D. Bonauenturae s.r.e. episcopi card. Albanensis, doctorisque Seraphici Ord. minorum. In primum °quartum librum sententiarum elaborata dilucidatio. Collectis vniuersis prioribus editionibus; quidquid aut elegantiae, aut eruditionis in illis anteà spa

발행: 1573년

분량: 1141페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

DIs TINCTIO VI.

RisoLv Tio. ia uatura Luιua humanam naturam absque transmutatione eteon resone adfuι unitatem ira bere non poterat' ad persona unitatem traherestuduit.

REs N. Dicendum, st quaedam est unio,in qua est unius uni bilis in naturam alterius conuersio. Et hoc est: quia unius eli alterum re Pugnantia,& praedominantia: si cui si gutta a lus uniatur ampho. rq uini. Quedam uero cli unio,in qua est utriusque uni bilis alteratio, & tertiae naturae productio rct hoc quia est ibi repugnantia,&non excellens praedominatio : sicut uniuntur elementa ad constituenda corpora milla. Qaeda uero est unio, in qua non est unito rum transmutatio, sed tertiae naturae costitutio:& hoc est quia ii nibilia non habent repugnatiam, sed hent mutuam dependentiam: Acut uniuntur corpus, & anima ad constitutionem hominis. Qtiaedam uero est unio, in qua nec est transmutatio, nec tertiae naturae

constitutio, sed unum uni bilium sundatur talum iu altero. Et hoc est, quia nee est ibi repugnantia, necessentialis dependentia: mutua est tamen excellensirsdominatio: sicut quando arbor una in seritur stipiti alterius arboris: tuc

utraque arbor seruat naturam

propriam: &ta me una arbor sub stantiscatur in stipite alterius ar boris; ita unus est stipes utriur que. Hoc tantum quarto unionis penere habet uniri natura diuina sumanae. Q ita enim nulla est repugnantia inter naturam diuina, dc humana, ideo nulla est ibi transmutatio,nee conuersio: quia ue-

est tertis naturae eonstitutio: sed quia es ibi alterius. s. diuinet naturae praedenominatio, necesi e est Φdiuina natura humanam natu nuntrahat ad unitatem. Sed ad unitarem naturae non potest tia here sine transmutatione, & conuersione, nece illa est ergo st eam trahat ad unitatem person ς:& una & eadem hypostasis sit diu ins naturq,&humanae, ut quasi humana natura fundetur, & subitantisicetur in diuino stipite:& ideo multum assimilatur illa unio ei unioni, qeit per insertionem. Propter i vcsortastis dicit Bea. lacobus. I. Inma suetudine suscipite insitu uerbum. Concedendum est ergo, lilia unio terminatur ad unitatem personae.

AD 1LLvD, quod obiicitur, stunitas illius personae est aeterna. Dicendum, quod sicut persona nominat ipsum suppostum in coparatione ad naturam, citi sibi jcitur: sic & dignitas personae attendenda eli respectu naturq. Poteii ergo persona illa comparari ad illam nataram diuinam: Sc sic eius dignitas , S unitas est aeterna . Potest etiam comparari ad naturam diuinani pariter, ct humanam;& sic con notat aliquid iumporale: S ratione illius con nota ii dicitur esse terminus unionis. Illa. n. unio no fecit, ut illa persona cisset, uel una esset: sed secit se persona, quae crat una in natura simplici, esset una in natura duplici. AD ιLLvD, quod opponit,st unitas per soliolis est extrcmorum. ergo non cit terminus. Dicedum, P secundum unam comparatione ,st habet,uidelicet ad di inam naturam cit extremit. cundum alitem coparatio ur, quam

212쪽

LIBRI a

lisbet ad humanam naturam, est unionis terminus: quia per illamonionem factum est,ut psona uerbi esset h5. Secundum aute coparationem, ι habet ad utranque

naturam,tenetronem medii: nihil autem impcdit unum,& idem diuerso respectu habere comparatione medii, & extremi,& termini;S p hunc quide modum hi

posito intelligendum est. AD iLL UD,quod opponitur, pysummam simplicitatem diuinae naturae ipsa non potest uniri humanae natur 2 in unitatem naturae. Dicedum, st non est simile: quia plu

