D. Bonauenturae s.r.e. episcopi card. Albanensis, doctorisque Seraphici Ord. minorum. In primum °quartum librum sententiarum elaborata dilucidatio. Collectis vniuersis prioribus editionibus; quidquid aut elegantiae, aut eruditionis in illis anteà spa

발행: 1573년

분량: 1141페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

761쪽

Dis 'TIN'CTIO XXVII.

Vnde concedendae sunt rationes, venit ex diuersitate principalis quae hoc ostendunt. obiecti sed ex uaria comparatio-Ao iLLvD uero, quod primo ne ipsius.&propterea non sequi obiicitur in contrarium , quod tur, quod sit diuersitas in uirtu obiecta sunt diuersa, iam patet te in laificante , quia diuersitas responsio. licet charitas di comparationis obiecti non sum v ligat proximum , tamen prox, cit ad iaciendum habitum diuer-mus non est principale obiectu, sificari: AD i Livo, quod obiici sed est illud ad quod principale turde sapientia, & scientia, la

obiectum charitatis comparaturi tria, ct dulia. Dicendum, quod Quia enim proximus imago est non est simile ; quia sapientia ne dei, & capax ipsius dei: ub utrius sociatur de aeternis secundum charitatis, quet desiderat summa rationes aeternas,& scientia de bonu haberi ab omni eo,qui psit temporalibus secundum rationes insim habere,&ipsis frui,appetit temporales r& ideo diuersas r nunmum bonum a proximo habe tiones habent, secundum quas diri,sicut:& ab eo in quo est & hoc riguntur, & in actibus suis regu- non est aliud, quam amare proxi tantur. Sed charitas unam solan mo per charitatis affecta. Et si o- habet rationem mouentem, uidebiicias, quod charitas non tantsi licet ipsam summam bonitalcm,mit 2 homo uelit proximo b quae cum sit summe amabilis, denum, quod deus est, sed et omne prout est in se, & prout participa

aliud bonum. Dicendum ,st hoc me in creatura, utroque modo non est princi, aliter,& elicitive, charitas eam amat,& sic habet u-

sed quau cons uenter,& impera nam rationem motiva m, & ero liue: & hoe manifestabitur infra pterea non debet se diuersit magis aperte, cum agetur de his, ri sicut sapientia, & scientia. E qme sunt diligenda ex charitate. dem modo dicendum est de la- ' AD i LLvo,quod obiicitur,quod tria,& dedulia,sicut in praecedenduo sunt praecepta charitatis. Dia tibus est ostensum dist. 9. AD iticendum,st illa duo prscepta non Luo, quod obiicitur de disterem , sint diuersa formaliter, Ded sel si ita contemplativae,& actiuae. Di- . materialiter: quia unum illorum cendum,quod contemplativa, di clauditur in altero, secundum si, actisa uita, nominat statum,siue Magister dicit in litera . Et pro- uirtutis exercitium. Diuersitasi ter hoc non sequitur, quod trabi autem status,vel exercitii non intus charitatis diuersificetur secu ducit diuersitatem in habitu, sed dum formam. AD 1LLvo, quod diuersitas principalis obiecti . obiicitur de diuersitate modoro. Vnde eaedem uirtutes secundum Dicendum, quod diuersitas illo- diuersos status, 3c diuersum exerrum modorum est ex diuersitate citium dirigunt hominem inu-

comparationum illius summi bo traque uita: sicut fides dirigit honi, quod potest diligi, uel optari minem in contemplationem , mi ipsi & potest optari creature, & operationem : propter hoc quae nata eli ipsis beatificarimnia non se uitur quod cliaritas eo mersitas illativa modor a pοa quod uam uitam, S con-

