장음표시 사용
191쪽
est chrsus, ne sit quaternitas, non trinitas Deus. At perri. hoc Christus est Deus nima rationalis ct carotatam quom in libro de prHestinatione sanctorum Ille homo, ut a xerbo , patri coaeterno in νnitate personae assumptus, filius Dei uni Pin. gepitus est,unde hoc meruit e quod bonum eius praecessit, is adiurne in abilem excellentiam perueniret e Faciente fuscipiente Deo πerbo,ipse homo ex quo esse crepit, filius Dei Nnicus esse πpit. Item. Homo q/ιicunque ita gratia sit
chrisianus cui gratia homo ille A initio factus es Chri
sus.Idem in Lib. 13 Ae Trin. Gratia Dei nobis in hora Chri-so commendaturia via nee ipse νt tanta unitate Deo verὸ coniunctus una cum illo persona filius Dei fieret vilis ex praecedentibus meritis ascutus ed ex quo homo esse cspit, , Dex illo es Deus.Vnde dictum e I,Verbum caro factii ex. Hilarius quoque in rc. Lib.de Trin.ais, Christum non ambi naa. simus esse Deum verbum , neque rursus filium hominis exanima or corpore constitisse ignoramus.His aluisque auctoritatibus νtuntur,qui hominem quendam ex anima rationali et carne compositum dicunt Deum factum, sed gratia o non natura.Sola .n.gratia habuit ille hooto meritis, Nel . inatura,vi esset Deus, sue Dei filius Ni haberet oem sciem . .
tia ct potentia,qua bet verbum,cum quo es νna persona . tamen in superioribus legitur, quod bd ille sit una per j sona cu verbo,et sit ipsum verbum,sed et quod anima ratio analis caro eadem persona sit, ct Christus sit oe Deus. .
Sunt autem alii, qui istis in parte cons tirent,sed dicunt
homi vi illum non ex anima rationali ct carne tantum,
sed ex humana ct diuina natura, id est, ex tribus substantiis,diuinitate , carne est anima constare , hunc Iesum christi fruontur,ct uvam personam tantum esse,ante in- caritationem Nero Iolummodosimplicem , sed incarnatione factam compositam ex diuinitate ct humanitate. 2 c est . in ,
ideo alia persona quam prius, sed cum prius esset Dei tantumlersona,in incarnatione facta es etia hominis persona: non νt duae essent persona , sed νna ct eadcm csset persona hi et i est hominis. Persona ergo , quae prius erat simplex, S.Bon.Lib. s. L σ
192쪽
l . O in una tantum natura existens, in duabus ct ex duabus submit naturis:& persona quie tantum Deus erat, factus es etiam verus homos Uuens non tantum ex anima et rne, sed etiam ex diuinitate:nec tamen persona ilia debet dicifacta persona,quamuis dicatur facta persona hominis . .
Facta est istitur illa persona cνt quibusdam placer qui
dam; si 2Es exanima, carneded non es facta persona , Nel subnantia,vel natura, inquantum est illa subsistens composita est, inquantum autem νerbum est,simplex est .
Auctoritates eandem sententiam probantes .