res naturas in unam naturam ce

dere repugnat simplicitati natur :sed plures naturas uniri in unitatem personae,non repugnat simplicitati personae duplici ex causa: Vna quidem citi quia sicut plures personae possunt esset una natura, ita quod non impediunt naturς simplicitatem; sic plures naturet in una persona. Alia uero ratio est:quia persena diuina potest feri sisppositum humans naturae sola relatione humane naturs ad ipsam: quae quidem relatio nihil Ionit nouum circa personam ueri,sed soIum in natura assumpta:& ideo unio naturarum unitati personae non repugnat: non sic autem est qA unio terminat ad unitatem naturae, ubi non solum notatur esse respectus, sed et notaξc6uenientia fieri in forma:& hoe non potest fieri sine copositione, suetra smutatione aliqua. AD ILLUD,qd opponit, a, unio illa non potest tei minari ad unitatem persenae creatae. Dicendum,'no est simile;quia diuina natura no p test substatificari in persona crea

aliquo,minus hel de stabilitate. quam illud in quo substantiscat:& ideo qa uerior nodo est ens , ct per se stans natura diuina, qua humana: ideo humana natura potest uniri diuinae personae,quauis diuina natura non possit uniri naturae crcatae : & ideo potest fieri unici in unitatem personae increatae, quamuis non possit fieri unio in unitatem personet increat .Est& alia ratio;quia persena semper habet denominari a digniori prorietate:& ideo diuina natura, Mumana in unam concurrunt hypostasim. Et cum semper necesse sit diuinam naturam excellere dignitate , non potest fieri unio in . unitate personae creatae: licet possit fieri unio in unitatem personet increatae. Et ideo patet quod non

est simile, iliod assumit pro simuli,sed ualde dissimile.

dum. Et quaeritur utrum modus illius uniois sit singularis, an reperiatur aliqs unionis modus

ei consimilis. Et quod sit singularis,ur auctorii. ipsius Algatelis in sua Metaph. ubi ponit modos unionis. Ibi enim diuidit unum in unum simpliciter,& unu scduiquid. Vnum simpliciter diuidit

in tres differetias. Primo in unia, in quo no est multitudo nec actu nec potentia, ut punctus, S unitas. Secundo in unum, in quo n5 est multitudo actu: qua uis fit potentia ,sicut in linea. Tertio in unum, in quo e multitudo actu,&potetia, ut lectus, ct membrum, in quibus sit ni actu multa. Vnutis

autem sceunduua quid in uinq;

213쪽

disserentiastiam diuidi uideli

cet, in unu g enere, ut est hodio,& Nos. in unum specio,ut Sortes, S Plata In unum accidete, ut ei im merosa. in unum proportione,ut auriga, dc nauta. in unum subiecto,neut dulce,& album,in

aliqua subitantia una. Sed nullo istorum modoru ut patet discurrenti per singula in est illa unio, leti inChristo: erso uidetur st modus illius unionis excedat omnesnnionis modos. ITEM. Hocipsum

uidetur auctoritate Arist. qui diuidit unum i prima Philosophia in unum per se,& in unum P accidens. Vnum per accidens dicitur sicut accidens in suo subiecto,uel sicut duo accidentia in lino subiecto. Vnum aute per se dicitur nouem modis.s. continuatione quorum terminus unus. Vnum specie

uel forma, ut Sortes, & Plato in homine. Vnum genere,ut homo,& bos in animali. Vnum dissi nitione,ut illa,quq habent eandem dissinitionem, uel quorum unum est dissinitio alterius. Vnum indiuisibilitate,ut punctus. Vnum numero,ut singulare. Vnum simplieitateJt essentia, uel unitiersale. Vnum totalitate, uel psectione, ut circulus. Vnum sportione, ut auriga,& nauta. Vnum materia,

ut ola corporalia.Sed nullo istorum modorum est unio in persona in Christo: ergo uidetur,quod sit unio modo singulari,&Pprio. ITEM. H ipsum uidetur auctoritate Bem. ad Eugenium Libr. s. ubi ditiinguit unsi nouem modis, ubi ait sic. Est unitas collectiva, ut uidelicet multi lapides Dei sit

unum aceruum. Est unitas constitutiva, ut tu multae partes unum

totum constituunti uestas G

ivgatiua, quo fit, ut duo iam noti

duo,sed una caro sunt. Est unitas natiua,quia anima,& cuneumis homo nascitur. Eii unitas potestativa, tua homo uirtutis non instabilis,lion dissimilis, sed unus sibimet nititur inueniri .Est unitas cosentati ea,ut cum per charitatem multorum hominum est cor unu& anima una. Est unitas uotiua, cum anima omnibus uotis Deo adhaeres unus spiritus est cum eo.