762쪽

stmplativam dirigat,& habilitet, charitas omniso,quod gratia, ni- c.r si uirtus duplex. AD 1LLvo,qa hii addens ultra ; uidetur per il- ultimo obi icitur de amore amici lud, quod dicit Ambr. Charitas , it .ae,&co piscentiae. Dicendii,st est mater omnisi uirtutum: quia Siscue dictum eii in praecedetibus omnes insorn t , sine qua de actu cosidentiae, Sexpectatio eu uera uirtus: sed esse se,rma uir .anis,lunus habet ex altero oriri, tutum gratuitarum secundum sti de unus alium quodammodo in- gratuitae sunt,ust propitum ipsius .i,ὰ tal cludit: sic amor amicitiae quoda- gratiae gratula facietis: ergo si hoc modo amore concupiscetiae.QiIi competit ipsi charitati,uidetur P lenim est amicus alij optat ei esse in nullo differat a gratia. ITEM quod bonum, & dum optat ei iti Aug. is .de Trinit. dicit excel-O llud bonum.& ipsum bonu opta- lentasiimu inter dona Dei est cha latiis . tum facit concu piscere, & eidem ritas: sed gratia gratumfaciens est facit adhaerere. Vnde sicut spes in excel lentior, quam gratia eratis nititur suminae immensitati, siue data: ergo uidetur st si charitas est potestati: sic charitas adhaeret, & excellentissima inter caetera do- adhaerere facit summae bonitati: na,st ipsa sit mere, & pure gratia& ille est eius actus primus,& nni gratiani faciens, nihil habens uis lcus, ex quo oritur, S in quo clari tra. t τε M. Hugo de sancto Victo. ditur amor c6cupiscetis, & amor in Lib.de arrha sponsae.Scio an amicitiae. Et propterea sicut spes ma mea, quod amor est vita tua; non diuersificatur propter actum Sed animam uiuificare quantum confidentiae, & expcctationis: sic ad esse moris est proprium ipsius nec charitas propter actum amici gratiae gratumsacientis : ergo uiatiae,&coiacupiscentiae. Quod ait detur quod charitas sit ipsa gratem adhaerere Deo, si tactus cha, tia mere,& pure. ITEM. facere gra ritatis principalis. August. satis tu, S acceptum Deo, est proprierim. D expresse dicit in Lib. de Moribus propria in ipsius gratiae: sed is a. ecclesiae,& Apostolus. I.Cor. 6. rita eoivso quod charitases a l.Qui adhaeret Deo, unus spiritus dit oco liominem carum, & acce i eli. Et Dionysius de diiii. nomi. pium, & opus secit meritorium: ses isti Amorem sue diuinum, siue natu ergo uidetyx quod nihil aliud in His . ratem,sne intellectualem unitu se liabeat,quod super gratia proiiai. uam quandam dicimus uirtutem: tum socientem aliquam additi de quia unum est illud bonii, cui nem laciat, uel per quod a gratia principaliter charitas unit: hinc differat. ITEM . Omnis habitus est quod esuritatis habitus unita virtutum,qui aliquid addit superte habet, sicut prius olivisim est. gratiam gratumfacietem, aliquo linu AESTIO It L modo manci cum culpa nec tolli lcbaruatis mere gra- tur per peccatu: scd chalicas om- tuum stλ nino tollitur per culp/m: ergo ni VT κ v M habitus charitatis sit hiloninino addit super gratiam. mere gratuitus,an aliquid ad Consta. Bern de amore dei cap. dat ultra gratiam, sicut habitus 1 a. luntas crescit in amorem, aliarum uirtutum.Et quod sit ide amor in chari; tem,cliaritas ini

ti Eti

riat

763쪽

planti .Et paulo: ost. Nihil. n.

aliud est amor, quam uehemens in bono uoluntas. Per se enim bona uoluntas simplex est assectus:

si ergo affectus uehemens est deessentia charitatis,& affcctus hu- . iusinodi aliud est,quam gratia: ergo habitiis charitatis addit aliqd ultra. iTEM. Nihil senerale fit speriale nisi per aliquam additione: sed gratia generalis, & communis in ad omnem uirtutem, cli

ritas autem est specialis uirtusaergo necesse est charitatem aliquid addere ultra gratiam. l11Μ. Habitus, qui cotinue est i actu suo, differens est ab eo qui non est cotinue in suo actu: sed gratia est tatino in actu grati scandi, charitas autem non est cotinue in actu suo, tui est diligerer ergo chariaras,& gratia aliquo modo diu rot:aliquid igitur habet in se charitas,quod eii a gratia diuersiim: cum ergo si habitus gratuitus,uidetur quod aliquid addat super

ipsam gratia. ITEM. Habitus ali rum uirtutum dantur ipsis potentijs ad ipsi rum expeditionem ultra gratiam gratumfacientem,sed uis concupiscibilis adeo indiget expediri,sicut rationalis, cum sit corrupta,& insecta: si ergo uirtus perficiens rationalem ut fides,

