D. Bonauenturae s.r.e. episcopi card. Albanensis, doctorisque Seraphici Ord. minorum. In primum °quartum librum sententiarum elaborata dilucidatio. Collectis vniuersis prioribus editionibus; quidquid aut elegantiae, aut eruditionis in illis anteà spa

발행: 1573년

분량: 1141페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

ris si,ut uerbum creandi.χεm explicite, & ratione ibi primi significati , sicut uerbum inti-plandi. Ideo pars ista habet partes tres.In quarum prima inquirit, utrum praedestinatio dicatur de natura,aut de persona christi. In secunda uero inquirit, utrum Christus sit creatura. In principio. ir. Distim ibi. Sint etiamquedi uisimpliciter dici ere.)In tertia uero qMerit, utrum ille homo aliquando incoeperit, an

semper suerit ibi. itur erc. Prima autem & ultima parte manente indivisa, media pars diuiditur in tres.In qu rum prima proponit quaestione; de determinat. In secunda uero per auctoritates sanctorum confirmat. ibi. 2-i christum, μει oris di me.) Tertio uero distatuit argumentationem septi illicam, quae quidem uidetur esse contraria ueritati: si hoc ibi. os . . christus me.

Liq-ida tinc. Contra. Videtur illa auctoritas esse salsa in se,& ad propositum non ualere. Soniam dicimus, mea typ ipsum,& in ipso, sunt omnia: ergo si omnia sunt p ipsum, ipse nihil est; constat st hoc no se

uitur; oso pari ratione non sequitur. Omnia iacta sunt per ipsum;ergo ipse non est factus. Ite. Videtur st non ualeat ad propositum: quia Augu. non loquitur destio dei secondum diuinam naturani Cum autem qugritur,utrum .chrastus sit creatura ioc est secadum naturam assumptam, uidetv auctoritas illa , ct aliae sequentes sint inductae ualde improprie vesp.Dicendum, Q auctoritas &

. let.In se quidem uera est: qa causa prsdicati clauditur in subis Si enim ipse est principium olum creatoriam,impossibile est ipsum

esse aliquid creatorum tum ratione potentiae creandi, quae non potest competere creaturae, tum

time generalitatis principiandi, quae n6 potest cominere rei creatae. Nec ualet ista instantia Ex ipso sunt omnia &c. omnia sci licet facta: quia omnia, pro uniuersi te rerum distribuit: & Deus non est de uniuerso, sed supra uniuersum. Et ideo non sequitur, st sit nihil. Ad illud quod obiicitur,s non ualet ad proposium. Dicendum, quod christus nominat insonam uerbi ut in duabus nariiris& quia nomen impositum est person ς filii Dei, quia filio Dei, re pugnat etiam Christo:& ideo auctor has inducta, &aliae sequentes ad a positum quidem facisit ista hoc est per accidens. Alio et modo faciunt ad propositum , uia auctoritates inducti sunt in

litera, quae sunt contra errorem

Arrianorum: & quoniam praeductus sermo simpliciter, & sine determinatione prolatus sermoni

Arrii est propinquus, ideo quasi

ex conssequenti auctoritates inducti obviant praedicto sermoni: αpropterea ualet tam in se, quam ad propositum. Et si ergo christus secundum bo

Qii uere de altero pradicatur cum determinatione non diminuente,uere prsdicat de ipso simpliciter; sed no non diminuit Orsine Christi ergo si aliquid dicit de Christo secundum hominem,

uidetur st simpliciter dicatur de ipso.ltam. do aliquid natum

312쪽

LIBRI

est inen Alum secudum corpus, uere dicitur de toto simplici, si

quantum ad corpus dicatur: ergo

pari ratione si aliquid navim ei inesse Christo secundum humana

naturam,uidetur st necellaria sit consequentia,st ei simpliciter,&absolute conueniat. Respon. Dicendum, quod cum aliquid de aliquo dicitur simpliciter & sine determinatione, ioc potest esse dupliciter . Aut ita quod simplicia ter dictum non ponat latius rem suam, quamcu ponitur cum determinatione: & tunc licet insesere. Aut ita quod latius ponat rem tuam, quatiun est de sensit, luent uerba praetendunt: & tunc conse quentia potest negari. Sicut non soluitur si inseratur, Ille est albus secundum pedem: ergo ille est albus: per hunc modum non sequitur quod esse creatura, secudum hominem attribuitur Christo ratione naturq assumptς. Pr latum autem simpliciter uidetur

ei conuenire omnino: consuetum enim est nomine creaturae ea n-telligi, quae omnino indum sunt de lion esse in esse. Et sic patet responsio ad utranque rationem.

