장음표시 사용
281쪽
ratio; sed uirtus dictans nobis tria respicit debitum honoris M. Deum adorandum, est ipsa fides, uini. Est enim latria cultus Deo uel etiam charitas quia sicut di- debitus,sed obediemia, quia recit Rabanus super Genesim: Ado spicit debitum prscepti,est uirtus rare est Deum, qui adoradus est, cardinalis contenta sub debita hi tota mentis intentione quaerere stitia,non Theologica, ergo pari ergo uidetur, st latria sit uirtus ratione & ipsa latria. I 0Μ. Nul Theologicassicut fides, uel chari lius uirtutis Theologicae actus catas ITEM In latria est impletio dii sub coactione:eredere enim primi praecepti: sed praecepta pri non potest quis non uolens: sed
mae tabulae implentur uirtutibus actus latriae cadit sub coactione, Theologicis, sicut patet de pri- ut adorare,& thura ponere: ergo mo; quod impletur per fide, & de latria non continetur sub genere tertio quod impletui charitate: uirtutis Theologicae. ITEM. Om- ergo uidetur si primum imple- nis uirtus Theolostica, uel est tatur per latria, st ut uirtus Theo- des,uel spes, uel cliaritas: sed i logio. ITEM. Haec est disserentia tria non est fides, pro eo, quod inter uirtutes cardinales,&Theo non considerat summam uerita- logicas , stordinal es consistunt tem secundum se: nec charitas et in medio circa superfluum,& di- quia non considerat summam bo nutum, in Theologicis autem nitatem, sed magis summam manon est reperire superfluum: sed testatem: nec spes, hoc constat,
circa latriam,quae est Deum cole ergo,non est &c. re, non est superfluum inuenire: REsoLvTro. ergo uidetur, st latria non sit in curia interiorem , exte-menere uire is uirtutum cardina riorem Dei eiatum praefert ;Iium,sed Theologicarum. ii EΜ. virtus cardinalis est,
Virtus Theologio dicitur , quia a iumtiageni a habet Deum pro obiecto: sicutin. spectans. fides credit primam ueritatem,& REsPONDEO. Ad praedict charitas dii it summam bonita- rum intelligentiam est notand tem; sic latria reueretur, & colit quod licet latria notiscetur per' staminam maiestatem; uidetur er cultum,siue per seruitutem, ut digo e latria sit uirtusTheologica. tatur latriain seruitus, sue culSED coNTRA. Religio est uir- tus Deo debitus,& ista duo quatus,qua colitur ille, qui est supe- si pro eodem accipiuntur: disi rioris naturae, sicut uult Augu.in rum tamen lecundum propriam Decimo Libro de Civitate Dei, acceptionem. Cultus enim Dei& Tullius in primo Rhetori. sed respicit actum interiorem, & ex- religio est species iustitiae, ut di- teriorem, S magis interiorem , cit Tullius ibidem, & iustitia est quam exteriorem: seruitus at virtus cardinalis;si ergo latria coitem priinrie respicit actum extetinetur sub specie religionis, la- riorem.Et ideo cum latria de ratris est de genere uirtutis ordi- tione sui uocabuli idem sit qi odnalis. ITEM. Sicet obedientis re- seruitus, secundum. luod expo-
spicitdebitum Mambrum, sic u- nit Augustimis in Erio de Trini
282쪽
tate, latria proprie respicit acta
exteriorem,theo ebia uero, uel sebia idem est, ς cultus:& io proprie respicit actu interiore. Et quoniam iiirtus, quae respicit actum exteribren , itersatur quodamnaodo circa actionem, &cisti genere uirtutis cardinatis: hine latria est uirtus ordinalis. Et quia considerat actu exteriossit, ratione debiti,& in com paratione ad alterum, & hoc est:ipsius iustitiae, ideo latria conti netur subiti rei ite cardinali, quae quidem est iustitia. Rursus. quia species iussitiae, secundumjor .inatur ad ueneradam natura su periorem, est ipsa religio , sicut escit Tullius: hine cu quod latria non sbium est in genere uisetutis laquam in genere remoto , sed in genere uirtutis cardinalis tanquam in genere subalterno rin genere uero institiae, sicut in genere propinquo: in genere uero religionis,sicut in genere pron. ximo. Et hoc eii quod dicit Au. Dii dicit, iubd idem est apud graecos latria, quod apud