Enet ali id gratiae gratis datae,

videtur pari ratione, imo multo

fortiori charitatem aliquid addere sipra gratiam pratumfacientemar εM. Omnis nabitus,qui p assuefactionem,& frequentii reddit potentiam Aciliorem ad acta sine augmento gratiae gratumsacientis liquid continet in se preter gratiam gratumfacieserat sed charitas est huiusmodi, sicut pa

tet ergo esuritat ali ii id addit su

T I O XXVII.

pra gratiam. Prima probatur per hoc,quod tanto hab: tiis est pci sectior, quanto potentiam reddit faciliorem, & expeditiorem adactum. Si ergo habitus charitatis aliquo modo poteit proscere,no proficiente pratia gratum facie

te,necessuro oportet ponere, Pdissertis ea.

RE s p. Ad praedictorum intelligentiam cst notandum, quM circa boccst duplex modusdicendi. Quidam enim dicere uoluerunt,st charitas est omnino idem cum gratia r essentiam,sola relati ne differens: dicitur enim gratia

inquatum respicit totam animae charitas uero inquantum regit,

de dirigit uoluatatem:& hoc uidetur significare ipum charitatis nomen, & Apostolus uide tur innuere,& ratio approbare. Nomen ipsum significare uidetur: quia charitas dicitur a charis graece,quod idem est,quod gratia. unde eum

haec uirtus non nabeat aliam a

minationem nisi a gratia, non uis

detur st aliquid stiperaddat secundum rem. Apostolus. n. hoc intanuare uidetur ue cum eam eaeteris uirtutib. anteponit, S si onit: hoc enim non faceret, nan magis

pure haberet ratione bonii & hoe ipsum ipsemet innuit, quod aliaruimites possitnt esse infructuoso& recipere admixtionc mali, charitas uero minime : & propterea uidetur charitas secundum testumonium apostolicum esse mera,

764쪽

bare uidetur: quia cum ipsa uolutas sit supremum in anima, a qua

pendet to in recti crudo uirium interiorum,& quae r inmediate unitur ipsi Deo: ideo licdicat sibi t tum principium rectitudinis: &lv cst quod gratia,quae perficit alias potentias animae, speetali ri modo perficit uoluntatem. Et propterea licet alias potetias P. sciat cum habitu gratiae gratis dataeuptan tamen potentiam diligendi poscit per se:& secundum s illam perscit, sic charitas a pellatur. Et sic uidetur satis rationabile di te, si gratia, & chari ras idem sunt per essentiam,& disserentes sola relatione: Se rati ne illius relationis cΘumeratur

cum alijs uirtutibus, & ab eis dis stinguitur, & quodam modo specificatur. Et per hoc declinaristatis faciliter uidentur rcnes ad oppositum, quae ostendunt st chalitas aliquid addat supra gratia: noenim concludere uidentur necessario,st charitas aliquid addat ab Divium. Vnde ad omnia illa in- conuenientia declinada sussicics videtur esse hoc d cendum. s. Paddat solum respectum ad opus

determinatum Eset Et alius modus dicendi, Q charitas ultra gratiam gratumsacientem dicit ali-2vum habitum,quo medianteaLuescit ipsa potentia diligendi adactum pro prium: di hoc quide dicunt elle nece ilarium, tum d)pter essentialem differentiam, lux est,nter alias uirtutes, & chari rate: quae quide non potest esse perdia ersi ic, quae min gratia gratu, facieme,cum ipsa fit una sicut iv Secundo Lib. ostensum emtuna et propter actus ipsius specialitate,

quiritur habitus speciscas, & dolei milians gratia ad tale usum,&habilitans potentiam,ut exeat in adium suum. Et huic modo dicendi satis cocordat auctoritas Reti quae dicit in ii . c. de amore Dei,st libera uoluntas data est homini,quae cum adiuuanti concordae gratiae,uirtutis accipit prosecta,& nomen: S amor essicitur: comvero sibi dimissa,leipsa l uiuult, in seipsa sui patitur desectum;α

