장음표시 사용
731쪽
timoris donum.Secundo per comparationem ad merui usum. Tertio quaeritur de ipsa per compara. tione ad charitatis liabitu. Qua to quaeritur de cade per compara tioncm ad proprium obiectum. Quinto,& ultimo quaeritur de carercsiparatione ad suu subiectu.
DE spe per coparatione ad donum timoris. Vtrum scilicet
timor,& spes sint unus, uel idem habitus,uel diuersi. Et qliod si ut unus,&ide habitus,uidetur poste ostendi. Pri oper simile in naturalibus: qm unum,& ide pondus
est y quod corpus recedit ab una disterentia pontionis,& accedit ad alteram: sed hoc est .assectio in spiritibus,quod est pondus in cori b. ti. pQti,is,ut uult Augustinus: ergocius . habitus affectivus est,quo cedit a malo, S qui cap. is x dit io bonum: sed per timore omnis recedit a malo, per spem tendit in bonum: ergo timor &spes fuit; unus, R idem habitus. ITEM. Hoc ipsum uidetur per simile indisciplinalibus, uia oppositorum eadem est disciplina, ut reoti & curui, sani S aegri: ergo si habitus uirtutis est quaedam ars,uidetur st unus & idem habitus possit ordinare habentem, &dirigere ad opposita: ergo si spes
dirigit antimam in comparatione
ad bonum, & timor in relatione ad malum;uidetur, quod spes,&timor sint unus habitus directivus. I TEM.Hocir sum uidetur per simile in moralibus,quoniadu
rum extremitatum est una medie
tas: sed inter desperatione,& praesumptionem est medietas, quae est spes: ac inter haec eadem est medietas, quae est timor: ergo spes, ε timor sunt uniri habitus.Ia am
Hoc ipsum uidetur per simile in theologicis utitutibus; im sides, quae est,irtus theologica, una A icadem est,siue per ipsam creda tur bona, ille per ipsam credatur mala: ergo si spes, de timor generantur ab ipsa sile, & genitum debet assimilari generanti: uidetur ergo quoa sicut fides cst unus habitus theologicae uirtutis se Acspes,& timor lint unus habi iis directium assectionis. la EM. Ho
ipsum uidetur per simile in peccatis actualibus. Sicut enim P uirtutem declinat homo a malo, detendit in bonum: sic per peccata
actuale diuertitur a bono incommutabili,&conuertitur ad con mutabile. Sed in ccato unus, α idem actus est una eadem culpa, qua quis conuertitur a Deo,&c5 uertitur ad c6mutabile bonum rergo similiter erit ex parte uiri
tis. Si ergo per spem tendit quis in bonum,& per timorem declinat a malo,uidetur st spes , & tirumor sint unus habitus. SED CONTRA. Secundum sas
cto S philosophos quatuor consueuerunt affectiones animi annumerari,uidelicetgaudium,& d lor, & spes,& timor. Si ergo uetequatuor sum, necesse esse spem,& timorem abinuicem disserue,sec dum 'sunt assectiones: sed habitus spei dirigit illam an ecti nem,quae dicitur spes: & habitus timoris aliam, lus dicitur timor: ergo uidetur ' sint habitus diuersi. ITε M. Sicut se habent ais ioves de presenti malo,& bono a inuicem: sic se habent affectione de suturo bono,& malo: sed affectiones de praesenti bono depraesenti malo non selum distin- .guatur,sed etiam Atinaliter op-
732쪽
I onantur,ut gaudium. & dolor: ergo cum spes sit des tuto iri no, timor de suturo malo itidetur sti pes,& timor non solum distinguantur, sed etiam opponantur ad uilicem. liau. Plus listeri habitus uirtutis ab habitibus donorum, habitus uirtutis ad inuice. Sed habitus timoris eomputatur
inter dona, habitus spei inter uir' tutes, scdm a dicit Gita in Moralib. ergo si spes diiseri as aliis
uirtutib*s, uidetur multosortius udisserta timore. I aEM. Quadocunque duo habitus sic se habet, unus euacuatur, alter non : illi