G. i. Vel dicatur sicut iupra dictum

ars.1. fuit Diti. Vi3. de praedellinatione Christi quod non sequitur, Eit praedestinatus secundum homi nem, ergo est praedestinatus sim. plici ter: nsi quia homo diminuit,

sed quia uariatur attributio pro dicati: ut quod attribuitur prius hi in anae naturae, postnaodum a tribuitur diuinae personae:& ideo talis modus praedicandi inducit accidens in aliquibus praedicatis, quae per suam extraneitatem concomitantur,nec inferri possunt.

TERTII

Videtur, Magister habeat illud 'pro inconuenienti: sed hoc nullum uidetur inconueniens: quia cum Christus sit dominus, haec non recipitur,Christus est homo . dominicus: ergo pari ratione cum Chrillus sit Deus,haec non uid tur admittenda, Christus est aliuquid diuinui ergo eius opposita est irem,scilicet Christus eii alia quid no diuinum. item. Videtur,

quod algumentatio illa sit necti saria,Si Christus est aliqua substantia non diuina, st Christus Maliquid non diuino. Ad esse enim subflatia necessario sequitur esse aliquid. Sicut ergo sequitur,Est homo albus, e No animal albii: ira necessario sequi uidetur, Est substantia non diuina, ergo albquid non diuinum. Resp. Dice diun,quod lige eii uera, Christus est aliquid diuinum:& haec est selsa, Christus est aliquid non diuinum. Nec est simile de hoc no iniue Diuinus,& de hoc nomine, Dominicus. Nam S si utrunque sit possessorium: tamen dominiacus importat circa illud, de quo dicitur,possessionem per modum passionis: dicitur enim dominiacus a domino habitus, uel possessus. Sed diuinum non selum per modum passionis, sed & per ino dum actionis: quia diuinum diciatur quod habet divinitatem, per quem modum cosueuit dici per sisna diuina. Et propter hoc ceditur illa tanquam uera, Clitia

stus est aliquid diuinum,quia est Iersona diuina. Et ideo Magister anc negat, Christus est aliquid non diuinum. Et dicit quod haec

consequetitia non ten , Christus secundum quod creatura est ι

liquid no diuiuum: ergo est ali

quid

313쪽

id nodominicum: quia in prin nec extra, cuius ditatutio curruma remouet n tio diuinitatem secundiam hanc uiam. Respond. a creata nariara, sed in concluso- Dicendum, quodtropicus sermone remouet aprici a terra. Si dupliciter potest dici 'nonam' 'autem quaeritur,utrunilaec sit c6 que modo tropicus dicitur ser- cedenda,Christus est homo diui- mo,in quo est aliquod uitium alinus. Dicendum,st nou. Nam cum quo tropo excusatum. Est enim sic disitur, diuinus non potest di tropus figura: & figura est uitiacere diuinitatem per modum in ratione excusatum. Alio modo formantis, nec possessionem per dicitur sernis tropicus quilibet