nos religio, excepto quod nomereligionis est in plus. Vnde ibidem dicit, quod cultus Deo debitus quatuor nominibus nuncupatur, duo ν apud graecos, εἰ duobus apud nos. Apud graecos nanque dicitur latria, ct theos hia,sive eusebia. Apud nos uerbdicitur pietas, ct religio: ita risi, duo nomina respondent istis duobus , licet quodammodo sint in plus quantum ad modum consuetu. Differat aut latria,& theo sebia secundum propria acceptionem licet aliquando accipiantur pro eodem quia theosebia
dicit cultiun lateriorem, qui Pro
prie spectat ad uirtutes theologicas: sed latria seruitutem exteriorem,quae spectat ad iustitiam, scilicet uirtutem cardinalem. Coh- cedendum cli ergo latriam esse uirtutem cardina lem. Concedenda etiam sunt argumeta hoc probantia..A D duas autem aut oritates Augustini patet responsioperiam dicta. Cum enim dicit Augustinus,quod cultus Deo debitus est ipsa dilectio , uel sapientia , loquitur de cultu interiori acum autem dicimus latriam esse cultum, intelligimus de cultu exteriori, nec uocabulo abutimurγEt hoc patet per oppositum,quia non dicitur idololatra , quia credit idolum esse Deum , uel amat ipsunt sicut Deum, sed infidelis. tunc autem dicitur idolatrare cum exterios colit: S sic per oppositum intelligimus in prop'sito. AD ILL vo, quod obiitur, quod uirtus per quam ad ratur Deus, est fides,& charitas. Dicendum, quod sicut est cultus exterior,& interior,sic est adoratio exterior,& interior. Adorare inierius,cli tota mente in Deum tedere,si ut dicit Eabanus. Ad rare exterius est aliquam reuerentiam corporaliter exhibere. Cum ergo dicitur, quod per fidem, & tharitate adoratur Deus Dicendum , quod uerum est. de adoratione intortori, quae incis pit in fide,& terminatur in charitate: sed non habet ueritatem de oratione exteriori,quae ortum habet a uirtute cardinali Et si tu obiicias, quod tam fides, quam charitas dicat tam interius,quam exterius adorandum. Dicendi in breuiter, q od aliquis actus p
283쪽
pliciter aut sicut imperantis,aut sicut ellicientis; licet autem exterior adoratio sit ipsius fidei ,&charitatis,sicut imperantis,& maxime fidei, ius dictat Deum adorandum,alterius tamen cli ut elicientis,scilicet latriae, quae quoniam elicit actum stib ratione debiti,ideo continetur stib iustitia, quae est uirtus cardinalis. AD a LxvD,quod obiicitur,quod impletio primi praecepti spectat ad uirtutem theologicam, sicut impletio secundi. Dicendum, quod impletio secundi,uidelicet. Non assumas tibi nomen Dei tui inua num,quantum ad actum exteriorem, est uirtus cardinalis, qua tum ad actum interiorem impletur uirtute theologica, qtiae qui dem est fides. Per hunc modum eli gendunt est in ipso praecepto: S quia latria impletur peractum exteriorem , ideo non est necesse eam esse uirtutem theolosicam. AD a L L v D, quod ob
ijcitu , quod circa actum latriae non consistit superfluum , ues diminutum. Responderi potest. Φfalsum est,quia licet quantum ad*ctum interiorem mon contingat excedere incolendo Deum::ramen quantum adactum exterio rem,& modum continuis reperire excessum, ut potoe sicut si ali quis sacerdos uellet decem misesas in uno die cantare ad laudem Dei, non seruaret modum.
