D. Bonauenturae s.r.e. episcopi card. Albanensis, doctorisque Seraphici Ord. minorum. In primum °quartum librum sententiarum elaborata dilucidatio. Collectis vniuersis prioribus editionibus; quidquid aut elegantiae, aut eruditionis in illis anteà spa

발행: 1573년

분량: 1141페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

571쪽

DISTINCTIO xx L

parata a uerbo non fuit: Na si qx contrarium dicet et,iniuriam saceret deitati,& nobis,& anim Christi: & ideo dignus esset anathematizari. Et ideo dicit Damas.' quicumq; hoc dixerit, anathema iit.

Concedendae sunt ergo rationes, quae sunt ad partem illam. AD ILLYD uero, quod primo no . obiicitur in contrarium. Dicedu,

7. in P Augii. uerbum illud Di.=s est personae si ij de ratione carnis ind.To assumptae. Et si tu obi jcias, i earni non competit an :mam ponere,

cum non habeat posse super ipsa. Dicendum, st hoc attribuitur ipsi carni ratione manentis in se deitatis. Vnde attendendum est, stellibi depones, de unde deponit. Demnens,est uirtus dii lina: unde uero deponit,est caro assumpta. Voluit enim Christus animam suam separari non a se, sed a carne sua:& sicut dictu est de depositione,

ita intelligendii est de resumptione. AD ILL vo, quod obii itur de idi ratum communicatione. Di cedum,st unio facit id fomata coismunicari,non partibus rci unibili ,sed magis ipsi rei naturae, qυ et

nominat tota naturam,ut in sup

communicantur ipsi animae : sed remunicantur ips homini: de qin anima unitur ipsi uerbo, ut pars humanae nariarae, ideo non opor tet ipsi idiomata communicari. AD iLLvD, quod obiicitur,qubdilla diuiduntur in morte, quae coiuncta sunti in natiu itate. Dicendum,quod est coniunctio natur lix, & est coniuncti:o supernaturalis Quando ergo dicitur quod illa in morte diuiduntur, luet in natiuitate coniuncta suot, hoc intelligiter de naturali urione. Veso

et sautem diuinitatis ad animam noerat naturalis,sed se pernariiralist& ideo unione illa uerbum illud non habet intelligi. AD rLLvD , quod obiicitur,st remota est delebatio in morte ab anima. Dice dum,quod sicut lux potest dupliciter offuscari. Vel in se,iiel in sua irradiatione: sie & delectatio potest. dupliciter remoueri ab anima rationali,aut quia ipsa desinit in se delectari: aut desinit redundare in partem inseriorem. Cum ergo dicitur,quod delectatio diuinitatis remota suit i morte ab ala Chri iii,hoc non intelligitur ea ratione,* mens eius desineret huidiuinitate sed se dispensatiue subtracta fuit redundantia in partem sensibilem,& exposita fuit passioni acerbissime. Propter quod clamat in pastione. Deiis mens Dens meus,ut quid dereliqui lii me: qir non intelligitur,st dereliquit soluendo uinculum unionis, sed exponedo ad stapplicium passionis.

uiniim a carne.

VTRVM in morte Christi diuinitas sit separata a carne. Et ς se uidetur.Soluto medio foluuntur extrema,sed uerbum uni- . 3.tur carni mediante intel lectu, si- de Orib.cut dicit Damasce. 8c habitum ei lsupra Disti. i. Si ergo in morte se in parata suit anima a carne, restat dis in. stetia diuinitas separata suit ab eadem I EM. Destructo priori destruitur & posterius, sed unio carnis ad animam prior est naturaliter, tuam fit unio carnis ad diuinitatem,quia prima eli naturalis, secunda graxit ita ,& natura prior est,quam gratia; ergo soluta unione anime ad carnem, necesse est

solui

572쪽

solui unitatem carnis ad deitate. ITEM. Diuinitas non est umbilis naturae insensibili, & irrationalii sed raro post scparationem attimae esst facta insensibilis: ergo novidetur sui se idonea tunc,ut uniretur diuinitati: uidetur ergo lin morte unio illa fuerit soluta, quae erat diuinitatis ad carne an sumptio. Ityri omnis unio ter- mi iratur ad aliquod unum. Si ergo caro erat unita deitati 'aut ergo illa unio iaciebat unum in natura,aut unum in persona. In natura nota: hoc conifat. In persona

non ,ut uidetur: quia non est dicere,quod filius est persona carnis: ςrgo non uideturo si 'uo genere unionis in morte diuinitas suerit unita carni. SED CONTRA . Leo papa. nta

est unio Dei, & hominis, ut nec supplicio posset dirimi,nec morte dii lingui: sed de integritate humanae naturae eli non tantum anima,veru metia caro: ergo in morte non fuit separata caro a uerbo.