modum ac nis, sed solum p mo sermo, qui habet aliquam improdum passioni per quem in Num prio rem: sed tamen excusatur dicitur diuinis timus Paulus , uel per aliquam determinationem. diuinissimus Ioannes. Vnde im- Cum ergo dicit Magister, quoa proprie sunt tales locutiones de iste seimo, Christus est creatura, Christo. Propterea Magister con secudum hominem, est tropicus: cedit earum oppostas,cum dicit, hoc dicit quia aliquam habet imChristus secundum hominem eii proprietarem consilirgentem ex aliqua ibilantia tio diuina. i. no repugnatia intellectuum, quaerulas mala diuinitate:quia est sub mouetur per determinatione a stantia creata: ideo sane concedit hanctam. Et pro tanto uocat Ma praemissas, ct negat conclusio- gister praedictas locutiones tropinem, dicens peccatum esse in t cas. Posset etiam dici quod uocat. li locutione. eas tropicas accipiendo tropum Ex tropicis locuti,nibus , me. J pro figura. Pollunt enim dici t Videtur,quod uerbum illud nihil les locutiones synecdochicar ; qa faciat ad propositum; quia nulla quod est partis attribuitur tini, , istarum locutionum est tropica: de accipitur largo modo pars, &nulla enim ibi ea transumptio, totum ut dicatur humana natura immo secundu proprietatem se 'quota modo pars respectu Chrimonis dicuntur. Item .Videtur es sit, licet ni, proprie. Et sic pote se filsum, ui ex tropicis locutio- dici quod tales locutiones tropinibus non cii recta argumentatio cae sunt, & quod figuratiuae sunta is processio;quia aut sunt uerae, per synecdochen se dum quod aut salsae. Si uerae ex ueris conue synecdoche estfigura locutionis. nit inferre uerum: ergo recta D ucut enim dicut periti in Gram test ex talibus locutionibus at a notica, Synecdoche aliquando mentatio seii. Si saliae: sed ex ial est figura locutionis, aliquandos; poteli recte inferri salsum, po conlii uctionis. verum ergo dicit test etia S uerum: ergo uidetur, Magister in dicendo praedictas los nihil sit dictum hoc, quod Ma cutiones eo tropicas:uerum etia. gister dicit. Hic etiam modus ibi quod ex tropicis non est tecta aetienda uadc:ur inauditus: quia no gumentationis processio. Et ra est per ita erremptionem,nec per tio huius est,quia aliquando ne-dimnitionem. Nullus eir: in lucus patur a liqua locvxio propter im'

314쪽

LII RI

mo excusatur sub una s ,rma. sistat processio adscrinone sub alia forma, in qua non inuenit excusatione , procedicur in locutione, quq excusatur,ad eam,quae u5 habet excusationem; & sic talis processus impeditur, sicut si procederet a uero ad salsum. Vnde illud argumentum no ualet,lite est aubus secundum pedem ergo est coloratus pede: quamuis enim adesse album sequitur coloratum, tamen processus pisdictus noua-lat:quia color non est natus ines se corpori secundum partem, sa- est albedo: hoc eis, quod uult

dicere Magister in proposito. Et hoc est quod alias consueuit dici, Zod locutiones impropriae non

int concedendae, nec ad consequentia trahenda sed magis sunt sustinendae,& exponendae, & arctandae, ne de minori improprietate ueniatur ad maiorem, & de minori inconuenienti in maius .

ARTICVLVS I.

πιλε siro. I. .. o christus praedestinatus fuerit ac uos praedestinamur' D intelligentiam autealite huius partis incidit hic quaestio ci duo. Primo quantum ad Christi praedellinatione.

Secsido uero quritur de his,quq

videntur circa Christum ponere inceptione. Circa primum qu*- 'runtur tria per . comparationem ad praedestinatione nostram. Primo quaeritur, utrum praedestinatio Christi sit ilostrae praedestinationi consorinis. Secundo uero,

utrum cinos irae praedestinatio,

nis sorina exemplaris. Terti utrum re ectu nolim praedestinationis ut in ea ratio causali

praedestinatio Christi

V sit nostrae praedestinationi consbrinis:ita quod nostra,& sua pridestinatio dicatur secundum rotionem uni iocam. Et quod sic uidetur. Primo per dissinitionem praedestinationis. Praedestinatio est praeparatio gratiae, de gloriae: sed haec conuenit Christo,& n bis: ergo&c. ITEM.Quod conu nit Christo secundum humanam

naturam,conuenit nobis. unifor

miter,cum sit eiusdem naturae, Scspeciei nobis. in t sed praedestinatio couenit Christo secundum naturam humanam:crgo nobis do sibi competit secundum ratione

univocam. ITEM. Conformamur

Chlisto in merito,& fi consormamur in merito,uecesse est consor mari in praemio: ergo pari rati 'ne & in diuino proposito:sed hoc

est praedestinatio: ergo &c.lTEM. Aug. De Vocatione Sanctorum.