AD iLLvD , quod obiicitur, 'latria habet obiectum Deum. Di cendum, quod & si latria habeat obiectum Deum,aliquo modo tamen cit hoc respicit aliquod creatum. Vnde sicut obedientia, qua
quis obedit Deo, respicit ipsum a cum, ut cui obediendum
ipsum autem mandatum , 2 ebis. obligationem respicit, sicut illud, quod impledum cli: sic & ipsa latria respicit Deum, ut cui honor exhibendus est respicit etiam cultum exteriorem exhibendum: respicit etiam lationem exhibendi, iuidelicet rationem debiti. Et bsc est quasi ratio se alis ipsius, dc est quid creatum:bincetis, cum uirtus ponatur in specie, uel g nere sormali ex parte obiccti habet rationem formalis, & in tiui, & st latria eli in genere uirtutis cardinalis, sicut obedietia avo o ERGO Obijcitur,luirtus theologica est illa, quae respicit obiectum increatum. Dicendii, in obiectu principale uirtutis theologicae non eil aliquid creatum ;sedeli bonum increatum sub conditionibus increatis, lii quidem sunt sumnia bonitas,& iuinina ueritas Haec aut non eli reperire in proposito: & ideo non tenet in illa H sc igitur dicta uni de latria, secundu es, proprie accipitur pro habitu dirigente ad cu itum ex e riorem; qui proprie dicitur seruitusDei,& adoratio. Et hoc modo non est idem latria,& theos ia et ut a principio dictum cit. Si autulatria dicatur cultus interior , cd
ille consistat tu credendo, & dilia pendo , ct spe ando Deum, sicut dicit Aug in Enchi. sic non ponit elle uirtus Cardinalis,sed theologica non inqua ab aliis distincta, sed c6sequens ad oes illas: Et hoc nisi non accipitur ita proprie se cui mo praedicto, cu latria spriwloquendo sit spectes religionis,sicut dulia: &nomu eius impolita suit a seruitute, sicut dictu fuit a principio. Vtroque tamen modo com it reperiri eam die .
284쪽
eundum hoc Doctorum positi nes diuersificari, quida ponant eam specie uirtutis cardinali ciustitiae, quidam uero inter tres theologicas circumplecti:& utraque uere potest dici sine contrarietate propter diuersum moduaccipiendi &e inu AS s T r o IHI. so latria miram sit --cta a VTRVM latria sit uirtus distincta a dulci. Et quod non,uidetur per illud, Psal. Domine deus
meus in te speraui.Glos. Domune omnium per potentiam, cui debetur dulia; Deus omnium per creationem,cui debetur latria;
io si domino deo non debetur ni
una species adorationis,uidelicet latriasino latria, &dulia n6ssit diuerset species uirtutis ITEM. Eadem est si ies uirtutis, qua creditur omne credendum.s ipsa fides: ergo eadem est species uirtutis,qua colitur omne colendo; sed huiusmodi sunt latria, & du-lia;ergo Se. ITEM. eadem est species uirtutis, 'ua amatur omne madum,uidelicet ipsa charitas: ergo cade ratione eadem est species uirtutis, qua adoratur omne
adorandum: sed huiusmodi est latria,& Olla: ergo &c. Si tu dicas, v non est simile: quia sic non est
una ratio adorabilium: sicut amabilium. Obiicitur contra; luia sicut proximus non est amandus nis inquantum imago Dei: sic etianon est adorandus, nisi inquanta est Dei imago: ergo sicut cit unus amor sui,& suae in inis secunda speciem; sic & unus honor. ITEM. Magis, & minus non diuersificat
speriem;sed latria,& dulia disse riuit sicut maior li si di minor
honor;ergo uidetur , se non sint diuersae species uirtutis. SED CONTRA. Sup illud PLyg. Adorate scabellu pedu eius, Latria est adbratio, tuae soli deo debetur. Dulia esst adoratio, quae et creaturae exhibetur: quae duas habet species: unam,quq exhibetur omnibus indiffereter; aliam, qtiae exhibetur soli humanitati Christi. Si ergo dulia habet duas
species adorationis, quae creaturae debentur;multo brtim latria, & dulia,quae creatori,& creaturae
debentur, sunt species uirtutis diuersae PrEM. Habitus diuersificantur per actus,& actus per obierenergo si latria est cultus, qui debetur Deo,& dulia cultus,qui debetur creaturae, ut creatura est;uidetur in latria sit species uirtutis distincta a dulla. ITEM. Sapientia,&scientia sunt diuersa dona, secundum quae dirigimur ad tempor lia,& aeterna; si ergo latria est cultus debitus aeternae maiestati, &dulia honor,& reuerentia debita creature temporali, uideriar lsint diuersi habitus in genere uirtutis. ITEΜ.Si per eum modu fiat honor creaturae, quo fit creatori, iam non erit actus uirrutis, sed potius uitii. Si quis enim sacrificaret homini,crimen idololatriae committeret,& vituperaretur potius de idololatria, quam commendaretur de actu latriae,uel duliae: ergo si diuersitas modorum in actibus uirtutum introducit diuersitatem in habitus,uidetur, llatria, & dulia differant propria, ct specisca differentia.
