장음표시 사용
561쪽
factio maxime prenatis. Secundo uero,P maioris persectionis est uelle moti ad bonoa Dei, quam uelle uiuere,&ex maiori charitate procedit, bc terminos naturae magis excedit :& ideo ratio illamon cogit. AD attv D, quod obi j citur,2 non est ordinatus modus satisfaciendi, ubi peccatum addiatur supet peccatum. Dicendum, v uerum O, quando peccatum additur super peccatum ex parie eius,qui debet satisfacere. Sic au tem non est inpr posito. Nam Christus moriedo non peccauit,
sed quantum in se suit omnia peccata deleuit. Et si tu dicas, quod
talem modum eligere debuit, in quo nec ipse, nec alius peccaret. Dicendum, quod illud non oportet,in hoc enim mani sellatur stimana Des sapiEtia, quod scit de malis non tantum eligere bona, ue- etum etiam optima,quod maxime
secit in inrte Christi pretiosissi-
. AD ILLvo,quod ultimo obij citur,2 grauius fuit peccatum occidentium Chrithim &c. Dicen.
dum,st quicquid sit de grauitate, quia de hoc ad praesens non estruaestio: men cito quod grauiustasset, G oportebat propter hoc secundum Chi illum pati. Nam unica Christi passio non sol si suta
sciebat ad satisfaciedi: m pro peccato Ada sed etia pro omni pec-
vitorii in multitudine.Via demors
Chri tu ipsis occidentibus ualla har, si uel ent ad Christum conuerti: in itisnitum enim suit maius metitum Christi patientis, qaesset delictoni ludae uadentis, iudari instigantis,& gentilis crucissentis, iucundum quod Chrithis
illi haberet de malitia.'stere sicut dicit Ansel. Lib. 2. cur deus homo excusabat eos ignoratia aliquo modo,sicut dicta est lapta:&ideo non oportcbat pro peccatis eorum Clitilla item pati, scd sicut dicit Apostolus ad Heb. io. Vna oblatione consummauit iasempiternuin sanctificatos.
Et,fie uidetur. Primo p illud, quod dicit Leo Papa in quodam sermone in Bamis palmaru. Omnipotentia slij Dei,quae propter
eandem essentiam est aequalis patri, potitisset liberare genustiuinanum solo imperio uolsitatis suet. nisi diuinis operibus maxime Ggruissiet, ut nequitiae hostilis aduersitas per quem uincerat,uinceretur. Ic EMHocipsum dicit A
tust de Trin. & habetur in lit
ra. Dicimus alium modum ponsibilem Deo fuisse, cuius pol itati cuncta subiacent: sed nostrae
miseriae sanandae conuenientiorem alium non fuisse. ITEM. Hocis ipsum ostenditur expressius auctoritate Gregor.i Moralib. Qui nos secit existere ex nihilo, reuocare etiam sine morte, & pas sone sua potuit. lTEM. Hocipsum ostenditur per dedi ictionem ad inconueniens quia si non potuis set nos alio modo liberate, ergo tune sui siet diuina potentia limitata, & persona Christi passioni
subiecta,quod omnino eli absurdum: ergo illud ex quo sequitur. CON TRA. Super illud ad Heb. 2. Decebat auctorem salutis ς . iuper passione cosummari Glo.
562쪽
nis Christus moreret, homo non redimeretur : & non redemptus periret;frustra essent omnia facta.
Si ergo hoc est impi stibile,restat quod N prima eit impoisibile.CChristum non mori pio salute generis humani. Et si hoc eis imposfbile,impossibile suit alio modo senus humanum liberari, quampcr morte Clitisti. I T E M. Ansul.
in lib. cur Deus homo. Non umluit transire calicem nisi biberet, non quia non pollet uitare mortem, si xiellet, sed sicut dicto est)impossibile fuit aliter saluare mudum:redit ergo idcin quod prius. Augu. Nullus alius modus sit:t illo congrue tior. Si erso optimi est optima' addi accie,sicut boni est bona facere, uidetur quod necessariu fuit summam bonitatem istum modueligere.Si ergo necessarium fuit eligere istum modum, impollibile fuit alio modo saluari. Deus cum si summe tuitus, negare seipsum non potet hergo si debet reparare senus humanum,necesse est st reparet per uiam iuilitiae: sed reparatio per uiam iustitiae non poteti esse nisi per satis- Dctionem, sicut primo oliensum
est. Satisfacere aute pro toto genere humano non potest este nisi Deus,& homo. Modus satisfacie
di suificiens esse no potest, nisi ut
soluatur anima pro anima,& d tur uita pro uita: ergo a primo
impossibile fuit, v Deus humanum Senus repararet alia uia. REsoLVTIO. Potuit quidem ex parte sui, liberaniis, ed non ex parte hominuliberandi.