Rucunque homo gratia fit Chri

stianus, sicut ille homo ab initio factus est Christus: ergo si eo modo Deus alios homines Christianos lacit, per quem modum & ibium hominem Christum fecit de

omnino eodem modo praedestinauit, quomodo secit ergo per de niodii na predestinauit nos ac Christum. S E D co N T R A. Aug de pretdestinatione sanctorum. Praed stinatio est propositum miserandi: sed respectu eius non est miserendi pro: sit ina, in quo nui tum contigit rc periri peccatur Si ergo talis est Christus, uid tur quod non secundum eandem rata era

315쪽

rati em dicatur praedestinatio da. Consideratur enim prodestide nobis, & de Christo. i T a M. Praedestinatio sic notiscat declauatio in comparatione ad prae destinantent, di ad praedeliina ratur, & definitur communiter i tum,& ad terminum, & ad initia inuis . P destinatio est prae- lem flatum. Si ergo considet paratio gratiae in pia senti, S gloriae in iaturo: in Christo tamuliserum pratia, di gloria: e go pridestinatio non couenit nobis , S Christo secundum unam

rationem. I T E N. Praedestinatio est in nobis non tantum ratione naturae,uerumetiam ratione pertur praedestinatio secundum comparationem ad praedestinantem, unius rationis, & consormis m .di est praedestinatio Christi nostis prςdei inationi. eodem enim modo, Quo ipse Deus praedeli inauit Christum, praedestinauit αnos. Si loquamur in compar λ sed in Christo est praederi tione ad ilatum a quo, simplicia natio rone naturae assiimptae in , ter eli d serentia. Nam uo, per non ratione persenae, cum illa sit gratiam praedestinationis eripuit aeterna:ergo dcci i T E M. Ille ho- de statu peccati, R de massa pernio Cliniuis praedestinatus suit ditionis, sicut dicit glos Rom. 8 esse Deus, siue Dei filius secundum quod dicitur Roman. j. Qui praedestinatus est filius Dei in uirtute M. Vnde R datus est ei spiritus iton ad mensuram. Nos auter desinati sumus ad pratiam creatam,& finitam: ergo si os tum, & finitum non uni uocatur in aliquo cum increato,& infinito, cessario sequitur; quod praedestinatio secundum aliam, &aliam rationem & non uni uoce dicatur de nobis & Clitisio.

Quos praedestinauit hos & uocauit: & ipse textus indicat: hune autem uatum non ea reperire in Christo aliquo modo. Et sic quantum ad piimum est simpliciter

conuen: entia, quantum adultis,mum, scilicet ad statum est si pliciter di fierentia, quantum uero ad duo intermedia parit m cst conuenientia, partim disserentia. in nobis est praedestinatior spc tu naturae, S etiam respectu personae, & magis proprie respectu peisonae, quam respectu naturae. In Christo autem est prae arae quidE pradesim niti ei s ratioue naturae astum'

r. εω parte flatus di frutit.. RusPON. Dicendum, quia praedectiliatio christi quodammodo habet conformitatem ad nostram praedestinationem; luo

dammodo dii sormitatem: quod inde sicile patere poterit; si attendantur ea, quae circa praedestinationem sunt considci ptae , quae sequitur diuinam dias filionem, non ratione personae: & ita est quodammodo co uenientia, & quodammodo diti serentia respectu praedestinati. Bespectu etiam termini contamiliter est quodammodo diu

remia. Nam nos stimus piis

stinatuid gratiam,&gloriam: tamiliter & Christus : sed nos sumus praedestinati ad participam