LES M. Dicendum, ad praedictor a
285쪽
rum Intelligentiam, st & si nomelatriae secundum Augia. importat cultum debitum maiestati diuinae; men tamen duliae tripliciter dr.Vno modo dicitur dulia secundum quanda analogiam: alio modo scam antonomasiam,& tertio modo secundum significatio nem propriam. Cum autem dici ξsecundum analogiam,tunc importat cultum debitum naturae sup riori, sue creaturae; siue creatori secundum aliquam rationem: s
cundum quam creator communiacat creaturae,utpote secundum rationem domini j:S hoc modo accipitur in Glos super illud Pal. In ecclesijs benedicite Deo domino. Glo. Deo cui debetur latria, domino cui debetur dolia. Cum autem accipitur secundum animnomasiam, sic dicit debitam reuerentia creaturae unitae, uel assum P , per quem modum accipitur
si per illud Psal. Adorate scabellum pedum eius.Vbi dὰ,4 dulia ior debetur soli humanitati Christi. Cum autem accipitur dulia secundum significationem propriam,sic di dulia honor, uel reverentia debita rationali creatur ,& exhibita:& illo modo consueuit dulia accipi secundum comune usum. Et hoc modo est qu sito utrum latris,uel dulia snt diuersae las uirtutis; &ad hoe consequenter respondetur se Et ratio huius est;quia latria , Stalia considerant exteriores cultus, qui formalem habet disserentiam secunda st creaturae, & creatori exhibentur. Alius enim est modus adorandi creatorem,& alius adorassi creaturam, & alia ratio motiua: &Ideo alia uirtus dire uirilia dc in illa. Etia coacedendum est, u latria,&dulo
sunt diuersi uirtutes.CMede et sint et rationes ad hoc inductae. AD ILL v Duero, quod obijcie in contrarium de Glo. Dicedum, se dulia accipitur ibi secudum generalem significationem,& ana logiam;secundulitquam communis est ad latriam, &ad duliam proprie dictam. Et si tu quaeras,qu re magis dicit latriam deberi deo& dullam domino: cum tame ita
sit Deus,& dominus. Dicendum,st dominus communicatur creaturae: S de creatore, & de creatura di analogice: Deus autem non ita communicatur ; sed si dicatur de creatura,& creatore di aequi
voce: S propterea dicit latria debeti Deo,& duliam domino, ut non significetur stalia specie adorationis adorandus sit inquanta Dcus,alia inquantum dominus: sed ut innotescat differentia horum uocabulorum. simul cum disterentia innuit conuenientia. AD ILLYD,quod obi jcitur,quod una est uirtus,qua creduntur Omnia eredenda. Dicendum, Q ueruest de credendis,quq habent una rationem mouentem ad crede dum χ, utpote ueritate summae
cuiusmodi sent articuli stat. Sed si Gedenda haberent rones diuersas, utpote cum credo homini, quia uerax est:& ideo quia uero est haec fides, & illa non iunt necessario eiusdem rationis,nec speciei.Vna enim in fides, q est uirtus theologi ea: aliaq magis spectit ad genus uirtutis cardinalis,quq quidem magis proprie appellanda est fidelitas,quam fides. Et quia latria,& dulia diuersas considerant rationes honorandi in
catore, di creatura; Hoc in st
286쪽
Unius,s bene attendatur,sunt di uersificant speciem. Dἰcendus Puersae uirtutes,quam una. AD 1ι illud habet instantiam, & non haLvD,quod obiicitur,quod eadem bet lacritatem,quantum ad specie lavitate diliguntur omnia dilia in genere moris.Prstero non hagibilia. Dicendum, hoc est O bet ueritatem nisi quando no est charitas habet unum i lectu prin alia disterentia quam per magis,cmale, uidelicet summum bona & minus: sic autem non eiu in pro
siquide amat, si e diligedo deu posito: quia latria,&duliano dis' in se, siue optando bonum illud ferunt solum quantum ad inten. proximo,qui est Dei imago. La- sonem, de remissionein, sed etiatria autem,& dulia alium, & alisi quantum ad Mium, & alium cole respiciunt cultum, & modum: & di modum. De quo inquam) moideo non esia ite de dilectione do plura possςnt adhuc quaeri sed&adoratione,nec de ratione ima ista susticiant ne, nimis elongriginis hinc,& inde,& illud melius mus nos ab intentione Magistri: manifestabitur inlia, cum agetur in omnibus enim praedictis satis Disir de charitate. AD 1LLvD,quod potetissimi ratio discutiendi exbiicitur,l sisA minus non di his, quae dicuntur in litcra.