Prspos . Quod cum quaeritur,nium alio modo senus humanu
potuit reparari, quam per mortε
Christi,potcst quaeri uel de potelia Dei reparatis, uel ex parte generis huniani reparati. Si ex parte mi reparantis: sic absque dubio aliter potuit genus humansili rari,& reparari,sicut sancti dicunt.Et Magister Hugo de sancto uictore a lium modum assignat in
Iliade sacramentis,& Magilier recitat in litera. Non est enim limitanda diuina potentia,imo etiam sicut ibio nutu metis, & imperio uolutatis potuit creare,ita soluit etiam reparare. Si autem quaeriis
tui de potcntia ex parte generis humani reparati,& liberati,sic dicendum quod determinatum suit sibi polle ad hanc uiam:& isto modo lubintelligendo potest cocedi,quod genu, humanum non
potuit aliter reparari: sicut conceditur, quod nullus homo potest saluari, nisi credat . in Choliunti Non enim parci nobis alia uia salutis,nec aliud nomen sub coelo, in quo oporteat nos saluos fieri. Potuisset tamen Deus,si uoluisset aliud nome dare, in quo latus nostra consisteret. CfedendY ergo
sunt ratiotie, ad piimam partem, quonia Oileudunt aliti modu no-
siret saluit, Deo fuisse pollibilem,quai u eii ex pte diuini Pori Dril.
AD ILLUD ueto, quod obiicitur in contrai iuni de cito.& de
Anselm. Dicendum, quod illi auctoritates lintelliguntur 'vatumeli ex parte nostra praesupposta dispotitione diuina, qua nos sic, de non alio modo liberare decieuit. Per hunc etiam modum intellecta est auctoritas Ambro. quae posta est supra disi. 18. cap. ulti
strum, ut saluari non . semus,
563쪽
ius vin enitus Dei Huri more- hoc facere uoluisset. -- etur pro nobis debitoribus inoro hoc, inquam, intelligendum
quia mus nos aliter non decreuit saluare. Per hunc etiam modum intelligendae sunt auctoritates confimilcs. AD ILL v D,
quod obijcitur, quod optimi est
quod est optimum simpliciter,&ς imum in genere. Et optimsi in genere potest esse magis, di mimis bonum;& Deus adducit optima in genere: ct ideo sic sacit
optima, t ecia possit facere me. hora, & manus bona. Ideo quamuis iste modus esset nostrae mise
oportuit, quod ita eligeret ilium modum , qtiod non possit eligere alium modum. λ D i Livo, quod obi jcitur, quod Deus non tuisset enim omnia demerita dolere& hominem in priori statu
constat: cre: nec remansisset aliquod inordinatum in uniuerso, nec etiam lmpunitum. Peccatum
cnim fert poenam suam secu, per qua ordinatur: S ita si sine satis. factione genos humanum liberata sci,non propter hoc contra ius lutiam sectilet. Potest etiam responderi per interemptionem illius, quod nullo alio modo potest satisfacere,nisi per mortem: quamuis enim hoc esset magis c6gruo, fortassis modicu supplicium inta nobili pei sona suffecisset ad humani generis reparationem: sed dominus in liberando supererogauit,propter quod dicitur copiosa aptis eum redeptio. Eilo tame seno alio modo potuisset satisfieri rotest facere contra suam iusti- pro inere humano, nec genustiam, Sittitia non potest prae- humana aliter redimi,sicut mulier satisfactionem culpam dimiti ri cocedunt;tii ex hoc non sequit, tere. Responderi potest per in- 2 alio m0do non potuerit liberateremptionem duarum piopoli- ri. De liberatione enim firmitertionum, tuas proponit. Quarum credo,st alio modo potuit liberas ima est haec, quod non potuit ri:de redeptione uero nec nego, rari genus humanum nisi per nec audeo assiimare,qa temera uiam iuuitiae. potuit enim libera- risi est cu de diuina poletia aginii per uiam misericordiae: nec in terminu prsfigere: ea ampliusar. huc fuisset factu pis iudicium iu- psit, si nos Possumus cogitare.