Hoc ipsum dicit Aug. cotra Felicianum,cuius auctoritas habetur in litera. ITEM. Ratione uidetur.

Chri illis in triduo dicitur Jacu in se insepulchro: sed hoc non dicit

nisi ratione carnis coniunctae: ergo in Uriduo caro fuit coniuncta diuinitati. I iEM. Quandocunque aliqua duo unita separantur, aut

elongantur secundu dissimilitudinem, aut scam positionein sed caro Christi non suis erogata a uerbo secundu similitudinem statis eniam elongatio est peccati nec suit elongatio scam positionem, quia uerbu Dei est ubique: ergo non fuit soluta unio diuinitatis ad carne. Iram Nihil unitu carni

ne,quod non pateretur carne pa-tiete: sed diuinitas patiere carne

no patiebat ergo per passionem,

ptionis utilitate.

R EspoN. Dicendum, P in morte Christi non fuit diuinitas separa ta a carne. Et huius ratio triplex est, uidelicet liberalitas a parte allii mei is, dignitas a parte assumptibilis, utilitas ex parte alsumptionis. Liberalitas inqua ex parte assumetis: qui acu Deus dat ali quod donu,non subtrahit illud si ne culpa : si ergo nulla culpa in-.temenit, non decuit diuinam liberalitatem carnem, quam sibi liberalitater unierat,ieparari a se. Dignitas etia ex parte assumptibilis suit in causa, quare illa unio non . debuit separari. Caro m. illa non debuit uidere corruptione, scdmillud, qa dicitur in Psal. Non dabis sanctum tuu uidere corruptio ne: sicut ergo nunqua decuit ipsam in cinerari, sic nunqua decute

ipsauit uel bo separari. Vtilitasaei ex parteat sumptionis adhoc. ipsum faciebat. Ad hoc. n. sebat illa unio diuinitatis ad humananai uia,S carnis adaiam, ut procuraretur noltra latus. Et qua s . paratio carnis a diuinitate in ninio saceret ad notira salute,pro eo

quod non potest peream heri satisfactio,cψm diuinita no pos sit sentire dolorem, & poenam in

separatione ipsius a carne : hinc eli quod non erat conueniens carnem separari a diuinitate. Vnde ad hoc passio non habcbat ali-

573쪽

r&es inductae ad ista parte. AD ittv D, qaobr, si soluto inedio, oluutur extrema Diceduj ii luis habet ueritate de medione restitatis, no aut de medio congruitatis.Αia aut non erat mediunecessitatis,sed congrilitatis. Prς

terea nocrat medium ratione coiunctionis, secundi im actum, sed secundum habitum. Et ideo licet

assa non esset unita carni in morte, erat tamen ei unibilis, & per hoc caro etiam uni bilis druinitati. Ao iLLvD, luod obiicitiir,od

destru cto priori, deliruitur 'posetius. Diccndum, o, illud uersi est,ubi posterius depeneci ossentialiter a priori. Vbi uero aliqd praecedit altolim, sicut dispositio congrua , non oportet liabeat veritatem: de sic cli in proposito. Nam unio diuinitatis ad carnem siue carnis ad diuinitatem non de redet essentia liter, siue dependetia necessitatis ab unione illoruduoru ad inuiceni: sed si illa sup potui, hoc in xpiadam congruitatis conuenientra. A D i L L D , quod obiicitur,s diuinitas non est uni bilis naturae irrationali,&Sinsensibili. Dicendum, st si carochraiti careret ratione, & sensurhabebat tamen ordinem ad animam, piae rationem,& scii sum: in