tam gloria dc cratiam successi

316쪽

Christus autem simul. liau. lume nostrae praedestinationis in dat s. sumus predestinati ad gratia Iesus Christus: sed lumen o Th.seis. Personae singularis;Christus autu tionem distinguendi,¬is ii ad gratiam unionis,&singularis di; si ergo hoc c6per formae ε:3.ari., personae:& ita tantum habet qua plari, uidetur quod praedestim es tum nos,iabundat a nobis,ac p tio christi sit nostrae prsdestina-

hoc quodammodo conuenit, quo tionis exemplar, & ratio agnoscε. dainino encedit. V melle di ITEM. Vita Christi,& modus so st praedestinatio Christi quo uiuendi sua norma, & exemplar: dammodo e conformis, &quo- sancte uiuedi ipsis membris Chri dammodo difformiis. Et si noti Sce sit. Sed sicut se habet conuer, cur secundum illud, in quo cosor tis ad conuersationem,ua se hi matur,est univocatio: secundum bet praedestinatio ad praedestina- autem,quod disconueni non. tionem : ergo si uita sua fuit regu- ET PER hoc patent rationes ad la,& exemplar nostrae uitet, pati iuratique parte. Nam prim quae ratione praedestinatio sua praed ostendunt quod sit notirae praede- stinationis nostrae. I τε M. Christistinationi consorinis, procedunt generatio fuit ratio exemplaris a parte praedestinantis,uel praede omnis emanationis: quia in uer- stinati quantum ad naturam, uel bo quod Deus genuit, omnia dia, parte termini quantum ad gratia, sposuit: ergo pari ratione eius&gloriam:& sie veru cocludunt. destinatio fuit ratio exemplarisit et ioNAs uero ad oppositum omnis praedestinationis.

- procedunt de ipsa praedestinario- SED coNTRA . Super illud l . ne a parte status initialis , vel a 38. Nunquid nosti ordinem csti parte praedeliinati ratione perso Glo. Nosse ordinem coeli est su- nae, uel a parte termini ratione pernarum dispositionem. i. pride unionis diuinae:& suis uiis conce stinationum occultas dispositio- cedendae sunt singulae. nes uidere: ergo in praedestinatio AE s Tio II. nibus,&dispositionibus cordo, An christi exem do distinctio: ergo unusquisq; prae piar nostra pra stina destinatus habet suam propriam ironis ' . praedestinatione diutinctam a pret

'Tκvu praedestinatio Christi destinatione Christi,& si alia ra-

respectu nostis praedestinatio tione praedestinatus est Christus, nis sit forma exemplaris. Et quod & alia alii: ergo no est exemplar sic;uidetur. Rom. 8.inos praede- suae praedestinationis,& aliorum,stinauit conformes fieri imagini IrEM. Ipsa praedestinatio nihil filii sui. Sed illi id,cui debet res csi aliud est, quam praeuisio suo dia Drmari, & contigurari,est exem- spositio, pertinens ad exemplar: plar eius: ergo si prFestinati su- si ergo exemplaris non est exem-mus ut consorinemur Christo, ut plar: ergo praedestinationis nihil detur st eius praedestinatio sit no est exemplar: ergo praedes natio

317쪽

piadi reliquum,sed oes praedesti producit sua opera. oddam ex

nationes simul, de ab et o sue- terius,ad quod aspiciens ille, tuirunt in mente diuina ergo praede ignorat artem, aliquo modo restinatio Christi nullatenus ρο- gulatur. Sicut illi artifices metuit esse exemplaris sorma praede charaici aliquas formas exterius stinationum aliarum. .Sip- habent, secundum quas dirigunt destinatio Chritii est exeplar no opera sua,sicut patet in his, patia serae praedestinationis;aut ergo ra ciunt calceamenta. Si ergo primotione principalis significati, aut modo loquamur de praedestina-