De hoc Aug. in Lib. sententiarum Prosperi ait, Modis omnibus approbare contendimus,sacrificium ecclesiae duo-ὲzbus constare: duobus confici,visbili elementorum specie, .s.. i. O inuisibili domini nostri Iesu Christi carne ct sanguine,
qIdici, sacramento, re sacramenti,id est, corpore Christi , sicut Christi persona conflat conficitur ex Deo, homine, cuipse Chrsus νerus si Deus et verus ho.Quia ois res illaru rerum naturam ct νeritatem in se continet, ex qκibus con scitur.De hoc eodem Ioan. Damas In domino nostro Iesu Christo duas quidem nuturas cognoscimus, νnam autem borihod. postasim ex νtrisque composetam. Incarnatus est ergo Chrisus ex Virgine assumens primitias nostrs massae,ut ipsa ex k si titerit in carne spostasis,quae Dei verbi lypostasiis composita et facta fuerit,quae prius semplex erat Nerbi spostasis. Composita νero ex duabus perfecitis naturis, deitate manitate, fecerat ipsa diuinae νerbi Dei filiationis chara' diei isticum determinatiuum idioma secundum quod diuisa a patre:et spiritus S. carnis charactersica cr deter, minata idio mala,secundu quae disserat a matre, reliquis . .. ho=minibus leui,Vnam hypossinis sili, Dei consitemur inia vaturis perfecte se habentis,cadem opoBasem dentatis humanitatis dicentcs incarnatam ebe, est has duas capitis. naturas custodiri manere tu ipso ρυIl νnionem non seorsum secandism partes ponentes se Malarem,sed νnitas invicem tu νnam compositam h ypostasimsubstantialem enim inquirimus νnionem scilicet veram non secundum phanta iam substantialem autem non duabus naturis perficien
193쪽
DIs TINCTIO VI. 8atibus alteram scilicet unam compositam naturam,sed unitas inuicem in unam h ypostasim compositam siti, Det,et manere eadem substantialem disseremia determinamus. O uod creabile mansit creabile, ct quod increabile increabit , ct
mortale mortale,et immortale immortale,et cinuscriptibile circuser tibile , O incirci criptibile incircuscriptibile,
et hoc quide refulget miraculis.De hoc et Aug.H Lib. I .de cap.7. TrLait,alemadmodum secundum deitatem νna est patris,
iisq;natura,ita etiam iuxta humanitatem eaud est matris et Osij una natura.Ex utraque ergo sub tantia ct diuinitatis o humanitatis Nilus atque idem est Deus, Dei O homia i yc.
nis lius Iesus Christus, vi verus Deus, ita etiam homo verus.Idem etiam in Lib. I 3.de Trin. sic Deo coniungipotuit humana natura, ut ex duab.substantiis fieret νna persona. Ac per hoc iam ex tribus, o,anima, carne.His albisque
pluribus auctoritatibus se muniunt, qui dicunt personam Christi compositam esse,uelfactam, siue constantem ex dua 'bus naturis iue ex tribus fumantis.
Tertia aliorum sentcntia. Sunt etiam alis,qui in incarnatione verbi non solum personam ex naturis compositam negant,verumetiam hominEaliquem siue etiam aliquam substatiam ibi ex anima et carne compositam xelfactam distentur.Sed se illa duo,scililicet animam ct carne νerbi personae vel naturg νnita esse aiunt, no ut illis duobus vel ex his tribus aliqua natura vel personamret κe componeretur: sed iliis duobus velut indumento verbum Dei Nemretur, ut mortalium oculis congruenter appareret.QSi ideo dicitur verus factus ho, quia veritatem carnis oe anime accepit. Quae duo etiam in si gularitatem vel unitatem suae persona accepissee legiturmo quia illa duo,vel aliqua res ex illis compositast νηa persona cum verbo,velsit νerbam; ta quia illis duobus accidentibus xerbo,non es personarum numerus audius,ut fieret quate itas in Trinitate, quia ipsa persiona Nerbi , quae prius erat ne indumento,up reptione indumenti non est di 'visa vel mutata, ed una eademq; immutata permansiit. α'isccuncui habitu Deu hominem factum dicunt, .accia
194쪽
LIBRI TERTII c .mia hominem dictus est Deus factus esse homo ct 1 propter acceptum bominem dicitur Deus verὰ esse homo triom. 8 propter assumentem Deum dicitur homo esse Deus. msi ips-- essentialiter,inquiunt illi,Deus esset homo, vel ho esse deus intelligeretur,tucsi Deus assismpsisset hominem in sexu mu .liebri oe mulier essentialiter Deus esset,et ecouersis.- po i, tuit deus assumpsisse hominem in sexu muliebri: potuit ergo mulier esse Deus, econuerSo. Auctoritates ad roborationem dictorum.