quot uitia, tot uitiorum sortiti nomina, it cupiditatis, auaritiae,

luxuriae. Ex quo innuitur, st ali qnid est ei parte uoluntatis nostrae,quod adueniete gratia si uirtus,& non est nisi uirtus charit lis,de qua loquitur ibi:elao ch rhatis habitus ultra gratia secundum ipsum aliquid dicit: Satis et uidetur haec positio consona ro ni: quia sicut fides concernit agensium,sic charitas c6cernit affecta:& sicut cosnitio aliquid est diis rens a gratia gratus faciente, sis etiam S dilectio: & sicut fides cocernit cognitionem, ita charios affectionem, secundum illud q)dicit Augu. in Sol . Charitas est rectissinis animi affectio, qua diligitur Deus propter se, & pro binu propter Deum. Et ipsum idedicitur in Lib. spiritu, dc anima circa principia. Omadi sunt animi assectus ad id,quod debet, ut in uirtute, Pscere possint. Et Paulopost. rimor per odium sui proficit in amorcni Dei, S proximi. Satis ergo uidetur rationi cosonum dicere,q, sicut uirilisfieri aliquem habitum concernit praeter gratiam giatu mi acientcm, sic& habitus charitatis: & hoc satis uidentur rationabiliter osten

765쪽

.si quis ergo uelit hanc parte sustineressatis potest faciliter ad

rationes. quae adducuntur in contrarium,respondere.

AD a LLvo, quod primo obiicitur,quod claaritas informat caeteras uirtutes, quod est propriuipsius gratiae. Liicedum, iubd estio ut de uirtutibus quantum adesse,& quantum ad bene esse, &'ustum ad bene operari. Si quatum ad esse, sic quaelibet uirtus habet in seipsa propriam forma, et quam dii inguitur ab alia, ut des aspe.Si autem loquamur de ipsis quatum ad bene esse, fici formantur a gratia, quae facit ipsas gratuita , di Deo acceptas. Si loquamur de uirtutibus quan si ad bene operari, sic informautura charitate qua est pondus inest.

nans,& saciens tencere operationes omnium virtutum ad bonum

sinem: & sic alio modo informat Maria,alio modo charitas & propterea non sequitur, quod interes aritatem,& gratiam nulla sit essentialis differentia. AD ILLvD, quod obiacivir, iubit charitas est donum excellentissimum. Dicendum, quod charitas non separatur a gratia,quamuis aliquid addat supra ipsam: ideo excellentia gratiae gratum facientis attribulatur charitati:& hinc est quod etianomen λrtitur gratiae, S pi ponit omnibus uirtutibus ab Apo. solo quantum ad eius excelle mesam,& dignitatem: S propterea,ton sequitur, quod ipsa nihil addat ultra gratiam: quia in illa co iratione non comparatur ad dona gratuita,secundum quod fratuita sunt, sed secundum Q iunt gratiae gratis datae: & in hoc illis Praeponitur, quia nuaquam da

T IO XXVII.

litas se iratur a gratia, quamuis ab ea possint separata alia dona: gratuita: & ideo. d: citur donum, excellentissimum esse inter cste. ra. AD it Lura, i iod obi citur, in

amor est uita animae. Dicendum,iquod sicut in nita naturae uiuetei

dicitur dupliciter: uno m5 pro ut est actus primus, alio modo prout actus secundus: & primo modo est ab animae essentia, &Reundo ab animae potentia :intelligendum cst in esse moris, quod uiuere prout est actus primus, est ab ipsa gratia uiuiso te ipsam animam totam sed prout est ac iis secundus, est ab ipsa uirtute; & quamuis possit attriabui omni uirtuti eratuitae, uti 'te ipsi fidei secundum illud, lumidicitur Rom.i. Iustus ex fide uiuit: potissime tamen attribuitur ipsi charitati pp magna assinitate, qua habet ad gr/tiam. An itiiv D, d obi jcitur,u charitas reddit Deo acceptum,& gratum. Dicendum, quod hoc facit ratione gratiae; sed ex hoc non sequitur,

quod praecise sit gratia; quia charitas non rantu modo habet Dest acceptum reddere, sed etiam aliquam potentiam expedire , α ad aliquem actiam specialem, re determinatum habilitare: rari

ne cuius aliquid addit ipsi gratiet quod est ipsi gratiae substratum.& materiale, sicut in praecedenti, bus ostentum suit de fide. An itiLUD, quod obucitur,' charitas omnino destruitur per peccatum. Dicendum,s, hocnon est, a charitas nihil addat supergratia gratumsacietem,sed quia omne peccatum repugnat ipsi habituitu strato charitati.Et ideo sicutfide

totaliter xollitur perinfidelitat'