crinaliter distinguuntur: sed ii .mor domini sanctus permanet in saeculum, seculi: spes autem euacuatur, scd in q, dicit Magister inlitcra,& infra habetur;ergo spes, & timor essentialiter dii erunt. τε 1. Quorum cisectus sunt ad- inuicem Gisparati,& ipla sunt disparata: sed esse securum, & esse pauidum opponatur; spes rede tWcuruin, ac timor reddit pauido; ergo spes,& timor formaliter di
vrspoia. Dicedo, e timor,& spes siue nominet hab:tus,sive nolent allectiones alae, liuersitate habet adinvice; linerstas ii habituu a tendit penes diuerstatu actuum
principalisi: iii, eigo spes colistit
an quada c5sidentia,& erectione: timor uero in quada fuga,& rciliaritione: hinc ei st timor S spes habet ad inuice diuersitate rone suoru actuum. Diueistasaut ipsbra astatim uenit ex Parte obiecti,
inquantum habet ronem mosui. Cum. n. aia apprehendit aliquid nondu praesens, sed suturit,in D ne coit enicti sollicitur affectione
spei,si adsit potcllas a seque si a
a sit apprehendit in ione dis siuenietis,asticit affectione timoris,si ros stab illo superari. Et sic patetst spes diissert a timore rone disserentiae repertae in actu proprio etia in in obiecto. Et concedendet sunt rationes, quae hoc ostendat. AD i LLvi uero, la primo obiicitur γ smile in naturalibus, idem est pondus, it tacit recedire ab uno oppositorum,& accedere ad alterum. Diccndum, st non esto tuo simile in uolutario amore,& naturali pondere: qui motus naturalis, noxime localis neces
serio duos habet terminos,uidelicet terminii ad quem, & teri insia quo;nec potest aliquo corpus trecedere a termino a quo,nisi ἄ-dcndo ad terminum ad que;undo ad unum,& cundem actum requirutur illa duo extrema: ita quociunum cli in ratione princ pis &alterii in ratione termini. Et propterea in naturalibus una est podus, per quod mobile recediit ab uno situ,& appropinquat ad alia: in uolutariis autem secus est inienim sunt duo oppositabani apotest assici circa unum nihil considcrans de altero; potest enim aD sci irca bonum,nihil consideras
de malo .& econtia,circa malum,
nihil c6siderans de bono; & ideo diuersis aiscctibus, ct motibus habet ni oueri circa opposita;& propterea non icquitur, quod unicus sit a sectus, siue habitus affectiuus,qui dirigit respectu oppositorum, sicut in naturalibus unu
733쪽
citur,st in disciplinalibus una est tes, ita e una appropinquat uni
scientia oppositor uva. Dicedumst non est simile duplici ratione. Prima quidem ratio est, quia ii lsitas separat ea, quae naturalitcrsum coniuncta unde aliquis uult
antecedens ,α tame non uult consequens: cognitio aut non separatca,quae naturaliter sunt coluncta: unde qui novit antec ens, quo dam modo nouit conseques. Quoniam ergo per consequentia in ipse ad opposita sequuntur opposi- proprietates, per quas habent Ocnoici: ut si album d:sgregat,niserum congregat; hinc est, st unustas est esse habitus cognitiuus oppositorum,quauis no fit habitus unus ad ectivus. Alia etiam distii litudo est,quia potentia cognitiva cosmili actu, & consimili ratione negociali potest super oppositorum utroque: iudicat enim de recto,& obliquo per rationem ipsus recti; sed asterii ua non se, imo s appetit unum oppositorii, reliquum respuit: s amat unum, reliquum odit, per se loquendo. Et ratio huius cit, quia allecti uani is unit ipsi assectibili, quam
cognitiua cognoscibili: vis amor transformat amantem in amisi: propterea non sequitur, quod se una possat esse cognitio oppositorum, secundum in opposita, stpropter hoc oppositorum habeat affectio una,vel etia una ui ius affectionis directiva. AD 1Livo,quod odicitur per sinite in
moralibus, marum cxtremit si una est medietas. Dicendo, sturium est, i una est medietas pucialis;sed large accepta medietate non habet ueritatem,quoniam inter duo extrema multum distan