se habet Et si tu obiicias,o illud non fossiciat, 2 aliquid sit Dossi-hile ad unionem animae rationalis, ad hoc quod cogruuin sit uniri cum diuinitate. Dicendi na, Φοbsque diibro hoc non sussccallet in primordio incarnationis, imo simul decuit diuinitate uniri carni,&animae,ut coniunctis: secus aut est in ministerio nostrae rede.ptionis, quod quidem dcbuit co- sumnari per mollem , & ratione

cuius congruum fuit ut illa, quae prius ualde coniuncta erant,non minus congrue essent ad icmpus diuisa, caro uidelicet, & anima: S pro illo tempore bene suis ciebat ipsi carni umbilitas ad anima loco congrilitatis, teddentis eam idoneam ad unione cum diuinitatis natiara AD iLL vo,quod obiicitur, unio terminatur ad aliquod unum. Dicendum,quod estuerunt: talis enim unio terminatur ad unum in persona, nam ca rounitur diuinae nati irae in unitatem hypo italis , S personae filii

Dei. Sed attendendum,quod alba ter dicitur illa hypostasis crinis, ct hypostasis hominis. Hyposta sis enim hominis dicitur non solum in obliquo , sed etiam in recto: eli enim hypolla sis, quae est homo.Sed hypostasis carnis in elligitii r in obliquo: non quia esset caro, sed quia habebat carnem eunde illa poterat dici caro uerbi. Et hoc cli, quod dicit Damascemis: Si mortuus eii ut homo, de sancta illa anima ab eius corpore diui a cli: diuinitas tamen inseparabilis ab utroque permansit, neque illa una hypoliasis in duas diuisa esl. etenim corpus, & anima

a principio in uerbi hypostasi habiterunt sustinentiam, di in morte a seinuicena d uisa manserunta singulum autem eorum unam hypostasim uerbi habet: neq; enim corpus, neque anima propria habuit hypolia sim praeter hypost sim uerbi:& sic patet illud.

UT K v M verbum unita suo. i it carni, & animae duplici unione. Et 2 sic ur. unio munera

574쪽

LIBRI TERTII

per extrema unibilia: sed caro, &anima sunt diuersa uni bilia: hoc Cnim eii corporale,& illud spiria

tua te: crgo n uniuntur uerbo. pluribus unionibus uniuntur. IIT M.

Si aliquod unum unitur aliquibus alterutiu diuisis,un:turcis diversis unionibus: sed hypostasis ibi unita fuit in morie carni,&animae alterutrum diuisis: erso uniciatur cis unionibus diuersis. Sed eodem modo unita tuit diuinitas carni, & animae in incarnatione,& in morte, S post morte: quia illa unio no fuit uariatarerisso si poli mortem uniebatur duueriis unionibus, nccelibrio se-quc batur, st & in ipsa incarnatione. I TEM.Volcsique eli ordo prioris ad polletius , ibi est numer tio,&ditiinctio: sed per prius unitur anima ipsi uerbo, si caro: c

si in limoi unionibus eis ordo,ibi est distinctio aergo pluribus unionibus uniuntur. 1 TEM. Anima unitur diuinitati,& unitur carni nec

unitur unioue uni ca,sed duplici: ergo pari ione uidetur, st liypo- .sasis uerbi cum unitur carni, &animae, duplici un:one unitur. Si et v dicas, i non clesimile, qa ex deitate,& carne non fit unum, sicut si ex carne, di anima. Tunc obiicitur.Estost ex carne, & anima non sat unum, sicut suit in morte, uidctur tunc illa iam non sit una unio, sed duae. SED CONTRA. Vnio terminatur ad unum: sed caro, di anima uniuntur ipsi uerbo in unam P rsonam: ergo uidetur θ uniatur ei unione unica. I iEM. Vnio De aper assia mptione: ergo ubi est una as in ptio, ibi est una unio:

sed uerbum assumpsit totam naturam humana unica assumtis rergo uniori sibi carnem,&anima unica unione. II . Sicut toto hc,mo coponit s carnς α 80Ρma: ita totum corpus cmpolus, ex partibus organici ue ergo nec sent diuersae unioncs carnis, &animae ad naturam diuinam, pari ratione essent diuersis unione

rtim memniorum: u si hoc elli conueniens, resat Q carnis S animae una eli unio ad deitate. ITEM. Cu caro,& anima un: untur univnes naturali, una unione unium tu Dergo pari ratione qhunisi turun rone personali: cum ita bene

sit unum illud, quod est unum in persona, sicut illud quod est una

in natura.Sed caro,& anima uniatur uerbo unione personaluerso uniuntur unione unica non unione multiplici.

a corpore.

