D. Bonauenturae s.r.e. episcopi card. Albanensis, doctorisque Seraphici Ord. minorum. In primum °quartum librum sententiarum elaborata dilucidatio. Collectis vniuersis prioribus editionibus; quidquid aut elegantiae, aut eruditionis in illis anteà spa

발행: 1573년

분량: 1141페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

701쪽

error contia istum articulum ARTI CVLVS II.

nsi possit omnino uitare per notitia alienam : innititur.n. his, qui credunt articulos explicite. Vn

de aliquis simplex homo,uel uetulacum audit aliquid nouu prs

dicari, no debet statim assentite, quousque nouerit illud uniuei la liter ab ecclesia teneri. Vnde pis V As s T I o I. An fides creuerit quo ad mulliti

citatem credendorum .

quaeritur de proscctia fidei secundum diuersitate temporum. Et ter remedium diuinae Inipiratio- cuca hoc qua ivtur ilia. Primo, nis,& orationis, ad quod semper utrum fides cicuerat quatum ad recurrendum eis, habent simpli- credendorum nulltitudinem. Seces remedium humanae instruis cundo utrum cieuerit quantumctionis,ad quod possunt coniuge ad luminis lis nitudi tu . Terce,ut errores ualeant dcclinare. tro,utrum profecerit quatum ad

Semper entui Deus habuit,& ha cognitionis certitudinem. bebit aliquosi ultos,& samoso, , v I Rura fides creuerit, uel pro qui ueritatem fidei no solum in V in cet it quantum ad crededose, sed etiam in simplicibus con- rum multitudinem. Etὰ sic up .seritarent:dum simplices innitu. Exo. 6. Nomen nacum adonaino tur eis,& credunt. AD ILL v D, indicaui eis o c: go ex hoc textu quod opponitur ultimo, quod pater,st aliquid cognouerunt paomnes articuli babent se aequali tres siquentes, quod non cognoter ad assensum,& auditum Dice uerunt praecedentes,quia reueladum, ' & si indiflerenter se ha- uit dona: nus Moysi, quod non bent omnes articuli ad fide quan reuelausi patribus: eigo uidetur tum ad assentiendi promptitudi fides nostra aliquid cognoscat nem , non tamen aequaliter se ha nutic,st fides patrum non cognobent quantum ad instructionem. scebat: crcilii ergo fides quo ad Qtiod emna frequetius uersatur credibilia .lTEM. Sicut lex eua

ante oculos, & in auribus rudiu, gesica se habet ad legem Mosaia de simplicium, melius ab illis ca- cam quantum ad moralia, sic s-pitur,& rei inaur:& aliqui arti- des legis nouae ad fidem ueterisculi iunt huiusmodi, qui ita fre- legis quantum ad credibilia: sed quemantur,sicut est denatiuita- euangelium super legem ueterε

te Chrissi,& passiione, & simili- addit multa costia; ergo uidet bus, quod non possunt ignora- st fides legis nouae se extudat adii sine culpa negligentiaemon se plura credibilia, si fides legis ue. autem elide omnibus aliis: & teris. ITEM. Incarnatio Christi, ideo non oportet omnes aequali passio, resurrectio,& ascensio,&, ter explicite credi. Quamuis huiusmodi proponuntur omni

enim habitus fidei sit per infusio bus credenda,qui sunt in noua lene,explicatio iamen est p doctri ge ; sed haec non proponebantur nam, se iniimci:oncm, ad quam illis, qui erant in ii Mosaisa; non omnes articuli se habet uni ergo Sc. lTEM. Aliquid cogno- formiteri in ecclesia post aduentuchristi Piod