De morte clus consecuta est passionem Christi. Os praedicita considerandum est , Vtrum in morte chrisi a νerbo sit separata anima vel caro. a iidam putauerat tuc carnesicut ab ara, ita a diis nitate in morte fuisse diuisam Scu. inquiui anima media diuinitas sibi carnem Nniuit, sicut superius ρ taxatum cIi,ergo quando diuisa o caro ab anima, diuisacti etia a diuinitate,quia non potast ab anima seiungi, per
564쪽
quam verbo erat unita,quin a verbo diuideretur,Fusta vi'. i. t diuisa ab anima in morte, alioqi in vero mors ibi noubirra. fuist et:quia ut ait Auguruors quam timent homines , se εμρς paratio eR animae 4 carne. Mors autem quam non timent ,
separatio est animae a Deo Vtraour νero diabolisuasu homini propinata est.Si ergo i Christo homine vera morastit. u.UM, diuisa es ibi anima a came , ac per hoc diuinitas a carne .
νιμιε- Huic suae probabilitatis addunt authoritatis icctimonium. Amb. inim tractans de Christi derelictione,qui in cruce smagna clamans,dixit.Devs Deus meus, ut quid me de Iori. 8 reliquissis ait,Clamat homo separatioue diuinitatis moritu comen- rus Narn cam diainitas mortis libera sit, utique nMors ibi
'- poterat, nisi vita descendoret , quia vita diuinitas: Ei .es.His Nidctur tradi, quod diainitas separata sit in morte
s , , ab homine, quae nisi disccssisset, homo ille inori non posse .
ι. ,Pa strod illi ad carnem referunt,qua dicunt a Deo scparata - Quibus respondemus, illam separation cim sic se accipien- ρ 'L dam,sicut intelligitur derelictio quae illis verbis significa- me dereli quisti' ium modo ergo Chrinus d Dirilis' relictus erat a patre, una in cruce derelictum se clamabat emeμm. Nyn recesserat Deus ab homine , ita quod esset soluta unio Dei et hominis. elioquin fuit qDodda lepus quado Chrelus
adhuc vivus homo erat, cir non Dei s, quia adhuc νmussu
CL,i derelictum clamabat,non derelinquendum. Si ergo illa d . relictio Nnionis intelligatur solutio,ante facta Iuit solutiq Dei ct hominis,quam Chririus mortuus esset:Sed quis hoc dicat e Fateamur ergo Deum quodammodo illum hominem in morte deseruinii, quia potestati persequentiunm eum exposuit ad tempus,non1uam potentiam exercendo illum defendit uicion moreretur. Separauit se diuinitas , quia subtraxit proicctionem , sed non soli it νnionem. Separauit se foris, ut non ad esset ad defensionerae,sed non intus de fuit ad unionem. Si non ibi cohibui siet potentiam,scdca. . cuisset, iron moreretar Christis. Mortuus cs Christus diui' nitate recedente,id si effectum sot critiae cliendendo,no ex-' hibente. llic est hircus a totor, palus, qui altero hirco immolato insolitudinem in trebatur, Ni legitur in Leuitico.