REs N. Ad praedictorum intelligentiam est notadum, quod unio dicitur tribus modis. Vno modudicitur actio unietis. Alio m odicitur passio uni bilis.Tertio modo dicitur relatio unitorum Caergo quaeritur,uti si anima, & corpus uniantur ipsi hypostasi uerbi unione duplici: Respondendum est. Si loquamur de unione actione,n6 est ibi nisi unica unio.Vnse ea enim unione uniuit sibi uerbucarnem,& animam: sicut unica aia sumptione assiimpsit corpus, Scanima. Similiter si loquamur de unione passione,non suit ibi nisi

non fuerunt unita ipsi uerbo in unionis primordio ut diuisa, sed

575쪽

DIs TINCTIO XXI

ut coniuncta tu unam substantia, di naturam ideo assumpta, & unita suerunt allumptione, & uni ne unica. Si autem tolluamur de unione secundum quod eli relatio umbilium, sic dicendum cit, D cum relatio no numeratur,nili per exirci ,eo modo habet multiplicari,quo haliat plurificari ipsum unibile. Qiaoniam ergo uni bile ex parte humanae naturq suit unum in actu,& plura in potetia: quia extremum illud etat humana natura conitans ex corpore &anima, tuae concuriebant in unusecundum actum, S poterat este iuuisa,& distincta: hinc est quod

quamdiit corpus & anima fueruleoniuncta,unica unione liniebantur uer ,unica inqua in actu, sed pluribus in pol ntia: thucro ad inutiem in morte fuerunr separata,in morte uniebantur unionibus pluribus. Caro enim dicebat unita uerbo, & anima unita:& haec relatio eA parte carnis, Sanim erat alia,& alia. Intellecto enim i caro non ellet unita, adhuc pollet intelligi untia clie aninia. Et secundum hoc patet resposo adqus ilionem proposita. Vno

modo enim concedi pol, P caro& anima uniantur diuinitati multiplici unione,secti dum illud qd consueuit dici, st triplex suit ibi

unio Vna diuinitatis ad carnem, alia diuinitatis ad animam, alia animae ad cainem.Et secundu ista uiam procedunt tones,quae olle-dunt ibi suisse uniones plures . Alris autem modis dicedum est, stibi fuit una tantum unio;& secundum hanc uiam procedunt rationes ad oppositum: & sic patet tot Sm. Sed quonia aliquae der tionibus ad prisam partem ad-2s ductis sophi iticae sunt, & concludunt etiam unionem pluriscasi simpliciter: ideo ad cas opOitcties pondere.

o D rLLUD ergo, quod primo obi jcitur, quod caro & aia sunt

diuelsa imibilia, quia unum cor porale,aliud spirituale. Drccndu, D licet corpus & anima c:uςrsiis talem habeant inter sis, ituri tamepartes constituentes unum in ei sentia,N natura:& quia in una naturam concurrunt, hinc est v, in illa unione, qua Dci lilius humnam naturam allii mpsit,ronem tenet unius extremi. AD ILLvD, qtiod obijcitur,q, in morte uel buunitum crat duobus diuersis, &diuisis. Dicendum, q, etsi illa essent loca liter di uita,erant tamen secundum naturalem inclinationem ad inui cc moidinata, & rone illius ordinis caro erat idonea , ut citet unita deitati. Praetet . Elio st pliues esset uniones post mortem,sccundum D unio nominat relationcm,non tamen sequitur,' similiter essent in uita: aquamus, unioni anserit uniformiter,& immutabiliter quantum ad uinculum: iacta cit tamen quςdai mutatio in altero extremorum ,sci licet in humana natura, cuius principia conlii tuentia fuerunt in morte seiuncta,cum tamen essent unita in uua . AD ILLUD, quod