702쪽

LIBRI

quod latebat angelos ergo multo fortius cognoscit aliquus,& credit,quod latebat homine, puros: uidetur ergo quod fides crcuerit quatum ad ea quae per ipsam creduntur,& cognoscuntur. Prima

mam scitatur per hoc quod dicitur Ephe.3. Vt innotescat potestatibus, ct principibus per ecclesia multiformis sapientia Dei. SED CONTRA.Tota fide Christiana continetur in lege noua, &tota lex noua continetur in uet

ri, quia, ora est indita, secunda dicitur Elec. I. Si ergo fides

patrum praecedentium aduentum

Christi claudebat,in se quidquid erat legis ueteris, claudebat S pconsequens quicquid erat legis nouae: uidetur ergo st fides secundum tempora diueria non creueritqitantum ad credibilia. lax M. Mutato obiecto, mutat habitus: ergo si fides secundum diuersa tepora haberet aliquod obiectum nouum,uidelicet si crederet alia quid,quod prius non credidisset, secuncum diuersa tempora malata esset.Sed fides secundum diuersa tempora non est mutata,secundum quod dicit August. & habetur in litera: ergo uidetur ut non prosccit quantum ad credibilia. ITEM. Omne,quod est uerum modo de praeterito, aliquado fuit uerum de suturor ergo sicut modo verum est Christum esse incarnatum,natum,& passum: ita uerum

erat in praeteruo Christu esse incarnandum,nasciturum,& passurum:&qua ratione nune est credibile de praeterito, eadem ratione erat tunc credibile de futuro: ergo non uidetur u creuerit fides quantum ad numcrum credibilium. I iEM. Q suis charitas Pio

fecerit aliquo modo secundu intensionem, Aseruorem : non tamen prosecit quantum ad diligedorum multitudine: tot enim fuerimi diligibilia inuet. lege, quot&in noua: ergo simili roncui tur & circa fidem,& credibilia,st etiam proficiente fide, credibilia propter hoc nolint multiplicata.

Raso LYTIo. ad credendoram mutiplicationem Jed beni quo ad eorundi explanatione mREsPoN. Dicendum, Q credibilia multiplicari dupliciter poteti iii-telligi: uel quantum ad nouorum articuloru additionem, uel quatum ad implicitorum explanationem.Si primo modo intelligatur, sic non est concedendum fide profecisse quantum ad credendotamultiplicationem. Si secundo modo, sic proiecit secundum procensum tempmis, quia quod uno te pore credebaξ implicite, & quasi uno articulo, processu temporis

explicatum est, &quasi distincta in multa credibilia: sicut supra dicebatur, st sufficiebat aliquo itas Ore redemptorem credere esse futurum. Nuc autem circa ipsum

redemptorem septem articuli ex plicantur,& multa ex illis consequentia,& eis annexa manifestantur. Et hoc est quod dicit Magister Hug. de Sancto Victi in Lib. Lib. I. de Sacramentis Ante. legem, in- par. I. quit, Deus creator credebatur, &ab eo salus,& redemptio expectabatur per que autem,& quo eadesalus implenda, di perficienda soret, exceptis pauci,,quibus hoc scire singulariter in monere datuerat, a caeteris siletibus non cognoscebatur.Sub lege autem periona redemptoris Praedicabatur

703쪽

. mlitenda: quae autena ipsa pers nasoret,hoc cii uel honio,vel angelu,,uel Deus,nondum manifeliabatur: lbli enim hoc cognouerunt,qui per spiritu in iliun uiati fuerunt.Sub gratia aut m manifeste iani ab omnibu, praedicatur, Screditur& modus redemptionis,& qualitas personae redeptoris: Et sic patet se fides proiecit

quantum ad credio ilium multitudinem,non noua addedo, i ed quodammodo implicita explicando. Qualitas enim personae redcpto ris, S modus redemptionis sciri non potuit aperte, nisi sub quadam articulorum multitudine,&dillinctione. Concedendae sunt ergo rationes ad primam partem inductae, quae oliendunt fidem aliquo modo prosecille tecundum credibilium multitudinem. ., i AD ILLUD uero,quod primo obijcitur in cotrarium, quod lex noua eii in ueteri sicut rota in rota. Orcendum-rota non het esse in rota nisi secundum implicationem quandam: luia quod in lege nouacii explicite, iii ueteri lege erat implicite. Vnde ex hoc non sequitur,st fides in lege nouansi profecerat lecudum articulorum multitudinem , explicando permultos,quod in uno contineba. tur implicite: sed quod non creuit addcndo aliquid extraneum,