De persenali conditione,& filiali adoptione: 5 primo An Christus secundum quod homo sit persena, uel aliquid. Ilet etiam a quibusdam inquiri, Utrum Christussccudum qu0d homo, sit persona uel etiam sit aliquid.Ex utraq; parte huius quae ionis argumenta concurrunt. od enim personam, bis edisserunt rationibus. Si secundum quod homo aliquid est,uel persona,vel substantia, uel aliud est. Sed aliud aliquid non, ergo peristia uelsubstantia sub stantia est,uel rationalis,uel irrationalis: sed non est irrationalis sub lantiarergo rationalis. Si uero secundum quod homo est rationalis sui antia,er o persona:quia haec est definitio personae,substantia rationalis indiuiduae naturae.Si irgo secudu quod homo est aliquid ,ersccundum quod homo perosita es.sed econuers),sisecuti ἡνm quod homo persona est,uel tertia in trinitate, uel alia: fedalia non,ergo tertia in trinitate persona. . sis udum gube hq io persona est tertia in trinitate , erra deus. Pr
i ter haec inconuenientia O alia quidam dicunt, bri uni secundum hominem non coepersonam, nec aliquid, nisi for
287쪽
enim habet multiplicem rationem. Aliquando enim exprimit conditionem νel proprietatem diatriae natura νει humanae: aliquando nitatem persomer aliquando notat habitum,aliquando causam. Cuius d sim Iionis rationem diligenter lector ani aduertat, apque in si tu memoriae re- cottaat,ne eius confundantur sensus, cum de Chrssio sermo ςccurreritin loqui contigerit.
Illud tamen non sequitur quod in argumentatione superiori inductum est , quod se Chelus secundum quod homo se sub stantia rationalis, ergolersona. Nam ct modo ani-Mach, si est substantia rationalis,non tamen personarquia non est per se sinans, immo alii rei coniuncta. Illa tamen personae deseriptio non est data pro illis tribus personis. Ad idem probatio altera. Sed adhuc aliter nituntur probare Christum secundum hominem esse personam: quia Christus secundum quod homo , praedesii rurius est ut si Dei filius : sed illud est quod πtsit,praedem intus es: ergo si praedi sinatus est 1i andum quod homo risit filius Dei, secundum quod homo eu f- Iius Dei. Ad quod dici potest , Christum esse id, qκοd xt sit praedestinatus es. En enim praedeliinatus ut sit silius Decer ipse meita es filias Dei, sed secundum hominem p destinatus est, νt sit filius Dei, quia per gratiam habet hoc fecundum hominem: nec tamen secundum hominem ' est silius Dei, nisi fored secundum, νnritatis personae sit expressivum: νt si sensus, Ipse qui rei immo, est Dei mtius : νt autem ipse ens homo, sit Dei filius, per grauam habet: sed si caresa notetur , falsum est. enim qui oMO Ut, eo Dei filius est Quomodo Christus sit silidi doptiuus. i vero quaeritur, an Christussin optinui filius secudis quod h5isiue alio mo, restodemus Chrisu no esse adoptiuum flicti aliquo mo,sed tanta naturalem:quia natura bus Dei. 5.Bon.Lib. s. R AE
288쪽
non adoptionis gratia. autem sic dicitur filius
natura,vt dicitur Deus natura. Nyn enim eo filius vi,quo
Deus en,quia proprietate natiuitatis filius, natura diuinitatis Deus es: tamen dicitur natura vel naturς filius: quia naturaliter es filius:eandem scilicet habens naturam, quam ille qui genuit. Adoptiuus autem filius non est, quia
prius non fuit, ponmodum adoptatus es in filium, sicut nos dicimur adoptiui fil): quia cum nati fuerimus ire iij , per gratiam facti fumus filii Dei. Christus νer) nunquam fuit non filius Dei: ideo non est adoptiuus filius. Oppositio circa dicta. . Sed ad hoc opponitur sic. ristus filius hominis est,id est