766쪽

vla non solum repugnat ei quantrum ad id, quod est in ea gratiae

gratumsaeientis,sed etiam 'litantum ad habitum substratum, per hunc modum intelligendum estst charitas tollatur per omne peccata : illud aute in sequenti problemate clarius manifestabitur. V AE s T i o IIlI. An habitur charitatis informis eger su/- ,TRufi habitus charitatis polo Vsit elle insocmis,an semper sit formatus. Et st semper fit formatus,videtur. Primo per Augu. in Lib. de ueta inuocentia. Dilectio

Dei,S proximi est propria,&specialis uirtus piorum, atque sanctorum: cum ceterae uirtutes bo-ἡis possint essse communes, & malis sed aliae uirtutes non sunt comunes bonis,& malis;nisi qa possunt esse informes: si ergo charitas non potest illo modo esse cωmunis uidet ' nullo modo possit esse insormis. t TEM. Hug. Cha λ' fitate nullus psit habere malus: MI sed si posset esse informis,aliquis pq 3 malui possiet eam habere: impose sibile est igitur habitum charitatis informem esse. ITEM. Imponsibile est formam fieri insorine: sed charitas est forma uirtutum, secundum quM dicitur super i l. lud Rom. i. t ullitia Dei S e Glo.

H. ec est informis qualitas metis, quia sociam non habet charitate, quae eit forma omnium uirtuta: ergo &c.lTEM.Virtutis charitatis

est diligere Delim propter se,&super omnia: S illum actum nullus habere potest,qui habet in se mortale peccatum, cum in omni mortali peccato aliquid diligat contra Deum. si ergo sola illa uirtus potest esse inserinis, cuius

TERTII

actus potest reperiri in peccatore, sicut patet de fide: uidetur charitas nullo modo potest insormis esse. IrEM. Sicut infidelitast epugnat fidei: sic libido,& amor li. bidinosus repugnat charitati: sed impossibile eii habitum fidei nee

informem, nec formatum simulsare cum errore, de infidelitate:

ergo impossibile est lia itum charitatis nee informem,nec forma' tum simul stare cum libidine:sed omne peccatum est libido.uel ex ,

libidie, secueu quod dicit August ergo impossibile est habita

charitatis nec in formem,nec so .matum reperiri in peccatore: eo go non reperitur nisi in uiro iusto: sed in illo non hi esse insor mis, sed semp formatus ergo &c.

SED CONTRA .Clim aliquis peccat,qui in Deum credidit,& amauit: sicut in eo remanet credulitas, sic remanet in eo quaedam dialectio: sed non est minus nobilis illa dilectio,vel amor,quam sis illa credulitas: ergo si credulitas illa sortitur nomen uirtutis, pari ratione uidet, quod dolla d i lectio: sed non sortitur rationem, & n men alterius uirtutis quam charitatis: ergo charitas potest esse ii

sermis. ITAM. Aut potest a liquis diligere lacu i rmiter, aut O . Si non,ergo h6 cum sciat se Deli diligere, nomo sciret se habere charitatem,& esse in gratia,quod apud multos eli inconueniens. Sil otest: sed quales sunt actus, ta- es sunt habitu,;ergo si actus diligendi potest esse insorinis, uid tur quod & habitu . la EM. Ex Gde sormata oritur amor,&timo' uterque formatus; ergo cum ex fide informi possit timor oriri ter

uilis, qui in timor inserinis, qui

etiam

767쪽

etiam habet rationem doni, uide citur, st charitas non potest essetur ex ipsi posite oriri amori qetolia habet rationem uirtutis:redit ergo idem,quod prius, uidelicet quod amo charitatis inso informis. L cet autem do res communiter in hoc contentiant;