quod quidem in lege ueteri nec explicite, nec implicite fuisset colentum. AD IM. v D, quod obiicitur, st mutato obiecto,mutatur

habitus,tam patet resposio: quia

ista multiplicatio articulorum,secundum quam dicimus fide profecisse,non mutat obicctum secudum substantiam, sed solum scisi dum accidens, quia implicitum

explicat: & ideo ex hoc non psit inferri,e fides ellentialiter sit mutata. AD i LL, D, quod Opponit, P omnia,quae credimus de praeterito,suer ut credibilia de futuro. Dicendum, P uerum et sed licet omnia illla, quae noc credimus, ab aliquibus personis ex speciali manere Uei cognoicerentur, & crE-dcrentur explicite: univcrsitati tamen populi non proponebamurci edcnda nisi implicite r unde &populia, communiter expectabat messiain, si reo redemptorem nihil cogitans de filii Dei incarnatione, uel passione, uel resurrectione. Nunc aute omnia sunt explicita, nec ina sunt credibilia, imo actu credita,& ad credendum propolita: & quantu ad hoc dicimusca esse multiplicata, licet quanta ad uera talem rei non sint augmentata. AD i v D, quod obijcitur,

P charitas non profecit quanta ad numerum. Dicendum, ς, si loquamur de ilio nisi proficiendi c5cedi pol eode modo de charitate, sicut concellum est de fide: ih in lege ueteri, non prscipiebatur diligi inimicus, nisi implicite: sed hoc ita lege evagelica explicatur: sie S in fide suo modo intelligendum, sicut prius tactum est. Loqurmur enim hic de prosectu fidei,& charitatis per comparationem ad coena populi statum;non quantum ad priuilegium speciale quarundam personarum. Q V AE s T I o II. sis, prosecerit ad Iominis plenitudinem.

UT K v Μ fides profecerit qua

tum ad luminis plenitudine. Et se sic uidetur. Primo autom te Grego. iii quadam homilia sit

Per illud Luc. Beati oculi, qui uideat

704쪽

LIBRI TERTII

uideret,quae uos uidetis.ibi.Gregor. Secalidum incrementa temporum creuit scienta sanctorum S spiritualium patrum. Et quaiato aductui saluatoris uiciniores extiterunt, tanto mysterium salutis plenius perceperunt rergo pleniori lumine cognoucrunt; sed non cognouerunt nisi fide:ergo fides creuit quantum ad luminis plenitudinem. ITEM. Secundum Prosectum temporum crevit prophetia quantum ad illuminati nis plenitudinem: ergo consimili ratione uidetur hoc debere reperiri in i pia fide. Prima probatur per hoc, quod dicit David propheta. Super senes intellexi. Et

iterum. Super docentes me intellexi.& Aol. 2. dixit Pctrus.

scut aestimatis hi ebrii sunt: sed hoc elf,quod dicitur per prophetam loliel. Et erit in nouissimis diebus estiindam Sc. Si ergo secudum maiorem spiritus estutione crescit mentis illuminatio,uid tur quod ipsa fidei cognitio secudum temporis diuersitatem creuerit quantum ad luminis plenitudinem. ITEM. Clarius uidetur unumquodque ad piae sentiam lucis,quam ad praesentiam umbrae: sed in noua lege suit ipfius ueritatis exibitio, in uet.vero suit ipsus ueritatis obumbrans praesguratio: ergo secundum lcmpus nO.le.maior fit in cognitione sdei luminis plenitudo. ITEM. Maior illuniinatio fidei habet ortum a