ratione conorati. Si ratione prin tione Christi ratione connotati,

ripalis signiscati, & cum illud sis adhue praedestinatio Christi notimus,stuc diuinaes cntia, diuina est nostrae prsdestinationis exemessentia erit exemplata: A sic ide .plar, Deus enim non praedestinacrii exemplatum,& exemplar sui uit nos aspicies ad aliquod aliud ipsus.Si ratione connotati. Con- a ise, sed unumquodque praeui die ' tra: Exemplar praecedit exempla- in se,&disposuit secundum ratio tum,& nosequitur illud sed mul nem propria. Si uero loquamurti habuerut gratiam sinalon,quae de exemplari secundo naiam siecti effectus praedestinationis, an ' praedestinatio Christi est exem-tequam Cliristus susciperet gra- plar nostrae praedestinationis,exEtiam timo no ur st praedellinatio plar inquam) directilium nore christi cuiuslibet alterius bdesti spectu summi artifici; sed respenationis sucrit exEplaris forma. iiii nostri tam in crededi , quam RE so L. Tio. inexpe landis, quam etia in ope forma exemptarii luterior,sed randis.Tune enim est in nobis re rantum exterior nostrae iustifica- cte gratia Dei,quando christo eschrim praede initio; seimur consorines: & talia etiam pro eo quod inst in nos, qγα cre per gratiam sutura sunt corpora ire, V operari, qMe expe- nostra, uale Christus sua resurre Iaredes eamus. ctione monstrauit, secundumst

BEsPON. Dicendum,quod est lo dicunt Sancti: Si nosipsi si uol qui de prsdestinatione christi,& mus ad ultimum praedestinatio- nostra dupliciter; Aut quantum nis terminum periten ire, necesse ad principale significato: aut qua habemus in auctorem fidei,& c5 urbaatii ad conoratu. Si loquamur qua sumniatorem, qui est Christus, tum ad principale sgnificatiim, aspicere,qui exemplum dedit no uod quidem est diuina essentia bis, ut quemadmodum ipse secit,c nulla praedestinatio exemplar 5t nos faciamus. Quemadmodum Ile. habet ab alia, cum omnes unum etiam Petrus dicit. Christus pansiit cilicet diuina essentia. Si au. sus est pro nobis, iobis relliaquEstem loquamur quantum ad com meplum. Et pro tanto dicit Aug. notatum,quod quidem est gratia quod ipse est praeclarillimum hidi gloria: tunc distinguendum est men nostrae pr destinationis, tua uod duplex est exemplar. auod si Deus ad uni linquemq; nostra - .am interius in mente artificis,si dicat, Aspice, Sesac secundu ε-

ut ratio secundum quam artifex pla quod tibi. in monte monstra s'

318쪽

LIBRI I

tum est,hoc est in Christo; cuius cia illa ueteris testimenti apparamenta steriint signa: Et in hoes su concedi psit,st praedestinatio Christi exemplaris sorma fit

nostrae praedestinationis. AD rLLvD, ergo, quod obiiciatur in colutatili: st sint diiliniis, ct ordinatae. Dicendum.st ex illo uerbo habetur,st inter praedesiis

nati es a parte conootatorum

est distinctio: sic i50 no deest o do. Et ideo quavis nostrae praed sinationis et eius ab effectu pret ilinationis Christi sit dii lin -ctus: potest tame habere ordinem ad ipsiim,scam que est directio, ct regulatio,& per hoc quaeda r tio exenii indi. ADtLLvo,quod

obi pitur, ς prsdestinatio ipla est

exemplar. Diccndm, uersi est de ratione principalis signiscati. Et quantum ad hoc bene concede dum est, st una praedestinatio Gest exemplar alterius:sed rone c5 notati est excplatum,& nihil prohibet aliquod esse quodammodo Heptato,&quodamodo excplar. Sicut liber prim factus ab artisce est exemplar respectu libroruinde se orsi, sed excplatus suit me existente in mente artificis sic& in effectu praedestitiationis intelli dum est. AD 1LLvD, quod obiicitiitis praedestinationes iunt simul, iam patet responso hoc enim veru est quatum ad principale significatum, sed quan

tii ad connotatum ueritate non

habet:& ideo nihil impedit,quin ex illa parte contingat reperire exemplaritate. AD iLLvo,quod obiicitur,st exeplar prscedit exertatum. Dicendum st& si Chrisu, pioprie loquedo . ita uita nodeditisimam,&exemplum nisi