Est unitas dignatiua, qua limus noster a Deo uerbo in una assumptus est personam. Eli Sc postremo unitas trinitatis, de qua ipse Bern subdit: uerum, &quid sum ad illud unum ergo si unitas ista, qua uerbum Dei unitum est earni, speciali differentia dicitur unitas dignatiua:iii detur ergo, quod unio praedicta singulare modum habeat. ITEM. Hecipsum uidetur auctoritate .pphetici uerbi;dp. n. Hiere. Nouum faciet dominus su in per terram,mul ter circundabit uirum;hoc in ii iam dicitur de illa

unione creata; sed non esset nOuum,si simile haberet: videtur ergo quod inter omnes uni oves sit unio una singularis. SED coNTRA .Eph. Erunt duo cis.. . in carne unar sacrameicum hoe magnum est; ego autem dico in Christo,& in ecclesia. Glo. Quia Christus, qui Deus erat apud patrem,per quem, & secti sumus, sactus est per carnem particeps noster, ut illius capitis corpus essemus: ergo uidetur quod unitas illa,quae est uerbi ad carnem, sit Gsimi lis illi, quae est uiri ad uxorem ; non ergo est unitas singularis. IIEM. Illa unitas,qua uerbum est unitum carni, est unitas perasbaalis, sicia supra ostensum es r

214쪽

LIBRI TERTII

unitas illa, qua anima unitur terminii,&unit si uinculis. Qua . ' carni, tuq eii unitas natiua,est u- tum ad disia iam uni bilium, qua

tatas perlbnalis: ergo uidetur θ qnitur creator crearlirae , couenit illa unitas communicet cum alijs cum unitate uotiua: Quantumaa, creaturis. ITEM. unitas illa, qua unionis. principium conuenit caDeus unitur carni, est ex summa uuitate plativa: quia talis unitas potellate dei, Vnde in quada Se- ellex divina uirtute,& mera gya. quemla, Potellate, non natura fit Quantum autem ad unionis ter-

creator creatura: ergo uidetur 9, minum conuenit cum unitate uoilla sit unitas potestativa: sed ille tiua, quae quidem terminatur ad modus competit, & reperitur in unitatem personae. Quantum asidcreatura: ergo &c. IrEM. Aut illa ad unionis uinculum conuenitunio, tua diuinitas unitur huma. unitate coiugatiua, in qua est uinnitati,eli natura lis,aut gratuita. culum perpetuum ,& indiuidua Si naturalis : ergo continetur sub copula. Quantum aute ad omnes

naturalibus unitatibus illis, quae conditionrs simul collectas nula Philosopho assignantur. Si gra luna modu habet unitatis sibi contuita:crgo cum unitas gratuita sit similem: quia superexcedit cum unitas uotiua sicut di. Bern. ui- natura,& oein aliam gram coem, dei ch ille modus unitatis diuinae videlicet φ diuina natura & hu- non faciat specialem unitatis dis mana uniuntur in una personati ferentiam . indissolubiliter per dei potentia.

REsoLYT ro. Et ideo concedendum est,' talis Si recte perpenduntur unionis huius unio superexcellit omnem consiconditiones : profecto nec mi derationem philo phicam : neelem uisa est, nec habere mirum, quia ad ipsam pertinsequentem git ratio P fidem eleuata. Et ideo BEsroN. Dicendum,st sicut nul- Bern .secundum ilia unionem assita creatura persccte Deo assimila gnatiit specialem unitatis differetur,sed quodammodo est similis, tiam ,uocans ea unitatis dignati quodammo dissimilis; & ubi una uam. Concedendae sunt ergo creatura habet similitudinem,ste nes,quae sunt ad istam partem. . quenter alia habet dissimilitudi- AD ILL v D ergo, la opponiturneni. Et per hunc modum intelli in contrarium,st similis est unio pendum est circa lianc sacratissi- ni coniugatiuae: iam patet responma unione.Si.n. loquamur de ip- sto: luia S si sit si inlitudo: quantusa quantum ad eius speciales con ad uinculum, non th est similitu- ditioes sigillatim acceptas; sic po do quantu ad termin si, uel distantesilire conuenientiam cum mo. tiam unibilium. AD ILLUD,quod dis unitatum in creaturis reper- opponit Q similis est unitati v tis. Si aut tu quamur quantum ad riuae, procoseli unio in perso-ollectionem suarum .pprietatu; na. Dicendum, quod si sit similia sic dicit modum unitatis singula- tudo quantum ad terminum, non . , iis:& hoc patet sic. In hac.n. unio tamen quai turn ad uinculum,uex . ne est considerare distantiam uni distatiam unibilium. AD