in ratione tame quare hoc dicsit, diuerentia eli incer eos. Na quiniis possit cite. ITEM. Charitas est dam uoluerunt dicere,stro chari virtus gratuita;constans est,quod tas non potest esse insormis,quia haec disterentia gratuita addit su- est ipsum donum increatum,scilipra uirtute;si ergo remanere potuit prius sine posteriori, uidetur quod charitate desinente esse gratuita,adhuc possit remanere uincet ipse spiritus lanctus. Et huius

opinionis .suit Magi iter Semen. Haec autem opinio communiter non tenetur, nec eii teneda: sicutius; ergo potesse informis ITEM. I Primo Libro suit ollesum. Alij Hoimni cadenti in peccatum, ali uero dicere uoluerunt, st chari quid relinquitur in potentia rationali,& irascibili, quo si habulis ad resurgedit,ut fides, & spes; ergo pari rone relinquitur aliud in potetia cocupiscibit imo multo sorriori,cum ipsa magis indiDfirtas non potest esse infortuis,quia ara. i. est habitus mere gratuitus, nihil habens ultra gratiam gratum sa- cientem nisi solam relationem,& ordine ad actum, & fine. Aliae uero uirtutes, ius habitus substraseat; sed conliat illud non est ros habent,informes esse possi inti minus nobile, tua illud quod est sola uero charitas est, quae nihil in alijs potentijs, cum ipsa liuat nobiliori uirtu te informari; si e go aliae post lapsum in peccatum

possidet fide,& spem informe, ui etur si, Sipsa post peccatum ha

ὶ EsPON. Dicendum, quod secundum communem op :nionem habitus charitatis semper est formatus, & nunquam habet else inforabsolutum addit; & ideo ipsa Q. la est, quae non potest este insorismis; sed licet istud uideatur satis probabile, est tamen non modica caluniabile. Dissicile enim est sustinere pensatis auctoritatibus,&rationibus, i charitas non adda

ultra gratiam' aliquem habitum, qui concupiscibilem potentia habilitet ad amandum: sicut in praecedenti problemate suit ouesum. Et ideo est adhuc tertius modus reddendi rationem, quare chariatas non potest esse informi sicut mis; & hoc italicat ipsum nomen aliae uirtutes: hoc enim est: quia ipsius: nominatur enim note gra- charitas non solum inquantu gratiae.Si emo uirtus informis dicitur esse ista uirtus,quae eli priuata gratia dicere charitatem informem,nihil aliud est dicere,quam tuim,sed etiam inquantum a lectio recta, siue quantum ad habutum substratum repugnat onmipeccato,sicut scis s cialiter re- gratuitum esse gratia priuatum, pugnat peccato sibi opposito.VA quod est salsum,& non intelligia sicut fides sim, bil quia est ibi implicatio oppos ora Et ideo communiter di meliciter tollitur errorem,& ii delitatem, S sp per desperatione iis, non romanet

768쪽

manet qualitas, nec uirtus inscr-mis: sic habitus charitatis per omnem culpam habet tolli: & ideo

nunquam remanet informis. autem omine peccatum oppositionem habeat cum charitate ratione habitus sublirati, manifestum est.Sicut enim habitus ipsius fidei habilitat aniniam ad credendum omnia credenda, Ic ad assen. tiendum prinaae ueritati propter se,& super omn: a: sic etiam habilitatio charitatis ad amandii omnia amanda, & adhaerendum pti,nnae bonitati propter se, & superoia:& ideo sicut error circa quemcunque articulum oppositionem habet cum fidei habitu: sie amor libidinosus circa ea,quae amandasent,oppositionem habet cu ipsa charitate ratione habitus substrati boni.Quoniam ergo omne peccatum consistit in deordinata dilectione alicuius boni creati, Rin quadam libidine,qnae oppositionem habet cum recto amore, ficut error cum uera credulitate:

hinc est quod omne peccatu simpliciter excludit charitatem. Et ideo sicut fides informis non psit reperiri in infidelibus,& haereticis: sic charitas insormisno potest reperiri in aliquibus uiris peccatoribus,& iniquis,& in seli, illi,

habet reperiri uirtus informis: hinc est quod charitas nullo modo poteti esse informis; iuia secadum se totam opponitur culpae