Virginis aut gratia ut natura,Nel νtroq; modo . Si vero natura,aut diuina aut humana: sed diuina non ergo aut humana natura,aut non natura eH filius hominis.Si non natura,ergo gratia tantum: si etiam natura humana, non is
minus per gratiam.Si ergo gratia filius hominis es adopi . . , uus filius ei se videtur:νt idem sit naturalis filius patris,
adoptiuus filius virginis. Ad quod dici potest Chrinium msium Virginis esse O natura vel naturaliter O gratia: nec tam n adoptiuus filius Nirginis es: quia nou per adqptionem, sed per νnionem filius Virginis dicitur. Filius
enim Virginis dicitur, eo quυd in Virgine bomnem acce pit in νnitatem persona, hoc fuit gratia est non natura. de Augustinus. super Ioannem ait, Ouὸd unigenitus
P V V squalis patri,non es gratiae sed naturae. Quod autem in ' ρ' militate personae unigeniti assumptui est homogratile est ηοnatura. Chrssius ergo nec Dei nec hominis es adoptiuus sidus:sed Dei naturaliter, O hominis naturaliter is gratias tu Quod verὸ naturaliter sit hominis filius, . A M'. , ostendit in Lib.de M.ad Petrum. Ille scilicet Deus fa-Misi., ctus est naturaliter filius νnigenitus Dei patris.Quod autEge a m non sit adoptiuus κδε tamengratia sit filius,ex subdia. tis probatur testimonim Hieron.super episeolam ad Eph sos ait, De Chrso Iesis scriptum est, uia semper cum patre fuit, nuniuam eam νς esset voluntas paterna prae-
289쪽
DIs TINCTIO rao ille quidem natura filius est,nos verὸ adoptione.
Ille nunquam non fuit filius: nos antequa et essemus prΝ c-.. smatifumus, tuncspiritum adoptionis accepimus,quam ini. do credidimus in filium Dei. Hilarius quoque m Libr. 3. de Trinitate ais,Dominus dicens, clari a filium tuum, non
solo nomine conte)satus est se esse filium 1 es, sed etiam proac 'prietate. 2bs fumus fili, Dei,scdnon talis hic filius. Hic cha uis enim verus , propri s est filius origine,non adoptione: a e
ruat non nuncupationernatiuitateuron creatione. August. υ etiam super Ioannem ait, s Iamus siljgratia, non natura:νnigemtus autem natura)non gratiaean hoc etiam in ip
so filio ad hominem referre su ei V . Ita san8 Ambrosus opin. 3
mo Lib.defice se risus lius est non per adoptionem, ed
per uaturam: per adoptionem nos fili' dicimur, ille perritatemnat a G. Ex his euidenter inenditur, quod Christus nonsimiusgratia adoptionis. Illa enim gratia inteia ligitur,cum .Augustinus eum non esie gratia filium asserit: gratia enim, ita non adoptionis, immo νni is filmi Dei est filius hominis, econuerso. egis Magister de
communicatione idio matum pere comparationem nariirae ad naturam;hic agit de communicationcidioniatu in in coparatione ad personam. Et quoniam talium Pprietatum idiomata qiigdam sunt quae Gonant in nobilitatem; & digniratem:quaedam uero in quandam desectibilitatem, ideo pars ista diuiditur in duas. ln quartam prima determinat de primis. In secunda uero de secundis, ibi. Deniqua si quaeritur , mr Mn .c. Prima pars habet duas. in prima inquirit Magi lier, utrum conditio persenalitatis coueniat Chriano io indum Q homo,siue secudum hinnanam naturam. In lacu. da uero, utrum filiatio adopti nis secundum humanam naturam conueniat eidem ibi.Siritur,an Clarisius Ge.J Vtrunque autem horum dignitatem,& nobilitatem importare uidetur,scilicet tam persona lis conditio qua adoptionis filiatio.Prima pars habet partes duas. in prima movet quaeiliourin,& determinat. Ipsecunda uero dissoluit rationem taphisticam, quae ueritaten; deter minatam impugnat,iburidaesi με siluer uituntur probare ere. Similiter secunda pars principalis hibet duas. In prima determinatulonem,qua quaeritur, utru Xbssi filius adoptiuus secundui' hu