bilio, unionis principiri unionis quod opponitur,2 esi sinabis uni

215쪽

DIs TINCTIO

tari potestatiuae. Dicendum, st si sit similitudo quantum ad principium, quia utraq; ellex uirtute diuina; dissimilitudo est in quantum ad terminum,& quantum ad uinculum. AD ILL vo,quod obij citur,' est similis unitati uotius, cum sit per gratiam. Dicendum,

ω est alia gratiae differentia, qua

anima unitur Deo per charitatu persectam, S qua natura humana initur verbo in unitatem pertis. Dae: nec tantum quantum ad hoc est differocia, sed etiam quatum ad vinculum, & quantum ad terminum : & ideo illa unio iacit singularem modum.Si autem quaeratur sufficientia unitatum modorum assignatorum. Dicendum,

ista quaeitio alibi habet suum locum,& singula sitis locis tractanda sunt. Illorum tame nouem modorum unitatum,quos Bern.assi-ςnat, potest sic sumi sussicientia Est enim unitas naturalis,& gratuita, & unitas super utranq; constituta. Unitas aute naturalis est in quadruplici disterentia. Quaedam enim est per aggregationem rerum differentium distinctaro, sicut unitas collectiva. Quaedam est per colligationem retu sor liter differentium, siue partium

etherogenearum :& sic est unitas co stitutiva. chiaedam per colunctionem differentium sexu,operatione conuenientium:& seeltunitas comugativa. Quaedam per unionem diti erentiu naturarum in unione concurrentisi: & sic est unitas votiva. Vnitas aut gratuita similiter quatuor habet differentips. Aut enim est unitas eius dem animae ad se secundum fi

tas consentanea. Aut aio ad Dea per uoluntatis conformitatem: Sesic est unitas votiva. Aut human2 naturae ad diuincim scam personae unitate: & sic est unitas dignatiua . Vnitas autem super utranq; constituta,uidelicet super naturalem, S gratuita eli una sola, uidelicet unitas Trinitatis,et quidein unam esse decet solam,ut in ea sic

status Omnium unitatum.

vitas namur rum νn Christo quantum ad gradum ex- cellat omnes mitates creatas λ

gradum excellat omnes unitates creatas. Et quod sie,uidetur auctoritate Bern.ad Eugeniim Inter omnia, quae uete dicuntur Vnum, arcem tenet unitas trinitatis: secudo illa procellit, qua tres subitantiae in Cnristo sunt una persona: ergo unitas, qua Chrisitus est unus,omnes unitates creatas excellit. ITEM. Tanto magis aliqua uniuntur, quanto insep rabilius sunt unita: sed naturae illae in Christo uniuntur tanta inseparabi l itate, qua maior clienon potest: ergo uidetur quod unitas. illa, ad quam terminatur unio illa,maxima sit inter omnes unitates creatas. l TLM. Tantbmagis aliqua uniuntur,quanto magis communicant sibi suas proprietates ,& idiomata: sed in Christo est y-

secta idiomatinii communieatior ergo videtur si ad summam unionem terminetur illa unio . I iEM.

Vnio illa terminat ad unitate in persona: psona aut illa est psona

uerbi sed pusinia uerbi in simpli

216쪽

LIBRI TERTII

eitate,& nribilitate in infinitum

excellit oena unitatem creatam τergo tir similiter6illa unitas,ad quam terminatur unio dignatitia. SE D CON r ii A. Quae maxime distant, sunt minime uni bilia; A qmina me sunt uni bilia,minime faciunt unum: sed talia limi diuinitas,& hiinianitas; ergo uξ l unio, quae est in christo, terminetur ad gradum unitatis infimum . I iEM. Quanto aliquid ex paucioribus constat, tanto magis est unii, sed in Christo reperitur maior naturarum pluralitas,q sit sub coelo :crgo uidetur θ unitas illa infimum teneat unitatis locu. I EM.