extrcni O,5 altera alij,& sic potesse in timore,& spe ruspectu praesumptionis,& desperationis,quia timor magis approximat ad cxtreinitatem desperationis, spes aute ad extremitatem praesumptionis. Aliter etiam potest dici, illud inici lirhur de medietate, quae coficitur ex utroque cxtremo: scutlargitas inter prod galitatem, & au. aritiain dicitur cise mediezrs. Spes aut,& timor non sunt huiusmodi medietates,sic it ex praec delibus patet. Posset etiam respoderi per interemptionem: qui timor,& spes non sunt medietates extremitatum earundem, sed diauersarum. Spes enim medium tenet inter desperationem, & Pra sumpti, item: scd timor inter temeritate.& timiditatem, siue pusillanimitat a & sic non oportet quod timor,& spes conueniant in medietate uirtutis unitate affectionis. An ii LvD, quod obiicitur per simile in fide. Dicendum,st non est simile, pro eo se licet si
des sit malorum, & bonorum: tam si silii, unica ratione, uidelicet sub rcne ueri. Praeterea.Fides est habitus spectans ad cogniti nc, liria non diuersiscatur .ppter obio toruin contrarietatem. Spes
aut,& timor sunt habitus asse&ui, qui non respiciunt bonum &malum sub una Gne: sed spes te spici sub rone conuenictis,timor sub rsine disconuenientis: ideono
est simile hinc,& inde. Si tu obiicia ,st principiatsi debet assimilari suo principio. Dicenda illud
est ueriam in seneratione univoca. Quod sit di fides stenerare si εα timore, hoc non est secundum
734쪽
dam dispositionem,per qua dici- beatitudinis, proueniens ex gr
inus, habitus cognitivus gcne, tia&nieritis. ITEM. Nullus na-rataiiecti ini, 'uia ad ipsis in prae- bet uiritatem: pci nisi qui in sp para ,&disponit. AD a Livo, id rado sequitur di tamen fidei Sed obi jcitiir per Eimile in conuersio fides dicit nullum adultum salua ne,& auc. one. Dicendum, quod ri posse absque meritis: ergo nunavortio, &conuersio uno insino- lus sperat recte beatitudinem nisi minat actus, alio modo nominae clusuppetiuit merita: uidetur e circunilantias circa actum. Siccn go, spes ex meritis procedat.
dona et nominant actum; sic sint iiEM. Sicut se habet desperatiod uerit motus. Alia. n. cli assectio ad demerita, se se habet spes . a contemptus, qua animauertitur bona merita: sed sic se habet de ab uno, 5 ailcctio appetitus, qua speratio ad. demeritatu, nullus de conuertitur ad reliquum. Secun- sperat nisi propter aliquam culpa dum ast st nominant circunilan commiisam. Mala coim conscientias, siue relationes circa actu, sic tia eii illa, quae inducit in desi' polliunt esse circa unum, & eunde rationem ergo similiter uidetur, actum,& circa idem peccatum: quod spes ex bonis meritis ii quia unum,sc idem potest simul, beat ortum. di semel ad diuersa comparari,S SED coNTκλ. Aug. Virtus est Lib.s. diuersis relationibus ad ista roser bona qualitas menti, quam Deus contrari Et sic non est smile dea fictio in nobis inenobis peratu :ergo Iuli ne timoris,& spei; quiano potest si spes uirtus eis, sicut ostensu est num. sinui, & semel una potentia, ncc in praecedetibus, Deus eam in no cap. 7 uno actu circa diueris, & cotraria bis operatur sine nobis: ergo non eici: propterea non sequitur, ' habet ortum ex meritis nostriss auersio, & c6uerso possit ut ei- iTEM. Nihil quod est principium
se circa una actionem, & sorma, meritorum ortum habet ex meri quod similiter timor S spes ha- tis ed spes eu principis in meri beant esse circa unam, de cane in totum: ii ullus enim potcst mere- affectionem. xi alud D cum,nisi qui sperat:e Q YAEsTro II spes ex meritis non habet o
stes ex bonis meruiserium tiam. ITEM.Omnes uirtutes simul