565쪽
DISI INCTIO XXI. tuo enim hirci, humanitas O diuinitas Christi intelligunt r. Humanitate er immolata diuinitas Chrisi in solitudinem abi', idest, in coelum. Vnde tachius, Iu solitudianem.Lin cnum tempore passionis diuinitas abiisse dicitur, L- e. non locum , mutans, sed quodam modo victus obibens, πνt possentim ij consummarc pason. m. .amiit ereo.t. Nirtutem cohibuit, portauit ivissciitates nustras,non ut ha- i. p. beret , sed ut consulueret, Deus enim ignis consumens est. D is
Ex his satis ostenditur,praemissa uerba Ambrosii sic esse accipienda,ut praediximus.. Alii quoque autboritati innituntur , qui agerunt diuia nitatE in morte recessisse ab homine curum carnem. Ait enim Athanasius , Maledictus qui totum hominem,quem J' 'assumpsit Dei filius, denuo assi ptum, tertia die a mor- dis. tuis resurrexisse non confitetur. Fiat, fiat. Si, inquiunt, H, D denuo assumptus est homo in resurrectioine,quem assumpserat in incarnatione, deposuit ergo eum in morte: separata ' Quibus restodemus, uὀdsi in his uerbis assumptio talis intelligatur,quae fit secundum unionem , non carnem tantused totum hominem,ides,animam ct carnr, denuo sibi uniuit in resurrectione:quia non simpliciter hominem, sed to-trem homin3 sisAmptum dicit. Totum ergo homine in morte deposuit,ides,animam ct carnE. Sed quis nisi hostis ueriratis dicat,anima 2 herbo deposita'et tamenisi hoc fateantur,qubd totus homost assumptus, no pro eis facit illa authoritas,quae tota dicit assi ptu. Sciendum es ereo Atha- η sisi id dixisse obtra illo, uterfeci,qui resurrectionE Christi negabat outates morte detineri eu , qui solus inter mortuos liber est.Ideo sita maledicitHiti ndico tellar homine de re, ε, ηοo assumptu resurrexi Gidest, Christum anima denuo corpori coniunxisse,et in illis duobus denuo rei iunctu in resur'ctione,uereseciιduhoisine uixissςscntante morte.
Alia ad idem authorῖtas . ergosuit diuinitas in morte ab humanitate. Responsio.
566쪽
Conformatio per autoritates. η. Sicut Augusuper Ioannem docet, trat Ians illud domu δ' - φν ni verbum, o pono animam meam, ret Iterum fumam ea.
tollit eam a me, sed ego pono earet, a me ipso forsatem habeo ponendi eantio iterum fumendi eant: hic anima Tho. . dicit emissam . A quo emis a es Aseipsa non et emissa .isi δερο quiaseipsam no posuit,nec uerbum auimam posuit,nec car pH ψρ ' ergo animam posivit,sed pol state in se manentis deitatis.Potentia ergo deitatis anima diuisa est a carne ,1L1ί sed neutrum a uerbo Dei.Vnde Aug.Verbum ex quos cecirω e. pit hominem,ido,ca animam, nunquam depo Dipse animam, ut esset anima ὰ uerbo separata , sed caro posuit
animam quando expirauit,qua reuelinte restrrexit. Mors ergo ad tempus carnem et animam separauit,sed neutrumi i M. 4 Dei. Caro ergo ponit sumit animam,non potestad. is, refua,sed potesate inhabitantis carnem deitatis.Hic et idEM ir3 ter traditur, nec an imam nec carnem a uerbo Dei in mor- diui Iani,ut aliquo modosolutafuerit unio.Vnde A
