ratione tradunt dictum esse Deum factum
hominem,νel esse hominem:quia Deus factus est,id est cspitesse quadam subIlantia ex anima rationali, humana
190쪽
eane sublinens, ct illa substantia facta G, id est enis
Deus,non tamen demigratione naturs in natura,sed τtrisfre naturae seruata froprietatefactum est, ut Deus esset ila substativis illa Jubstantia esset deus.senile verὰ dicitur, Deus factus est homo, Homo factus est Deus: Deus est homo, homo Deus: O filius Dei filius hominis,'econ-
Mersis. Cumque dicant illum hominem ex anima rationali , est humana carne subsistere,non tamen fatentur ex duabus naturis esse compositu ,diuina. ct humana,nee illius par-ees esse duas natura sed animam tantum O carnem. Auctoritates quibus hi suam sententiam muniunt.
Et ne de suo sensu tantum loqui putentur, hanc sententiam, pluribus muniunt testimoniis. Ait enim Aug.in Lib. de Trinaeum legitur, verbum caro factum est,in verbo intelligo verum Dei lilm , in carne agnosco verum hominis
filium, νtrunquesimul unam per1onam, Deum hominem in abilis gratis largitate coniunctum. Idem in Ench. Christus Iesus Deus de Deo est, homo autem natus est destiritus sancto ex Maria Virgine. Utraquesubstantia diuina, ct humanaolius est vilicus Dei patris omnipotentis,de quo procedit de spiritussanctus utrumque unus, scd aliud pro-λ - pter xerbum, aliud propter hominem, non duo filis Deus
homo,sed unus Dei filius,Deus sire mitio,homo certo inini/e. tio.Idem in eodem. ad id natura humana in Christo homine
meruit,ut in unitatem persona unici filis Dei singulariter assumpta esset'alae bona νoluntas, quae bona opera praecesserunt, quibus mereretur iste homo νna fieri persona cum Deo'Nunquid antea fuit homo,ct hoc ei singulare benem eium praestitum AE,νt singulariter promereretur Deume Nempe ex quo homo esse Ἀpit, non aliud coepit esse homo quam Dei situs, ct hic νnicus: propterea Dei verbum, quia ect ab illo suscepta caro icita G νtique Deus,ut qu admodum una es persona quilibet homo, an a scilicet rationalis o caro, ita sit Christus una persona verbum ct hoeom. 6 mo. Idem super Ioan. Agnoscamus geminam substantiam ra ta- Christi,distinam,scilice ,qua aequalis est patri: ct humana, --7' qua minor es patre: utrunq; autem simul non duo,sed νnus