. autem O si de suo sensu infuere videantur,testimo
uist, . nise in medium productis,quod dicut,confirmant.Ait enim. - Ηο- Aug.in Lib.de Gratia noui testarupti: sicut non augetur nu'merus personarum,cum caro accedit animae Nisi unus ho-' 'mosc,non augetur numerus personarum,cum homo accedit verbo ut sit unus homo Christus.Legitur itaq; deus ho-pste , mo,ut intelligamus huius persona singularitatem, non νt2 suspicemur in carnem mutatam diuinitalcm. Idem quoquc tractavi illud uerbum Apostoli, babitu inventus est ut hov ita. mo,mans Ee OBendit deum dici fanum esse hominem, uel esse hominem secundum habitum in libro 83. quaestionum , τε - ita inquiens, Multis modis habitum dicimus: uel habitum animi sicut disciplinae perceptionem Uu firmatam: νu habitum corporis scut dicimus alium alio ualidiorem: vcl.
habitEm eorum,quae membris accomodantur extrinsecus,
i cum dicimus aliquem uestrium uel calceatum,ct huiusmodi.In quibus omnibus generibus manifestum es in ei redici habitum,quae accidit uel accedit alicui, ita Et eam possit etiam non habere. Hoc antem nomen ductum est ab illorbi tm uerbo, hod est habere. Habitus ergo in ea re dicitur , quae nobis ut habeatur uel accidit uel accedit. Uerutamen hoc inters,quia quadam eoram , quae accidunt uel accedunt ,''' tit habitum faciant,noMnutantur,sed ipsa nos mutant , iuse in egi a ct in concussa mandria: siccit japicntia accedens S.D. homicit,ub ipsa mutatur,sed hominὰ mutat, quem desulto sapieritem fac t. Quaedam uer)sic accedunt uel acciduntaut mutent mui tui Aut cibus,qui amit:ciis speciem sua iu
195쪽
in corpus uertitur,ct nos cibo refecti ab exilitate atque la
gore in robur atque ualentiam mutamur. Tertium genus Tertia. est,cum ea quae accidunt uel accedunt,nec mutat ea quibus' accidunt, nec ab eis ipsa mutantur : sicut annulus positus in digito,quodgenus rarissimὰ reperitur. Quartum genus si Vt est cum ea quae accidunt vel accedunt, mutantur nona It ς ε sua natura, sed aliam Jeciem O formam accipiunt, ut es uestis,quae deiecta atq; deposita non habet eam forma quam parati.
sumit induta. Induta.n.membris accipit formam, quam no nt. habebat exula,quod genus cogruit huic coparationi. Dens
enim filii s semeιi mn exinanivit,non formam sua mutas, sed formam serui accipiens,neq; conuersus, aut transmutatus in holem amissa incommutabili Habilitate,sed in similitudine holum factus eri ipse susceptor: νerum hominem suscipiendo habitu inventus Wi, ut homo,idon babendo hominem inuentus est ut homo,non sibi,sed eis quibus in bote apparuit, Quod autem dicit ut homo, veritatem exprimit. 2 'mine ergo habitus satis significauit Epostolus qualiter' dixerit in similitudinem hominum factus, quia non transsiguratione in homine,sed habitu factus est, eum indutus est hominem,quem sibi uniens quodammodo atque conformas immortalitati aeternitatique sociaret. Non ergo oportet intelligi mutatum esse tierbum susceptione hominis, sicut nec membra uecte induta mutantur: quamuis illa fusceptio inessabiliter Osceptum fuscipienti copularet. His uerbis aperta innuere uidetur, Aug .Deum dici factum homine secudum habitu.Quietia ipsius incarnationis modum uoles exprimere,querentibus in q. lib.de Trinit.ait,si quaritur in- ii .isti. earnatio quomodo facta sit, ipsum uerbum Dei dico carne factum, idest, hominem factum, non tamen in hoc quodctum est,conuersum atque mutatum: sed carne, ut carnalibus congruenter appareret,indutum.Ita sane factum, Ptibi sit non tantum uerbam Dei ct hominis caro , sed etiam rationalis hominis anima. Atque hoc totum cor deus dic
tur propter deum, est 'homo propter hominem . Quod si docile intelligitur, mens fide purgetur a peccatis abstinendo,ev bona operando: discilla enim simi haec. Idem
196쪽
'LIBRI T E R T I Iin lib. fide ad Pe. Dei filius cum sit Deus aeternus est 'ν