duplici pta Vipio, uidelicet Narratia interius inspirante, & ab initriictione exterius nunti luce te:& sed tepore legis nouae abundantior eii gratiae cilii so in sacramentis, di clarior instructio ine nyticlam apostolicis doc mentis: ergo videtur st in ipsa λde secundum tempus gratiae maior sit plenitudo luminis. SED CONTRA . Quod est si pra tempus, no mutatur,nec proficit, nec descit in tempore : sed illuminatio fidei innititur prime ueritati propter se, & super omnia , quae est omnino supra tempus : ergo uidetur quod fidei cognitio secundi in temporis diuersitatem, nec prosciat, nec deficiat qliantum ad luminis pleniti idinem.ITI M. Videtur quod fides non solum non prosecerit secti . dum luminis plenitudinem , immo potius decr eu erit: quia in ior est illuminatio, quae reuelat magis occultum,quam que reuelat magis manifetium: sed fides ante adueritum Christi faciebat cognoscere redemptorem, S mediatorem : & hoc quidem multo magis erat occultum, quam pinadiiciatum ipsus: ergo uidetur Pipsa fides ampliori di persectiori

lumine tunc temporis perfunderet mentem. ITEM.Maior est illa minatio, quae sarit praecognoscere sutura, quam Quae facit rem morari praeterita:sed fides in antiquis patribus faciebat sutura praecognoscere,in nobis iacit pretterita rememorari:ergo amplioris , & persectioris luminis erat

tunc,quam nunc. ITEM tanto amplior est illuminario S maior, quanto lumen suum magis communicat : sed fides Icquentium magis confirmatur Per fidem, patrum praecedentium: ergo cum priores communiccnt illuminationcmisuam posterioribus , non econuellis , uidetur quod maior quidem tuerit cis Iu minia picturust M.

705쪽

Profecit quidem, G creuusecundia statum communem processis temporum: ιta ut hodie nobis lon eueritas sul ae ob chrι

REM ON . Dicendum Q secunda diuolitatem temporum crcuit fides quantum ad luminis picnitudinem, inte Iligendo de fide sec idum statum communem: hoc autem non eii propr2r ipsorum teporum transmutationem primo

rincipaliter,sed propter ueritatis exhibitionem,propter maiorem gratiae distusone,propter pleniore instructionem: ideo n.

credentes clarius ii uc ea, que credunt cognose int,quam antiquitus cognoscebat: quia iam est ueritas exhibita per Christum, iam ctia gratia spiritussa:icti amplius diffunditur m sacramuntis nouae 1eg. propter Chrim meritum :&pretium iam solutum est. lam cinsic fides apertius praedicatur,&docetur,probatur, & defenditurpet euidens discipu lorum Chri- si , & eius sequacium documenis

eum. Vnde concedendae sunt rationes,quae hoc ostendunt. AD H Lun uero,st obiicitur,

v illuminatio fidei, & ipsa fides

est supra tempus. Dicendit,u li-Misit supra lcmpus quantum ad

rationem mouentem, quia Innititur primae ueritati propter scrtamen quantum ad ipsust intel lectum credentem, & allentiente uoluntarie respicit flatum uiae :&ita quodam modo temporis uarietatem: qu ia status uis secunduinuersia tempora uariati habet: Rideo sicut videmus,cy in uno ho

nune fides crescit, S proficit paululae, secudum 2 hυmo magis ac magi e disponit ad fidei susceptionem: sic etiam in diuersis teporibus proficit fides secunda