gustLcotra Fesicianum, Absit ut Christus sic sinserit morT.--quari in se eri,uita uitam perdideriis enim hocm..6. ita est,uita fons arvisset. Sensit ergo mortem participa tione humani luctus, i hemistoniel ceperat,non naturae suae perdidit potentiam,per qham cur IA uiuificat. Sic insepulchro Chrstius carnemsuam commoriendo non deseruit , scut in utero uirginis connascendosormauit. Mortuus energo non discedente uita, cui passus est non pereunte potε ij a. emo tollit animam eius ab eo, quia poteIlatem habeti libr- ponendi, sumendi.Ecce et hic habes Chrisum non deser-- '' iiis carnem in morte, uitam non discessisse a mortuo,ct
' , 2 quod sponte tradidit iritu,n aditu . Vnde Amb. Emisit Chi hi spiritum, tamen quasi arbitrer exuendis ς --- suscipiendique corDris,em itolait: m, non amisDpmd mi ' - bat in cruce, Cr omnia ι wmoacbat. Sed unde emisit e carne. Quo emistim patrem. z- ita ratione Christus dicitur mortuus & passus. Recedente uero an inea mortua est Chiuili caro , in quia caro mortua est, mortuus es Chrisus. Sicut enum
567쪽
DIs TINCTIO XXI. xsomortuus dicitur Deus,quando mortuus eis homo, ita mortuus homo dicitur,quando mortua est caro.Separatio auia mae mors carnis fuit.Propter carne ergo unita uerbo,quae mortua ess,dicitur Deus mortuus, est propter carne oe ani fuermaque utraque dolore sensit, dicitur Deus passus, cu diu nitas omnis doloris expers extiteret.Vnde Atigu.Verbum caro factum est, ut per carne panis celestis ad infantes tran ablacta
seret: secundis hoc ipsum uerbii crucifixu est, sed non est se
mutatu in boming,homo in illo mutatus est, ut melior ret quam erat .Per illud ergo quod homo erat,mortuus in Deus, 2 per illud quod Deus erat homo excitatus est et re Tri,afurrexit. 'u cquid passus est homo,non potest dici no passus iis tibe. Deus,quonia Deus erat homo. Quo non potes dicere te pastς 3tς' fum iniuriἄ,si uestis tua coscindatur, quavis uestis tua non si tu multomagis ergo quicquid patitur caro unita uerbo ' debet dici Deus pathlicet uerbis nec mori, nec corrupi , nec C. mutari potuerit. Sed quicquid hora passus est,in carne pas-sfus est.De hoc etia Ambr.in lib. de incarnationis dominicae sacrameto ait. Quod verbi caro patiebatur,manens in car 'ne uerba in se pro corporis assumptione referebat, Ni pati los p. diceretur:quia caro patiebatur cut scriptu est, Christo in met' carne passo. Hic docetur, qua roue Deus υel Dei filius pas 'st fus vel mortuus dicitur : no quia morte senserit inquatuni rete Deus est,sed quia caro ei unita mortua est.Scc mdu qua ra' s. tione dicit Augu.Si quis dixerit,atque crediderit filii Dei Caerea
Deu passum,anathema sit. Cuius diui causam,ex qua intelligentia fumedasit,aperiens in eode subdit, Si quis dixerit quod usasone dolore sentiebat filius Dei Deus,et no caro iarantu cu anima,qua sibi acceperat,anathema sit. Sane er- carnaisgo dici potest quod mortuus est Deus,et no mortuus,passus est Dei filius, non pallius, a se est tertia tersiona , non passa,crucifixum est uerbum, non cruci Ied secundum alteram natura passus es fecundum alteram impas, to. e. s. bilis.Vnde Ambrogeneralis ina est fides,quia christus si sit in Dei filius, ct natus ex uirmn ,quem quasi gigantem Pro- , 'pheta describit, eo quod biformis Tininaeque natura unus sit, consors diuinitatis'corporis. Idem ergo patiebatur Dalo i
568쪽
non patiebatur, moriebatur et non moriebatur, petie batur non sepeliebatur, resurgebat non resurgebat. Resurgebat secundum carinem, quae mortua fuerat, non secundum verbum , quod apud Deum semper manebat.