hab/at' insundi intur: eigo si aliqua uirtus DE spe per comparationem ad praecedit merita,neccile est,quod meriti usum, utrum. s spes ex omnes praecedant: & si aliqua sub bonis meritis habeat ortum. Et e sequitur,neccsse eli,' omnes sub sc uidetur. Rom. s. Tribulatio Pa sequantur: ergo aut i pes non prorientiam operatur, patientia aute cedit ex meritis, aut caeteri uirtuprobatione, probatio itero spem; tes etiam procedui ex meritis:
ergo si in ipsa probatione consi- sed impossibile eii caeteras uirti minaccito,uidetur 'spes ex me- tes ex meritis oriri, cimo S ritis habeat ortum. ITEM. H iiD ITEM. Quato quis perseaior est, sum ostenditur per dissinitionem tanto et auinitioi i & quanto hi Magistri, quae ponitur in litura, turlior, uto minus praesulam, si- Dei incerta inrectatio . suturae coalida de melius Pro Di crin
735쪽
ergo si spes persecta iuncta est cu ueritatem est principium merrtc-Lumilitate perfecta i uidetur, ' rum sequentium: prout auic si snec spes, nec eius usus oriatur ex dicitur quaedam certitudo, & sta intulis meritorii m. tus,sic secundum ueritate ex me R E s o L v T ib. ritis habet ortum,& est nihilomit ut habitum no uiuat, princi . mis adminiculum ad perscct:us. pium merendi dicitur:quodamas merendum. .illa enim certitudo ιε modo ex meritis accipi da UZ. spei consurgit ex perpessione tri-'
spoN. Dicendum, i, spes ali in bulationum,& uehenaenter con- nominat habitum uirtutis: aliq5 srmat, & consortat auritiam, at a nominat actum:aliquando nomi- tribulationum sustinentia no re Dat statum aliquando terminum, cedat.Et ex his patet resposio ad siue obieetiam. Secundum aute in quaeatonem propositam: patet in spes nominat habitu uirtutis, sic men responsio ad obiecta, ra spes a mn habet ortum ex meritis: sed quodam modo accipienda est ex potius m crita habent orium ex meritis,& quodamodo est princiea. Seori dum avicin q, nominat pium meritorum, S secundu hocphum, sic oriri habet ex merito- currunt rationes ad oppositas parriim intuitu. Nullus enim sperat tes: & utraeque secundum diuer- recte aeternam beatitudinem,nisi fas uias probant ,& concludunt
qui Deo seruiuit, uel proponit ueritatena, exceptis duabus ultiua eo seruire. Secundum: autem ' mis rationibus adductis a d utra- non init uatum, sic ortuni habet que partem, ex meritis praecedentibus, ct con AD iLLUD enim, quod obiici- comitantilias:& hoc modo accipi tur di desperatione, potest respotur Rom. s. Tribulatio operatur dςri ψ non est simile;pro eo securatietiam, patientia probatione, desperatio dicat profunditateni probatio spem salo. i. certitudine peccati, nil lius illic demergitur, spei,ad quam .is certitudine per- nisi per aliquam culpam praece- uenitur per bona merita, & maxi dentem disponatur: non sic auteme per tolerantiam, & sustinen- spes dicit meriti persectione secutiani tribulationum. Secundu a sit dum generalem sui acceptionem; . quod spes nominat ipsam re sp ideo non oportet st procedat ex tratam,sic oratim habet eκ meritis meritis prout nominat ipsam uir
praecedetibus: Et se patet,quod tute uel eius actum, sicut despe- spes secundum primam acceptio- ratio quae est uicium demergen .nem simpliciter praecedit merita in prolandum praeexigit aliud
tanquam meritorum principium: peccatum .Praeterea alia de causa
secundum ultimam acceptionem non est simile,quia nos,& ea que pliciter i uitur tanquam me i nobis,& a nobis,sunt prin-ritorum praemium: sec ndu duas cipia uiriorum nostrorum; non edias medio modo se habet, ν autem ea de bonis, quia omne quod modo praecedit, quodam datum opitinum,& omne donum' modo sequitur. Nam spes prout persectum de sursum est: ideo nonominat motuni spei procedit ex sic Nortet spem ex nostro oriri
736쪽
uitio. Ao illud,similiter, quini ultimo obi jcitur ex alia parte, QDir humilis merita non intuetur.