obiicitur,st est ibi ordo, ergo di- sinctio. Dicendum,' quidam est ordo,qui ponit simpliciter distinctionem: quida eii ordo, qui attεditur scam positionem, S gradu inter te, consimilis generis Sed aliqua se ordinamur, o ubi est

unum propter alterum,non oportet ibi esse numerationem: sicut si

Prim

576쪽

LIBRI

cquum teneo mediante ligno: notamen duplici tentione teneo utriamque, sed unica. Et sic patet, v non cogit illa ratio. No tamen init omnino simile de hii in moditentione, S de unione: sed hoc inductum eli ad illius t6nis dissolutioncm. AD i Livo, quod obii citur, φ anima unitur diuinitati, ct carni duplici unione,&e. Dic

dum, ' non est simile,quia diui.

nitas,& caro non cedunt in unam naturam,immo naturaliter, & essentialiter sunt diis incta : non sic autem est de carne,& anima,quiatinam naturam constituunt: ct i5

non oportet, . deitas eis diuersis, unionibus uniatur.

quaeritur de effectu illius separationis. Et

circa hoc quartuntur tria. Urimo quaeritur,utrum post instans s arationis anima Cnri- impassibilis suerit effecta. Secundo,utrum ex ipsa separatione caro fuerit mortua. Tertio, utra Spter morte carnis mors sit ipsi Personae attribuenda.

VT VM post inflans separationis anima Chii iti impassibilis est effecta. Et st sic uideε. Antima Christi no fuit passibilis, nisi

propter unionem sibi ad corpiis: ergo statim dii suit separata .amia si passibilitatem: ergo facta suit impassibilis. I iEM. Nihil patitur, nisi secundum ordinem naturae,si

xiit contrarium patitur a conti a-

rio. Vel iucundi otilinem diui

nae iustitis,sicut peccator patitur ab aliquo amictionem. Vel secua dum dispensationem diuinet milericordiae,sicut Beden ior passus est pro sanado nolito morbo. Sed nullo istorum modorum poli separationem pastio potirit inesse

ipsi animae Christi: non enim habuit contrarium, nec habuit peccatum,& consummarit m erat nostrae redemptionis mysterium, sicut dicitor Iohan. i9.Conluminatum et . Ergo nullo modo pati poterat; ergo liatim impassibilis ell cffecta. ii LM. Animae sancto rum quando non habent aliquε reatum, statim ei liciuntur impassibiles; ergo si anima Christi multo uelocius digna erat omni glorificatione,q omnis alia anima, ut detur statim impassibilis eiu ei secta. t τε M. Nulla passio potuisesse in Christo, quae uacaret a merito:sed ala Christi statim post separationem amisit potentiam, mite statum merendi: ergo statim amisit potentiam patiendi : ergo natim factis est impassi ollis. SID CONTRA. Sicut passibilutas inerat animae Chrissi praeter peccati debitum, ita & cami: Ἀ-go sicut uel iter col lata est impassibilitas animae, ita uelociter debuit conserri ipsi corpori. Sed impassibilitas non est collata ipsi corpori usque ad tridus, quo r

surrexit ergo similiter uideriir, nec animae alite tempus illud. i EM. Ponatur, anim iterum uniretur corpori illi secundu se tum, in quo ipsi ina deserui tunc

arguitur sic.Si aia passibili corpori uniretur,esiet passibilis, sedata Christi poterat uniri illi corporiante glorificationem, qui alia l

ea impediebat M: urgo adsis po

577쪽

t xxi talia ergo non erat impas. sibilis. ITEM. Nihil nouum collatum est animae in ipso nil tanti separarisiis a corpore: ergo si prius no habebat impassibilitatem,uidetur e nec tunc habuit ante die res irrectiois. ITEM. Anin a, quae

impassibilitate habet, stativa in a corpore πcedit, olat, sed anima Christi non ilatim Oollauit, nec ascendit statim ad certos, sed saendit ad inferos: ergo non sapost in stans reluricctionis sacta est imi tabilis.

probabile sit.