statum c5em,quia lecundum profecti ina temporum eviciebantur hon ines magis idonei ad perciri eda, Ne intelligenda sacrameta fidei. Ao i LLvi , id obiicit , in maiore illunainatio,qmanifestaem gis. Dicentum, i illud habet ueritatem caeteris paribus: sed aliqua illuminatio naeo pol illuminare ad uide lum rem manifesta,st excedit illa,quae illuminat ad cognoscendatra re occilliam, sicut uiso patriae excedit fidem. Potetiam aliter dici: u, occultum a Irquid dicitur dupliciter,uela parte cognoscentis uel a parte rei cognitae. Cum ergo dicitur,s, m ior est illuminatio,q facit cognostere magis occultum. Dicendo,q si intelligatura parte rei cognitae,tunc habet ueritatem , ut pote; si illud ,quod erat occulisi, iaciat se magis mani statim Si uero a parte cognoscentis,hoc modo non habet ueritatem:& se est in proposito, quia fides praecedentiu aduentum Christi m sa . ciebat de magi socculto magisma nisestsi mo id erat occultu i se, remanebat occultu ipsi cognosceti. AD xttv D,quod obiicitur,lmaior est illuminatio,q facit pretcognoscere suti ira,si quae facit rememorari praeterita. Dicendum, Querum est de illis praeternis,q sit biacet humanae considerationi. De his aut,quae sunt supra r nem,ueritatem no habet. De talibus cnim consueuit dici, q, non est ibium sphetia suturoru , sed et praeteri lcrum: sicut propheta iiii Movses, cum di cit. In princia pio creauit Deus coetu, & terra.

706쪽

Et Helisabeth Inc. I . Beata,qnae credidisti Sc. di respectu talium est fides: per fidem cnim creditur, qu bd Deus fuerit homo passus,&

tia d: e: S hoc cxcedit naturale iudicium, nec ad lautuscognitionem peruenire potest homo P ea, tuae scii su cognouit, sed per ea quq dominus inspirauit. Vnde quamuis sides nostra si praeteritotum, potius tamen dici debet diuina illuminatio, quam dicatur praeterito

rum rememoratio. AD ILL v D,

quod obijcitur, quod illuminatio praecedetritum magis communicatur, quam illuminatio sequutium. Diccndum, quod hoc accidit, sicut lucerna posita super candelabrum magis illuminat, quam

si mu ltae ponerentur sub modio: per hunc modum patientia Iob, ct Thobiae plures imouet,& dirigit ad ueritatem, quam patientia

multorum aliorum,quorum uirtus plus claruit apud Deum. Et secundum istum modum illuminatio patrum praecedentium magis communicatur,quam it luminatiosequentrum:quia se luctus a prioribus accipiunt ex cmplum bene uiuendi,& credendi,non econuerso sicu i disci pu i iis doctrinam accisita magiitro Qui si bonus est, potcst dicere cum David : Super omne s docentes me intellexi,S c. V 5 T r Ill.

nent assensui. R v M sdcs creuerit quan tum ad asse iistiscertitudinem. Etu, sic,uidetur. Certita, assc mitur vi, quod clarius cognoscitur:

sed fide, sic cundum dinei sitalcm cporum Piofecit in claritate c .nouenai:erzu in certatudine

sentiendi. ITEM. Tanto certius assentitur et,quato certior est in se: sed necessarium certius est quam contingens:ergo fides,quae est de

necellario,certiorest quam fides, quae est de contingentes, sed, fides qua credimus Christum esse pasesum, est de necessario: fides ' crediderunt Christum esse passurum, fuit de contingenti:ergo certior est fides poli aduen .u Chri

sti, tuam ante. ITEM. Tanto cer

tius eii aliquid, quanto pluribus testibus co firmatur: sed fides Ecclesiae pluribus teli ibus confirmata est, quam fuerit synagogae, siue quantum admirabilia, siue quantum ad martyria, siue quantu ad prophetarii oracula. ITEM. Quanto fides firmius adhaerael, tat' certior est: sed quanto fides est deuotior,tanto firmius adhaeret: sed 'cundum diuersitatena temporum crevit fidei deuotio: ergo creuit

ipsius fidei certitudo. Qiod autς

secundum diuersitatem tempora fidei deuotio creuit, manifestum est: lilia deuotionem ipsius Ecclesiae admiratur Synagoga,ut paxet in Canticis quasi per totum, secudum quod Glosae exponui:&hoc ipsum expresse uideri potest in choris martyrum, uirginuni,& coses ors: qui amplius abii dat post