rus,pro nobis factus est homo Nerus oe plenus. In eo uerus, qui ueram habet Deus ille humanam naturam: in eo Hreplenus, quia ct carnem humanam suscepit O animam rationalim . Item, non aliud fuit illa deifummi fusceptio uel exinanitis,nsforma feruilis, idest, naturae humanae susceptio: utraque ergo es in Christo forma , quia utraque uera
c plena est in Christo substantia, diuina scilicet est huma
na natura. Idem in lib. 2. contra Maximinum , C si esset pers ipsum inuisibilis,uisbilis in homine apparuit,quem de somniana suscipere dignatus est. Item in eoLm. Nis Christum dominum iterum hominem suscepisse credimus, in ipso uisibiliter inuisibilem hominibus apparuisse: in ipso inter homines conuersatum fuisse, in ipso ab hominibus humana pertulisse,in ipso homines docuisse. Hilarius quoque in decimo lib.de Trin. ait , Quomodo dei filius natus es ex Maria , nisi quod uerbum caro factum est , scilicet quod filius dei cum informa dei esset , formam seriιi accepit e Vnum tamen eundemq; non dei defectione, sed hominis assumptio, ne profitemur : in forma dei: propter naturam diuina, ct informa Drui ex conceptione spiritus sancti secundum hominis habitum repertum fuisse. on fuit habitus ille t tum hominis,sed ut hominis: neque caro illa caro peccati, sed in similitudine carnis peccati.Audistis tres secundu di uersos positassentetias, et pro singulis inducta tessimonia.
biguae locutiones. Dist. 7. μυ- . dum primam uer. dicii ur Deus factus, erc. J Prima pars diuiditur in duas partes. In quarum prima Magi iter Sponit ambiguas Icet tiones. In icaa uero circa modum diuitiae unionis expilaai diu cisas opinione . ibi. huius profunditatis Prim/ p rs rem'. . An diuisa. Sed scaa siubdiui I UpRA determinauit Magister de modo illius excelletissimis unionis secundum fidei allertione:in hac parte determinat secunda variam Doctorum opinione. Et quonia sectandum ii arietate opinionum uariatur intellectus locutionum circa illius unionis mysterium: ideo pars ista habet duas partes. In quaru prima circa unionis mysterium plures explicat Opiniones. In secunda vero ollendit, qualiter secundum illas opi-mnes determinari habeant am-ditur in tres partes secundu tres Ophaton . in prima ponit prima opinione. In scta secoda ibi Sunt
197쪽
as , q i incarnationem,uerbi,Cre. JPrima diuidit ir in duas. In prima Opinione narrat. In secunda colleniat. ibi. Et nes suo sens- talum IopHemr.erc. J Similiter secuda duas partes habet. in prima ponitalia opinionem. In sida cofirmat. ibi. De hoc Aug. in lib sent. I ros' ri J Similiter & tertia pars hau et duas. In prima ponit intellectum tertiar q6nis. ln scda cofirmat Sanctorum testimoni f.ibi. e autemer isti de, c. J Notadu eii at hoc in principio, lexplicatio primae opinionis in quatuor costitit articulis, lacudu e collis i pol ex uerbis ipsius Magistri.Primo. n. ponebant,et in ipsa incarnatione c6Ilitutus tuit unus h5 ex ala, ct carne:ita isi ' nihil constituebatur tertium ex homine,& deo. Secundo uero dicebat homine Ulum assumptum a uerbo. Tertio uero,
quia deus eli homo.& cc6uerso, dicebant assiimente praedicari de assumpto: & cx hoe consequebat quarta positio, st Chrs est duo. Cum n. alius sit assumens,& aliussit assumptus,& Christus sit deus assumens,& homo assiimptus,suppositis pr missis necesurio liabet Ionere,quod Christus sit duo. Et est ultimum, a quo confirmatur,& denominatur ista positio: Similiter explicatio secundae opinionis,consistit in quatuor articulis.Primb. n. dicebant, ' in incarnatione non tantum est ex anima, α corpore conitituta una natura,
ita etiam diuinitas,& humanitas
ad unam concurrerunt conliituenda personam: ita st persona uerbi ante incarnatione verbi erat simplex, an incarnatione uero
est coposita. Secundo uero simul. cum hoc dicebat,st scilicet in .