Dicendum,st merita intueri contingit dupliciter,uel attribuendos i,uel attribi endo gratiae diui-
me. intueri aute merita attribu
do sibi hoc est superbiae, & uanitatis,& sic inluctur supcibi,qui dicunt manus nostra excelsa, ct nodominus fecit haec omnia. Cotra tuos dicitur Deut. 9. Ne dua, in corde tuo: propteritistitiam mea introduxit me dominus, ut terra hanc possiderem. intueri aute merita reserendo ad diuin in gratia, hoc eil humilitatis,& ueritatis,&hoc modo motus spei ex :multu meritorum habet oriri: per quc mmodum intuebatur Paulus meri ta sua. l .Cor. is. Abni datius omnibus laboraui: no autem ego: sed
habitum charitatis: utrum cspes praecedat charitatem ordine naturae, econuerso. Et loquitur
hic de habitibus in comparatione ad actutitast spes praecedat uidetur. Super illud Matth. i. Abria senuit Laac, Glo. i. sides generaripem,spes generat cliaritale: ergo si generans secundit ordinem naturae, prius est generato, necessectist spes praecedat charitarem. a1EM. Constructio aedis ij spiritualis smilis est aedificio maloiali sed in aedificio materiali no solum sundamentum praecedit aedisci; complementiam,sed et a paries secundum rectuna ordine an
recedit ipsum tectum. bi ergo E.
des assimilatur ipsi sundamento sustentanti, & spes pariet cri uti,sc charios tecto consumma liti, uidetur st spes praecedat ipsamiliaritatem liεM Secundum naturalem ordincio imperfectum a tecedi t perfectum, non conscr-
citur. i. Cor. is. Ma. orati ou horum cli citaritas: ergo Sc. i Nullus potest amare pio 'ter se, S super cia bonum, ad qui a i iis erat sc p illa vi quam i ccc :-re.,r c go hama, diligit propter se,&i per omnia, ac tu, barit tis Oni equitur actum spei : ei in charitas ipsam speni. D coNi, A lirc obiicitur. Primo auctoritate Masillii in Intera. SP eii cella ex pcctatio suturae beatitudiri, i, niciis cx meritis praecedciatibus ipsam si nused merita natui a praeit chalicas, ergo secundum naturalem ordine charitas est ante spem. ii EN.rii gusi. in lib. i . de civi. Dei dicit, ois allectio oritur ex amore:ergo omnis allectio rccta ex amor recto: cum ergo charitas diragat ipsum amorem uoluntatis,uirtus
autem spei dirigat unam de quatitor affectionibus, uidetur quod spes sit posterior charitate. ITEM. Nullus sperat nisi quod amat: qa
enim non cupit aliquis,uullo modo sperat: eiso icctiiudo amori praecedit rectitudinem expecta tionis. sed charitas dirigit in amado, spes autem dirigit in expicta do: ergo charita, cii ante ipcio. ITEM. i imor,& spe, sunt duet alia sectiones quasi simul curici ces. Vnde in Glos. Dciat. 2 . dicuntur esse duae molae: sed omnis Uiuor procedit ca more, in ta omni
737쪽
es Vergo spes pratuita procedit
ex anaute gratimo: ergo scam iraturale ordine charitas antecedit
spem. ITEM. Q tanto aliquid est colus,tanto prius: sed omne speradum est amandis, de non conuerti tur;ergo color est actus dilectionis, si actus spei:& si color, ergo
prior. trEM.ta est ordQuirtutis ad uirtute, qui est ordo do is ad dotem: sed persccta tentio, quae est dos corres pondens spei, sequitiirperfectam dilectionem, si eli dos correspodes liaritati; ergo ur, lin uia charitas praecedat spem te
cundum naturalem ordinem. REsoLVTIO. Spes , m charitur, in eo quod habitus si ut , neutra alicra praecedit. ..d si ad suos acinus compareu tur ; a tos θ i quia ad charitate: pr parat,eandem praecedit.
RE,PON. Dicendum st dupliciter est comparare habitum spei ad habita iliaritatis: aut rone habitu si,
scdm se consideratotu: aut rati 'eliabit tu coparatoria adactus.