Iutaro Incendum, ex certitudine auctoritatis non est nobis Hinnino determinatum, utrum

ima Christi satis post separationem impassibilis fuerit enecta scut Magister tangit supra Dist.2s. Vndesne periculo fidei; imis utruque horum sentire, uel vimpassibilis effecta est statim post separation: uel in ipsa corporis glorificatione. Veruntamerrobabilitati rationis magis con nare uidetur et statim posts Paratione habuit hi passibili a.

tem.Si enim non pat,ebaturanturna Xpi nisi dispensatiue, & pr

Pter nostra salute, si iam no erat Lepus,& locus merendi, iam ala Chiisti non debebat,nec poterat pati. Vnde non solum de anima

christi sbabiletus statim post

separationem acorpore facta sitra passibilis,sed etiam de qualibet anima uiri iancti, in qua non reperitur: tus alicuius peccati. rsines quae ad parte illa ,st, suas Gnabiliter possitiat concedi.

eitur in contrarium, quod cor' pus non statim suit impassibiluare dotata. Dic dum , ς non est smile duplici ex causa. Primuim quidem quia anima propinquior

erat gloriae,a caro: erat enam beata scam aliqua sui parteia Sec do uelo: quia dilatio impassibilitatis in carne faciebat ad sidet ni confrmatione, uidelicet ut ost deletur λ ps ueraciter pinus, femortuus suis temon sic di latio impassibiliratis in anima, ideo magis dilari suit impas,ibi litas in poris, R in passibilitas amni ex dispensatione diuina. AD i vovi obiicitur, v anima illa uera uniri poterat corpori passibili.

Dicendii, si quaeda an ae sep rantur a corpore separatione di

initiua suesnali,qu da uero separana a corpore ad lepus π g loris Dei manifestatione, sicut in illis, qui tesuscitantur ad salsi uitae prsteritae,sicut seu in Laeta

m,&in alijs mirabiliter suscitatis.Quae pruno modo separantur ingredititur nomina statum. Qua uero secundo modo separantur secundum diu ita dispositione, a huc a statu suo retardatur. Vnde primae, nisi obseet reatus peccatustatim taleis tui impassibilas,nec iuribilcs ut corpori passibili qua uis secuses diuitis miraculu ali si habeat Giungi. Et primo moo aia Christi separata fuit: qminus no determinauerat eam ulterius uniri tarni passibili.. Et inpositio illa nulla est. Non. n. potuerat caini passibili uniri, nomaliquid creatu illud i pediret, sed a d mina iustitia illud nsi mitteret. AD ιLLvD, id obiicitur, G nihil collat si est animae. Diadsi, illud non constat, quamuis ro

578쪽

LIBRI

lagatur,net etia cogis. Anima. n. Christi per illud, quod habebate, sola th Dratione a carne passibili, iam caruit aptitudine pati E-' di,& ita reddita est impassibilis: nec oportet propter hoc aliquid noui sibi conferri: satis enim susticiebat pastionis ,& passibilitatis

rationem sirbi auferri. AD iLLvD, quod ob jcitur,st animae, quae statim per separatio. cm efficiuntur impassibiles, statim euolant. Dicendum, et illud ueritatem habet

nunc poli chrilli ascesionem,sedati te non habcbat ueritatem: dinscribatur enim aliquaru animam in elio latio. sci licet sanctorum

patrs propter primi peccati oblis. ationi m. Animae uero Chiillidisserebatur propter hominu eruditionem, dr nostrae fidei co firmationem,& recti stationem, & carnis propinquam glorificatione.

VTRVM ex illa separatione caio Christi sierit mortua, an post eam habuerit,uitaui Et st uitam habuerit uidetur. Omne, si est unitum uitae, uiuit per partici rationem: sed caro Christi post separationem erat unita ipsi uitae, scilicet uerbo Dei: ergo ab ipsi,

uiuificabatur. Si iv dicas st hoc est uerum de uita creata, non de increata. Obijcitur colura. Potetior eii uita increata in uiuis cando,quam uita creata: quonia ipsa eii sons uliae Si ergo anima nulli corpori potest uniri, quin det ei uitam, multo sortius uidetur id nec zIona diuina possit uniri carni,nis tribuat ei vita. Ia LM. Impossibilς fuit anima Christi uni riwl quia rec Pςrct vitam ab