his,qui secuti sint mimiatessub quibusdam uelaminibus stulara dedit praecedentibus, quod nobis dat aperte:& cum exercebant spiritualiter, & fideliter a uiris sa ctis,& spiritualibus per hoc Christo consormabantur in uita, qued: si nondum uiderent in carminidebant in fide. Iuxta illud i .7 Exultauit, ut ii ideret die meum, uidit & gauisus est:& ira quamuis non praecellerit re, uel tempore, praecessit tamen praefiguratione,& credulitate : & illud iusticit ad rationem exeplaritatis qualem que . Praeterea & si quantum ad gratiam non praecellit: tamen praefiguratione, x credulitate: at aliud sui scit ad rationem e piaritatis qualectique. Praeterea& si quantum ad gratiam non prqcessit: tame quantum ad gloriam Praecessit:& ratione istius ratiora exemplaritatis habet Christi praedestinatio respectu omnium ipse enim est primogenitus in multis fratribus, primatum tenens is

omnibus.

VT v Μ in praedestinatione christi respectu nostrς si uera ratio causalitatis.Et st nc uidetur. Eph. i. Praedestinauit nos in adoptionem siliorum per Iesii Clitilium;sed non nisi per Chrisia praedeuinata: ergo &c. I iE Greg.dicit,st praedeliinatio iuuatur orationibus sanctoriam: ergos improportionabiliter plus ei ficaciae lint circa nos merita Cies uiri aliorum sanctoruna;testat et non solum per Chri iti praederinatione nono praedeurnatio ii

uatur

319쪽

natur,uerum etiam causatur:nam

ipsum iuuare quodamo locatisa recluletis. Sicut se habet Chri- si resarrectio ad notiram rc:urrcctionem, sic se habet prsdeliinatio ad nostram praedestinatione. Sed resurrectio Christi eii caulatu, strae,sicut dicit in Glo. i. Cor. Is . ergo & prae estinatio Christi causaeli prsdestinationi, nostrae. ITEM. Perelim lumus praedellinat perquein sumus saluati: sed salvati sumus per Christum : ad Ti- eam, 3 .Secundum suam misericordia saluos nos secit p lauacra regenerationis, & renouatiois spsis sancti quem effudit in nos per Iesum cultillum. Et Ephes. 4. d E se

ascendit,ut adimpleret omnia; rc

sat ergo,quod per Xpna sumus piastinati: 2d Christus non esset, nisi elas praedestinatio praecessissetiergo praedemnatio chrilii est

causa nostrae. CONTRA . Nullum aeternum habet causam: praedellinatio cuiuili Dethoininis est stem'ergo a nulIo eis causata: ergo praedeliinatiochiilli non est causa nostra prx destinationis. Si tu dicas, quod hoc est ratione concolati tem-Poralis. Sed contra. Nihil post xius eii causa prioris, sed dilectus Praedellinationis Chrilli est pollerior et sectu: deliinationis patrii:

Ergo &c. ITEM. xponsi csiueniti' dei linari nisi scani immana natura,sed secundum humana natura non het sua nos causalitate: ergo praedestinatio Christi no pol elleo nostrae prsdeliinationis. 1TEM.

Si praedestinatio Christi est ca nohrae, aut rone principalis significati,aut rone cCnotati. Rone principalis significati no: hoc conitat: ergo roue conotati. sed contra.

qua ca : no ergo a pdestinatione Chri iti Ii EM. Contingens no clica necessarii. Sed ante aduenti imChrilli neccisariu sui taliquos pdelimatos suisse, illos uidelicet et mortur sucrunt cum gratia: Xpin autem possibile fuit non incarnanari. uel nasci, & ita nec esse praedelis natiun : ergo praedestinatio

Haud simpliciter christi praed stinatio caussa e siciens est nostra prodestinationis. ed disposivisi. fο-

exemplum.