Christi aduentum,quam ante. SED CONTRA . Tota certitudo

ipsius fidei pendet ex diuina ueritate dictanter sed ipsi diuinae iteritati dictanti bulla omnino po.

teii accrescere celtitudo:ergo pa

ri tatione nec ipsi fidei assentietuli ε M. Cognitio silet est consormis diuinae praescientiae, qua recepit illuminationem: sed diuina praescientia aeque certa est de suturo antequam ueniat, scut & de Pra

707쪽

PraetimIto postquam euenit: ergo non posse, litamus aest ex parte Didetur st fide, patrum praecede. rationis distincis in fide quacuntium aduentum Christi l .ibebat que, qua allentit dulinae uerritati tantam certitudinem, quanta ha . propter ic, Sc super Omnia, tutus bet fides eorum, qui sunt subsecu est certitudinis: nec habet ex illa tr. ITEM. Aeque certa es psa si- parte fides proficere incertitud des de eo quod cognoscit. sicut & nc,sicut ostendunt rationes ad se

philosepbia. Sed philosi,sthia est cundam partem inductae. Si autediuina inspiratio , rerum elictum loquamur de certitudine fidei Pimmobili ueritate dc nucia , quae comparationem ad iplum credenadeo est certa de suturo, fie0t & tem sic concedi poteti, quod fides de praeterito: unde & sutura ste- crescit quatu.n ad certitudinem, quznter annunciat permodii pret tum propter clariorem cognitio teriti: ergo pari ratione uidetur, nem, tum p p maiorcm deuotiOS fides in pluribus patribuq nem. Illa enim fides ceri .orcit, Praecedentibus ad lentum Christi quae apertius cognoscit, S deuoaeque certa fuerit, scut & in con- tius acquiescit. Et quantum adsequentibus. lix M. Sicut in fide haec duo fides secundum diuersi- nostra nudus cadit error, nulladu tatem temporum crescit, secundubitatio; sic nec in fide hi a ceden- φ dicit Magister Hor de Sanctolium patrum: si ergo albius dici. vict in Lib de sacramet: s. Duo, r. tur quod nigro ei limpermixtins; inquit, sunt;secundum quae siesct certius quod magis temotum crescere dicitur,cognitio, &ais Wil ab omni dubitatio ae: & aeque chis. Secundum cognitionem si erat remota fides antiquorum ira des crescit, qnando eruditur a trum ab errore,& dubitatione ,si- ieientiam: secundum aflcctamve 'cut & nostra: ergo aequaliter erat ro, quando ad deuotionem exci- certa:ergo fides non creuis quan- tatur,& roboratur ad contiantiartum ad certitudinem. & utroque modo creuit fides se REsoLv Tio. cundum diuersitatem reni potu .cotitudo fidei quantum ad uerit Quod enim creuerit quantum aatem dι Λautem nee augeri,1 ec mi deuotionEm,sitis ollendunt marnui potes&DVolum quamum ad tyrum passiones, & quantum ad J ipsum credentem. scientiam satus ostendunt doch RE,PON. Dicendum, de certi tu rum eruditiones. unde Hug. di-dinc fidei eli loqui dupliciter se- cit,st illud signatussi fuit. Numecsidum duplicem comparatione. ro. i P de botro, qui portabatur Habet enim fides comparari ad in uec te, de quo ait sic. Botrus si ipsam ueritatem dictante: habet quidem in uecte, Christus in crii

etiam comparari ad ipsi uia intel. cc est,cumrenusteri si in factamen lectum alsentientem. Si loquam to duo populi portant; qui prae-.J γ' ι Imur de certitii dine fidei per com cest erunt,portaueruiit, sed n6 ui . parationem ad ueritatem dictan- derunt: quia praecedentes aduen. item, sic certitudo nec habet mi- tum eius sacramenta Passionis ipnui,nec augeri: qilia cum ipsa ue sus 13ortali eruiit: sed non Omnes n