Si loquamur de ipsis habitibus,
secundum se consideratis, sic non habent ordine, sed simultate : senim uirtutes gratuitae sinant in. funduntiar, scd in q, infra manis stabitur.Si aut loquamur de ipsis habitibus i coparatione ad actus esc unus habet ordinem ad alterum: quia actus unius prsparat,&disponit adactuna alie aus,& praeparando, di disponendo est eius quoda modo principium, de ori-so;& rone talis praeparationis,&originis est ibi ordo: Quonia e roactusspei pparat,& disponit ad charitatistatast ad persectio,
quid bonum propter se, α super: TIO XXVI.
omnia,nili speret se ad illud b
num peruenturum hinc est. Use - .cundum ordine naturae actus spei antecedit act si charitatis; & hinceti se habitus spei in comparatio ne ad talem actu charitate prior est.Vnde concedendae sunt rationes ad istam partem. AD ILLYD uero,qss obiicit in
contrarsu ex auctoritate Magri,q, spem natiira praecedit charitas.
Dicendu ,s, spes ibi accipi inr uel pro re sperata, uel pro ipso statu
spei no aut 'proprio eius actu,
uel habitu. Posset et dici, se illud dicit Magister scd in suam opinione,qua credit charitatem no esse
habitu creatu, sed spiritu factum, qui eli principisi olum alioru bonoro. Vnde quia in hac opinione coiter Magr non sustinet, & illud est uerba sus, auctoritas illa nurululi et robur. AD iLLvD, qa obiicitur, i amor est principis olum aflections.Diced si, st uersi est de amore stam statumina perfectum: sed sicut amor scam impersecti ne status est olum affectionii principium, sic scam suapersectione,
est olum assectionsi terminus finalis,& coplementu. Vnde oes affectiones ais ad id ordinantur: ut Deus ametur Placte: charitas allensi notat qualecsique amore: sed amore pcipuli:&io ex hoc no micocludi l charitas scim natura
lem ordine sicedat ipsam spL Ao
ILLvD,qaobijcitur,st nullus sperat nisi qJ amat. Diceta, uera est; sed in ex hoc non sequitur, Pspes charitate seqtiatur, pro eo P charitas tale addit circiinstantia super amore,quae necessario a sequitur actu sperandi,& eius re
ctito dilaeni, sicut prius tactu est. Cum enim duplex fit motus amos. n.Lib.3.
738쪽
ris charItatis uidelicet amor amicitiae, S amor concupiscentiae. Charitas amore concupiscentiae desiderat suu su per omnia: amore uero amrcitiae similiter diligit Deum propter se, & super Omnia. Vnde Deum cocupiscit plus quam aliud bonum: Deo ctiam bonum optat, plus quam habens charitatem opici sibi ipsi. Amor
.autem concupiscentiae adeo in.
tensus esse non potest,nisi pretambula expectatione. Similiter nec
amor amicitiae potest adeo esse eleuatus,tii si praecedat conlidenistia: nullus enim uult plus bonum alii, quam sibi, nisi in illum totaliter considat. Nullus etiam aliquod bonum super omnia concupiscit, nisi qui se ad illud aliquando peruenturum praesumit. AD rLLUD,quod obiicitur, st timor cosequitur amorem: ergo & spes smiliter. Respondendum est, sicut dictum est, quod licet haec assectio praecedat illam: tamen habitus iste tu comparatione ad .actum non praecedit illum pro- pter praecipuam persectionem, quam charitas ponit circa actum dii gendi. Praeterea,cum dicitur: quod timor sequitur ad amorem, hoc non intelligitur de quolibet amore,sed de amore sui. Ideo. n. quis timet poenam, quia seipsum amat charitas aure non dicit principaliter amorem sui, sed amore Dei. Et propterea non sequitur, quod actus charitatis praecedat actum timoris: nec ex hoc potest concludi , quod similiter praece . dat actum spei. AD ILL v D. quod obiicitur, ' Prius est, a quo non
conuertitur consequentia. Dicendum, quod illud habet veritate in his quae edentialiter cosmiia-
tur ad seinuicem. In his autE,que
seinuicem concomitani, non habet ueritatem. Et hoc patet,quia
seqvitur, si eii nix, quod sit albur sed nocouertit: in albedo nivis non praecedit ipsam niuis subst riam. Quoniam ergo sperare, Scamare sunt actus seinuicem com comitantes : ideo quamuis actus
amandi se extendat ad plura diligibilia, non oportet u sit prius