- VPRA egit Magi lar MEmo eam Ge.J Contra. de sacratissima Chri Si nemo potuit alam sua tol- sti passione. in hac ue lare, nemo potuit eu per uioletiaro parte agit de pre occidere: et ipse nonis it moristiosissima cius morte, quae consi tuus paliena violentia, sed p prostit inseparatione animi a carne. pria potentia. ergo fuit honucida Druiditur ast ilia pars induas. In tutis iis. Res . Dicend si, st dis quarun, prima determanat dei in isto uerbo non uult excluderes a separatione. In secunda agit de uiolentia criicifigenti si respecta consequentibus ipsam leparatio- naturq,sed respectu noluntatis dinem, infra Diti. 21. Hie quaeritur. uine. Et in hoc uult ostendere, in Viri m iis illo triduo Q.) Prima nenio pollet ipsum occidere, ni amrs diuiditur in duas partes. In ipse uellet morte sui linere scdni quarum prima agit de separatim dispositione uolsitatis suae. Vnde ne animae a carne in comparatio, ponere anima ibi non est per exene ad deitatem. In secunda agit cutioncm sed per uoluntaria Pe de veparatione animae a carne se- missionem,& sic palci illud. cudum comparationem hac, qua Sed caro auiniam pH it Ge. Vihabent adinvicem ibi. Decidente det. Quod potius deberet dicere D a
ditur in duas partes. In quaru pri Plus hel uirtute at i super catorima inquirit,utrum in morte ani- qua caro superatam. Ite. In rcfarina,vel caro sit separata a uerbo rectione potius dr aia resumptis- determinans veritatem. In secun secat nem,qua caro aiam: ergo inda parte hoc confirmat per aucto morte potius deberct dici aia ip-ritatein. ibi. Sicut Angu. docetf - fa posui sie carne, qua econuerso. Ioannῆc e Prima pars diuidi Respon. Dicendo, ' magis dicit turin quatuor partes. In quarum de carne posuit alam, qua ecsi prima proponit Magister qonem uerso;n6 qa caro uirtute habuit ει opponit ad partem oppositam. super alam sed quia carne rema- In secunda uero subiungit deter- nente,aia a carne decessit.Sed etaminationem. ibi. Luibus responde- pera iam intelligitur uita,quς mattiam .c In tertia iesumit gis habet tone pretij, & etiaobiectionem partis aduersae. ibi. aia praesideat carni,ideo magis di Al. . quo2ue auctoritati si iiii unis citur de carne deponi qua ecoim νur,etc. in quarta ueris,& ultima uerso. Et per hoc patet responso ponit determinatione, & exposi- ad obiecta. No.n. dξ caro posui ntione auctoritatis induciq. ibi. cii se aiam rῖ hocst caro .ppria uirhus reJώdem 3, c. Subd: uiliones tute fecerit: sed M uirtus diuina autem partium aliarum istis ma- era nita carni, sine cuius Mais ni fellantur in litera. ne ala no poterat Orom a carnm
569쪽
. Idem ergo patiebatur,circ. Hoc videtur salsum: quia principium
prima eii in priura pnilosophia,st impossibile est simul& semel
de uno,& eode dici duo contradictoria opposita: ergo si haec eli uex ,Chri tuis morte tur: haec simpliciter erit falsa,Christus no ni oriebatur. Si in dicas ' ibi non eitcontradictio,quia hoc attribuitur ei secsidum di gas natu ias:& ad hoc st sit contradictio, oportet lopposita non id tu attribuatur etiadj,sed et selin idem: Hoc no sol vir, quia si aliquis diceret Petruesse alba, qa eii albus scam corpus,& no est ealbu,sta non eii albus fiam animam,nil diceret prima. n.esset simpliciter uera,secu.
da simpliciter salsi: ergo si haecelluera scam humanitate, Chrisus est mortuus, illa erit simpliciter falsa, Chri lius non est mortuus. Item . haee absque dubio est uera.Christius est homo passus,&mortuus: si ergo cli coicatio idiomatum, haec erit uera, Deus est mortuus ergo Christus homo,&Deus est mortuus. Si ergo haec est uera omnimodo Christus est mortuus,erit opposita eius simpliciter salsa. Respon. Dicendum, labsq; 'dubio illud ,quod conuenit Xpo secundu humanam naturam , et iecudum diuinam simpliciter,di uere poteti ei attribui. unde uere dicitur,Chrillus est creatoromnium,Christus natus est de uirgine. Vere etiam dicitur, Chrilius eli mortalis, Christus est immortalis.Quamuis autem aliquid c6veniat Christo secundum natura assiimptam, quod non c6uenit ei secundum iraturam diuinam,non pol tame ab ea simpliciter remo-
ponat assiimatio. Et ideo assi
malitiae concedendae sunt tanquauerae : negatiuae uero negandae
sunt tanquam falsae, nisi proponantur, usi intelligantur c si addita dete: minatione: Unde haec est uera, Chiistus non est mo tuus seciuidum deitatem: haec autem limpliciter prolata,Christusnoo est mortuus,salla est. Anibr. autem,& Magister praedictas locutiones intelligunt cum determinatione adiuncta, quod patet per finem auctoritatis, primo eKhoc ipso quod proponit ista, simul, morie atur,& non moriebatur, aictatur pars affirmatiua ad humanam naturam; & negatiua ad dii linam. Ideo non est ibi contradictio, quia non est secundum idem. Et per hoc patet responsio ad obiecta.