Magis est unum , quod ellun si in nati ira,& persona, et quod in persona tantum : sed quilibet homo unitatem het in Psona,& natura; Christus aut unitatem het in persona tua, non in natura: ergo maior unitatis psectio reperitur in quolibet homine,si i Xpo. ITEM. Magis unum est,quod no est multiplicabile, nec multiplicatum,qquod est multiplicabile, S multi Ilicatum.Sed unitas, & punctus

abent unitatem,que nec est multiplicabilis, nec multiplicata r in christo autem reperitur natur tum multitudo,& differentia rergo uidetur quod in Christo sit

nulla cui possit. Atta ne quo ad Muιonem per conuenientiam in psona, unio in Christo simpliciter summa dicenda est.

REsPON. Dicendum, st est loqui de unitate, qua aliqua dhr unum Per commentiam in natura: diest loq de unitate, qua aliqua dicuntur unism p coiiuenientia in persona. St. n. loquamur de unitate, qua a liqua diar unum per conuenientiam in natura, sic est dicere st in Christo talis unitas quodammodo est nu lla,quodammo do est magna, quodammodo es parua,quodammo est summa. Si enim comparemus divinam natara ad humana,sic in Christo nulla est unitas nati irae , Ρ eo st istae duae naturq non possunt simul in

unam concurrere natura. Si auteloquamur de natura Christi eae parte corporis, sic parua est unitas SP partium multiplicitate. Si autem loquamur de unitate quatum ad alam, sic est in eo unitas

magna π anime simplicitatevia

Si autem loquamur de eo quantum ad diuinam naturam, sic summa eli in eo unitas p p illius naturae simplicitatem excelletissima. Quantum ergo ad unitatem naturq icam diuersas considerationes eii in Chrillo unitas semina,vnitas nulla, unitas parua,unitas magna: sic.n.decet reperiri in eo,quieti super omnia exaltatus ,& infra oes humiliatus. Si uero fiat sermo de unitate,qua aliqua dicatur unum per conuenientiam in

psona, sic simpliciter loquendo unitas illa,quq cst in Christo, unitas est super omnes unitates saprem. Et hoc quadruplici ex ca,

uidelicet sp illius persens sim

plicitate,& uni biliu dignitatem, py unitorum inseparabilitatem, S sp unionis sinagularitate. Propter psonae simplicitate; qa unio est in psona uerbi, qquidem est simplici stima. Propter uni bilium

dignitate,quia ta natura assiimes,4 assumpta inter cettera, q sui: habet

217쪽

DIs TINCTIO VII

bet excellentiam. Propter inse parabilitatem: quia tanto uincu lo sortiscata est illarum natura - rarum unis, ut nu quam fiat, necoossit fieri separatio. Natura .n. illi inter cetteras naturas adhaesit aeterno uerbo, quo portatur, Ssustentatur oe,quod est sub Deo. Propter singularitatem : qa nun

si ulla unio fuit huic unioni simi

lis. Haec enim fuit excellentissim dignationis: & ideo nomen

dignitatis, & dignationis sibi ap

propriat, ut dicatur unitas dignatiua. Et qm cum de unitate Christi loquimur, ad quam unio ter minatur, est sermo de unitate ῖ-ionae,n5 de unitate naturae: ideo simpliciter concedendum est,iinitatem, quae est in Christo, omne

initatein creatam superexcede

re. Vnde etiam concedendae sunt rones ad hanc partem inductae. Ao i LLvD uero, quod obiicit, 'ubd quae maxime distant, minime sunt unibilia. Dicedum,quod Deus ab omni creatura maximatiabet differentia in natura quantum tamen ad influentia,& creaturae sustentationem maxima habet approximationem: & ideo maxima potest esse unitas inter creatorem,& creaturam; qualiis 'naturalis unitas nulla intercidat. AD ILL vo,quod obiicitur,quod magis est unum illud ,qd ex paucioribus costituitur. Dicendum, quod uerum est de illa unione ,