carnatione uerbi aliquo modo Psona satia eii coposita:non in facta cii alia,sed eade manens, quae prius erat.Tertio uero subiungebant,quod S si persona uerbi in Incarnatione uerbi possit dici co- posita, non th pol dici facta : necuit concedendum, si sit sacta persona, quamuis c6ccbi possit, y sit facta persona hominis. Et ideo quarto loco dicebant,st Christus erat unum non plura quia persona Verti no assiimpserat hominis stippositum,sed naturam . Tertia similiter positio in quatuor consistebat articulis. Nam primo negabat,quod dicit positio prima. Aiebat enim,st i incarnationei ex caene, & anima non est costituta tertia natura.Secudo uero negabat, quod dicit opinio secuda: pro CO,st non concedebat, st ex illis duabus naturis persona cisci composita. Tertio uelo subiungebat, Ppersona uerbi carnem ueram, ocueram anima per modum indumenti assii ipserat, ut hominu mculis uisibilis appareret. Quarto
modo subiungebat, Q Chri flus non est aliquid secundit quod horuo: homo. n. dc Christo non prae dicatur per modulubilantiae, sed per modum habitus, per quc modum ille, tui habet habitu dἡ esse itellitus. Oia alit, a dicta , ut, trahi psit ex his i in litera dicu tur. Posset at S his multa adi sigi, qauno posito, sequunt multa. Veruth illa,q dicta sui, principales positioncsibiat i dici tu opinionu,& ex iter bis, Magistri accipiunx. Acraficium ecclesia me. J Con- Da.
tra. In hoc enim uerbo primo uideriir esse insiliscientia i ἔquia ad conititutionem sacra m ti altaris non solum concus .
198쪽
1 sit duo, immo tria,uidelicet,elementum cxterius, corpus Christi uertim,& corpus Chri iti myllic s. item. Videtur in uerbo secundo es' se ropugnatia,cum dicit inuisibili
carne, ex sanguine: caro. n.& san-giti, uere iunt corpora;ergo di uere visibilia: si ergo caro Christilicia fait,tollat et cy fuit iii sibilis. Item Tertio uidetur,e illa similitudo sit inepta: lm s.cramentu, & res sacramenti in uia barem pcr' sonae non concurrunt secundu stdeus,& h6 ergo i 6 uξ ibi fieri re- eia assimilatio . Respon. Dicem' dum, quod in sacramento altari, , di plex est res,videlicci signata& coicia,& signata tantu. Et Aug. in parte ista non loquitur de re signara , cuinsmodi est corpus Cni i- si mytticum sed de re I gnata, & cotera cuiusmodi elicolpus Christi uera : haec. n. sola est, quae facit' at propositum, uidelicet ad intel' ligendum unionis, & incarnatio- nis mysterium, Ic lioc propter similitudincm utrobique ibi reper' tam. Reperitur aut similitudo triplex . uidelicet quantum ad extre' morum unitate,quatum ad distinctionem siue diuersitatem, S quatum ad finem siue utilitatem. Si- ' cur. n. in sacrameto altaris est species visibilis, &caro Christi inui. sibilis, prout est sub illo sacrame- to: sic in Christo est humana natura uera sensibilis, S diuina, quae solum est intelligibilis. Similitudo etiam est quatum ad distinctionem : qm exterior species uisibilis,& res interior non concurrunt ad constituendum unum per naturam,sed concurrunt ad unu s cramentum,quod est unirni v o
dinem,& respectu signi ad signa-
tu sie & ia Christo diuina natu
ra.&humana non constituunt aliquid textium,sed uniuntur in una hypostasim,quae utriusq; est natars suppositum, Sc in una utraq; natura tuo modo substantificatiir.Et quatum ad hoc non est Oimoda similitudo, sed partim similitudo.& partim dissimilitudo. Tertia similitudo est i quia sicut res sacramenti unit exteriori signo, ut mediante illo cognoscatur,dc ad utilitatcm ueram conuertatur: sic diuina natura unitur humanae,ut iaca cognosceretur:& inde est etia ,