REspox. Dicendii,st si loquamur de praedestinatione xbi, Se nostrarone principalis significati, neutra neutrius cil ca:cum utraq; sit sterna,Omne, i sint unu insubilatia. Si aute loquamur rone connotati, tunc distinguendum est: qaeli causa in genere essicietis,quae Iprie dicitur causa, de qua nunc loquimur. Et haec est i triplici disserentia. s. effectiva,dispositiva,&excitatiua: omne enim quod ets-cit,uel disponit,uel excitat disponentem,uel eis cicia: c,aliquomodo potetidi i ei licere, uel causa re.Si ergo loquamur de caestem ua proprie,sic praedeliinatio xpirone connorati no potest esse cause nostrae, quonia ollecti is nostraefraedestinationis a solo Deo est,tanea principio effectivo: gratia enim, k gloria dabit dAs. Si ueris loquamur secundum alios duos modos.c de causa dispositiva perronem meriti, & excitati ita scamellicaciam exciripli,predestinatio Christi quantum ad connotatum est causae nrae. Christus. n per sua

gratia meruit nobis gratia,&glos. n. Lib. 3. T rum.

320쪽

LIBRI

iam Christiis etiam per suae gratiae,&gloriae eminentiam maniscitam excitauit nos ad currenduad patriam supernam, ad qua P ordinati sumus secudum electioncm aeternam. Et hac uia proc dunt i5nes, quae oliendunt Christi praedestinationem notirae prς destinationis esse causam:& ideo concedendae sunt. AD iLL v D, quod primo obE, in contrarium, st praedestinatio nostra eli aeterna;ergo &c. Dicendum, Q versm eli ratione principalis signiscati, non tam a ronc connotati. Et si obiiciatur

stellectus predestinationis aliquorum Piscedat pis deliinationcm Chri iii:respondendum eis, , sicut in praecedenti problemat , & si prscedat quantum ad en rectum gratiae: non in quantum ad enectam gloriae. Bursus quamuis piccedat te: non inmerito,& credulitate. Meritum.n. Christi non tantum ad praesentes, uel futuros, sed ronesidet etiam se extendit ad praeteritos: lii ad me Die is lius insta manifestabitur suo lo- eo. AD iLLvD,quod obr,lchristus secundunt humanam natura nonaesi causa gratiae,uel gloriae.

Dicendum, & si non cii causa effectiva, eis tamen dispositiva,& excitat tua: & hoc modo dictu elist praedellinatio Cluilii niae praedellinationis est causa. Er phoc patri sequens, quod obiicitu gratia, di gloria a deo est tanquam a causa. Verum est si dicaξ de cinctiva alijs autem modis non habet ueritate. AD iLLUD, quod obp,2 contingens non elica necessarii. Dicendum, Q ueruest si intelligatur de causa inficiete,&conservante: non tu oportet

TERTII

esse uerum de causa excitate. 'tesi tamen & aliter dici, st est necessarium dupliciter. Vno modos, esi necessarium per se, & simpliciter. Alio modo-est necessarium propter hoc,s tra sit in pretteritu,sicut me scripsisse hodie: Millud de sui natura est continges: S propter hoc nihil impedit ipsim habere causam contingentε. Pol et distingui de contingente,st quodda eli continges,quod pedet a uertibilitate uolutatis humanae, Scausae creatae: quoddam propter libertatem,Sc indifferentiam diuinae uoluntatis, quae potest sacere,& non sacere. Et qua-'uis primum contingens non posset et se eausa neces larij: nihil tamen impedit de secudo. Medius autem modiis dicendi uidetur ra tionabilior. Et si tu obiicias,

illud non soluit, quia posito

Chtillus non estex incarnatus,ad huc alius modus erat Deo possi- .

bilis, per quem genus humanum csset liberat una: ergo remota praedestinatione Christi,adhuc salua esset pr dei linatio noilra; ergo non eli causa. Dicendum , st hoc non cogit, Q n6 sit causa, ted non sit caula tota,& per omnem modum causandi: est tamen paliquem modum: sicut Deus facit paliquem hominem aliquod bonum,& si ille homo non esset, ni hilominus faceret. Et tamen non sequitur propter hoc, quod ille non sit causa;non enim ualet hie modus arguendi in uoluntariis

Et haec suffetant de praedestinatione Chri tu a parte rei. Supra enim Dist. . iussitum suit de ea a parte sermonis.

SEARCH

MENU NAVIGATION