inre Dintelligentiam huius partis incidit hie
quaestio circa duo. Primo enim quaeritiit de ipsa separatione,quae sacta est in morte per comparationem ad unionis uinculum. Secundo per comparationem ad effectum ipsius separationis. Circa prima quaeruntur tria. Primo quaeritur, utrum in morte suerit anima sepa .rata a deitate.Secundo ueris,utra diuinitas fuerit separata a carne. Tertio quaeritur, umim ue
bum fuerit unitum carni, & -imae duplici unione. VT η v Μ in morte anima xsii separata fuerit a deitate. Et G sic urao . Io. Potestatem ha-
570쪽
beo ponendi animam mea,& potestatem habeo iterum sumendicam ; sed in nere ibi animam noest allu fici iam deponere; ergo si
iste uermo est personae sit ij Dei,iii
detur 9, filius Dei anima in morte deposui ; ergo an morte anima. fuit a uerbo separata. ITEM. Vnio. facit communi ationem idiomatum: sed in morte adiomata Dei,
non communicantur animae ad deitatem ; ergo in morte non ma
stunio anima ad deitate. ΙΤΕΜ. In morte dividuntur, quae in natiuitate colunguntur: sed diuinitas
iuncta est ipsi anima, Christi in
ipsius conceptione, & natiuitateia urero: ergo separata mit ab ea in morte ITEM. Diu initas no potuit animae esse unita quin anima
ipsa frueretur , & delectaretur in ip b; sed in morte rcmota suit delectatio ab anima , quam habebat in ipsa diuinitate; ergo separata fuit diuinitas ab anima. Maior P positio per se mani sella est. Minor probatur per illud, quod dicitur
Matth. 26. Tristis est anima mea usque ad mortem . Gloss. remota delectatione aeternae deitatis, taedio humane calamitatis a riacitur:
ergo secundum ista gl. delo latio
remouebat; ergo unio soluebat. Damas. CONTRA . Augis. & Damasce.
lib. 3.dε Anathema si, qui dicit iterbii de orth.' posuisse qasemel assii psit Si c. goo. 27 aiam assuropst,nuq depositit anima. ITEM. Filius Deid ρ descedisse ad insero, post mortem: sed c5stat, ' secundum diuinitatem no potest dici,nec secudum carnem rquare oporter v dicatur secunda animam ; ergo anima post morte fuit sibi unita: n on emo in morte fuit separata. Ieth M. Si anima fuit separata in morte . uerbo,ca non
haberet gloriam si uitionis, nisi p
unionem sui ad diuinitatem; ergo anima Christi des i j tesse beata: S: si desij tesse beata, nunquam fuit beata, quia beatitudo est bonum quod num i iam potest amitti: si ergo hoc est inconueniens , anima non fuit separata a diuinitate. IrEM. Si separata fuit, aut nolens,aut uolens. Si nolens csi hoe
non meruisset, facta fuit sibi iniuria. Si uolens: sed uelle separari a Deo non potest homo , n:s iniuste: ergo anima illa fuit iniustarcum igitur hoc sit falsum, & impium,restat &c.
tali, separatio feret: quare, nec
REspoN. Dicendum,qubd in morte non fuit anima separata a uerbo. Et ro huius est: lilia nec Deudecebat, nec nobis expediebat, nec illi animae congruebat. Desino decebat,quia in dissolii bili matrimonio ea tibi coniunxerat. Vnde sicut no decet uirima relinquere uxorem, sic risi decuit uerbum Dei ab anima separari. Nobis nocxpediebat: quia si facta suisset separatio, anima illa non habuistet potentiam ad redimendum genus
humanum captiuum, nec mediatoris ossitium ad reconcilia dum:& neutrum erat nobis expediens,
sed potius eius oppositu. Animae etiam illi non cogi uebar, tu quia innocentissima, tum et a in quia beatissima. Quia: nnocentissima
erat,non poterat cCntra uolunta
tem sua separari ab eo. Qura beatissimaerar, non poterat uelle separari a uerbo. Et ideo conecden-dmeti est, quod in morte anima se Parata