j talis unitas simi lis est illi unioni, qua copulatur uerbum ipsi uoci,ut ab alijs possit cognosci. Et Phoc patet te sponsio ad obiecta. Non. n. u. Ilet, quod opponit de in
lassicientia: qm ad propositu sufficiunt illa duo membra. Nec ualce quod obi jcit de repugnantia: luia non dicit haec duo, uidelicet carnena,& fan uinem inuisibilia simpliciter,sed prout sunt sub sacramento colitenta. Nec illud de illarum unionu discouenientia: quia non uult dicere, ql illa sint omni
no simi lia , sed st similitudinem
habent quatum ad tria praedicta. Sunt etiam al- Cre. J Nota dum Dubstria insinuantur in litera illius opinionis,quae ualde sunt improbabilia.Primum cu dicit ex anima,& carne aliquam substantiani
communiter est improbabile:qili ex sorma,Sc materia resultat unucompositain. Si ergo anima habet naturalem inclinationem ad cos pus sicut ad propria materia; qua perficit mecellariu erat ex anima ,& came in Christo aliquod tertiuconstitui. illud autem aut est sub-slantia,aut accidens. Accidens har
199쪽
. pars a denti : necesse est ergost fiat inde sib stantia. Aliud improbabile est in hoc, dicti su ilia duobus uelut indumento verbum dei vestiretur,ut mortalium oculis congruenter appareret I si enim hoc veru csset , ctim anima non appareat oculis,no alli impiis' latatam Etiteririn,si Christus apparebat esse h5,6e non erat uerus homo,ali usa:)parebat,si esses:ergo aliqua falsitas,&aluiua deceptio fuit in Chri isto, quod omnino absurdissimu est. veritas. n no' falli sit,nec fallere. item. Tertiuimprobabile est 1 hoc, i, diciis illa duo in singularitate Pli,nae uerbii dei a sumpsisse: iuia illis duobus accedentibus uerbo nocst psbnaru numerus auctus J Si enim hoc uerum esset, cum columba, in qua spus sanctus apparuit,non auxerit numero psonaru in diuinis,assumpta ellet in unitate P nar,qa nefariu eli dicere. Iterum, cum aliqtiae ala unitur deopuoluntatis cosormitate,& millo modo ex hoc crescit in trinitate numerus Psonarii,quaelibet ala sancta assumercξ a uerbo i unitatem Psonae: ergo quilibet sanctus esset deus, id quide dicere est peruersum Oino. Et Ppterea iste modus
dicedi sicut ex litera coli igitur
repudiatus cst tanq erroneus: nec
credendii est Magistrum suisse de opinione ista,nec dicere hoe alse rudo,uel approba do,sed aliorum
opinione recitando. Hac at opinionem, sicut & alias , nec omnino reprobat. nec omnino approbat: nondum enim claruerat eius falsitas,maxime cum uideatur superverba sanctorum esse sundata. Mi His modis me. J Obinstare
Primo enim distinguit habitum i
tria membra, secudo modo distia sui talia distinctione P quatitor
membra: ergo uel una est sit peris flux,uel altera diminuta. Item. videntur aliqua membra secudae divisionis esse impossibilia: dicit. n. tquaeda accedunt qu. P mutat, sed non mutantur, sicut sapietiaJ hoauidetiir et I e impossibile, qa si ex
a liquo accidente adueniente imi
latur subiectum,uidetur st ipsum multomagis de at dici mutat si , quia de ente in potetia fitens in actu. Item. Aliud mebrum similiter,qd dicit ' quaeda accidunt, lnec mutat, nec mutatur,J uidetur impossibile.Nihil. n nouum acori psit sine aliqua mutatione acq-rentis, uel acquisiti: ergo imponbile est,' aliqua differentia habitus uroducat i esse, no sat matatio in habitu,uel habente. Resp. Due dum,st Aug. distinguit habitum dupliciter. Vno mo in se per differentias Pprias, si respiciungliabitum quatum ad esse. Et istae
sunt tres:omne. n. id habetur,aullhabetur interius, aut exterius,aut partim interius, partim exteritis.