secundum ordinem naturae. Praeter , quamuis charitas genera
lior sit a parte obiecti: tame spes generalior, & in plus eli a parte subiecti. Omnis enim uiator, tui habet charitatem,habet sipsi: sed non conuertitur quia spes potest esse i peccatore: & ideo actiis spei origine praecedit actum charitatis respectu subiecti, a quo uic queacius stimit originem: & sieratio non ualet. AD iLLvD quod
obiicitur de dotibus, quod persecta tentio sequitur pzrfectam dilectionem. Vicendum, quod ii lud non est usquecivaque simile, propter hoc quod dotes in patria erunt aequalis persectionis i in uia autem charitas maioris p sectionis, & dignitatis est;qua tum est de ratione uirtutis , qua sit ipsa spes: Se ideo non oportet quod si in uia expectatio praecν- ut d lectioncm praecipua, P P opter hoc in patria tentio praecedat dilectionem persectam. Qua uis enim uirtutes aequales sint quantum ad ιationem merendi , persectior tamen eii actus dii ctionis, quam expectationis: sed in gloria persecte diligere non est maioris dignitatis, quam per secte habere, & perfecte tener unde filiamuis in illa actus irascibilis praecedat actum concupis
739쪽
mbilis,non tamen sc oportet esse in patria,ubi eil resormatio pissecti, imo potest esse econtrario.
Sunt autem & hic alij mod i re-lbondendi, qui causa breuitatis
omittuntur ad praesens . pmpter hoc quod trahunt extra materia
illam ad ordinem, & distinctione
ad obiectum,uitum. s. spes sit in bonum sub ratione boni. Et lscuidetur. Primo per idtionem uirtutis in communi: quia sicut scientia est respectu ueri, sic uirtus respectu boni;sed omnis scientia est in uerum sub ratione ueri: ergo omnis uirtus est in bonum sub ratione boni. Si ergo spes est uirtus:eiso cst in bonum sub ratione boni. ITEM. H ipsum uidetur ratione magis propria, quae sumitur ex proprietate uirtutis theologicae: uirtus enim theologita idem habet pro obiecto,sc pro fine sed bonum, & sinis ide sunt: ergo cum spes sit uirtus theologica,& bonum sub ratione boni sit eius sinis;ergo bonum sub ratio.
ne boni erat eius obiectu . lTEM.
Hocipsum ostenditur adhuc rone magis speciali per comparatione ad alia genera affectionum: quia sicut se habet gaudium respectu praesentis,si c se habet spes respectu sutura: sed gaudium est de bono praesenti sub ratione boni:e go spes est de futuro bonosub ratione boni. iTEM. H ipsium osteditur adhuc specialiori ratione P comparationem ad aliam specie uirtutis: iuia sicut dicit Aug. in
hoc diuert fides a spe, quia fides
est respectu boni, & mali, & spes
est respectu boni tantum.Si enim fides limul poterit esse boni,&mali, pro eo 'no respic: ebat bonum sub ratione boni, sed mag sib ratione ueri: spes autem determinat sibi bonum, ita st nullo modo est in eius oppositum: uidetur ergo st ipsa spes sit in bona sub ratione boni. ITEM. Hocipsum ostenditur magis propria ratione per diffinitione ipsius spei. Spes enim est expectatio suturae beatitudinis. Si ergo beatitudo nominat bonum sub ratione boni. uidetur ergo st bonum sub ra. tione boni fit ob ecta ipsius spei. SED coNTRA. Virtutes theologicae distinguuntur per obicru, secundumst habent propriam rationem:sed charitas est in bonum sub ratione boni: ergo si spes distinguitur a charitate, bonum subratione boni non erat obiectum
spei,ITEM.Circianscripta ratione boni, de mali; adhuc contingit timere, sicut in patria Deum tim bimus, non quidem sub ratione mali, nec sub ratione boni, quia sub illa ratione amabimus: bona enim sub ratione bona magis generat amorem,quam timorem. Si ergo contingit timere circunscripta ratione boni,&mali: ergo Sccontingit sperare ergo obiectum
spei no cst ianum sub ratione boni,neque malum sub tatione mali. ITEM. Nullus timet malumqtest subiectum suae potestati: sed
quicunque timet malum, timet sub ratione excellentis: si ergo
spes sic est in bonum, scut timor in malum,uidetur quod spes non sit in bonum sub ratione boni,sed
masis sub ratione nugni, &.excellentis.ITEM.Sic homo natu ..