generaliter, quod non est reperiri in aliqua alia uirtute. Et stuquaeras ratior ora linius. Aug.d cet in i .de civi. Dei, ubi dicit, v omnis assectio oritur ex amo.rmideo nihil pol obliquare aliquas auectiones animae, quin ali

qno modo uel principaliter, u l

ex consequenti oppostum si ipsi amori, & habitui,affectu illii rectificanti. Concedendae sunt ergo rationes quae hoc oste lunt,quoacharitas no potest esse insorinis. AD ivtivo uero, qd obiicitur primo, st in peccatore remanet credulitas, se dilectio erga D . Dicendum, q, quamuis utraque

remaneat, non tamen uniformi

ter: quia credulitas habet r6nem uirtutis,dilectio uero n6. Oratio huius est: qa ad hoc st aliqs habitus rtiatur nomen, & rationem uirtutis,neccile est ' habea: ali. quam perfectionem, & uigorem quedam iespecta actus, & obiecti: hoc aut habet credulitas in uero peccato e. Nam ipse peccator allentit primae ueritati propter se,& super omnia. & credit o nia credenda, siccsidum quod credenda sunt. Nullus a sit peccatoreli,qui diligit Deum propter sti& super omnia:& qui dilisit omnia diligenda segni o diligenda

sunt:&ideo dilectio illa quae est in peccatore, non ira habet rationem uirtutis, nec sortitur nomen

charitatis, secundum st creduli

tas habet rationem uirtutis,& non e fidei sortitur. Ara iLLUD, qaobihitur, si cotingit diligere in-sormiter. Diccndum, quod uera est,sed sicut credet e aliquem aruticulum insormiter, quando alii articuli discredunthr, iecundum quod faciunt aliqui haeretici,non est actus uirtutis informis, qxuasides non est in eis uirtus: sic diligere Deum in peccatore non est actus uirilitis; lcest enim ibi persectio nirtutis,quia talis non diligit omnia diligenda. est etia& uigor, quia per illum actu non superat, nec excludit amoren li

769쪽

Ndinosum libi oppositum; sicut

est de illo, qui credit unum arti- cubim sine alio, qui per illa credulitatem nec per scite credit, a

non omnia credit, nec uigorose credit, ii in errorem non conuincit. AD ii tuo, quod obi jcitur, quod ex fide informi debeat generari amor insormis, sicut & ti-rnor. Dicendum,quod non est sin ile,pro eo maioris periectionis etiamor quam timor, & magis recti sol anima in recte amado,qua in ecte timendo: & hoc, quia amor eli principium omniua sectionum,sicut dictum e:l superius. Et ideo ex hoc nos equitur,st quamuis fides generet tim rem inso em, st possit generare charitatis amorem. AD ILL vo,

quod obijcitur,quod charitas est uirtus gratuita, & esse gratuitum arctaboc,quod est esse uirtutem. Dicendum, quod quamuis sit minus esse gratuitum,qua esse uirtutem: nihil tamen prohibet aliquam differentiam ira adhaerere generi respectu speciei, i eadem stibiata aufertur per consequens quod ad essentiam generis spectat. Sicut patet, quod homo est animal rationale mortale: S si desinat esse rationalis, desinit esse animal. Per hunc modum hostii intelligi & in charitate,stata adhaeret hoc, quod essgratuitumJuirtuti,quod cum desinit esse gratuita,desinit esse uirtus. Ratio autem quare magis adhaeret in cfaritate quam in alia uirtute, tacta est supra. AD iLLvD, quod ijcitur, stho te cadente in peccatum; ita debet porciis concupiscibili adiutorii; renianere, sicut in aliis uiribu, apimae. Dicendu , quod reai et sibi aciutori u ali-

T I O XXVII. 3st

quod secundum cursum communem. Multi enim peccant, qui habent affectionem dilectionis,&pictatis erga Deum , & homines bonos: verut men illud quod remanet eis, non rtitur nonae uirtutis theologicq secundum illud,

quod remanet in alijs uiribus. Et ratio huius est, quia ipsa facilius corrumpitur,& deordinatur,qua aliae uires. Vnde quandiu pecca tum eis in anima,uirtus rectificas eius affectiones non potest esse in ea. Quamuis enim peccator manens peccator possit esse rectus in credendo, non tamen p

teil esse rectus in diligendo.