TERTII

ipso: ergo si suo modo caro erat uiuificabilis,impossibile fuit uniri uerbo, quin reciperet uita ab eo. ITEM. Nobilior est substantia uiues substantia non uiuente: sed nulla aio erat nobilior carne X hi et post separatione ais: ergo si uita repetii in alia carnu, necesse eii st caro Christi unieret,ctia

ala separata. ITEM. Cato illa non poterat uidere corruptione. ergo necesse erat ea ab aliquo uegetari,sed no nisi a deitate: ergo eam ita uegetabat sicut aia sed anima ea vegetando,dabat ei una: go pari rone caro illa illuc bat per diuinitat cm influentem in ipsam. SED CONTRA . in symbolo dici. Nir,st Chri ilus mortuus eli & sepultus: sed hoc non dicitur nisi ratione camis: ergo caro Api suit mortua ala separata. I i EM. Ona nis uita eli ab aliquo informante iiivificantem sed caro poli separatione animae non uniebatur alia cui iiivificanti per modii sormae: ergo poli separatione antinae caro non habebat uita liFM. Omne qa uiuit,habet aliquem ultri uitae, utpote uti alinicio lici sensu, uel motu, uel intellectu sed nullo litorii in caro Christi habebat poli ioparatiotie animae' ergo non uiuebat. ITEM. Nihil uiuum suscitat ii et resurgit quia sos citatio,& resurrectio no cil nis mortui sed caro Christi resurrexit, Ruiscitata suit: eigo post sep. Mationcm animae uitam non habuit.

carnem christi, cum post separati

b:o caco Christi post separatione

579쪽

DIs TINCTIO XXI. ass

animae mortua fuit: caruit. n. usu, tia non uiuente, hoc intelligiturdi complemento uitae. Res enim corporalis non in nata uiuificari

nisi ab aliqua sorma spirituali ipsam complexite. & sibi proportioriabilxquoniaciso in ipsa liparatione animae caro Christi caruit huius odi forma, ideo uere fuit mortua.Et quamuis haberet diuinitatem unitam,non tamen ab cauiuiscabatur, non propter desectum a parte uiuificantis, sed promer improportionem uiuilica bilis. Rationes ergo, quae ad hac

partem inducuntur, conceden- omnes sint.

Aout voverb, quod primo iacitur in uarium, quod unitum uitae uiuit,iam patet responso. Hoc enim ueritatem habet, quando unitur ei sciit persectibi Iesiae perfectioni Sic autem non unitur caris psonae uerbi: Sideo de substantia,quae caret uita fimpliciter: caro autem Chri tu non carebat uita simpliciter,sed adite pus. Vnde sicut nobilior est filius regis captus, & incarceratus filio rusticitii libertate tua collitulo: seetiam intellis da est de carne Christi, q 3s modico tempore caruit complemento uitae,ut posea nobilissimam uitam rcsumeret. Ao i L Lud, quod obiicitur, v caro illa non potuit incinerari. Dicendum, P diuina uirtus illam conseruabat; sed tamen illa

conserua illa non erm uiuiscatio, nec operatio uitae. Conseruatio enim.& uegetati quae est operatio uitae;procedit a forma copi tilia operante per modum natur sed illa conseruatio, quae erat in carne Chrisi ne corrumperetur, erat a uirtute diuina operannon ea simile de ipsa anima,& de te Ner naturam:& ideo non co- Persona diuina. ia LxD,quod git illa ratio. ijcietur anima no potuit uni Q v ASsTIO III. ri ipsi.ruerbo , quin uiuificaretur An sι re I dictum situs Dei pro ab ipso: ergo nec caro. Dicendia, nobis,moras ins est se no est simile, o eo e ipsi ani 1 TTRv M propter mortem carina cum fit imago Dei, & imme- V nis sit mors persis nae uerbi diate irata ferri in Deum, capax attribuenda.Et quod si ostendi- eius est,& particeps esse potest,& tur. Dicitur enim in symbolo. i is ita immediate habet ab illo, &in sus sub pontio Pilato,crucifixus, illo uiuere per c Gnitionem, & mortuus,&sepultus; hoc aute diamorem sic autem iton est de cis citur de clio Dei unigenito. Et