cuius unitas resultat ex partium constitutione. Unitas autem,quae est in Christo,ex partium coniti tutione non resultat; S quamuis sit in eo naturarum pluralitas notamen sequit,quod sit in eo unitas diminuta. AD ILLvD,quod obiicitur,' magis est unum,Vestitnum in persona.& natura. Dicedum uerum est,qsi unitas per senae sequitur unitatem naturae; tunc. n.copositio in natura facie

copositionem in persona: non sic autem est in proposito : quia unitas personae in Christo antecedit unitatem naturae assumptae: ita lnullam inducit copositionem natura assumpta, sicut ostesum sitit supra. AD iLLvD, quod obiicit, magis est unum, quod non est multiplicabile,&c. uicendum, luerum est illa unitate, & multiplicatione, quae habent aliquam oppositione. Minuitur enim Opposito, clam suo opposito permiscetur:non sic autem est in propo

sito,quia iit saepe dicta est,)mul

tiplicitas in natiira non repugnat

unitati in persona. Et sic patet re sponsio ad omnia quaesita. Di p. t .

DIs TINCTIO SEPTIMA.ostendit qualiter secundum varias opiniones recitatas Distin. praeced. de modo uniendi diuinam, de

humanam naturam determinari h beant aliquae locutiones.

Ecundum primam vero dicitur Deus factus timo, O homo factus Deus: auia Deus coepit esse qua dam substantia rationalis,qus ante non sum atret

illa substantia coepit esse Deus, hoc gratiainon

natura

218쪽

natura vel meritis habuit. de rectὰ dicitur Christus, i, quantu homo,praedestinatus esse filius Dei. Huic aut sententiae opponitur.Si illa substantia coepit esse Deus iula:qusda er eo substantia est Deus, ueno semper fuit Deus,

O quaeda substantia est Deus,quae non est diuina sub talia: O Deus es aliquii quod non semper fuit. QJod illi coi

orige - cedunt,Origenis testimonio innitentes,qui ait,Factus esis

2 ne dubio ia,quod prius non erat: sed addidit, secundum carE. - Deum Vero erat prius,or mon erat quando ebmeia non erat. Ali1s quoque pluribus modis illi sententiae potestrio ad opponi: quibus supersedemus, exercitationis sudium lecto

. cop. ri relinquentes , ct ad alia properantes . Explanat', quae dixerat.

In secunda vero sententia huius distinctionis talis vid tur ratio,vi cu dicitur, Deus factus en bomo,intelligatur

coepisse esse subsistens ex duabus naturis, vel tribus substanti's: et econuerso,ho factus es Deus: quia subsistens in duar b. r. naturis coepit esse Deus, vel potius ho factus est deus , , ..ip σ-dicitur: quia deus assumpsit hominem , Iris., homo assumptus eR a Deo. Vnde Aug. dicit in lib. de Trina; d. d. Talis fuit illa susceptio, qua hominem faceret Deum ,

cere na deum hominem. Variatur autem intelligetia cum dicitur,

et i se homo,στ homo est deus. Dicitur enim deus esse per 2 a- sona subsistens in duabus,er ex duabus naturis: per naas. x is subsistens in duabus,et ex duabus naturis dicitur ese deus, Mib. A id est verbum Nel natura diuina.Potest enim praedicari per ἐς ς p sona simplex,uel natura de persona coposita. 2wn est a ,-ὸ π Io*Π-Damasce. idem dicere naturam Nel personam. Ex quo sensu dicunt Christum praedestinattim. 'Isi dicunt Christu predesinatum insuantum es homo. inquantum est subsistens ex duabus substantiis. 1 anima in

carne.Nam inquanthm ad naturam diuinitatis no est ipse praedestinatus:non inquantu ergo in ea,vel ea subsistit prae

destinatus est: sed inquatum sub ictis in aliis duabus substa

o .cis anima cae carneu oc est,inquantum es homo. Expositio authoritatum primam,sniae huic obviantiit. lDetorminant etiam auctoritates,qua priss conuelitiunt, sentem.

219쪽

DIs TINCTIO VII. ys tentia huic videntur contradicere:vi cu legitur,Hocle assumptus est a νerbo in singularitate personae, vel actus una pe=sona cum Nerbo: de natura humana intelligatar, rus verbo νnitas in hingularitate persons.nita quod eadem persona,quae prius erat, si plex crat,sine incremento numeri personarum etiam immutata permansit, liarit composita. Composivionis vero huius aliam dicunt esse rationem, quam si in alijs hominibus: quia huius ex tria hus,aliorum ex d-bus Jobstantiis est composito. 'tegant quoque naturam humanam esse personam , vel dei litim ro scut τnum eundemq; dicunt se hominem deImr, Crssium hominis, filium dei: ita Ῥnum o idem, non aliud aliud , sicut , nec alium, ct alium .