708쪽

LIBRI

Iuetunt. Secundi autem portant, S uident: quia fideles post aduetum Chii iti sacramentum patasionis eius per fidem suscipiunt, dc per reuelatam cognitionem iaaperte cognoscut: Sic ergo patet, quod di si certitudo fidei a parte ueritatis dictantis non habet incrementum, habet tamen proficere cx parte ipsus erodentis. Et se-omdum hoc patet responsio ad quaellionem propositam. PATET in iam resposio ad obiecta:quia rationes ad primam partem procedunt secudum una uia, ct rones ad secundam parte procedunt per altam, sicilinianifestumeli pertractanti Patet eti. a generaliter ex praedictis quis sit modus profici edi. ipsa fide. Proficit enim fides quodam o cxtensiue quatum ad articuloru explicatione: proficit etiam intensiue quantum ad clariorem illuminatione: proscit etiam radicative quantu ad

TERTII

certiti idinis,& deuotionis adhaesionem:S hoc dico respici edo ad statum csiem. Et per consimilem modum proficere habet in eodehomine,& etia in diuersis hominibus,qui sunt sub eade lege,sese gradatim excedentibus secudum fidei profectum. Et hoc est, quod dicit Hugo de sancto Vict.Secundum incrementa fidei diuersa genera hominum inueni situr. Quia dam.n: fideles sunt, qui sola pi

tate ciedere eligunt: sed utru credendum sic, uel non, ratione non comprehendunt. Alii uero rati ne approbant,quod fide iam eredunt. Ali j vero quod fide crediit, ct ratione approbant, pacificatae mentis intellite tia experiuntur. In primis sola fides facit electi nem. In secundis ratio adiungit approbationem. In tertii, puritas intelligentiae apprehendit critis tudinem. Et sic patet responsio ad propositam quaestionem.

Pes autem est uirtus,qua spiritualia ct aeterea bonasterantur, ides, cum fiducia expectantur. Est

cximota certa expectatio futura beatittidinis, ueniens ex Dei gratia o meritis praecedentibus; Ῥet ipsam spem,quam natura praeit charitas, vel rem JGratam, idest,beatitudinem aeternam. Sine meritis enim alia

quid sperare, non spes,sed praesumptio dici potest.

i De quibus sit spes.

Etsicut fides, ita est spes est de inuisibilibus. Viae

D gustinus, Fidem appellamus earum rerum,qliae non Nid -ὶ spe quoque dicitur, Spes,quae videtur, non est spes. Ῥοd enim uidet quis, quid sperat ρ Quod attinet ad non uidere,vel quae creduntur, Nel quae sperantur, fidei eique eommune es. D singuitur tamen Ides a spe, sicut uocabulos

709쪽

DIs TINCTIO X XVI. 333- bulo, ita etiam rationabili di terentia . V enim fides ma-ιarum rerum Cr bonarum: qreia cir bona creduntur ma-a, hoc fide bona, non mala. Est ditiam fides praeteriaitarum rerum, O praesentium, futurarum. Credimus enim mortem Christi,quae iam praeteri': credimus sessione, quae nunc es. Credimus νentarum ad iudicandum, quod futurum est. Item fides er svarnm rerum est, oe alienarum.

Nam se quisque credit esse coepisse, nec fuisse utique s

pitremum: alia atque alia non modo de aliis hominibus multa, qua ad religionem pertinent, uerum etiam de an gelis credimus. Spes autem non nisi bonarum rerum est, 'nec nisi futurarum, ad id pertinentium, qui earum spem

gerere perhibentur. ..