tra hoc opponit. S determinat,
290쪽
sbi. Sed adhue opponitur sic e c. J sui uiuidit. Potest tamen diuidi
c 36 Subdiuisiones autem partium mani scilῖ sitiit i litera. Generalis autem intellcctiis Dii lin. circa duo Der a tur. s. in ostendendo, nec personalitatis conditio, nec ad
rtionis filiatio conuenit Clitii lo
Secundum eo im habet Cre. J Cont a. Videtur illa distinctio esse in artific: at is,& superflua,& diminuta inartificialis: quia membra illa nullam uidentur habere consecundum quatuor genera causa-ro omnibus enim modis haec dicti Oiscam consueuit accipi) sicut potest per exempla monii rari. Si enim dicat Chrillus siccundum homo fuit passibilis, sic importat.
conditioncm nati irae. Si dicatur,
Christus secudum qd ho creauit sullas, sic importat imitatem personae. Si dicatur, Christus secundum st homo fuit uellitus, & calciatus, est ut homo ii uictus, sic imia cniciatiam. Superflua uide ur, M portat habitum. Si dica ur, chri quia eadciauit, qua importM pro illis secundum Q Deus creauityi ietas m et in ri tin' ' Mnen irr, si de et πη- q, homo prs dicauit d in uni uerbiim , sic:rinpol mitin erem, di pioprietatem personae. Diminuta etiam uidetur: quia sicut poteti importare habitum, ita et potest importare nouem genera accidentium et go uidetur et his membris odio membra debuersit adiungi. Item. Quaeritur ubi sic diuersimode accipiatur, cum no uideatur habere tot intellectus. Respon: Dicedum,st iis c d illinistio, di si uideat esse rudis, in est multum t6nal: s. Et hoc si attendatur super quid sui datur. Nam prima dii iisione haec praepositio secundum) poteli importare concomitantia,uel causam. Si causatra limportet, tuc cit quartum membru.
Sicinaeomitantia iii, sic tripliciter potest importare aut sis udum in importat cautam c lsiclinic m. Si dicatur, Clarillus sociandu st deus esse suppos dum diuinae ita ra ,&secundum q homo cit,nimal ra tionale, sic importat cavi ana sor- .malcm. Si dicatur: Christus sec5dum quod Deus,&homo est prae
inium nostrum, sic importat cau-'. sana finalem.I oliunt autem multa huiusmodi ex epia congrii cinia inueniri. De ca aute in maioriali secundit in dii linam naturam non
contingit: ut si dicatur, Christus seco dum sti ho coce 'riis suit do 'Deus. puris limis sangumibus Virgulis.
P os dic mur adipi uterc. J via Did. a. tra. Si hoc uerum est, tunc angeli
beati,ct homo in flatu innocen- haerentiam , aut secun in unio- tis non fi iaciat si ii adopti iii , crnem, aut secundum ad iacetiam, to nec ius habuit lent in haerodiasue assilientia.Si scam inhaerent ana. sic importat 'proprietatem
naturae: na proprIerias inhaeret et,
euius ea proprietas. Si sciam unionem, sic impo mi proprietate p-sonae. Si scam assiste ian' sue adiacm iam, sic dicit habitu. Qua tu aut mihi ,st cli secundu taticipalis diuisionis, Magili non
rate regni,quod absurdum ell. Respon. Diccndum, quod Magi iter loquitur de adoptione secundum
plei in rationem,& sic ponit extraneitatem, qtiae secundit m acta ela, quae quidem extita meitas ei elongatio, & ab . alienatio a Deo per culpam: & haec quodammodo non conuenitet angelis ratione