nemon enim est nata Deum c gnoscere, vel amare. AD LvD,

ruod obi jca, quod nobilior cit

ubstantia uiuens substantia non hoc ipsum dicit Amb.expresse,&habetur supra Dist. i8. Tantum fuit peccatum nostrum,ut saluarinsi possemus nisi unigenitus Delairuent Dicendum, st uerum est filius moreretur pro nobis debiti caeteris aliisparibus: sed caro Xpi toribus mortis. ITEM. Hoc ipsum licet careat uita,erat tamen diui nitati unita: hoc quidem prae-Donderat multis alijs dignitatibus. Praeterea. cum dicitur,v nobilior ea subctaatia iuuens iubila

uidetur ratione.Carne nascent'& conceptassilius Dei natus diciutur,& conceptus: ergo pari ratione carne mortua filius Dei debet dici mortuus. Irru. satisfacto

580쪽

LIBRI TERTII

mo peccato nostro fuit per pan etsi, blasphemaret. Similites e disionem,& moracm sed nullus po ceret sutumebonsi esse iniquu: tuit pro peccato non rosatisface go pari rone qdicit summe potεre, nisi esset Deus: ciso si spec- ieeste infirmu: sed hoc dicit,qdicatis nostris per mortem illam cit suu Dei esse mortuum: ergo

satisfactum eii , uere salius Dei qui hoc dicit blasphemat Deu

sed propicr separat: onem animae prepteridiemalum cem aci carne ueru, &nceessarium suit municationem.

illum holia incia mori: eigo uere, ExspoN. Dicendum, stabsquedi conuenienter potest mors ot- dubio concedendum est tilia Dei libui Dei uerbo , ut dicatur fi- pro nobis suisse mortuum:& hoc Ilus Dei moriuus, de sepultus quidem sibi uere attribuitur risi pro nobis. secundum naturam diuinam, sed S D ccNTRA. August. dicit,& secundum humanam,non per enitabctur in litera ulci. cap Si quis sentian ut per in haeremia, sed dixerit, atque cie diderit Deum per idiomatum communicant a :pallium,anathema sit: scd cui non &hoc in nullo di ii sat diuinae potest attribui passio,non potest maiestat i,& inulis coli sonat pie attrituit mors: si ergo non est cre tala Nullum enim ibum maiodendum situm Dei passiim, sicut iis dis M.taonis resonare potcii dicit, non est ςredendum, neque in .atiribus corilis hominis, ut dicendum filium Dei sui se mur- unigenitus Dei si ius n/rtuus

inum. I irM. Idioniaia porriS i 5 socrat pro nobis Ecbuominis morccmmunicamur persons uerbi: tis. Et ideo non tantia esi hoc crequamuis enim caro sociat scpara denda,& allerendi, tali qua umta ab anima, non tamen pr0pter rum, sed etia ne lictissimercc

hoc si ius separatu ε si ut ab illa tendo. Et concedendae sunt rati anima, quam assumpsit: ergo fi P hes,quae huc ostendunt.

- passionem Christi non est mor- AD i Livo uero,quod obiici tua nisi sola caro,quia anima sena tur de auctoritate Atigia. catis c5. per uixir,non uidetur st filio Dei renicier indet Magister in lite- . . uere possit attribui mors: in t si ra. No. n. intendit reni ouere ras attribuitur ei mors, tunc ea quae sione a pcisona uel bi simplicitersio, quare non similiter attribui sed si diuini natura. AD 1L- rur&ei separatio. ITEM. Propter xvD, quod ob: icitur, quod idi repugnantiam idiomatu haec non mala patris no c6municati rem recipitur comuniter: Filius Dei sonaeucibi. Dicendum umoricii creatura: sed multo magis se, non tantum conuenit carni, sed pugnat uitae mors, quam inicito et toti homini assumpto. in se a

creaturae intctioni creatoris: er- ratione enim animae a carne non

to si filius Dei est ipsa uita, uide solum moritur caro, sed etiam xuru, nullo modo sit mors ei at- toius homo. Et ideo ratio illa tribuenJa. i EM. Quicunque di- procedit ex suppositione falli. . ceret, sumate lapicotem esse aut AD vivo, quod obiicitur,quod

SEARCH

MENU NAVIGATION