An in C tristo fuerit fides, θ: spes. 'Post hocsuperest inu sigare,strusides spes in Christo

fuerint:undetractatus iste sumpsit exordium. Ouibusdam non indoctὰ uidetur, dem,uirtutem, spem tu eo hon fuisse,sicut in sanctis iam beatificatis, nil in angelis non sunt, tamen sancti credunt oesperant resurrectionem futuram, O angeli eandem credunt: nec tamen in eis fides, uel spes uirtus est: quia est Deo perspeciem contemplando frui n- 'rar: in Dei uerbo resurrectionem futuram siue iudicisi, non perspeculum in aenigmate,sed praeclari ssime inliciant. Si enim quia credunt resurrectione futuram, id o veru seos fide habererergo ea cosummata post thdicui militer me habere dicetur,qsei credat ea praeteritam. Sed sicut tuecredent,nec tame fidem,qua deles facit,habebκ:: quia non credent absque scire tia,qrtie no erit aenigmatica, sed per speciem:ita modo credunt C sperant resurrectionem: c ta I, Lmen fide habent,)aia Gedendo cognoscut. Venit.n.eis qAsdperfectum es, euacuat A est,quod ex parte est.Venit enim Fcognitio, eg euacuata est fides, venisspecies, O desiit e Iracy Christus, in quofuerunt bona patriae, credidit quiadem Ο sperauit relui rectionem tertia die fathram, pro qua O patrem oraait: nec tamen fidem uirtutem,uel spem Babuit: quia non aeaigmaticam Ospecularem, sed clari 6mam de ea cunitionem habuit: quia non perfectius ea

710쪽

LIRRI TERTII cognouis praeteritam, quam intelleait futuram. sperauit

tame Chrsus icut in Ps. 3 o.ait, In te Dominesperaui nec tamen fident,uelspem uirtutem habuit,quia per speciem uxdebat ea,que credeb.rt. De antiquis uero patribus,qui apud inferos i que ad passionem tenebantur, non incongrue dici poteIi,quod fidem spem uirtutem habuerunt: quia cre

debant erabant se uisuros Deum perspeciem, qualiteretim tunc non uidebaut: quia non patuit eis cognitio Dei speriem ante passionem Chrini: qua consummata, a Mse transierunt ad c ciem.

N praecedentibus d

stla Magister

prima uirtuti im

ita si theologicarum, uide

LAt de fide. in hae parte intedit agere de secuda itidelicet de spe. D uiditur autem pars ista in partes duas, in quarum prima Magi ser determinat de ipsa spe, secudum considerationem absolutam ostendens,quid ipsa sit. In secunda uero determinat de ipsa secundum considerationem relatam. ibi. Et scut fides, ita Crurima pars posset diuidi in duas, secundu duas notificationes,quas ponit. Prima pon tur. ibi. Est aM- rem spes uirtus, cre.) Secunda ibi. Est et o spes certa expediat3o, me. Secunda uero pars principalis diuiditur in partes duas. In quarum prima determinat de ipsa spe per comparationem ad alterius uirtutis habitum . in secunda determinat de ipsa in comparatione ad proprium subicctum ibi. Post boes perest inuolagare, c in prima parte duo facit. Primo compa at spem ad ipsam fidem secundu couenientiam,secundo uero secundum differentiam. ibi. Distin Diatu tamen ides a pe, me. Similiter & in parte reliqua duo iacit, primo inquirit,utrum spes,& fides fuerit in Christo. Se do i quirit,utrum fuerit in illis patribus,qui fuerunt in limbo. ibi. De

citur. Si bonum ancrnum est unum solum;uidetur, st maledicat pluraliter, qua aeterna bona speranturiatem. Nullum aeternaeli teporale: ergo cum per spem expellantur sutura bona, sicut dicitur in alia dissinitione: uidetur st per ipsam no expectantur aeterna bona. Propter hoc quaeritur, quae sit differentia inter illa duo membra, uidelicet inter spiritualia bona,& aeterna. Respon. Dieεdum,st spes diffinitur h c perco paratione ad obtemina propris. Obiectum autem ipsius spei est ipsum bonum aeternuin,& gloriosum. Hoc autem est duplex. creatu,& increatu, & respectu utrius queeli spes: principaliter tamen respectu boni increati. Et secundum hoc dupliciter poteli intelligi sidicia dissinitio Et si intelligat de bono increato,tunc spes dicitur ex pectare aeterna bona, luguidem quantum est in se,curru coe principio, &fine. Si tui

SEARCH

MENU NAVIGATION