Si oino interius: sic dicimus habitum alae, ut sciam S disciplinam. Si oino exterius: sic dicimus habitum eorum.' exteritis corpori ae comodatiir, sicut cise uesimim,3ecalci. alsi. Si quod amodo intertur,& qilodamodo exterius ue sic dicimus altu alio ualidiore, & sortiore. Et hoc quasi tenet medium ii ter ditas duas prius positas. Et ad istas tres differetias reduci posisiesepte illi modi habendi,quos assignat Philosbphus in Post praedicametis. Sed quia iste modus distinguendi parum ualet ad Spositum,ideo sumit Aug. alium modo
distinguendi per quatuor inebrat
200쪽
. qui respiest ipsum habitu quantu ad fieri .. Et hqc diuisio est quadri. membris secundum quatuor cobi nationes sufficientes, & immediatas. I qc. n. quod accedit alicui, aut mutat tantum, & no mutatur sicut sapietia:aut mutat,& mutatur, ut cibus: aut nec mutat, nec mutatur, ut anulus. aut mutatur, sed non mutat, ut uestimentu. Et
illud quartum mestrum valet ad typositum:S ῖ hoc patet respon-no ad primum obiebum. Illae. n. quatuor disserentis reducutur ad illas tres: ideo nec isis sint super suae, nec illae diminutae. Ad illud quod opponitur, Q capientia mutat,sed non mutatur. Dicendii, Pad hoc st quis fiat sapiens,cocur, rit sapientia creata,& increata: si . cui ad liqc l fiat gratus,cociirrit charitas creata, increata. Cumasit Aug. dicit stia pictia no mutatur, non intelligit de sapientia creata,quae eis accides animς,ledde sapientia increata. Et hoc frequenter aduertendu est in uerbis
Augu .cum loquitur de sapiesia,&gratia: quia modo loquitur de
increata,modo de creata. Psit et
hoc uerbum intelligi de capiesiacr ta:sed tunc non loquitur Ausu de quocunq; genere mutationis,sed de il la mutatione,qup est de una dispositione ad altera utpote de mutatione, cl est secundu forma :& tunc no habet instamia an sapietia: ea sapientia accidensn5 alteratur,quis sapita secuduilla alteret. Et ῖ hoc patet tertiu
tu Aug. sed illa motum a iterationis, q. est sc qualitate absoluta. Hs eat noeucoiunctione an
nuli ad' digilsi, sed solii iesi mu- patio se. rudum locum, uel strum,
christus fimniis vel duo φD intelligentiam eorum, q circa parte istadiar, icidit hic quaestio
pricipaliter circa duo. Primo quaeritur de varietate harum opinionum,in qua videlicet sit maior probabilitas . Secundo
de qualitate, & nobilitate illius
unionis, ex qua orit haru opinionum diuersatas.Circa primu qui rutur tria. P imo quirit, an Christus sit unum, aut duo, sicut dicit prima opinio. Secudis qu,rat,virum psona Christi sit: sinplex, an composita, sicut dicit secunda opinio.Tertio quaerit, utra Christus lecundum,st homo sit aliqua substatia, an solum dicatur homo de Christo I ecundum habitum, sicut dicit tertia opinio . - ωTRvM Chri illis sit duo.Et in V sic vξ. Aug ad Fortunacianu.
Aliud est filius Dei, aliud filiushois sed qa est aliud,& aliud est
duo:ergo&c. ITEM. Hyla. Christus homo Iesus quis sit aliud de patre,aliud de matremo th alius:
sed qa est aliud & aliud, e st duo:
ergo Sc.ITEM.Christus secudumst Deus, e si unum increata unitare: scam θ ho, est imum unitate creata:si ergo 'nitas creata,& inis creata est alia,& alia: ergo Christus est duo. ITEM. Disserentia essentialis latcse; ergo diuersae disserentiae essentiales dat diue sae sie: sed in Chro est dria cile tialis naturae humanae. s ronaleries nil iter differt a natura diuina; ergo decesse est Christum ha