Quae praeinissis aduersari videantur.

Sed his videntur aduersari, quae subditis continentur ca tulis. itat. V. ιper Io Aliud est verta dei, aliud horsed verbum caro Iazum e .homo: non itaque alia vcrbi, alia est hominis persona, quoniam Nirumque Christus, effrπna persona. Idem contra Felicianum , istiud dei filitis, aliud hominis filius: sed Mon alius. Item. Dei filius aliud depqtre liud de matre. Idem in lib.de Trinitate, Cum f-lius sit et deus,est homoralia substantia deus,or alia homo.

Qualiter his respondeant. Haec autem in hunc modum determinant:quia cum dicitur aliud verba decaliud homo ,sue alia jubstantia deus, alia homo:alterises naturae significatur Christus esse, inquatum est homo: alterius,inquantum cs deus ect aliud natura,qua es homo: aliud natura,qua os deus.Vt enim ait Ioban. Damasce. Inconuerse est in alterabiliter νnitae sunt adinvicem naturae,neque diuina distante a propriasmplici

fate,neque hi ana,aut conuersa in deitatis naturam, aut in non existentiam mutata, neque ex duabus Nna facta co- posita natura:Composita .n.natura nchiri earurn, ex qA

Bus coponitur naturis, bomohsia.i.consubsantialis esse poreae alteris perficiens alterΞ, ut corpus ex quatuor elemetis

chositu,nec ignis noratur,nec aer,nec terra,ne aqua, nec

forum alicui homonson dicitur.Si ergo secundu is elisos.. christis

lio capi

220쪽

ctrinus ritus compositae naturae post unionem extitit, ex conuersus est in compositam, et neq; patri Eia . sinplicis naturs existenti,neq; matri eri homousios: O n que Deus,neque homo denominabatur,sed Christi s solumer erit hoc nomen,scilicet Chi Mus,non personae inius natu ra,sed unius secundum ipsos compositae naturae. idos auteni ChriIlu no vnius composite naturae dogmationius, hoc nomen,scilicet Chri ius, personae dicimus' non monotropos, id est,uno modo dictum: sed duarum naturarum esse signi 'tiuum,scilicet deitatis, oe humanitatis. Ex deitate autem humanitate Deum perfectum,est hominem perfectum eudem ct essect dici ex duabus oe in duabus naturis confit mur.Sic ergo dicitur aliud esse filius Dei,aliud lius hominis:quia alterius en substantiae , vel natura inquantum est filius Dei, alterius inquantum est filius hominis:no quod

ipse filius Dei, hominis sit duo diuersa, idest, duae diuersa

naturae.

Auctoritate confrinat determinationem. Apertὰ enim Hilarius in nono Lib.de Trin.isit, cum notir, inj. aliud sit filius hominis,neque aliud filius Dei,verbum enim dia μώ caro factum eII: O cu ille qui filius Dei eH, ipse bois si filius, requiro quis in hoc filio bominis glorificatus sit.Euia denter dicit non aliud esse filium Dei, di aliud filium hois.

Ex quo premissa roboratur, ct approbatur determinatio . Alia uerba auictoritatum annotat, ut determinet. 'ud Od etiam dicitum es,utrun7;Chrvias est et νna perso na,mouere potest lectorem. sicut 2 illud,quod AuguH. dicit in 1 . Lib.de Trin. Quia forma dei formam serui accepit,

cur. r. Ptrimque Deus, vir nive homo. Sed virunque Deus propter accipientem Deum , Cr νtrunque homo propter acceptuni hominem.Et illud qEod id dim ait in Lib.de bono perseea. 1 . uerantiae, adii fidelis est , in eo veram natura humana cre-

siue M. dit fusc piete Deo verboθ ta subitinatani vi qui fuscepit, 7 edi quodiuscepit una esset in trinitate persona, assumptione illa inest abiliter faciente personae τnius in Deo est in homiane veritatem. Si autcm qui fascepit,or quod suscepit νυ est persona: ergo natura humana cum verbo es ape

SEARCH

MENU NAVIGATION