ARTICVLVS IL

ON EQvENTER qusratur de ipsa charitate quantum ad actum,&modum. Et circa hoc quaeruntur sex. Primo qnaeri tur, utrum actus charitatis per prius sit meritorius, quam a saliarum uirtutum. Secundo,uttii

possibile sit motum charitatis crse mercenarium. Tertio quae- .ritur, utrum idem possit esse motus dilectionis in Deum, & proximum. Quarto, quis eorumpr cedat alterum. Quinto,umimmotus charitatis in muni ha beat modum. . Sexto & ultimo, utrum teneamur ad illa modum implendum.

V V vhi motus charitatis per

prius si meritorius, quam actus aliarum uirtutum.Et quod

se uidetur. Primo per illud qδdicit Apostolus ad Roman. i

770쪽

Plenitudo legis est dilectio: sed

nullus plene adimplet ea, qsunt legis, ni si qui meritorie eam Obseruat.Si eigo plenitudo legis pApostolum attribuitur ipsi charitati, uidetur Q cmeacia metendi primo , α principaliter circa

actum eius cousitat. ia EM. Super illud Gala. s. Fructus aut spiritus charitas&c. Glo. Attende quod in ienunciotione seu tuum caput uirtutum praemittit charitat cm: quae enim alia inter fructus spiritus primatum tenere meruit, nisi charitas, sine qua ceterae uirtuteS non reputantur esse uirtutes, &ex qua omnia bona nascuntur: si ergo ex charitate omnia bona nascuntur, & hoc non put intelligi nisi de bonis meritorijs; actus, qprimo nascitur ex charitate, primo tenetronem meritorii: ergo

per prius est meritorius actus cliaritaris, qactus alicuius uirtutis. IT E M. Grego. non habet aliquid uiriditatis ramus boni operis,nisinianeat in radice charitatis: ergo radix charitatis omnibus operibus tribuit uiriditatem: sed haec niriditas non est aliud,q essicacia in merendo: si ergo hanc tribuit charita alijs uirtutibus per suum actum,& motu uidetur stactus charitatis primo & principaliter

sit meritorius inter omnes actus uirtutum. ITEM. Meritum inest omni uirtuti ex recta ordinatione in finem : sed charitas est uirtus,quae immediate ordinat in finem, de mediante qua ceter aliqordinari habent: uidetur ergo, circa actum eius priuro,& princi-Pl iter c6tingat actum meriti reperiri, ITEM. Nullum obsequiuest meritorium apud Deum, nasi

liberaliter, nisi quod si ex

re,quoniam amor eit donum, in quoi omnia alia dona donatur. Si

orgo eiacacia merendi conssile in libenalitate, & liberalitas primo,& principaliter reperitur in motu diaritatis, & amoris, uidetur idem quod prius, uidelicet smotus charitatis primo, ta principalitcr sit meritolius. I a E m. Actus fidei non est meritorius, nisi si cundum quod side, credit in Deummam credere Deum, &crCdere Deo coinlini ne eii fidei insormi,& fidei formatae: sed des credat in Deum,hoc habet ratione charitatis adiunctae. Credere enim in Deum sicut dicit Augustinus eii cred cndo mare: cr-go uidetur, quod actus fidei non sit meritorius, nisi mediate actu charitatis. Si ergo actiis bdei est

primus inter actus omni imitutem,uidetur e circa actum esiaritatis primo, & principaliter cossiat meritum. SED CONTEA.Omnis actus cedens a uirtute sol mala cli Dco

placitus:& meritorius, quia 'u les sunt habitus, tales iunt actus: sed uirtutibiis exilientibiis sormatis,per prius exit in actum fides,quam aliqua alia uir ,:ergo uidetur quod actus eius primo

sit meritorius. ITE M. In omni eo,

in quo primo consilit ratio diligendi,primo consiliit ratio mei ediised circa actum fidei primo costitit ratio dirixendi, cum ipsa sit

directiva omnium uirtutum ; e

go & circa ipsum primo consula

ratio nieredi:non ergo circa actu charitatis.I43M.Gratia in merendo mouet copso iter liberum arbitrium,& econuersosed libe-

SEARCH

MENU NAVIGATION