740쪽
raliter appetis illuminari, & de- unum. s. uerum in utendit inimi
luctari Ha ctiam naturaliter ap- lectus,alterutra. s. bonu in tei
petit gloriam: S hoc dico secun- ditaste eius: & i5 cum spes no sit dum ipsius aiae supremu: ergo si- in uerum sub ratione ueri,uolue-ciit in nobis cli reperire aliquas rut dicere, si sit in bonum sub rauirtutes perficientes, & dirigen- tione boni . in hoc th differt a chates ipsam animam respectu ueri ritate: quia charitas est in bonum illuminantis,& respectu boni de- sub rone boni simpliciter, no cosi lectantis,utpote fidem,& charita derando praetcns, uec suturum: &temrita erit respectu ardui,&cx- ouia bonu subr6ne honi est ama ellentis: hanc autem non est da, dum ideo actus ipsius charitatis re nisi spem:ergo&c. I aEM. Licet est amare.Spes autecti in bonum ces uirtutes gratuitae quodamo- non tui sub ratione boni, sed etiado cleuent mentem,& hoc maxi- sub rotae futuri:& quia bonum same sacram uirtutes theologicae: turum m l ato suturum ex expeeleuatio tamen, & eicctio ipsius eiadum,ideo actus ipsius .ei est animi proprijssime competit ipsi expectare: S quia expectare, &
spei eigo si uirtus spei maxime amare sunt diuersi actos hinc est consistit in erigendo,.Sceleuando Q spes,& charitasd:uersis sunt uir ipsam animam, cum animus nO- tutes,non principaliter rone diser magnus sit, nec sit natiis eri- uel stati, obiectorum, sed rone gere se nisi ad magna,&ardua:ur diueisitatis actuum propriorum. emo q, obiectum spei quantu ad Licet autem hic modus discdi ui- euacacia mouendi teneat ratione deatur aliquid probabilitatis his ardui:non ergo obiectum spei est bure, interius tamen considerati bonum sub ratione boni. non satis iacit dubitationi, nec coREsoLvT io. sonat ueritati. Na quod dicitur, Dei obieelum omnino bonum est; u, no est aliud obiectum motiva
bonum mquam magnηm, am potentiarum animae nisi veru sub ἀωum, gloriosum excellens, in ione ueri,S bonum sub rone νη defici us. m:simpliciterno habet ueritate,
Raspoti . Ad praedictorum intel- pro eo q sicut in opponendo ra ligentiam est notandum,' quida eum eli)quemadmodum ronalis dicere uoluerunt obiectum spei tendi in uerum, & concupiscibi- esse bonum sub ratione suturi; di lis in bonum, sic etiam irascibilis xeruntat. st omnesassectiones ani tendit in arduum,& magnu . Rusime uel sunt respectu boni, uel sus,st dicit bonum sub rone boni sunt respectu mali:& sicut gaudiu futuri ess e motiuum alterius asse est respectu boni pissentis: dolor etionis,q bonum sub ratione bo- uero qui est affectio, sibi opposi- ni,non habet ueritate: pro eo ta,eu retpoctu praesentis mali: sic bonum sub rone suturi desidera- spes est respectu futuri boni, ti- tur,& dcsiderium no est spes, sed
mor uero respectu suturi niali. magis quaedam discrentia a m Quod aut mouit eos hoc ponere, ris, ad ipsam charitatem Perti-
fuit, quia posuersit st duplex sit nee desiderare. Amplius, quod iiii obiecto,in quod hedit anima: dicit timorem ese rcspectu mali